رسول ضابطیان؛ محمدرضا اسماعیلی؛ زهرا حاجی انزهایی؛ جاسم منوچهری
چکیده
هدف تدوین چارچوب مفهومی مدیریت اثرات بحران اقتصادی کشور بر حوزه ورزش بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید، مدیران و تحلیلگران) و منابع اطلاعاتی (کتابها، مقالات، اسناد، رسانهها و ...) بود. نمونهگیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع ...
بیشتر
هدف تدوین چارچوب مفهومی مدیریت اثرات بحران اقتصادی کشور بر حوزه ورزش بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید، مدیران و تحلیلگران) و منابع اطلاعاتی (کتابها، مقالات، اسناد، رسانهها و ...) بود. نمونهگیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (21 نفر و 65 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانهای نظامند و مصاحبههای اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافتهها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحلهای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. چارچوب مفهومی استخراج شده شامل 2 سطح کلی، 11 منظر، 38 بُعد و 138 مؤلفه کلیدی بود. سطح اثرات بحران اقتصادی بر ورزش شامل چهار منظر اثر بر سیستم کلی ورزش، اثر بر منابع توسعه ورزش، اثر بر سطوح توسعه ورزش و اثر بر صنعت ورزش است. سطح مدیریت اثرات بحران اقتصادی بر ورزش نیز شامل هفت منظر یکپارچهسازی راهبردی مدیریت بحران، ظرفیتسازی اجتماعی، ظرفیتسازی دانشی، ظرفیتسازی منابع، کارآمدسازی اقتصادی، راهبری صنعت ورزش و پیامدها و کارکردها بود. جریان کلی روابط بین متغیرها از سطح مدیریت اثرات بحران بر اثرات بحران اقتصادی در ورزش است. بر اساس کلیات یافتههای میتوان گفت که مدیریت اثرات بحران اقتصادی بر ورزش کشور یک نیازمند یک سیستم راهبردی است تا بتواند از طریق ظرفیتسازی اکوسیستمی به تعدیل اثرات بحران اقتصادی بپردازد.
ناصر گل محمدی؛ احمدرضا عسکری؛ مجید خوروش
چکیده
پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی جامع مدیریت بحران در برگزاری رویدادهای ورزشی انجام شد. روش تحقیق کیفی و مبتنی بر نظریه دادهبنیاد با رویکرد نظاممند بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه صاحبنظران و متخصصان در حیطه نظری تحقیق و مدیران ارشد ورزشی با سابقه اجرایی گسترده در برگزاری رویدادها در سازمانهای ورزشی بود. دراین تحقیق از ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی جامع مدیریت بحران در برگزاری رویدادهای ورزشی انجام شد. روش تحقیق کیفی و مبتنی بر نظریه دادهبنیاد با رویکرد نظاممند بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه صاحبنظران و متخصصان در حیطه نظری تحقیق و مدیران ارشد ورزشی با سابقه اجرایی گسترده در برگزاری رویدادها در سازمانهای ورزشی بود. دراین تحقیق از روش نمونهگیری هدفمند مبتنی بر رویکرد نظری استفاده شد. جمعآوری اطلاعات به شیوه گلوله برفی تا اشباع نظری دادهها ادامه یافت و تعداد 14مصاحبه فردی نیمهساختاریافته انجام گرفت.
یافتهها نشان داد راهبردهای مبتنی بر توجه به الگوی منابع و زیرساختها، عوامل بسترساز (تخصص و ویژگیهای کارکنان و کادر، مدیریت سازمان، انعطافپذیری و سرعت سازمانی و ارزشیابی از بحران) و عوامل مداخلهگر (قوانین کلان، زیرساختهای موجود و مدیریت کلان) پیامدهای سیاستگذاری راهبردی، مدیریت کارآمد، ارزشیابی، تغییر، تطبیق و سازماندهی را در پی خواهد داشت. در زمینه مدیریت بحران در رویدادهای ورزشی قبل، حین و بعد از وقوع بحران، منابع و زیرساختها عامل و مسئله مهمی است که در مدل مدیریت بحران نقشی کلیدی و محوری دارد و بر این اساس میتوان از مدل طراحیشده در زمینه مدیریت بحران در رویدادهای ورزشی کمک گرفت.
علی اصغر دورودیان؛ معصومه شهبازی؛ موسی اکبری
چکیده
هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر مدیریت بحران در اماکن ورزشی (مطالعه موردی:استادیوم صد هزار نفری ورزشی آزادی) بود که این تحقیق به شیوه کیفی و کمی با استفاده از روش مقایسه های زوجی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق در دو بخش کیفی و کمی می باشد، مدیران و صاحبنطران و کارشناسان مرتبط با حوزه مدیریت بحران اماکن ورزشی در ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر مدیریت بحران در اماکن ورزشی (مطالعه موردی:استادیوم صد هزار نفری ورزشی آزادی) بود که این تحقیق به شیوه کیفی و کمی با استفاده از روش مقایسه های زوجی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق در دو بخش کیفی و کمی می باشد، مدیران و صاحبنطران و کارشناسان مرتبط با حوزه مدیریت بحران اماکن ورزشی در بخش کیفی (روش دلفی) بودند و در بخش کمی نیز مدیران و مسئولین ورزشی مجموعه آزادی و اساتید دانشگاه بودند. ابزار تحقیق، فیش برداری ،مطالعه اسنادی و پرسشنامه جهت گردآوری داده ها بود. ابتدا نرخ ناسازگاری کلیه مقایسات زوجی محاسبه گردید و سپس رتبه بندی معیارها انجام شد. در این تحقیق شناسایی عوامل با روش دلفی انجام گرفت و سپس با استفاده از روش AHP عوامل شناسایی شده اولویت بندی شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که عوامل موثر در مدیریت بحران شامل تغییر و بازنگری در قوانین موجود (4 مشخصه)، تامین منابع مالی مورد نیاز (3 مشخصه)، بهره گیری از نیروی متخصص (4مشخصه)، برگزاری دوره های آموزشی و آموزش دادن (3 مشخصه)، بهره گیری از تجهیزات و تاسیسات استاندارد (5 مشخصه) و وجود منابع ایمنی و بهداشتی(5 مشخصه) بودند که در نهایت اولویت بندی کلی نشان داد تغییر و بازنگری در قوانین موجود در رتبه اول قرار دارد.
