احمد نامنی؛ سید مصطفی طیبی ثانی؛ علی فهیمینژاد؛ باقر مرسل
دوره 18، شماره 46 ، اسفند 1398، ، صفحه 137-158
چکیده
شهر تهران به عنوان یکی از آلودهترین شهرهای جهان شناخته شده است که این آلودگی ناشی از سیستم نادرست شهرسازی، رشد و توسعه ناهمگون و بدون ارزیابی میباشد. در این شرایط در صورتی که بتوان الگوی قابل اطمینانی برای پیشبینی وضعیت آتی آلایندههای موجود در هوای شهر ارائه داد، میتوان با شناخت دقیقتری از آلایندهها، راهکارهای مناسبی ...
بیشتر
شهر تهران به عنوان یکی از آلودهترین شهرهای جهان شناخته شده است که این آلودگی ناشی از سیستم نادرست شهرسازی، رشد و توسعه ناهمگون و بدون ارزیابی میباشد. در این شرایط در صورتی که بتوان الگوی قابل اطمینانی برای پیشبینی وضعیت آتی آلایندههای موجود در هوای شهر ارائه داد، میتوان با شناخت دقیقتری از آلایندهها، راهکارهای مناسبی را از منظر مدیریت پایدار شهری اتخاذ نمود. هدف از انجام این تحقیق، پهنهبندی آلایندههای شاخص هوا در ارتباط با مجموعههای ورزشی شرق تهران (مناطق 4،7،8،13) میباشد. بدین منظور، دادههای ایستگاه های سنجش آلودگی در پیرامون منطقه به روش کریجینگ، برای بازه زمانی 6 ساله (97-1390) درونیابی شدند. به عنوان استاندارد، از شاخص کیفیت هوا (AQI) استفاده گردید. رویهمگذاری لایهها با استفاده از نرمافزار ArcGIS, 9.2 انجام شد. نتایج نشان داد که تغییرپذیری غلظت این آلاینده در ایستگاه های مختلف متفاوت است و پراکنش آلایندهها در محدوده مطالعاتی از الگوی یکسان و مشابهی پیروی نمیکند. شدیدترین درجه آلودگی در ایستگاه ستاد بحران (49/90) ثبت گردیده است. بیشترین تعداد روزهای هوای پاک در ایستگاه گلبرگ (488 روز) و کمترین آن در ایستگاه ستاد بحران (160 روز) مشخص شده است. همچنین، ایستگاه ستاد بحران دارای بیشترین تعداد روز با کیفیت هوای «ناسالم» و «ناسالم برای گروه های حساس» میباشد. در این میان، ایستگاه دروس دارای تعداد روزهای آلوده کمتری بوده است. در نهایت، 22 مجموعه ورزشی در محدوده مطالعاتی در معرض آلودگی شدید هوا قرار دارند.