شراره مهدیزاده؛ سیما قاری قرآنی
دوره 17، شماره 42 ، اسفند 1397، ، صفحه 237-256
چکیده
امیدواری و خوشبینی نسبت به آینده زندگی، از جمله نشانههای پویایی و نشاط در جامعه و انگارهای برای پیشرفت اجتماعی است. تحقیق حاضر، حاصل پیمایشی است که با هدف شناسایی میزان امید به آینده در بین دانشجویان و بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر آن انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل 17551 نفر دانشجویان ورودی در سال 1393 به دانشگاه تهران بوده ...
بیشتر
امیدواری و خوشبینی نسبت به آینده زندگی، از جمله نشانههای پویایی و نشاط در جامعه و انگارهای برای پیشرفت اجتماعی است. تحقیق حاضر، حاصل پیمایشی است که با هدف شناسایی میزان امید به آینده در بین دانشجویان و بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر آن انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل 17551 نفر دانشجویان ورودی در سال 1393 به دانشگاه تهران بوده است که با استفاده از روش نمونهگیری چند مرحلهای، نمونهای با حجم 260 نفر تعیین گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که میزان امید به آینده دانشجویان پایینتر از حد متوسط است. میانگین نمره کل امیدواری در مقیاس 1 تا 5، 74/2 است که بیانگر وجود نگرش نسبتاً منفی درباره آینده است. متغیرهای اصلی در بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر امید به آینده شامل دینداری، احساس آنومی، احساس محرومیت و پایگاه اجتماعی-اقتصادی است. در سنجش احساس آنومی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، آنومی اقتصادی بالاترین میزان را به خود اختصاص داده است که نشان میدهد مهمترین انتظار و اساسیترین گفتمان میان ذهنی جوانان، نابسامانیهای اقتصادی مانند بیکاری، نابرابری در کسب درآمد و.... است. پس از آن، آنومی اجتماعی قرار دارد که شامل ناهنجارهایهای اجتماعی، عدم رعایت حقوق متقابل، بیقانونی و ... است. آنومی رابطه منفی و دینداری رابطه مستقیم و مثبت با امید به آینده داشتند. نتایج رگرسیونی نشان داد که متغیرهای وارد شده بر مدل، 41 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین میکنند که در این میان، سهم متغیر احساس آنومی در تبیین متغیر وابسته بیشتر است.
