کتایون کامکاری؛ نصرالله سجادی؛ مهرزاد حمیدی؛ مجید جلالی فراهانی
دوره 18، شماره 46 ، اسفند 1398، ، صفحه 9-32
چکیده
امروزه بازی‌های المپیک از مهم‌ترین دغدغه های فکری تمام مدیران و مسئولان ورزشی است. ازاین‌رو، پژوهش حاضر به بررسی مدل موفقیت کاروان ورزشی ایران در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو با رویکرد داده بنیاد پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارشناسان، صاحب‌نظران دارای تجربه حضور در المپیک و ورزشکاران موفق المپیکی بود که نمونه‌گیری ...
بیشتر
امروزه بازی‌های المپیک از مهم‌ترین دغدغه های فکری تمام مدیران و مسئولان ورزشی است. ازاین‌رو، پژوهش حاضر به بررسی مدل موفقیت کاروان ورزشی ایران در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو با رویکرد داده بنیاد پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارشناسان، صاحب‌نظران دارای تجربه حضور در المپیک و ورزشکاران موفق المپیکی بود که نمونه‌گیری بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند به‌صورت مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته تا اشباع نظری صورت گرفت و درنهایت ۱۷ نفر از کارشناسان و صاحب‌نظران المپیکی در تحقیق شرکت کردند. در این تحقیق ابتدا ﮐﺪﮔﺬاری باز شامل ۵۴ کد، سپس کدگذاری محوری در محورهای مدیریتی، ارتباطات، آموزشی، اقتصادی، انگیزشی، سیاسی واجتماعی، جمعیتی، فرهنگی، جغرافیایی، ایدئولوژی، سیاسی- اجتماعی، استعدادیابی و پیشینه مدال‌آوری و در انتها کدگزاری گزینشی در قالب عوامل علی (عوامل اقتصادی، استعدادیابی، سیاسی و اجتماعی)، عوامل زمینه‌ای (همچون جمعیتی و جغرافیایی)، عوامل مداخله‌ای (شامل پیشینه مدال‌آوری و فرهنگی)، راهبردها (شامل عوامل مدیریتی، آموزشی و ارتباطات) و درنهایت پیامدها (عملکرد بهینه، رسیدن به اهداف تعیین‌شده، کسب مدال‌های متعدد و افزایش رتبه‌بندی، کسب مدال طلا و افزایش تعداد شرکت‌کنندگان) بر اساس مدل استراس و کوربین در محیط نرم‌افزار کیفی مکس کیودا نسخه دوازده انجام ﮔﺮﻓﺖ.
بنابر نتایج پ|ژوهش به مدیران ومسئولان پیشنهاد می‌شود تا با تاکید برفاکتورهای مهم نظارت، اجرا و هماهنگی، مدیریت بهینه‌ای در پروژه المپیک داشته باشند تا به موفقیت در المپیک ۲۰۲۰ و سایر المپیک‌ها دست‌یابند و به محققان آتی تحقیق فرا تحلیلی در راستای المپیک و مقایسه‌اش با تحقیق حاضر پیشنهاد می‌گردد.
عبدالرضا امیر تاش؛ کتایون کامکاری؛ محمدجواد افشاریان
دوره 15، شماره 34 ، دی 1395، ، صفحه 55-66
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی الگوی مدل ارتباطی هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی مدیران باشگاه های بدنسازی شهر تهران پرداخته است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی، حال نگر و کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران باشگاه های بدنسازی شهر تهران بود که تعداد 375 آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ...
بیشتر
پژوهش حاضر به بررسی الگوی مدل ارتباطی هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی مدیران باشگاه های بدنسازی شهر تهران پرداخته است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی، حال نگر و کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران باشگاه های بدنسازی شهر تهران بود که تعداد 375 آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای و تصادفی انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف پژوهش از دو پرسشنامه "هوش سازمانی آلبرخت" (2003) و پرسشنامه "سنجش اثر بخشی سازمانی تیسنگ" (2010) استفاده شده است. پرسشنامه "ویژگیهای فردی" نیز با توجه به اهداف تحقیق ساخته شد. همچنین، دادههای گردآوری شده از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل ضرایب همبستگی و مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد میانگین هوش سازمانی در افراد مورد بررسی برابر با 0/130 و70/34 =SD و میانگین اثربخشی سازمانی نیز برابر با 88/73 و 93/50 SD = بود که با توجه به حداکثر نمره هوش سازمانی (180) و حداکثر نمره اثربخشی سازمانی (126)، امتیازات کسب شده نشان دهنده هوش سازمانی و بهرهوری نسبتا مطلوب می باشد. بعلاوه، نتایج تحقیق نشان داد بین تمام مؤلفه های هوش سازمانی(چشم انداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، روحیه، میل به تغییر، اتحاد و توافق، کاربرد دانش و فشار عملکرد) و اثربخشی سازمانی مدیران باشگاه های بدنسازی شهر تهران ارتباط مثبت معنیداری وجود داشته که بیشترین ارتباط کاربرد دانش(73/0 r= ) و کمترین ارتباط سرنوشت مشترک(53/0 r=)بوده است. همچنین، مدل معادلات ساختاری از برازش لازم برخوردار بود. نتایج حاکی از این است که همه ابعاد هوش سازمانی (چشم انداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، کاربرد دانش و فشار عملکرد) چه در رابطه ها و چه در مدل مطلوب و از مقادیر بار عاملی قابل قبولی برخوردار بودند. همچنین، نتایج نشان میدهد که بعد اتحاد و توافق (بار عاملی 93/0) بیشترین تاثیر را بر هوش سازمانی دارد و بعد میل به تغییر (بار عاملی 59/0) از این نظر در رتبه آخر قرار گرفت . در پایان، به مدیران و مسئولان پیشنهاد می شود که نتایج عملکرد خود را در معرض بازخورد و ارزیابی همزمان قرار دهند.
