نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

2 استاد گروه مدیریت ورزشی،دانشگاه پیام نور

3 استاد گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه پیام نور

چکیده

هدف پژوهش حاضر آینده‌نگاری ورزش قهرمانی ایران با روش سناریوپردازی و تحلیل اثرات متقابل است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش اجرا پیمایشی است. از نظر ماهیت بر اساس روش‌های آینده‌نگاری، در دسته روش‌های کمی و کیفی قرار می‌گیرد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل مرور منابع، مصاحبه، پرسش‌نامه، تکنیک‌های تحلیل اثرات متقابل و سناریو‌پردازی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران فدراسیون‌های ورزش قهرمانی، وزارت ورزش‌و‌جوانان، کمیته ملی المپیک و اساتید مدیریت‌ورزشی، حدود 200 نفر، که از بین آن‌ها 32 خبره ورزشی و دانشگاهی برای نمونه آماری به طور هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسش‌نامه‌ی میزان تاثیرگذاری و میزان قطعیت و دو ماتریس استفاده شد. این پرسش‌نامه‌ها پس از مرور منابع و مصاحبه با کارشناسان طراحی، توسط 11 تن از خبرگان روایی آن‌ها تایید و پایایی آن‌ها با استفاده از آلفای‌کرونباخ به‌ترتیب 967/0 و970/0 به دست آمد. پرسشنامه‌ها هر یک شامل 64 عامل اولیه که از میان آن‌ها با استفاده از آزمون تی‌تک نمونه‌ای 21 عامل مهم‌تر شناسایی شدند. این عوامل در ماتریسی به‌ابعاد 21×21 توسط خبرگان تکمیل، با نرم‌افزار میک‌مک تحلیل و 7 عامل برنامه‌ریزی جامع، سیستم حمایتی مداوم، نظام جامع استعدادیابی، اماکن ورزشی مدرن، بازآموزی مربیان، تمرینات‌علمی و ارزیابی‌عملکرد به عنوان عوامل کلیدی شناسایی شدند. درنهایت با استفاده از نرم‌افزار سناریوویزارد،2 سناریو محتمل و 8 سناریو باورکردنی استخراج و مورد تحلیل قرارگرفتند و پیشنهادشد برای آمادگی مقابله با وضعیت‌هایی که ممکن است در آینده اتفاق بیفتد کارشناسان در برنامه‌ریزی‌های بلند‌مدت خود از تکنیک‌های آینده‌نگاری استفاده‌کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Foresight of Iranian Championship Sports Through Scenario writing and Cross-Impact Analysis

نویسندگان [English]

  • javad mohammadkhani 1
  • loghman keshavarz 2
  • Abolfazl Farahani 3

1 asistant professor Department of physical Education and Sport Sciences, Mashhad Branch,, islamic azad university, mashhad, iran

2 professor, sport management department. payame noot university

3 professor sport management department. payame noot university

چکیده [English]

The purpose of the present study is to foresight of Iranian championship sports through scenario writing and cross impact analysis. This research is applied in terms of purpose and survey in terms of implementation method. In terms of nature, according to foresight methods, it is in the category of quantitative and qualitative methods. Data collection tools include resource review, interview, questionnaire, cross impact analysis techniques, and scenario writing. The statistical population of the study, the directors of the championship sports federations, the ministry of sports and youth, the national olympic committee and the professors of sports management, about 200 people, Of these, 32 sports and academic experts were purposive selected for statistical sample. Two questionnaires of effectiveness and certainty and two matrices were used to collect data. These questionnaires after reviewing resources and interviewing design experts, their validity were confirmed by 11 experts and their reliability using Cronbach's alpha was 0.967 and 0.970, respectively. The questionnaires each consisted of 64 primary factors, among which 21 more important factors were identified using one sample T-test. These factors are completed in a 21 × 21 matrix by experts and analyzed with Micmac software and 7 Comprehensive Planning Factors, Continuous Support System, Comprehensive Talent System, Modern Sports Facilities, Coach Retraining, Scientific Exercises and Performance Assessment were identified as key factors. Finally, using Scenariowizard software, 2 probable scenarios and 8 plausible scenarios were extracted and analyzed and it was suggested that experts use foresight techniques in their long-term planning to prepare for future situations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Championship Sport
  • Iran
  • Foresight
  • Scenario
  • Cross-Impact Analysis

آینده نگاری ورزش قهرمانی ایران با روش سناریوپردازی و تحلیل اثرات متقابل

جواد محمدخانی[1]

 لقمان کشاورز[2]

 ابوالفضل فراهانی[3]

10.22034/SSYS.2022.1286.1891

تاریخ دریافت مقاله: 23/1/1399

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:30/6/1399

مقدمه

    انسان همواره بر اساس کشش درونی، شیفته کشف آینده و رمزگشایی از آن بوده­ است. این سوال­ها که آینده چگونه قابل پیش­بینی است و آیا آینده تداوم حال و گذشته خواهد بود، تاکنون چالش عمده فکری برای برنامه­ریزان و مدیران بوده و متناسب با شرایط زمانی و مکانی، رویکردهای مختلفی جهت برخورد با مسائل آینده به کار برده‌ شده  که عمدتا بر پایه تحلیل روندهای گذشته و ادامه روند وضع موجود بوده­است؛ اما امروزه علم آینده­پژوهی، ادبیات پراکنده در مورد برنامه‌ریزی برای آینده را به علمی مدون تبدیل کرده که وظیفه آن علاوه بر تحلیل روندهای گذشته، کشف، ابداع و ارزیابی آینده­های ممکن، محتمل و مطلوب است (ناظمی، 1385). 

    در ایران سابقه آینده­پژوهی به برنامه­های پنج­ساله کشور بر می­گردد و «سند چشم­انداز توسعه کشور در افق » اولین سند تفکر راهبردی و آینده­پژوهی است که بر اساس آن محورهای توسعه کشور تدوین و هر کدام از بخش­های کشور عهده­دار مسئولیت­هایی براساس قابلیت­های خود جهت تحقق آینده مطلوب کشور گشته­اند (زالی، 1392). یکی از این محورهای توسعه که به عنوان زمینه­ساز تأمین و تربیت نیروی انسانی سالم و تندرست به­شمار می­آید، توسعه تربیت بدنی و ورزش است. به طورکلی، ورزش قهرمانی و همگانی و میزان اهمیت سرمایه­گذاری در آن­ها، از چالش­های مهم دولت­ها در هزاره سوم است. منافع کلان ورزش قهرمانی موجب ترغیب سیاست­گذاران به توسعه آن شده ­است و آن را به یکی از ارکان مهم توسعه ورزش در کشورها تبدیل کرده است (علی­دوست قهفرخی، 1393). موفقیت کشورها در میادین بین­المللی ورزشی علاوه بر تأثیرات اجتماعی و اقتصادی، نمادی ازثبات و توانمندی­های همه جانبه آن کشورها محسوب می­شود و یکی از علل سرمایه­گذاری بالای کشورها در ورزش­قهرمانی و حرفه­ای، از این مورد نشأت می­گیرد (مظفری و همکاران، 1391). ورزش­قهرمانی ایجاب می‌کند تا نظامی جامع، راهبردی و مدون بر آن حاکم باشد. با نگاهی اجمالی به بولتن مدال‌های ­قهرمانی کشورهای مختلف می‌توان مشاهده کرد که بیشترین افتخارات ملی نصیب کشورهایی شده است که امکانات ورزشی مناسب و استانداردتری دارند. در حال حاضر یکی از مهم‌ترین دلایل عدم­توفیق در اخذ میزبانی مسابقات بین‌المللی توسط ایران، کیفیت ضعیف اماکن ورزشی و استاندارد نبودن آنهاست (الهی و همکاران، 1383). دی بوچر[4] وهمکاران (2006) عوامل کلیدی ورزش قهرمانی را در 9 بخش خلاصه کرده اند: حمایت مالی، رویکرد جامع و یکپارچه به توسعه ورزش قهرمانی، مشارکت ورزشی، استعدادیابی و توسعه سیستم، حمایت شغلی از ورزشکاران، تسهیلات وتاسیسات آموزشی، تدارک مربیگری و سیستم گزینش مربی، رقابت بین­المللی و تحقیقات علمی. ادیب (1394) دو عامل حمایت حامیان مالی و شناسایی و پرورش استعدادها را به عنوان عوامل کلیدی ورزش قهرمانی استان خراسان رضوی معرفی کرده است. تندنویس و همکاران (1386) در تحقیقی سطح دانش علمی و فنی مربیان، کنترل و نظارت برکار مربیان، استعدادیابی به روش علمی و تخصصی، افزایش سالن­ها و تجهیز کامل آن­ها و امکانات تخصصی و کمک آموزشی را مهم­ترین عوامل پیشرفت در بعد قهرمانی ورزش ژیمناستیک بیان کردند. یکی دیگر از عوامل کلیدی موفقیت در ورزش قهرمانی، گرفتن میزبانی مسابقات بین­المللی است. امروزه دولت­ها در جهان منابع بسیاری را هزینه می­کنند تا بتوانند مجوز میزبانی رقابت­های بزرگ ورزشی را به دست آورند، چون معتقدند میزبانی یک رویداد ورزشی، سرمایه­گذاری مناسبی برای رشد و توسعه ورزش قهرمانی یک کشور محسوب می­شود (مظفری و همکاران، 1388). براساس تحقیقات آندروف[5] (2000) سالانه حدود 95 درصد میزبانی رویدادهای بزرگ ورزشی در 30 کشور پیشرفته و تنها 5 درصد باقی­مانده در کشورهای در­حال­توسعه انجام می­گیرد. ژیمانسکی[6] (2002) اطلاعاتی را از 20 کشور اقتصادی اول جهان بر اساس تولید ناخالص داخلی آن­ها در سی سال گذشته جمع­آوری کرد و با تحلیل آن­ها به این نتیجه رسید که بیشتر آن­ها حداقل یک بار میزبانی مسابقات جام جهانی فوتبال یا بازی­های المپیک را بر عهده داشته اند. پژوهش کریشنا و هاگلند[7] (2008) نشان می­دهد که اندازه جمعیت و ثروت یک کشور از دیگر عوامل اصلی در کسب موفقیت و مدال هستند. ساتیرا و شیلبوری[8] (2009) در پژوهشی بر روی 35 سازمان مرتبط با ورزش در استرالیا در مورد چگونگی پرورش ورزشکار نخبه، بیان کردند که نقش اقتصادی، عوامل فرهنگی، کشف افراد با استعداد، تدوین راهبردهای بلند­مدت و روش­های علمی می­تواند در تربیت ورزشکاران نخبه موثر باشند. آسایش[9] و همکاران (2013) برخی عوامل اثرگذار بر ورزش قهرمانی را بودجه و حمایت­های مالی، استعداد­یابی، مربیان با کیفیت و تخصص بالا، داشتن راهبرد و برگزاری مسابقات سطح بالا دانستند. همچنین نتایج تحقیقی مقایسه­ای بین 15 کشور از اروپا، آسیا، اقیانوسیه و آمریکا از نظر تعداد مدال کسب­شده در ورزش قهرمانی نشان داد بیش از پنجاه درصد موفقیت­های بین­المللی در این کشورها به دلیل سه متغیر تولید ناخالص داخلی (ثروت)، جمعیت و مشارکت در ورزش است (دی بوچر و همکاران، 2015). جوادی­پور (1394) در پژوهشی با عنوان  «چالش­های مدیریت ورزش قهرمانی در ایران»، برخی چالش­های پیش روی ورزش قهرمانی کشور را،  فقدان برنامه راهبردی و روشن نبودن سیاست­ها، فقدان منابع انسانی مناسب و جابجایی سریع مدیران، نبود نظارت وارزیابی، وابستگی به منابع مالی دولت و عدم سرمایه­گذاری بخش خصوصی، وجود قوانین موازی، نامطلوب بودن نظام استعدادیابی و فرایند ورزش قهرمانی می­داند. فراهانی و همکاران (1395) در پژوهشی با عنوان «تدوین راهبردهای توسعه ورزش قهرمانی ایران»، از جمله مهم­ترین راهبردهای توسعه ورزش قهرمانی ایران را بهبود اماکن و تجهیزات پایگاه­های ورزشی کشور و استاندارد نمودن آن­ها، بهبود عملکرد فدراسیون­ها در ورزش قهرمانی، تهیه برنامه راهبردی ورزش قهرمانی در رشته­های مختلف ورزشی، بهبود وضعیت دوره­های آموزشی ورزش قهرمانی، ارتقای سطح نظام استعدادیابی در ورزش قهرمانی و بهبود وضعیت معیشتی قهرمانان و مربیان تیم­های ملی بر می­شمارند. گرین[10] (2007) در مقاله­ای با عنوان «اولویت­های سیاست­گذاری در ورزش انگلستان»، عوامل اثرگذار بر ورزش قهرمانی را افزایش کمی و کیفی تسهیلات و امکانات ورزشی، مربیان سطح بالا، نقش مؤسسات آموزشی در پرورش ورزشکاران نخبه، تأسیس مدارس ورزش جوانان، استخدام مربیان تمام­وقت و تأسیس آکادمی ورزش قهرمانی و حرفه­ای می­داند. از نظر شیبلی[11] و همکاران (2012) عواملی که باعث می­شوند ملت­ها از توسعه ورزش قهرمانی و حرفه­ای و موفقیت ورزشی بین­المللی بهره مند گردند  در نه­رکن تقسیم­بندی می­شوند که این نه­رکن در سه گروه جای می­گیرند: گروه اول ورودی است که دربرگیرنده منابع انسانی و مالی هستند؛ گروه دوم پذیرش است که درحقیقت، راهبرد­ها و سیاست­هایی هستند که توسعه ورزش قهرمانی را تسهیل می­کنند و دربرگیرنده تسهیلات تمرین، مربی، مسابقه و تحقیقات علمی هستند؛ گروه سوم خروجی است که نتیجه توسعه ورزش قهرمانی است و به وسیله مدال­های المپیک و دیگر مسابقات و رسیدن به جایگاه بالا در المپیک مشخص می­گردد. در نهایت از نظر دی بوچر و همکاران (2017)، برای موفقیت در ورزش قهرمانی در یک کشور دلایل و شواهدی وجود دارد که لزوما آن شواهد نمی­توانند عینا در کشورهای دیگر کپی شوند و موجب موفقیت ورزش قهرمانی در آن کشورها گردند.

    همان­طوری­که مطالعه مبانی نظری وادبیات پیشینه نشان می­دهد عوامل مختلفی بر توسعه ورزش قهرمانی اثر­گذار هستند. نتایج پژوهش­ها نشان می­دهد نسبت به چند دهه قبل سیستم­های برنامه­ریزی اغلب کشورها از همگنی بیشتری برخوردار شده­اند، اما طراحی مدلی یکسان برای همه کشورها به دلایلی غیرممکن است؛ از جمله: جمیت و وضعیت اقتصادی متفاوت کشورها، اولویت­های متفاوتی که هر کشوری برای خود قائل است و پیش­زمینه­های فرهنگی متفاوتی که کشورها دارند. در ایران هم با توجه به اهمیت ورزش قهرمانی و ارتباط آن با هویت ملی تاکنون طرح‌ها و برنامه‌های مختلفی برای توسعه ورزش قهرمانی ارائه شده، اما به­نظر می­رسد برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته تاکنون موفق نبوده‌اند؛ به­طوری­که ایران از سی و یک ­دوره  المپیک تابستانی برگزار شده از میان حدود30 رشته ورزشی زنان و مردان فقط توانسته در سه رشته ورزشی کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو صاحب مدال شود- ‌به­استثنای مدال نقره پرتاب دیسک احسان حدادی درالمپیک 2012 لندن. این در­حالی­است که کشورهای دیگر از جمله ژاپن در المپیک 2016 ریو در تعداد زیادی رشته­ورزشی مختلف صاحب41 مدال شده است. بنابراین رسیدن به آینده­ای مطلوب در ورزش قهرمانی کشور نیازمند آینده­نگاری و برنامه­ریزی بلندمدت برای تحقق است و برای رسیدن به آینده مطلوب تغییرات اساسی در فرآیندهای برنامه­ریزی در سطح کشور ضروری به­نظر می­رسد.

    در این پژوهش تلاش­شده، با توجه به اهمیت ورزش قهرمانی کشور و ارتباط آن با هویت ملی، ضمن شناسایی عوامل کلیدی موثر بر توسعه ورزش قهرمانی، به بررسی روابط بین عوامل و به­کارگیری روش­های آینده­نگاری پرداخته، و با استفاده از رویکرد سناریونویسی و نظرات کارشناسان ورزش قهرمانی کشور به این سئوال پاسخ داده­ شود:

سناریوهای توسعه ورزش قهرمانی ایران در افق ده ­ساله چیست؟

روش­شناسی پژوهش

    این پژوهش به لحاظ هدف از نوع پژوهش­های کاربردی و به لحاظ روش اجرا پیمایشی است. از نظر ماهیت بر اساس روش­های آینده­نگاری، در دسته روش­های کمی و کیفی قرار می­گیرد (زالی، 1392). ابزار جمع­آوری اطلاعات شامل مرور منابع، مصاحبه، پرسش­نامه، تکنیک­های تحلیل اثرات متقابل و سناریو­پردازی است- هدف از مرور منابع و مصاحبه، شناسایی عوامل اثرگذار بر ورزش قهرمانی کشور بود. جامعه آماری این پژوهش خبرگان آشنا به حوزه مدیریت راهبردی و ورزش قهرمانی شامل مدیران فدراسیون­های ورزش قهرمانی، وزارت ورزش وجوانان، کمیته ملی المپیک واساتید مدیریت ورزشی دانشگاه­های کشور (حدود 200 نفر) بود که از بین آن­ها 32 خبره ورزشی و دانشگاهی به­عنوان نمونه آماری به­طور هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسش­نامه و دو ماتریس استفاده­ شد: پرسش­نامه میزان تاثیرگذاری و میزان قطعیت. این دو پرسش­نامه پس از مرور منابع، استفاده از پرسش­نامه اسپلس[12] (دی­بوچر و همکاران، 2006) به­عنوان راهنمای اصلی و مصاحبه با کارشناسان طراحی شدند و توسط 11 تن از اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه­های کشور، اساتید آینده­پژوه و روسای فدراسیون­های ورزش قهرمانی روایی محتوایی و صوری آنها ارزیابی گردید و مورد تائید قرار گرفت. در این پژوهش به منظور تعیین پایایی از روش آلفای­کرونباخ استفاده شد و به کمک نرم­افزار SPSS، میزان آن برای پرسش­نامه­های میزان تاثیرگذاری و میزان قطعیت به­ترتیب برابر با 967/0 و 970/0 محاسبه گردید. این پرسش­نامه­ها هر یک شامل 9 رکن (حمایت مالی، رویکرد جامع و یکپارچه به توسعه ورزش قهرمانی، مشارکت ورزشی، استعدادیابی و توسعه سیستم، حمایت شغلی از ورزشکاران، تسهیلات وتاسیسات آموزشی، تدارک مربیگری و سیستم گزینش مربی، رقابت بین المللی و تحقیقات علمی) و64 عامل اولیه موثر در موفقیت ورزش قهرمانی کشور هستند. جمع­آوری اطلاعات طی سه مرحله و با فاصله­های زمانی مختلف انجام شد. در مرحله اول، به منظور شناسایی عوامل مهم­تر در ابتدا از روش مصاحبه و مرور منابع استفاده ­شد. سپس پرسش­نامه میزان تاثیرگذاری و پرسش­نامه میزان قطعیت، با استفاده از طیف لیکرت توسط خبرگان تکمیل شدند. برای بررسی فرض نرمال بودن متغیرهای پژوهش، از آزمون شاپیروویلک استفاده و با استفاده ازآزمون پارامتری تی­تک نمونه­ای از میان 64 عامل اولیه، 21 عامل مهم­تر دارای تاثیرگذاری و قطعیت بالا شناسایی شدند. در مرحله دوم، 21 عامل در ماتریسی به­ابعاد  21×21 قرارگرفتند و توسط خبرگان تکمیل و سپس داده­های ماتریس توسط نرم­افزار میک­مک[13] تحلیل شدند. نرم­افزار میک­مک جهت انجام محاسبات سنگین ماتریس اثرات متقابل طراحی­شده و در این پژوهش جهت تحلیل و شناسایی عوامل کلیدی و پیش­ران­های توسعه ورزش قهرمانی استفاده­ گردیده­اند. در مرحله سوم، هر یک از عوامل کلیدی به وضعیت‌های مختلف طبقه­بندی شدتد و این وضعیت­ها برای تمام عوامل کلیدی به­صورت ماتریسی مجددا در اختیار خبرگان ورزش قهرمانی کشور قرار گرفتند- با این تفاوت که در این ماتریس وضعیت­ها می­توانستند تاثیرگذاری منفی را نیز نشان دهند و اعداد ماتریس از 3 تا 3- متغیر بود- و در نهایت در نرم­افزار سناریوویزارد[14] تحلیل شدند.

یافته­های پژوهش

    اطلاعات جمعیت­شناسی نمونه آماری در متغیرهای سن، سابقه مدیریت و سطح تحصیلات در جدول1 بیان آمده ­است:

جدول1: اطلاعات جمعیت شناسی نمونه آماری (تعداد نفرات)

سن

سابقه مدیریت

تحصیلات

تا 40 سال

45 – 40 سال

45 سال به بالا

تا 10 سال

15 – 10 سال

15 سال به بالا

لیسانس

فوق لیسانس

دکتری

6

5

21

5

5

22

3

7

22

   

    برای تعیین نرمالیته عوامل از آزمون شاپیروویلک استفاده شد. نتایج این آزمون نشان داد در تمامی عوامل سطح معنی داری بالاتر از 05/0 است و لذا فرض نرمال بودن داده­ها تایید می­شود. بنابراین برای شناسایی عوامل مهم­تر توسعه ورزش قهرمانی کشور از میان 64 عامل اولیه از آزمون پارامتری تی­تک نمونه­ای استفاده گردید که نتایج آن در جدول2 آمده­ است:

جدول2: نتایج آزمون تی­تک نمونه­ای برای انتخاب عوامل مهم­تر (میانگین فرضی= 5)

ردیف

عامل

df

میانگین

انحراف­معیار

T

Sig

1

حمایت مالی از قهرمانان

تاثیر­گذاری

31

8750/7

33803/1

981/1

047/0

قطعیت

31

7097/5

10069/2

155/12

000/0

2

حق پخش تلویزیونی

تاثیر­گذاری

31

6875/7

57475/1

114/2

014/0

قطعیت

31

5161/5

58032/2

654/9

000/0

3

برنامه­ریزی جامع

تاثیر­­گذاری

31

1875/8

42416/1

257/2

031/0

قطعیت

31

7742/5

90979/1

661/12

000/0

4

سیستم حمایتی  مداوم

تاثیر­گذاری

31

7500/7

50269/1

097/2

021/0

قطعیت

31

5484/5

29258/2

352/10

000/0

5

نظام جامع  استعداد­یابی

تاثیر­گذاری

31

1250/8

12880/1

354/3

000/0

قطعیت

31

6452/5

65265/2

661/15

000/0

6

زیرساخت­های استعدادیابی

تاثیر­گذاری

31

9375/7

34254/1

530/2

017/0

قطعیت

31

8387/5

84566/1

377/12

000/0

7

هماهنگی سازمان­های مرتبط در استعداد­یابی

تاثیر­گذاری

31

8750/7

43122/1

079/2

046/0

قطعیت

31

7097/5

90076/1

363/11

000/0

8

تمرینات علمی

تاثیر­گذاری

31

0000/8

43684/1

284/2

036/0

قطعیت

31

8710/5

52642/2

811/11

000/0

9

تامین هزینه زندگی ورزشکاران

تاثیرگذاری

31

0000/8

34404/1

432/2

015/0

قطعیت

31

8065/5

49559/2

627/12

000/0

10

بیمه قهرمانان

تاثیر­گذاری

31

7500/7

31982/1

162/2

003/0

قطعیت

31

0645/5

22014/2

787/11

000/0

11

حمایت از اشتغال قهرمانان

تاثیر­گذاری

31

8750/7

23784/1

171/3

025/0

قطعیت

31

0645/5

09659/2

139/13

000/0

12

نحوه عمل به تعهدات قهرمانان

تاثیر­گذاری

31

6875/7

30600/1

144/3

001/0

قطعیت

31

0645/5

50247/2

641/11

000/0

13

اماکن ورزشی مدرن

تاثیر­­گذاری

31

0000/8

34404/1

429/2

002/0

قطعیت

31

5806/5

26236/2

627/12

000/0

14

امکانات آموزشی استاندارد

تاثیر­گذاری

31

0000/8

24434/1

773/2

046/0

قطعیت

31

6452/5

02564/2

638/13

000/0

15

بازآموزی مربیان

تاثیر­گذاری

31

7500/7

10716/1

358/5

000/0

قطعیت

31

5484/6

60911/1

051/14

000/0

16

درآمد ماهیانه مربیان

تاثیرگذاری

31

6250/7

93023/1

987/1

032/0

قطعیت

31

9677/5

46189/5

693/7

000/0

17

تطابق برنامه­ها با فدراسیون­های بین­المللی

تاثیرگذاری

31

7500/7

10716/1

303/8

000/0

قطعیت

31

3226/7

55750/1

051/14

000/0

18

میزبانی مسابقات بین­المللی

تاثیر­گذاری

31

8125/7

42416/1

497/2

018/0

قطعیت

31

0323/6

30194/2

171/11

000/0

19

هماهنگی در برکزاری مسابقات

تاثیرگذاری

31

0625/7

47970/1

230/3

003/0

قطعیت

31

2903/6

22401/2

885/7

000/0

20

سطح برگزاری مسابقات بین­المللی

تاثیرگذاری

31

8125/7

33047/1

509/4

000/0

قطعیت

31

5484/6

91204/1

958/11

000/0

21

ارزیابی عملکرد

تاثیرگذاری

31

5625/7

26841/1

985/1

046/0

قطعیت

31

7742/5

17117/2

428/11

000/0

 

همان­گونه که در جدول2 مشاهده می­شود مقدار میانگین این 21 عامل بزرگتر از میانگین فرضی و سطح معنی­داری همه آن­ها کمتر از 05/0 است. در نتیجه این 21 عامل به عنوان عوامل مهم­تر دارای تاثیرگذاری و قطعیت بالا از بین 64 عامل اولیه شناسایی شدند.

    در ادامه این 21 عامل مهم شناسایی­شده در ماتریسی به­ابعاد 21×21 قرار گرفتند و پس تکمیل توسط خبرگان، با نرم­افزار میک­مک تحلیل شدند. در این ماتریس جمع اعداد سطرهای هر عامل به عنوان میزان تأثیرگذاری و جمع ستونی میزان تأثیر­پذیری آن عامل را از عوامل دیگر نشان می‌دهد (جدول3):

جدول3: تاثیر مستقیم عوامل بر یکدیگر

ردیف

عامل

میزان تاثیر­گذاری

میزان تاثیرپذیری

1

حمایت مالی از قهرمانان

34

31

2

حق پخش تلویزیونی

33

26

3

برنامه­ریزی جامع

46

53

4

سیستم حمایتی  مداوم

41

45

5

نظام جامع  استعداد­یابی

38

43

6

زیرساخت­های استعدادیابی

30

37

7

هماهنگی سازمان­های مرتبط در استعداد­یابی

34

30

8

تمرینات علمی

35

44

9

تامین هزینه زندگی ورزشکار

30

31

10

بیمه قهرمانان

28

33

11

حمایت از اشتغال قهرمانان

33

21

12

نحوه عمل به تعهدات قهرمانان

34

31

13

اماکن و فضاهای ورزشی مدرن

38

36

14

امکانات آموزشی استاندارد

36

40

15

بازآموزی مربیان

36

31

16

درآمد ماهیانه مربیان

24

30

17

تطابق برنامه­ها با فدراسیون­های بین­المللی

30

28

18

میزبانی مسابقات بین­المللی

31

30

19

هماهنگی نهادهای ورزشی درگیر مسابقات

28

16

20

سطح برگزاری مسابقات بین­المللی

31

32

21

ارزیابی عملکرد

35

37

 

کل

705

705

 

    بر اساس نتایج تحلیلی این ماتریس توسط نرم­افزار میک­مک، عوامل بازآموزی مربیان و اماکن ورزشی مدرن از جمله عواملی هستند که درجه تاثیر‌گذاری آن­ها بسیار بیشتر از درجه تاثیر­پذیری آن­هاست. عوامل برنامه‌ریزی جامع، سیستم حمایتی مداوم، نظام جامع استعدادیابی، ارزیابی عملکرد و امکانات آموزشی استاندارد در بخش عوامل دو وجهی قرارگرفته‌اند که نشان می‌دهد این عوامل در ورزش قهرمانی کشور دارای نقش دوگانه تاثیرگذاری- تاثیرپذیری بالا هستند- بر اساس خروجی نرم­افزار میک­مک، عوامل تاثیرگذار و دووجهی که در منطقه شمالی شکل1 واقع شده­اند، به عنوان عوامل کلیدی در ورزش قهرمانی کشور نقش حیاتی دارند و سیستم را تحت تاثیر قرار می­دهند:

شکل1: پراکندگی عوامل مهم ورزش قهرمانی براساس تاثیرات مستقیم

همانطوری­که در شکل2 مشاهده می­شود عوامل برنامه­ریزی جامع، سیستم حمایتی مداوم و نظام جامع استعداد­یابی بیشترین تاثیرگذاری و تاثیر­پذیری را نسبت به سایر عوامل داشته­اند.

شکل2: تاثیرگذاری و تاثیرپذیری هر عامل از عوامل دیگر

بدین­ترتیب و پس از استفاده از ماتریس تاثیرات متقابل و نرم‌افزار میک­مک، 7 عامل برنامه­ریزی جامع، سیستم حمایتی مداوم، نظام جامع استعدادیابی، اماکن ورزشی مدرن، بازآموزی مربیان، تمرینات­علمی و ارزیابی­عملکرد (عوامل تاثیرگذار و دووجهی) به عنوان عوامل کلیدی موثر بر توسعه ورزش قهرمانی کشور شناسایی شدند = دو عامل اماکن ورزشی مدرن و امکانات آموزشی استاندارد به دلیل نزدیکی با هم ادغام شدند.

    در این مرحله برای هریک از 7 عامل کلیدی، سه وضعیت محتمل (خوش­بینانه، بینابین و بدبینانه)، جمعا 21 وضعیت مشخص و در ماتریسی به ابعاد 21×21 مجددا در اختیار خبرگان قرار گرفت. در این ماتریس وضعیت­ها می­توانستند تاثیرگذاری منفی را نیز نشان دهند و اعداد از 3 تا 3- متغیر بود. پس از تکمیل ماتریس­ها، داده­ها توسط نرم­افزار سناریو­ویزارد تحلیل و سناریوهای زیر استخراج شد:

سناریوهای قوی (محتمل): 2 سناریو؛ سناریوهای با سازگاری بالا (باورکردنی): 8 سناریو و سناریوهای ضعیف (ممکن) 278 سناریو.

    ماهیت نرم­افزار سناریو­ویزارد به گونه­ای است که ابعاد احتمالی وقوع سناریوها را از میان تعداد زیادی سناریو به چند سناریو محدود و با احتمال وقوع بالا کاهش می­دهد. نتایج حاکی است 2 سناریو با امتیاز بالا و احتمال وقوع بیشتر در شرایط پیش روی ورزش قهرمانی کشور متصور است که از میان آن­ها یک سناریو مطلوب و یک سناریو شرایط بحرانی را برای ورزش قهرمانی کشور نشان می­دهند. نرم­افزار همچنین تعداد 278 سناریو ضعیف را نشان می­دهد که در پژوهش­ها به آن­ها پرداخته نمی­شود- چون برنامه­ریزی برای آن­ها تقریبا غیرممکن است. آنچه که به­نظر منطقی می­رسد سناریوهای مابین سناریوهای قوی و ضعیف است که به عنوان سناریوهای با سازگاری بالا (باورکردنی) شناخته می­شوند (زالی، 1392). بر این اساس، امکان افزایش دامنه سناریوهای قوی میسر شد و تعداد سناریوهای قابل برنامه­ریزی و سیاست­گذاری را به 8 سناریو افزایش داد که در ادامه درباره آن­ها بحث می­شود.

جدول4 وضعیت­های هریک از عوامل به تفکیک هر سناریو براساس طیف سه­گانه مطلوبیت (خوش­بینانه)، بینابین (ایستا) و بحرانی (بدبینانه) را نشان می­دهند. برای تسهیل درک شرایط صفحه سناریو و وزن شرایط مطلوب و بحرانی، این صفحه بر اساس وضعیت­های عوامل کلیدی به سه وضعیت تقسیم شدند)جدول5(:

جدول4: وضعیت­های عوامل کلیدی به تفکیک هر سناریو براساس طیف سه­گانه مطلوب تا بحران

ارزیابی عملکرد

بازآموزی مربیان

تمرینات علمی

نظام جامع  استعدادیابی

امکانات ورزشی مدرن

سیستم حمایتی مداوم

برنامه­ریزی جامع

عوامل کلیدی

//

سناریو

 

مطلوب

مطلوب

ایستا

مطلوب

مطلوب

مطلوب

مطلوب

سناریوی 1

بحران

بحران

بحران

ایستا

ایستا

ایستا

بحران

سناریوی 2

بحران

بحران

بحران

ایستا

ایستا

ایستا

ایستا

سناریوی 3

بحران

ایستا

بحران

ایستا

ایستا

ایستا

ایستا

سناریوی 4

بحران

بحران

ایستا

ایستا

ایستا

ایستا

بحران

سناریوی 5

 

ایستا

ایستا

مطلوب

ایستا

ایستا

ایستا

ایستا

سناریوی 6

 

بحران

ایستا

ایستا

ایستا

ایستا

ایستا

ایستا

سناریوی 7

 

بحران

بحران

ایستا

ایستا

ایستا

ایستا

ایستا

سناریوی 8

 

                                     

           

جدول5: تعریف مفهوم اعداد و وضعیت­ها در صفحه سناریو

امتیاز

وضعیت

ویژگی

3

مطلوب

(خوش­بینانه)

 

حاکم بودن بهترین شرایط ممکن برای توسعه ورزش قهرمانی

1

ایستا

(بینابین)

بلاتکلیفی در ورزش قهرمانی و رشد تدریجی

3-

بحران

(بدبینانه)

فاصله گرفتن از ماموریت­ها، رشد ثابت و گاها منفی

برای درک بهتر هر یک از وضعیت­ها، امتیازی بین 3 تا 3- داده ­شده است و نسبت به جایگزینی اعداد به جای وضعیت­ها اقدام گردید تا زمینه درک کمی از صفحه سناریو­ها نیز فراهم شود (زالی، 1392). این می­تواند وضعیت و جایگاه ورزش قهرمانی کشور را به تفکیک سناریو و هرعامل کلیدی به­طور روشن و شفاف نشان دهد (جدول6):

جدول6: ضرایب، تعداد و درصد هر یک از وضعیت­ها به تفکیک هر سناریو بر اساس طیف سه­گانه مطلوبیت تا بحران

 

 

سناریو

تعداد وضعیت­ها به تفکیک

ضرایب وضعیت­ها

وضعیت­های مطلوب

وضعیت­های بحرانی

مطلوب

ایستا

بحران

3

1

3-

میزان مطلوبیت

امتیاز ایده آل

درصد مطلوبیت

میزان شرایط بحرانی

حداکثر شرایط بحرانی

درصد شرایط بحرانی

سناریو1

6

1

-

18

1

0

18

21

71/85

0

21-

0

سناریو2

-

3

4

0

3

12-

0

21

0

12-

21-

1/57

سناریو3

-

4

3

0

4

9-

0

21

0

9-

21-

8/42

سناریو4

-

5

2

0

5

6-

0

21

0

6-

21-

5/28

سناریو5

-

4

3

0

4

9-

0

21

0

9-

21-

8/42

سناریو6

1

6

-

3

6

0

3

21

28/14

0

21-

0

سناریو7

-

6

1

0

6

3-

0

21

0

3-

21-

2/14

سناریو8

-

5

2

0

5

6-

0

21

0

6-

21-

5/28

با توجه به قرابت سناریوها، می­توان آن­ها را به چهار گروه تقسیم کرد که هر یک از گروه­ها شامل یک یا چند سناریو با ویژگی­های تقریباً مشترک با تفاوت کم در یک یا چند وضعیت از میان 7 عامل کلیدی هستند. گروه اول: سناریوی مطلوب  (سناریو اول)، گروه دوم: سناریوی ایستا و وضع موجود (سناریو ششم)، گروه سوم: سناریوهای روند نا مطلوب (سناریوهای چهارم، هفتم و هشتم) و گروه چهارم: سناریوهای بحرانی (سناریوهای دوم، سوم و پنجم).

    از میان 8 سناریوی باورکردنی، 2 سناریوی قوی وجود دارند (سناریوی اول و دوم) که احتمال وقوع آن­ها بیشتر از بقیه سناریوهاست؛ یکی وضعیت مطلوب و دیگری وضعیت نامطلوب را برای آینده ورزش قهرمانی کشور نشان می­دهند و می­توان پیش­بینی کرد با توجه به تاثیرپذیری همه این عوامل از یکدیگر احتمال تحقق تدریجی آن­ها وجود دارد. البته آنچه اهمیت بسیار زیادی می­یابد نه­تنها تحلیل سناریوها که تحلیل عوامل کلیدی از نظر وضعیت آن­ها در حال حاضر است. اگر شرایط مطلوب، ایستا و بحرانی را با امتیازهای 3 تا 3- در هر عامل کلیدی و برای کل سناریوهای 8 گانه جمع بزنیم، میانگین آن­ها نشان­دهنده وضعیت هر عامل در آینده پیش­روی ورزش قهرمانی کشور است (جدول7). بر اساس محاسبات انجام شده عوامل سیستم حمایتی مداوم، نظام جامع استعدادیابی و امکانات ورزشی مدرن با امتیاز مثبت مشابه و بعد از اینها عامل برنامه­ریزی جامع از عوامل کلیدی هستند که وضعیت مثبتی را نشان می­دهند. از طرف­دیگر، عامل ارزیابی عملکرد بحرانی­ترین عامل کلیدی و به عنوان مهم­ترین معضل در توسعه آینده ورزش قهرمانی کشور شناسایی شده ­است و به دنبال آن عوامل بازآموزی مربیان و تمرینات علمی قرار دارند که با بحران روبه­رو هستند.

جدول7: رتبه بندی عوامل کلیدی براساس میزان مطلوبیت تا بحرانی

میانگین

وضعیت عوامل کلیدی درسناریوها

عامل کلیدی

25/1

10

سیستم حمایتی مداوم

25/1

10

نظام جامع استعدادیابی

25/1

10

امکانات ورزشی مدرن

25/.

2

برنامه­ریزی جامع

25/.-

2-

تمرینات علمی

75/.-

6-

بازآموزی مربیان

75/1-

14-

ارزیابی عملکرد

بحث و نتیجه­گیری

    هدف پژوهش حاضر، آینده­نگاری ورزش قهرمانی ایران با روش سناریوپردازی و تحلیل اثرات متقابل در افق ده­ساله بود. در این پژوهش سه عاملستم حمایتی مداوم، نظام جامع استعدادیابی و امکانات ورزشی مدرن با امتیاز مثبت مشابه و بعد از این­ها عامل برنامه­ریزی جامع از عوامل کلیدی ورزش قهرمانی کشور بودند که وضعیت مثبتی را نشان می­دادند. از­طرف دیگر، عامل ارزیابی عملکرد بحرانی­ترین عامل کلیدی ورزش قهرمانی کشور بود و به عنوان مهم­ترین معضل در توسعه آینده ورزش قهرمانی کشور شناسایی شد.

    در این پژوهش عامل سیستم حمایتی مداوم در بررسی تاثیرات عوامل بر هم­دیگر به عنوان یکی از موثرترین عوامل با امتیاز بسیار بالا شناسایی شد که حاکی از نقش و اهمیت آن در آینده ورزش قهرمانی کشور است. نتیجه به­دست آمده با یافته­های پژوهش­ الهی و همکاران (1383)، دی بوچر و همکاران (2006)، حسینی و همکاران (1392)، آسایش و همکاران (2013) و ساتیرا و شیلبوری (2009) هم­خوانی دارد.­نظر می­رسد در ایران بنا­به مندرجات طرح جامع ورزش کشور، طرحی جامع و اجرایی برای ورزش قهرمانی وجود ندارد و هماهنگی میان نهادهای متولی ورزش­قهرمانی ضعیف است. باشگاه­ها، هیئت­ها، فدراسیون­ها و انجمن­های ورزشی، وزارت ورزش و جوانان و وزارت آموزش و پرورش، نهادهایی هستند که در زمینه ورزش قهرمانی در کشور فعالیت می­کنند، اما این فعالیت­ها هر کدام مسیر جداگانه­ای را طی می­کند و یک برنامه راهبردی و نظام جامع که مبنای عمل و برنامه­ریزی این نهادها باشد، وجود ندارد (فراهانی و عبدوی بافتانی، 1383). نتایج برخی پژوهش­ها نشان می­دهد ورزش­قهرمانی کشور با مسائلی همچون نداشتن برنامه جامع حمایت از ورزشکاران و مربیان مواجه است. این در حالی­است که کمیته­های ملی المپیک کانادا، آمریکا، استرالیا، بریتانیا، فنلاند و ژاپن،  «ورزش قهرمانی و نخبگان» را از حوزه­های کلیدی عملکرد خود بیان کرده و برنامه­های ویژه­ای را برای آن تدارک دیده اند و معتقدند یکی از عوامل موثر بر موفقیت در سیستم ورزش قهرمانی، حمایت از ورزشکاران حتی در دوران بازنشستگی است (دیویس، 2010). در این پژوهش سعی شد وضعیت­های محتمل سیستم حمایتی مداوم در ورزش قهرمانی کشور شناسایی و مورد تحلیل قرار گیرد. در مجموع سه­نگاه مختلف می­توان به وضعیت آینده ورزش قهرمانی کشور در عرصه سیستم حمایتی مداوم داشت. نگاه خوش­بینانه (وضعیت مطلوب) که درآن نظام ورزش ساختارمند، تقسیم درست وظایف و حمایت کامل ازقهرمانان از قبل قهرمانی تا بازنشستگی است. نگاه بینابین (وضعیت ایستا) که در آن حمایت مقطعی، موازی­کاری و تبعیض بین قهرمانان رشته­های ورزشی است. نگاه بدبینانه(وضعیت بحرانی) که درآن عدم حمایت ازقهرمانان و مربیان، ندادن پاداش مادی ومعنوی، بی انگیزگی و مهاجرت مربیان و قهرمانان است.

    دراین پژوهش عامل نظام جامع استعدادیابی در بررسی تاثیرات عوامل بر هم­دیگر به عنوان یکی دیگر از موثرترین عوامل با امتیاز بسیار بالا شناسایی شده که حاکی از اهمیت آن در آینده ورزش قهرمانی کشور است. نتیجه به­دست آمده با یافته­های پژوهش­ آسایش و همکاران (2013)، دی بوچر و همکاران (2006)، ساتیرا و شیلبوری (2009)، سیف پناهی و حاجی حسنی (2017)، ادیب (1394) و پورکیانی و همکاران (1396) هم­خوانی دارد. در زمینه عامل نظام جامع استعدادیابی، جامعه ایران از لحاظ استعداد انسانی بسیار غنی است و از این حیث زمینه مناسبی وجود دارد، اما متاسفانه مشغول شدن جوانان دررشته ورزشی خاص بیشتر بر پایه سنت­ها، آرزوها و علایق فردی استوار است و به محبوبیت آن ورزش، فشار والدین، تخصص معلمان مدارس و فراهم بودن امکانات ورزش مورد نظر بستگی دارد (بارفروش، 1387).  استعدادیابی ورزشی در کشور هنوز به­صورت سنتی و با استفاده از مشاهده میدانی انجام می­گیرد و به­نظر می­رسد طرحی جامع و اجرایی برای استعدادیابی وجود ندارد. هماهنگی میان نهادهای متولی ورزش قهرمانی در بحث استعدادیابی ضعیف است. پرورش ورزشکار در کشور نظام ساختارمند و یکپارچه­ای ندارد و نهادهای مختلف هریک به­صورت جداگانه به این امر می­پردازند. مطالعه تطبیقی کشورهایی که در ورزش قهرمانی پیش­رو هستند (استرالیا، کانادا، آمریکای، چین، روسیه، ژاپن، کره جنوبی، برزیل و ...) نشان می­دهد که در آن کشورها فرایند استعدادیابی به­صورت نظام­مند، یک­پارچه و جامع اجرا می شود (چاپلت و همکاران، 2012). در این پژوهش سعی شد وضعیت­های محتمل نظام جامع استعدادیابی در ورزش قهرمانی کشور شناسایی و مورد تحلیل قرار گیرد. در مجموع سه­نگاه مختلف می­توان به وضعیت آینده ورزش قهرمانی کشور در عرصه نظام جامع استعدادیابی داشت. نگاه خوش­بینانه (وضعیت مطلوب) که درآن وجود طرح جامع و هدفمند برای کشف، پرورش و ارتقای استعدادهاست. نگاه بینابین (وضعیت ایستا) که در آن استعدادیابی سنتی، موازی­کاری نهادهای مختلف و بی توجهی به استعدادهاست. نگاه بدبینانه (وضعیت بحرانی) که درآن فقدان برنامه حتی کوتاه مدت، بی توجهی به مربیان متخصص و عدم سرمایه­گذاری است.

    در این پژوهش عامل امکانات ورزشی مدرن در بررسی تاثیرات عوامل بر هم­دیگر به عنوان یکی دیگر از موثرترین عوامل با امتیاز بالا شناسایی شده که حاکی از اهمیت آن در آینده ورزش قهرمانی کشور است. نتیجه به­دست آمده با یافته­های پژوهش­ دی بوچرو همکاران (2006)، فراهانی و همکاران (1395)، ساتیرا و شیلبوری (2009)، سیف پناهی و حاجی حسنی (2017)، آندروف (2000) و پورکیانی و همکاران (1396) هم­خوانی دارد. در زمینه عامل امکانات ورزشی مدرن، تدوین نظام استانداردسازی اماکن و فضاهای ورزشی با تأکید بر استانداردهای بین­المللی، نبود یا کمبود امکانات و تسهیلات ورزشی استاندارد از عوالی هستند که موجب کندی پیشرفت ورزشکاران می­شوند که اگر این کمبود برطرف نشود، به­نظر نمی­رسد ورزشکاران بتوانند به بالاترین سطح توانمندی خود برسند.  با نگاهی اجمالی به بولتن مدال­های قهرمانی کشورهای مختلف می­توان مشاهده کرد بیشترین افتخارات ملی نصیب کشورهایی شده است که امکانات ورزشی مناسب­تری دارند. در ایران هر چند در سال­های اخیر روند ساخت فضاهای ورزشی رو به رشد بوده، اما این موضوع که در ساخت اماکن ورزشی مذکور تا چه حد استانداردهای بین­المللی رعایت شده یا تا چه حد به طور ویژه نیازهای نظام ورزش­قهرمانی را تأمین کرده، قابل تأمل است. در حال حاضر یکی از مهم­ترین دلایل عدم توفیق در اخذ میزبانی مسابقات بین­المللی توسط ایران، کیفیت ضعیف اماکن ورزشی است (مظفری و همکاران، 1391). در این پژوهش سعی شد وضعیت­های محتمل امکانات ورشی مدرن در ورزش قهرمانی کشور شناسایی و مورد تحلیل قرار گیرد. در مجموع سه نگاه مختلف می­توان به وضعیت آینده ورزش قهرمانی کشور در عرصه امکانات ورزشی مدرن داشت. نگاه خوش­بینانه (وضعیت مطلوب) که درآن وجود نظام استاندارد اماکن و احصای فناوری روز دنیا است. نگاه بینابین (وضعیت ایستا) که در آن کمبود امکانات استاندارد و عدم استفاده بهینه بهره­برداران است. نگاه بدبینانه (وضعیت بحرانی) که درآن فقدان امکانات استاندارد، تجهیزات و تاسیسات مناسب است.

    در پژوهش حاضر عامل برنامه­ریزی جامع در بررسی تاثیرات عوامل بر هم­دیگر به عنوان موثرترین عامل با امتیاز بسیار بالا شناسایی شده که حاکی از دغدغه خبرگان در مورد نقش و اهمیت آن در آینده ورزش قهرمانی کشور است. نتیجه به­دست آمده با یافته­های پژوهش­ الهی و همکاران (1383)، دی بوچر و همکاران (2006) و حسینی و همکاران (1392) هم­خوانی دارد. در این مورد به­نظر می­رسد الویت­بندی دقیقی در ورزش­قهرمانی کشور وجود ندارد. فعالیت­ها وبرنامه­ها، بدون چشم انداز روشن و منطقی که در سطح ملی پذیرفته شده باشند، به اجرا گذاشته می­شوند (حسینی و همکاران، 1392). سازمان تربیت بدنی موظف بود تا پایان سال اول برنامه سوم توسعه، طرح جامع ورزش کشور را با تأکید بر عمومی کردن ورزش، توسعه ورزش­قهرمانی در رشته­های دارای اولویت و ....را به هیئت وزیران ارائه کند. سرانجام تدوین طرح جامع با تلاش فراوان در  تاریخ 9/6/82 به تصویب هیئت محترم وزیران رسید. افق این برنامه ده­ساله بود، اما متاسفانه اجرایی نشد. در­این پژوهش سعی شد وضعیت­های محتمل برنامه­ریزی در ورزش قهرمانی کشور شناسایی و مورد تحلیل قرار گیرد. در مجموع سه­نگاه مختلف می­توان به وضعیت آینده ورزش قهرمانی کشور در عرصه برنامه­ریزی جامع داشت. نگاه خوش­بینانه (وضعیت مطلوب) که در آن برنامه­ریزی جامع با چشم انداز منطقی و توسعه­گراست. نگاه بینابین (وضعیت ایستا) که در آن برنامه­ریزی کوتاه مدت و بدون چشم انداز روشن است. نگاه بدبینانه (وضعیت بحرانی) که در آن فاقد برنامه مشخص، لحظه­ای و فرد محور است.

    در این پژوهش عامل ارزیابی عملکرد در بررسی تاثیرات عوامل بر هم­دیگر به عنوان یکی دیگر از موثرترین عوامل با امتیاز بالا شناسایی شده که حاکی از دغدغه خبرگان در مورد اهمیت آن در آینده ورزش قهرمانی کشور است. نتیجه به­دست آمده با یافته­های پژوهش­ تندنویس و همکاران (1386)، دی بوچر و همکاران (2006) و جوادی پور (1394) هم­خوانی دارد. سنجش و اندازه­گیری عملکرد، یکی از مهم­ترین حلقه­های زنجیره مدیریت در سازمان است و اهمیت آن به­حدی است که صاح­ نظران دانش مدیریت معتقدند آنچه را نتوان اندازه­گیری کرد، نمی توان مدیریت کرد. امروزه ارزیابی عملکرد با نگاهی جامع­تر به بحث عملکرد سازمان می­نگرد؛ به­طوری که جای خود را به مفهوم «مدیریت عملکرد» داده است. همه سازمان­ها برای توسعه، رشد و پایداری در عرصه رقابت امروزی، به نوعی سیستم ارزیابی عملکرد نیاز دارند تا بتوانند در قالب آن کارآیی و اثربخشی خود را بسنجند (مدوری و استیپل، 2000). اهمیت این عامل باعث شده، تلاش­های زیادی جهت بازنگری و بهینه­سازی شاخص­های ارزیابی عملکرد ورزش قهرمانی انجام شود (شعبانی بهار، پارساجو، 1392). محققان علوم ورزشی معتقدند یکی از مؤثرترین اعضای فدراسیون­های ورزشی، مربیان به­ویژه مربیان تیم­های ملی­اند که عملکرد آن­ها برآیند عملکرد سازمان و آینه­ای تمام نما از دستاوردهای کل فدراسیون است؛ به­طوری­که موفقیت یا شکست اهداف و راهبردهای سازمان­های ورزشی مذکور، در پیروزی یا شکست تیم­های ملی نمایان و ارزیابی می­شود. در این پژوهش سعی گردید وضعیت­های محتمل ارزیابی عملکرد در ورزش قهرمانی کشور شناسایی و مورد تحلیل قرار گیرد. در مجموع سه­نگاه مختلف می­توان به وضعیت آینده ورزش قهرمانی کشور در عرصه ارزیابی عملکرد داشت. نگاه خوش­بینانه (وضعیت مطلوب) که درآن ارزیابی مداوم و توجه کامل به نتایج ارزیابی است. نگاه بینابین (وضعیت ایستا) که در آن ارزیابی مقطعی وعدم توجه به نتایج ارزیابی است. نگاه بدبینانه (وضعیت بحرانی) که درآن فقدان ارزیابی و عدم تاثیر نتایج ارزیابی­هاست.

    در زمینه سناریوهای باورکردنی توسعه ورزش قهرمانی ایران و طبقه­بندی آن­ها، نتایج نشان داد 2 سناریو با امتیاز بالا و احتمال وقوع بیشتر در شرایط پیش­روی ورزش قهرمانی کشور متصور است که از میان آن­ها یک سناریو مطلوب و یک سناریو شرایط بحرانی، همچنین نرم­افزار 8 سناریو با سازگاری بالا (باورکردنی) را نشان می­دهد. در ماتریس سناریو متاسفانه وضعیت­های مطلوب تنها بخش اندکی از ماتریس را شامل می­شوند. از مجموع 56 وضعیت حاکم بر صفحه سناریو بر اساس تعداد، 7 وضعیت مطلوب تنها معادل 5/12 درصد، 34 وضعیت ایستا معادل 71/60 درصد و وضعیت­های بحرانی با 15 وضعیت 79/26 درصد از کل صفحه سناریو­ها را به خود اختصاص داده است. با احتساب جمع وضعیت­های بحرانی و ایستا 5/87 درصد از کل وضعیت­ها شرایط نه چندان مطلوب را گزارش می­دهند، در مقایل شرایط مطلوب تنها 5/12 درصد از وضعیت­ها را شامل می­شوند.

    سناریوی گروه اول: سناریو مطلوب، این گروه شامل سناریوی اول است و بهترین و مطلوب­ترین شرایط ممکن برای ورزش قهرمانی کشور را شامل می­شود. در این گروه حالت بحرانی وجود ندارد و به­لحاظ فراوانی بیشترین تعداد وضعیت مطلوب را بین سناریوهای دیگر گروه­ها به­خود اختصاص داده است؛ به­طوری­که  71/85 درصد میزان حالت­ها مطلوب،  29/14 درصد ایستا و صفر درصد حالت بحران را نشان می­دهند. مقایسه درصد فراوانی حالت  مطلوب و بحرانی این گروه با گروه­های دیگر نشان­دهنده وضعیت مناسب  پیش­روی ورزش قهرمانی کشور در این گروه است. ویژگی این سناریو انجام برنامه­ریزی جامع، حمایت مداوم از قهرمانان، توسعه کامل امکانات ورزشی مدرن، استقرار نظام جامع استعدادیابی، انجام تمرینات تا حدودی علمی، برگزاری مداوم دوره­های بازآموزی و ارزیابی مستمر از عملکرد است. در این سناریو تمامی وضعیت­ها در مطلوب­ترین حالت قرار دارند و فقط تمرینات علمی است که وضعیت بینابین را دارد. امتیاز این سناریو از نظر برخورداری از وضعیت­ها 18 از حداکثر 21 و میانگین آن 57/2 از حداکثر 3 است. به طور­کلی، این سناریو مشخص­کننده حالات مثبت و مناسب پیش­روی ورزش قهرمانی کشور است. ویژگی و رویکرد این سناریو توسعه­ای و در بالاترین سطح عملکرد است.                                             

    سناریوی گروه دوم: سناریو ایستا و ادامه وضع موجود، این گروه شامل سناریوی ششم است که از نظر فراوانی، بیشترین تعداد وضعیت ایستا را بین سناریوهای دیگر به خود اختصاص داده و نشان­دهنده وضعیت تقریباً ایستا پیش­روی ورزش قهرمانی کشور در این گروه است. میزان تفاوت اثرگذاری­های این گروه تفاوت زیادی با گروه اول و گروه سوم دارد. در این گروه وضعیت بحرانی وجود ندارد؛ به­طوری­که 71/85 درصد میزان حالت­ها ایستا و 29/14 درصد حالت­ها مطلوب است. در این سناریو هیچ مزیت مهمی مشاهده نمی­شود، فقط عامل تمرینات علمی است که وضعیت مطلوبی دارد. امتیاز این سناریو از نظر برخورداری از وضعیت­ها 3 از حداکثر 21 و میانگین آن 43/. از حداکثر 3 است. به­طور­کلی، در این سناریو توسعه بسیار کند، آرام و با حفظ وضع موجود است. ویژگی این سناریو بلاتکلیفی در ورزش قهرمانی و رشد تدریجی آن است.                                                                       

    سناریوهای گروه سوم: سناریوهای روند نامطلوب، این گروه شامل سه سناریوی چهارهم، هفتم و هشتم است. در این گروه حالت مطلوب وجود ندارد؛ به­طوری­که 76 درصد حالت­ها ایستا و 24 درصد حالت­ها بحرانی را نشان می­دهند. از جمله ویژگی­های این گروه از سناریوها می­توان به انجام برنامه­ریزی پراکنده و مقطعی، حمایت محدود از قهرمانان، توسعه تدریجی امکانات ورزشی مدرن، انجام استعدادیابی به­صورت پراکنده و عدم انجام ارزیابی از عملکرد اشاره کرد. امتیاز سناریو هفتم از نظر برخورداری از وضعیت­ها 3- از حداکثر 21 و میانگین آن 43/.- از حداکثر 3 است، امتیاز سناریوهای چهارم و هشتم 6- از حداکثر 21 و میانگین آنها 86/.- از حداکثر 3 است. به­طور­کلی در این گروه مدیریت­ها با طیف وسیعی از شرایط نامطلوب مواجه هستند. ویژگی سناریو­های این گروه فاصله گرفتن از ماموریت­ها، رشد ثابت و گاها منفی است.

    سناریوهای گروه چهارم: سناریوهای بحرانی، این گروه شامل سه سناریوی دوم، سوم و پنجم است. این گروه از سناریوها که فقط وضعیت­های بحران کامل یا در آستانه بحران را شامل می­شوند با عنوان «فاجعه برنامه­ریزی و مدیریتی» شناخته می­گردند. در این گروه حالت مطلوب وجود ندارد و عوامل متمایزکننده، تفاوت در میزان حالت­های ایستا و بحرانی است؛به­طوری­که 52 درصد حالت­ها ایستا و 48 درصد حالت­ها بحرانی را نشان می­دهند. امتیاز سناریو سوم و پنجم از نظر برخورداری از وضعیت­ها 9- از حداکثر 21 و میانگین آن 29/1- از حداکثر 3 است، امتیاز سناریوی دوم 12- از حداکثر 21 و میانگین آن­ها 71/1- از حداکثر 3 است. ویژگی سناریوهای این گروه، وضعیت بحرانی، ضد توسعه و فاجعه مدیریتی است.

    همان­طوری­که مشاهده شد در میان سناریوهای محتمل (قوی­ترین) توسعه ورزش قهرمانی ایران، سناریوی اول، محتمل­ترین حالت مطلوب است. این سناریو محتمل­ترین سناریوی پیش­روی ورزش قهرمانی کشور برای تحقق اهداف است که از وجود روندهای مثبت حکایت دارد. سناریوی دوم، محتمل­ترین حالت نامطلوب است. در این سناریو از 7 عامل کلیدی 4 عامل در وضعیت بحرانی و 3 عامل در وضعیت ایستا قرار دارند.

    در زمینه نقاط قوت و ضعف سناریوهای اول و دوم (محتمل­ترین سناریوها)، در مورد عامل برنامه­ریزی جامع، وجود سرمایه انسانی متخصص در امر مدیریت ورزش قهرمانی از نقاط قوت محسوب می­شود در مقابل تعدد مراکز سیاست­گذاری و تصمیم گیری در ورزش قهرمانی، عدم نگاه راهبردی و نقش ضعیف کمیته ملی المپیک در راهبری و مدیریت ورزش قهرمانی از نقاط ضعف این عامل کلیدی محسوب می­شوند. در مورد عامل حمایت مداوم، تهیه طرح جامع حمایت از ورزش قهرمانی از ضروریات است، عدم موازی کاری نهادهای درگیر در ورزش قهرمانی، یکپارچه سازی فعالیت­های ورزش قهرمانی، حمایت و پشتیبانی از ورزشکاران نخبه از الزامات این­عامل کلیدی است. در مورد عامل سیستم جامع استعدادیابی، وجود جمعیت جوان و وجود استعدادهای بالقوه در کشور از نقاط قوت این عامل­کلیدی محسوب می­شود و از­طرفی جذب نخبگان ورزشی توسط سایر کشورها در حال حاضر از نقاط ضعف به­شمار می­آید. به­روز نبودن اماکن و تجهیزات ورزشی و ضعف در تولید تجهیزات استاندارد از دیگر ضعف­هاست. تجهیزات مدرن باعث بهبود رکوردهای قهرمانان در مسابقات مختلف شده و امکان میزبانی کشور از مسابقات مهم بین­المللی را هم فراهم می­آورد. نتایج نشان داد در سناریو اول (قوی­ترین سناریو) تمامی عوامل کلیدی حالت مطلوب را نشان می­دادند به استثنای عامل کلیدی تمرینات علمی که حالت ایستا داشت. متاسفانه هنوز در خیلی از رشته­ها، رده­ها و مناطق مختلف تمرینات ورزشی به شکل سنتی دنبال می­شود، لذا دست­یابی به یک الگوی نظام­مند برای تمرینات ورزش قهرمانی از الزامات است. در مورد بازآموزی مربیان، بزرگترین سرمایه هر سازمانی نیروی انسانی متخصص است و باید جهت ارتقای آن­ها پیش­بینی لازم از جمله برگزاری کلاس­های بازآموزی صورت گیرد. مطالعه پیشینه نشان داد در ورزش قهرمانی کشور ضعف نظام تربیت مربیان حرفه­ای به چشم می­خورد. رعایت معیارها و ضوابط در به­کارگیری نیروی انسانی و ایجاد نظام جامع آموزش مربیان باید در دستور کار قرار گیرد. در رتبه­بندی عوامل 7 گانه کلیدی ورزش قهرمانی کشور ارزیابی عملکرد بیشترین میزان وضعیت بحرانی را دارا بود که می­طلبد توجه بیشتری به این عامل انجام شود به ویژه اینکه مربیان از عوامل مهم موفقیت یا شکست ورزشکاران محسوب می­شوند. 

    نتیجه­گیری کلی: عوامل مختلفی برتوسعه ورزش قهرمانی اثر گذار هستند و تاکنون طرح‌ها و برنامه‌های مختلفی برای توسعه ورزش قهرمانی ارائه شده که به­نظر می­رسد برنامه‌ریزی­‌های صورت گرفته تاکنون موفق نبوده‌اند. شاهد مدعا، نبود ثبات در مدال آوری در ادوار مختلف رقابت­های ورزشی در سطوح بین­المللی و همچنین محدود بودن رشته­های صاحب مدال است؛ به­طوری­که سهم ایران از خیل عظیم مدال­های توزیع شده در تمامی ادوار المپیک تابستانی به جز سه رشته کشتی، تکواندو و وزنه برداری، تنها یک مدال نقره در رشته ورزشی دو و میدانی است و در بازی­های آسیایی نیز چندین دوره است که بین رتبه­های چهارم تا ششم بازی­ها در نوسان هستیم- این­در­حالی است که ایران از لحاظ استعداد انسانی و منابع مالی بسیار غنی است. استعدادیابی ورزشی در کشور هنوز به­صورت سنتی و با استفاده از مشاهده میدانی انجام می­گیرد. پرورش ورزشکار نظام ساختارمند و یکپارچه­ای ندارد و به­صورت گلخانه­ای انجام می­شود. بدین نرنیب، ضروری است در نحوه اداره امور ورزش قهرمانی توجه جدی صورت گیرد تا بتوانیم از پتانسیل فراوان نیروی انسانی کشور جهت ارتقای هویت ملی از طریق ورزش بیش از گذشته موثر باشیم.

  • منابع  

    • ادیب، فرشته. (1394). «ترسیم فضای سناریویی ورزش قهرمانی استان خراسان رضوی در افق 1404». پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاداسلامی مشهد، گروه تربیت بدنی.
    • الهی، علیرضا و پورآقایی، زهرا. (1383). «بررسی وضعیت استادیوم­های فوتبال کشور در مقایسه با استانداردهای اروپایی». نشریه حرکت. شماره 19، صص 63-79 .
    • بارفروش، احمد. (1387). تحلیل محتوای نشریات ورزشی، سه ماهه دوم دفتر مطالعات وتوسعه رسانه­ها، معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
    • پورکیانی، محمد؛ حمیدی، مهرزاد؛ گودرزی، محمود و همکاران. (1396). «تحلیل اثرگذاری ورزش حرفه­ای وقهرمانی برتوسعه ورزش». مطالعات مدیریت ورزشی، شماره 42، ص 55-72.
    • تندنویس، فریدون و قاسمی، محمدهادی. (1386). «مقایسه دیدگاه ورزشکاران، مربیان و صاحب­نظران در مورد راهکارهای پیشرفت ورزش قهرمانی ژیمناستیک کشور». فصلنامه المپیک، شماره 4، صص 17-29.
    • جوادی پور، محمد. (1394). «چالش­های مدیریت ورزش قهرمانی در ایران». مطالعات مدیریت ورزشی. شماره30، صص 13-34.
    • حسینی، شاهو؛ حمیدی، مهرزاد؛ قربانیان رجبی، آسیه و همکاران. (1392). «شناسایی قوت­ها، ضعف­ها، فرصت­ها و تهدیدهای استعدادیابی درورزش قهرمانی کشور و بررسی تنگناها و چالش­های فراروی آن». مدیریت ورزشی. شماره 17، صص 29-54.
    • زالی، نادر. (1392). آینده­نگاری راهبردی در برنامه­ریزی و توسعه منطقه­ای. چاپ دوم، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی
    • شعبانی بهار، غلامرضا و پارساجو، علی. (1392). «بازنگری و بهینه­سازی شاخص­های ارزیابی عملکرد هیئت­های ورزشی استان همدان». پژوهش­های معاصر در مدیریت ورزشی. دوره3، شماره6، صص 39-47.
    • علی­دوست قهفرخی، ابراهیم؛ سجادی، نصراالله؛ محمودی، احمد و همکاران. (1393). «بررسی اولویت­ها وراهکارهای پیشرفت ورزش قهرمانی جودو کشور». مدیریت ورزشی. دوره6، (2) ، صص 231-246.
    • فراهانی، ابوالفضل وعبدوی بافتانی، فاطمه. (1383).«امکانات و تجهیزات پایگاه­های ورزش قهرمانی و نقش آن در توسعه ورزش کشور». مجله حرکت. شماره 29، صص 69- 83.
    • فراهانی، ابوالفضل؛ کشاورز، لقمان و صادقی، علی. (1395). «تدوین راهبردهای توسعه ورزش قهرمانی ایران». پژوهش­های کاربردی در مدیریت ورزشی. دوره5، شماره3،(19 پیاپی)، صص 125-140.
    • مظفری، سیدامیراحمد و همکاران. (1388). «نظام جامع توسعه ورزش قهرمانی ایران». طرح پژوهشی، تهران، پژوهشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، صص 156-200.
    • مظفری، سیدامیراحمد؛ الهی، علیرضا؛ عباسی، شهامت و همکاران. (1391). «راهبردهای توسعه نظام ورزش قهرمانی ایران». نشریه مطالعات مدیریت ورزشی. شماره13 ، صص 33-48 .
    • ناظمی، امیر و قدیری، روح الله. (1385). آینده­نگاری: مفاهیم و کاربردها. مرکز صنایع نوین.
      • Andreff, W. (2000). “Sport and economic development”. Play the Game, p: 12-16.
      • Asayesh, L., Karkon, H., Karkon, M. (2013). “The challenges of athletics in Iran: A Delphi study”. Europen Journal of Experiment Biology, 3(6), p: 66-72.
      • Chappelet, J.L., et al. (2012). Strategic and performance management of olympics sport organizations. Seconde Edition, Human Kinetics.
      • Davies, B.J. (2010). “Talent management in academies”. Journal of Educational Emerald Publications, Vol.19, No.1. P:418-426.
      • De Bosscher, V., Bottenburg, M., Shibli, S., et al. )2006(. “A conceptual framework for analyzing sports policy factors leading to international sporting success”. European Sport Management quarterly, 6 (2), p:185- 215.
      • De Bosscher, V., Bingham, J., Shibli, S., et al. )2015(. “An international comparison of the sports policy factors leading to international sporting success (spliss2) in 15 nations”.ac.be. p:1- 24.
      • De Bosscher, V., Shibli, S., Westerbeek, H., van Bottenburg, M. (2017). “Convergence and Divergence of Elite Sport Policies: Is There a One-Size-Fits?”ac.be.
      • Green, M. (2007). Olympic glory or grassroots development?. Sport policy priorities in Australia, Canada and the United Kingdom, 1960 2006”. The international journal of the history of sport, 24 (7), p: 921- 953.
      • Krishna, A., Haglund, E. (2008). Why do some contries win more Olympic madals? Lessons for social mobility and poverty reduction”. Economic and Political Weekly, P: 143-151.
      • Medori, D., Steeple, D. (2000). “A Framework for Auditing and Enhancing performance Measurement systems”. International Journal of Operations & Production Management, Vol.20, No.5, p: 520-33.
      • Seifpanahi Shabani, , Haji Hasani, M. (2017). “The Effective Factors in Promoting of Iranian Sport National Teams”. Annals of Applied Sport Science, vol. 5, No. 4, p: 77-84.
      • Shibli, S., De Bosscher, V., Van Bottenburg M., Westerbeek, H. (2012). “Measuring performance and success in elite sports”. In: Managing High Performance Sport. Sotiriadou, p and De Bosscher, v (eds). Foundations of Sport Management. Routledge, Abingdon, Oxon, p: 30-44.
      • Sotiriadou, K., Shilbury, D. )2009(. “Australian Elite Athlete Development: An organizational”. Sport Management Review, 12: p: 137-148.
      • Szymanski, S. )( “The economic impact of the world cup”. World Economics, 3 (1), p: 169-177.