نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی. آمل. ایران

2 استاد مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه تربیت بدنی، تهران

3 استادیار مدیریت ورزشی دانشگاه پیام نور

چکیده

هدف از این پژوهش، تدوین مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم­انداز ایران 1404 و ارتباط آن با عملکرد سازمان­های ورزشی منتخب بود. روش تحقیق در بخش کیفی، مصاحبه با تاکید بر روش پدیدارشناسی و در بخش کمی، پرسش­نامه از نوع توصیفی- پیمایشی بود. در بخش کیفی، جامعه آماری پژ.هش شامل 15 نفر بود که با روش گلوله برفی 10 نفر از نخبگان انتخاب و سه مرحله کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) انجام شد. جهت پاسخگویی به پرسش­نامه از روش نمونه­گیری غیرتصادفی در­دسترس هدفمند 324 برای انتخاب نفر 324 از اساتید مدیریت ورزشی استفاده گردید. از نرم­افزارهای اس.پی.اس.اس و پی.ال.اس در بخش کمی بهره­گیری شد.
با توجه به نتایج پژوهش، راهکارهای موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور تاثیر مثبت و معناداری بر عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور (226/0 β=، 005/0p=) و تاثیر منفی و معناداری بر موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور (756/0- β=، 001/0p=) دارد. همچنین موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور تاثیر منفی و معناداری بر عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور (322/0- β=، 001/0p=) و مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم­انداز (626/0- β=، 001/0p=) دارد. در نهایت نتایج نشان داد که عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور تاثیر مثیت و معناداری بر مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم­انداز (489/0 β=، 001/0p=) دارد.
در نتیجه می­توان گفت بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» با عملکرد سازمان­های ورزشی منتخب و مولفه­های آن ارتباط وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Developing an Innovative Sports Organization Model and Examining Its Relationship with the Performance of Selected Sports Organizations in order To Realize the Iran Vision 1404 Document

نویسندگان [English]

  • forough asadi 1
  • Alimohammad Safania 2
  • Nasrolah Mohamadi 3

1 physical education faculyt. ayatollah amoli azad university. amol. iran

2 Professor of Sport Management, Islamic Azad University of Science and Research Branch, Department of Physical Education, Tehran

3 Assistant Professor of sports management Payme Noor university

چکیده [English]

he study is to develop a model of an innovative sports organization in order to realize the vision document of Iran 1404 and its relationship with the performance of selected sports organizations. The research method was qualitative with interview with emphasis on phenomenological method and quantitative with questionnaire and descriptive-survey type. In the qualitative section, the statistical population consisted of 15 people who were selected by the snowball method of 10 elites and three coding steps (open, axial and selective) were performed. In order to answer the questionnaire, 324 professors of sports management used non-random sampling method. SPSS software and PLS software were used in small quantities.
According to the research results, effective strategies in creating an innovative sports organization, the effect of a positive and significant effect on the effective factors in creating an innovative sports organization (β=0/226, p=0/005) and a negative and significant effect on obstacles to creating an innovative sports organization (β=0/756, p=0/001). Also, the obstacles to creating an innovative sports organization are of a negative and significant effect on the effective factors in creating an innovative sports organization (β=-0/232, p= 0/001) and the model of an innovative sports organization in order to achieve the vision document (β=-0/626, p=0/001). Finally, the results showed that the effective factors in creating an innovative sports organization have a positive and significant effect on the model of an innovative sports organization in order to achieve the vision document (β=0/489, p=0/001).
As a result, it can be said that there is a relationship between the innovative sports organization in order to realize the vision document of Iran 1404 with the performance of selected sports organizations and its components. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key Words: Foresight
  • Vision 1404
  • Sports Organization
  • Performance and Innovation

تدوین مدل سازمان ورزشی نوآور و بررسی ارتباط آن با عملکرد سازمان­های ورزشی منتخب در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404»

فروغ اسدی[1]

علی­محمد صفانیا[2]

 نصرالله محمدی[3]

  10.22034/SSYS.2022.2184.2562

تاریخ دریافت مقاله: 20/10/1400

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:20/1/1401

 

مقدمه

ما اکنون در عصری قرار داریم که مهمترین ویژگی آن عدم اطمینان، پیچیدگی، جهانی­سازی و تغییرات فزاینده فناوری است. در این میان، سازمان­ها نیز در محیطی بسیار رقابتی با مسائل عدیده­ای همچون تغییرات سریع و غیرقابل پیش­بینی محیطی، تغییرات در سلیقه­های مشتریان و نیازشان به محصولات و خدمات با کیفیت بالا مواجه­اند که آن ها را مجبور ساخته است تا تنها به یکی از دو انتخاب موجود یعنی تن به شکست دادن و فنا شدن در محیط پرتلاطم رقابتی و یا انجام تغییرات بنیادین به منظور ماندن در محیط رقابتی تن در دهند(میرفخرالدینی و همکاران، 1394). این در حالی است که صاحب ­ظران معتقدند سازمان­ها برای مصون ماندن از امواج سهمگین محیطی و نیز سازگاری با الزامات رقابتی، چاره­ای جز کسب و تداوم توانمندی­های رقابتی ندارند، زیرا سازمان­ها بدون برخورداری از مزیت رقابتی نمی­توانند در زمره بهترین­ها قرار گیرند. به عبارت دیگر، سازمان­های موفق همواره خود را با مزیت­های رقابتی تجهیز می­نمایند، چرا که مزیت رقابتی شامل مجموعه عوامل یا توانمندی­هایی است که همواره یک سازمان را به نشان دادن عملکردی بهتر از دیگران و رقبا قادر می­سازد(صحت و همکاران، 1394). اما باید توجه داشت که تمرکز محدود و بیش از حد بر نوآوری باعث نادیده گرفتن این موضوع می­شود که نوآوری به خودی خود نمی­تواند تضمین­کننده موفقیت همیشگی سازمان­ها باشد، بلکه موفقیت دراز­مدت، تابع گرایش به نوآوری و یا نوآور بودن سازمان­هاست که منجر به ایجاد توانمندی­ها و قابلیت­هایی می­شود که می­توانند نوآوری تولید نمایند. در واقع نوآور بودن نتیجه توسعه ظرفیت­ها و توانمندی­های پویای سازمان است که گرایش و تمایل به نوآوری­های پی در پی و مستمر دارد(رافعی و همکاران، 1394). در همین راستا «سند چشم­انداز ایران 1404» با هدف داشتن ایرانی توسعه­یافته بر پایه علم، فناوری و نوآوری تدوین و به مرحله اجرا گذاشته شده است. بر اساس این چشمانداز، کشور ایران تا سال 1404 باید نسبت به سایر کشورهای توسعه­یافته جهان به شاخص­های متوسط دست یابد و از نظر علمی، فناوری، نوآوری و اقتصادی در کل منطقه حائز رتبه نخست گردد(جعفرپور و همکاران، 1388). این در حالی است که دستیابی به چنین هدفی نیازمند تحول از مدیریت­های سنتی به مدیریت­های نوین در سازمان­های گوناگون می­باشد، زیرا مدیریت­های نوین در سازمان­ها بر حاکمیت نوآوری تاکید دارند و چشم­انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران نیز تلفیقی از دو ویژگی است: آرمانی بودن و واقع­نگری(رشوند، 1390). به بیان دیگر، در این چشم انداز، از یک سو تلاش شده است تا اهدافی که امکان دستیابی به آن­ها وجود دارد، مشخص گردد و از سوی دیگر، این چشم­انداز بر مبنای توانایی­های بالفعل کنونی قرار ندارد، بلکه خواستار تحولات سازمانی و استفاده از پتانسیل­های موجود است(جلایی و قاسمی، 1394). سازمان­های ورزشی نیز مانند هر سازمان دیگری از موارد فوق تاثیر می­پذیرند؛ به­گونه­ای که با توجه به ماهیت و تحولات سریع علم و فناوری در صنعت ورزش، نوآوری و  به­کارگیری رویکردهای خلاقانه و نوآورانه در سازمان­های ورزشی امری ضروری و اجتناب­ناپذیر تلقی می­گردد(تهران پور، 1393). از این رو، سازمان­های ورزشی به عنوان متولیان امر ورزش کشور شناخته شده و برای بهبود و ارتقای وضعیت موجود نیازمند ایجاد نوآوری در تمام سطوح سازمانی می­باشند. بنابراین مدیران این گونه سازمان­ها باید تلاش نمایند تا سیستم موجود در ورزش را به گونه­ای ساماندهی و هدایت کنند که بتوانند از طریق به­کارگیری نوآوری به کمک توان علمی نیروهای ورزیده بهره ببرتد و سازمان را به سمتی هدایت کنند که با صرف کمترین هزینه و انرژی و با بهترین روش ممکن به اهداف سازمانی دست یابند(لطفی و همکاران، 1396). دستیابی به عملکرد سازمانی بالاتر و بهتر هدفی است که سازمان­ها برای رسیدن به آن به اقدامات مختلفی روی می­آورند که ازآن میان، قابلیت­ها نقش مهمی در ایجاد مزیت رقابتی برای سازمان­ها ایفا می­کنند و از جمله این قابلیت­ها می­توان به نقش تاثیرگذار نوآوری­ها بر عملکرد سازمانی اشاره نمود(نورپسند و همکاران، 1395). 

به اعتقاد بیشتر صاحب­نظران، اگر چه تدوین «سند چشم­انداز بیست ساله کشور» گامى مهم در مسیر توسعه کشور محسوب می­شود، اما تعیین الزامات اجرایی آن به خصوص برای سازمان­های دولتی و خصوصی از نگرانی­های جدى برای تحقق آن به­شمارمی­آید(رشوند، 1390). به همین منظور نهادهای سیاست­گذار علم، فناوری و نوآوری در کشورهای توسعه­یافته و حتی سازمان­های خرد فعال در آن­ها، نگاه ویژه­ای به مقوله نوآوری و سیاست­گذاری آن دارند­ به­گونه­ای که با بهره­گیری از این مهم به روش­های بسیار کاراتر و اثربخش­تر در تولید محصولات و ارائه خدمات خود دست پیدا نموده اند(لاله، 1396). در کشورهای در­حال­توسعه، خلا موجود در توجه به موضوع نوآوری و سیاست­گذاری برای آن، به­شدت احساس می­شود و چه بسا کشور ما نیز به منظور دستیابی به اهداف کلان خود، مطابق و هم سو با افق چشم انداز 1404، نیازمند تمرکز و توجه بیشتری به مسئله نوآوری به خصوص در سازمان­ها باشد(لاله، 1396)، چرا که آمارهای جهانی در زمینه برآورد سازمان­های نوآور در ایران، نشان­دهنده عملکرد ضعیف در توسعه قابلیت نوآوری در سازمان­های ایرانی است. همچنین، در پی مشاهدات مختلف اهالی علم مدیریت در کشور، تاکید بر عدم وجود ساز و کار جدی در سازمان­های ایرانی برای نوآوری به عنوان یک قابلیت پویا و مستمر آشکار است(مومنی و حقیقت، 1395). نوآوری­های سازمانی گرایش بسیار شدیدی به دانش، تخصص و تعهدات کارکنان به عنوان ورودی­های کلیدی در فرایند خلق ارزش دارند و سازمان­ها با نوآوری­پذیری بالاتر، در پاسخ به تغییرات محیطی و همچنین گسترش قابلیت­های جدید که به آن­ها برای دستیابی به عملکرد بهتر کمک می­کند، موفق­تر خواهند شد(کاظمی و همکاران، 1395). با این تفاسیر نوآوری سازمانی عاملی است که فرصت­هایی را به­وسیله کارکنان برای خودشان و یا برای سازمانی که در آن کار می­کنند- بدون توجه به منابعی که در کنترل آن­ها است- به­وجود می­آورد(صفری و همکاران، 1390). نوآوری در سازمان­های ورزشی نیز به مفهوم ایجاد فرصت­های محیطی مناسب به همراه به­کارگیری نیروی انسانی خلاق و شایسته برای اخذ ایده­ها و نظرات افراد و سپس استفاده از این افکار در جهت طراحی سیاست­ها و برنامه­های مورد نیاز تعریف می­گردد. با این روند، هم زمینه­های جدیدی در ورزش کشور ایجاد می­شود و هم سود و فوائد اقتصادی ناشی از اجرای آن به این بخش کمک بیشتری خواهد کرد (فافی و همکاران، 1396). اگر چه بیشتر سازمان­ها به مهم بودن نوآوری معتقدند، اما تنها سازمان­های معدودی هستند که راهبرد ویژه نوآوری، بخشی از راهبرد کلی آن­ها را تشکیل می­دهد (هاشم زاده و همکاران، 1393).

مطالعات فراوانی پیرامون سازمان­های نوآور صورت گرفته است که با توجه به ماهیت موضوع از رشد چشمگیری برخوردار بوده است. این مجموعه گسترده از تحقیقات به دنبال شکل­دهی ابعاد فعالیت­های نوآورانه در سازمان­ها هستند و همچنین اینکه چه عوامل درون­سازمانی و برون­سازمانی می­توانند در این زمینه موثر باشند(غلامی و همکاران، 1391). علیرغم مطالعاتی که در زمینه ساز و کارهای ساختاری، فرآیندی، رویه­های مدیریتی و سبک و سیاق رهبری سازمان­های نوآور صورت گرفته است، اما هنوز تعریف جامع و مانعی از اینگونه سازمان­ها ارائه نگردیده، چارچوب مفهومی کاملی برای درک و فهم بهتر آن­ها و چگونگی کارکرد درونی شان ارائه نشده، بسیاری از ابعاد و مسائل آن­ها مورد مطالعه قرار نگرفته، بعضی از چالش­­هایی که با آن مواجه هستند، هنوز ناشناخته مانده، یکپارچه­سازی مفاهیم نظری و کارهای تجربی در مراحل اولیه قرار دارد و در نتیجه توسعه سازمان­های نوآور را با موانع جدی مواجه ساخته است. در ایران نیز تاکنون مطالعه جامعی در این زمینه صورت نگرفته است(رفیعی و همکاران، 1394).  باید گفت که نوآوری در سازمان­های ورزشی به مفهوم ایجاد فرصت­های محیطی مناسب به همراه به­کارگیری نیروی انسانی خلاق و شایسته برای اخذ ایده­ها و نظرات افراد و سپس استفاده از این افکار در جهت طراحی سیاست­ها و برنامه­های مورد نیاز تعریف می­گردد. با این روند، هم زمینه­های جدیدی در ورزش کشور ایجاد می­شود و هم سود و فوائد اقتصادی ناشی از اجرای آن به این بخش کمک بیشتری خواهد کرد (فریدفتحی و همکاران، 1396). اگر چه بیشتر سازمان­ها به مهم بودن نوآوری معتقدند، اما تنها سازمان­های معدودی هستند که راهبرد ویژه نوآوری بخشی از راهبرد کلی آن ها را تشکیل می­دهد(هاشم زاده و همکاران، 1393). به علاوه، نقش مثبت نوآوری بر عملکرد سازمانی به وسیله تحقیقات تجربی و نظری متعددی در زمینه ایجاد محصول و یا خدمت جدید، پذیرش و توزیع فناوری، بهبود فرایند و نوآوری تایید شده و دلایل تاثیر نوآوری بر عملکرد سازمانی به موارد زیر اشاره داشته است: افزایش توانمندی سازمان در مواجهه با تلاطمات محیطی و پیچیدگی­های فزاینده محیط رقابتی امروزی، افزایش توانمندی سازمان در پاسخگویی سریع به چالش­های محیطی و ارائه موفق محصولات جدید و افزایش انعطاف­پذیری سازمان، تمایل آن برای تغییر و کاهش اینرسی سازمان(حسینی و سالار، 1391). به نظر می­رسد که ضرورت وجود نوآوری در سازمان­ها تا حدی رسیده است که برخی منابع، نبود آن را با نابودی سازمان در دراز­مدت یکی دانسته اند. به بیان دیگر، سازمانی که نوآوری نداشته باشد، نمی­تواند بقایی داشته باشد و در طول زمان از صحنه رقابت محو خواهد شد. از این رو، سازمان­ها پیوسته در جستجوی راه­هایی هستند تا نوآوری را تقویت و موانع آن را در سازمان برطرف نمایند. این مسئله در مورد سازمان­های ورزشی نیز صادق است، چرا که تحولات سریع علم و فناوری در صنعت ورزش، افراد فعال در سازمان­ها را نیازمند به­کارگیری رویکردهای خلاقانه و نوآورانه کرده است تا با تکیه برنوآوری، به دنبال بهبود عملکرد و افزایش مزیت رقابتی خود باشند. بنابراین آنچه در شرایط کنونی و محیط پیچیده و رقابتی سازمان­های ورزشی بیش از پیش احساس می­شود، پرداختن به مقوله نوآوری و حرکت به سمت تبدیل شدن به یک سازمان نوآور است، زیرا سازمان نوآور با توجه به خصوصیات ممتاز و برجسته خود قادر است در چنین شرایط عدم اطمینانی، منابع را برای ایجاد، رشد و توسعه در زمینه­های ارائه خدمات بهینه فراهم نماید و شیوه­های جدید کاری را ایجاد کند و در نتیجه با نوآوری سازمانی خود بر توسعه و افزایش محصولات و خدمات جدید سازمان بیفزاید. لطفی یامچی و همکاران(1396) در مقاله ای با عنوان «مدل ساختاری تاثیر مدیریت استعداد بر بهره­وری نیروی انسانی و نوآوری در سازمان­های ورزشی (مورد مطالعه: اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی)» به این نتیجه دست یافتند که مدیریت استعداد و ابعاد آن بر بهره­وری نیروی انسانی و همچنین نوآوری در سازمان ورزشی اثرگذار است. همچنین در قسمت اثر کل، مدیریت استعداد بیشترین تاثیر را بر بهره­وری نیروی انسانی و نوآوری در سازمان ورزشی داشته است. دلخوش و همکاران(1393) در مقاله ای با عنوان «شناسایی مولفه­های سازمان نوآور در جهت دستیابی به اهداف چشم­انداز ایران 1404: به این نتیجه دست یافتند که ازمیان مولفه­های 9 گانه شناسایی­شده، هفت مولفه سازمانی (تحقیق و توسعه درونی، تحقیق و توسعه بیرونی، عوامل انگیزاننده، عوامل ساختاری، تفکر راهبردی، شایستگی­های محوری منابع انسانی و توانمند­سازی سازمانی) و دو مولفه بومی و ایرانی- اسلامی (جهت گیری معنوی و تبادل دانش) در ایجاد سازمان نوآور آموزش عالی استان ایلام نقش دارند. الیویرا و مرزابال[4](2019) نیز در مقاله ای با عنوان «ویژگی­های ساختاری و عوامل تعیین­کننده سازمانی به عنوان موانع نوآوری در کشورهای در­حال­توسعه کوچک» به این نتیجه دست یافتند که درک صحیح از سطوح مختلف فعالیت­های نوآورانه با توجه به اندازه شرکت موجب کاهش موانع موجود می­گردد- این نتیجه برای تمام موانع نوآوری مشاهده می شود، اما به طور ویژه برای دانش و موانع اقتصادی روشن­تر و صریح­تر است.

بنابراین آنچه در شرایط کنونی و محیط پیچیده و رقابتی سازمان­های ورزشی بیش از پیش احساس می­شود، پرداختن به مقوله نوآوری و حرکت به سمت تبدیل شدن به یک سازمان نوآور است، زیرا سازمان نوآور با توجه به خصوصیات ممتاز و برجسته خود قادر است در چنین شرایط عدم اطمینانی، منابع را برای ایجاد، رشد و توسعه در زمینه­های ارائه خدمات بهینه فراهم نماید و شیوه­های جدید کاری را ایجاد کند و در نتیجه با نوآوری سازمانی خود بر توسعه و افزایش محصولات و خدمات جدید سازمان بیفزاید(رفیعی و همکاران، 1394). مطالعات گسترده­ای در زمینه سازمان نوآور صورت گرفته است و هر یک از پژوهشگران با توجه به هدفی که داشته اند، موضوع را از زاویه خاصی مورد مطالعه قرار داده اند و در نتیجه درک و فهم ما را از جنبه خاصی از نوآوری تعمیق بخشیده اند، اما هنوز تعریف و مدل جامع و یکپارچه­ای از سازمان نوآور به همراه شاخص­های تاثیرگذار بر آن به چشم نمی­خورد و بسیاری از ابعاد و مسائل آن مورد مطالعه قرار نگرفته و برخی از چالش­هایی که با آن مواجه هستند، ناشناخته مانده است. به عبارت دیگر، هنوز یکپارچه­سازی مفاهیم نظری و فعالیت­های تجربی در زمینه سازمان نوآور در مراحل اولیه خود قرار دارد و در نتیجه توسعه این سازمان­ها را با موانع جدی مواجه ساخته است(گروسان و آپایدین[5] ، 2010). بنابراین اگر چه مروری بر تحقیقات انجام شده در این حوزه نشان می­دهد که نوآوری در سازمان­ها یک شاخه علمی در حال رشد است، اما همچنان ناشناخته­هایی در زمینه ساز و کارهای ساختاری و فرآیندی ایجاد یک سازمان ورزشی نوآور وجود دارد که هنوز به درستی درک نشده اند و چارچوب مفهومی کاملی برای درک و فهم بهتر سازمان­های ورزشی نوآور و چگونگی کارکرد درونی آن­ها ارائه نشده است. علاوه بر این، تعداد مطالعات پیرامون نوآوری در سازمان­های ورزشی بسیار اندک است و تاکنون تحقیقی که به ارائه یک مدل جهت دستیابی به یک سازمان ورزشی نوآور به ویژه در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران »1404 پرداخته باشد، توسط محقق مشاهده نشده است. بنابراین محقق در پژوهش حاضر به دنبال تدوین مدل سازمان ورزشی نوآور و ارتباط آن با عملکرد سازمان های ورزشی منتخب می­باشد تا گامی موثر در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» در حوزه ورزش نیز برداشته شود.

روش­شناسی پژوهش

این پژوهش با توجه به هدف اصلی آن در زمره پژوهش­های کاربردی قرار دارد که گردآوری داده­های آن از طریق روش تحقیق آمیخته (کیفی و کمی) بر اساس مدل پیاز (ساندرز[6] و همکاران، 2009)  با تاکید بر روش تحقیق کیفی از نوع پدیدارشناسی- این روش تحقیق کیفی پدیده­ها را مورد مطالعه قرار می­دهد- صورت گرفت. روش تحقیق حاضر در بخش کمی از نوع توصیفی- پیمایشی بود؛  بدین ترتیب که پس از اتمام مراحل روش تحقیق کیفی(مصاحبه)، تمامی شاخص­هایی که منتج به تدوین مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق »سند چشم­انداز ایران 1404» گردید، در قالب پرسش­نامه­ای محقق­ساخته تهیه و تنظیم شد تا از طریق اطلاعات به­دست آمده از روش تحقیق کمی به سنجش مدل فوق پرداخته شود. همچنین با بهره­گیری از پرسش­نامه محقق­ساخته مرحله پیشین و یک پرسش­نامه استاندارد، ارتباط بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» با عملکرد سازمانی و مولفه­های آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش (در بخش کیفی و کمی) شامل نخبگان دانشگاهی (اعضای هیئت علمی دانشکده­های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه­های سراسر کشور با تخصص مدیریت ورزشی) و مدیران سازمان­های ورزشی کشور بودند.

در بخش کیفی پژوهش حاضر، نمونه­گیری به صورت نظری و با استفاده از روش زنجیره­ای یا گلوله برفی انجام و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه پیدا کرد. پس از انجام 10 مصاحبه، تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که داده جدیدی به داده­های قبلی اضافه نشده است، زیرا درصد زیادی از داده­های استخراج­شده از مصاحبه­های آخر تکراری بود. در پژوهش حاضر، با ارائه بازخورد به فرد مصاحبه­شونده- به نحوی که بر چگونگی پاسخ­های او تاثیری نداشته باشد- برای افزایش روایی درونی اقدام گردید. به علاوه، بعد از انجام هر مصاحبه، نتایج کدگذاری­ها و الگوی به­دست آمده تا آن مرحله به مصاحبه­شوندگان ارائه می­گردید تا در صورتی که تغییر یا اصلاحی مدنظر بود، انجام شود. این کار بعد از انجام مصاحبه­ها صورت می­گرفت تا مصاحبه عاری از هرگونه پیش­فرض و یا سوگیری باشد. در بخش کمی پژوهش حاضر، برای بررسی روایی محتوایی، پرسش­نامه­های تحقیق بین 8 نفر از اساتید متخصص مدیریت ورزشی توزیع و گردآوری گردید. سپس پیشنهادات آن­ها با همفکری اساتید راهنما و مشاور در ویرایش نهایی پرسش­نامه­ها لحاظ گردید و بدین ترتیب اطمینان حاصل شد که پرسش­نامه­ها همان ویژگی مورد نظر محقق را می­سنجد. در این پژوهش، با هدف افزایش اطمینان از کیفیت و دقت کدگذاری­های انجام­شده از روش توافق بین دو کدگذار بر اساس ضریب کاپای کوهن[7] استفاده گردید. مقدار ضریب کاپا می­تواند عددی بین 1- و 1+ باشد. در این شرایط، عدد 1+ به معنی توافق کامل میان دو کدگذار و موید آن است.

جهت تعیین پایایی پرسش­نامه­های تحقیق (در بخش کمی)، در یک مطالعه مقدماتی، 30 عدد پرسش­نامه در بین نمونه آماری مورد نظر توزیع گردید. سپس فرایند تجزیه و تحلیل داده­های حاصل از مصاحبه­ها، طی سه مرحله کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) انجام گرفت.

جامعه آماری در بخش کمی پژوهش حاضر شامل 2100 نفر از کارشناسان و اساتید رشته تربیت بدنی بود که نمونه آماری با استفاده از جدول کوکران، 324 نفر به صورت تصادفی ساده تعیین گردید. ابزار مورد استفاده در بخش کمی، پرسش­نامه محقق­ساخته از مصاحبه با نخبگان بود که روایی محتوایی و صوری آن مورد تایید اساتید رشته تربیت بدنی قرار گرفت. همچنین پایایی پرسش­نامه پژوهش 84/0 به­دست آمد. پرسش­نامه در قالب طیف 5 گزینه­ای لیکرت طراحی شد.

در این تحقیق جهت بررسی و توصیف ویژگی­های عمومی پاسخ­دهندگان (نمونه تحقیق) از روش­های موجود در آمار توصیفی نظیر میانگین، حداقل، حداکثر، فراوانی، درصد و انحراف استاندارد در نرم افزار آماری SPSS ورژن 25 بهره­گیری شد. همچنین در تجزیه و تحلیل داده­ها و آزمون فرضیه­های پژوهش در سطح آمار استنباطی از نرم­افزار مدل­سازی معادلات ساختاریPLS ورژن 3 برای سنجش مدل پیشنهادی و تعیین ارتباط بین سازمان ورزشی نوآور با عملکرد سازمان­های ورزشی منتخب و مولفه­های آن استفاده گردید.

یافته­های پژوهش

بخش کیفی

در این بخش با توجه به اطلاعات حاصل از مصاحبه­ها، کدگذاری­ها انجام شد و کدهای مشابه و پرتکرار پس از دو مرحله فیلتر  در قالب مولفه­های اصلی پژوهش به­دست آمد:

جدول 1: نتایج کدگذاری محوری عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

سازه اصلی

مقولات محوری

مقولات فرعی

عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

ویژگی­های سازمانی

ساختار سازمانی

جو سازمانی

فرهنگ سازمانی

ارزش­های سازمانی

سرمایه­های سازمانی

نهادینه­سازی نوآوری

ویژگی­های فراسازمانی

بازار رقابتی

نهادهای حاکمیتی

شبکه­سازی

ویژگی­های رفتاری

مسئولیت­پذیری

ریسک­پذیری

کنترل درونی

پویایی نوآورانه

حل خلاقانه مسئله

رویکرد حمایتی

ویژگی­های مدیریتی

برنامه­ریزی راهبردی

رویکرد مدیریتی

سبک­های رهبری

ویژگی­های دانشی

یادگیری سازمانی

مدیریت دانش

سبک­های تفکر

ویژگی­های فناورانه

مدیریت فناوری

زیر­ساخت­های نوآوری

 

جدول 2: نتایج کدگذاری محوری موانع ایجاد سازمان نوآور

سازه اصلی

مقولات محوری

مقولات فرعی

موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور

ضعف در رویکردهای شغلی

ضعف در شفافیت سازمانی

ضعف در ویژگی­های شغلی

ضعف در رویکردهای مشارکتی

ضعف در کار تیمی

ضعف در ارتباطات

ضعف در هماهنگی

ضعف در رویکردهای سازمانی

ضعف در ساختار سازمانی

بوروکراسی اداری

ضعف در ارزیابی عملکرد

ضعف در سیستم پاداش

ضعف در منابع سازمانی

ضعف در رویکردهای فکری

ضعف فکری مدیریت

سنت­گرایی  در سازمان

مقاومت در برابر تغییر

ضعف در جایگاه نوآوری

 

جدول 3: نتایج کدگذاری محوری راهکارهای موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

سازه اصلی

مقولات محوری

مقولات فرعی

راهکارهای موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

توسعه رویکردهای شغلی

افزایش استقلال شغلی

توسعه شغلی

بهبود فرایندهای کاری

تغییر باورها و نگرش­ها

توسعه رویکردهای

آموزشی و پژوهشی

توسعه R&D

توسعه آموزش

توسعه رویکردهای

نوآورانه

توسعه نوآوری­های فناورانه

تقویت سیستم مدیریت ایده

توسعه رویکردهای

انگیزشی

استقرار سیستم مدیریت پاداش

تقویت انگیزشی

توسعه رویکردهای

مشارکتی

توسعه رویکرد مشارکتی

تقویت ارتباطات

توسعه رویکردهای

مدیریت سازمان

تقویت رویکردهای مدیریتی

اصلاح سیستم ارزیابی عملکرد

بروکراسی زدایی

تقویت منابع انسانی

مشتری­مداری

 

تدوین مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404»

در تحقیق حاضر، با استفاده از تعقیب خط اصلی داستان در چارچوب عوامل، موانع و راهکارهای موثر، نسبت به تدوین مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» اقدام شد. بر این اساس، 25 مقوله فرعی به عنوان عوامل موثر، 15 مقوله فرعی به عنوان موانع و 20 مقوله فرعی به عنوان راهکارهای موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور در نظر گرفته شد. با استفاده از این مفاهیم، مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم ­انداز ایران 1404 » در شکل 1 نمایش داده شده است:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شکل 1: مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم­انداز ایران 1404

بخش کمی

در این بخش متغیرهای جمعیت­شناختی نمون­ های مورد بررسی از قبیل جنسیت، وضعیت تاهل، سن و سطح تحصیلات از طریق جداول فراوانی و درصد توصیف گردید:

جدول 4: توصیف نمونه­های آماری جمعیت­شناختی

آماره

متغیر

تعداد

درصد

جنسیت

مرد

204

63

زن

120

37

وضعیت تاهل

مجرد

42

13

متاهل

282

87

سن

کمتر از 30 سال

4

2.1

30- 40 سال

138

6.42

41-50 سال

112

6.34

بالاتر از 50 سال

70

6.21

تحصیلات

کارشناسی

27

3.8

کارشناسی ارشد

105

4.32

دکتری

192

3.59

مجموع

324

100

           

با توجه به جدول 4، از میان 324 نمونه مورد بررسی  204 نفر (63 درصد) مرد و 120 نفر (37 درصد) زن و 42 نفر (13 درصد) مجرد و 282 نفر (87 درصد) متاهل بودند.  4 نفر (2/1 درصد) کمتر از 30 سال سن داشتند. 138 نفر (6/42 درصد) بین 30 تا 40 سال، 112 نفر (6/34 درصد) بین 41 تا 50 سال و 70 نفر (6/21 درصد) هم به لحاظ سن بالاتر از 50 سال سن داشتند. بنابراین بیشتر نمونه آماری تحقیق حاضر بین 30 تا 40 سال سن داشتند. 27 نفر (3/8 درصد) دارای تحصیلات کارشناسی، 105 نفر (4/32 درصد) کارشناسی ارشد و 192 نفر (3/59 درصد) تحصیلات دکتری بودند. بنابراین بیشتر نمونه آماری تحقیق حاضر تحصیلات دکتری داشتند.

شکل 2: مدل معادلات ساختاری در حالت استاندارد

 

جدول 5: بارهای عاملی

سازه

متغیر آشکار

بارعاملی

آماره t

وضعیت

 

راهکارهای موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

توسعه رویکردهای شغلی

919/0

874/83

مطلوب

توسعه رویکردهای آموزشی و پژوهشی

919/0

598/80

مطلوب

توسعه رویکردهای انگیزشی

900/0

903/65

مطلوب

توسعه رویکردهای مشارکتی

828/0

772/33

مطلوب

توسعه رویکردهای نوآورانه

881/0

504/60

مطلوب

توسعه رویکردهای مدیریت سازمان

866/0

866/38

مطلوب

موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور

ضعف در رویکردهای سازمانی

921/0

363/92

مطلوب

ضعف در رویکردهای شغلی

895/0

370/80

مطلوب

ضعف در رویکردهای فکری

866/0

271/54

مطلوب

ضعف در رویکردهای مشارکتی

937/0

772/145

مطلوب

عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

ویژگی­های دانشی

875/0

434/55

مطلوب

ویژگی­های رفتاری

896/0

461/73

مطلوب

ویژگی­های سازمانی

883/0

376/67

مطلوب

ویژگی­های فراسازمانی

871/0

088/66

مطلوب

ویژگی­های فناورانه

795/0

694/31

مطلوب

ویژگی­های مدیریتی

865/0

593/48

مطلوب

 

طیق جدول 5 ، تمامی اعداد ضرایب بارهای عاملی پرسش­ها در مدل پژوهش بیشتر از (7/0) می­باشد؛ بدین معنا که واریانس شاخص­ها با سازه مربوط به آنها در حد قابل قبول و نشان­دهنده مناسب بودن این معیار است.

جدول 6: برآورد مسیر متغیرهای پژوهش

متغیر مستقل

مسیر

متغیر وابسته

برآورد

P. Value

استاندارد

معناداری

راهکارهای موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

<---

عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

226/0

825/2

005/0

راهکارهای موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

<---

موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور

756/0-

693/26

001/0

عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

<---

مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم­انداز

489/0

472/17

001/0

موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور

<---

عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور

322/0-

656/3

001/0

موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور

<---

مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم­انداز

626/0-

717/21

001/0

مقادیر برآورد شده در جدول 6 بیانگر این است که سطح معناداری به­دست آمده برای مسیرهای پژوهش کمتر از 05/0 می­باشد که نشان می­دهد تمام مسیرهای پژوهش معنادار است. با توجه به نتایج پژوهش راهکارهای موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور تاثیر تاثیر مثبت و معناداری بر عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور (226/0 β=، 005/0p=) و تاثیر منفی و معناداری بر موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور (756/0- β=، 001/0p=) دارد. همچنین موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور تاثیر منفی و معناداری بر عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور (322/0- β=، 001/0 p=) و مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم­انداز (626/0- β=، 001/0 p=) دارد. در نهایت نتایج نشان داد که عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور تاثیر مثیت و معناداری بر مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم­انداز (489/0 β=، 001/0p=) دارد.

جدول 7:  رابطه بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم­انداز ایران 1404 با عملکرد سازمان­های ورزشی منتخب و مولفه­های آن

متغیر

سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم انداز ایران 1404

ضریب همبستگی

سطح معناداری

منظر مشتری

759/0

001/0

منظر مالی

722/0

001/0

منظر فرایندهای داخلی

401/0

001/0

منظر یادگیری و رشد

449/0

001/0

عملکرد سازمان­های ورزشی

603/0

001/0

با توجه به نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون در جدول 7، سطح معناداری به­دست آمده برای ارتباط بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» با عملکرد سازمان های ورزشی منتخب و مولفه­های آن کمتر از 05/0 می‌باشد. بنابراین با 95 درصد اطمینان می‌توان گفت بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» با عملکرد سازمان های ورزشی منتخب و مولفه­های آن رابطه معناداری وجود دارد که این ارتباط مثبت و مستقیم است. با توجه به نتایج به­دست آمده، ارتباط بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» با منظر مشتری (759/0=r، 001/0p =)، منظر مالی (722/0=r، 001/0p=)، منظر فرایندهای داخلی (401/0=r، 001/0p=)، منظر یادگیری و رشد (449/0=r، 001/0p=) و عملکرد سازمان­های ورزشی (603/0=r، 001/0p=) می­باشد. بنابراین فرضیه صفر رد و فرضیه تحقیقی تایید می­گردد؛ بدین معنی که با 95 درصد اطمینان می­توان گفت بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» با عملکرد سازمان­های ورزشی منتخب و مولفه­های آن ارتباط وجود دارد.

بحث و نتیجه­گیری

تحقیق حاضر با هدف تدوین مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» و ارتباط آن با عملکرد سازمان­های ورزشی منتخب انجام گرفت. در همین زمینه پدیده محوری (سازمان ورزشی نوآور) در صورتی عینیت می­یابد که شرایط گوناگون مستخرج از نتایج پژوهش (مدل حاصل از پژوهش) به شکل مناسبی تحقق یابد.

نتایج پژوهش نشان داد که با توجه به نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون، سطح معناداری به­­دست آمده برای ارتباط بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» با عملکرد سازمان­های ورزشی و مولفه­های آن کمتر از 05/0 می‌باشد. بنابراین با 95 درصد اطمینان می‌توان گفت بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم­انداز ایران 1404» با عملکرد سازمان­های ورزشی (603/0=r، 001/0p=) و مولفه­های آن- منظر مشتری (759/0= r، 001/0 p=)، منظر مالی(722/0= r، 001/0p=)، منظر فرایندهای داخلی(401/0=r، 001/0p=) و منظر یادگیری و رشد (449/0= r، 001/0p=)- رابطه معناداری وجود دارد که این ارتباط مثبت و مستقیم می­باشد. این نتایج با یافته­های آذر و سیابوسچی[8](2017)، علی و همکاران(2016)، ویل[9] و همکاران(2019)، سینگ[10] و همکاران(2019)، لی[11] و همکاران(2019)، شانکر[12] و همکاران(2017)، جیمنز[13] و همکاران(2011) و کالکن و همکاران(2014) همسوست. با توجه به ضرورت نقش قابلیت نوآوری سازمانی بر ارتقای عملکرد سازمان­ها از جمله سازمان­های ورزشی، خلق مزیت رقابتی و پایداری سازمان­ها در محیط­های متلاطم و در حال تغییر امروزی به منظور بهبود عملکرد سازمانی، ورود و رشد در بازارهای داخلی و بین­المللی و کسب جایگاه رقابتی از طریق اهتمام به ارتقای پیوسته توانمندی­های نوآوری و فراهم نمودن بستری جهت توسعه نوآوری سازمانی می­تواند کلید حل مشکلات گوناگون در سازمان­های ورزشی کشور باشد. محققان بر این باورند که یک سازمان با قابلیت­های بالا به خصوص قابلیت نوآوری می­تواند بیش از رقبای خود به شایستگی­های محوری دست یابد و در این میان سازمان­های ورزشی نیز از این امر مستثنی نیستند. این در حالی است که عملکرد سازمانی موفق نیازمند ارتقای توانمندی­های نوآوری قوی و متنوع در جهت برآوردن نیازهای مشتری در زمینه مالی، فرایندهای داخلی، یادگیری و رشد و کیفیت و ویژگی­های جدید فناوری است و سازمان­ها می­توانند با انباشت و گسترش قابلیت­های نوآوری، محصولات و خدمات جدیدی را خلق و به بازار معرفی کنند. باید توجه داشت که به دلیل عدم قطعیت و تغییرات مستمر در نیازهای مشتریان که موجب کوتاه شدن عمر محصولات و خدمات در نتیجه فناوری­ها می­شود، تنها قابلیت نوآوری است که می­تواند توانمندی سازمان­ها را به نیازهای بازار نزدیک نماید. بنابراین مدیریت یک سازمان ورزشی می­تواند از طریق نوآوری به افزایش انعطاف­پذیری سازمانی، تمایل سازمان به تغییر، معرفی محصولات و خدمات جدید و کاهش اینرسی سازمانی کمک نماید که نتیجه آن ارتقای عملکرد سازمانی - که از آن به عنوان دستیابی به اهداف سازمانی و اجتماعی یا فراتر رفتن از آن­ها و انجام مسئولیت­هایی که سازمان بر عهده دارد یاد می­شود- خواهد بود. در همین زمینه کالکن و همکاران(2014) در پژوهشی دریافتند که بهره­مندی از  نوآوری، برخورداری از سرمایه فکری و راهبردهای مناسب بر عملکرد سازمانی تاثیر مستقیم، مثبت و معناداری خواهد داشت. همینطور چنگ و همکاران(2008) در تحقیقی به این نتیجه دست یافتند که نوآوری سازمانی قوی­ترین اثر را بر عملکرد سازمانی داشه است؛ به نحوی­که عملکرد سازمانی به طور مستقیم و غیرمستقیم توسط نوآوری­های محصول، فرایند و سازمانی تحت تاثیر قرار گرفته است. با توجه به توضیحات بیان­شده می­توان پیشنهاد نمود که برطرف کردن ضعف­های مربوط به نوآوری در سازمان، افزایش عملکرد سازمانی همراه با کسب سهم بیشتری از بازار و توانایی در حفظ و افزایش مشتریان اصلی از طریق مقایسه مداوم سیستم های عملیاتی با استانداردهای جهانی، به­روزرسانی شیوه­های کاری، بهره­مندی از فناوری در جهت بهبود کیفیت محصولات و خدمات، سرمایه­گذاری در سیستم های عملیاتی جدید و آموزش فناوری جدید به پرسنل باید در دستور کار مدیران سازمان­های ورزشی قرار گیرد. همچنین سازمان­های ورزشی باید با هدف ارتقای عملکرد سازمانی، تاکید بیشتری بر نوآوری محصول و خدمات داشته باشند و معرفی محصولات و خدمات جدید و اصلاح­شده بیشتر به بازار را مورد توجه قرار دهند، زیرا این امر باعث ایجاد تغییرات مهمی در صنعت ورزش کشور می گردد و راه را برای پیشی گرفتن از رقبا هموار می­نماید. به علاوه، برطرف کردن ضعف­های مربوط به  نوآوری در فرایندهای کاری در سازمان­های ورزشی نیز از طریق معرفی روش­های جدید مدیریت کسب  و کار، سرمایه­گذاری در به­روزرسانی رویه­های اداری، دادن اختیار به پرسنل جهت بروز نوآوری و سعی بر مبنا قراردادن سیستم­های اداری خود برای رقبا می­تواند کمک­کننده باشد. در نهایت باید توجه داشت که چشم­انداز ملی کشور جمهوری اسلامی ایران، با دارا بودن اهداف مهمی همچون مبدل شدن به قدرت اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه، با هویت اسلامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام و تعامل سازنده و موثر در روابط بین­الملل، مستلزم وجود شکل نوآورانه­ای از مدیریت در سازمان­های ورزشی هم در بخش عمومی و هم در بخش خصوصی است که در نهایت منتج به ارتقای عملکرد سازمانی خواهد شد.

تحولات پیچیده و پر شتاب جهانی در عرصه­های علم، فناوری، ارزش­ها و معیارها، بسیاری از سازمان­های موفق جهان را بر آن داشته تا اهداف، روش­ها و ساختار خود را در جهت به­کارگیری خلاقیت و نوآوری و فراهم کردن محیطی نوآور هدایت کنند تا برای رویارویی با رقابت­های موجود و پیش­بینی­نشده خود را آماده سازند. در این نوع سازمان­ها، روش­ها و تکنیک­هایی مورد استفاده قرار می­گیرد که کارکنان و مدیران را وادار به جدایی و فرار از شیوه­های معمول و منسوخ تفکر می­کند و آن­ها را برای ارائه و اعمال پیشنهادها و اندیشه­های غیرمعمول، بدیع، خلاق و نوآور ترغیب می­نماید. برای آنکه بتوان سازمانی نوآور ایجاد نمود و آن را حفظ کرد، لازم است تا ساختار و فرهنگ مناسبی در سازمان ایجاد شود تا ارزش­ها و باورهای افراد همسو با نوآوری گردد. این در حالی است که سازمان نوآور، مفهومی بیشتر از یک ساختار است و از مجموعه­ای از اجزا تشکیل می­شود که با یکدیگر تعامل دارند و محیطی را ایجاد می­کنند که نوآوری­های موجود را تقویت و توانمندتر می­سازد. از سوی دیگر، نوآوری نیازمند انرژی و اشتیاق قابل توجهی است تا از محدودیت­ها و موانع عبور نماید. نمونه­ای از این محدودیت­ها را می­توان در نگاه رو به پایین در سازمان­ها دانست. در بسیاری از موارد، بالا دستان نمی­خواهند که ذهن افراد به نوآوری مشغول شود و تنها ذهن افراد را برای انجام صرف دستورات و وظایف محوله می­خواهند. یکی از نکات بسیار مهم در ایجاد موفق سازمان نوآور، اطمینان از این موضوع است که افرادی که ایده­های خوبی دارند، توانایی اجرا و پیشبرد ایده­های خود را بدون نیاز به ترک سازمان داشته باشند. تغییر اذهان و جهت­دهی انرژی­های سازمانی نیازمند اشتراک و تسهیم چشم­اندازهای جدید است. نمونه­های بسیار زیادی وجود دارند که با ایجاد آرمان­های مشترک توانسته­اند، موفقیت­های بسیاری را در این زمینه به­دست آورند. واضح است که در این نمونه­ها احساس تعهد به اهداف مشترک سازمانی وجود دارد که این احساس توسط مدیریت و رهبری ایجاد شده است. مشکل اصلی این است که مفاهیم به واقعیت­ها تبدیل شوند و این تبدیل باید از طریق مکانیزمی انجام گردد که نمایش­دهنده و تقویت­کننده احساس مشارکت، تعهد، اشتیاق و پشتیبانی مدیریت باشد. این در حالی است که بسیاری از پروژه­های نوآوری دارای نتیجه دقیقی نیستند و نمی­توان برای آن­ها خروجی­ها و صرفه­جویی­های اقتصادی سریعی را پیش­بینی نمود. زمانی که تعهد مدیریت کوتاه­مدت باشد، هدف اصلی پول و صرفه­جویی­های اقتصادی خواهد بود که موجب از دست رفتن انگیزه­ها، هدر رفتن تلاش­ها و شکست نوآوری می­شود. راه حل این چنین وضعیت­هایی درک و پشتیبانی طولانی مدت مدیریت است که باید به جای تمرکز بر عواملی همچون بازگشت سرمایه، عواملی همچون کسب سهم بیشتر بازار در آینده، منافع راهبردی آینده در اثر افزایش انعطاف­پذیری سیستم­های تولید را مورد توجه قرار دهد. از خصوصیات سازمان نوآور، وجود افرادی خلاق است که ضمن برخورداری از ویژگی­های خاص بتوانند در مواقع بحرانی با تفکر خلاق و ارائه اندیشه­های پویا، جوابگوی نیازهای سازمان و جامعه باشند. از دیگر خصوصیات سازمان نوآور، داشتن رهبر خلاق است که با توانایی­های خاص خود بتواند فرهنگ و محیطی نوآور به وجود آورد و ایده­های بدیع را ارج نهد و مشوقی برای پیشبرد فرایند خلاقیت و نوآوری باشد که امر نیازمند ساختاری انعطاف­پذیر است که عوامل مختلف را برای خلاقیت و نوآوری در محیطی ترغیب­کننده، مهیا و آماده می­سازد. بدین ترتیب سازمانی که صرفا با تکیه بر طرح­ها، نقشه­ها و رفتارهای معین و ثابت کار می­کند، یک نظام اجتماعی بسیار آسیب­پذیر است، در حالی که نوآوری پنجره­ای از فرصت­های جدید را به روی سازمان می­گشاید و مزیت رقابتی پایدار را در سازمان تضمین می­کند.

در نهایت پیشنهاد می­شود مدیران سازمان­های ورزشی جهت ایجاد انگیزه و ترغیب کارکنان برای یادگیری مهارت­ها و تخصص­های جدید و همچنین بهبود عملکردهای فردی و سازمانی به آن­ها استقلال و آزادی عمل دهند. برای رسیدن به نوآوری در سازمان­های ورزشی از طریق فرایندهای کاری، قبل از شروع بهبود فرآیند، درک فرآیندهای فعلی و نحوه کار آن­ها بدون هیچ توهم ‎یا سوء تفاهمی مورد توجه قرار گیرد. در این مرحله می‎توان از یک متخصص حرفه‎ای فرآیند کمک گرفت. بخش تحقیق و توسعه در سازمان­های ورزشی برای تولید فناوری برتر در ابعاد مختلف اقدام نماید تا بتواند به نتیجه نهایی نایل شود، چرا که اقدامات واحد تحقیق و توسعه در هر مقطع، بستگی به چرخه حیات و منحنی عمر فناوری دارد که بر اساس آن در هر مقطع از فرایند تولید فناوری باید اقدام معینی را انجام داد. سازمان­های ورزشی از طریق برنامه­های آموزشی جهت­دار و بلند­مدت به کمک کلاس­ها و کارگاه­های آموزشی حضوری و آنلاین، کنفرانس­ها، همایش­ها و سمینارها و هر وسیله ارتباطی دیگری که امکان ارائه آموزش به کارکنان در سازمان فراهم می­باشد، به بازتولید نظام نوآوری در سازمان و تحول از یک مدیریت سنتی به یک مدیریت نوآور می­پردازند. مدیریت دانش در سازمان­های ورزشی به صورت فرایند دارای آغاز و پایان مشخص دیده شود؛ به طوری که فرایند مدیریت دانش با خلق و کسب دانش آغاز شود و با عملکرد پایان یابد. باشگاه هواداران نوآوری در سازمان­های ورزشی اختصاصی نباشند و همه مدیران و کارکنان سازمان بدانند که نوآوری ویژه افراد یا بخش ویژه‌ای از سازمان نیست و باید تابلو ورود ممنوع از سردر این باشگاه برداشته شود و آن را به محلی فراگیر برای کل سازمان تبدیل کند.مدیران سازمان­های ورزشی توجه بیشتری به مدیریت استعداد و عملیاتی نمودن آن از طریق استقرار نظام صحیح جذب، توسعه و نگهداری کارکنان با استعداد و نوآور داشته باشند. مدیران سازمان­های ورزشی توجه بیشتری به توسعه برنامه­های آموزشی نوین، استفاده از آزمون­های شخصیتی، پیاده­سازی ارزیابی عملکرد فردی و بررسی سابقه و تحصیلات افراد برای شناسایی استعدادها و همچنین دادن اختیارات کافی و لازم به آنان به منظور ارائه ایده­ها، خلاقیت و نوآوری توسط کارکنان در سازمان­ها داشته باشند.

همچنین با توجه به نتایج این پژوهش، محدودیت­هایی وجود داشت که به آن اشاره می­شود:

  1. با توجه به آنکه روش مورد استفاده در بخش کیفی تحقیق حاضر، از نوع پدیدارشناسی بود و محقق در این روش خود به تجزیه و تحلیل و تفسیر اطلاعات جمع آوری شده، پرداخت، این امکان وجود دارد که نتایج به­دست آمده با آنچه سایر پژوهشگران به دست آورده یا خواهند آورد در زمینه نوع کلیدواژه­های مرتبط با کدها و شاخص ها در مراحل مختلف (کدگذاری های باز، محوری و انتخابی) متفاوت باشد.
  2. هر چند پیگیری­های فراوانی به منظور انجام مصاحبه با بعضی از نخبگان دانشگاهی، سازمانی و ورزشی انجام گرفت، اما متاسفانه به دلایل گوناگون از جمله مشغله­های شغلی و یا عدم توجه و اهمیت قائل شدن به تحقیقات دانشگاهی، امکان انجام مصاحبه میسر نشد.

پیشنهادها

پیشنهاد های کاربردی برخاسته از نتایج تحقیق به شرح زیر است:

  • مدیران سازمان­های ورزشی جهت ایجاد انگیزه و ترغیب کارکنان برای یادگیری مهارت­ها و تخصص­های جدید و همچنین بهبود عملکردهای فردی و سازمانی به آن­ها استقلال و آزادی عمل دهند تا کارکنان از طریق آن بتوانند آزادانه تفکر کنند، ایده­ها و نظرات خود را ابراز نمایند، رویه­های جدیدی را خلق کنند، وظایف خود را زمان­بندی نمایند و حداکثر تلاش خود را جهت انجام وظایف به­کار بندند.
  • برای رسیدن به نوآوری در سازمان­های ورزشی از طریق فرایندهای کاری، قبل از شروع بهبود فرآیند، درک فرآیندهای فعلی و نحوه کار آن­ها بدون هیچ توهم ‎یا سوء تفاهمی مورد توجه قرار گیرد. در این مرحله می‎توان از یک متخصص حرفه‎ای فرآیند کمک گرفت. استفاده از این افراد توسط سازمان­های بزرگ به طور فزاینده‎ای در حال افزایش است و آن­ها می‎توانند به­طور دقیق در زمینه تجزیه و تحلیل و بهبود فرآیندهای کسب و کار به مدیران سازمان­ها کمک نمایند.
  • بخش تحقیق و توسعه در سازمان­های ورزشی برای تولید فناوری برتر در ابعاد مختلف اقدام نماید تا بتواند به نتیجه نهایی نایل شود، چرا که اقدامات واحد تحقیق و توسعه در هر مقطع، بستگی به چرخه حیات و منحنی عمر فناوری دارد که بر اساس آن در هر مقطع از فرایند تولید فناوری اقدام معینی را باید انجام داد- ساختار واحد تحقیق وتوسعه نیز باید منطبق با اقداماتی باشد که باید در هر مقطع انجام شود.
  • سازمان­های ورزشی از طریق برنامه­های آموزشی جهت­دار و بلند­مدت به کمک کلاس­ها و کارگاه­های آموزشی حضوری و آنلاین، کنفرانس­ها، همایش­ها و سمینارها و هر وسیله ارتباطی دیگری که امکان ارائه آموزش به کارکنان در سازمان فراهم می­باشد، به بازتولید نظام نوآوری در سازمان و تحول از یک مدیریت سنتی به یک مدیریت نوآور اقدام شود.
  • مدیریت دانش در سازمان­های ورزشی به صورت فرایندی دارای آغاز و پایان مشخص دیده شود؛ به طوری که فرایند مدیریت دانش با خلق و کسب دانش آغاز شود و با عملکرد پایان یابد. هر یک از مراحل فرایند مدیریت دانش در استقرار و اجرای آن تأثیرگذار است و سازمان باید به هر یک از این مراحل توجه ویژه­ای داشته باشد.
  • باشگاه هواداران نوآوری در سازمان­های ورزشی اختصاصی نباشند و همه مدیران و کارکنان سازمان بدانند که نوآوری ویژه افراد یا بخش خاصی از سازمان نیست و باید تابلو ورود ممنوع از سردر این باشگاه برداشته و به محلی فراگیر برای کل سازمان تبدیل شود. هدف نهایی باید تبدیل بخش عمده‌ای از مدیران و کارکنان سازمان به هواداران، مشوقان و همراهان نوآوری باشد و تک‌تک آن­ها باید این شانس را داشته باشند که در صورت آمادگی و صلاحدید سازمان، وارد گود نوآوری شوند و نقشی مستقیم یا غیرمستقیم در فعالیت‌های نوآورانه بازی کنند.
  • مدیران سازمان­های ورزشی فضایی را در مدارس به وجود آورند که در آن تجربه آزمون و خطا پذیرفته شود و کارکنان بتوانند عواقب رد یا پذیرش ایده­هایشان را بدون نگرانی از توبیخ شدن بر عهده بگیرند.
  • فضایی در سازمان­های ورزشی ایجاد شود که کارکنان بتوانند در تصمیم­گیری­های سازمانی شرکت نمایند، چرا که محصول فرعی مشارکت، افزایش کلی میزان ارتباطات و روابط در سازمان است. همچنین پیشنهاد می شود فضایی در سازمان­ها ایجاد شود که ارتباطات سازمانی باز و شفاف باشد و کارکنان بتوانند به یکدیگر اعتماد کنند و در نتیجه احساس امنیت حاصل گردد که بتوانند ایده­های نوآورانه خود را بروز دهند.
  • مدیران سازمان­های ورزشی توجه بیشتری به مدیریت استعداد و عملیاتی نمودن آن از طریق استقرار نظام صحیح جذب، توسعه و نگهداری کارکنان با­استعداد و نوآور داشته باشند.
  • مدیران سازمان­های ورزشی توجه بیشتری به توسعه برنامه­های آموزشی نوین، استفاده از آزمون­های شخصیتی، پیاده­سازی ارزیابی عملکرد فردی و بررسی سابقه و تحصیلات افراد برای شناسایی استعدادها و همچنین دادن اختیارات کافی و لازم به آنان به منظور ارائه ایده­ها، خلاقیت و نوآوری توسط کارکنان در سازمان­ها داشنه باشند.
  • منابع

    • حسینی، سید محمود و سالار، جمشید. (1391). «بررسی تاثیر بازارمداری و نوآوری بر عملکرد شرکت­های غذایی بورس». تحقیقات بازاریابی نوین. سال 2، شماره 3، صص 107-120.
    • رفیعی، مجتبی؛ احمدی، سیدعلی اکبر؛ فقیهی، ابوالحسن و قدیریان، عباسعلی. (1394). «مطالعه و الگویابی سازمان­های نوآور و فرآیند طراحی و عملیاتی کردن این سازمان­ها». صنعت و دانشگاه. سال 8، شماره های 29 و 30، صص 39-54.
    • غلامی، مهرداد؛ کوشکی جهرمی، علیرضا؛ نریمانی، مهدی و ریاضی، افشین. (1391). «نقش مدیریت منابع انسانی در تسهیل نوآوری سازمانی از راه توسعه دانش کارکنان». مطالعات منابع انسانی. سال 2، شماره 5، صص 1-20.
    • فریدفتحی، مریم؛ روزبهانی، محبوبه؛ فرهمند، فرناز و بهارک، کاظم. (1396). «طراحی مدل ارتباطی مدیریت استعداد، نوآوری و تسهیم دانش در وزارت ورزش و جوانان». مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. دوره 4، شماره 14، صص 113-123.
    • هاشم زاده، ابراهیم؛ حاجی حسینی، حجت الله؛ رادفر، رضا و ملک زاده، کرامت. (1393). «عوامل موثر در ایجاد توانمندی­های نوآوری (مطالعه موردی: یک مرکز پژوهشی صنعت هوایی در ایران)». مدیریت نوآوری. سال 3، شماره 1، صص 75-100.
    • Grossan, M.M. Apaydin, M. (2010). “A multi-dimensional framework of organizational innovation”. Journal of  management studies, 47:1154- 1191.
    • Ali, M. Seny Kan, K.A. Sarstedt, M. (2016). “Direct and configurational paths of absorptive capacity and organizational innovation to successful organizational performance”. Journal of business research, 69(11): 5317-5323.
    • Amadeh, H. Jafarpour, M. (1388). “Explaining the obstacles and strategies for the development of electronic banking in the framework of the Iran Vision 1404 document”. Journal of Knowledge and Development, Volume 16, Number 26, pp: 1-43.
    • Azar, G. Ciabuschi, F. (2017). “Organizational innovation, technological innovation, and export performance: The effects of innovation radicalness and extensiveness”. Journal of business review, 26(2): 324-336.
    • Changsheng, X. Jingjing, W. Hai, W. (2008). “Demand-oriented innovation of firmsin China: An empirical study”. Frontier of economics in china, Springer verlag, 3(4): 548-559.
    • Delighted, Ismail. Taban, Mohammad Mubaraki, Mohammad Hassan Nasrallah, perfection. (1393). “Identifying the components of an innovative organization in order to achieve the vision goals of Iran 1404 (Case study: University centers of Ilam province)”. Public Management, Volume 6, Number 2, pp: 249-264.
    • Fathi,F. Roozbehani,M. Farahmand, F. Baharak, K. (1396). “Designing a communication model for talent management, innovation and knowledge sharing in the Ministry of Sports and Youth”. Organizational Behavior Management Studies in Sports, Volume 4, Number 14, pp: 113-123.
    • Hashemzadeh, E. Haji Hosseini, H, Malekzadeh, R. (1393). “Effective Factors in Creating Innovation Capabilities (Case Study: An Aviation Industry Research Center in Iran)”. Innovation Management, Volume 3, Number 1, pp: 75-100.
    • Jalaei, S. Qasemi, A. (1394). “Simulation of consumption function and forecast of Iran's consumption up to the horizon of 1404 using genetic algorithm and particle mass optimization algorithm (PSO)”. Economic Research (Sustainable Growth and Development), Volume 15, Number 2, pp: 27- 47.
    • Jiménez, D.J. Valle, R.S. (2011). “Innovation, organizational learning, and performance”. Journal of business research, 64(4): 408-417.
    • Kalkan, A., Buskurt, O. C., & Arman, M, A. (2014). “The impacts of intellectual capital, innovation and organizational strategy on firm performance”. 10th International strategic management conference, procedia-social and behavioral sciences, 150, 700-707.
    • Kazemi Nasab, R. Kazemi Nasab, J. Poursalimi, M. (1395). “Evaluation of the effectiveness of knowledge management on innovation and organizational learning - Khorasan Razavi Health Insurance Managers”. Fourth International Conference on Applied Research in Management and Accounting, pp: 1-17.
    • Laleh, S. (1396). “Presenting a Cognitive Perspective on Technology in the Concept of Innovation and Innovation Policy”. Technology Development Quarterly, Volume 13, Number 52, pp: 46-57.
    • Lee, R. HoLee, J. Garrett, T.C. (2019).”Synergy effects of innovation on firm performance”. Journal of business research, 99(17):507-515.
    • Lotfi Yamchi, Kh. Kalateh Sifri, M. Hosseini, E. (1396). “Structural Model of the Impact of Talent Management on Manpower Productivity and Innovation in Sports Organizations (Case Study: General Directorate of Sports and Youth of East Azerbaijan Province)”. Human Resources Management in Sports, Volume 5, Number 1, pp: 35-48.
    • Mirfakhreddini, H. Dastranj, M. Karimi, S. (1394). “Designing a Conceptual Model for the Development of Open Innovation in Science and Technology Parks Using Factor Analysis”. Public Management Research, Vol. 8, No. 27, pp. 71-89.
    • Momeni, M. Haghighi, M. (1395). “Innovation as a multidimensional capability”. Improving Management, Volume 10, Number 1, pp: 85-100.
    • Noorpasand asil, S. Ramezanpour, E. Attari Asl, P. (1395). “The Impact of Marketing Capacity, Innovation and Learning on Organizational Performance (Case Study: Tabriz Petrochemical)”. Productivity Management, Volume 9, Number 36, pp: 24-195.
    • Oliveira, F.D. Marzabal, O.R. (2019). “Structural characteristics and organizational determinants as obstacles to innovation in small developing countries”. Journal of technological forecasting and social change, 140: 306-314.
    • Rafiei, M. Ahmadi, S. Qadirian, A. (1394). “Study and modeling of innovative organizations and the process of design and implementation of these organizations”. Industry and University, Vol. 8, Nos. 29 and 30, pp. 39-54.
    • Rahnavard, F. (1390). “Public Management Model for Realizing the Sovereignty of Vision 1404”. Public Management Vision, No. 6, pp. 43-58.
    • Safari, S. Shorthand, F. Hadavi, F. (1390). “Relationship between organizational structure and innovation of staff experts of the Physical Education Organization of Iran”. Research in Sports Management and Motor Behavior, Volume 1, Number 1, pp: 53-63.
    • Sehat, S. Mazlumi, N. Fakhimi Mohammadpour, H. (1394). “The Relationship between Organizational Innovation and Competitive Advantage in Insurance Companies”. Insurance Research Journal, Volume 30, Number 2, pp: 1-34.
    • Shanker, R. Bhanugopan, R. Van Der Heijden, B.I.J.M. Farrell, M. (2017). “Organizational climate for innovation and organizational performance: The mediating effect of innovative work behavior”. Journal of vocational behavior, 100(25):67-77.
    • Singh, S.K. Gupta, S. Busso, D. Kamboj, S. (2019). “Top management knowledge value, knowledge sharing practices, open innovation and organizational performance”. Journal of business research, Available online in press, corrected proof what are corrected proof articles?
    • Tootifar Tehranpour, M. Zia, B. (1393). “The Impact of Intellectual Capital on the Innovation of Small Sports Businesses in Tehran Province”. Entrepreneurship Development, Volume 7, Number 2, pp. 231-245.
    • Will, M.G. Al-Kfairy, M. Mellor, R.B. (2019). “How organizational structure transforms risky innovations into performance – A computer simulation”. Journal of simulation modelling practice and theory, 94(11): 264-285.