Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. Student in Sport Media Management, Sport Management Department, Faculty of Physical Education and Sports Science, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

2 Ph.D., Assistant Professor, Sport Management Department, Faculty of Physical Education and Sports Science, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

3 Ph.D., Associate Professor, Sport Management Department, Faculty of Physical Education and Sports Science, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

Abstract

The study is to present the productivity model of specialized women's sports programs in the Iranian sports channel with the data theory approach of the foundation. The method of the study was qualitative and exploratory. The statistical population was a group of media professionals with academic teaching experience or activists in the field of sports and media, sports promotion specialists in the media and familiar with it, sports experts and officials, sports programmers, policy makers and sports consultants of the Seda. The sampling method was non-probabilistic sampling, with purposeful selection and with maximum variety or heterogeneity. The sample size in this study was 16 people. The interview measurement tool was open and was analyzed based on three stages of open, axial and selective coding.
 Based on the data analysis, 114 basic concepts (open source), 25 core code and 5 selective code were identified. Finally, it can be said that the proposed model, which has been developed according to the opinion of experts and experts can have positive effects on the productivity of women's sports programs

Keywords

ارائه مدل بهره وری برنامه های تخصصی ورزش بانوان در کانال ورزش ایران با رویکرد نظریه داده- بنیاد

آزاده ناصریان[1]

سیدحمید سجادی هزاوه[2]

  علی زارعی[3]

 زینت نیک آیین[4]

تاریخ دریافت مقاله: 17/4/1399

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:27/7/1399

 

مقدمه

امروزه، رسانه­ها نقش مهمی در واقعیت سازی دارند. مردم، دنیا را از منظر رسانه­ها می­نگرند و می­فهمند. رسانه­ها در تعریف انسان­ها از خود و جامعه خود نقش مهمی دارند و تبدیل به یکی از عناصر مهم هویت سازی و هویت جویی شده­اند (سورین و همکاران، 1398). یکی از مسائل اجتماعی و فرهنگی که در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته و آحاد مردم را تحت تأثیر قرار داده، تربیت بدنی و ورزش است؛ چنان که عادات و رفتار ورزشی افراد جامعه، نگرش ها و باورهای آنان در مسائل آموزشی، همگانی شدن و توسعه ورزش، همگی تحت تأثیر متقابل گرایش های جامعه و رسانه ها قرار گرفته است. یکی از راه های حمایت از توسعه ورزش و این باورها و نگرش ها، رویکرد مطالب رسانه­های جمعی می­باشد. بر همین اساس گسترش یافته­های علمی، رشد بهداشت و فرهنگ عمومی جامعه و آگاهی روز افزون مردم از تاثیرات ورزش در تندرستی موجب روی آوردن آنان به فعالیت های بدنی و ظهور پدیده­ای به نام «ورزش» شده است(کاستوا[5]، 2016). رسانه و ورزش، نقش مهمی در جامعه دارند. از میان انواع مختلف رسانه­های ورزشی، تمرکز بر تلویزیون، رادیو، مطبوعات و اینترنت ضروری است، چرا که در مقایسه با سینما، کتاب و غیره در تماس آنی یا مستمر با اکثر افراد جامعه هستند (عبدوی و همکاران، 1396). از میان رسانه های گروهی، تلویزیون عامل اصلی انتخاب شده است. تلویزیون عامل و عنصر اصلی در پرکردن اوقات فراغت گزارش شده است. تلویزیون به دلیل سطح گسترده مخاطب، نقش زیادی در مقایسه با دیگر رسانه­های گروهی دارد (جعفری مقدم و همکاران، 1396). در سال­های اخیر، ورزش تلویزیونی به منزله پدیده ای با تاثیر جهانی، تغییرات وسیعی در دامنه فعالیت­ها، فناوری­ها، کاربرد عمومی، درآمد و توسعه داشته است (قاسمی، 1386). برنامه­های تخصصی در بحث ورزش بانوان یکی از مواردی می­باشد که می تواند در بهبود ورزش بانوان اثرگذار باشد (اس لام[6]، 2016). تلویزیون، رسانه پر سیطره­ای است که تاثیر بسزای آن برهیچکس پوشیده نیست. این وسیله ارتباط جمعی به عنوان معیار نهایی مطرح شده، چون تماشاچیان با بخش زیادی از محتوای آن آشنایی دارند. در میان برنامه های تلویزیونی، برخی از آموزش­ها بیشتر مورد استقبال بینندگان قرار می­گیرد (هیومی[7]، 2019). گذشته از تاثیرات متقابل تلویزیون و ورزش بر یکدیگر، توجه به محتوا و نوع برنامه های ورزشی در بحث بانوان از اهمیت زیادی برخوردار است (هاردین و همکاران[8]، 2015). درحال حاضر شبکه ورزش به عنوان یک شبکه تخصصی وظایفی در قبال جامعه دارد که یکی از مهمترین آنها، فرهنگ سازی یا آموزش در بحث ورزش بانوان است، زیرا در شبکه­های دیگر خیلی کمتر به ورزش بانوان پرداخته می شود و تنها شبکه ای که می­تواند در این مورد وقت بیشتری بگذارد و برنامه­های تخصصی را برای افراد مخاطب ارائه نماید، شبکه ورزش می­باشد (قاسمی و همکاران، 1392). شبکه ورزش، یک کانال تخصصی در بحث ورزش است که تمرکز مسئولان آن بر ساخت و تولید برنامه­های متعدد ورزشی و همچنین پخش برنامه­های تخصصی در ابعاد مختلف ورزش می­باشد (روابط عمومی شبکه ورزش، 1395). چون ورزش به نحو موفقیت آمیزی به عنوان راهبرد جذب مخاطب از سوی تهیه کنندگان رسانه­های مختلف مورد استفاده گرفته است (غفوری و همکاران، 1382) و شبکه­های تخصصی ورزشی تلویزیونی نقش کلیدی در افزایش علاقه عمومی به ورزش در بین سایر شبکه­ها را ایجاد می­کند، علاوه بر ایجاد علاقه، در بهبود وضعیت نیز می­تواند اثرگذار باشد؛ چنان که می تواند نشان دهنده نقاط قوت و ضعف باشد. پرداختن به بحث ورزش در برنامه های تخصصی در حالتی صورت می­گیرد که هر بار در پخش این برنامه­ها از وجود کارشناسان و متخصصان مجرب استفاده و به بحث­های کارشناسی و چالشی پرداخته می شود، می­توان در جهت بهبود وضعیت ورزش گام های بلندی برداشت (وولفی و همکاران[9]، 2017). بانوان بخشی از جمعیت هر جامعه را تشکیل می­دهند که به دلیل محدودیت­های موجود، در رویدادها و برنامه­های ورزشی حضور پیدا نمی­کنند. با توجه به این موضوع، بهترین راه آگاهی بانوان از اخبار و حوادث جامعه، رسانه­ها هستند که با حداقل هزینه، به راحتی در اختیار آنها قرار می­گیرند. پس رسانه­ها می­توانند با پوشش رویدادها و اخبار ورزشی، ضمن اطلاع­رسانی، زمینه جذب بانوان به ورزش را فراهم کنند. رسانه­ها به عنوان وسایل ارتباط جمعی باید تعادل را در حوزه­های مختلف ورزشی ایجاد کرده، سعی کنند تمام جنبه­های هر حوزه را دقیق و بدون حاشیه و سوگیری برای بینندگان و خوانندگان خود پوشش دهند (کول و همکاران[10]، 2017). همان طور که  گفته شد شبکه خبر به عنوان یک شبکه تخصصی در امر ورزش رسالت مهمی در اشاعه ورزش در بین آحاد جامعه دارد. مهمترین رسالت آن  تولید برنامه­های تخصصی برای رشته­های مختلف ورزشی است که در آنها به چالش های موجود در رشته ورزشی پرداخته می شود. از این رو، یکی از چالش­های موجود بحث ورزش بانوان می باشد که متاسفانه مانند ورزش آقایان توجه زیادی به آن نشده و همواره  در حاشیه است. کرمی و همکاران (1398) در پژوهشی با عنوان «تحلیل محتوای برنامه­های ورزشی شبکه­های تلویزیونی کشور با رویکرد ورزش بانوان» به این نتیجه دست یافتند که سهم بانوان از مدت زمان نمایش برنامه­ها 3/3 درصد و در مقابل برای آقایان 3/84 درصد می­باشد و بانوان در 23 و آقایان در 44 رشته ورزشی در تلویزیون نمایش داده­شده­اند. طی اجرای این پژوهش هیچ­گونه مسابقه­ ورزشی زنده مربوط به بانوان نمایش داده نشده بود. مولفه قهرمانی با بیشترین مدت زمان نمایش، رتبه اول و مولفه همگانی- تفریحی، حرفه­ای و تربیتی در رتبه­های بعدی قرار دارند. یکتایار و همکاران (1399) بیان کردند که برجسته‌سازی مقوله ورزش، مدیریت محتوای پیام (شرایط علی) و گنجاندن آموزش سواد رسانه‌ای در محتوای رسانه‌های جمعی به‌ویژه رسانه ملی (شرایط زمینه‌ای) منجر به توانمندسازی در مصرف رسانه‌ای، همچنین ارتقای مهارت‌های اجتماعی در مخاطبان ورزشی می­شود. از طرف دیگر، بی‌توجهی سیاستگذاران و درک نشدن اهمیت سواد رسانه­ای به‌عنوان موانع فراگیری سواد رسانه‌ای در ورزش مطرح می‌شوند. عصاریان (۱۳۹6) در پژوهش خود به این نتیجه رسید که بهره وری برنامه های صداو سیما زمانی بالا خواهد رفت که مسئولان از تخصص لازم برخوردار باشند و از نیروی انسانی متخصص استفاده شود. قاسمی (1398) بیان کرد با توجه به نتیجة عملکرد ضعیف گزارشگران پیشنهاد می‌شود که شبکة رادیویی ورزش برای آموزش و توانمندسازی گزارشگران ورزشی اقدام کند. رضائی (1394) دریافت که تخصص، دسترسی به منابع و آزادی عمل بر بهره وری کارکنان کل اداره و معاونت خبر سازمان صدا و سیما تاثیر گذار است. یانگ و همکاران [11](2018) در گزارش اثربخشی کارکردهای مختلف رسانه ای برای کاهش هنجارهای اجتماعی بیان کردند که در بین رسانه­های کشورهای توسعه یافته و توسعه نیافته، تلویزیون نسبت به رادیو از اختلاف معنی­داری برخوردار است و نقش دانش افزایی موثرترین نقش رسانه به شمار می­رود. هانی بورن (2019) در تحقیق خود به این نتیجه رسید که رسانه­ها بر ارزش­ها و هنجارهای جامعه اثر مستقیم دارند، زیرا دامنه آنها تعداد بسیاری از افراد جامعه را در بر می­گیرد. از این رو برنامه های رسانه باید از بهره­وری لازم برخوردار باشند. سول و همکاران (2020) نیز بیان کردند که برای بهره وری برنامه های بخش شده باید به نیاز­های مخاطبان و جامعه، میزان توسعه یافتگی، امکانات و تجهیزات مدرن و میزن بودجه و منابع مالی توجه کرد.

ساخت و تولید برنامه­های تخصصی درحوزه بانوان یکی از مواردی است که کمتر به آن توجه شده، در حالی که اهتمام ویژه به آن می­تواند اثرات مثبتی در پیشرفت ورزش بانوان داشته باشد. برنامه­های تولیدی زمانی می­تواند داری بهره وری باشد که کاملا کارشناسی شده باشد و با بهره­گیری از نظرات کارشناسان و متخصصین تدوین گردد. وجود یک الگوی مشخص که باتوجه به نظر کارشناسان و متخصصان تدوین و طراحی گردد می­تواند بسیاری از مشکلات موجود را از بین ببرد. تولیدکنندگان برنامه­های تخصصی ورزش بانوان با بهره بردن از این الگو که به جنبه­های مختلف ورزش بانوان توجه کرده است، از سردرگمی­های به وجود آمده دور می شوند و می توانند برنامه هایی داری اثر بخشی مثبت در پیشرفت ورزش بانوان را بسازند لذا محقق در پژوهش حاضر در پی پاسخ به این سوال است:

 الگوی بهره وری برنامه­های تخصصی ورزش بانوان در کانال ورزش ایران چیست؟

روش‌شناسی پژوهش

روش انجام این پژوهش، کیفی و راهبرد تحقیق در این مطالعه، تحلیل داده­- بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین بود. جامعه آماری این پژوهش را مجموعه ای از متخصصان رسانه دارای سابقه تدریس دانشگاهی یا فعالان حوزه ورزش و رسانه، متخصصان ترویج ورزش در رسانه و آشنا با آن، صاحب نظران و صاحب منصبان ورزش، برنامه سازان ورزشی، سیاست گذاران و مشاوران ورزشی سازمان صدا و سیما تشکیل می دادند. روش نمونه­گیری به صورت نمونه‌گیری غیر احتمالی[12]، با انتخاب هدفمند و حداکثر تنوع یا ناهمگونی بود. اندازه نمونه در این پژوهش بر مبنای شاخص اشباع نظری برابر با 16 نفر بود. همچنین در این تحقیق جمع­آوری اطلاعات به شکل کتابخانه‌ای و میدانی انجام گرفت. برای گردآوری اطلاعات ابتدا ادبیات و پیشینه تحقیق با استفاده از کتب، مجلات، پایان­نامه­های مربوط، آیین­نامه و اسناد مرتبط و سایت­های اینترنتی مورد بررسی قرار گرفت. پس از تهیه راهنمای مصاحبه، به نمونه آماری مراجعه شد و      داده­های مورد نیاز با استفاده از مصاحبه‌های باز جمع­آوری شد.

گفتنی است که به جهت جنبه نو بودن تحقیق و محدودیت احتمالی داده‌ها، از رویکرد مثلث‌سازی[13] استفاده شد. مثلث‌سازی به فرایند استفاده از رویکردها و منابع گوناگون جهت جمع‌آوری اطلاعات در تحقیق اطلاق می‌شود (اسکینر، ادواردز و کوربت[14]، 2014).

علاوه بر این، در پژوهش حاضر جهت سنجش روایی از معیارهای اسکینر، ادواردز و کوربت (2014) که در جدول 1 به آن اشاره شده است، استفاده شد.

جدول 1: روش­های اطمینان از روایی

روش‌های اطمینان از روایی

نحوه اجرا در این پژوهش

درگیری طولانی مدت

افزایش حساسیت نظری، مشارکت عملی و ارتباط با مشارکت‌کنندگان برای ارزیابی برداشت‌های محقق

مشاهده پایدار

مشارکت عملی محقق و حضور در محیط مشارکت و اکتشاف جزئیات تجارب مشارکت ‌کنندگان

بازرسی مجدد مسیرکسب اطلاعات

انجام بازرسی ادواری اطلاعات و کدهای به دست آمده به جهت پیشگیری از سوگیری و اطمینان از صحت توسط محقق و یک همکار (دانشجوی دکتری) آشنا به موضوع مورد پژوهش

چک کردن با مشارکت کنندگان

بررسی اطلاعات به دست آمده به کمک گروه تحقیق و نظرسنجی از مصاحبه شوندگان در مورد نتایج

مثلث سازی

استفاده از منابع متعدد برای جمع‌آوری داده‌ها

مقایسه مستمر

مقایسه داده‌های به دست آمده از منابع مورد بررسی با سایر منابع به صورت مستمر در تمام طول تحقیق

برای محاسبه پایایی با روش توافق درون موضوعی دو کدگذار، از یک متخصص مدیریت ورزشی که در مراحل انجام پژوهش حضور داشت و از آگاهی مناسبی پیرامون این پژوهش برخوردار بود، درخواست شد تا به عنوان همکار در کدگذاری تحقیق شرکت کند. آموزش‌ها و فنون لازم جهت کدگذاری به همکار تحقیق انتقال داده شد. سپس محققان به همراه همکار، به عنوان نمونه دو مورد از مصاحبه‌ها را کدگذاری کردند و درصد توافق درون موضوعی با استفاده از فرمول زیر محاسبه شد:

 

 

 

 

 

همان گونه که در جدول 2 مشاهده می­شود، تعداد کل کدهای به ثبت رسیده معادل 114کد و تعداد کل توافقات بین کدها معادل 60 می­باشد. همچنین، پایایی بین کدگذاران برای مصاحبه­های انجام گرفته در این پژوهش معادل 82 درصد است. لذا با توجه به این که میزان پایایی بیشتر از 60 درصد می­باشد، قابلیت اعتماد کدگذاری­ها مورد تأیید قرار می گیرد و می­توان گفت که میزان پایایی تحلیل مصاحبۀ کنونی مناسب است.

 

جدول 2: محاسبه پایایی

ردیف

شماره مصاحبه

تعداد کل کدها

کدهای مورد توافق

پایایی

1

5

22

54

81/0

2

13

26

60

86/0

جمع

171

114

82/0

 

 

 

کلیه تحلیل­های آماری با کمک نرم­افزار Maxqda نسخه 2020 انجام گرفت. نرم­ افزار MAXQDA، نرم افزاری پیشرفته جهت تجزیه و تحلیل کیفی داده هاست که در حوزه های علوم اجتماعی، علوم انسانی و … کاربرد بسیار دارد. این نرم افزار برای دانشجویان، پژوهشگران، اساتید و موسسات تحقیقاتی که خواهان به کارگیری روش های تحقیق کیفی، از جمله: روش نظریه زمینه ای یا داده- بنیاد (grounded theoryو روش تحلیل محتوا (content analysis) هستند، بسیار کارگشا می باشد (بهشتی،1395).

 

یافته‌های پژوهش

در این بخش کدهای استخراج شده و مؤلفه­های مربوط به هر یک از آن­ها آمده و در نهایت الگوی بهره وری برنامه­های تخصصی ورزش بانوان در کانال ورزش ایران ارائه شده است؛ به گونه­ای که پس از تجزیه و تجلیل صورت گرفته این امکان وجود دارد تا به سؤالات اصلی و فرعی مطوح،  پاسخ داده شود.

در جدول 3، نحوه کدبندی سطح اول (اولیه) و سطح دوم (متمرکز) با عنوان درک معنای الگوی بهره وری برنامه­های تخصصی ورزش بانوان در کانال ورزش ایران آمده است. به موجب نتایج این جدول، با تحلیل متن مصاحبه­ها و پس از مفهوم­پردازی در مرحله کدبندی باز، 114 مفهوم اولیه (کدهای باز)، 25 کد محوری و 5 کد گزینشی شناسایی شدند.

جدول 3: مفاهیم، مقولات عمده و مقوله محوری هسته استخراج شده از داده­ه­ها

نشانگر

کد اولیه

کدبندی محوری

کدبندی اصلی

P2,p4,p8

پوشش رشته­های ورزشی بانوان به صورت تخصصی

برجسته سازی مقوله ورزش

عوامل علی

P4.p12

شفاف سازی در امورات ورزشی بانوان

P3.p13

ورزشی بودن تولیدکنندگان پیام

P3,p16

ایجاد سواد رسانه به صورت تخصصی برای ورزش بانوان

P3,p8,p9

پرداختن به چالش­های حوزه ورزش بانوان

P8,p9,p11

برنامه­ریزی به صورت تخصصی برای تولید برنامه ورزش بانوان

مدیریت محتوا

P10,p1

قرار دادن بخش هایی متناسب با ورزش بانوان در تولیدی برنامه ها

P2,p7,p9

جهت­دهی برنامه ها در راستای تولید محتوای تخصصی

P13

دانش فهم تکنیک­ها و تاکتیک­های تولید محتوای تخصصی در ورزش بانوان

P5,p9

استفاده از برنامه سواد رسانه ای سازمان یافته و مستمر در حوزه ورزش بانوان

P7, P9

ارائه ارزش­های اخلاقی

ارزش­های درون محتوا

P1,P2

تولید محتوا براساس نیازها و خواسته­های ورزش بانوان

P3,p9

تأکید بر شاخص­های اخلاقی

P8,p12

توجه به ساده سازی مفاهیم

محتوای برنامه

P10,p14

توجه به اعتماد سازی نسبت به برنامه های تولیدی

P2

توجه به ترویج تفکر علمی

P13,p14

به روز بودن موضوع برنامه

P1, P4

پرداخت عادلانه بودن حقوق و مزایا

عوامل انگیزشی

 

عوامل زمینه ای

P10, P13

پرداخت متناسب با مدارک و تجربه

P,7P10

قرار دادن امکانات رفاهی در اختیار کارکنان

P1,p16

تقدیر و تشکر از کارکنان در جمع دیگران

P1,p9

جلب رضایت کارکنان از عضویت در سازمان

P7,p16

فراهم کردن فرصت پیشرفت در مسیر شغلی

P4,p6,p12

مشارکت دادن اعضا در تصمیم گیری

P10, P24

استفاده از تکنیک­های نوین تولید محتوا

به کارگیری ظرفیت

های رسانه ای رسانه­ای

P2,p9

به کارگیری اینفوگرافی در تولید

P2,p14

به کارگیری مونشین گرافی در تولید

P2,p14.p15

استفاده از رسانه های نوین در تولید

P7,p15

تولید محتوای مورد نیاز مخاطبان

نیاز سنجی تولید محتوا

P4,p9.p14

توجه به سلیقه مخاطبان درساخت و انتشار

P6,p8,p13

پاسخگویی به نیازهای مخاطب

P9

پاسخگویی به علایق مخاطب

P14,p15

مفهوم سازی مهارت های فناوری ارتباطات و اطلاعات

تولید مستندات آموزشی مختص ورزش بانوان

P3,p7,p13

استفاده از آموزش و دانش تخصصی مرتبط ورزش بانوان در متون آموزشی

P7,p14

شناسایی ضعف های آموزش مرتبط با ورزش بانوان

P4,p16

تألیف بسته آموزشی مرتبط با ورزش بانوان

P1,p14

ساده کردن

شکل محتوا

P1, P4

استفاده از مؤلفه­های زیبایی شناختی

P10, P13

جذابیت های بصری محتوای

P10

درج هیجان در محتوای تولید

P1,p14

تناسب تولیدات و نیاز جامعه مخاطب

P1,p16

استفاده از شیوه­های به­روز

P8.P12

مقاومت در برابر حرکت های خلاق

نبود خلاقیت و نوآوری

عوامل مداخله گر

P4,12,P16

تخصیص ندادن بودجه خاص برای طرح های نوآوری

P2,P8,P16

عدم توجه به الگو گیری از خلاقیت و نوآوری سایر سازمان ها

P4,P7,P16

نبود خلاقیت در بازاریابی و تبلیغات در مورد برنامه های تولیدی

P7,P16

عدم تشخیص درست نیازهای مخاطبان

عدم توجه به ذائقه مخاطبان

P2,P15

نادیده گرفتن مخاطبان

P1,P6,P13

اعمال نظرات فردی و غیره کارشناسانه

P11,P14

توجه بیشتر به ورزش آقایان

عدم درک اهمیت تولید برنامه در حوزه ورزش بانوان

P10,P16

نگاه جنسیتی به ورزش بانوان

P12

مساوی ندانستن ورزش اقایان وبانوان

P9,P13

فقر فرهنگی

P2,P7,P13

عدم استقلال مدیران در تولید برنامه در حوزه ورزش بانوان

عدم استقلال فردی

P2,P7,P11

غلبه تعصبات و احساسات بر منطق

P1,P7,P10

وجود دیدگاه حراستی به ورزش بانوان

P2,P4,P14

استفاده از یک سیاست مشخص و از پیش تعیین شده در تولید برنامه ها

P1,P8

نبود چشم­انداز

بی توجهی سیاست­گذاران

P2,P11

نگاه نکردن به ورزش بانوان به عنوان یک فرصت

P9,P13

اولویت نبودن ورزش بانوان در جامعه

P10

نگاه ویژه دستندرکاران به بحث ورزش بانوان

حمایت نهادی

راهبردها

P1,P9,P16

ایفای نقش دیده­بانی و نظارت دائمی بر توسعه ورزش بانوان

P7,P12

توجه صدا و سیما به ورزش بانوان به عنوان یک موضوع مهم

P16

تشکیل و راه­ اندازی تشکل­های غیردولتی در ورزش بانوان

P4,P14

انعطاف حقوقی در وضع قوانین رقابتی و نظارت ایجابی

P1,P12,P15

اختصاص ردیف بودجه ای به ورزش بانوان

P4,P9,P13

شروع جریان­های آموزش اجتماعی ورزش بانوان توسط کانال ورزش

P7,P16

حمایت از توسعه و استفاده از فناوری ها و سیستم ها به منظور قانونمند کردن این برنامه ها

P5,P13

اولویت دادن به ورزش بانوان در کانال ورزش

P7, P14, P15

داشتن نگاه منتقدانه

تفکر انتقادی

P3,P7

اتخاذ موضع نقادانه

P3, P12

تجزیه و تحلیل ارتباط از منظر انتقادی

P2, P4, P12

ارزیابی انتقادی برنامه های تولیدی در این حوزه

P7, P9, P11, P14

درک نیاز ورزش بانوان در جامعه

نیازسنجی

P3, P4

مخاطب سنجی توسط مدیران کانال ورزش

P1,P10

توجه به اعتقادات و ارزش­ها بانوان

P8, P7

شناخت ویژگی­های حوزه ورزش بانوان

P1

توجه به احساسات و عواطف بانوان

P8,P16

شناخت سلیقه مختلف در تولید برنامه ها

P4, P11

آموزش رابطه قدرت، سیاست و ورزش برای تهیه کنندگان این حوزه

آموزش

P8,P3

آموزش صحیح

P3,P10

آموزش مدیران کانال ورزش در این حوزه

P2,P10

آموزش مبتنی بر هدف

P8,P9

شایسته سالاری در احراز پست

عوامل سازمانی

P1,P3,P14

عملکرد مطلوب سیستم های نظارتی و کنترلی بر کیفیت کار

P7

کیفیت مناسب شرایط فیزیکی محیط کار

P10,P15

تناسب بین مزایای شغلی با عملکرد

P3,P9

توجه به ظرفیت و توان سازمانی

P2,P9

مدیریت سرمایه های انسانی

توجه به ظرفیت و توان سازمانی

P8,P15

مدیریت بودجه و منابع مالی

P6,P11

مدیریت فرآیندهای اطلاعاتی و حفاظتی

P5,P9

توجه به تجهیزات و منابع مادی

P1, 24, P5, P3

افزایش آگاهی نسبت به ورزش بانوان

توانمندسازی در ساخت برنامه های مختص حوزه ورزش بانوان

پیامدها

P14

افزایش متخصصان تولید برنامه در حوزه ورزش بانوان

P7,P16

آگاهی بیش تر نسبت به انتخاب های خود

P1,P15

عدم اطمینان زودهنگام به هر خبر

P9,P11

آشنایی نسبی در مورد نحوه تولید محتوای رسانه ای

P3,P9,P14

تبدیل رابطه انفعالی به یک رابطه فعال

P1, P3

حمایت بیشتر بانوان از برنامه های تولیدی

تغییر دیدگاه جامعه نسبت به ورزش بانوان

P3,P14

ترغیب و تشویق بانوان به مشارکت ورزشی

P1, P3

تحکیم جایگاه بانوان در جامعه ورزشی

P5,P12

ترویج بیشتر ورزش در بین بانوان

توسعه ورزش بانوان

P9,P10

توسعه آگاهی ها و دانش مورد نیاز برای پیشرفت ورزش بانوان

P2,P7

کمک به ارتقای سطح فرهنگ جامعه در مورد ورزش بانوان

P1,P6

توجه بیشتر مسئولان به ورزش بانوان

P9,P12

کمک به برآورده شدن نیازهای ورزش بانوان

P4,P10

افزایش نشاط اجتماعی

پیامدهای اجتماعی

P10,P13

کاهش تبعیض جنسیتی

P14,P16

افزایش سلامت جامعه

P3,P8,P12

ارتقای سلامت روانی بانوان

P1,P15

بالا رفتن میزان رضایت در نظرسنجی های مردمی

ارتقا سطح کیفیت کانال ورزش

P9,P10

ارتقای سطح کیفیت کانال ورزش در بین سایر کانال ها

P13,P14,P16

تخصیص اعتبارات بیشتر به کانال ورزش از سوی مسئولان

         

 

مرحله دوم کدبندی داده­ها به «کدبندی محوری» موسوم است. در این مرحله، مقوله­ها به صورت یک شبکه با هم در ارتباط قرار می­گیرند. همچنین این مرحله مشتمل بر ترسیم یک نمودار است که «الگوی کدگذاری» نامیده می­شود. الگوی کدگذاری، روابط ­میان شرایط علی، راهبردها، شرایط زمینه­ای و مداخله­گر و پیامدها را نمایان می­کند (کریوگر و نیومن، 2006). این فرایند در نمودار 1 نمایان شده است:

 

شکل 3: مدل نهایی الگوی بهره وری برنامه های تخصصی ورزش بانوان در کانال ورزش ایران

بحث و نتیجه گیری

هدف از این پژوهش، ارائه الگوی بهره وری برنامه های تخصصی ورزش بانوان در کانال ورزش ایران با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. به منظور ارائه یک مدل نظام مند و شماتیک از یافته­های برخاسته از داده­های کدگذاری شده، از رویکرد نظام­مند نظریه داده- بنیاد که توسط اشتراوس و کوربین (1998) ارائه شده،  استفاده گردید. مدل نظام­مند از لایه­های تفکیک شده­ای حاصل شده که  براساس قرار گرفتن این لایه­ها در کنار هم، مدل نهایی تحقیق ارائه می­شود. در ادامه این لایه­ها به تفکیک کدهای حاصل شده بررسی و تحلیل می­گردد. منظور از شرایط علی، مقوله­هایی مربوط به شرایطی است که بر مقوله محوری که همان سواد رسانه­ای ورزشی در بین مخاطبان این حوزه است، تأثیر می­گذارد (دانایی­فرد و امامی، 1386: 26). در حوزه ارتباطات، تاکنون نظریات متعددی مطرح شده­اند که برخی از آن­ها در سایر رشته­های علوم انسانی همانند جامعه­شناسی و علوم رفتاری نیز به گونه­ای وجود دارند؛ نظریاتی همچون: نظریه تزریقی، استفاده و رضامندی، نظریه استحکام، نظریه برجسته سازی، نظریه وابستگی و غیره که دست­اندرکاران حوزه مربوطه ­باید از آنها آگاهی داشته باشند و کاربردشان را در ارتباطات بدانند. «نظریه برجسته­سازی» بیان می­کند که رسانه­های جمعی در ایجاد اولویت­های فکری و تعیین موضوعات مهم و مورد بحث عامه مخاطبان، نقش اساسی ایفا می­کنند (ورنر و جیمز، 1397). این نظریه پیش­بینی می­کند که اگر موضوعی از نظر زمان و مکان در رسانه­ها برجسته شود، می­تواند مخاطبان را به این اندیشه وادارد که موضوع مذکور مهم است. سخن معروف برنارد کوهن که می­گوید: «رسانه­ها نمی­توانند به ما بگویند که چگونه فکر کنیم، اما می­توانند بگویند درباره چه چیزی فکر کنیم»، مبین این نظریه است (ورنر و جیمز، 1397). در این تحقیق، برجسته­سازی تجمیعی از کدهای پوشش رشته­های ورزشی به صورت تخصصی، شفاف سازی در امورات ورزشی، ورزشی بودن تولیدکنندگان پیام، ایجاد برنامه های تخصصی و کاربردی در حوزه ورزش بانوان است. درباره قابلیت­های ارتباطی حوزه تولید و بهره­وری برنامه های تخصصی ورزش بانوان باید گفت که اگرچه تمامی تعاریف از بهره­وری برنامه ها شامل نیاز به خلق و تولید متون نمادین نیست، اما این بحث وجود دارد که اگر دست اندرکاران رسانه تجربه مستقیمی از تولید محتوا داشته باشند، به فهم عمیق­تری از قواعد و ارزش­های تولید حرفه­ای اطلاعات می­رسند (لیونگستنون[15]، 2004). این یافته با نتایج مطالعه رجبی (1392) همخوان است، با این تفاوت که در مطالعه مذبور در طراحی گویه­ها از نظریه­های روابط عمومی بهره­گرفته شده است. در این تحقیق مدیریت محتوا پنج مورد را در برمی­گیرد: 1- برنامه­ریزی، 2- قرار دادن بخش هایی متناسب با نوع رسانه، 3- جهت­دهی رسانه­ها در راستای سیستم نمایش آموزشی، 4- دانش فهم تکنیک­ها و تاکتیک­های تولید پیام و 5- استفاده از برنامه سواد رسانه ای سازمان یافته و مستمر. در همه برنامه های تولیدی که با رویکرد بهره وری تهیه می گردند، ارزش­ها چارچوب­بندی می­شوند. لذا ما باید نسبت به چیستی این ارزش­ها حساس باشیم. برای نمونه، حتی روزنامه نگارانی که خود را بسیار       بی طرف و واقع گرا نشان می­دهند، تصویری گزینشی و سوگیرانه از جهان ارائه می­کنند. بسیاری از رویدادها و اشخاص هرگز زیر پوشش خبری آنان نیست- مانند ورزش بانوان- و این سوگیری نشان می دهد که چه چیزی در چارچوب فرهنگ آنان، مهم است. به موجب تحلیل مصاحبه­های انجام شده و ادبیات تحقیق نگاشته شده در این زمینه ارزش­های درون محتوا از طریق بیان قابل فهم و ملموس پیام، اطلاع رسانی درست، آگاهی بخشی درست، رعایت اصول حرفه­ای تولید، عدم سوگیری، ارائه ارزش­های اخلاقی، تولید محتوا براساس نیازها و خواسته­های مخاطبان و تأکید بر شاخص­های اخلاقی نمود پیدا می­کند. این یافته با نتایج مطالعات هانری[16] (2005) همخوان است.

 منظور از شرایط زمینه­ای، شرایط خاصی است که بر راهبردها تأثیر می­گذارد (دانایی­فرد و امامی، 1386: 26). محتوای رسانه­ها به صورت شکل محتوا و ارزش­های درون محتوا مطرح می­شود (پاتر[17]، 2015: 102). آنچه در اینجا مد نظر است، شکل محتواست که با کدهای ساده کردن، استفاده از مؤلفه­های زیبایی شناختی، جذابیت های بصری محتوای رسانه، درج هیجان در محتوای رسانه، تناسب تولیدات و نیاز جامعه و استفاده از شیوه­های به­روز تعریف شده در مورد ورزش بانوان مشخص می گردد. به نظر می­رسد مخاطبان برای اینکه پایه ای محکم برای تولید برنامه های کاربردی در مورد ورزش بانوان پی بریزند، به پنج حوزه اطلاعاتی نیازمندند: محتوای رسانه، صنایع رسانه ای، تأثیرات رسانه ها، شناخت جهان واقعی و خویشتن. این اطلاعات در اختیار مرکز تصمیم گیری شخصی خواهند بود و گزینه های بیشتری را برای رویارویی و معناسازی از پیام ها در اختیار مخاطبان قرار می دهند. هر چه مردم بیشتر درباره چارچوب محتوای رسانه ها، نمونه های قابل تعمیم بازیگران، رویدادها و ارزش ها بدانند، جایگاه محتوای سرگرم کننده رسانه ها را بهتر خواهند شناخت و بهتر خود را از محتوای نادرست رسانه ها در امان نگه می دارند. کلنر[18] (2005) معتقد است محتوا به شدت نمادین و در نتیجه نیازمند دیدگاه­های نظری برای درک معانی اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و گاهی فلسفی چندبعدی در بستر فرهنگی است. مردم معمولا اطلاعات کمی درباره به کارگیری ظرفیت­های رسانه­ای دارند. آنان ممکن است نام برنامه های مختلف کانال ورزش را بدانند، اما درباره اینکه کدام برنامه مختص به ورزش بانوان است، آگاهی کاملی ندارند. هرچه شناخت مردم از برنامه های ورزشی در مورد بانوان بیشتر باشد، بهتر می­فهمند که چرا رسانه­ها تصمیم­های خاصی می گیرند و محتوای خاصی را تولید می­کنند. پاتر (2015) معتقد است مردم باید بدانند خاستگاه رسانه­ها کجاست و چگونه رشد می­کنند. این شناخت به آنان کمک می­کند تا جایگاه نیروهای تاثیرگذار بر تصمیم گیری بازاریابی و محتوای آنها را بشناسند. همچنین به آنها کمک می­کند تا ماهیت کنونی و آینده ساخت برنامه های تلویزیونی در مورد ورزش بانوان و بهره­گیری از این برنامه ها را بهتر بشناسند.

منظور از شرایط مداخله­گر، شرایطی است که بر راهبردها تأثیر می­گذارد (دانایی­فرد و امامی، 1386: 26). بر مبنای تحلیل مصاحبه­های انجام شده در این تحقیق، بی­توجهی سیاست­گذاران در قالب نبود چشم­انداز، نگاه نکردن به رسانه به عنوان یک فرصت و اولویت نبودن برنامه های تولیدی در مورد ورزش بانوان در جامعه نمود پیدا می­کند. این یافته با نتایج مطالعه تسلیمی و آقا­محمدی (1394) تاحدودی همخوانی دارد. این تحقیق که با رویکرد ارائه مدل انجام شده است، مشخص می کند که مدل پیشنهادی سیاست گذاری کانال ورزش با رویکرد ارتقای برنامه های ورزشی بانوان، یک مدل تلفیقی است که پایة آن مدل سیستمی تشخیص داده شده است. طبق این مدل، پس از سنجش بهره وری و درک ضرورت، آموزش ساخت برنامه ورزشی رسانه ای در مخاطبان، با توجه به مقتضیات زمانی و دوره ای و همچنین محیط رسانه ای و دیگر عوامل مؤثر در خط مشی گذاری آغاز می شود. با این حال در این تحقیق ضمن مهم شمردن این مهم مشخص گردید که سیاست­گذاران عرصه رسانه به این مسئله چندان توجهی ندارند. به نظر می­رسد یکی از راه­هایی که رسانه­ها با استفاده از آن می­توانند ارتباط قوی با مخاطبان خود برقرار سازند، بحث توجه به ذائقه و خواست مخاطبان است. به موجب این مقوله، تولیدکنندگان برنامه­های رسانه­ای و به طور خاص رسانه­های ورزشی باید محصولاتی را تولید کنند که مورد نیاز و خواست مخاطبان است. با این حال مصاحبه با صاحب­نظران نشان داد که در صدا و سیما به بانوان به عنوان بخشی از جامعه، کمتر توجه     می­شود و ارتباط رسانه با مردم بیشتر یک جهته است تا اینکه به صورت تعاملی تعریف شده باشد. براساس دیدگاه صاحب­نظران این تحقیق، این مسئله زمانی پدیدار می­شود که نیازهای مخاطبان را به درستی تشخیص ندهیم و مخاطبان زن را همواره نادیده بگیریم. بر مبنای بررسی پاتر (2018) مشکلی که به جهت افزایش روند استفاده از رسانه­های جمعی بروز یافته است، عدم استقلال فردی افراد می­باشد. مسئولان به جای خود ارزیابی، اجازه می­دهند تا دیگران آنان را مورد ارزیابی قرار دهند. مسئله­ دیگر در بحث استقلال این است که در ساختن برنامه­های ورزشی مختص بانوان باید استقلال کاری وجود داشته باشد و از توجه به مباحث عقیدتی کتار باشد، چرا که همواره این مسئله در ساخت برنامه های بانوان به عنوان یک عامل بازدارند وجود داشته است. در زمینه موارد مداخله گر شناسایی شده می توان به پژوهش قاسمی (1398) اشاره کرد که به نتایج مشابهی دست یازیده است.

منظور از راهبردها، کنش­ها یا برهم­کنش­های خاصی است که از پدیده محوری منتج می­شود (دانایی­فرد و امامی، 1386:. 26). راهبردهای شناسایی شده با یافته های سول و همکاران (2020) در یک راستا قرار دارد. ساخت برنامه ها در کانال های صدا و سیما بر اصل مسئولیت استوار است؛ بدین معنی که مسئولیت اصلی و آغازین افزایش تولیدات و تعهدات به رسانه بر عهده خود فرد است (پاتر، 2015: 89). حمایت نهادی در این تحقیق، تجمیعی از کدهای نگاه ویژه دست اندرکاران به بحث بهره وری برنامه های مرتبط با ورزش بانوان است. ایفای نقش دیده­بانی و نظارت دائمی بر توسعه برنامه ها، توجه دولت به برنامه های ورزشی بانوان و بهره وری مناسب این برنامه ها به عنوان یک موضوع مهم، استفاده از ظرفیت خانواده­ها در امر آموزش، استفاده از ظرفیت آموزش و پرورش در امر آموزش، تشکیل و راه­اندازه­ای تشکل­های غیردولتی مانند سازمان های مردم نهاد، انعطاف حقوقی در وضع قوانین رقابتی و نظارت ایجابی، اختصاص ردیف بودجه ای به آموزش و تولید، شروع جریان­های آموزش اجتماعی توسط رسانه­های جامعه- محور، حمایت از توسعه و استفاده ازفناوری ها و سیستم ها به منظور قانونمند کردن این برنامه ها و اولویت دادن به برنامه های تولیدی در مورد ورزش بانوان است. تفکر انتقادی یکی دیگر از موارد شناسایی شده در مبحث راهبردها بود. از طریق رشد بدنه تفکر انتقادی می­توان میزان درستی تفسیر خود را از دانش کسب شده تعیین نمود و اگر لازم شد پرسش اولیه خود را مورد بازنگری قرار داد. در این حالت است که تولید کنندگان برنامه های ورزشی مختص بانوان می توانند از انتقادات بهره لازم را بگیرند و برنامه هایی را با    بهره وری لازم تولید نمایند. منظور از نیازسنجی این است که بر نیازهای مخاطبان در همه سطوح تمرکز شود. در ادبیات تحقیق به این مسئله اشاره شده است که توانایی در تشخیص نیاز مخاطبان، نخستین مهارت در راستای ارتقای بهره وری از برنامه های تولیدی می­باشد، چرا که در فرآیند آموزش و تولید برنامه ابتدا باید نیازهای افراد را شناخت. نیازسنجی در این تحقیق، تجمیعی از کدهای درک نیاز جامعه مخاطبان، مخاطب سنجی توسط مدیران رسانه، توجه به اعتقادات و ارزش­ها مخاطبان، شناخت ویژگی­های مخاطبان، توجه به احساسات و عواطف مخاطبان و شناخت سلیقه مخاطبان است.

منظور از پیامدها، خروجی حاصل از استخدام راهبردهاست (دانایی­فرد و امامی، 1386: 26) و  به توانایی ادراک و دریافت ارزش­های نهفته در پیام­ها اشاره دارد. نتایج به دست آمده در این قسمت با نتایج یکتایار و همکاران (1399) و هانی بورن (2019) همسو بودند. توانمندسازی در مصرف و تولید رسانه­ای زیرمجموعه وجوه سواد و ارتقای رسانه­ای قرار می­گیرد. بر مبنای این اصل، بهره وری یک موضوع چند وجهی است که قدرت درک مخاطبان از نحوه کارکرد رسانه­ها و شیوه های معنی سازی در آنها را مورد توجه قرار می­دهد و می­کوشد این واکاوای را برای مخاطبان به یک عادت و وظیفه تبدیل کند. ارتقای آگاهی نسب به رژیم مصرف رسانه­ای یا به عبارت بهتر، تعیین میزان و نحوه مصرف غذای رسانه­ای از منابع رسانه­ای گوناگون و در یک کلام، همان محتوای رسانه­ها یکی از این وجوه است. آموزش مهارت­های مطالعه یا تماشای انتقادی، وجه دیگر و تجزیه و تحلیل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی رسانه­ها که در نگاه اول قابل مشاهده نیست، وجه آخر می­باشد. در این تحقیق توانمندسازی در مصرف رسانه­ای، تجمیعی از کدهای افزایش آگاهی نسبت به رژیم رسانه­ای، تعیین میزان و نحوه مصرف غذای رسانه‌ای از منابع رسانه‌ای، آگاهی بیش تر نسبت به انتخاب های خود، عدم اطمینان زودهنگام به هر خبر، آشنایی نسبی در مورد نحوه تولید محتوای رسانه ای و تبدیل رابطه انفعالی به یک رابطه فعال است. از مهم ترین پیامدهای حاصله می توان به تحکیم جایگاه بانوان اشاره کرد. تولید برنامه مناسب و بهره گرفتن از این برنامه        می تواند ورزش بانوان را ارتقا دهد و همچنین به عنوان یک پایگاه تولید داده می توان در جهت پیشرفت ورزش بانوان از آن استفاده کرد. این عوامل در نهایت موجب توسعه ورزش بانوان در جامعه خواهد شد. اگر توسعه در ورزش بانوان حاصل نشود، کلیه مواردی که صورت گرفته فاقد بهره وری است و نتیجه قابل انتظار حاصل نمی شود. از این رو، باید به گونه ای در این مسیر قدم برداشت که در نهایت به توسعه ورزش بانوان منجر شود.

گفتنی است که پیامدهای اجتماعی نیز از موارد قابل توجه مصاحبه شوندگان بود. ازآن میان می توان به بحث کاهش تبعیض جنسیتی اشاره کرد که بهره وری برنامه های ساختی منجر به پیشرفت ورزش بانوان می شود و این پیشرفت نیز می تواند یکی از دلایل کاهش تبعیض های جنسیتی در جامعه باشد و توجه به بانوان و ورزش آنها بیشتر شود.

از میان محدودیت های پیش روی تحقیق حاضر می توان به جامعه مورد مطالعه در این تحقیق شامل صاحب­نظران و اصحاب رسانه ورزشی- چنان که امکان تعمیم نظرات آن­ها به کل صاحب­نظران حوزه رسانه وجود ندارد- و عدم تمایل برخی از نمونه­های لحاظ شده جهت شرکت در تحقیق اشاره کرد.

در پایان پیشنهاد می شود برای بهره وری بهتر برنامه های ورزشی مخصوص بانوان، از سیاست های شایسته سالاری در احراز مقام های مختلف بهره گیری شود تا بهترین افراد در پست های اجرایی قرار گیرند. همچنین برای بهره وری بیشتر برنامه های ورزش بانوان، از فناوری ها و سیستم ها به منظور قانونمند کردن و توسعه این برنامه ها استفاده شود. همچنین در حوزه سیاست­گذاری برنامه‌های ورزشی بانوان در رسانه، متخصصان علوم انسانی باید اعتماد مسئولان را جلب نمایند و مسئولان هم از متخصصان و نخبگان صاحب‌نظر در این عرصه استفاده کنند.

 

  • منابع

    • اسمعیل پونکی، الهام؛ اسمعیلی گیوی، محمد رضا و فهیم­نیا، فاطمه. (1395). «بررسی رابطه سواد رسانه ای و سواد اطلاعاتی دانشجویان علوم ارتباطات و علم اطلاعات و دانش شناسی». پژوهش پردازش و مدیریت اطلاعات. شماره 32، دوره 2، صص 581-604.
    • بهشتی، صمد. (1395).  تحلیل داده های کیفی با نرم افزارMaxqda. چاپ سوم، تهران: انتشارات متفرقه
    • تقی­زاده، عباس. (1391). «مشخصات نویسندگان مقاله ارتقای سواد رسانه ای زمینه کاهش آسیب های اجتماعی نوپدید فضای مجازی». نخستین کنگره ملی فضای مجازی و آسیب های اجتماعی نوپدید. کد COI مقاله: NOPADID01_030.
    • جعفری مقدم، حسن؛ رمضانی، امیر و آقاجانی، حامد. (1396). «بررسی میزان سواد رسانه­ای و اطلاعاتی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان». فصلنامه نظام­ها و خدمات اطلاعاتی. سال دوم، شماره 2، پیاپی 6، صص 17-34.
    • دانایی فرد، حسن؛ الوانی، سید مهدی و آذر، عادل. (1398). روش شناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکردی جامع. تهران: انتشارات اشراقی و صفار
    • دروین، برندا. (1378). بازنگری در ارتباطات؛ مسائل مربوط به نگاره­ها. محمود صدری. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه­ها
    • رجبی، مجید. (1392).  «سواد رسانه­ای مدیران و کارکنان روابط عمومی های وزارتخانه­ها و سازمان های دولتی کشور و عوامل مرتبط با آن». پایان نامه کارشناسی ارشد رشته ارتباطات گرایش تحقیق. دانشکده ارتباطات، دانشگاه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
    • رضائی، محمدعلی. (1394). «بررسی عوامل موثر در افزایش بهره وری کارکنان اداره کل اداری و مالی معاونت خبر سازمان صدا و سیما». دومین کنفرانس بین المللی ابزار و تکنیک های مدیریت، تهران.
    • سورین، ورنر و تانکارد، جیمز. (1397). نظریه­های ارتباطات. علیرضا دهقان. تهران: انتشارات دانشگاه تهران
    • شکرخواه، یونس. (1388). «سواد رسانه ای؛ یک مقاله عقیده ای». رسانه. شماره 68.
    • عبدوی، فاطمه و فخری، فرناز. (1396). «نقش رسانه در توسعه فرهنگ ورزش در اوقات فراغت زنان». فصلنامه پژوهش های ارتباطی. سال هجدهم، شماره4، صص 31-50.
    • غفوری، فرزاد؛ رحمان سرشت، حسین؛ کوزه چیان، هاشم و احسانی، محمد. (1392).  «مطالعه و نگرش متخصصان تربیت بدنی به نش رسامه های جمعی (رادیو و تلویزیون و نشریات) در گرایش مردم به ورزش قهرمانی و همگانی». نشریه حرکت. 16، صص 57-78.
    • قاسمی، حمید. (1386). «بررسی نقش رسانه های گروهی در توسعه ورزش کشور». رساله دکترا. دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات.
    • قاسمی، حمید؛ مظفری، امیراحمد و امیرتاش، محمدعلی. (1392). «توسعه ورزش از طریق تلویزیون در ایران». پژوهش در علوم ورزشی. 17، صص 131-148.
    • قاسمی، طهمورث. (1388). «سواد رسانه ای؛ رویکردی جدید به نظارت». رسانه، شماره 68.
    • محمدپور، احمد. (1392). روش تحقیق کیفی ضد روش 1 و 2 مراحل و رویه­های علمی در روش­شناسی کیفی. تهران: انتشارات جامعه­شناسان
    • یکتایار، مظفر؛ نظرویسی، حامد و قاسمی، حمید. (1399). «طراحی الگوی سواد رسانه‌ای در ورزش». پژوهش‌های ارتباطی. 27(102)، صص 121-149.

     doi: 10.22082/cr.2020.122396.2009

    • میرزاصفی، اعظم؛ رجایی­پور، سعید و جمشیدیان، عبدالرسول. (1390). «رابطة بین سواد اطلاعاتی و قابلیت­های کارآفرینی دانشجویان دوره های تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان». کتابداری و اطلاع رسانی، دوره 14، شماره 1، صص 1-21.
      • Aslam, M. (2016). “Sport TV Channel Preferences in Lahore, Pakistan”. European Journal of Scientific Research, 24 (2), Pp. 253-262
      • Carr, H. A. (2016). “Purpose-driven media literacy: An analysis of the costs and benefits of developing and applying media literacy in daily life”. The University of New Mexico.
      • Coll, C. V., Domingues, M. R., Gonçalves, H., & Bertoldi, A. D. (2020). “Perceived barriers to leisure-time physical activity during pregnancy: A literature review of quantitative and qualitative evidence”. Journal of Science and Medicine in Sport, 20(1), 17-25.
      • Commission of the European communities. (2007). A European approach to media literacy in the digital environment, Brussels, annex B framework media literacy study.
      • Hardin, M.& zhong, B. (2015). “Sports reporter’s Attitudes about Ethics vary based on beat”. Newspaper research Journal, vil.31, No.2
      • Henry, T. M. (2005). “Media Influences Explored: What High School Students Say about the Power of Newspapers, Television and Magazines”.  Doctoral dissertation.
      • Home, J. (2019). “Sport and the mass media in Japan”. Sociology of sport journal, 22 (4), Pp. 415 -432.
      • Kostova, T. (2016). “Adoption of an organizational Practice by subsidiaries of Multinational Corporations: Institutional and Relation Effects”. Aca Manage J, Vol. 45, pp 215-233.
      • Kreuger, L., & Neuman, W. L. (2006). “Social work research methods: qualitative and quantitative approaches: with Research Navigator”. Pearson/Allyn and Bacon.
      • Livingstone, S. (2004). “What is media literacy?” Intermedia, 32 (3), 18-20.
      • Mihailidis, P. (2008). “Beyond cynicism: How media literacy can make students more engaged citizens”.  Doctoral dissertation.
      • Potter, W. J. (2015). Introduction to media literacy. Sage Publications.
      • Potter, W. J. (2018). Media literacy. Sage Publications.
      • Skinner, J., Edwards, A., & Corbett, B. (2014). Research methods for sport management. Routledge.
      • Wolfe Rosita, Tony Meenaghan, Paul Sullivan, O. (2017). “The sport network: insight into the shifting balance of power”. Journal of Business Research, vol. 55, pp:611-622.
      • Wood, E. (2009). “Media literacy education: Evaluating media literacy educationin Colorado schools”.  Doctoral dissertation, University of Denver.