مقدمه

امروزه ورزش قهرمانی به عنوان یک مفهوم عمده و اساسی با ابعاد مهم در بین حوزه های مختلف ورزش مطرح است. شاید دلیل این موضوع، جذابیت های ورزش  همراه با سرزبان افتادن نام کشورها در میادین بین المللی  باشد که آن را به موضوع مورد توجه بیشتر کشورها در سراسر دنیا تبدیل کرده است. همچنین، ورزش قهرمانی در سطح بین المللی عاملی برای نشان دادن فرهنگ و الگوهای اجتماعی در سطح جهان شده است. در چنین شرایطی، طبیعی است که بسیاری از کشورهای موفق، بخشی از اهداف و برنامه هایشان را در رابطه با ورزش قهرمانی تعریف و تعقیب کنند. ایران از جمله کشورهایی است که ورزش های مختلف دل مشغولی بسیاری از افراد جامعه را تشکیل می دهد و پیشرفت یا عدم پیشرفت در عرصه ورزش و رقابت های مختلف با غرور ملی، احساس رضایت، خشنودی و امیدواری آحاد مردم ارتباط نزدیکی دارد. از طرف دیگر، صاحب نظران بر این موضوع اذعان دارند که ایران اسلامی پتانسیل های بسیار بالایی برای افتخار آفرینی و کسب جایگاه شایسته در عرصه های بین المللی از جمله المپیک را دارد. با این وجود روند گذشته نشان داده است که تاکنون سرعت حرکت و جایگاه ورزش ایران متناسب با وضعیت مطلوب مورد نظر مردم و مسئولین کشور نبوده است و نیازمند حرکتی منسجم تر و همراه با برنامه ریزی دقیق و متناسب با پیچیدگی ها و الزامات متعدد در رشد و توسعه در تمام ابعاد و به خصوص رشته های مستعد تر  می باشد. امروزه در مجامع، ورزش به عنوان فاکتوری ارزنده برای معرفی ملت ها به شمار     می آید و موفقیت در رقابت های جهانی و المپیک یک امتیاز مهم برای هر کشور محسوب می گردد. اینک ورزش بسیار فراتر از یک رقابت بوده و به حوزه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، تجاری و صنعتی راه یافته و به موضوعی پیچیده و چند وجهی تبدیل شده است(الهی، 1383).  لذا توسعه موفق و همه جانبه ورزش نیازمند نگاهی بلند مدت و جامع در برنامه ریزی همراه با عمل گرایی و جدیت اجرایی است. بر این اساس با مطالعات دقیق و با رویکردی جامع و مبتنی بر روش های علمی، برنامه جامع وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران را برای المپیک 2020 طراحی خواهیم نمود. تحقیق حاضر در تلاش است با استفاده از شیوه های علمی به طراحی و تدوین برنامه جامع وزارت ورزش وجوانان جمهوری اسلامی ایران در حوزه ورزش همگانی در کمیته ملی المپیک بپردازد و گام کوچکی در راستای رشد و توسعه ورزش کشور بر دارد.

امروزه پیچیدگی زیادی در فعالیت های سازمان های کنونی پیدا شده است؛ به طوری که با مقایسه ای ساده مشخص است که دیگر نمی توان همانند گذشته، بدون دور اندیشی و بررسی های علمی، چشم اندازی کامل از عملکرد سازمان ترسیم نمود. در نتیجه برای پیروزی در رقابت فشرده ای که در جهان امروز وجود دارد باید با استفاده بهینه از علم و دانش، عملکرد قوی تری را ارائه نمود تا بتوان به هدف والای سازمانی دست یافت. به بیان دیگر، می توان از دانش برنامه ریزی استراتژیک استفاده کرد و با بهره گیری از این رویکرد در رویارویی با رقابت بسیار فشرده جهان امروز موفق بود و اجازه نداد که مدیر استراتژیک یا به تعبیری استراتژیست ها به جای ایجاد بستری مناسب برای موفقیت سازمان، دچار سر در گمی در تدوین برنامه های سازمان شوند(مشبکی، 1385).

از نظر الوانی (1384) برنامه‌ریزی استراتژیک، فرایندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاش‌های آن برای نیل به رسالت و اهداف بلندمدت، با توجه به امکانات و محدودیت‌های درونی و بیرونی (الوانی، 1384).

مک جینینز معتقد است که مأموریت سازمان باید هر سازمان را بدان گونه که هست و آنچه در نظر دارد بشود، معرفی نماید (استیسی ،‌ 1384). بیانیه رسالت اتحادیه فوتبال چین عبارت است از: ایجاد ساختار اداری عالی همراه با مدیریت تخصصی و حرفه‌ای و حمایت اثربخش سازمانی در سطوح شهری و استانی که تامین کنندۀ نیازمندی‌های فوتبال در سرتاسر چین باشد. بسیاری از سازمان‌های ورزشی از جمله فدراسیون‌های فوتبال در سطح جهان نیز به تدوین بیانیه رسالت خود مبادرت نموده‌اند. به عنوان نمونه، بیانیه رسالت اتحادیه فوتبال اروپا به صورت ارتقا، حمایت و توسعۀ فوتبال اروپا در سطوح مختلف رقابت‌ها، توسعۀ اصول اساسی در ایجاد وحدت و سولیداریتی، پاسخگویی به کلیۀ سؤالات مربوط به فوتبال و رفع مشکلات این رشته ورزشی در این قاره عنوان شده است(فرانک لاوی[2] ،2004) .

بسیاری از سازمان‌های ورزشی از جمله فدراسیون‌های ورزشی در سطح جهان نیز به تدوین بیانیه چشم‌انداز خود مبادرت نموده‌اند. به عنوان مثال، چشم‌انداز فدراسیون فوتبال استرالیا عبارت است از: تبدیل این کشور  به عنوان رهبر جهان فوتبال در مسابقات جهانی زیر نظر فیفا. این فدراسیون به گونه‌ای عمل خواهد کرد که جهت‌دهنده به رقابت‌های فوتبال و هدایت‌گر آن در کلیه سطوح باشد(امپریکال، 2014). چشم‌انداز برنامه جامع فوتبال ایرلند عبارت است از: فوتبال برای آیندۀ جامعه. در این چشم‌انداز، از نیاز آیندۀ جامعه برای تأمین نیازهای اساسی خود توسط فوتبال در حیطه‌های سلامتی، نشاط، شادابی، مسائل اجتماعی و فرهنگی یاد شده و فوتبال به عنوان حامی جامعۀ ایرلند معرفی گردیده است(امپریکال، 2014).

بسیاری از سازمان‌های ورزشی به تعیین حوزه‌های کلیدی عملکرد خود مبادرت می نمایند. به عنوان نمونه، ورزش دانشگاهی استرالیا (2003) عواملی مانند برنامه‌های ورزشی، بازاریابی، منابع مالی و انسانی و نظارت سازمانی را به عنوان حوزه‌های کلیدی عملکرد خود تعیین کرده است (گودرزی، 1386).  حوزه‌های کلیدی عملکرد در برنامۀ توسعۀ فوتبال استرالیا  عبارت اند از: مسابقات، آموزش و توسعۀ مربیان، توسعۀ داوران، توسعۀ باشگاه‌ها، توسعۀ تجهیزات و امکانات، مقررات، تأمین کنندگان خصوصی، فوتسال، فوتبال مدارس، فوتبال بانوان و توسعۀ بازیکنان مستعد(گلوی ،^[3] ،1990). در برنامۀ جامع فوتبال نیوزلند نیز 6 حوزۀ کلیدی مطرح گردیده است که   عبارت اند از: رهبری و مدیریت، درآمد منظم مالی، توسعۀ فوتبال و مشارکت ورزشکاران جوان، عملکرد عالی، بازاریابی و ارتباطات عمومی، مردم و سیاست‌ها و فرآیندها(برنامه استراتژیک راگبی نیوزلند، 2005).  حوزه‌های کلیدی عملکرد در برنامۀ جامع فوتبال کشور چین عبارت است از: باشگاه‌ها، فوتبال پایه، مدارس فوتبال، بانوان، آموزش مربیان، داوران، پزشکی ورزشی، بازاریابی و رسانه(وانگ پی هونگ^[4]، 2014). در برنامه توسعه فوتبال‌ها در انگلیس حوزه‌های کلیدی عملکرد   عبارت اند از: امکانات و زیرساخت‌ها، آموزش، توسعۀ فوتبال در زمین‌های کوچک، ایجاد باشگاه‌ها، حوزۀ سلامت و تندرستی ورزشکاران، بخش داوطلبانه، بخش مربوط به معلولان، بخش فرهنگی ـ اجتماعی فوتبال، بخش افزایش مشارکت فعال ورزشی(اپلبوم^[5]، 1991).  تعیین حوزه‌های کلیدی عملکرد از موضوعاتی است که به تسهیل فرایند تدوین برنامه استراتژیک و در نهایت دسیابی به اهداف و اولویت‌های یک سازمان کمک می‌نماید(سارتر^[6]، 2006).

از نظر حمیدی زاده (1382) یکی از راه‌های بررسی عوامل محیط درونی و بیرونی سازمان استفاده از تحلیل SWOT است. این روش امکان بررسی عوامل و مقایسه تنگناها، تهدیدها و جنبه‌های آسیب زننده به سازمان، فرصت ها، تقاضاها و موقعیت‌های محیط بیرونی را همراه با نقاط ضعف و قوّت سازمان به وجود می‌آورد. (چراغی،1383). از نظر لوپ^[7](2005) تجزیه و تحلیل نقاط قوّت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدهای یک سازمان برای بسیاری از محققان مترادف با «تجزیه و تحلیل استراتژیک» است (موسوم به سرواژه(SWOT^[8]. دیوید (1385) معتقد است که در تدوین استراتژی باید مأموریت سازمان تعیین شود، عواملی که در محیط خارجی سازمان را تهدید می‌کنند یا عواملی که فرصت هایی را به وجود می‌آورند شناسایی شوند، نقاط قوّت و ضعف داخلی سازمان مشخص گردد، اهداف بلند مدت تعیین شوند و برای این فعالیت‌ها استراتژی های گوناگون شناسایی و انتخاب شوند (سند تفصیلی نظام جامعه توسعه تربیت بدنی و ورزش کشور 1383). بر اساس این روش، یک استراتژی مناسب قوّت ها و فرصت ها را به حداکثر و ضعف ها و تهدیدها را به حداقل ممکن می‌رساند. در این تحلیل، استراتژی ها در چهار حالت پیوند داده می‌شوند تا گزینه‌های استراتژیک از بین آنها انتخاب شود (طیبی و ملکی، 1384).  به طور کلی، بسیاری از سازمان‌های ورزشی و از جمله فدراسیون‌ها در کشورهای مختلف به تدوین استراتژی های خود مبادرت نموده‌اند. فدراسیون فوتبال نیوزلند براساس تحلیل SWOT برنامۀ جامع خود را برای سال های 2006 تا 2010 طراحی نموده است که با توجه به استراتژی های تدوین شده، همخوانی اهداف و رسالت‌ها بسیار نزدیک بوده و توسعه رقابت‌ها که با مدیریت و مشاوره کنفدراسیون فوتبال این کشور صورت می‌گیرد، جهت دهنده اصلی به استراتژی فوتبال نیوزلند است(هونگ، 2014). برنامه استراتژیک المپیک چین با عنوان رویای چین برای دوره 2002 تا 2012 طراحی شد که شامل موارد زیر بود :

1- ارتباط تاریخی کشور چین با المپیک؛ 2- سیاست‌ها و خط‌مشی‌های جامعه ورزشی چین و تغییرات جدید در آنها؛ 3- استراتژی های چین در ارتباط با توسعه و شرکت در المپیک؛ 4- اهداف و آمادگی بازی المپیک 2008؛ 5- پیشرفت ورزش چین بعد از المپیک تا 2008.

راهنمایی‌ها در این برنامه شامل دو سند است: 1- استراتژی برای بردن مدال المپیک طی دوره 2012-2002 2- برنامه استراتژیک برای کسب قهرمانی المپیک 2008.

 حوزه های کلیدی مورد توجه در این برنامه عبارت اند از:

1. رشته های ورزشی المپیک

در المپیک رشته‌های مختلف ورزشی رقابتی وجود دارد که توسط وزارت ورزش چین به 4 گروه دسته‌بندی شده است و برای هر کدام از این دسته‌بندی‌ها استراتژی تدوین شده است:

1. رشته‌های ورزشی سنتی در المپیک: حفظ برتری در مسابقات؛
2. توانایی بالا در رشته‌های ورزشی: کسب مدال‌های بیشتر؛
3. رشته‌های ورزشی مستعد در المپیک: حرکت به سمت کسب مدال‌های بیشتر؛
4. رشته‌های ورزشی المپیکی ضعیف: رسیدن به کیفیت و استاندارد مناسب؛
5. افزایش ورزشکاران المپیکی.

برای افزایش ورزشکاران المپیکی در سه حوزه تمرکز صورت گرفت: 1- گسترش تعداد تیم‌ها: تیم‌های ملی، تیم‌های جوانان و دیگر تیم‌ها؛ 2- گسترش تعداد ورزشکاران؛ 3- هر تیم ورزشی با اهداف خاص خودش باید مدال‌های مورد انتظار در برنامه استراتژیک را کسب کند.

1. افزایش منابع المپیک

منابع مالی وزارت ورزش کشور چین برای المپیک 2008 افزایش چشم‌گیری داشت و به 88/4 میلیارد دلار رسید که 90 درصـد آن به ورزشکاران، مربیان، ساختار و کسب مدال اختصاص یافت.

1. جهت‌گیری توسعه رشته‌های ورزشی پس از المپیک 2008

پس از المپیک 2008 جهت‌گیری ورزش چین به سمت موارد فوق بود: 1- برنامه احساسی شادی پس از موفقیت‌های المپیک؛ 2- اجرای برنامه عـد متمرکز در مدیریت اداری سیستم رشته‌های ورزشی؛ 3- توسعه بازاریابی؛ 4- تجاری‌سازی ورزش؛ 5- فراگیر و همه‌گیر شدن فعالیت‌های ورزشی؛ 6- توسعه سریع فعالیت‌های ورزشی در بین عموم.

نتیجـه‌گیری

- کشور چین رابطه پیچیده و طولانی با المپیک از قرن نوزدهم دارد.

- در تاریخ ورزش چین، سیاست و المپیک ارتباط تنگاتنگی داشته‌اند.

- هدف اساسی ورزش چین، ایجاد حس برنده شدن و برتری از طریق رقابت‌های بین‌المللی است.

- برای دسترسی به هدف برنده شدن، "مرکز سیستم ورزش قهرمانی و نخبه‌پرور" تأسیس شد.

- رقابت‌های ورزشی المپیک 2008، سیستم ورزش قهرمانی و حرفه‌ای چین را قدرتمند ساخت.

- اصلاح سیستم ورزشی چین و شکل‌دهی مجدد آن امری اجتناب‌ناپذیر بود و مفهوم جدیدی از توسعه رشته‌های ورزشی پس از المپیک 2008 شکل گرفت.

فدراسیون تیر و کمان (تیراندازی) نیوزلند برنامه استراتژیک خود را برای دوره 2017- 2013  با چشم انداز  ایجاد جامعه فعال و ارتقای اعتماد به ‌نفس جامعه، تدوین کرده و طرح‌های عملکردی و مأموریت‌ها را با اهداف بی‌شماری انجام داده است. تعداد ورزشکاران تیرانداز نیوزلند افزایش پیدا کرد، اما پس از مدتی ثابت، تیراندازهای کمی به موفقیت‌های بین‌المللی دست یافتند- هرچند که ظاهراً استانداردها و شاخص‌های کیفی توسعه پیدا کرده بود. به همین منظور، برد تیراندازی سمینارهایی را با حضور مربیان در سراسر کشور سازماندهی کرد و یک مربی با تجربه را برای کمک به اجرای فرآیندهای توسعه‌ای از استرالیا به نیوزلند آورد. انتخاب مربیان از طریق طرح‌های عملیاتی صورت گرفت، موضوع عملکرد عالی ورزشکاران در دستور کار مربیان گذاشته شد و با تأسیس مرکز اصلی توسعه ارزش های تیراندازی، گام عملی دیگری برداشته شد. چهار هدف اساسی در این برنامه عبارت بودند از:

1-    افزایش مشارکت عمومی در قالب ورزشکاران تیرانداز، به‌کارگیری مقامات رسمی و حمایت‌کننده‌های عالی؛

2-    ایجاد توانمندی در تمامی مشارکت‌کنندگان به لحاظ فعالیت‌های جسمانی؛

3-  ایجاد تشکیلاتی که مربوط به پیشکسوتان و ورزشکاران قدیمی است، برگزاری جشن‌های موفقیت و یادبود برای آنان و نیز ورزشکاران جدید؛

4-  بازنگری: در مورد مسائل انجام شده در گذشته که چگونه انجام گرفته و چقدر موفقیت‌آمیز بوده و آموختن ازتجربیات گذشته برای ساختن آینده و افزایش سرعت پیشرفت.

در پایان هر یک از مأموریت‌ها، پیشنهادات خاصی را برای اهداف تیراندازی نیوزلند آورده است (برنامه استراتژیک فدراسیون تیر و کمان نیوزلند2017- 2013).

بسته رسانه‌ای عملکرد نیوزلند در المپیک 2012 در ارزیابی برنامه های ورزش نیوزلند موردی از تدوین شاخص های ارزیابی برنامه های المپیکی کشور است که توسط سیتر و گراهام[9] در 2015  ارائه شده است. این بسته رسانه‌ای برای مهیا کردن آسان اطلاعات، پیش‌زمینه‌ای قابل دسترس برای روزنامه‌نگارها که بزرگترین رویدادهای ورزشی را در این سال (بازی‌های المپیک لندن- 2012) پوشش می‌دهند، طراحی شده است.

روزنامه‌نگارها با ارائه تصاویر و حقایق، طرح و برنامه‌ای را که از سال 2006 با تدوین استراتژی و اهداف برای بازی‌های لندن شکل گرفته، بیان می‌کنند. این استراتژی همه نیازهای ورزشکاران نیوزلندی را برای داشتن احساس آرامش بیشتر فراهم می‌کرد تا فعالیت بهتری را در لندن بروز بدهند. این طرح با اجرای 21 ورزشکار در سال 2011 به پایان رسیده بود و نکته مهم اینکه سرمایه‌گذاری مستقیم روی این ورزشکاران که احتمال موفقیت بیشتری داشتند صورت گرفته بود تا با حمایت بیشتر کشورشان، استفاده از تسهیلات، تمرین و آموزش مناسب و موارد دیگر در المپیک موفق باشند و تصور هم بر این بود که نیوزلندی‌ها بردهای بیشتری را در سطح جهان داشته باشند.

زمانی‌که مدالیست‌های نیوزلندی المپیک بر روی سکو ایستادند، بیشتر مردم در آنجا در این کار بزرگ به آنها کمک کرده بودند؛ از جمله: توانمندی و موقعیت متخصصان، اجرا و تحلیل تکنیک‌ها، متخصصان تغذیه، فیزیولوژیست‌ها، پزشکان، ماساژورها، فیزیوتراپ‌ها، روان‌شناسان و مشاوران. تمرینات و مهارت‌های روحی و ذهنی مربیان نیز از نکات اساسی بودند. نکته دیگر این که تعامل سازنده با دیگر ارگان‌های موجود در نیوزلند از عوامل مهم تأمین منابع برای رسیدن به موفقیت بود. این برنامه با تدوین چشم انداز  "پرورش نیوزلندی‌های پیروز در سطح جهانی با یک سرمایه گذاری مناسب" انجام شد. در المپیک 2008 در 5 یا 6 رشته ورزشی مورد نظر که هدف کشور نیوزلند بود موفقیت نصیب این کشور شد و در بین کشورهای شرکت کننده در رقابت‌ها به مقام سوم در رشته‌های مورد نظر دست یافت. این رشته‌ها همان استراتژی مورد نظر همراه با سرمایه‌گذاری بود و تمرکز بر کسب مدال در المپیک لندن نیز ادامه پیدا کرد. در ژانویه 2010، دولت بودجه سرمایه‌گذاری جدیدی را به ارزش 10 میلیون دلار برای سال  2011-2010 و 15 میلیون دلار در سال 2012-2011 و 20 میلیون دلار هر سال بعد از 2012 اعلام کرد. این مبالغ برای عملکردهای نیوزلند در سال 2013-2022 حدود 60 میلیون دلار می‌شود که این سرمایه‌گذاری نسبت به سه سال گذشته 50 درصد افزایش داشته است. حدود 70 درصد از سرمایه عملکرد عالی به 9 ورزش هدفمند و موفق در المپیک تحویل داده شد(گراهام، 2015).

برنامه جامع توسعه ورزش روسیه تا المپیک 2020 از دیگر برنامه های مورد مطالعه بود که در ادامه آمده است. این طرح یک برنامه ریزی به منظور توسعه و پیشبرد ارزش تندرستی و سلامتی و زندگی فعال، پیشرفت ورزش، موفقیت ورزشکاران در رقابت های بین المللی، مشارکت بیشتر مردم در رده های مختلف سنی در ورزش و ارتقای سطح درآمد ورزشکاران می باشد که در سال 2009 به تصویب رسیده است و در ضمیمه آن به این نکته اشاره شده است که علیرغم وضعیت بحرانی اقتصاد روسیه و جهان، نباید مقوله ورزش تحت تاثیر قرار گیرد.

در این طرح موارد مهم زیر وجود دارد:

• توسعه ورزش اسکی و اسکیت یخی که به همین منظور مرکز ناواگرکس با هزینه بسیار بالا و امکانات مناسب افتتاح شد و ورزشکاران جوان روسیه به منظور کسب آمادگی برای شرکت در مسابقات مهم و رقابت با کشور کانادا در این مرکز تمرین می کنند.
• تاسیس کمیته ای خاص برای سازماندهی تیم های ملی روسیه در مسابقات جهانی 2018 که در دولت روسیه به تصویب رسید. این کمیته وظایف مهمی از جمله هماهنگی با دولت های       ناحیه ای، خبرگزاری های داخلی و خارجی، پوشش رسانه ای و همچنین رفع تمام خواسته ها و نیازهای وزیر ورزش را در مسائل مختلف دنبال خواهد کرد.
• با توجه به افزایش مشارکت فعال ورزشی تا سال 2008 که دربرگیرنده 25 میلیون نفر از افراد جامعه می باشد، در صدد خواهیم بود این مشارکت را در سال 2015 به بیش از42 میلیون نفر برسانیم تا شاید بتوانیم مشابه همسایگان اروپایی مشارکت 70 درصدی را داشته باشیم.
• باشگاه های ورزشی باید به طور ایده آل در همه جای کشور در دسترس عموم باشند. به همین منظور در سال 2011 تعداد 300 باشگاه، استادیوم و مرکز ورزشی در رشته های مختلف با تسهیلات مالی و سرمایه گذاری مناسب ساخته شد که موفقیت ما در این زمینه متوسط بود و باید پروژه بزرگتری برای آن تعریف شود.
• هزینه آمادگی جسمانی و تربیت بدنی جامعه یک موضوع جداگانه بوده و با توجه به هماهنگی با وزیر اقتصاد در سال 2011، مبلغ 90 میلیارد روبل به طرح سه ساله تا 2014 اختصاص یافت که  یکی از برنامه های این طرح ایجاد یک استخر و یک باشگاه ورزشی برای هر مدرسه می باشد.
• کسب مقام های مناسب و همچنین میزبانی آبرومندانه در مسابقات دانشجویی 2013 شهر کازان با مشارکت 11هزار ورزشکار دانشجو از سراسر دنیا و عملکرد مناسب در المپیک و پاراالمپیک 2014.
• به روز رسانی و دسترسی به تکنولوژی ورزشی نوین جهانی.
• توجه به رشته های خاص که در کشور روسیه محبوب هستند از جمله اسکیت نمایشی، پاتیناژ، هاکی یخی در بخش بانوان که برای این هدف تمام امکانات و ابزار را فراهم کرده ایم.
• افتتاح 10 باشگاه ورزشی با ظرفیت 800 دانش آموز ویژه مدارس در سال 2011.
• استخدام و به کارگیری 310000 متخصص و اجباری کردن تربیت بدنی (3جلسه) در هفته در کلیه مدارس، برگزاری مسابقات ورزشی دانش آموزی سالیانه.
• توسعه مشارکت ورزش دانش آموزی که در این زمینه افزایش مشارکت 35 درصدی در سال 2010 و 3 درصدی در رشته ها را داشته ایم.
• فراهم کردن شرایط انجام سه جلسه تمرین اجباری - هفتگی برای دانشجویان و ایجاد 13 لیگ ورزشی در بخش ورزش دانشجویی.
• تدوین 25 تفاهم نامه بین دولت(وزرا) و سازمان های ورزشی در سال 2011.
• ایجاد مراکز ویژه تیم های ملی در حوزه های مختلف تمرینی، برنامه ریزی و سازماندهی.
• توسعه برنامه های پزشکی ورزشی : آموزش پزشک و فیزیوتراپ که 100 نفر تحت آموزش قرار گرفته و حقوق آنها نیز افزایش یافته است.
• پرداخت حقوق ثابت به ورزشکاران: ورزشکاران تیم ملی ماهیانه 12000 تا 20000 روبل، فوتبالیست ها و هاکی بازان 80000 روبل که تا 120000 روبل افزایش می یابد و در صورت کسب مدال، پاداش ویژه نیز دریافت خواهند کرد.
• تدوین برنامه خاص برای 37 رشته در سال 2012 که 28 رشته در تابستان برگزار می شود و ورزشکاران ما با کسب 53 مدال(18 طلا ،17 نقره،18برنز) به رتبه دوم جهان رسیدند و در اروپا با کسب 127 مدال حائز رتبه اول هستیم.

میزان بودجه اختصاصی به آماده سازی تیم های روسیه در سال های 2011 تا 2013 به ترتیب 2/52 ، 4/34 ،3/31 میلیارد روبل بوده است(برنامه جامع توسعه ورزش روسیه تا المپیک 2020).

برخی از کشورهای آسیایی و بیشتر کشورهای اروپایی و آمریکایی در دهه های گذشته با برنامه ریزی های منظم توانسته اند گام های بلندی در راه توسعه ورزش بردارند. حرکت رو به جلوی این کشورها سبب شده است که ورزش کشورمان علیرغم اقدامات انجام شده و پیشرفت های سال های اخیر نتواند انتظارات مردم را برآورده سازد و جامعه ایرانی نیز از اثرات حاصل از ورزش بی بهره بماند. وجود برنامه جامع برای وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران در حوزه ورزش همگانی در کمیته ملی المپیک به لحاظ کسب موفقیت در المپیک برزیل و ایجاد غرور ملی اهمیت خاصی دارد. لذا خردمندانه است که وزارت ورزش با استفاده از برنامه ریزی جامع، علاوه بر مزایای موجود در بطن فرآیندبرنامه ریزی،  به پیشبرد اهداف این سازمان در توسعه اصولی تر و ورزش قهرمانی و کسب جایگاه بهتر در عرصه های بین المللی کمک شایانی نماید. از طرف دیگر، وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران در حالی بر آن شده است که وضعیت موجود خود را بدرستی شناسایی کند، مقصد مناسب را تشخیص دهد و با توجه به تغییرات قابل پیش بینی نحوه رسیدن به آن را معین نماید که سازمان های ورزشی کشورهای دیگر نظیر استرالیا، نیوزلند، ژاپن، چین، عربستان ، عراق و... نیز درصدد تدوین برنامه جامع خود در سال های گذشته برآمده اند ( نادری نسب، 1389).

یوفا (UEFA) با تدوین برنامه استراتژیک خود در دهه گذشته به توسعه فوتبال این قاره کمک شایانی کرده و اعلام نموده است که به اهدافی چون: ارتقای دموکراسی در فوتبال، شفاف سازی فعالیت ها  و همچنین افزایش قابلیت ها و ظرفیت های ورزش فوتبال در اعضای این قاره موفق بوده است.  AFC  نیز با تدوین برنامه چشم انداز فوتبال آسیا در چند کشور آسیایی از جمله: ایران، بنگلادش، چین، هند و... به توسعه فوتبال در این قاره می اندیشد. (نایون، 2005)^[10].

این موضوع در مورد وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران نیز صدق می کند؛ به طوری که علیرغم تلاش های گسترده مسئولان و دست اندرکاران، مشابه سازمان تربیت بدنی در گذشته ، فاقد برنامه اجرایی و واقع گرایانه برای انجام مسئولیت خود می باشد و احتمالا نداشتن چنین برنامه ای می تواند یکی از دلایل عدم کسب رتبه مناسب در المپیک های گذشته باشد. بنابراین، در حالی که بسیاری از سازمان های ورزشی در سطح جهان با تدوین برنامه های جامع توانسته اند به خوبی به رسالت خود عمل کنند و به اهداف مورد نظر دست یابند، این مساله مطرح است که وزارت ورزش وجوانان ایران هنوز فاقد برنامه استراتژیک  برای انجام مسئولیت های خود برای کسب رتبه مناسب در رشته های مختلف در سطح جهان و به خصوص در المپیک 2020   می باشد. بدین منظور، این تحقیق سعی دارد با به کارگیری فرآیند   برنامه ریزی استراتژیک و استفاده از الگوها و روش های علمی متداول مورد استفاده به ویژه در سازمان های ورزشی، به طراحی و تدوین برنامه جامع ورزش و جوانان جمهوری اسلامی در حوزه ورزش قهرمانی در کمیته ملی المپیک ایران  برای دست یابی به رتبه دهم در المپیک 2020  بپردازد و به سوالات اساسی زیر پاسخ دهد: چشم انداز، اهداف بلند مدت، حوزه های کلیدی عملکرد، نقاط قوت و ضعف، تهدید ها و فرصت ها، استراتژی ها، موقعیت استراتژیک و رئوس برنامه های عملیاتی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک در المپیک 2020  چیست؟

روش شناسی پژوهش

این تحقیق بر مبنای هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است و بر حسب روش گردآوری اطلاعات، از نوع تحقیقات توصیفی ـ تحلیلی است که قصد دارد با تدوین برنامه استراتژیک از طریق روش های علمی به بهبود عملکرد وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در حیطه قهرمانی کمک نماید. در این تحقیق مطالعه وضعیت موجود وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و فدراسیون هایی که شانس مدال آوری دارند یا مدال آورند، صورت گرفته و بر اساس آن استراتژی های مناسب در سطح ورزش قهرمانی و المپیک 2020 طراحی شده است. در این تحقیق ابتدا با استفاده از مصاحبه و فرم های ارزیابی محتوی سوالات باز، اطلاعات مرتبط با هریک از موضوعات مندرج در برنامه استراتژیک مشخص گردید. سپس پرسشنامه های با سوالات بسته تدوین گردید که در هریک از موارد ، نظرات شورای راهبردی که شامل 14 نفر بودند با استفاده از بحث متمرکز (FGD) و تجزیه و تحلیل اعمال گردید و در نهایت هریک از موارد مندرج در برنامه استراتژیک تعیین و تدوین شد.

جامعه آماری تحقیق شامل رؤسای کمیته های فدراسیون های منتخب، مدیران فدراسیون های منتخب، مدیران وزارت ورزش ، مدیران کمیته ملی المپیک، مربیان تیم های ملی، ورزشکاران صاحب مدال در المپیک، نخبگان و کارشناسان مدیریت ورزشی بودند که از آنها نظرسنجی به عمل آمد. نمونه آماری ما شامل 174 نفر بودند که به روش تمام شمار  انتخاب شدند. بر اساس موضوعات استراتژیک مورد نظر در برنامه در طول انجام کار برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از فرم های شناسایی SWOT با محتوای سؤالات باز، پرسشنامه های عوامل درونی، پرسشنامه های PEST SCAN،  فرم های تعیین اهداف بلند مدت وزارت ورزش، فدراسیون های منتخب و کمیته ملی المپیک،  فرم های تعیین استراتژی های وزارت ورزش، فدراسیون های منتخب و کمیته ملی المپیک، فرم های تعیین موقعیت استراتژیک وزارت ورزش، فدراسیون های منتخب و کمیته ملی المپیک استفاده شد که این فرم ها  بر اساس الگوی تعیین موقعیت استراتژیک وزارت ورزش، فدراسیون های منتخب و کمیته ملی المپیک (از لحاظ وضعیت درونی و وضعیت بیرونی) طراحی گردید و شامل تعیین ضریب اهمیت (وزن)، شدت عامل و نمره عوامل درونی (قوّت ها و ضعف ها) و همچنین برای عوامل بیرونی (فرصت ها و تهدیدها) و در نهایت تعیین موقعیت نهایی وزارت ورزش، فدراسیون های منتخب و کمیته ملی المپیک از لحاظ درونی و بیرونی در جایگاهSO،  ST، WO، WT بود. در این فرم ها به منظور تعیین موقعیت استراتژیک وزارت ورزش، فدراسیون های منتخب و کمیته ملی المپیک از پرسش شوندگان خواسته شد که با دادن نمره به «ضریب اهمیت (وزن)» و نیز نمره به «شدت عامل» به تعیین موقعیت مبادرت نمایند.

برای تجزیه و تحلیل همزمان عوامل درونی و بیرونی از ماتریس درونی و بیرونی استفاده شد. این ماتریس برای تعیین موقعیت استراتژیک وزارت ورزش به کار رفت. برای تشکیل این ماتریس، نمرات حاصل از ماتریس های ارزیابی عوامل درونی و بیرونی در ابعاد افقی و عمودی قرار گرفتند تا جایگاه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی در خانه ای از این ماتریس مشخص شود؛ به طوری که بتوان استراتژی مناسبی برای آن اتخاذ گردد. برای تدوین استراتژی ها از تحلیلSWOT و ماتریس مبتنی بر مدل «دیوید» و از یک ماتریس چهارخانه ای استفاده شد. برای این کار، از مقایسات دو به دو (قوّت ها و فرصت ها، قوت ها و تهدیدها، ضعف ها و فرصت ها، ضعف ها و تهدیدها) برای تعیین استراتژی های چهار گانهSO، ST،WO، WTو بر مبنای قضاوت تحلیلی و شهودی و طوفان مغزی پرسش شوندگان استفاده شد. در بخش آمار توصیفی، اطلاعات جمع آوری شده به صورت شاخص های فراوانی، درصد و همچنین به صورت نمودار و جداول دسته بندی گردید و برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار استنباطی به منظور رتبه بندی قوّت ها، ضعف ها، فرصت ها، تهدیدها، ارزش های محوری و اهداف بلند مدت وزارت ورزش از آزمون رتبه ای «فریدمن» استفاده شد. برای سایر موارد مندرج در برنامه استراتژیک، بر حسب موضوع از تحلیل های استراتژیک به ویژه تحلیل SWOT بهره گرفته شد.

تجزیه و تحلیل داده ها

 در برنامه استراتژیک تدوین شده برای وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در المپیک 2020، چشم انداز، اهداف بلند مدت، حوزه های کلیدی عملکرد، نقاط قوت و ضعف، تهدید ها و فرصت ها، استراتژی ها، موقعیت استراتژیک و رئوس برنامه های عملیاتی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک بیان می شود.

بیانیه چشم انداز ورزش قهرمانی جمهوری اسلامی ایران برای المپیک 2020 :  ایجاد مشارکت حداکثری جامعه در ورزش کشور، توجه به رشته های مدال آور و توسعه ورزش قهرمانی به منظور کسب رتبۀ شایسته در مسابقات المپیک و جهانی.

بیانیه رسالت ورزش قهرمانی جمهوری اسلامی ایران برای المپیک 2020: رسالت وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک، توسعه و ترویج رشته ورزشی مدال آور و دارای شانس مدال با توجه به ارزش های والای انسانی، دست‌یابی به اهدافی چون هویت ملی ، نشاط و سلامت جامعه؛ حضوری افتخارآمیز در میادین بین‌المللی با به کارگیری ظرفیت‌های موجود و ظرفیت سازی در داخل و خارج کشور بر اساس مقررات وزارت ورزش و کمیته بین المللی المپیک می‌باشد.

ارزش های محوری ورزش قهرمانی جمهوری اسلامی ایران برای المپیک 2020:  ارزشمندی فعالیت ها و عملکردهای علمی، توجه به جنبه های اخلاقی و تربیتی ورزش، قانون گرایی در کلیه فعالیت های ورزشی، توزیع عادلانۀ منابع ورزشی و ایجاد فرصت های برابر رشد، سلامتی، شادابی و نشاط جامعه، سلامتی، شادابی و نشاط جامعه، توسعه ویژگی‌های اجتماعی ورزشکاران، صداقت و راستی در عملکرد ورزشی، ایجاد همبستگی و انسجام ملی، صلح و دوستی بین المللی، احساس افتخار ، غرور  و هویت ملی، شفافیت عملکرد در فعالیت های مدیریتی ورزش کشور، حفظ حرمت و جایگاه زنان در ورزش، کسب پیروزی در میادین بین المللی، توجه به ارزش های انسانی و اسلامی.

حوزه های کلیدی عملکردورزش قهرمانی جمهوری اسلامی ایران برای المپیک 2020:   حرفه ای و قهرمانی، ورزش پایه و همگانی، مدیریت، بازاریابی ورزشی، ارتباطات ملی و بین المللی، تحقیق و توسعه.

    اهداف بلند مدت ورزش قهرمانی جمهوری اسلامی ایران برای المپیک 2020:  برای تدوین اهداف بلند مدت وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک از بیانیه رسالت، بیانیه چشم انداز، ارزش های محوری، حوزه های کلیدی عملکرد ، ادبیات پیشینه تحقیق، نظرسنجی از مدیران، کارشناسان، نخبگان و اعضای شورای راهبردی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران استفاده شد. جدول1 این اهداف را نشان می دهد.

جدول1 : اهداف بلندمدت راهبردی وزارت ورزش وجوانان درحوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک

موقعیت استراتژیک، ماتریس عوامل درونی، ماتریس عوامل بیرونی ورزش قهرمانی جمهوری اسلامی ایران برای المپیک 2020:  برای تعیین موقعیت استراتژیک وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک جمهوری اسلامی ایران از ماتریس عوامل درونی و ماتریس عوامل بیرونی استفاده شد. نتایج حاصل در جدول 2 نشان داد که مجموع نمرات عوامل درونی برابر با 325/2 می باشد و حاکی از آن است که وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک و کسب مدال در رقابت های المپیک از لحاظ عوامل درونی ددر موقعیت ضعف است.

جدول2 : ماتریس عوامل درونی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک

جدول 3 : ماتریس عوامل بیرونی وزارت ورزش  و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک

جدول 3 ، ماتریس عوامل بیرونی وزارت ورزش  و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک را نشان می دهد. همان گونه که ملاحظه می شود مجموع نمرات ماتریس 39/1 می باشد و نشان دهنده آن است که وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران به خوبی از فرصت ها استفاده نکرده و در کنترل تهدیدها نیز موفق نبوده است. در مجموع نتایج ماتریس داخلی و خارجی در شکل 1، حاکی از آن است که وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران از لحاظ موقعیت استراتژیک در موقعیت WT قرار دارد. به عبارت دیگر، می توان گفت که به دلیل چیرگی ضعف ها بر قوت ها و عدم توانایی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران در استفاده از فرصت ها و دفع تهدیدهای احتمالی بهتر است استراتژی تدافعی اتخاذ نماید تا وضعیت وزارت ورزش  و جوانان و کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی کشور از وضعیت کنونی بدتر نگردد.

شکل 1 : ماتریس عوامل داخلی و خارجی

بر اساس تحلیل SWOT در مجموع 20 استراتژی شامل 9 استراتژی SO، 5 استراتژی ST، 4 استراتژی WO و3 استراتژی WT برای وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک تدوین شد.

شاخص های کلیدی و اهداف کمی ورزش قهرمانی جمهوری اسلامی ایران برای المپیک 2020:  برنامه استراتژیک وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، شاخص‌های موجود در اسناد ملی بالادستی، شاخص‌های موجود در اسناد بین‌المللی، برنامه‌های استراتژیک ورزشی چند کشور منتخب که این شاخص ها به همراه اهداف کمّی مربوط به رشته های مدال آور بیان شده است که عبارت اند از:

1 – کشتی آزاد و فرنگی؛ 2 – وزنه برداری؛ 3 – تکواندو؛ 4 – دوومیدانی؛ 5 – بوکس؛  6 – شمشیربازی؛ 7 – تیراندازی؛ 8 – جودو؛ 9 – کاراته ؛ 10 – سنگ نوردی.

اهداف کمّی

کسب رتبه 10 در المپیک 2020توسط تیم ایران

• کسب 10 مدال طلا : 4 مدال در کشتی آزاد و فرنگی، 2 مدال در وزنه برداری، 1 مدال در بوکس، یک مدال در سنگ نوردی، یک مدال در کاراته و 1 مدال در تکواندو؛
• کسب 7 مدال نقره : 1 مدال در وزنه برداری، 2 مدال در کشتی آزاد و فرنگی، 1 مدال در کاراته، 1 مدال در جودو و 1 مدال در تکواندو؛
• کسب 3 برنز : 2مدال در کشتی، یک مدال در شمشیر بازی و 1 مدال در وزنه برداری.

خلاصه و نتیجه گیری

ماتریس عوامل بیرونی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک نشان داد که مجموع نمرات ماتریس 39/1 می باشد که نشان دهنده آن است که وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران به خوبی از فرصت ها استفاده نکرده و در کنترل تهدیدها ضعیف عمل نموده است. برای تعیین موقعیت استراتژیک وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک جمهوری اسلامی ایران از ماتریس عوامل درونی و ماتریس عوامل بیرونی استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که مجموع نمرات عوامل درونی برابر با 325/2 می باشد و حاکی از آن است که وزارت ورزش  و جوانان و کمیته ملی المپیک و کسب مدال در رقابت های المپیک از لحاظ عوامل درونی دارای ضعف است. همچنین نتایج ماتریس داخلی و خارجی حاکی از آن است که وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک از لحاظ موقعیت استراتژیک در موقعیت WT قرار دارد. به عبارت دیگر، می توان گفت که به دلیل چیرگی ضعف ها بر قوت ها و عدم توانایی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در استفاده از فرصت ها و دفع تهدیدهای احتمالی بهتر است استراتژی تدافعی اتخاذ نماید تا وضعیت وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملیالمپیک جمهوری اسلامی ایران کشور از وضعیت کنونی بدتر نگردد. وضعیت استراتژیک کشورهای چین، روسیه، نیوزلند و انگلیس نشان می داد که آن ها شرایط فوق العاده بهتری نسبت به کشور ما دارند و در موقعیت استراتژیک مناسب تری قرار گرفته اند. این نشان می دهد که جایگاه کشور ما با توجه به سرمایه گذاری هایی که کرده ایم، جایگاه مناسبی نیست و برای کسب رتبه و ارتقای شاخص های کمّی و کیفی بهتر باید واقع گرایانه عمل کنیم. برای تدوین رئوس برنامه های عملیاتی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک، استراتژی های تدوین شده مبنای کار قرار گرفت تا برنامه های عملیاتی واقع گرایانه تر طراحی و استخراج شود. اولویت اجرای برنامه ها برای جلو گیری از بدتر شدن جایگاه ایران در مسابقات المپیک در اولین مرحله اجرای استراتژی هایWT است،  اما پس از اجرای این استراتژی یا هم زمان با این اقدامات، برای توسعه و پیشرفت باید بر استراتژی های سه گانه دیگر و برنامه های عملیاتی مرتبط متمرکز شویم. بدیهی است عدم اجرای برنامه های پیشنهادی که برخاسته از تحلیل، بحث و بررسی و مقایسه برنامه های استراتژیک کشور های منتخب می باشد منجر به از دست رفتن رنکینگ و جایگاه ایران در المپیک های بعدی خواهد شد.

برنامه های عملیاتی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در حوزه ورزش قهرمانی و کسب مدال در رقابت های المپیک بر اساس استراتژی های چهارگانه SO , ST , WO , WT  عبارت اند از:

رئوس برنامۀ عملیاتی استراتژی‌SO

1-   توسعه بنیادین و علمی رشته های مدال آور و دارای شانس مدال با وجود استعدادهای فراوان

-   ایجاد مکان های آموزشی با حضور متخصصان تحصیلکرده دانشگاهی ویژه رشته های مدال آور و شانس مدال در سطح کشور؛

-       توسعۀ مدارس ورزشی با علوم نوین در رشته های مدال آور و شانس مدال در سطح کشور؛

-       ایجاد مراکز استعدایابی در تمام استان‌ها با همکاری هیئت‌های استانی و ادارات آموزش و پرورش؛

-       توجه به طرح‌های تحقیقاتی و علمی و کاربردی ساختن آنها؛

-       استخدام نیروهای مجرب علمی به صورت پاره وقت برای هدایت ورزش در مسیر علمی؛

-   آموزش و توسعه نیروهای متخصص در بخش‌های مربیگری، داوری، مدیریت، بازاریابی، امور بین‌الملل، پزشکی و ورزشی، حقوقی، روابط عمومی، فرهنگی و رسانه‌ای ویژه رشته های مدال آور و شانس مدال در سطح کشور؛

-   اجرای طرح‌های تحقیقاتی و توسعه‌ای در زمینه طراحی مدل‌های اسلامی برای شرکت ورزشکاران ایرانی در مسابقات بین‌المللی؛

-       استفاده از مشاوران تخصصی و برجسته تربیت بدنی  در رشته های مدال آور و شانس مدال در سطوح پایه؛

-   تدوین طرح مناسب برای ایجاد ارتباطات علمی بین دانشکده های تربیت بدنی و سازمان های ورزشی برای احیای پایگاه های قهرمانی در رشته های شانس مدال و مدال آور در مراکز استان ها؛

-       برگزاری همایش‌ها و کنفرانس‌های علمی در رشته های شانس مدال و مدال آور در کشور.

2-   توسعه رشته های ورزشی مدال آور و شانس مدال در سطوح پایه

-       تدوین و اجرای طرح جامع حمایت از تیم‌های ملی پایه در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تدوین و اجرای طرح های  مناسب برای انتخاب تیم ملی دانش‌آموزی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-   افزایش تعداد مسابقات انجام شده در داخل کشور در رشته های مدال آور و شانس مدال به صورت غیر متمرکز در سطوح پایه؛

-   حضور کارشناسان و نیروهای متخصص ورزش بانوان در هریک از کمیته‌ها و دپارتمان‌های فدراسیون های رشته های مدال آور و شانس مدال از جمله تکواندو و تیراندازی؛

-       برگزاری مسابقات متمرکز و یا غیر متمرکز ورزش بانوان در رشته های مدال آور و شانس مدال در سطوح پایه؛

-   تدوین آیین‌نامه انتخاب مربیان داخلی و خارجی تیم های ملی در رده های پایه در رشته های مدال آور و شانس مدال بر اساس شاخص های کمی و کیفی؛

-       اختصاص منابع مالی مناسب برای تیم‌های پایه در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       توسعۀ مدارس ورزش بانوان در رشته های تکواندو و تیراندازی؛

-       توسعۀ مدارس ورزش پسران در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       ایجاد مراکز استعدادیابی ( قهرمانی ) ویژه بانوان در تمام استان‌ها در رشته های تکواندو و تیراندازی؛

-       احیای مراکز قهرمانی در تمام استان‌ها در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       ایجاد کمیته های ورزشی در سطح استان برای مدیریت مراکز توسعه ورزش دررشته های مدال آور و شانس مدال؛

-        برگزاری اردوهای بلند مدت و کوتاه مدت در داخل کشور و به ویژه در استان های مستعد در رشته های مدال آور.

3-  ایجاد و اجرایی ساختن نظام ارزیابی عملکرد فدراسیون های مدال آور و شانس مدال بر اساس شاخص های نوین از جمله کسب مدال المپیکی

-   تدوین و طراحی شاخص های ارزیابی بر اساس استاندارد های مناسب با قابلیت اجرایی در در رشته های مدال آور و شانس مدال کشور؛

-   طراحی منشور بر اساس اساسنامه و ارزش ها به صورت دستورالعمل‌های اخلاقی دقیق همراه با جزئیات مربوط به تشویق و تنبیه در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       به‌کارگیری مشاوران حقوقی و قانونی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-   نظارت دولت همراه با عدم دخالت آن در برگزاری مسابقات  و انتخابات مدیریتی در رشته های مدال آور و شانس مدال در تمام سطوح؛

-       تدوین آیین‌نامه نظارت بر عملکرد مربیان تیم ملی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تدوین آیین‌نامه نظارت و ارزیابی بر عملکرد فدراسیون های ورزشی مدال آور و شانس مدال بر اساس شاخص های کمی؛

-       ایجاد نظام ارزیابی عملکرد برای کمیته های ورزشی در استان ها.

4-   افزایش تعاملات بین المللی در حوزه منابع انسانی بر اساس علوم نوین ورزشی

-   حضور مدرسان و محققان برجسته  و علمی دنیا در همایش‌ها و کنفرانس‌های علمی در رشته های شانس مدال و مدال آور در کشور؛

-   اعزام مربیان و متخصصان تحصیلکرده به دوره های آموزشی خارج کشور برای گذراندن دوره های آموزشی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-   حضور مربیان خارجی صاحب نام و صاحب سبک در کادر فنی تیم های ملی کشور به منظور ایجاد یادگیری بین المللی همراه با آموزش مربیان داخلی توسط آنان در رشته های مدال آور و شانس مدال.

5-  توسعه سیستم الکترونیکی و ارتباطی در سازمان های ورزشی و فدراسیون های مدال آور و شانس مدال در سطوح پایه

-       راه اندازی سیستم ارتباطی با سازمان های ورزشی و نهادهای علمی کشور؛

-       ایجاد وب سایت حرفه‌ای و بانک اطلاعاتی به روز در فدراسیون های ورزشی مدال آور و شانس مدال؛

-       استفاده از تکنولوژی فناوری اطلاعات در رشته های مدال آور و شانس مدال.

6-   بهره‌گیری از توان نژادی و تنوع جغرافیایی برای توسعه رشته های ورزشی  مدال آور و شانس مدال در سطوح پایه

-       تدوین طرح آمایش بر اساس استعدادهای ورزشی رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-   حضور چهره‌های علمی ورزشی و پیشکسوت ورزشی از نقاط مختلف کشور بر اساس رویکرد بومی محور در رشته های ورزشی  مدال آور و شانس مدال در سطوح پایه؛

-       برگزاری مسابقات در رشته های ورزشی مدال آور و شانس مدال در استان های مستعد.

7-   برقراری ارتباطات مؤثر ملی و مشارکت در مجامع بین‌المللی ورزشی

-   افزایش ارتباط مؤثر و مداوم فدراسیون های مدال آور و شانس مدال با فدراسیون های بین المللی و کمیته بین المللی المپیک؛

-       افزایش فعالیت های  کمیته و دپارتمان بخش بین‌الملل فدراسیون های  مدال آور و شانس مدال

-       تلاش برای حفظ و همچنین افزایش کرسی‌های بین‌المللی در ورزش؛

-       برگزاری اردو های مشترک با تیم های خارجی در رشته های مدال آور و شانس مدال.

8-   افزایش مشارکت فعال منابع انسانی درگیر در ورزش با ایجاد حس هویت ملی

-   ایجاد طراحی مناسب برای افزایش توجه خانواده‌ها به در رشته های مدال آور و شانس مدال و جلب حامیان مالی بر اساس حس وطن دوستی و احساس مسئولیت؛

-       توسعه مشارکت ورزش همگانی در رشته های مدال آور و شانس مدال در سطح کشور برای عمومی ساختن این رشته ها؛

-       ارائه مشوق‌ها و پاداش‌های قابل توجه به مشارکت کنندگان در مسائل فرهنگی و اجتماعی رشته های مدال آور؛

-        تبلیغات رسانه‌ای و به ویژه تلویزیونی در ارتباط با مزیت‌های اجتماعی و فرهنگی ورزش به ویژه رشته های مدال آور.

9-   ارتقای نظام ورزشی وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم و فناوری کشور

-       برگزاری کلاس‌های داوری و مربیگری ویژه بانوان به ویژه معلمان تربیت‌بدنی مدارس؛

-       تدوین طرح مناسب برای انتخاب تیم ملی دانش آموزشی؛

-        برگزاری بهتر مسابقات دانشجویی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-   تعامل وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک با وزارت  آموزش و پرورش برای شکل‌گیری بهتر لیگ‌های دانش آموزی در رشته های مدال آور و شانس مدال دانش‌آموزی در سطوح مختلف؛

-       برگزاری کلاس‌های داوری و مربیگری برای معلمان تربیت بدنی در مدارس در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-   تعامل وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک با وزارت  علوم برای شکل‌گیری بهتر لیگ‌های دانشجویی در رشته های مدال آور و شانس مدال  در سطوح مختلف؛

-       تدوین طرح مناسب برای تشویق تیم‌های مدرسه قهرمان در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       برگزاری مسابقات بانوان در تمام سطوح همراه با تعامل سازنده با آموزش و پرورش در رشته های تکواندو و تیراندازی.

رئوس برنامه های عملیاتی استراتژیST

1-   ایجاد نظام ورزش حرفه ای و قهرمانی با استفاده ار نفوذ سیاسی

-   تدوین طرح جامع برای ایجاد ارتباط بین نهادها و سازمان‌های ورزشی با نهاد های سیاسی برای احقاق حقوق رشته های مدال آور.

-       برگزاری جلسات منظم با ارگان های سیاسی کشور؛

-   ارائه گزارش‌ها و درخواست‌های فدراسیون رشته های مدال آور و شانس مدال به مجلس برای دست‌یابی به حقوق واقعی رشته های مدال آور و شانس مدال در کشور؛

-       به کارگیری وکلا و حقوقدانان برجسته برای دست‌یابی به حقوق مادی و معنوی توسط رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       راه اندازی و ارتقای کمی و کیفی لیگ های حرفه ای با حمایت دولت در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       برگزاری مسابقات لیگ بانوان در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تسهیل در ساختار قانونی و مجوز های فعالیت باشگاه های حرفه ای در رشته های مدال آور و شانس مدال.

2-   توسعه کمی و کیفی منابع انسانی درگیر در ورزش برای توسعه ورزش پایه در رشته های مدال آور و شانس مدال

-       برگزاری همایش‌ها و کنفرانس‌های علمی تربیتی برای مدیران  سطوح مختلف رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       استخدام نیروهای متخصص مورد نیاز در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       توسعه آموزش ها و برنامه های رسانه ای به منظور یادگری های بنیادین در منابع انسانی درگیر در رشته های مدال آو؛

-       توسعۀ  مربیان مدارس ورزش بانوان در رشته های تکواندو و تیراندازی؛

-       توسعۀ مربیان مدارس ورزش پسران در رشته های رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       به‌کارگیری نیروهای ماهر و مسلط به زبان خارجه در فدراسیون های  مدال آور و شانس مدال؛

-       تشکیل شوراها و کمیته های تخصصی متشکل از اعضای هیئت علمی تربیت بدنی.

3-    به کارگیری روش های علمی در توسعه رشته های ورزشی مدال آور و شانس مدال در سازمان های ورزشی کشور

-       ایجاد اماکن ورزشی با استانداردهای  نوین جهانی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تجهیز اماکن ورزشی با تجهیزات تخصصی ورزشی علمی و نوین در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تدوین و طراحی فیلم ها و کتاب های آموزشی اثرگذار بر رشد رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تشکیل و ارتقا جایگاه کمیته های علمی و فنی در فدراسیون های رشته های مدال آور و شانس مدال.

4-   توسعه ساختار های خصوصی ورزش با رویکرد بومی و اقتصاد داخلی

-       تدوین طرحی جامع برای خصوصی سازی باشگاه‌های ورزشی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تعامل سازنده وزارت ورزش با نهادهای اثرگذار بر خصوصی‌سازی باشگاه‌های ورزشی در رشته های مدال آور تلاش برای رفع موانع درآمدزایی باشگاه‌های ورزشی در رشته های مدال آور و شانس مدال در کشور از جمله حق پخش و کپی‌رایت؛

-       حمایت از بخش‌های خصوصی داوطلب و ارائه تسهیلات به آنان از طرف دولت و وزارت ورزش؛

-       واگذاری اماکن ورزشی به باشگاههای مشارکت کننده  در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تدوین طرح بازاریابی ورزشی بر اساس رویکرد اقتصاد بومی و مقاومتی.

5-   توسعه ارتباطات و یادگیری بین المللی

-       برگزاری رقابت‌های ورزشی با کشورهای صاحب نام در سطح دنیا در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       شرکت در مسابقات برون مرزی معتبر در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       توسعه توریسم ورزشی و برگزاری رویداد های مشترک با کشور های دیگر در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-        برگزاری اردوهای بلند مدت و کوتاه مدت در خارج از کشور در رشته های مدال آور و شانس مدال.

رئوس برنامه های عملیاتی استراتژیWO

1-   تسریع در امر خصوصی‌سازی به منظور محدود کردن وابستگی ورزش به منابع دولتی

-       ارائه طرح نوین تجاری سازی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       جهت دهی منابع دولتی در رشته های مدال آور و شانس مدال و کاهش تدریجی وابستگی به آن؛

-       ایجاد کمیته بازاریابی وتوجه به بخش های خصوصی در فدراسیون های رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-   طراحی مدل انجام تعهدات سالانه در ازای حمایت های مالی دولتی و غیر دولتی  در  فدراسیون های ورزشی رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تخصیص منابع مالی و مادی اولیه به گروه های متقاضی بخش خصوصی  در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       ایجاد یک طرح اطمینان بخش برای حفظ و توسعه سرمایه بخش‌های خصوصی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       توسعۀ مدارس خصوصی ورزش بانوان در رشته های تکواندو و تیراندازی؛

-       ارائه مشوق های دولتی به مشرکت کنندگان در توسعه زیرساخت های رشته های مدال آور و شانس مدال.

2-  بهره‌گیری ازتوجه جهانی به ورزش به منظور ایجاد امکانات وتجهیزات سخت‌افزاری دررشته های ورزشی مدال آور توسط دولت

-       ایجاد نگرش بنیادین توجه به ورزش در دولت و مجلس با بیان اثرات اقتصادی و سیاسی ورزش در جهان؛

-   ایجاد نگرش حمایتی از رشته های مدال آور و شانس مدال  در دولت و مجلس با بیان اثرات غرور و نشان ملی از کسب مدال در میادین بین المللی ورزشی جهان؛

-   تعامل سازنده با ارگان‌هایی چون شهرداری‌ها، استانداری ها و دیگر نهادهای دولتی برای استفاده از تسهیلات از جمله  وام های کم بهره یا بدون بهره یا زمین‌های رایگان برای توسعه رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-   ایجاد امکانات و  افزایش اردو های تیم‌های ملی در رشته های مدال آور و شانس مدال در تمامی رده‌های سنی توسط حمایت های دولت.

3-    افزایش منابع مالی و مادی در رشته های ورزشی مدال آور و شانس مدال

-       اعزام نیروها به دوره‌های آموزش خارج از کشور؛

-   اختصاص پاداش تعیین شده بر اساس شاخص های سیستم ارزیابی عملکرد به منظور تشویق ورزشکاران در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       جذب کلیه منابع مالی تخصیصی رشته های مدال آور و شانس مدال توسط فدراسیون ها و وزارت ورزش و جوانان؛

-       اختصاص منابع مالی مناسب برای تیم‌های ملی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       تامین منبع مالی قهرمانان مدال آور  در المپیک در حوزه های مختلف تامین اجتماعی.

4-     افزایش سرمایه گذاری در مناطق جغرافیایی و اقلیمی خاص با رویکرد به کارگیری منابع انسانی بومی

-   سازماندهی لیگ ها بر اساس رویکرد اقلیمی از طریق ایجاد بخش‌های وظیفه‌ای تخصصی برای تصدی امور اجرایی لیگ ها در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-       توسعه متوازن لیگ‌‌های برتر،  1 ، 2 و استانی در رشته های مدال آور و شانس مدال بر اساس منابع انسانی بومی؛

-   ایجاد حس مسئولیت اجتماعی در حامیان مالی جهت جذب منابع استانی و بومی به منظور رشد ورزش و ایجاد اشتغال ملزم ساختن  صنایع در حمایت از ورزش کارگری و همگانی در رشته های مدال آور و شانس؛

-       ارائه طرح های ورزشی زود بازده با رویکرد درآمدزایی در رشته های مدال آور و شانس مدال؛

-   معرفی شرکت های حامی ورزش در استان ها به منظور ایجاد حس حمایت متقابل در مردم استان در راستای مصرف کالاهای شرکت های حامی ورزش.

رئوس برنامه های عملیاتی استراتژی‌WT

1-  جهت دهی به حضور افراد سیاسی در ورزش به منظور ایجاد رویکرد مناسب رسانه‌ای در توسعه  رشته های ورزشی مدال آور

-       تدوین طرحی برای استفاده مثبت از حضور افراد سیاسی در فوتبال؛

-       کسب موافقت همراه با امضای تفاهم نامه با افراد سیاسی پر نفوذ به منظور استفاده از خدمات دولتی برای ارتقای فوتبال؛

-       به کارگیری توان افراد سیاسی برای حذف اثرات نامناسب بعضی از رسانه‌های حاشیه‌ای در فوتبال.

2-   حفظ وضعیت موجود در رقابت های بین المللی با نگاه به برنامه های توسعه‌ای رقیبان

-       مطالعه برنامه‌های استراتژیک فوتبال رقیبان برای تدوین برنامه فوتبال کشور؛

-   شناسایی نقاط قوّت در بخش‌های مختلف فوتبال رقبا برای استفاده از آن در نظام‌مند ساختن و جهت‌دهی برنامه‌های فوتبال کشور؛

-        ایجاد حس رقابت و تلاش و کوشش برای کاهش فاصله با رقیبان.

3-   توسعه برنامه های اجرایی اقتصاد مقاومتی در ورزش با توجه به رشته های کارآمد و جهت دهی منابع

-       پخش تلویزیونی مسابقات پایه در رشته های مدال آور در سطح استان و کشور با استفاده از شبکه های استانی؛

-       تدوین و طراحی برنامه‌های مبتنی بر اقتصاد بومی بر اساس الزامات اسناد بالادستی ملی و بین‌المللی در سطوح پایه؛

-       الزام مدیران به اجرای  برنامه‌های مبتنی بر اقتصاد مقاومتی - بومی بر اساس الزامات اسناد بالادستی ملی و بین‌المللی؛

-       تدوین برنامه های اجرایی تبلیغ کالاهای بومی از طریق ورزش و جذب منابع مالی از شرکت های داخلی؛

-        الزام استانداران توسط دولت بر ضرورت توجه بیشتر به ورزش جوانان.