سعیده رضوی؛ نیما ماجدی؛ فریبا محمدیات
دوره 19، شماره 47 ، خرداد 1399، ، صفحه 223-246
چکیده
هدف از این پژوهش، تحلیل اثر نقش شبکههای ارتباطی مجازی بر نگرش و مشارکت ورزشی شهروندان است. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه شهروندان تهرانی شرکت کننده در رویدادهای ورزش همگانی سال 1396 بود. نمونه آماری براساس جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش شامل سه پرسشنامه محقق ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، تحلیل اثر نقش شبکههای ارتباطی مجازی بر نگرش و مشارکت ورزشی شهروندان است. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه شهروندان تهرانی شرکت کننده در رویدادهای ورزش همگانی سال 1396 بود. نمونه آماری براساس جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش شامل سه پرسشنامه محقق ساخته نقشهای رسانه، نگرش ورزشی و مشارکت ورزشی بود. روایی و پایایی ابزارها براساس نظر متخصصان (15 نفر)، آلفای کرونباخ (89/0) و شاخصهای برازش مدل مطلوب ارزیابی شد. از نرم افزار مدلسازی smart pls برای تحلیل دادهها و آزمون فرضیه ها استفاده شد.
یافتهها نشان داد که نقشهای رسانه دارای اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر مشارکت ورزشی (33/0) و نگرش ورزشی (83/0) هستند. نگرش ورزشی نیز اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر مشارکت ورزشی دارد. (60/0) در ارتباط غیر مستقیم مشخص شد که به صورت معناداری 62 درصد از کل اثر متغیر نقش رسانه بر روی مشارکت ورزشی از طریق متغیر میانجی نگرش به ورزش پیشبینی می شود.
براساس یافتههای به دست آمده، میتوان گفت که اثر غیر مستقیم رسانه (با میانجی نگرش) بسیار بیشتر از اثر مستقیم آن بر مشارکت ورزشی میباشد و رسانهها بدون قابلیت تغییر نگرش در محتوای خود نمیتوانند اثرگذاری قابل توجهی داشته باشند. از این رو، لازم است سازمانهای متولی ورزش همگانی در تهران متناسب با تنوع طیف مختلفی از دیدگاهها، نیازها و علایق ورزشی شهروندان به تولید و مدیریت محتوای رسانهای و تبلیغی خود بپردازند.
