شمس الدین رضایی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرات شیوع کووید-19 بر ورزش همگانی در ایران انجام شد. این پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع میدانی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد شرکت‌کننده در ورزش همگانی در ایران قبل از شیوع بیماری کووید-19 می‌باشد. برای گردآوری داده‌ها از «پرسشنامه استاندارد گروه بین‌المللی پژوهشگران کووید-19 و ورزش» استفاده شد ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرات شیوع کووید-19 بر ورزش همگانی در ایران انجام شد. این پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع میدانی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد شرکت‌کننده در ورزش همگانی در ایران قبل از شیوع بیماری کووید-19 می‌باشد. برای گردآوری داده‌ها از «پرسشنامه استاندارد گروه بین‌المللی پژوهشگران کووید-19 و ورزش» استفاده شد که پایایی این پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ (87/0 ) تعیین و روایی نیز پس از بررسی توسط تعدادی از اساتید متخصص در این زمینه مورد تأیید قرار گرفت. پرسشنامه مربوطه با کمک هیئت‌های ورزش همگانی به‌صورت الکترونیکی و آنلاین منتشر و تعداد 842 پرسشنامه از کل کشور به روش طبقه‌ای خوشه‌ای تکمیل و جمع‌آوری گردید و به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها و آمار استنباطی مانند آزمون ضریب همبستگی رتبه‌ای کندال و آزمون خی دو استفاده گردید.
نتایج پژوهش حاکی از این است که در زمان قرنطینه، 88 درصد اماکن سرپوشیده و 9/64 درصد اماکن روباز تعطیل بوده و 3/34 درصد افراد شغل خود را به دلیل شیوع کووید-19 از دست داده‌اند. تست کرونای 1/6 درصد ورزشکاران مثبت و 45 درصد هم هنوز تست نداده‌اند. همچنین نتایج نشان داد که بین تعداد جلسات و شدت تمرینات قبل از دوره کرونا و حین دوره کرونا تفاوت معناداری در ورزشکاران وجود دارد، ولی بین نتایج تست کووید-19 و میزان پایبندی به قوانین و پروتکل‌های بهداشتی تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه‌گیری اینکه فعالیت‌های ورزشی به شدت تحت تأثیر کووید-19 قرار گرفته و کاهش یافته است.
