نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، جامعه شنلسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول)

2 استاد، جامعه شناسی، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

امروزه، امیدواری به مثابه بنیادی ترین انگاره جوانان در عرصه پیشرفت اجتماعی محسوب می شود. از طرفی اشکال سه گانه سرمایه می تواند مهترین عامل در تقویت امید به آینده جوانان مورد توجه قرار گیرد. در پژوهش حاضر امید به آینده در ارتباط با عوامل سرمایه‌ای شامل سرمایه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی – تحلیلی و پیمایشی است. جامعه آماری جوانان 15 تا 29 ساله استان آذربایجان شرقی هستند که 613 نفر از آنها با فرمول کوکران و به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای در سال 1398 انتخاب شده‌اند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه‌ استاندارد امید به آینده اسنایدر و برای تحلیل داده ها از SPSS و LISREL استفاده شده است. یافته های توصیفی پژوهش نشان می‌دهد که، میانگین درصدی امید به آینده جوانان مورد مطالعه 23/62 درصد می‌باشد که نشان می‌دهد امید به آینده از وضعیت متوسط به بالایی در میان جوانان برخوردار است. یافته های حاصل از آزمون فرضیه‌ها نیز نشان می‌دهد که وضعیت تاهل و سن رابطه ای با امید به آینده جوانان نداشته ولی میانگین امید به آینده به تفکیک شهرستان محل سکونت و وضعیت اشتغال تفاوت معنی‌داری داشته است. همچنین امید به آینده با سرمایه اجتماعی و فرهنگی رابطه مثبت و معنی‌داری داشته ولی با سرمایه اقتصادی رابطه معنی‌داری ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می‌دهد که اشکال سه گانه سرمایه (اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی) حدود 26 درصد واریانس امید به آینده را تبیین می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Structural Analysis of the role of capital factors in hope for the future of youth (The case of East Azerbaijan youth)

نویسندگان [English]

  • Saeed Soltani 1
  • Mohammad-Bagher Alizadeh Aghdam 2

1 Ph.D., Asistant Professor in Sociology, Urmia University, Urmia, Iran

2 Ph.D., Professor in Sociology, University of Tabriz, Tabriz, Iran

چکیده [English]

Today, hope is considered as the most fundamental idea of youth in the field of social development. On the other hand, the three forms of capital can be considered the most important factor in strengthening hope for the future of youth. In the present study, the study of hope for the future has been considered in relationship with capital factors including social, capital and economic capital has been investigated. This research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical and survey in terms of data collection. Statistical population is young people aged 15 to 29 years in East Azerbaijan province, 613 of whom have been selected using Cochran's formula and multi-stage cluster sampling at 2018. To collect the data, were used Snyder standard hope questionnaire. Findings show that the average percentage of hope for the future of the studied youth is 62.23%, which shows that the hope for the future has a moderate to high status among young people. The results of testing the hypotheses show that marital status and age were not related to hope for the future of young people, but the average hope for the future was significantly different by city of residence and employment status. Also, hope for the future has a positive and significant relationship with social and cultural capital, but it does not have a significant relationship with economic capital. The results of regression analysis show that the three forms of capital explain about 26% of the variance of the hope for the future.

کلیدواژه‌ها [English]

  • hope for the future
  • social capital
  • cultural capital
  • Economic capital
  • Youth

تحلیل ساختاری نقش عوامل سرمایه­ای در امید به آینده جوانان (مورد مطالعه: جوانان استان آذربایجان شرقی)

سعید سلطانی بهرام[1]

 محمدباقر علیزاده اقدم[2]

10.22034/SSYS.2022.2200.2572

 

تاریخ دریافت مقاله: 28/10/1400

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:1/12/1400

 

مقدمه

امیدواری و خوش بینی نسبت به آینده، از جمله نشانه ­های پویایی و نشاط در جامعه و انگاره­ای برای پیشرفت اجتماعی است. احساس امید به آینده به معنای داشتن دورنمایی روشن و شفاف از زندگی است. همچنین، امید به عنوان یک سازه شناختی در افراد و گروه­های مختلف دارای اهمیت بسیار می باشد، چرا که ساختن جامعه و رسیدن به توسعه همه جانبه و پایدار در گرو نیروی انسانی سالم و کارآزموده است.

اسنایدر و همکاران (1994) امید را به عنوان حالت انگیزشی مثبتی می­دانند که بر احساس موفقیت، به عنوان عامل فعال (انرژی و هدف­گرایی)[3] و مسیر[4] (برنامه­ریزی رسیدن به هدف) عمل می­کند. پژوهش­ها نشان می­دهد که امیدواری خوش بینی به وجود می­آورد و می­تواند کمک خوبی  برای پیش بینی متغیرهای مختلف داشته باشد (Snyder et al, 1991). اسنایدر و همکارانش معتقدند که امید، هم درک هدف و هم درک مسیرهای هدف است؛ یعنی افراد امیدوار حس می­کنند که می­توانند این مسیرها را خلق کنند. به همین ترتیب، تفکر امیدوارانه شامل سه مولفه است: "اهداف"، "تفکر در مورد مسیر" و "تفکر عامل"[5]. بر اساس تعریف گسترده در چارچوب «نظریه امید»، هدف، هر چیزی است که فرد آرزو می­کند به دست آورده یا انجام داده، بوده یا تجربه کرده و ایجاد نماید. در «نظریه امید»، اهداف، آماج جریان­های عملکردی بوده و رفتارهای عمدی را موجب می­شوند (میرزائیان و همکاران، 1393: 123). همچنین، امید به عنوان یکی از سرمایه­های انسانی شاخص سلامت روان افراد مطرح می­شود امیدواری به آن معنا که در اسلام معنا می­شود به انسان وسعت دید می­دهد که در سایه آن بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی آن کاهش می­یابد (خواجه نوری و همکاران، 1394: 196).

در ارتباط با نقش امید به آینده در زندگی اجتماعی جوانان، پترسون معتقد است که امید بر قابلیت های افراد به جای ضعف­ها و بر انتظارت مثبت آنها به نتایج آینده، به جای تمرکز بر بدبینی شان می پردازد. امید اصطلاحی است که بسیار نزدیک به خوشبینی است و به هدفمند بودن در زندگی اشاره می­کند (Peterson, 2000). کانینگهام[6] (2000) نیز بر این باور است که دانش آموزان با سطح امید بالاتر، علاقه بسیار بیشتری به شرکت در جامعه و فعالیت­های عمومی و نیز گذراندن اوقات فراغت با دیگران دارند تا به شرکت در فعالیت­های غیراجتماعی یا ضداجتماعی (به نقل از افشانی و جعفری، 1395: 94). بک نیز از ناامیدی به عنوان علامت هسته­ای افسردگی یاد می­کند. وی معتقد است که ناامیدی هم فلج کننده اراده است و هم باعث تحمل ناپذیر شدن میل به گریز از یک موقعیت می­گردد (علیزاده اقدم، 1391: 191). اسنایدر و همکاران نشان داده­اند کسانی که امید بالایی دارند، توانایی بیشتری برای حل مسائل اجتماعی دارند تا کسانی که دچار امید پایین هستند (Chang, & Disimone, 2001 و قاسمی، 1388). بیشتر تحقیقات گذشته در مورد امید (اشنایدر و همکاران، 2002) رابطه آن را با متغیرهای مهمی از قبیل حمایت اجتماعی، مشکلات رفتاری و ویژگی­های شخصیتی نشان داده­اند.

یکی از مهمترین متغیرهایی که در مورد امید به آینده مورد توجه می باشد، مفهوم سرمایه و گونه­های آن است. از نظر وی، سرمایه خاستگاه و سرچشمه در عرصه اجتماعی است که در توانایی فرد برای بهره مندی از منافع خاصی که در این صحنه حاصل می­گردد موثر واقع می­شود (استونز، 1388: 336). به عقیده بوردیو، سرمایه مجموعه مایملک مادی (درآمدها) و نمادین (شهرت) است که به صورت نابرابر توزیع شده است و در بازی­های اجتماعی خاص یک جامعه معین، ارزشمند محسوب می­شود (شامپاین، 1393: 62). مهمترین اشکال سرمایه، سرمایه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است که هر کدام با مولفه­های خاص خود می­تواند در امید به آینده جوانان نقش آفرین باشد. هر چه افراد جامعه نسبت به زندگی و جامعه خود امیدوارتر باشند، میزان مشارکت آنها در ساختن جامعه بیشتر خواهد بود. در مقابل به میزانی که افراد نسبت به زندگی و نظام اجتماعی و سیاسی ناامید باشند، میزان مشارکت کمتری در ساختن جامعه خواهند داشت (فرخ نژاد کشکی و همکاران، 1397: 81).

در مورد نقش دوره جوانی در امیدواری، بیان این نکته مهم است که فردی که در سنین جوانی قرار دارد به جهت مکانیزم­های فیزیولوژیکی و روان شناختی حاکم بر نظام درونی خود، بیش از هر زمان دیگری آمادگی طراحی برای آینده را داراست، چرا که هم از توانمندی­های جسمانی و فیزیوژیکی متناسب برخوردار است و هم قدرت تحلیل و انرژی روانی و ذهنی مورد نیاز برای هدف گزینی و برنامه ریزی برای آینده را دارا می­باشد. از این رو، از یک جوان انتظار می­رود هم برای خود و آینده خود برنامه­ریزی کند و هم برای دست­یابی به اهداف اجتماعی تلاش نماید. وضعیت امید به آینده پیامدهای مختلفی برای افراد در پی دارد که در بالاترین سطح آثار خود را در قالب پیشرفت یا رکود و توقف جامعه نشان می­دهد (امیر خان نژاد و صباغ، 1394: 8). از طرف دیگر، جوانان بیشترین قشر جامعه مارا تشکیل می­دهند و مسائل و مشکلات متعدد و متنوعی بر سر راه جوانان است  که هر گونه برخورد نادرست و عجولانه می­تواند منجر به بروز مسائل جدیدی برای آنها گردد.

بنابراین، سوال اصلی پژوهش این است:

جوانان استان آذربایجان شرقی از نظر امید به آینه در چه وضعیتی قرار دارند؟

در میان عوامل اجتماعی– فرهنگی متعدد، متغیرهای سرمایه­ای تا چه اندازه در تغییرات امید به آینده نقش دارند؟

 

ادبیات نظری پژوهش

یکی از نظریه­های مهم در زمینه امید، «نظریه امید» اسنایدر است. از نگاه اسنایدر (2000) امید عبارت است از: «ظرفیت ادراک شده برای تولید مسیرهایی به سمت اهداف مطلوب و انگیزه ادارک شده برای حرکت در این مسیرها». امید به معنی انتظار مثبت برای دستیابی به اهداف است. انتظار مثبت دو مولفه دارد: گذرگاه و عامل (عامل + گذرگاه = امید). در واقع اسنایدر امید را مانند سازه­ای شامل دو مولفه مهم مفهوم سازی کرده است: توانایی طراحی گذرگاه­هایی به سوی اهداف مطلوب با وجود موانع موجود و توانایی ایجاد انگیزه برای شروع و تداوم حرکت در این گذرگاه­ها. امید مجموع این دو مولفه است (مردانی فر و همکاران، 1398: 90).

بنیان نظریه امید، بر اساس اهمیت و ضرورت اهداف بنا شده است. در واقع اهداف، یکی از ابعاد مهم نظریه امید است. تقریبا همه آنچه یک فرد انجام می­دهد، به سمت دستیابی به یک هدف است. هدف می­تواند هر چیزی باشد که خود فرد مایل است به آن دست یابد و آن را انجام دهد یا آن را تجربه یا ایجاد کند. اهداف، نیروی محرک هر رفتاری هستند  و می­توانند در دامنه یک حرکت ساده برای بیدار شدن به هنگام شنیدن زنگ ساعت یا تعمیر بخشی از یک هواپیما و گاهی به پیچیدگی کسب یک مدرک دانشگاهی باشند. با توجه به وجود این پیوند بین دستیابی به هدف و عاطفه مثبت، ممکن است چنین به نظر برسد که بهترین راهکار، تعیین اهداف آسان و قابل دستیابی است، اما افراد دارای امید بالا، معمولا به دنبال اهدافی هستند که دارای میزانی از عدم قطعیت یا سطح دشواری متوسط باشند یا اهدافی که اندکی دشوارتر از اهداف دست یافته قبلی باشند. اهداف باید ارزش کافی داشته باشد تا تفکر هوشیار فرد را اشغال کنند. اهداف امیدوارانه، مقداری از عدم قطعیت را دارند و اهدافی که احتمال دستیابی به آنها قطعی باشد، مستلزم امید نیستند. بنابراین، مطابق این نظریه، بهترین اهداف، اهدافی هستند که انگیزه فرد را افزایش دهند و پایدار باشند؛ یعنی اهدافی که به صورت دقیق و عینی مشخص می­شوند، میزان دشواری متوسط دارند و در آینده­ای نزدیک، به وقوع می­پیوندند (مرادی و صفاریان، 1397: 293).

یکی از مهمترین متغیرهایی که می­تواند جوانان را در راه رسیدن به اهداف کمک کند، سرمایه و اشکال آن است. اصطلاح «سرمایه»، یکی از مهمترین مفاهیم اقتصادی است که برای توصیف منابع و دارایی­هایی به کار می­رود که برای ایجاد درآمد سرمایه گذاری می­گردد. علی رغم اینکه در ابتدا این مفهوم توسط اقتصاددانان مطرح شده و تنها جنبه اقتصادی و پولی آن مد نظر  قرار می­گرفت، در دهه­های اخیر اشکال دیگری از سرمایه توسط جامعه شناسان مطرح شده است. پس از طرح مفهوم سرمایه در جامعه­شناسی، دانشمندانی نظیر کلمن، بوردیو و دیگران به تعریف اشکال مختلف و تعیین حوزه اجتماعی هر یک از آنها پرداختند. جیمز کلمن از وجود سرمایه­های فیزیکی، انسانی و اجتماعی سخن گفته و به بررسی ارتباط میان آنها پرداخته است. کلمن معتقد است سرمایه فیزیکی و سرمایه انسانی فعالیت­های تولیدی را تسهیل می­کند و سرمایه اجتماعی نیز مانند آنها عمل می­نماید.

 بوردیو از وجود سه نوع سرمایه سخن می­گوید: 1) سرمایه اقتصادی؛ 2) سرمایه اجتماعی ؛ 3) سرمایه فرهنگی (صالحی پورمهر، 1386). سرمایه اقتصادی شامل درآمد پولی و سایر منابع مالی و دارایی­ها می­شود این سرمایه به موقعیت اقتصادی و تضمین­های مالی و حقوق مالی افراد اشاره دارد. سرمایه اجتماعی: مجموع منافع بالفعل و بالقوه­ای است که کنشگران از طریق عضویت در شبکه­های اجتماعی و سازمان­ها به دست می­آورند. سرمایه اجتماعی افراد از حضور و تداوم حضورشان در این شبکه روابط حاصل می­آید. در صورتی که افراد به نحوی از این شبکه روابط خارج یا به حاشیه رانده شوند، از مزایای مادی و معنوی این ارتباطات نیز محروم می­شوند.

سرمایه اجتماعی برای بوردیو، موقعیت­ها و روابط در گروه و شبکه­های اجتماعی است که دسترسی به فرصت­ها، اطلاعات، منابع مادی و موقعیت اجتماعی را برای افراد افزایش می­دهد. بوردیو تطابقی میان جایگاه اجتماعی و سلیقه­ها و رفتارها در نظر می­گیرد. در نزد بوردیو، موقعیت افراد با توجه به دسترسی­شان به سرمایه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تعیین  می­شود. ایجاد موقعیت­ها و برقراری روابط صحیح و طرق خاصی که افراد در کنش های متقابل به کار می گیرند، همگی تجلی سرمایه اجتماعی است دسترسی به سرمایه اجتماعی برای بیشتر مردم به میزان­های بیشتر سرمایه اقتصادی و فرهنگی بستگی دارد که آنها را در کسب آگاهی و روابط بیشتر کمک می­کند (دل آویز، 1384: 62).

از نظر پوتنام، سرمایه اجتماعی مشارکت کنندگان را قادر می­سازد تا در کنار یکدیگر و به طور موثر اهداف مشترک را پیگیری کنند. به طور خلاصه، سرمایه اجتماعی اشاره دارد به پیوندهای اجتماعی و هنجارها و اعتماد ملازم با این پیوند ها. به طور خلاصه، از نظر پوتنام سرمایه اجتماعی وجوه گوناگون سازمان اجتماعی نظیر اعتماد، هنجارهای معامله متقابل و شبکه­های مشارکت است که با تسهیل اقدامات هماهنگ کارایی جامعه را بهبود می­بخشد (رمضانی، 1386: 10-12).

سرمایه فرهنگی از دیدگاه بوردیو می­تواند به سه صورت متجلی شود: 1. حالت تجسم یافته یا ذهنی[7] : سرمایه تجسم یافته نوعی ثروت بیرونی است که به عنوان بخش جدایی­ناپذیر از فرد در آمده است. 2. حالت عینیت یافته[8]: یکی از بدیهی­ترین و عینی­ترین اشکال سرمایه فرهنگی، مصرف کالاهای مختلف فرهنگی در میان اقشار مختلف جامعه است که خود می­تواند تابعی از متغیرهای گوناگون فردی و اجتماعی قرار بگیرد. سرمایه فرهنگی عینیت یافته در اشیای مادی و رسانه­ها نظیر نوشتار، نقاشی، ابزار و نظایر آن و به طور کلی در مادیت آن، قابل انتقال است. 3. حالت نهادی شده: این حالت نوعی رسمیت بخشیدن نهادی به سرمایه فرهنگی فرد است. مدارک تحصیلی و آکادمیک نمونه­ای از این حالت است.

کاواشی و برکمن، معتقدند سرمایه اجتماعی از طریق فرایندهای روانی و اجتماعی مانند ارائه پشتیبانی یا منبع اعتماد به نفس و استحکام در برابر اثرات نامطلوب تنش، بر سلامت افراد تاثیر دارد (Shelton, 2016). شو معتقد است سرمایه اجتماعی می­تواند فرد را از حمایت های اجتماعی در درون شبکه های بادوام برخوردار سازد و اثرات مثبتی از سلامت را به واسطه حس اعتماد به نفس و امنیت و امیدواری بیشتر تجربه کند (Shaw, 2005). همچنین، سرمایه اجتماعی به طور بالقوه قادر است در هنگام بروز حوادث ناگوار با ارتقای احساس اطمینان، آرامش، خودکارامدی، اجتماع کارآمدی، پیوندجویی و امید باعث بهبود سلامت گردد (احمدی و همکاران، 1398).

پیشینه پژوهش

مردانی فر و همکاران (1398) در پژوهشی با عنوان «سرمایه اجتماعی و امید به آینده در میان دانشجویان دانشگاه­های بندرعباس» به این نتیجه دست پیدا کردند که بین ابعاد سرمایه اجتماعی (اعتماد اجتماعی، هنجار اجتماعی و مشارکت اجتماعی) با امید به آینده ارتباط معنی داری وجود دارد. این پژوهش به شیوه پیمایش انجام شده و جامعه آماری آن 380 نفر از کلیه دانشجویان تمام مقاطع تحصیلی دانشگاه­های شهر بندعباس (آزاد، پیام نور و هرمزگان) هستند.

احمدی و همکاران (1398) در پژوهشی ارتباط سرمایه اجتماعی با امید به آینده در بین بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان سیدالشهدا شهر اصفهان را به روش پیمایشی مورد بررسی قرار دادند. یافته­های پژوهش نشان داد که میزان امید به آینده در بین بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان سیدالشهدا شهر اصفهان متوسط است و همچنین، سرمایه اجتماعی تاثیر مثبت و معنی­داری بر امید به آینده در بین بیماران مبتلا به سرطان دارد و توانسته است 31 درصد از تغییرات امید به آینده را تبیین نماید.

فرخ نژاد کشکی و همکاران (1397) عوامل جامعه­شناختی موثر در امید به آینده حاشینه­نشینان تبریز را مورد مطالعه قرار دادند. جامعه آماری پژوهش 622 نفر از حاشینه نشینان شهر تبریز بودند که در سال 1396 به شیوه تصادفی انتخاب شده اند. طبق نتایج پژوهش، میانگین امید به آینده در بین حاشینه نشینان 7/39 و در سطح زیاد برآورد شده است. مدل رگرسیونی پژوهش نشان داده است که متغیرهای سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی، حمایت اجتماعی، دینداری و محرومیت نسبی در امید به آینده حاشیه نشینان موثر بوده­اند.

علیزاده اقدم (1391) در پژوهشی به بررسی میزان امید به آینده در بین دانشجویان و عوامل موثر بر آن پرداخته است. روش تحقیق پیمایشی بوده و 403 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز به روش نمونه­گیری طبقه متناسب انتخاب شده­اند. نتایج تحقیق نشان داد که امید به آینده در بین دانشجویان مقاطع تحصیلی مختلف با هم متفاوت است و امید به آینده با سن ارتباط معنی­داری نداشته است. همچنین امید به آینده دانشجویان متاثر از میزان دینداری، انسجام و اعتماد اجتماعی و سرمایه فرهنگی بوده است.

کانینگهام (2000) در پژوهش خود با موضوع «بررسی رابطه امید و مشارکت اجتماعی» به این نتیجه رسید که دانش آموزان با سطح امید بالاتر علاقه بسیار بیشتری به شرکت در فعالیت­های عمومی جامعه و نیز گذراندن اوقات فراغت با دیگران دارند تا شرکت در فعالیت­های غیراجتماعی یا ضداجتماعی.

فردریکرسون (2009) و فولر و کرستیکز (2008) هم در پژوهش­های خود نشان دادند افرادی که هیجان­های مثبت و خوش­بینی بیشتری را تجربه کرده باشند، عمری طولانی­تر خواهند داشت. همچنین افراد امیدوار و شادمان، روابط اجتمای قوی­تری با دوستان، همسر، همسایگان و بستگان خود دارند.

فرضیه های پژوهش

  • بین سرمایه اجتماعی و امید به آینده جوانان استان آذربایجان شرقی رابطه معنی­داری وجود دارد.
  • بین سرمایه فرهنگی و امید به آینده جوانان استان آذربایجان شرقی رابطه معنی­داری وجود دارد.
  • بین سرمایه اقتصادی و امید به آینده جوانان استان آذربایجان شرقی رابطه معنی­داری وجود دارد.
  • میانگین امید به آینده جوانان استان آذربایجان شرقی بر حسب متغیرهای زمینه­ای شامل وضعیت تاهل، سن، محل سکونت و وضعیت اشتغال آنها متفاوت می­باشد.

روش­شناسی پژوهش

با توجه به اهداف تحقیق، این مطالعه از نوع توصیفی– تحلیلی است. این تحقیق  از نظر اجرایی، از نوع تحقیق کاربردی می­باشد، چرا که محقق سعی کرده تا مباحث نظری را به صورت تجربی مورد آزمون قرار دهد. همچنین به لحاظ بررسی زمانی، در زمره تحقیقات مقطعی می باشد که در یک برهه زمانی خاصی صورت می­گیرد. علاوه بر این، تحقیق حاضر از نوع پیمایشی است، چرا که اطلاعات به صورت بررسی مطالعه نظرات پاسخگویان گردآوری شده است.

جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه جوانان 15 تا 29 ساله استان آذربایجان شرقی است. استان آذربایجان شرقی بنابر تقسیمات کشوری سال 1390 دارای 21 شهرستان می­باشد. با توجه به تعداد زیاد شهرستان و وسعت جامعه آماری و محدوده جغرافیایی پژوهش، مطالعه همه جامعه آماری مقدور نخواهد بود. بنابراین، 5 شهرستان به صورت تصادفی و با توجه به موقعیت جغرافیایی به عنوان نمونه شهرستان­های استان انتخاب شده اند؛ بدین صورت که بر اساس نقشه شهرستان­های استان آذربایجان شرقی 5 شهرستان از شمال و جنوب و غرب و شرق و مرکز استان انتخاب و وارد مطالعه شدند که این پنج شهرستان شامل شهرستان­های تبریز، اهر، مرند، میانه و مراغه بودند. بنا بر نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390، جمعیت کل آذربایجان شرقی برابر با 3724620 بوده است که از این تعداد 1102825 نفر در سن 15 الی 29 سال قرار دارند. حجم نمونه آماری پژوهش مورد مطالعه از بین جوانان استان آذربایجان شرقی با استفاده از فرمول نمونه­گیری کوکران، به شرح ذیل به دست آمد. گفتنی است که در این تحقیق برای جبران مشکلات احتمالی و قابلیت تعمیم­بخشی بالا حجم نمونه به  613 نفر ارتقا یافته است: 

                                                                                                                          

 

 

از آنجا که هیچ فهرستی از جامعه آماری در دست نیست، لذا انتخاب نمونه احتمالی با روش نمونه­گیری تصادفی ساده یا سیستماتیک از افراد میسر نیست. بنابراین مناسب­ترین روش نمونه­گیری برای این تحقیق، نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای است. برای استفاده از این شیوه، با در نظر گرفتن این نکته و پس از تعیین حجم نمونه شهرستان­های مورد مطالعه و به نسبت جمعیت هر شهرستان، نمونه­ها تخصیص یافتند. سپس از هرمنطقه بلوک­هایی به صورت تصادفی انتخاب و در مرحله آخر از هر بلوک، خانه­هایی به صورت تصادفی گزینش شدند.

در این پژوهش، بنا بر ماهیت موضوع پژوهش و روش انجام آن، از پرسشنامه برای گردآوری داده­ها استفاده شده است. پرسشنامه­هایی که برای گردآوری داده­های مورد نیاز در این پژوهش به کار خواهد رفت عبارت­ا­ند از:

الف) «پرسشنامه گرایش به امیدواری» اسنایدر (ADHS): این پرسشنامه از 24 گویه در سطح طیف لیکرت و به صورت 6 گزینه­ای استفاده کرده است. برای سنجش میزان امیدواری از مقیاس گرایش به امیدواری اسنایدر (ADHS)[9] استفاده شده است.

ب) پرسشنامه های محقق ساخته: شامل متغیرهای سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی و سرمایه اقتصادی که در پژوهش­های پیشین استفاده شده و با توجه به جامعه آماری مورد مطالعه، جرح و تعدیل گردیده است.

تعاریف مفهومی و عملیاتی متغیرها

امید به آینده: امید عبارت است از تمایلی که با انتظار وقوع مثبت همراه است یا به عبارت دیگر، ارزیابی مثبت از آنچه فرد متمایل است و می­خواهد که به وقوع بپیوندد (هزار جریبی و آستین فشان: 1388: 122).  برای سنجش میزان امیدواری از مقیاس گرایش به امیدواری اسنایدر (ADHS) استفاده شده است. این مقیاس در قالب 24 گویه در سطح طیف لیکرت و به صورت 6 گزینه ای بوده است.

سرمایه اجتماعی: به تمام عواید و منابعی که مجموعه افراد از قبل موقعیت اجتماعی و عضویت و ارتباط تنگاتنگ خود با انواع شبکه ها، نهادها و سازمان به دست می­آورند، سرمایه اجتماعی اطلاق می­شود (غفاری، 1387، ص14). از نظر بوردیو، پاتنام، کلمن و فوکویاما، سرمایه اجتماعی شامل روابط متقابل، وجود هنجارهای مشترک، اعتماد و مشارکت در سطح گروه اجتماعی است (جواهری و باقری، 1386: 37). برای سنجش  متغیر سرمایه اجتماعی از  گویه­های «اگر فردی مشکلی داشته باشد و از من کمک بخواهد کمکش می کنم»، «با دوستانم رفت و آمد خانوادگی هم دارم»، «دوستانی دارم که می­توانم هنگام نیاز با آنها تماس بگیرم» و ... استفاده شده است.

سرمایه فرهنگی: سرمایه فرهنگی در بر گیرنده تمایلات پایدار فرد است که در خلال اجتماعی شدن در فرد انباشته می­شوند. بوردیو تحصیلات را نمودی از  سرمایه فرهنگی می­دانست، اما گرایش به اشیای فرهنگی و جمع شدن محصولات فرهنگی در نزد فرد را سرمایه فرهنگی می­خواند. همچنین وی سرمایه نمادین را جزئی از سرمایه فرهنگی می­داند (فاضلی، 1382: 37). برای سنجش سرمایه فرهنگی از  معرف­های زیر استفاده شده است: میزان علاقه­مندی و وقت گذاشتن برای کار با اینترنت، مطالعه روزنامه،  نشریات و مجلات، تماشای فیلم و تئاتر و نمایش، رفتن به سخنرانی،  کنفرانس­ها و سمینارها، یادگیری زبان­های خارجی و ....

سرمایه اقتصادی: شامل درآمد پولی و سایر منابع مالی و دارایی­ها می­شود. این سرمایه به موقعیت اقتصادی و تضمین­های مالی و حقوق مالی افراد اشاره دارد. برای سنجش سرمایه اقتصادی از گویه­هایی مانند میزان درآمد ماهیانه خانوار، ارزش اقتصادی خانه محل سکونت، ارزش اقتصادی نوع خودور و ... استفاده شده است.

بررسی اعتبار و پایایی ابزارهای تحقیق

در پژوهش حاضر اعتبار سوالات پرسشنامه از طریق اعتبار صوری برآورد شده است؛ یعنی پرسشنامه بعد از طراحی در اختیار اساتید متخصص در حوزه موضوع پژوهش قرار گرفته و بعد از گرد­آوری و اصلاح و تعدیل نظرات آنها پرسشنامه نهایی طراحی گردیده است. همچنین، به منظور برآورد اعتبار سازه­ای از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شده است. برای انجام تحلیل عاملی و رعایت پیش فرض­های آن، از دو آزمون KMO  و بارتلت استفاده می­گردد. همچنان که در جدول 1 مشاهده می­شود مقدار آزمون KMO برای متغیر امید به آینده 944/0 است که نشان دهنده حد مطلوب آماره برای کفایت تعداد نمونه و انجام تحلیل عاملی برای گویه­های مربوط به متغیر امید به آینده است. مقدار احتمال به دست آمده برای این آزمون کرویت بارتلت 000/0 است که نشان دهنده معنی دار بودن این آزمون می­باشد. لذا نتیجه می­گیریم که سوالات مندرج در هر عامل همبستگی ریشه­ای بالایی با همدیگر دارند و تفکیک عامل­ها به درستی انجام گرفته است.

طبق نتایج جدول 1، 49 گویه مربوط به امید به آینده در 3 مولفه عامل­بندی شده­اند که عامل­های اول با مقدار ویژه 93/9 دارای بیشترین مقادیر ویژه می باشند. همچنین، عامل اول با  57/32 درصد بیشترین میزان تبیین واریانس را در میان عامل­ها به خود اختصاص داده است. در کل، 3 مولفه توانسته­اند حدود 69/57 درصد واریانس مربوط به این متغیر را تبیین کنند. بارهای عاملی چرخش داده شده، به روش واریماکس انجام گرفته است.

جدول 1: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی گویه های مربوط به متغیر امید به آینده

ابعاد

گویه ها و سوالات مربوطه

بار عاملی

مقادیر ویژه

واریانس تبیین شده

واریانس کل تبیین شده

نگرش خوش بینانه به آینده

رویدادهای خوب اتفاق خواهد افتاد.

802/0

93/9

57/32

69/57

همه چیز روز به روز بهتر می شود.

769/0

می­توانم آینده ام را تغییر دهم.

726/0

باور دارم که شانس برای من هم وجود دارد.

718/0

از جنبه­های مختلف به یک مشکل نگاه می­کنم.

هنوز چیزهای خوبی وجود دارد که با آن روبرو شوم

704/0

703/0

مطمئن هستم که شرایط زندگی ام بهترخواهد شد.

699/0

بعضی کارها را انجام می­دهم که از افکار بد رهایی یابم.

677/0

اتکا به نفسم روز به روز بیشتر می­شود.

676/0

شاید روزی شانس برای من هم روی خوش نشان دهد.

673/0

سعی می­کنم مثبت فکر کنم.

663/0

من عادت دارم که زیاد نگران مسائل باشم

599/0

به  شانس­هایی که برایم ممکن است پیش بیاید، فکر می­کنم.

580/0

می­دانم که در زندگی درست عمل می­کنم.

554/0

من به اهدافی که برای خودم تنظیم کرده ام خواهم رسید.

540/0

تفکر

آینده نگر

 

تجربیات گذشته ام، مرا برای داشتن آینده­ای بهتر مهیا می­سازد.

729/0

83/2

95/12

روش­های زیادی برای حل یک مشکل وجود دارد.

724/0

من برای تحقق اهدافم انرژی زیادی دارم.

581/0

برای برون­رفت از یک مشکل م­­توانم به راه­های زیادی فکر کنم.

556/0

نگرش بدبینانه به آینده

تقریباً مطمئنم که مشکلات را نمی­توانم حل کنم.

813/0

09/1

16/12

همیشه جنبه­های بد را می­بینم.

780/0

من بهتر از اینکه هستم نخواهم شد.

770/0

خوش­بین نیستم که زندگی خوبی داشته باشم.

714/0

من در مورد سلامتی ام نگران هستم.

647/0

KMO=0/944       Chi-square=8156/138       DF=276           Sig=0/000

سرمایه اجتماعی: برای بررسی اعتبار سازه­ای و مشخص کردن عامل­های سرمایه اجتماعی نیز از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شده است. 4 عامل هم برای سرمایه اجتماعی به دست آمده است که این 4 عامل در مجموع 83/66 درصد واریانس این متغیر را تبیین می­کنند. ابعاد چهارگانه سرمایه اجتماعی در جدول 2 آمده است.

برای محاسبه پایایی مقیاس از آلفای کرونباخ استفاده شده است. نتایج مربوط به آلفای کرونباخ متغیرهای تحقیق و مولفه­های آنها در جدول زیر آمده است. همانطور که مشاهده می­شود میزان آلفای کرونباخ متغیرها و ابعاد آنها همگی بالاتر از 7/0 می باشد که نشان از پایایی قابل قبول متغیرهاست.

جدول 2: نتایج محاسبه ضریب پایایی مولفه­های مربوط به متغیرهای تحقیق

متغیر

ابعاد

تعداد گوبه

آلفای کرونباخ

آلفای کرونباخ کل

امید به آینده

(1) نگرش خوش­بینانه به آینده

15

90/0

88/0

(2) تفگر آینده­نگر

4

85/0

(3) نگرش بدبینانه به آینده

5

81/0

 

(1) انسجام اجتماعی

9

907/0

 

 

(2) اعتماد بین فردی

5

873/0

 

سرمایه اجتماعی

(3) مشارکت اجتماعی

5

857/0

936/0

 

(4) اعتماد نهادی

3

816/0

 

 

(1) عینی

9

---

 

سرمایه فرهنگی

(2) ذهنی

9

---

934/0

 

(3) نهادی

4

---

 

سرمایه اقتصادی

---

5

---

828/0

یافته­های پژوهش

طبق اطلاعات به دست آمده، 313 نفر از کل پاسخگویان مرد و 300  نفر از آنان زن هستند. به عبارت دیگر، 1/51 درصد کل پاسخگویان را مردان و 9/48 درصد آنان را زنان تشکیل می­دهند. حداقل سن پاسخگویان 17 و حداکثر سن آنان 29 سال، میانگین سنی پاسخگویان 32/23 سال  و چولگی و کشیدگی سن پاسخگویان هر دو منفی می­باشد. همچنین، 7/13 درصد پاسخگویان در گروه سنس 15-19 ساله، 1/48 درصد در گروه سنی 20-24 ساله و 2/38 درصد پاسخگویان در گروه سنی 25-29 ساله بودند. محل سکونت 208 نفر (8/33 درصد) از کل پاسخگویان شهر تبریز بوده و 402 نفر (2/66 درصد) ازپاسخگویان در شهرهای اهر، مراغه، مرند و میانه سکونت داشته­اند. از 613 نفر نمونه آماری، 356 نفر مجرد (1/58 درصد)، 250 نفر متاهل (8/40 درصد)، 6 نفر مطلقه (یک درصد) و 1 نفر همسر فوت شده (2/0 درصد) بودند. با توجه به اینکه در تحقیق حاضر، جامعه آماری محدود به قشر جوانان بوده، بنابراین تعداد مجردها بیشتر از متاهلان بوده است. از  کل نمونه آماری مورد مطالعه که بالغ بر 613  نفر بوده اند، زنان خانه دار با تعداد فراوانی 159 نفر (9/25 درصد) بیشترین فراوانی را دارند. دانشجویان با تفاوت اندکی در مرحله دوم قرار دارند که 7/23 درصد حجم نمونه (145 نفر) را  به خود اختصاص داده اند. احتمال می­رود بیشتر بودن تعداد فراوانی دانشجویان به علت منزلت اجتماعی آن است که صاحبان مشاغل دیگر، گاهی شغل دوم خود (دانشجو بودن) را به عنوان شغل اصلی خود قلمداد می­کنند. جوانان دارای شغل آزاد در مرتبه بعدی بیشترین تعداد فراوانی قرار دارند. 3 نفر یعنی 5/0 درصد هم از کار افتاده بودند که کمترین میزان فراوانی را در میان گزینه­های مختلف داشتند.

متغیر امید به آینده متشکل از 3 بعد است که با استفاده از 24 گویه در پرسشنامه بررسی شده است. به این منظور از طیف لیکرت 5 گزینه­ای برای سنجش این متغیراستفاده شده و گزینه­های از کاملاً مخالفم تا کاملاً موافقم در پرسشنامه با کدهای 1تا 5 ارزش­گذاری شده اند. براساس یافته­های تحقیق، میانگین این متغیر برای پاسخگویان 68/74 به دست آمده که بیشتر از میانگین محدوده تعریف شده است و معادل 23/62 درصد بیشترین نمره قابل اکتساب در این مقیاس است. این نتیجه نشان می­دهد امید به آینده جوانان کمی بیشتر از حد متوسط است. نتایج به دست آمده برای ابعاد امید به آینده نشان می­دهد که مولفه تفکر آینده­نگرانه دارای پایین­ترین میانگین در میان جوانان بوده و مولفه نگرش بدبینانه دارای بالاترین میانگین در میان جوانان استان آذربایجان شرقی بوده­ است.

سرمایه اجتماعی یکی دیگر از متغیرهای مستقل تحقیق می­باشد که در قالب 22 گویه مورد اندازه گیری قرار گرفته است و بر اساس نتیجه به دست آمده از تحلیل عاملی اکتشافی در سه مولفه مورد بررسی قرا رگرفته است. میانگین متغیر سرمایه اجتماعی در میان پاسخگویان در دامنه 48 تا 126 برابر با 09/85 می باشد که بیانگر آن است که میانگین سرمایه اجتماعی در میان پاسخگویان بالاتر از حد متوسط می­باشد. هر چهار مولفه سرمایه اجتماعی میانگین متوسط به بالایی دارند؛ به طوری که بعد انسجام اجتماعی دارای بالاترین میانگین و بعد اعتماد بین فردی دارای کمترین میانیگن در میان ابعاد سرمایه اجتماعی می­باشد.

سرمایه فرهنگی یکی دیگر از متغیرهای مستقل تحقیق می باشد که در قالب 22 گویه مورد اندازه گیری قرار گرفته است. میانگین متغیر سرمایه فرهنگی در میان پاسخگویان در دامنه 22 تا 131 برابر با 95/73 می­باشد که بیانگر آن است که میانگین سرمایه فرهنگی در میان پاسخگویان پایین­تر از حد متوسط می­باشد. در میان سه مولفه سرمایه فرهنگی میانگین بعد ذهنی دارای بیشترین میانگین و بعد نهادی دارای کمترین میانگین می­باشد.

سرمایه اقتصادی یکی دیگر از متغیرهای مستقل تحقیق می­باشد که در قالب 4 گویه مورد اندازه گیری قرار گرفته است. میانگین متغیر سرمایه اقتصادی در میان پاسخگویان در دامنه 4 تا 23 برابر با 54/8 می­باشد که بیانگر آن است که میانگین سرمایه اقتصادی در میان پاسخگویان خیلی کم می­باشد.

 

جدول 3: اطلاعات توصیفی مربوط به متغیرهای تحقیق

متغیر

تعداد سوال

دامنه تغییرات

میانگین

میانگین درصدی

وضعیت پاسخگویان

امید به آینده

24

112-44

68/74

23/62

نظری ندارم - موافقم

(1) نگرش خوش­بینانه به آینده

15

71-19

94/44

52/59

مخالفم – نظری ندارم

(2)  تفکر آینده­نگرانه

4

20-4

76/11

8/58

مخالفم – نظری ندارم

(3) نگرش بدبینانه به آینده

5

25-7

98/17

92/71

نظری ندارم - موافقم

سرمایه اجتماعی

22

126-48

09/85

46/64

تا حدی مخالف – تا حدی موافق

(1) انسجام اجتماعی

9

54-17

19/37

41/66

تا حدی موافق - موافق

(2) اعتماد بین فردی

5

29-6

59/17

63/58

تا حدی مخالف – تا حدی موافق

(3) مشارکت اجتماعی

5

30-5

83/18

76/62

تا حدی مخالف – تا حدی موافق

(4) اعتماد نهادی

3

18-3

50/11

88/63

تا حدی مخالف – تا حدی موافق

سرمایه فرهنگی

22

131-22

95/73

71/47

کم – تا حدی کم

(1) بعد عینی

9

52-9

77/29

88/70

کم – تا حدی کم

(2) بعد ذهنی

9

63-9

80/32

09/78

کم – تا حدی کم

(3) بعد نهادی

4

22-4

37/11

53/35

کم – تا حدی کم

سرمایه اقتصادی

4

19-4

24/8

2/41

خیلی کم - کم

 

یافته­های استنباطی و آزمون فرضیه­های تحقیق

امید به آینده با سرمایه اجتماعی و ابعاد آن: برای آزمون فرضیه در مورد وجود ارتباط بین امید به آینده با سرمایه اجتماعی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. ضریب همبستگی به دست آمده نشان می­دهد بین امید به آینده و سرمایه اجتماعی برحسب ابعاد در نظر گرفته شده در این تحقیق رابطه معنی­داری وجود دارد. با توجه به مقدار ضریب محاسبه شده (449/0)، می­توان گفت سرمایه اجتماعی یکی از عوامل همبسته با امید به آینده جوانان است. محاسبات انجام شده برای مولفه­های سازنده متغیر سرمایه اجتماعی نشان می­دهد در میان ابعاد سرمایه اجتماعی، شدت همبستگی بعد انسجام اجتماعی با امید به آینده بیشتر از سایر ابعاد است. مولفه مشارکت اجتماعی نسبت به سایر ابعاد بررسی شده کمترین همبستگی را با امید به آینده دارد.

امید به آینده و سرمایه فرهنگی و ابعاد آن: برای آزمون ارتباط بین امید به آینده با سرمایه فرهنگی و ابعاد آن، نیز از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. طبق جدول 4 مشاهده می­شود بیـن امید به آینده و متغیر سرمایه فرهنگی در سطح اطمینان 99 درصد، ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد. مقدار محاسبه شده برای این ضریب بیانگر آن است که با افزایش سرمایه­فرهنگی، مقدار متغیر امید به آینده جوانان نیز با شیبی معادل 276/0- کاهش می­یابد. یافته­ها نشان می­دهد در میان ابعاد سرمایه فرهنگی، بعد عینی و بعد ذهنی ارتباط منفی و معنی داری با امید به آینده دارند، ولی بعد نهادی سـرمایه­فرهنگی ارتباط معنی داری با امید به آینده ندارد.  

امید به آینده و سرمایه اقتصادی: برای آزمون وجود رابطه بین امید به آینده با سرمایه اقتصادی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد سرمایه اقتصادی ارتباطی با امید به آینده و ابعاد آن ندارد.

رابطه بین امید به آینده با سن جوانان: برای آزمون ارتباط بین سن جوانان با متغیر امید به آینده از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته­ها نشان می­دهد بین سن جوانان با متغیر امید به آینده همبستگی معنی داری در سطح اطمینان 95 وجود دارد. به عبارت دیگر، سن به عنوان یک عامل همبسته با امید به آینده جوانان محسوب می­شود.

جدول 4: نتایج آزمون همبستگی امید به آینده با متغیرهای تحقیق و ابعاد آنها

 

 

امید به آینده

 

سرمایه اجتماعی

انسجام اجتماعی

اعتماد

بین فردی

مشارکت اجتماعی

اعتماد

نهادی

سرمایه فرهنگی

بعد عینی

بعد ذهنی

بعد نهادی

سرمایه اقتصادی

سن

ضریب  همبستگی

449/0

537/0

280/0

211/0

362/0

276/0-

280/0-

305/0-

075/0

041/0

085/0

سطح معنی­داری

000/0

000/0

000/0

000/0

000/0

000/0

000/0

000/0

063/0

305/0

036/0

تعداد مشاهدات

612

613

612

613

613

612

613

612

613

613

613

تفاوت امید به آینده برحسب وضعیت تاهل: برای آزمون تفاوت میانگین امید به آینده به تفکیک وضعیت تاهل از آزمونT-Test  استفاده شده است. بر اساس یافته­های توصیفی تحقیق در جدول 5، میانگین امید به آینده برای مجردها 58/74 و برای متأهلان 16/75 می­باشد که نشان می­دهد شهروندان متاهل از لحاظ امید به آینده وضعیت بهتری نسبت به شهروندان مجرد دارند. همچنین، نتایج حاصل از آزمون تفاوت میانگین متغیر امید به آینده در میان شهروندان مجرد و متاهل بر اساس سطح معنی­داری به دست آمده برابر با 547/0، نشان می­دهد که تفاوت معنی داری بین میانگین­های مجردان و متاهلان وجود ندارد. به عبارتی، شهروندان مجرد و متاهل از لحاظ رفتارهای مرتبط با امید به آینده تفاوت معنی داری نسبت به همدیگر ندارند.

جدول 5: نتایج آزمون t متغیر امید به آینده به تفکیک وضعبت تاهل

متغیر وابسته

متغیر مستقل

تعداد

میانگین

مقدار  t

درجه آزادی

سطح معنی داری

امید به آینده

مجرد

متاهل

356

250

58/74

16/75

603/0 -

604

547/0

امید به آینده جوانان برحسب شهر محل سکونت و وضعیت اشتغال: برای بررسی تفاوت امید به آینده جوانان به تفکیک شهر محل سکونت و ضعیت اشتغال از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه"ANOVA" استفاده شده است. یافته­ها نشان می­دهد ­که میانگین­ نمرات متغیر امید به آینده برای جوانان شهرهای مختلف متفاوت است و تفاوت مشاهده شده از لحاظ آماری معنی دار بوده و تفاوت معناداری بین امید به آینده جوانان ساکن شهرهای مختلف استان آذربایجان شرقی وجود دارد.

همچنین، طبق جدول 6 ملاحظه می­شود که میانگین متغیر امید به آینده برحسب وضعیت اشتغال جوانان تفاوت معنی­داری دارد. به عبارت دیگر، نوع شغل در امید به آینده جوانان موثر بوده است.

جدول 6: نتایج تحلیل واریانس امید به آینده به تفکیک شهر محل سکونت و وضعیت اشتغال

متغیر

 

منبع  تغییرات

مجموع مجذورات

درجه آزادی

میانگین  مجذورات

F

سطح معنی داری

امید به آینده

شهر محل شکونت

207/26569

4

4

302/6642

657/69

000/0

416/57691

605

605

358/95

623/84260

609

609

 

وضعیت اشتغال

872/2770

7

6

839/395

927/2

005/0

363/81815

605

606

232/135

235/84586

612

612

 

با توجه به اینکه، میانگین متغیر امید به آینده به تفکیک شهر محل سکونت دارای تفاوت معنی­داری است، در این صورت، آزمون تحلیل واریانس این امکان را فراهم می­سازد که در صورت معنی­دار بودن تفاوت میانگین­ها در تجزیه و تحلیل­های چند­گروهی با استفاده آز آزمون­های تعقیبی تفاوت موجود را در بین گروه­ها دقیقاً مشخص کند. در این تحقیق، برای بررسی تفاوت دوبه دوی گروه­ها از آزمونLSD  استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می­دهد که تقریبا تفاوت میانگین­ها در همه شهرهای مورد بررسی معنی دار بوده است. همچنین، نتایج به دست آمده از آزمونLSD  برای مقایسه بین گروه­های اشتغال نشان می­دهد که بیشترین تفاوت میانگین­ها را جوانان شاغل در بخش دولتی با سایر گونه­های مشاغل دارند و نسبت به سایر گونه­های اشتغال میانگین بالاتری در میزان امید به آینده کسب کرده­اند.

تحلیل رگرسیونی متغیر امید به آینده: برای سنجش میزان اثر متغیرهای سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی و سرمایه اقتصادی بر امید به آینده، از تحلیل رگرسیونی چندمتغیره به روش گام به گام استفاده شده است. یکی از پیش فرض­های مورد استفاده در تحلیل رگرسیون مستقل بودن خطاها یا باقی­مانده­ها از همدیگر است. به عبارت دیگر، لازم است همبستگی بین خطاهای ممکن در اندازه­گیری تاثیر متغیرهای مستقل بر وابسته وجود نداشته باشد؛ این امر از طریق آزمون «دوربین- واتسون» صورت می­گیرد. در مطالعات علوم اجتماعی معمولاً مقادیر در محدوده بین 5/1 تا 5/2 مورد قبول است که نشان می­دهد شرط استقلال خطاها[10] از یکدیگر برای متغیرهای مستقل برقرار است.

پیش فرض دیگر برای صحت انجام تحلیل رگرسیونی عدم وجود هم خطی چندگانه در مدل رگرسیونی[11] است. عدم هم خطی، دلالت به این موضوع دارد که بین  متغیرهای مستقل همبستگی وجود ندارد. به این منظور میزان ضرایب همبستگی بین متغیرهای مستقل نباید بیش از 7/0 باشد.

با فرض پیش­فرض­های فوق، در مدل رگرسیونی برای امید به آینده بر ورود متغیرهای سرمایه­ای انجام گرفته است. چنانچه در جدول 7  مشاهده می­شود ضریب همبستگی چندگانه برای این مدل رگرسیونی 510/0 و مجذور آن یعنی ضریب تبیین معادله رگرسیونی معادل 261/0 و ضریب تبیین تعدیل شده معادل 257/0 ­­­است؛ یعنی 26 درصد از تغییرات امید به آینده جوانان توسط این سه متغیر که در معادله رگرسیونی باقی مانده­اند تبیین می­شود. بر این اساس مدل رگرسیونی  متغیر امید به آینده به شرح زیر خواهد بود:

782/55 = امید به آینده

(سرمایه اقتصادی)109/0+ (سرمایه فرهنگی)260/0 -  (سرمایه اجتماعی)407/0 +

بر اساس معادله فوق، ملاحظه می شود که متغیر امید به آینده بیش از هر چیز از سرمایه اجتماعی و سپس سرمایه فرهنگی تاثیر می­پذیرد. در نهایت سرمایه اقتصادی با بتای 109/0 کمترین تاثیر را در بین متغیرهای مورد بررسی بر امید به آینده جوانان دارد.

جدول 7: نتایج تحلیل رگرسیونی متغیر امید به آینده

ضریب همبستگی چند گانه

510/0

متغیر

بتا

T

سطح معنی داری

ضریب تبیین

261/0

عرض از مبدأ

---

243/18

000/0

ضریب تبیین تصیح شده

257/0

سرمایه اجتماعی

407/0

458/11

000/0

کمیت دوربین واتسون

295/1

سرمایه فرهنگی

260/0-

834/6-

000/0

تحلیل واریانس

کمیت f

300/71

سرمایه اقتصادی

109/0

868/2

004/0

سطح معنی داری

000/0

 

 

 

 

همچنین، به منظور تحلیل مسیر و ترسیم مدل ساختاری متغیرهای تاثیرگذار بر امیده به آینده جوانان از نرم­افزار LISREL بهره گرفته شده است. از میان شاخص­های نیکویی برازش، مقدار RMSEA به دست آمده برابر 000/0 می­باشد که در مطالعات اجتماعی تا 05/0 قابل قبول ارزیابی می­شود. سایر شاخص­های برازش مدل کی دو و درجه آزادی نیز صفر است که نشان می­دهند که برازش مدل کامل می­باشد.  

بررسی نتایج تحلیل مسیر متغبرهای تحقیق بر امید به آینده نشان می­دهد در میان اشکال سه گانه سرمایه، سرمایه اجتماعی با اثر مستقیم 41/0 بیشترین تاثیر را بر امید به آینده جوانان داشته است. بعد از آن، سرمایه­های فرهنگی و اقتصادی هر کدام با اثر کل 26/0 و 11/0 بر امید به آینده جوانان تاثیرگذار بوده­اند.

 

 

شکل 1: مدل ساختاری پژوهش همراه با ضرایب رگرسیونی استاندارد شده وضرایب T

 

 

بحث و نتیجه­گیری

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش عوامل سرمایه­ای در امید به آینده جوانان انجام گرفته است. با توجه به سوال­های آغازین پژوهش، امید به آینده جوانان کمی بیشتر از حد متوسط بوده، اما از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. همچنین، در میان مولفه­های سه گانه امید به آینده، نگرش بدبینانه به آینده میانگین بیشتری نسبت به مولفه­های نگرش خوش بینانه و تفکر آینده­نگرانه داشته است. این امر حاکی از آن است که جوانان در ارزیابی خود از امید به آینده بیشتر بر کاهش عوامل منفی و ناامید کننده تاکید داشته­اند تا عوامل مثبت و امیدانگیز. لذا با توجه به شرایط حاکم بر دوره جوانی و ویزگی­های آن، جوانان عوامل پیش روی امیدواری را بیشتر از عوامل زمینه­ساز آن مورد توجه دارند. میزان سرمایه اجتماعی برابر 46/64 درصد برآورد شده که نشان از سرمایه اجتماعی نه چندان بالای جوانان مورد مطالعه دارد. هر چهار مولفه سرمایه اجتماعی میانگین متوسط به بالایی دارند؛ به طوری که بعد انسجام اجتماعی دارای بالاترین میانگین و بعد اعتماد بین فردی دارای کمترین میانگین در میان ابعاد سرمایه اجتماعی می ­اشد. سرمایه فرهنگی هم با میزان 7/47 پایین­تر از متوسط است و شاید این امر به این دلیل است که سرمایه فرهنگی دیگر در جامعه امروز تشخص و تمایز چندانی برای قشر جوان ایجاد نمی­کند و در نتیجه جوانان مثل سابق به دنبال کسب سرمایه فرهنگی نیستند. سرمایه اقتصادی دارای کمترین میزان در بین اشکال سه گانه سرمایه است. پایین بودن میزان سرمایه اقتصادی می­تواند ناشی از این قضیه باشد که جوانان اکثرا در حال سپری کردن دوران تحصیلی خود هستند و یا اینکه هنور به ثبات اقتصادی مطمئن دست پیدا نکرده­اند.

اساس کار پژوهش حاضر مبتنی بر تبیین امید به آینده جوانان به عنوان متغیر وابسته تحقیق براساس عوامل سرمایه­ای است. امیدوار بودن مهمترین انگیزه در زندگی انسان است. امید منشا هر پویایی و پیشرفتی در زندگی انسان است، زیرا اگر کسی امید به چیزی داشت، به آن دست می­یابد و زمینه­های دستیابی آن هدف را برای خود مهیا می­کند. اسنایدر و همکاران امید را به عنوان حالت انگیزشی مثبت می­دانند که بر احساس موفقیت، به عنوان عامل فعال (انرژی و هدفگرایی) و مسیر (برنامه­ریزی رسیدن به هدف) عمل می­کند. امیدواری درخواستی است که یک فرد برای آینده خود دارد. امید ادراک افراد را در مورد توانایی­های گسترش راهبردها در جهت رسیدن به هدف و حفظ انگیختگی تا رسیدن به هدف نشان می­دهد (Snyder et al, 2003, p.113 به نقل از فولادیان، 1392: 139).

یافته­های استنباطی پژوهش نشان می­دهد که سرمایه اجتماعی و چهار مولفه آن (شامل انسجام اجتماعی، اعتماد بین فردی، مشارکت اجتماعی و اعتماد نهادی) ارتباط مثبت و معنی داری با امید به آینده دارند. سرمایه اجتماعی از طریق پیوندها و روابط اجتماعی دستیابی به اهداف را تسریع می­کند. طبق نظر اسنایدر، امید فرایند تعیین اهداف و طراحی راهکارها و ایجاد انگیزه برای رسیدن به اهداف است. در نتیجه، افرادی که از سرمایه اجتماعی بالاتری برخوردار باشند، به آینده امیدوارتر خواهند بود. بوردیو سرمایه اجتماعی را شامل روابط اجتماعی می­داند که فرد می­تواند برای دسترسی به منابع با کسانی که در ارتباط است، استفاده کند. او بر آن است که شبکه تماس­های اجتماعی به خودی خود ایجاد نمی­شود، بلکه همانند سرمایه انسانی یا فیزیکی محصول راهبرد­های کاربردی و برنامه­ریزی شده سرمایه­گذاری است (عباس زاده و همکاران، 1391: 137).

از طرف دیگر، انسجام اجتماعی دلالت بر توافق جمعی میان اعضای یک جامعه دارد. به عبارتی، انسجام در کل، ناظر بر میزان و الگوی رابطه متقابل بین کنشگران، گروه‌ها و خرده‌فرهنگ‌های تمایز یافته است. انسجام اجتماعی به عنوان قوی‌ترین عامل برای رویارویی موفقیت‌آمیز و آسان افراد در زمان درگیری با شرایط تنش‌زا شناخته شده و تحمل مشکلات را برای افراد تسهیل می‌نماید.

تحقیقات و بررسی‌ها حاکی از آن است که داشتن حمایت اجتماعی می‌تواند در رضایت و امید به زندگی افراد تأثیرگذار باشد. بدیهی است که همه انسان‌ها در هنگام گرفتاری‌ها به حمایت اطرافیان و دوستان خود نیاز دارند تا احساس امنیت کنند. لذا هر چه احساس حمایت و انسجام اجتماعی از سوی دیگران درافراد بیشتر باشد، میزان امیدواری آنان نیز افزایش می‌یابد. احساس انسجام و حمایت اجتماعی به دو روش رضایت از زندگی و امیدواری را متأثر می‌سازد: به صورت مستقیم و به صورت غیرمستقیم (Van Leeuwen, 2010). در واقع احساس حمایت و انسجام یک کمک دو جانبه است که موجب خلق تصور مثبت از خود، پذیرش خود، امیدواری، احساس عشق و رضامندی می‌گردد و اضطراب را کاهش می‌دهد و تمام این‌ها به فرد فرصت خودشکوفایی و رشد را می‌بخشد (قنواتیان و همکاران، 1381).

شیرر و کارور (1986) به این نتیجه رسیدند که افراد خوشبین و امیدوار در هنگام بروز موقعیت­های مشکل­زا از مقابله مسئله مدار استفاده کرده، به جستجوی حمایت اجتماعی بر می­آیند و در ضمن بر جنبه­های مثبت رویدادهای منفی، تاکید و تمرکز می­کنند (کشاورز و وفاییان، 1386: 54). اسلامی نسب (1372) معتقد است که امیدواری بر کیفیت روابط با دیگران نیز تاثیر می­گذارد­ به طوری که افراد ناامید به ندرت می­توانند با سایرین ارتباط رضایت بخشی برقرار کنند. پس همواره احساس تنهایی کرده و در انتظار شکست به سر می­برند و وقایع کوچک را خیلی بد تعبیر می­کنند (علیپور و اعراب شیبانی، 1390: 73).

یکی دیگر از ابعاد سرمایه اجتماعی، مشارکت اجتماعی می باشد. میزان امید به آینده افراد جامعه، بر تمایل آنان به همکاری و مشارکت تاثیر می گذارد. یکی از پیش شرط‌های مشارکت، قابلیت و ظرفیت متقابل برای ارتباط و تعامل داشتن با دیگران است. وفاق اجتماعی دو شکل اصلی یعنی پیش‌بینی‌پذیری رفتارهای اجتماعی و تعامل اجتماعی حل می‌کند. با حل دو مشکل فوق و همزمان با ظهور و اعتماد متقابل زمینه برای همکاری و مشارکت اجتماعی فراهم می‌آید (چلبی، 1372، ص19). به نظر اسلندر، ما نیاز به تعامل و مشارکت با هم داریم و باید از محدوده آشنایان و درون گروه­ها فراتر برویم و به افراد دیگری که متفاوت از ما و ناشناس برای ما هستند، اعتماد کنیم. کمک­های خیرخواهانه نمونه­ای از این امر است. کسانی که دارای اعتماد عام گرایانه هستند، درخود احساس نوعی التزام اخلاقی درجهت کمک به بیگانگان دارند (اسلندر، 2001: 104 به نقل از غفاری و نوابی 1388: 216).

نتایج تحقیق هزار جریبی و صفری شالی (1388) نشان داده است که متغیر امید به آینده اجتماعی به واسطه متغیر اعتماد اجتماعی تأثیر فزاینده‌ای بر میزان رضایت افراد دارد. این نشان می‌دهد هر چه میزان امید به آینده اجتماعی بیشتر باشد، احساس اعتماد و در نهایت رضایت از زندگی بیشتر شده و در مقابل افرادی که امید زیادی به آینده و جامعه ندارند، رضایت کمتری از زندگی دارند. در عین حال امید به آینده فردی بر امید به آینده و جامعه تأثیرگذار بوده و از آن نیز تأثیر می‌پذیرد. (هزارجریبی و صفری شالی 1388، ص21). مطابق نتایج برخی از پژوهش ها، افراد امیدوار و شادمان، روابط قوی­تری با دوستان، همسر و همسایگان و بستگان خود دارند (فولادیان، 1392: 139).

در میان متغیرهای تحقیق، سرمایه فرهنگی ارتباط منفی و معنی داری با امید به آینده جوانان دارد. در تبیین این موضوع می­توان گفت که جوانانی که از سرمایه فرهنگی بالاتری برخوردار هستند در جامعه سازوکارهای لازم و بستر مناسب برای امید به آینده این قشر از جوانان به طور مقتضی وجود ندارد و این امر باعث می­شود که  افزایش سرمایه فرهنگی به کاهش امید به آینده جوانان منجر شود. سرمایه اقتصادی هم تاثیری در امید به آینده جوانان نداشته است. بنابراین می­توان گفت که در ارتقای امید به آینده جوانان عواملی غیر از موارد اقتصادی موثر بوده اند و سرمایه اقتصادی نقش تاثیرگذاری در امید به آینده جوانان ایفا نکرده است. از طرف دیگر می­توان بیان کرد که با توجه به اقتضای سنین جوانی عوامل اقتصادی امید به آینده جوانان را تحت الشعاع قرار نداده است و این امر به ماهیت نگرشی بودن امید به آینده در میان جوانان مربوط می­شود.

پیشنهادها

سرمایه اجتماعی هم در زمره متغیرهایی است که همبستگی مثبت و معنی­داری با امید به آینده جوانان داشته است. سرمایه اجتماعی حاصل وجود شبکه­هایی است که افراد در جامعه به آنها تعلق دارند و با آنها هویت پیدا می­کنند. مکانیزم­های مختلفی وجود دارد که به واسطه مولفه­های سازنده آن می­توان امید به آینده جوانان را بهبود بخشید. برای مثال، می­توان مشارکت اجتماعی را به شیوه­های مختلف در جوانان تقویت کرد یا می­توان جوانان را در سمن ها و ... مشارکت داد یا با آگاهی­بخشی به جوانان از طریق رسانه­های جمعی اعتماد بین­نهادی را تقویت کرد.

به نظر می­رسد رسانه­های جمعی و اجتماعی کاراترین ابزار در این راستا می­توانند باشند. همچنین، اداره کل ورزش و جوانان می­تواند با حمایت و پشتیبانی همه جانبه از سازمان­های مردم نهاد و واگذاری مسئولیت­های مقتضی به جوانان در مسیر افزایش سرمایه اجتماعی و امید به آینده حرکت کند.

با توجه به نتایج تحقیق، سرمایه فرهنگی ارتباط معکوس و معنی داری با امید به آینده جوانان استان آذربایجان شرقی دارد. به نظر می­رسد سرمایه فرهنگی بر خلاف امید به آینده عمل می­کند و افزایش سرمایه فرهنگی، کاهش امید به آینده جوانان را به همراه خواهد داشت. در این میان، نقش سازمان­هایی همچون اداره ورزش و جوانان، مراکز دانشگاهی و ...  مهم­تر به نظر می­رسد. بنابراین، از چنین سازمان­هایی انتظار می­رود که برای اقشار با سرمایه فرهنگی بالا، با راهکارهایی نظیر ارائه تبلیغات فرهنگی، برگزاری دوره­ها و کارگاه­های مرتبط و ... در جهت همسو کردن سرمایه فرهنگی و امید به آینده جوانان اقدامات موثری انجام دهند یا اینکه زمینه­های امیدبخش مرتبط با سرمایه فرهنگی بیشتر جوانان را فراهم آورند.

 

  • منابع

    • احمدی، سیروس؛ کیوان آرا، محمود؛ صادقی، زهرا و ابتکاری، محمدحسین. (1398). «ارتباط سرمایه اجتماعی با امید به آینده در بین بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان سیدالشهدا شهر اصفهان». مجله علوم پزشکی خراسان شمالی. دوره 11، شماره 2، صص 1-7.
    • افشانی، سید علیرضا و جعفری، زینب. (1395). «رابطه سرمایه اجتماعی و امید به آینده در بین دانشجویان دانشگاه یزد». علوم اجتماعی. س 25، ش 73، صص 92-115.
    • استونز، راب. (1388). متفکران بزرگ جامعه شناسی. مهرداد میردامادی. تهران: نشر مرکز
    • امیرخان نژاد، امیرعلی و صباغ، صمد. (1394). «بررسی رابطه بین بیگانگی اجتماعی، فقر اقتصادی و اعتقادات دینی با امید به آینده دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند». مطالعات جامعه شناسی. سال 7، شماره 26، بهار، صص 7-19.
    • خواجه نوری، بیژن؛ مومنی، مریم و هوشیار، آزاده. (1394). «بررسی رابطه دینداری و امیدواری اجتماعی دردانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر شیراز»، جامعه شناسی کاربردی. سال 26، شماره پیاپی 59، شماره سوم، صص 195-208.
    • دل آویز، علی. (1384). «بررسی نقش سرمایه اجتماعی در نگرش به توسعه سیاسی». پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد، جامعه شناسی، دانشگاه تبریز.
    • رمضانی، محمد علی. (1386). «رابطه بین سرمایه اجتماعی و شدت جرم». پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد، جامعه شناسی، دانشگاه تبریز.
    • فرخ نژاد کشکی، داود؛ محمدی، اصغر وحقیقتیان، منصور. (1397). «بررسی عوامل جامعه شناختی موثر در امید به آینده حاشینه نشینان تبریز». مطالعات جامعه شناختی شهری. سال 9، شماره 29، صص 81-108.
    • فولادیان، احمد. (1392). «بررسی میزان امید به آینده و عوامل اجتماعی موثر بر آن در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد». فصلنامه علمی– پژوهشی فقه و تاریخ تمدن. سال 9، شماره 38، صص 137 –
    • قنواتیان، مهرنوش؛ جمشیدی میانرود، لیدا و نوروزی ده میران، ویدا. (1381). «بررسی بین رابطه سلامت روان با تفکر پارانوئید و حمایت اجتماعی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، اهواز.
    • شامپاین، پاتریک. (1393). پیر بوردیو. ناهید موید حکمت. تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
    • صالحی پورمهر، حسین. (1386). «بررسی ارتباط بین امنیت اجتماعی و سرمایه اجتماعی در میان دانشجویان دانشگاه تبریز». پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد، پژوهش علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز.
    • عباس زاده، محمد؛ سعادتی، موسی؛ حبیب زاده، اصحاب و حیدری، رضا. (1391). «سرمایه اجتماعی و سلامت روانی در بین زنان متاهل شهر تبریز». مطالعات امنیت اجتماعی. شماره 32.
    • علیپور، احمد و اعراب شیبانی، خدیجه. (1390). «بررسی رابطه بین امیدواری و شادکامی با رضایت شغلی در بین. معلمان». فصلنامه پژوهش‌های نوین روانشناختی. سال 6 ، شماره 22، ص 145.
    • علیزاده اقدم، محمدباقر. (1391). «بررسی میزان امید به اینده در بین دانشجویان و عوامل موثر بر آن». جامعه شناسی کاربری. سال 23، شماره پیاپی 48، شماره 4، صص 189-206.
    • کشاورز، امیر و وفاییان، محبوبه. (1386). »بررسی عوامل تأثیرگذار بر میزان شادکامی». فصلنامه اندیشه و رفتار (روانشناسی کاربردی). شماره 2 (5)، صص 51-62.
    • کلمن، جیمز. (1377). بنیاد های نظریه اجتماعی. منوچهر صبوری. چاپ اول، تهران: نشرنی
    • مرادی، علی و صفاریان، محسن. (1397). «مطالعه رابطه بین سرمایه اجتماعی و امید به آینده با بی تفاوتی جوانان (مورد مطالعه: شهر کرمانشاه)». مدیریت سرمایه اجتماعی. دوره 5، شماره 3، صص 385-410.
    • مردانی فر، فهیمه؛ ظهیری نیا، مصطفی و رستگار، یاسر. (1398). «سرمایه اجتماعی و امید به آینده در میان دانشجویان (مطالعه دانشگاه های شهر بندرعباس)». مدیریت سرمایه اجتماعی. دوره 6، شماره 1، صص 85-104.
    • میرزائیان، بهرام؛ حسن زاده، رمضان و مصلحی جویباری، میترا. (1393). «سهم امید به آینده معلمان زن در پیش بینی شادکامی دانش آموزان دختر». زن و جامعه. سال 5، شماره 1، صص 121-138.
    • هزار جریبی، جعفر و آستین فشان، پروانه. (1388). «بررسی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی(با تأکید بر استان تهران)». جامعه شناسی کاربردی. 20(1)، صص 119-146.
    • هزارجرببی، جعفر و صفری شالی، رضا. (1388). «بررسی رضایت از زندگی و جایگاه احساس امنیت در آن (مطالعه در بین شهروندان تهرانی)». انتظام اجتماعی. سال 1، شماره 3، صص 7-28.
    • Chang, E. C. & Disimone, S. L. (2001). “The influence of hope on appraisals, coping and dysphoria: a test of hope theory”. Journal of social and clinical psychology, 20, 2: 117-129.
    • Cunningham, G., Arnau, R., Rosen, D., Finch, J., Rhudy, J., & Fortunato, V. (2000). “The Relationship between hope and social participation”. Journal of Personality, 75, pp. 43-64.
    • Fowler, J. H. & Christakis, N. A. (2008). “Dynamic Spread of Happiness in a Large Social Network: Longitudinal Analysis Over 20 Year in the Framingham Heart Study”. British Medical Journal, pp. 337-338.
    • Fredrichson, B. L. (2009). Positivety: Groundbreaking research reveals how to embrace the hidden strength of positive emotions, overcome negativity and thrive. New York: Grown Publishing
    • Shaw, M. (2005). “Health Inequality: An Introduction to Theories, Concepts and Methods”. Mel Bartley. Cambridge: Polity Press, 2004, pp. 224, £16.99 (PB), ISBN: 0745627803. Int J Epidemiol. 34(2):500- Doi: 10.1093/ije/dyi053.
    • Scheier, M. F. & carver, C. S. (1986). “Optimism, coping, and health: assessment and implication of generalized outcome expectancies”. Health psycology. V. 3, p 219-247.
    • Shelton, R.C., Gage-Bouchard, E.A., Jandorf, L., Sriphanlop, P., Thelemaque, L.D., Erwin, D.O. (2016). “Examining Social Capital and Its Relation to Breast and Cervical Cancer Screening among Underserved Latinas in the U.S”. J Health Care Poor Underserved. 27(4):1794- Doi: 10.1353/hpu.2016.0163 pmid: 27818439.
    • Snyder, C. R., Harris, C., Anderson, J. R., Holleran, S. A., Irving, L. M., Sigmon, S. T., Harney, P. (1991). “The will and the ways: Development and validation of an individual-differences measure of hope”.  Journal of Personality and Social Psychology, 60, 570–585.
    • Snyder, C. R., Lopze, S. J., Shorey, H. S., Rand, K. L., & Feldman, D. B. (2003). “Hope theory, measurement and application to school psychology”. School psychology quarterly, 18(2), pp. 122-139.
    • Snyder, C. R., shorey, H. S., Cheavens, J., Mannpulvers, K. M., Adams, V. H., Wiklund, C. (2002). “Hope and academic success in college”. Journal of educational psychology, 94(4), pp 820-826.
    • Snyder, C. R. (2000). Handbook of Hope: Theory. Measure& Applications. Academic Press. USA.
    • Peterson, C. (2000). “The future of optimism”. American Psychologist, 55, 44–55.
    • Van Leeuwen CM, Post MW, van Asbeck FW, van der Woude LH, de Groot S, Lindeman E. (2010). “Social support and life satisfaction in spinal cord injury during and up to one year after inpatient rehabilitation”. J Rehabil Med. 42(3): 265-71. Doi: 10.2340/16501977-0502. PMID: 20411223.