کیوان شعبانی مقدم؛ حسین ذکایی؛ محمدتقی حسن زاده
دوره 15، شماره 34 ، دی 1395، ، صفحه 9-20
چکیده
پژوهش حاضر با هدف شناسایی اولویتها در توسعه نظام حقوق ورزش کشور انجام پذیرفت. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی متخصصان حقوق ورزشی (رؤسای کمیته انضباطی، مدرسان حقوق ورزشی در دانشگاهها، وکلای ورزشی و کلیه کسانی که در زمینه حقوق ورزشی مقاله و یا پایان نامهای نگاشتهاند) بود. نمونه گیری به صورت دسترس و به شکل گلوله برفی بود که طی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف شناسایی اولویتها در توسعه نظام حقوق ورزش کشور انجام پذیرفت. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی متخصصان حقوق ورزشی (رؤسای کمیته انضباطی، مدرسان حقوق ورزشی در دانشگاهها، وکلای ورزشی و کلیه کسانی که در زمینه حقوق ورزشی مقاله و یا پایان نامهای نگاشتهاند) بود. نمونه گیری به صورت دسترس و به شکل گلوله برفی بود که طی آن 75 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادهها، پرسشنامه محقق ساخته در دو بخش اصلی بود که روایی صوری آن توسط چند تن از اساتید مدیریت ورزشی و حقوق تایید و پایایی آن نیز با روش آلفای کرونباخ (95/0) مورد پذیرش واقع شد. دادههای پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل تشخیصی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل یافتهها، در بخش موانع، 4 بعد (بخش علمی-آموزشی، بخش نیروی انسانی، بخش حقوق و قانونی و بخش مدیریتی– ساختاری) مورد بررسی قرار گرفت که اصلیترین آنها به ترتیب: موانع علمی- آموزشی، موانع قانونی- حقوقی و موانع نیروی انسانی و در بخش راهکارها، اصلیترین راهکارهای توسعه حقوق ورزشی به ترتیب: راهکار نیروی انسانی، راهکار علمی- آموزشی و راهکار قانونی- حقوقی بودند. گفتنی است که بُعد راهکار ساختاری- مدیریتی، هیچ نقشی در تابع ممیزی ایفا نکرد و درنتیجه بر توسعه حقوق ورزشی تاثیر معنی داری نداشت. در پایان، شیوههای کاربردی برخاسته از نتایج تحقیق برای رفع موانع نهادینه شدن حقوق ورزشی و راهکارهایی بهمنظور ارتقای آن ارائه شد.