نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی ، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ،دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

2 دانشیار مدیریت ورزشی، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

3 دانشیار مدیریت ورزشی دانشگاه علامه طباطبایی

4 دانشیار گروه مدیریت ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

هدف از این پژوهش، طراحی مدل توسعه اکوسیستمی ورزش در شمال کشور (استان­های گیلان، مازندران و گلستان) براساس همسوسازی ورزش همگانی و قهرمانی و همگرایی بین استانی بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی نظام­مند (تماتیک) انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش صاحب­نظران (اساتید، مدیران و..) و منابع اطلاعاتی (مقالات، اسناد و ..) بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت (اشباع نظری) با روش قضاوتی نمونه­گیری شد (19 نفر و 58 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه­ای نظام‌مند و مصاحبه­های اکتشافی ساختارمند بود. روایی پژوهش براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، روایی محتوایی ابزارها و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته­ها از روش کدگذاری مفهومی و تحلیل سیستمی استفاده شد. چارچوب مفهومی استخراج شده شامل 4 سطح، 9 منظر، 36 بُعد و 115 مؤلفه کلیدی بود. مدل پژوهش شامل چهار سطح مفهومی؛ ظرفیت محیطی توسعه ورزش شمال، راهبری سیستمی توسعه ورزش شمال، همگرایی توسعه ورزش همگانی و قهرمانی و کارکردهای توسعه همگرای ورزش شمال است. براساس نتایج به سازمان­های متولی توسعه ورزش در استان­های شمال کشور پیشنهاد می­شود با توجه به اکوسیستم مشترک و مشابه سه استان، راهبرد همگرایی بین استان و منطقه‌ای در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی را در اولویت قرار دهند و از الگوهای علمی مانند نتایج این پژوهش استفاده نمایند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An Ecosystem Development Model of Sport Based on the Harmonization of Community and Athletic Sports (A Study about the Northern Region: Provinces of Gilan, Mazandaran and Golestan)

نویسندگان [English]

  • Kianoush Deilami 1
  • Farzad Ghafouri 2
  • javad shahlaeebagheri 3
  • Gholam Ali Karegar 4

1 Estudiante de doctorado en Gestión Deportiva, Facultad de Educación Física y Ciencias del Deporte, Allameh Tabataba'i University Teherán, Irán.

2 Associate Professor of Sport Management, Department of Sport Management, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

3 Ph.d Sport managemment, Sport Science, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

4 Ph.d Sport managemment, Sport Science, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

چکیده [English]

The study is to design a model of sports ecosystem development in the north (Provinces of Gilan, Mazandaran and Golestan) of the Iran based on the harmonization of public sports and championship and inter-provincial convergence. The research method was qualitative with a systematic (thematic) exploratory approach. The statistical population consisted of two sections of experts (professors, administrators, etc.) and information resources (articles, documents, etc.). The statistical sample was sampled in a sufficient number (theoretical saturation) by judgmental method (19 people and 58 documents). The research tools included systematic library studies and structured exploratory interviews. The validity of the research was evaluated and confirmed based on the legal and scientific validity of the sample, the content validity of the tools and the agreement between the proofreaders. Conceptual coding and system analysis were used to analyze the findings. The extracted conceptual framework consisted of 4 levels, 9 perspectives, 36 dimensions and 115 key components. The four conceptual levels of the model include; The environmental capacity of Northern sport development is the systemic leadership of northern sport development, the convergence of public and championship sport development, and the convergent development functions of northern sport.
Based on the results, it is suggested to the organizations in charge of sports development in the northern provinces of the country, considering the common and similar ecosystem of the three provinces, to prioritize the convergence strategy between the province and the region in the development of public and championship sports and to use the results of this research.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sports Development
  • Community Sport
  • Athletic Sport
  • System Synthesis
  • Northern Provinces

طراحی مدل توسعه اکوسیستمی ورزش براساس همسوسازی حوزه­ های همگانی و قهرمانی و همگرایی منطقه ­ای (مطالعه منطقه شمال کشور: استان­های گیلان، مازندران و گلستان)

کیانوش دیلمی[1]

فرزاد غفوری[2] 

حبیب هنری[3]

جواد شهلایی باقری[4]

10.22034/ssys.2022.2031.2444

تاریخ دریافت مقاله: 4/7/1400

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:5/11/1400

هدف از این پژوهش، طراحی مدل توسعه اکوسیستمی ورزش در شمال کشور (استان­های گیلان، مازندران و گلستان) براساس همسوسازی ورزش همگانی و قهرمانی و همگرایی بین استانی بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی نظام­مند (تماتیک) انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش صاحب­نظران (اساتید، مدیران و..) و منابع اطلاعاتی (مقالات، اسناد و ..) بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت (اشباع نظری) با روش قضاوتی نمونه­گیری شد (19 نفر و 58 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه­ای نظام‌مند و مصاحبه­های اکتشافی ساختارمند بود. روایی پژوهش براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، روایی محتوایی ابزارها و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته­ها از روش کدگذاری مفهومی و تحلیل سیستمی استفاده شد. چارچوب مفهومی استخراج شده شامل 4 سطح، 9 منظر، 36 بُعد و 115 مؤلفه کلیدی بود. مدل پژوهش شامل چهار سطح مفهومی؛ ظرفیت محیطی توسعه ورزش شمال، راهبری سیستمی توسعه ورزش شمال، همگرایی توسعه ورزش همگانی و قهرمانی و کارکردهای توسعه همگرای ورزش شمال است. براساس نتایج به سازمان­های متولی توسعه ورزش در استان­های شمال کشور پیشنهاد می­شود با توجه به اکوسیستم مشترک و مشابه سه استان، راهبرد همگرایی بین استان و منطقه‌ای در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی را در اولویت قرار دهند و از الگوهای علمی مانند نتایج این پژوهش استفاده نمایند.

واژگان کلیدی: توسعه ورزش، ورزش شهروندی، ورزش رقابتی، هم­افزایی سیستم­ها و استان­های شمالی.

 

مقدمه

به زعم کارشناسان و شواهد محیطی ورزش کشور، دو مورد از چالش­های اصلی اما مغفول توسعه ورزش در ایران، عدم­همسویی ورزش همگانی و رقابتی، از یک طرف و واگرایی بین­منطقه­ای[5] و در نظر نگرفتن استعداد بومی، از سوی دیگر است (ملایی، رمضانی­نژاد، یاسوری، 1397: 776). از این رو، ضرورت دارد همسوسازی توسعه حوزه­های همگانی و قهرمانی ورزش[6] به طور اعم و همگرایی منطقه­ای و استانی توسعه ورزش به صورت اخص، مسئله‌ای مهم و ضرورتی راهبردی در ورزش کشور تلقی شود. در کشورهای پیشرو توسعه ورزش توجه به ظرفیت­های اکوسیستمی[7] و همگرایی[8] منطقه­ای کم و بیش در برنامه­ها و گزارش­ها مورد توجه قرار دارد (کوک[9]، بیسکایا، پاپاداس، سیمکین و کارتر، 2021: 3) اما با وجود این، هنوز درک مناسبی از اهمیت توسعه متوازن ورزش در ایران وجود ندارد (شهریاری، همتی­نژاد، ملک اخلاق، 1395: 56) و نیاز به مداخلاتی در سیستم توسعه ملی و استانی ورزش کشور بر حسب ظرفیت­های اکوسیستمی وجود دارد.

همسویی حوزه­ها و همگرایی مناطق بخشی در سطح کلی کشورها و سطح بخشی مانند ورزش از پارادایم­های توسعه نوین در جهان است (بیل و دنیل[10]، 2018: 371) زیرا همزمان با پدیده جهانی­سازی و یکپارچه­سازی ملی درون کشورها، رویکرد ‌همگرایی‌ منطقه‌ای بین اکوسیستم­های مختلف (شهری، طبیعی، اقتصادی و..) براساس شناخت مزیت‌های نسبی، موجبات افزایش جریان‌های محیطی و توسعه را فراهم کنند (بهرامی پاوه، 1397: 479). ظرفیت­سازی اکوسیستمی و همگرایی منطقه­ای جزو راهبردهای ویژه توسعه در کشورهای دارای پراکندگی جغرافیایی است. در همین راستا بررسی فرضیه همگرایی بین استان های ایران و اتخاذ سیاست های اقتصادی به منظور نیل به توازن منطقه‌ای یکی از موضوعات مهم در حوزه اقتصاد کلان ایران است (سلامی، فقه مجیدیو محمدی، 1395: 169). نداشتن توازن‌ توسعه در میان مناطق موجب شکاف و تشدید نابرابری منطقه‌ای و فضایی و مانعی در مسیر توسعه ملی محسوب می‌شود. با اعتقاد به اینکه توسعه متوازن می‌تواند همگرایی را در جامعه چند‌ محیطی را تحکیم بخشد، منطق همسوسازی و همگرایی در توسعه بر پیکربندی و درک راهبردی روابط زنجیره­ای و واکنشی در اکوسیستم محیطی قرار دارد و این باور را دنبال می­کند که دستاوردهای بزرگ حاصل تحلیل محیط و رقبا و برنامه­ریزی راهبردی مبتنی بر آن می­باشد. منطقه‌گرایی یا همگرایی منطقه­ای به راهبردی اشاره دارد که طی آن چند منطقه جغرافیایی که دارای علایق مشترک هستند از طریق سازمان‌های منطقه‌ای با یکدیگر همکاری‌های راهبردی و اجرایی داشته باشند. همگرایی به معنای ترکیب و ادغام اجزا در یک کل است و با یکسان‌سازی سیاست‌های توسعه بازیگران در قبال یکدیگر، به نوعی آزادسازی تبعیض‌آمیز توسعه منجر می‌گردد (بهرامی پاوه، 1397: 480). هدف اساسی همگرایی توسعه، آزادسازی ظرفیت­هاست و در کنار آن به توسعه زنجیره تامین و شبکه محیطی توسعه یاری می‌رساند. همگرایی، بیشتر از آنکه هدف باشد، روندی است که یک سوی آن ادغام توسعه و سوی دیگرش اتحاد راهبردی و اتخاذ رویه‌های مشترک در سیاست‌های توسعه است (سلامی و همکاران، 1395: 168). پس می­توان گفت سیستم ورزش به دلیل ماهیت متنوع و فراگیر آن از قابلیت بالایی برای تحلیل همگرایی منطقه­ای و ظرفیت اکوسیستمی برخوردار است.

توسعه ورزش[11] نیز همانند هر سیستم دیگری در جامعه نیازمند سیاست­گذاری و تقسیم وظایف بین نهادها و مشارکت همه اقشار و نقش­های اجتماعی بوده و لازم است که همه نهادهای مرتبط با این زمینه در سطح جامعه با آینده­نگری در توسعه آن مشارکت داشته باشند (جوادی­پور، روحی دهکردی، رهبری و طایفی، 1397). توسعه جریانی است شامل دگرگونی‌های اساسی در ساخت‌های یک سیستم است تا سبب شکل­گیری نظمی­ نوین در سیستم و محیط آن شود. پس می­توان توسعه ورزش را مشتمل بر فرایند و سیستمی دانست که از طریق تامین منابع و فضاها و ترغیب افراد به مشارکت در ورزش سبب ارتقای نشاط و تندرستی عمومی می­شود. توسعه ورزش در منظر کلان و خرد و منظرهای درون و برون سیستمی برای سطوح ورزش پرورشی، همگانی، قهرمانی و حرفه­ای قابل بررسی است (بنار، دستوم، خان‌محمدی ، 1397: 16). ورزش همگانی و قهرمانی با دو ماهیت متفاوت بخشی مستقیمی از زندگی شهروندی و اجتماعی هستند و در معرض ویژگی­ها، پویایی و پیچیدگی­های محیطی و اکوسیستمی قرار دارند. از این رو هموسازی این دو حوزه ورزش در ابعاد مختلف ساختاری، فرایندی و کارکردی باید مورد توجه سیاست­گذاران و مدیران قرار بگیرد. ورزش همگانى با مفاهیمی مانند ورزش شهروندی، ورزش تفریحی، ورزش برای همه و اوقات فراغت فعال یک طیف موضوعی هستند و مشتمل بر فعالیت تمامی افراد و همه سنین در انواع مختلف فعالیت­هاى جسمانی، تمرین، بازی و مسابقات محلی است که هدف اصلی آن تندرستی و نشاط باشد (گزارش برنامه ششم توسعه ورزش، 1396). ورزش قهرمانی نیز با ورزش رقابتی، ورزش حرفه­ای و نخبه همپوشانی دارد و مشتمل بر مسابقات ورزشی ملی و تورنمنت­های مبتنی بر عنوان و مدل در ورزش مانند المپیک، مسابقات جهانی، قاره­ای و سطح ملی است (برنامه ششم توسعه ورزش، 1396).

در جغرافیای کشور، منطقه شمال کشور شامل استان­های گیلان، مازندران و گلستان به دلیل مجاورت دریا، طبیعت سبز و پرجاذبه و آب و هوای معتدل از شرایط متمایزی نسبت به سایر استان­ها برخوردار است (علوی، سنایی و فخری، 1399: 178). در واقع موقعیت و شرایط مناسبی برای همگرایی منطقه­ای در توسعه بین این سه استان وجود دارد. از این رو، اکوسیستم شمال از نظر تحلیل نیز قابلیت تئوری­پذیری بالایی برای مباحث همسویی عملکردی و همگرایی منطقه­ای در توسعه ورزش دارد و مسئله پژوهش نیز براین موضوع دلالت دارد.

برخی مطالعات مرتبط با موضوع پژوهش به ارائه مدل و الگوی توسعه ورزش همگانی پرداخته­اند. کشاورز (1399) مدل حکمرانی ورزش همگانی ایران و جوادی‌پور و همکاران (1397) منظرهای مدیریتی، اقتصادی، قانونی، آموزشی، علمی و رسانه­ای را مورد بررسی قرار داده­ است. غفوری، معمارزاده و علوی (1398) در بررسی سهم و نقش دستگاه‏های اجرایی در حوزه­های توسعه ورزش همگانی، بیشترین سهم را برای شهرداری­ها و اولویت­دارترین حوزه را اماکن ورزشیی گزارش کرده­اند. رهبری، خدایاری، هنری و امیرتاش (1398) الگوی حمایت مالی ورزش همگانی کشور و وفایی مقدم، فرزان، رضوی و افشاری (1397) مدل پارادایمی توسعه ورزش همگانی کشور را ارائه داده­اند. صفاری و لطیفی فرد (1397) مدل شهر دوستدار فعالیت بدنی را مبتنی بر رویکرد شهرهای فعال، جوامع فعال و شهروندان فعال ارائه کرده­اند. سبحانی و هاشمی (1396) در ارزیابی کارکردهای ورزش همگانی در کشور و حیدری، صابری و کارگر (1397) در فراتحلیل مطالعات توسعه ورزش همگانی ایران وضعیت این حوزه را نامطلوب گزارش کرده­اند. خطیب­زاده (1395) الگوی توسعه مشارکت ورزشی منظم و صفاری (1391) الگوی توسعه ورزش همگانی ایران برای ارائه عوامل فردی، سازمانی و محیطی را ارائه داشته­اند. هنرور، غفوری و ططری (1394) الگویی برای توسعه ورزش‌های بومی سنتی و روستایی ارائه کرده­اند.

تحقیقاتی نیز به تحلیل و مدل­سازی توسعه ورزش قهرمانی پرداخته­اند. ملایی سفیددشتی، حمیدی، رجبی و ذوالفقارزاده (1399) عوامل پیشران آینده توسعه ورزش قهرمانی ایران، شعبانی، رضوی و هادوی (1398) الگوی ساختاری توسعه ورزش قهرمانی زنان و ملائی و همکاران (1397) عوامل مؤثر بر الگوی توسعه ورزش قهرمانی استان‌های ایران را مشتمل بر منظرها و ابعاد نسبتا مشابهی گزارش کرده­اند. رضایی صوفی و شعبانی (1396) و فراهانی، کشاورز و صادقی (1395) راهبردهای توسعه ورزش قهرمانی ایران را به دلیل غالب بودن ضعف­ها و تهدیدها بر فرصت­ها و قوت­ها در وضعیت تدافعی تدوین کرده­اند.  سهرابی (1394) در آینده‌پژوهی ورزش قهرمانی کشور عدم قطعیت­ها و پیشران­های محیطی (برون­سیستمی) را دارای بیشترین اثر گزارش کرده­اند.

تحقیقات تخصصی به بحث همسویی بین ورزش همگانی و قهرمانی نپرداخته­اند، اما به­صورت موردی این دو حوزه به طور همزمان مورد بررسی قرار گرفته­اند. به طور مثال؛ شعبانی و خواجه (1396) عوامل اثرگذار بر توسعه ورزش همگانی و قهرمانی و شعبانی بهار و همکاران (1392) نقش ورزش همگانی و قهرمانی را به طور همسو و همزمان مورد بررسی قرار دادند.

در تحقیقات توسعه ورزش استان­های شمال کشور، علوی و همکاران (1399) مدل توسعه ورزش­های دریایی با رویکرد گردشگری در استان مازندران، بنار و همکاران (1397) الگوی مشارکت ورزشی استان گیلان، نودهی، احمدی، نودهی و داداشی (1395) موقعیت راهبردی توسعه ورزش روستایی و بومی و محلی استان گلستان، چوپانی (1393) تحلیل راهبردی ورزش قهرمانی بانوان استان مازندران و زیتونلی، هنری و فراهانی (1391) توانمندی­های گردشگری ورزشی استان گلستان را از جنبه­های مشابهی ارزیابی کرده­اند..

برخی تحقیقات (غیرورزشی) در کشور به بررسی همگرایی و همسوسازی توسعه بین استان­ها پرداخته­اند. وفائی و همکاران (1397) همگرایی رفاه اجتماعی، رامی پاوه (1397) همگرایی توسعه‌یافتگی منطقه­ای و سلامی و همکاران (۱۳۹۵) همگرایی اقتصادی بین استان­های کشور را وابسته به سیاست­های توسعه منطقه­ای مرتبط می­دانند. در حوزه ورزش، شهریاری سجهرودی و همکاران (1394) اتحاد‌های راهبردی در توسعه گردشگری ورزشی استان‌های شمالی ایران را در زمینه­های مدیریت دانش، سرمایه‌گذاری، پژوهش و توسعه، مدیریت و ساختاری دارای بیشترین قابلیت و ضرورت دانسته­اند.

در تحقیقات سایر کشورها، حوزه ورزش همگانی رویکرد آینده­پژوهی بیشتر مورد توجه بوده است. کوک[12] و همکاران (2021) توسعه رویدادها و فضاهای ورزشی را وابسته به عوامل اکوسیستمی گزارش کرده­اند. اسوارت و مارتین[13] (2021) و بیل و دنیل (2018) تغییرات محیط اجتماعی و اقتصادی را بر توسعه ورزش دارای بیشترین اثرگذاری گزارش کرده­اند. فریز[14] و همکاران (2020)، بیهاری و بیرو[15] (2019) و دی گریس، نایت، روگدر و کلارک[16] (2017) نقش ورزش در توسعه پایدار را وابسته یه کارکردهای ورزش می­داند. بگویچ[17] (2020) و هوانگ و تان[18] (2015)، سیاست­های توسعه ورزش و تغییرات آن را را متمایل به ظرفیت­های جغرافیایی و بومی می­داند. راتن و جونز[19] (2018) و سونسون و لیون[20] (2017) آینده توسعه ورزش را بیشتر متاثر از تغییر قابل توجه در مشارکت، فراغت و.. می‌دانند. لبرمن[21] (2017) نقش ورزش زنان در حوزه همگانی را  بیشتر از قهرمانی می­داند. جانسون و تیبورگ[22] (2010) اثر ظهور ورزش­های نوین بر آینده ورزش همگانی و قهرمانی را بسیار تعیین­کننده می­دانند.

به­طور کلی تحقیقات انجام­شده بیشتر به بررسی ابعاد و فرایند توسعه ورزش، ورزش همگانی و قهرمانی در سطح ملی و استانی پرداخته­اند. با وجود این، همسویی بین حوزه­های ورزش و همگرایی بین استان­ها مورد مطالعه قرار نگرفته است. در تحقیقات خارجی نیز این رویکردها به­صورت مفاهیم تخصصی همسوسازی و همگرایی مورد تحلیل قرار نگرفته است. مرور سایر مطالعات داخلی با موضوع همسویی و همگرایی در خارج از حوزه ورزش نشان می­دهد که این یافته­ها عمدتاً ناظر به نظریه­های توسعه کلان و منطقه­ای است. در واقع هر چند بحث همگرایی در توسعه منطقه­ای از آغاز بر پایه­های نظری استوار بوده، اما پس از رواج اجرایی، از پشتوانه نظری برخوردار شده است. تحلیل همسویی بخشی و همگرایی فرابخشی در توسعه ورزش می­تواند اطلاعات و چارچوب تحلیلی مناسبی در اختیار مدیران و کارشناسان سازمانی، محققان و مدرسان دانشگاهی و فعالان و متخصصان رسانه­ای حوزه ورزش در شمال کشور قرار دهد.

سیستم ورزش کشور از نقش­های دانشی زیادی تشکیل شده است که در حال تعامل و همکاری با یکدیگر هستند. این سیستم تحت تأثیر شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور با رکود بی‌سابقه‌ای مواجه شده است. مدیریت در چنین سیستمی بسیار پیچیده و غیرقابل درک خواهد بود. چارچوب­ها و مدل­های ارائه شده توسط محققان به کارگزاران و تحلیلگران کمک می­کنند که با ساده­سازی کلیات سیستم علمی ورزش به درک بهتری از تمامیت آن دست یابند. مدل­های اکتشافی مسائل را بهتر طبقه­بندی کرده و شانس یافتن پاسخ­های صحیح را بالا می­برند تا تصمیم­گیری به یافته­های جزئی و پراکنده بر مبنای چارچوب­های فکری برخاسته از نظر خبرگان و مبانی علمی قرار بگیرد. همچنین کشف، تبیین و تفسیر داده­های پژوهشی در چارچوب مدل­سازی بهتر می­تواند روابط پدیده­های علمی را توضیح دهد و درک مکانیسم­های پژوهشی، تجاری، مدیریتی و ... را آسان­تر ­کند.

براین اساس هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل تعیین­کننده در توسعه اکوسیستمی ورزش در شمال کشور براساس همسوسازی حوزه­های همگانی و قهرمانی و همگرایی و همچنین طراحی مدل تحلیلی حاصل از برآیند اثر بهینه این عوامل است.

روش­شناسی  پژوهش

جامعه آماری پژوهش شامل دو بخش منابع انسانی آگاه و منابع اطلاعاتی مرتبط به موضوع پژوهش بود. منابع انسانی شامل اساتید مدیریت ورزشی (دارای سابقه اجرایی و ورزشی) دانشگاه­های استان­های شمال کشور، مدیران سازمان­های ورزشی (دارای سابقه علمی و ورزشی) و برخی افراد خبره دارای تخصص­های مرتبط (توسعه منطقه شمال) بود (19 نفر). منابع اطلاعاتی نیز مشتمل بر منابع علمی، اسنادی و کتابخانه­ای تعیین گردید (58 فایل). نمونه آماری بر مبنای رسیدن به اشباع نظری به صورت روش قضاوتی بر افراد و روش هدفمند و دردسترس برای منابع اطلاعاتی برآورد و نمونه­گیری شد(جدول 1).  مصاحبه­شوندگان شامل 11 مرد و 8 زن، 7 استاد مدیریت ورزشی دانشگاه و 7 مدیر سازمان ورزشی و 4 فرد خبره در زمینه توسعه مناطق شمال،  با تحصیلات دکتری، میانگین سنی 63/44 سال و میانگی سابقه شغلی 68/17 سال بود.

جدول 1: مشخصات نمونه آماری پژوهش

 

گروه مطالعه

نمونه‌گیری

نمونه

منابع انسانی

اساتید دانشگاهی (مدیریت ورزشی)

قضاوتی

7 نفر

19 نفر

مدیران سازمان­های ورزشی

قضاوتی

8 نفر

سایر افراد خبره در زمینه توسعه ورزش

قضاوتی

4 نفر

منابع اطلاعاتی

منابع کتابخانه‌ای و علمی (مقاله، کتاب، و ..)

هدفمند

27 نسخه

58 نسخه

گزارش­ها و اسناد اجرایی و حقوقی

هدفمند

13 نسخه

منابع و آرشیوهای رسانه­ای

هدفمند

18 نسخه

جدول 2 ابزارهای پژ.وهش را نشان می­دهد. در این پژوهش کیفی از دو ابزار مطالعه کتابخانه­ای چارچوب­دار و مصاحبه اکتشافی نیمه­ساختارمند استفاده شد. در بخش مطالعه کتابخانه­ای استخراج مولفه­ها با بررسی مبانی و پیشینه از طریق مطالعه اسناد، کتاب­ها و مقالات شامل منابع داخلی و خارجی انجام گردید. روایی این ابزار براساس تعیین اعتبار علمی و حقوقی منابع اطلاعاتی و روایی محتوایی چارچوب (توسط 3 متخصص) استخراج مفاهیم (رونوشت) صورت گرفت. از مصاحبه­ها جهت تکمیل و تطبیق عوامل و روابط شناسایی­شده در مطالعه کتابخانه­ای استفاده شد. انجام مصاحبه­ها براساس چارچوب تحلیلی طراحی­شده از قبل صورت گرفت. در بخش مصاحبه، با ارائه بازخورد به مصاحبه­شوندگان و قراردادن آن‌ها در مسیر پژوهش سعی شد تا بر نحوه پاسخگویی آن‌ها تأثیر نگذارد و به افزایش روایی منجر شود. درضمن پس از انجام هر مصاحبه، الگوی به‌دست آمده تا آن مرحله ارائه می­شد و در صورتی که مصاحبه­شونده نکاتی را نسبت به الگو داشت، مورد بحث قرار می­داد. این کار پس از انجام مصاحبه انجام می­شد تا مصاحبه خالی از هر گونه پیش­فرض و جهت­گیری انجام شود. از آنجایی که مؤلفه پایایی به گستره تکرارپذیری یافته­های پژوهش اشاره دارد و در انجام مطالعات کیفی پژوهشگر به تفسیر موضوع مورد مطالعه می­پردازد، کار گردآوری داده­ها تا زمانی ادامه یافت که پژوهشگر اطمینان حاصل کند که ادامه کار چیز تازه‌ای به دانسته‌های او نمی‌افزاید. پس از انجام 19 مصاحبه در طی دوره شش ماه، تحلیل داده­ها حاکی از اضافه نشدن داده جدید به داده­های قبلی بود؛ چرا که درصد بالایی از داده­های مستخرج از مصاحبه­های آخر تکراری بود. بنابراین، با رسیدن به حد اشباع نظری، به مصاحبه­ها پایان داده شد. پژوهشگران کیفی به جای واژه« اعتبار» و «روایی»، از واژه‌های «مقبولیّت»، «انتقال‌پذیری» و «تأییدپذیری »استفاده می‌کنند. روایی ابزار و نتایج پژوهش در بخش کیفی، روایی بخش مصاحبه از طریق صلاحیت علمی و اجرایی افراد انتخاب شده، روایی محتوایی سوالات (توسط 3 پژوهشگر خبره) و توافق بین افراد کدگذار و مصحح بررسی و تایید شد.

جدول 2: مشخصات ابزارهای پژوهش

روش

مطالعه کتابخانه­ای

مصاحبه

رویکرد

مرور نظامند و چارچوب‌دار متون

اکتشافی نیمه­ساختارمند

ابزار

رونوشت و فیش‌برداری

(چک لیست استخراج مفاهیم)

چارچوب مفهومی

لیست سوالات مصاحبه

زمینه

نمونه منابع اطلاعاتی

نمونه منابع انسانی بخش کیفی

روایی

انتخاب نسخه­های معتبر به لحاظ علمی و حقوقی(مثل رساله ها و ...)

روایی محتوایی و صوری رونوشت از دیدگاه متخصصان

انتخاب افراد بر حسب شایستگی علمی و فنی

روایی محتوایی و صوری سوالات مصاحبه از دیدگاه متخصصان

میزان توافق بین اساتید کدگذار و مصحح

از سه مرحله کدگذاری برای دسته­بندی مؤلفه‌های شناسایی­شده استفاده گردید. کدگذاری با استفاده از مطالعات قبلی و نظر متخصصان انجام شد. مدل پژوهش نیز براساس روابط شناسایی­شده به صورت یک چارچوب سیستمی مفهومی ترسیم گردید. همزمان با گردآوری داده­ها، کار تحلیل آنها طی سه مرحله کدگذاری نیز شروع شد. پس از استخراج کدها، آنها طبقه­بندی می‌شوند. مقایسه مداوم، تفاوت‌ها و تشابهات بین این کدها را آشکار می‌کند. طبقات جدا و یا ادغام می‌گردند تا نظریه در روند این فرآیند شکل گیرد. منابع و متون موجود نیز در روند تکمیل تئوری مورد استفاده قرار می‌گیرند. کدگذاری با استفاده از مطالعات قبلی و نظر چند پژوهشگر انجام شد. مدل پژوهش نیز براساس روابط شناسایی­شده به­صورت یک چارچوب مفهومی ترسیم گردید. کدگذاری در سه مرحله کدگذاری اول (باز)، کدگذاری دوم (گزینشی) و کدگذاری سوم (موضوعی) انجام شد تا مقوله­ها تبدیل به مؤلفه‌ها، سپس ابعاد و در نهایت عامل­های اصلی در مدل مفهومی شوند. گزینش و نگارش نهایی مؤلفه‌ها براساس فراوانی تکرار مضامین کلیدی آن‌ها در یافته­های مستخرج از ابزار پژوهش (مصاحبه و مطالعه نظری) در دو بخش جامعه آماری (انسانی و اطلاعاتی) بود.

یافته­های پژوهش

یافته­های پژوهش شامل دو بخش چارچوب کدگذاری یافته­ها و مدل مفهومی پژوهش بود. یک نمونه از کدگذاری پژوهش در جدول 3 ارائه شده است:

جدول 3: یک نمونه کدگذاری یافته­های پژوهش

منظر

ابعاد

مولفه

مضامین کلیدی

تحولات ورزش بین‌المللی

علوم و فناوری ورزش

رشد فناوری­های ورزشی در جهان و اثرگذاری آن­ها بر سیستم ورزش کشورها

نیاز به فناوری­های ورزشی روز جهان وجود دراد

مصاحبه مدیر ورزشی

امروزه رقابت جهانی در ورزش قهرمانی بدون نرم­افزارهای جدید میسر نیست

مصاحبه مربی ورزشی

فناوری ورزشی جدید از خارج وارد شود

مصاحبه استاد دانشگاه

نیاز به بومی­سازی فناوری­های ورزشی نوین وجود دارد

مصاحبه مدیر پارک علم و فناوری

تحریم­های فناوری بر پیشرفت ورزش اثرگذار هستند

پایان­نامه

ورزش ایران به طور مستقیم و غیرمستقیم تحت تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات ورزشی در جهان قرار دارد

مقاله علمی پژوهشی

انواع فناوری­های ورزشی جدید هستند که هنوز در ایران استفاده نشده­اند

سایت معتبر

-

-

-

-

-

-

-

مطابق جدول 4 و شکل 1، چارچوب مستخرج از یافته­های کیفی شامل 4 سطح، 9 منظر، 36 بُعد و 115 مولفه بود. تکرار مضامین کلیدی (در واقع تعداد منابع فردی و اطلاعاتی اشاره­کننده به مضمون مرتبط) نیز برای هر مولفه گزارش شده است.

جدول 4: چارچوب یافته­های کیفی پژوهش حاصل از کدگذاری چند مرحله­ای

منظر

ابعاد

مولفه

تکرار مضامین

تحولات ورزش بین‌المللی

علوم و فناوری ورزش

رشد فناوری­های ورزشی در جهان و اثرگذاری آن­ها بر سیستم ورزش کشورها

7

توسعه علوم جدید مرتبط با ورزش در سطح بین­المللی

6

رشد سرسام­آور اطلاعات و ارتباطات مرتبط با ورزش

3

قوانین و برنامه‌های ورزش

تغییرات قوانین و ورزشی در فدراسیون­های ورزشی بین­المللی

4

سیاست­ها و رویکردهای توسعه ورزش در سازمان­های ورزشی بین­المللی

5

برنامه­های قاره­ای و منطقه­ای توسعه ورزش و شمولیت آن برای اکوسیستم­های منطقه­ای

3

بازار و صنعت ورزش بین‌المللی

دسترسی به بازار بین­المللی برای ورزش ایران و منطفه شمال به ویژه کشورهای حاشیه خزر

10

رشد فزاینده صنعت ورزش در جهان و اثرات جهانی­شدن آن

6

گرایش بالا به ورزش در شبکه­های اجتماعی و پلتفروم­های مجازی

4

روندهای توسعه ملی ورزش

جایگاه جهانی ورزش

وضعیت توسعه ورزش در ایران نسبت به سایر کشورها از جمله کشورهای منطقه

5

وضعیت برند ملی و دیپلماسی ورزشی ایران در جهان

8

موفقیت ورزشی ایران در رویدادهای بین­المللی و تسهیم نقش استان­ها از آن

9

صنعت و اقتصاد ورزش

میزان هزینه ورزش در سبد خرید و مصرف خانوارها و نهادها

8

نقش ورزش در رشد و توسعه اقتصادی کشور

7

منابع و حمایت­های تخصیص یافته دولت به توسعه ورزش

9

میزان اشتغالزایی بخش ورزش به ویژه اشتغال نیروی کار ماهر و تحصیل­کرده

7

حکمرانی و سیاست‌ ورزش

جایگاه ورزش در اسناد و برنامه­های کلان کشور

9

نگرش سیاست­گذاران و دولتمردان کشور به ورزش

9

جایگاه ورزش در مطالبات سیاسی عمومی مانند انتخابات

5

فرهنگ و مشارکت ورزش

جایگاه ورزش در مبانی فرهنگی و دینی و ارزش­ها و نمادهای جامعه کشور

3

جایگاه ورزش در گفتمان­ها و ارتباطات اجتماعی

10

جایگاه ورزش در سبک زندگی و فراغت مردم

8

ظرفیت‌های اکوسیستمی شمال

ظرفیت نهادی شمال

توسعه ساختاری و سازمانی در استان­های شمالی

12

توسعه نهاها و ساختارهای میان بخشی هماهنگ­کننده در صنعت ورزش

3

تقسیم کار و تفویض اختیار بین سازمان­های ورزشی در توسعه ورزش

10

تعریف نقش برای سازمان­های غیرورزشی جهت مشارکت در توسعه ورزش

9

ظرفیت اجتماعی شمال

فرهنگ مشارکت اجتماعی در شهرهای منطقه شمال

7

فرهنگ سلامت در جامعه استان­های شمالی

9

الگوهای فراغت در بین مردم منطقه شمال

4

ظرفیت اقتصادی شمال

رویکردهای توسعه اقتصادی در منطقه شمال به ویژه در گردشگری

9

وضعیت رونق کسب وکار و اشتغال در استان­های شمالی

8

ظرفیت تجاری منطقه شمال به ویژه از منظر کشورهای حاشیه خزر

11

ظرفیت جغرافیایی شمال

ویژگی­های اکوسیستمی و بومی منطقه شمال

9

جایگاه زیرساخت­های ورزشی در توسعه فضای شهری و روستایی

4

وضعیت دسترسی عمومی به فضاهای ورزشی در استان­های شمالی کشور

9

میزان توجه به زیست بوم و اقلیم زیستی مناطق در توسعه ورزش

10

وضعیت همجواری فضاهای ورزشی نسبت به سایر فضاها و تاسیسات عمومی

12

قابلیت سیستم ورزش شمال

منابع و زیرساخت ورزش

سرانه فضای ورزشی عمومی در استان­های شمالی کشور

6

وضعیت تجهیز و نگهداری اماکن و فضاهای ورزشی در استان­های شمالی کشور

4

توزیع سرانه­ فضاها و تجهیزات ورزشی براساس منطقه و اقشار در استان­های شمالی کشور

11

قابلیت ساختاری سازمانی ورزشی

میزان رشد تخصصی تشکیلات سازمانی در ورزش منطقه شمال

7

کارآمدی برنامه­ای در سازمان­های ورزشی استان­های شمالی

3

فناوری اطلاعات و ارتباطات محیط­های ورزشی در استان­های شمالی کشور

5

فرایندها و برنامه‌های ورزش

رفع چالش­های اجرایی در پروژه­های ورزشی در استان­های شمالی کشور

11

تامین و پشتیبانی برنامه­های توسعه ورزش در استان­های شمالی

9

کارآمدسازی مدیریت فرایند در سازمان­های ورزشی شمال

6

سرمایه انسانی و اجتماعی ورزش

منابع انسانی و شاغلان ورزش در استان­های شمالی

9

فراگیران ورزشی (دانشجویان، و ..) در استان­های شمالی کشور

5

جمعیت هواداران و کاربران ورزشی در منطقه شمال

6

راهبردهای فرابخشی توسعه

توسعه دریامحور و ساحلی ورزش

توسعه زیرساخت­های ورزشی ساحلی در استان­های شمالی کشور

4

ارتقای امکانات ورزشی دریایی در استان­های شمالی کشور

3

اتصال زنجیره مقصدهای گردشگری ورزشی به نوار ساحلی

4

شبکه‌سازی و زنجیره تامین ورزش

توسعه ارتباطات بین سازمانی در ورزش شمال

9

ایجاد اتحاد راهبردی بین سازمان­های ورزشی شمال

11

بهبود زنجیره تامین محصولات و خدمات ورزشی در شمال کشور

4

توسعه ارتباطات و تعاملات ورزشی با سایر استان­ها و کشورهای حاشیه خزر

5

توسعه دانش‌‌بنیان و فناورمحور ورزش

ارتقای سطح کیفی و اعتبار پژوهش­های ورزشی در شمال کشور

3

بهبود رویکردهای آموزشی در ورزش شمال

9

فرهنگ­سازی نوآوری در سازمان­های ورزشی کشور

5

نظام­مندسازی سیستم اطلاعاتی و ارتباطی حوزه ورزش شمال

3

حرفه‌ای‌سازی و بین‌المللی‌سازی ورزش

پیاده­سازی استانداردهای بین­المللی ورزش در منطقه شمال

8

تاکید بر حرفه­ایگرایی در مشاغل و سازمان­های ورزشی

4

تاکید بر اجرای اصول و روش­های پیشرفته در فرایندهای ورزشی استان­های شمال

3

توسعه کسب وکار و اشتغال ورزش

بهبود اصناف مشاغل و کسب وکارهای ورزشی در استان­های شمالی کشور

7

رفع چالش­های حقوقی مربوط به برخی مشاغل و کسب وکارهای ورزشی جدید

4

توسعه کارآفرینی ورزشی در منطقه شمال

11

جذب مشارکت غیردولتی در ورزش

جذب مشارکت و سرمایه­گذاری بخش خصوصی در ورزش استان­های شمالی کشور

8

جذب مشارکت و حمایت عمومی و اجتماعی در ورزش استان­های شمالی کشور

5

توسعه ارتباطات و اطلاعات ورزش

ارتقای مدیریت دانش و اطلاعات در سازمان­های ورزشی شمال

3

بهبود اشتراک اطلاعات ورزشی در فضاهای مجازی در استان­های شمالی کشور

4

توسعه جوامع مجازی و یادگیرنده در ورزش در استان­های شمالی کشور

9

توسعه ورزش همگانی

بهبود سواد حرکتی و نگرش ورزشی جامعه

سطح سواد حرکتی و ورزشی مردم در استان­های شمالی کشور

9

ارتقای جایگاه سواد بدنی در سواد سلامت مردم در استان­های شمالی کشور

5

سطح آگاهی بدنی در بین مردم منطقه شمال

3

رشد فعالیت‌بدنی و مشارکت ورزشی

فعالیت­بدنی روزانه و عادات حرکتی مردم شمال

10

رشد فعالیت­های ورزشی تفریحی در بین مردم استان­های شمالی کشور

8

فعالیت­های ورزشی آموزشی در محیط­هایی مانند مدارس، پارک­ها، دانشگاه­ها و باشگاه­ها

9

فعالیت­های ورزشی تخصصی و رقابتی در استان­های شمالی

3

ارتقای ورزش در فراغت جامعه

پرداختن مردم شمال به سرگرمی حرکتی و بازی ورزشی در تفریحات استان­های شمالی کشور

10

بهبود جایگاه ورزش در زمان خانوادگی و تفریحات خانه­محور در استان­های شمالی کشور

9

بهبود مصرف ورزشی در سبک زندگی مردم در استان­های شمالی کشور

4

بهبود سرانه‌های عمومی ورزش

افزایش سرانه فضای ورزشی در منطقه شمال

9

افزایش ورزش در سبد هزینه خانوارهای استان­های شمالی

8

توسعه ورزش قهرمانی

کارآمدی مدیریت استعداد ورزش

کارآمدسازی سیستم استعدادیابی ورزش در منطقه شمال

7

توانمندسازی استعدادهای ورزشی برای مسیر ورزشی-شغلی در استان­های شمالی کشور

9

پویایی مسابقات و رقابت‌های ورزشی

ارتقای نظام باشگاه­داری و تیم­داری در ورزش شمال

7

جذب حمایت­ و مشارکت بخش خصوصی در ورزش رقابتی منطقه شمال

9

بهبود سطح فنی و کیفی مسابقات ورزشی در منطقه شمال

5

مشارکت هواداری ورزشی

حضور تماشاگران در ورزشگاه­ها و فضاهای ورزشی در استان­های شمالی کشور

10

مشارکت هواداران در فضای مجازی و پلتفروم­های هواداری در استان­های شمالی کشور

6

موفقیت ملی و بین‌المللی ورزش

میزان حضور تیم­های ورزشی ایران در رقابت­های بین­المللی

9

وضعیت فعالیت­ نماینده­ نهادها و مراجع ورزشی بین­المللی در کشور

9

سطح پوشش رسانه­های ورزشی بین­المللی در ایران

11

توسعه پایدار ورزش

سازگارسازی محیطی ورزش

بهبود سیستم ورزش با محیط زیست شمال

7

همسویی ورزش با سبک زندگ مردم شمال

8

پایدارسازی سیستم ورزش

پایداری منابع مالی ورزش در شمال کشور

8

پایداری منابع فیزیکی ورزش در شمال کشور

8

پایداری منابع فکری ورزش در شمال کشور

9

پویایی جامعه ورزش

ارتقای نشاط اجتماعی در استان­های شمالی

7

بهبود مشارکت عمومی در استان­های شمال کشور

4

ارتقای سلامت اجتماعی در منطقه شمال

6

کارکردهای توسعه ورزش

کارکردهای زیستی و اجتماعی

نقش ورزش در سلامت اجتماعی و تندرستی عمومی شمال

9

کارکرد ورزش در مشارکت و نشاط اجتماعی شمال

4

نقش ورزش در افزایش آزادی اجتماعی در استان­های شمالی کشور

8

کارکرد ورزش در همبستگی و انسجام در استان­های شمالی کشور

5

نقش ورزش در غنی سازی اوقات فراغت شمال

10

کارکردهای اقتصادی تجاری

کارکرد ورزش در اشتغالزایی و کسب و کار شمال

8

نقش ورزش در رشد اقتصادی و گردش مالی در استان­های شمالی کشور

9

افزایش قابلیت تجارت بین­المللی از طریق ورزش قهرمانی

11

واردات و صادرات ورزشی منطقه شمالی به داخل و خارج کشور

6

نقش ورزش در رشد اقتصادی شمال

12

کارکرد ورزش در رشد بازار و صنعت شمال

5

کارکردهای سیاسی ملی

نقش ورزش در ارتقای برند ملی و منزلت بین­المللی

9

کارکرد ورزش در کاهش تنش و تعارض با برخی مناطق

10

نقش ورزش در اثربخشی دیپلماسی ملی و منطقه­ای

6

مطابق جدول 4 و مدل مفهومی مستخرج از آن (شکل 1) چارچوب مقهومی پژوهش شامل چهار سطح مفهومی؛ ظرفیت محیطی توسعه ورزش شمال، راهبری سیستمی توسعه ورزش شمال، همگرایی توسعه ورزش همگانی و قهرمانی و کارکردهای توسعه همگرای ورزش همگانی و قهرمانی شمال است.

 

 

شکل 1: مدل مفهومی مستخرج از چارچوب یافته­های کیفی

مدل به صورت زنجیره روابط علی و معلولی بین متغیرها از عوامل ظرفیت­های محیطی به سمت راهبردهای سیستمی توسعه و همگرایی حوزه­های همگانی و قهرمانی و در نهایت به عوامل کارکردی توسعه بود. هر کدام از این سطوح مدل شامل منظرها و ابعاد به شرح زیر هستند:

سطح ظرفیت محیطی توسعه ورزش شمال مشتمل بر منظرهای تحولات ورزش بین‌المللی، روندهای توسعه ملی ورزش و ظرفیت‌های اکوسیستمی شمال بود. منظر تحولات ورزش بین‌المللی شامل ابعاد بازار و صنعت ورزش بین‌المللی، علوم و فناوری ورزش و قوانین و برنامه‌های ورزش بود. منظر روندهای توسعه ملی ورزش نیز مشتمل بر ابعاد حکمرانی و سیاست‌ ورزش، صنعت و اقتصاد ورزش، جایگاه جهانی ورزش و فرهنگ و مشارکت ورزش بود. منظر ظرفیت‌های اکوسیستمی شمال هم مشتمل بر ابعاد ظرفیت نهادی، ظرفیت جغرافیایی، ظرفیت اقتصادی و ظرفیت اجتماعی بود.

در سطح راهبری سیستمی توسعه ورزش شمال شامل منظرهای قابلیت‌های سیستمی ورزش شمال و راهبردهای  توسعه ورزش شمال مطرح شد. منظر قابلیت‌های سیستمی ورزش شمال مشتمل بر ابعاد قابلیت ساختاری سازمانی ورزشی، منابع و زیرساخت ورزش، سرمایه انسانی و اجتماعی ورزش و فرایندها و برنامه‌های ورزش بود. منظر راهبردهای  توسعه ورزش شمال؛ توسعه دریامحور و ساحلی ورزش، شبکه‌سازی و زنجیره تامین ورزش، توسعه دانش‌‌بنیان و فناورمحور ورزش، حرفه‌ای‌سازی و بین‌المللی‌سازی ورزش، توسعه کسب وکار و اشتغال ورزش، جذب مشارکت غیردولتی در ورزش و توسعه ارتباطات و اطلاعات ورزش است.

سطح همگرایی توسعه حوزه همگانی و قهرمانی مشتمل بر منظرهای توسعه ورزش همگانی و توسعه ورزش قهرمانی بود. منظرهای توسعه ورزش همگانی شامل ابعاد بهبود سواد حرکتی و نگرش ورزشی جامعه، رشد فعالیت‌بدنی و مشارکت ورزشی، ارتقای ورزش در مصرف و فراغت جامعه و بهبود سرانه‌های عمومی ورزش است. منظرهای توسعه ورزش قهرمانی شامل ابعاد کارآمدی مدیریت استعداد ورزش، پویاسازی مسابقات و رقابت‌های ورزشی، رشد مشارکت هواداری ورزشی و رشد موفقیت ملی و بین‌المللی ورزش بود.

سطح کارکردهای توسعه همگرای ورزش همگانی و قهرمانی شمال نیز شامل منظرهای پیامدهای توسعه ورزش و توسعه پایدار ورزش شمال بود. منظر پیامدهای توسعه ورزش مشتمل بر ابعاد کارکردهای سیاسی و ملی، کارکردهای زیستی اجتماعی و کارکردهای اقتصادی و تجاری بود.  منظرهای توسعه پایدار ورزش شمال نیز مشتمل بر ابعاد سازگارسازی محیطی ورزش، پایدارسازی سیستم ورزش و پویایی جامعه ورزش بود.

بحث و نتیجه­گیری

سطح ظرفیت محیطی توسعه ورزش شمال مشتمل بر منظرهای تحولات ورزش بین‌المللی، روندهای توسعه ملی ورزش و ظرفیت‌های اکوسیستمی شمال بود. از منظر تحولات ورزش بین‌المللی ضرورت دارد تا جریان بازار و صنعت ورزش بین‌المللی، پاردایم علوم و فناوری ورزش و رویکردهای قوانین و برنامه‌های ورزش در داخل کشور و منطقه شمال مورد توجه قرار بگیرد. همزمان با در نظر گرفتن منظر بین­المللی، ضرورت دارد تا روندهای توسعه ملی ورزش از منظر رویه­های حکمرانی و سیاست‌ ورزش، جریان صنعت و اقتصاد ورزش، نوسانات جایگاه جهانی ورزش و پویایی فرهنگ و مشارکت ورزش نیز ارزیابی گردد. سپس به عنوان محیط نزدیک­تر به ظرفیت‌های اکوسیستمی و بومی منطقه شمال از منظر ساختاری نهادی، جغرافیایی و مکان­شناختی، اقتصادی و تجاری و فرهنگی و اجتماعی توجه شود. زیر اقلیم شمال کشور از این منظرها دارای برخی ویژگی­های منحصر به فرد است و نیاز به تحلیل تخصصی و تفکیک شده دارد (علوی و همکاران، 1399). تحقیقات پیشین نیز موید عوامل مذکور و ساختار مفهومی برخاسته از آن هستند. اسوارت و مارتین (2021)، بیهاری و بیرو (2019) و بیل و دنیل (2018) توسعه ورزش در جوامع توسعه­نیافته را وابسته به تغییرات محیط اجتماعی و اقتصادی گزارش کرده­اند. بگویچ (2020) نیز سیاست­های توسعه ورزش را متمایل به ظرفیت‌های جغرافیایی و بومی می­داند. از این رو پیشنهاد می­شود در آمایش، گزارش­دهی و برنامه­ریزی برای توسعه ورزش به تحلیل اکوسیستمی پرداخته شود.

سطح راهبری سیستمی توسعه ورزش شمال شامل منظرهای قابلیت‌های سیستمی ورزش شمال و راهبردهای  توسعه ورزش شمال بود. همان­طور که توسعه در هر زمینه­ای براساس قابلیت­های درونی آن صورت می­گیرد، توسعه ورزش شمال و همسوسازی بخش­های همگانی و قهرمانی و همگرایی بین استانی نیازمند بررسی قابلیت‌های سیستمی در ابعاد ساختاری سازمانی، منابع و زیرساخت، سرمایه انسانی و اجتماعی و فرایندها و برنامه‌ها در حوزه ورزش است. براساس قابلیت­ها لازم است به تدوین راهبردها پرداخت. اتخاذ راهبردهای کارآمد توسعه ورزش شمال باید به جنبه­های مغفول و جدید متمرکز باشد که شامل توسعه دریامحور و ساحلی ورزش، شبکه‌سازی و زنجیره تامین ورزش، توسعه دانش‌‌بنیان و فناورمحور ورزش، حرفه‌ای‌سازی و بین‌المللی‌سازی ورزش، توسعه کسب وکار و اشتغال ورزش، جذب مشارکت غیردولتی در ورزش و توسعه ارتباطات و اطلاعات ورزش است. در واقع راهبردهای کلی و فرابخشی توسعه ورزش هستند که اساس توسعه تخصصی در حوزه­های همگانی و قهرمانی را فراهم می­سازند. برخی شواهدات علمی نیز موید این عوامل و ساختار مفهومی هستند. هوانگ و تان  (2015) اثر تغییرات راهبرد و راتن و جونز (2018) راهبرد نوآوری و فناوری را در توسعه ورزش قابل توجه می‌دانند. جوادی‌پور و همکاران (1397) توسعه ورزش همگانی، فریز  و همکاران (2020) توسعه پایدار ورزش رقابتی و قهرمانی و کوک  و همکاران (2021) توسعه رویدادهای و فضاهای ورزشی را وابسته به عوامل اکوسیستمی گزارش کرده­اند.

سطح همگرایی توسعه حوزه همگانی و قهرمانی مشتمل بر منظرهای توسعه ورزش همگانی و توسعه ورزش قهرمانی بود. لبرمن  (2017) توسعه ورزش در حوزه همگانی و قهرمانی را به­هم وابسته می­داند. تحقق توسعه ورزش همگانی به طور مشخص باید در مظاهری مانند بهبود سواد حرکتی و نگرش ورزشی جامعه، رشد فعالیت‌بدنی و مشارکت ورزشی، ارتقای ورزش در مصرف و فراغت جامعه و بهبود سرانه‌های عمومی ورزش صورت گیرد. توسعه ورزش قهرمانی نیز در زمینه کارآمدی مدیریت استعداد ورزش، پویاسازی مسابقات و رقابت‌های ورزشی، رشد مشارکت هواداری ورزشی و رشد موفقیت ملی و بین‌المللی ورزش است. از نظر تناظر و تناسب بین حوزه­های ورزش همگانی و قهرمانی می­توان به مثال­هایی مانند سواد حرکتی (همگانی)- استعدادیابی (قهرمانی)، مشارکت ورزشی و مشارکت هواداری و قهرمانی اشاره کرد. وفائی و همکاران (1397)، بهرامی پاوه (1397) و سلامی و همکاران (۱۳۹۵) همگرایی توسعه بین استان‌های ایران را ناشی از عوامل راهبردی سیستمی می­دانند. شعبانی و خواجه (1396) در برررسی توسعه ورزش همگانی و قهرمانی و شهریاری سجهرودی و همکاران (1394) در بررسی اتحاد‌های راهبردی استان‌های شمالی ایران در گردشگری ورزش نتایج مشابهی را تایید کرده­اند.

سطح کارکردهای توسعه همگرای ورزش همگانی و قهرمانی شمال نیز شامل منظرهای توسعه پایدار ورزش شمال و پیامدهای توسعه ورزش بود. توسعه پایدار ورزش دلالت بر سازگارسازی محیطی ورزش، پایدارسازی سیستم ورزش و پویایی جامعه ورزش دارد. پیامدهای پایدارسازی توسعه ورزش در ابعاد سیاسی و ملی، زیستی اجتماعی و اقتصادی و تجاری نمود پیدا می­کند. از این رو می­توان بین توسعه ورزش، پایداری آن و همچنین پیامدهای آن تفاوت اما توالی قائل شد. نقش ورزش در توسعه پایدار را وابسته یه کارکردهای ورزش در حوزه همگانی و قهرمانی می­داند. شعبانی­بهار و همکاران (1392) و سبحانی و هاشمی (1396) کارکردهای مشابهی را برای ورزش همگانی و قهرمانی شناسایی و تایید کرده­اند. دی گریس و همکاران (2017)، رضایی صوفی و شعبانی (1396) و فراهانی و همکاران (1395) رابطه پایداری و محیط با توسعه ورزش را قابل توجه بیان کرده­اند.

در نهایت روابط بین متغیرهای چهار سطح مدل مفهومی به صورت زنجیره روابط علی و معلولی از عوامل ظرفیت­های محیطی به سمت راهبردهای سیستمی توسعه و همگرایی حوزه­های همگانی و قهرمانی و در نهایت به عوامل کارکردی توسعه قابل بحث است. می­توان گفت که مدیریت و توسعه ورزش شمال براساس همسوسازی بخش همگانی و قهرمانی و همگرایی بین استان­ها، فرایندی نظام­مند و چندسطحی است که در هر سطح و مرحله دارای ویژگی­های مختص به خود می­باشد و از عوامل همبسته خود اثر می­پذیرند. از این رو ضرورت دارد تا ارتباط بین عوامل در درون هر سطح و با سایر سطوح را در نظر گرفته شوند. به طور مشخص باید گفت که توسعه همسوی ورزش همگانی و قهرمانی و همگرایی بین سه استان شمالی، یک جریان راهبردی و نظام­مند است که از طریق ظرفیت­سازی محیطی درونی و بیرونی سیستم ورزش، ضمن ارتقای قابلیت­ها و به­کارگیری راهبردها، دامنه کارکردی آن‌ها را گسترش می­دهد تا به پیامدهای موردنظر برسد. چارچوب کلی مدل مفهومی توسط برخی تحقیقات جامع­نگر پیشین مورد تایید قرار می­گیرد. نتایج مطالعات کشاورز (1399)، وفایی مقدم و همکاران (1397)، حیدری و همکاران (1397)، خطیب­زاده (1395) و صفاری (1391) منظر ورزش همگانی و تحقیقات ملایی سفیددشتی و همکاران (1399)، شعبانی و همکاران (1398) و ملائی و همکاران (1397) منظر ورزش قهرمانی را در مدل این پژوهش مورد تایید قرار می­دهند.

در تبیین اهمیت و کارکرد مدل ارائه­شده در این پژوهش که گام جدیدی در دانش موجود به حساب می­آید، می­توان به فقدان مدل­های قابل‌اتکا و دارای مصادیق عینی در نظام توسعه منطقه­ای و اکوسیستمی ورزش کشور اشاره کرد. براساس مدل ارائه­شده، سازمان­های متولی توسعه ورزش شمال کشور با وجود توانمندى­های ساختاری و اجرایی به تنهایی نمی­توانند اهداف و راهبردها را تحقق بخشند- شواهد فعلی از وضعیت ورزش کشور گویای این مسئله است- زیرا اکوسیستم ورزش شمال یک زمینه پویا با محیط پیچیده و ساختار چندبخشی است و خروجى مطلوب این سیستم نیازمند یک چارچوب راهبردی یکپارچه می­باشد. استفاده از مدل­های اکتشافی و جامع­نگر در ارزیابی، برنامه­ریزی و تصمیم­گیری می­تواند به کاهش ناکارایی برنامه‌هاى فعلی و جزیره­اى عمل کردن در حوزه توسعه اقتصادی ورزش منطقه شمال کشور منجر شود.

پیشنهادها

براساس یافته­های پژوهش، پیشنهادهای زیر جهت توسعه همگرایی ورزش همگانی و قهرمانی در سه استان­ شمالی کشور ارائه می‌شود:

آیین‌نامه‌ها، قوانین، اسناد و برنامه­های توسعه ورزش همگانی و قهرمانی این سه استان بازنگری و بر همسوسازی دو حوزه و همگرایی بین استان­ها تأکید شود.

همسوسازی توسعه ورزش همگانی و قهرمانی و همگرایی بین سه استان شمالی از طریق محرک­های رسانه­ای، بخشنامه سازمانی و مطالبات محققان و مدیران به گفتمانی در درون و بین نهادهای متولی و ذینفع تبدیل شود.

برنامه­ها و مشوق­های فعالیت­های علمی، پژوهشی، نوآوری و آموزشی در بین اساتید و محققان فعال در استان­های شمال برای مشارکت فعال در توسعه ورزش تدوین و انتشار یابد.

آموزش­های مناسب در زمینه توانمندسازی مدیران ورزشی این سه استان تعریف شود و به صورت مشارکتی در چارچوب یک تقویم زمانی مشخص ارائه گردند.

ارتقای زیرساخت­های فناوری اطلاعات و ارتباطات و دسترسی به شبکه ورزشی بین­المللی در مراکز و سازمان­های ورزشی برای کارآمدسازی سیستم توسعه ورزش در منطقه شمال در اولویت اقدامات قرار بگیرد.  

تقویت و هدفمند سازی ارتباط بین دانشگاه­ها و پارک­های علم و فناوری با سازمان­های ورزشی از طریق مشارکت رسانه­ها و بخش خصوصی تقویت شود.

یک سیستم نظارت و هدایت توسعه ورزش فرابخشی از خبرگان برای نظارت بر فرایندهای حوزه ورزش همگانی و قهرمانی در استان­های شمالی کشور تشکیل شود.

ظرفیت­های توسعه بخش ورزش برای سیاست­گذاران و کارگزاران توسعه شمال کشور مشخص و تبیین شود تا ورزش در اولویت مناسبی برای آن­ها و برنامه­های کلان توسعه شمال (استان­های گلستان، مازندران و گیلان) قرار گیرد.

  • منابع

    • بنار، نوشین؛ دستوم، صلاح و خان‌محمدی، علی‌محمد. (1397). «تحلیل منظرهای توسعه مشارکت ورزشی در استان گیلان: خدمات، اقشار، عوامل، متولیان، نیازها، چالش­ها و راهکارها». مطالعات مدیریت ورزشی. 10‌(48)،صص 15ـ42.
    • بهرامی پاوه، رحمت. (1397). «تحلیلی بر روند پارادایم توسعه‌یافتگی و تأثیر آن بر همگرایی ملی در ایران». سیاست‌های راهبردی و کلان. 6(23)، صص 478-497.
    • جوادی پور، محمد؛ روحی دهکردی، میترا؛ رهبری، سمیه و طایفی، حلیمه. (1397). «آسیب‌شناسی فرایند موجود سیاست‌گذاری در ورزش همگانی ایران و ارائه الگو». مطالعات مدیریت ورزشی. 10(52)، صص 17-42.
    • چوپانی، آرزو. (1393). «تدوین برنامه راهبردی ورزش قهرمانی بانوان استان مازندران». پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشگاه شمال.
    • حیدری، محمد؛ صابری، علی و کارگر، غلامعلی. (1397). «فراتحلیل مطالعات عوامل و راهکارهای جذب مردم برای توسعه ورزش همگانی در ایران». پژوهش در ورزش تربیتی. 6(14)، صص 111-130.
    • خطیب زاده، مهدی. (1395). «طراحی الگوی مشارکت ورزشی منظم». رساله دکتری دانشگاه تربیت مدرس.
    • رضایی صوفی، مرتضی و شعبانی، عباس. (1396). «تحلیل ورزش قهرمانی کشور به روش سوات». مدیریت و توسعه ورزش. 6(1)، صص 87-103.
    • رهبری، سمیه؛ خدایاری، عباس؛ هنری، حبیب و امیرتاش، علی­محمد. (1398). «طراحی الگوی حمایت مالی ورزش همگانی کشور با استفاده از نظریه داده­بنیاد». پژوهش در ورزش تربیتی.
    • زیتونلی، عبدالحمید؛ هنری، حبیب و فراهانی، ابوالفضل. (1391). «شناسایی توانمندی­های گردشگری ورزشی استان گلستان». پژوهش­های معاصر در مدیریت ورزشی., 1(1)، صص 71-83.
    • سبحانی، بهمن و هاشمی، سید ضیاء. (1396). «کارکردهای اجتماعی ورزش همگانی با تأکید بر اعتماد اجتماعی». مطالعات مدیریت ورزشی، 9(42)، صص 185-202.
    • سلامی، فریبا؛ فقه مجیدی، علی و محمدی، احمد. (۱۳۹۵). «بررسی همگرایی درآمدی بین استان‌های ایران با تأکید بر روش تحلیل خوشه‌ای». فصلنامه پژوهش­ها وسیاست­های اقتصادی. ۲۴ (۸۰)، صص ۱۶۷-۱۹۴.
    • سهرابی، لیلا. (1394). «آینده‌پژوهی ورزش قهرمانی کشور به روش دلفی». پایان‌نامه کارشناسی­ارشد دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبائی.
    • شعبانی بهار، غلامرضا؛ نیک نژاد، محمدرضا؛ فراهانی، ابوالفضل و صمدی، عباس. (1392). «بررسی و مقایسه نقش ورزش همگانی و قهرمانی در تقویت اعتماد ملی». مطالعات راهبردی ورزش و جوانان. 12(21)، صص 71-80.
    • شعبانی، اکرم؛ رضوی، سید محمد حسین و هادوی، فریده. (1398). «تدوین الگوی ساختاری تحلیلی توسعه ورزش قهرمانی زنان». پژوهش­های معاصر در مدیریت ورزشی, 9(18)، صص 53-64.
    • شعبانی، عباس و خواجه، فرزاد. (1396). «اولویت­بندی عوامل اثرگذار بر توسعه ورزش همگانی و قهرمانی کشور». مطالعات راهبردی ورزش و جوانان. 16(36)، صص 57-68.
    • شهریاری سجهرودی، بهمن؛ همتی­نژاد، مهرعلی و ملک اخلاق، اسماعیل. (1394). «شناسایی اتحاد‌های راهبردی در توسعه گردشگری ورزشی استان‌های شمالی ایران». مطالعات مدیریت ورزشی، 7(30)، صص 55-70.
    • صفاری، مرجان و لطیفی فر، مهدی. (1397). «مدل شهر دوستدار فعالیت بدنی با رویکرد شهرهای فعال، جوامع فعال، شهروندان فعال». مطالعات مدیریت ورزشی. 10(48)، صص 89-112.
    • صفاری، مرجان. (1391). «طراحی الگوی توسعه ورزش همگانی ایران»، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
    • علوی، سیدحسین؛ سنایی، محمد و فخری، فرناز. (1399). «طراحی مدل توسعه ورزش­های دریایی در جذب گردشگران استان مازندران». فصلنامه علمی آموزش علوم دریایی. 7(3)، صص 176-188.
    • غفوری، فرزاد؛ معمارزاده، محمد سعید و علوی، سلمان. (1398). «تعیین سهم و نقش دستگاه‏های اجرایی در توسعه ورزش همگانی». پژوهش­های کاربردی در مدیریت ورزشی. 8(1)، صص 11-32.
    • فراهانی، ابوالفضل؛ کشاورز، لقمان و صادقی، علی. (1395). «تدوین راهبردهای توسعه ورزش قهرمانی ایران». پژوهش­های کاربردی در مدیریت ورزشی. 5(3)، صص 127-142.
    • ملایی سفیددشتی، افشین؛ حمیدی، مهرزاد؛ رجبی، حسین و ذوالفقارزاده، محمد مهدی. (1399). «آینده‌نگاری توسعه ورزش قهرمانی ایران در افق »1416. مدیریت و توسعه ورزش. 9(2)، صص 84-99.
    • ملائی، مینا؛ رمضانی­نژاد, رحیم؛ یاسوری، مجید و کاوسی، شراره. (1397). «بررسی عوامل مؤثر بر توسعه ورزش قهرمانی استان‌های ایران و ارائه الگوی پیشنهادی». نشریه مدیریت ورزشی. 10(4)، صص 757-775.
    • نودهی، محمدعلی؛ احمدی، مجتبی؛ نودهی، غلامرضا و داداشی، محمدصادق. (1395). «تدوین راهبرد توسعه ورزش روستایی و بومی و محلی استان گلستان». مطالعات راهبردی ورزش و جوانان. دوره 15، شماره  33 ، صص 1 - 35.
    • وفایی مقدم، علی؛ فرزان، فرزام؛ رضوی، سید محمدحسین و افشاری، مصطفی. (1397). «تحلیل عوامل توسعه ورزش همگانی براساس نظریه داده­بنیاد». مطالعات مدیریت ورزشی. 10(52)، صص 43-72.
    • وفائی، الهام؛ محمدزاده، پرویز؛ اصغرپور، حسین و فلاحی، فیروز. (1397). «ارزیابی رفاه اجتماعی و همگرایی رفاه استان­های ایران برای سنجش توسعه مناطق ایران». فصلنامه علمی مدل­سازی اقتصادی. 12(43)، 1-23.
    • غفوری، فرزاد؛ معمارزاده، محمد سعید و علوی، سلمان. (1398). «تعیین سهم و نقش دستگاه‏های اجرایی در توسعه ورزش همگانی». فصلنامه علمی- پژوهشی پژوهش­های کاربردی در مدیریت ورزشی. 8(1)، صص 11-32.
    • هنرور, افشار؛ غفوری, فرزاد؛ ططری، حسن و گاویار، احسان. (1394). «الگویابی توسعه ورزش‌های بومی و محلی در کشور». مطالعات مدیریت ورزشی. 7(31)، صص 33-48.
    • Begović, M. (2020). “The development of sport policy in Montenegro”. International Journal of Sport Policy and Politics, 12(2), 321-330.
    • Bell, B., & Daniels, J. (2018). “Sport development in challenging times: leverage of sport events for legacy in disadvantaged communities”. Managing Sport and Leisure, 23(4-6), 369-390.
    • Bihari, D. T., & Biró, M. (2019). “Examining the Knowledge of Future Sport Professionals in Connection with Water Rescue and Life-saving”. STADIUM-Hungarian Journal of Sport Sciences, 2(1), 1-12.
    • Cook, D., Biscaia, R., Papadas, K., Simkin, L., & Carter, L. (2021). “The creation of shared value in the major sport event ecosystem: understanding the role of sponsors and hosts”. European Sport Management Quarterly, 1-22.
    • De Grace, L. A., Knight, C. J., Rodgers, W. M., & Clark, A. M. (2017). “ Exploring the role of sport in the development of substance addiction”. Psychology of Sport and Exercise, 28, 46-57.
    • Ferriz-Valero, A., García Martínez, S., Olaya-Cuartero, J., & García-Jaén, M. (2020). “Sustainable Sport Development: The Influence of Competitive-Grouping and Relative Age on the Performance of Young Triathletes”. Sustainability, 12(17), 6792.
    • Huang, Y. W., & Tan, T. C. (2015). “Sport-for-All Policy in Taiwan: a case of ongoing change?” Asia Pacific Journal of Sport and Social Science, 4(2), 85-98.
    • Leberman, S. (2017). “Future sport leaders: developing young women to lead”. In Women in Sport Leadership (pp. 130-143). Routledge
    • Ratten, V., & Jones, P. (2018). “Future research directions for sport education: toward an entrepreneurial learning approach”. Education + Training, 60(5): 490-499.
    • Svensson, P. G., & Levine, J. (2017). “Rethinking sport for development and peace: The capability approach”. Sport in Society, 20(7), 905-923.
    • Swart, K., & Martín-González, R. (2021). “Sport and development in South Africa: Sport in a changing society and economy”. In Sport and Development in Emerging Nations (pp. 154-170). Routledge