نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 استاد، گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

3 دانشجوی دکتری، مدیریت ورزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران (نویسنده مسئول)

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، طراحی و تدوین مدل کسب کرسی های بین المللی در ورزش توسط نمایندگان ایران بود. پژوهش حاضر ازنوع آمیخته بود. جامعه آماری پژوهش شامل اعضای هیئت علمی دانشگاه­ها، روسای فدراسیون ورزشی، مدیران، ورزشکاران و نمایندگان صاحب کرسی ورزش بود که در زمینه کرسی های بین المللی، دانش و تجربه لازم را داشتند(495N=). در بخش کیفی پژوهش،  25نفر به طور هدفمند و در بخش کمی بر مبنای جدول مورگان 220 نفر به طور تصادفی برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه 55 سوالی محقق ساخته استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تایید 20 تن از متخصصان مدیریت ورزشی رسید و روایی سازه آن با تحلیل عامل تاییدی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با الفای کرونباخ 83/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری توصیفی و استنباطی از جمله KMO ، بارتلت و تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد، تحلیل عامل تاییدی و مدل سازی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار  AMOS وSPSS23 استفاده شد. در مدل عوامل کسب کرسی های بین المللی ورزشی توسط نمایندگان ایران شش عامل به ترتیب اولویت عامل ارتباطی با (932/0)، حرفه ای و شغلی(927/0)، اقتصادی (903/0)، اجتماعی- فرهنگی (901/0)، مدیریتی (830/0) و سیاسی(779/0) وجود دارند. همچنین، مدل به‌دست‌آمده از برازش مطلوب برخوردار بود. مدل به کار گرفته‌ شده، مدل نظری قوی برای طراحی مدل عوامل کسب کرسی های بین المللی ورزشی توسط نمایندگان ایران است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Designing a Model for Acquisition International Seats in Sport by the Representatives of Iran

نویسندگان [English]

  • Loghman Keshavarz 1
  • Abolfazl Farahani 2
  • Bahram Bahramipoor 3

1 Ph.D., Associate Professor, Sport Management, Payam-e-Noor University, Tehran, Iran

2 Ph.D., Full Professor, Sport Management, Payam-e-Noor University, Tehran, Iran

3 Ph.D. Student in Sport Management, Payam-e- Noor University, Tehran, Iran

چکیده [English]


The study is to formulate and design a model for acquisition effective international seats in sports by the representatives of Iran.The method of study was mixed. The statistical population of this study includes the faculty members of universities, sport federation presidents,managers, athletes and sports seats representatives who have the necessary knowledge and experience in international sessions(n=495). In the qualitative phase, 25 individuals were selected purposefully and in quantitative phase, a sample of 220 people was chosen based on Morgan table.The instrument was a 55-item structured questionnaire to achieve the objectives of the study. The face and content validity of the questionnaire was approved by 20 sports management specialists and its structural validity was confirmed by confirmatory factor analysis. Its reliability was studied in a pilot study with 30 subjects and calculated as 0/83.For data analysis the descriptive statistic and inferential statistics methods including KMO, Bartlett exploratory factor analysis with orthogonal rotation and structural equation modeling by application of AMOS and SPSS23 software were used. The results showed thatthere are 6 factors as effective components contained within international sport seats were prioritized as follows:communicative(0/932), economical (0/903), social and cultural(0/901), administrative(0/830) and political(0/779) are evailable.The model was derived from appropriate fitness. The model captured a strong theoretical model for the design of effective international sports seats by the representatives of Iran.                                    

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Representative
  • International Seats
  • Sport and Iran

طراحی مدل کسب کرسی های بین المللی در ورزش توسط نمایندگان ایران

لقمان کشاورز[1]

ابوالفضل فراهانی[2]

بهرام بهرامی پور[3]

 

تاریخ دریافت مقاله: 16/3/1396

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:9/4/1396

 

ه

مقدمه

 نظام بین المللی، محیطی است که بازیگران دولتی و غیردولتی در آن به عمل و عکس العمل می پردازند واز طریق گفتگو و توافق، قواعد مشترکی را برای رفتار و روابط ایجاد کرده‌اند(رابرتسون،1380: 258) که فراتر از نظام ملی مبتنی بر هویت مشترک در قلمرو مرزهای مشخص است(سلیمی‌‌،1378: 3). سیاست بین المللی مدام در حال تغییر و توسعه است وکشورها باید تغییر قوانین بازی در صحنه سیاسی را یاد بگیرند(اصغری ثانی وهمکاران،1392 :146).

    امروزه، کشورها برای افزایش قدرت و جایگاه خود از تمام ابزارهای لازم استفاده می کنند (صباغیان،1394: 132) و ورزش یکی از ابزارهای تاثیرگذار برای حل مشکلات بین المللی و پیشبرد برنامه های سیاسی است (موکال[4]،2012: 1-4) که می تواند تصویری از ساختار ملت ها را در سطح بین المللی ترویج دهد(هورن[5]وهمکاران،1999: 55). ورزش یکی از ابزارهای قدرتمند درحوزه ارتباطات است که

می تواند عرصه ترویج اهداف سازمان برای توسعه صلح باشد. انجام سیاست خارجی دوستدار صلح یکی از بهترین شرایط برای به تصویرکشیدن مطلوب یک کشور درحوزه های بین المللی است که بدون ایجاد دیپلماسی فعال و هدفمند امکان پذیر نیست. دیپلماسی ورزشی یکی از مکانیسم های شکل دهی روابط بین کشورهاست که دقیقا رابطه مستقیم با تصویر سازی یک کشور دارد (ویسنت[6]3،200: 33). از این رو، ورزش امری صرفا بدنی تلقی نمی شود، بلکه متاثر ازکارویژه های سیاسی، ورزشی و ژئوپلیتیک است (بویه وهمکاران،1391: 136).

    آشنایی با بسترهای مناسب برای توسعه حوزه های ارتباطی می تواند زمینه ساز موفقیت های ملی در حوزه ورزش و دیپلماسی گردد (مرادی وهمکاران،1393: 59). سازمان های بین المللی ورزشی به عنوان عاملان غیردولتی و استراتژیک نقش مهمی درخدمت توسعه این بسترها می توانند ایفا کنند(التیامی نیا،1394: 168ومومنی پیری،1392: 64). کرسی های بین المللی  در ورزش، جایگاه های کلیدی است که در برنامه ریزی های کلان ورزش جهان مورد توجه است و تصاحب آن به عنوان یکی ازراهکارهای کم هزینه وتاثیرگذار برای توسعه تعاملات بین المللی است. بنابراین کشورها تلاش می کنند از ورزشکاران معروف خود برای پیشبرد یا انتقال یک پیام سیاسی برای نیل به اهداف و کسب امتیازات سیاسی استفاده کنند(صباغیان،1394: 144).

 دانمارک وسوئد در میان کشورهای اسکاندیناوی، بیشترین کرسی بین المللی ورزش را تصاحب کرده اند (ریچ وهمکاران[7]، 2014 : 15). قاره اروپا بیشترین سهم حاکمیت ورزش در بین قاره ها دارد(47 درصد) و 71 درصد از روسای عالی ورزش، اروپایی هستند. قاره آمریکا بیش از 19 کرسی دارد و رتبه بعدی متعلق به کشور چین است که 10 کرسی در بدنه عالی ورزش دارد. البته کشور چین در بین کرسی های آسیایی از سهم بیشتری برخوردار نیست، چراکه کره جنوبی با 16 کرسی در بین کشور های آسیایی بیشترین سهم را دارد(ارنوت وهمکاران[8]،2003: 195).

 نمایندگان ورزشی به عنوان دیپلمات یا سفیران کشور نمونه ای از روابط بین ورزش و محیط بین المللی  می باشند که می توانند نقش سازنده ای در روابط بین المللی کشورها بازی کنند(التیامی نیا،1394: 169). امروزه کسب کرسی به یک فن و دانش تبدیل شده است و موسسات تخصصی جهت ارتقا و تصدی کرسی ها به کشورها مشاوره می دهند(صدیقی،1394). احرازکرسی های بین المللی در نقشه راه کمیته ملی المپیک به عنوان یکی از استراتژی های مهم در عرصه ورزش قلمداد گردیده و به عنوان یکی از چالش‌های اساسی ورزش ایران محسوب شده است(کشاورز وهمکاران،1393: 26).

     باتوجه به مشکلات مختلف درعرصه های ورزشی و سیاسی و تضییع حقوق ورزشکاران در میادین ورزشی، کسب و احراز کرسی های بین المللی درکنارکسب مدال ورزشی نقش مهمی در توسعه افزایش جایگاه ورزش بین المللی ایران دارد. بنابراین حضور نمایندگان ایران در مجامع بین‌المللی، همواره مقوله‌ای بوده است که مسئولان ورزشی بر آن تاکید داشته اند.  برای کسب نتایج بهتر در دیپلماسی بین‌المللی ورزشی باید شرایطی را فراهم آوریم که ابتدا از کرسی‌های بین‌المللی در جهت تثبیت و ارتقای جایگاه ایران حمایت شود و ثانیا، برای حل مشکلات تیم‌های ورزشی در رقابت‌های مختلف بین‌المللی، سرمایه‌گذاری ویژه و اقدامات مثبت انجام شود که به نفع کشور باشد.

    پژوهشگران اهمیت کرسی های بین المللی ورزشی را از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار داده اند. استوارد[9] (2012) در مقاله ای اظهار می دارد که ورزش یک عامل مهم در سیاست و روابط بین الملل معاصر است. بوس[10] (2011) وکاترل و نلسون[11] (2010) در مقاله های جداگانه بیان می کنند سیاست مداران کشورهای قدرتمند در دوره های مختلف فرآیند اخذ میزبانی  بازی های المپیک دخالت می کردند و از قدرت برای فشار براعضای کمیته بین المللی استفاده می نمودند. معظمی(1393) در نتایج تحقیقی بیان داشت، دولتمردان قطر با استفاده از کسب مدال‌ یا میزبانی مسابقات مهم بین‌المللی تلاش دارند با کسب پرستیژ در عرصه بین‌المللی به هویت جدیدی دست پیدا کنند.

 تمیر و همکاران[12] (2015) درپژوهشی دریافتند، ورزش در عصر مدرن یک سلاح استراتژیک سیاسی با ارزش است. آرنوت[13]وهمکاران (2003) و ورویل[14] (2006) در یافته های تحقیقی خود اهمیت حضور زنان در اعضای عالی حاکمیت ورزش را برای دفاع از ورزش زنان به اثبات رسانده اند(12درصد). نتایج این بررسی ها مشخص کردند که از جمله شرایط لازم برای تصاحب کرسی ها، عضویت در سطوح مدیریتی مختلف و حضور در پست بالاتر و خارج از حوزه ورزش است. فیروزی و همکاران(1391) اشاره به نقش مهم جدول مدال های المپیک در تعیین جایگاه هر کشور در عرصه های داخلی وخارجی دارند. اهمیت این موضوع تعیین کننده نیمرخ اقتصادی، روابط دیپلماتیک و افزایش پرستیز بین المللی هرکشور است.

توفیقی(1390) در مطالعه ای نشان داد بی‌ثباتی مدیریت، اختلاف دیدگاه‌های سیاسی و جناحی، غرض‌ورزی شخصی در کنار بی‌تدبیری مدیران از نقش دیپلماسی در توفیقات ورزشی و عدم حمایت از افراد صاحب کرسی از جمله عوامل ازدست دادن کرسی‌های موجود بین‌المللی ورزش است. رمضانی نژاد(1391) در بررسی خود نیز اهمیت نداشتن کرسی ها ونحوه دستیابی به این جایگاه ها، نبود استراتژی و اهداف در تصاحب کرسی ها، عدم شناسایی افراد کلیدی و عدم حضور در مجامع مختلف را از نقاط ضعف نمایندگان ایران در مجامع بین المللی دانست که بسته به نوع حکومت متفاوت می باشد.

    حسینی(1388) و آشتیانی(1392) ضعف مدیریت، ضعف دستگاه دیپلماسی در حمایت از فدراسیون ها، ضعف استراتژی وزارت خارجه ایران، نبود برنامه جامع مناسب، عدم استفاده از ظرفیت های موجود ورزشی و اقدامات سلیقه ای را از جمله عوامل منع کسب کرسی های بین المللی ورزشی معرفی کرد. جوهان آدریانز[15] (2002) نیز بیان کرد اعضای و مدیران هیئت های اجرایی ورزش نقش بسیار مهمی در تمام مراحل عمر یک سازمان بازی می کنند. یافته های هاودن[16] (2000) نشان داد که مدیران هیئت ها و سازمان های ورزشی باید از ویژگی هایی چون: صداقت، مشارکت، تاثیرگذاری، هدفمندی، بی طرفی و شجاعت برخوردار باشند. دوستی(1390) نیز در پژوهش خود مهمترین علل ورود مدیران سیاسی به عرصه ورزش ایران را کسب پست های بالاتر شناخته است. اسدی و همکاران(1389)در تحلیل سوات[17] بخشی از مشکلات ورزش کشور را در زمینه کسب کرسی‌های بین‌المللی مشخص کرده اند و برخی از نقاط ضعف را محدودیت‌های مالی، فقدان شناسایی افراد کلیدی و عدم حضور فعال در مجامع می دانند.

    احسانی و همکاران(1392) در پژوهش خود دو عامل اصلی اثرگذار در سطح کلان را، عوامل سیاسی و اقتصادی معرفی کردند. دی بوسچر و همکاران[18] (2006) معتقدند که بیش از50 درصد شاخص های تعیین کننده موفقیت در سطوح بین المللی، متغیرهای خارج از کنترل سازمان ها و مدیران ورزش می باشند و دو متغیر تولید ناخالص ملی و جمعیت، حدود پنجاه درصد کل واریانس موفقیت ورزش را پیش بینی می کنند. پیغمبری(1393) عوامل موفقیت ایران در حفظ و ارتقای جایگاه عملکردی فدارسیون ووشو در سطح جهانی را به ترتیب منوط به عامل ارتباطی، آموزشی، ظاهری وپیشینه ورزشی می داند.

     سلیمانی وسجادی(1393) تصاحب کرسی های بین المللی را از جمله ریزفاکتورهای مهم ارزیابی یک فدراسیون ورزشی دانسته اند. کشاورز و همکاران(1390) نیز افزایش ارتباطات و مشارکت درفعالیت های مجامع بین المللی ورزشی را در مرتبه دوم راهبردهای مهم در منظر فرایندهای داخلی کمیته ملی المپیک دانسته و افزایش کسب کرسی های بین المللی در ورزش و نیز ارتقای جایگاه و نقش کمیته ها در ورزش جهان و آسیا را نیز از جمله مهمترین اهداف این راهبردها معرفی نموده اند.

     در نتایج تحقیق عیدی و همکاران(1390) مشخص گردید، داشتن کرسی ورزشی در مجامع بین المللی وبهره برداری ازآن به عنوان یکی ازخرده مقیاس های مهم در ارزیابی اثربخشی سازمان ها و فدراسیون های ورزشی است و میزبانی رویدادهای مهم ورزشی امتیازمثبتی برای گرفتن کرسی در رشته مربوطه می باشد.

 علیدوست قهفرخی و همکاران(1393) نشان دادند که تصاحب جایگاه های مهم در ورزش جودو از خرده مقیاس های مهم برای افزایش هماهنگی و ارتباطات در سطوح بین المللی است. زارعیان(1393) در پژوهشی نشان داد برای کسب کرسی های بین المللی،22 شاخص(جمعیت شهری، آموزش و پرورش، نرخ تورم، هزینه درمان وغیره )را باید دربرنامه ریزی های ورزشی کشور مورد توجه قرار داد.

   گودرزی وشریعتی فیض آبادی(1394) درگزارشی اعلام کردند تصاحب کرسی های جهانی وآسیایی وابسته به فعالیت های خود فرد و قدرت چانه زنی ایشان است و از جمله مهمترین موانع تصاحب کرسی های بین المللی را ناآشنایی با زبان انگلیسی و آداب دیپلماسی و نداشتن روابط عمومی وعاطفی مناسب با افراد موثر بین المللی، عدم برگزاری اجلاس ومسابقات بین المللی در داخل کشور بیان کردند. خندان نعمتی(1390) نیز راهکارهای کسب کرسی های بین المللی ورزشی را در عوامل مدیریتی، مهارتی، اقتصادی، ارتباطی، سیاسی و اجتماعی- فرهنگی می داند.

      مطالعات ادبیات پیشینه نشان می دهد که محققان ابعاد ارتباطی بین ورزش و سیاست، نحوه تاثیر گذاری و اهمیت آن را از دیدگاه های مختلف با رویکردی متفاوت مورد بررسی قرار داده اند. کمبود تحقیقاتی در بحث شناسایی عوامل تاثیرگذار بر کسب کرسی های بین المللی ورزشی کاملا مشهود است و دید جامع نسبت به مساله در تحقیقات کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. از این رو، پژوهش حاضر درصدد است با مروری بر ادبیات پیشینه وچارچوب مفهومی و برگرفته از اسنادهای مختلف مدیریت ورزشی، به این سوال پاسخ دهد که مدل مناسب برای تصاحب کرسی های بین المللی در ورزش توسط نمایندگان ایران چگونه است؟

روش شناسی پژوهش

     پژوهش حاضر از نوع آمیخته و ترکیبی از دو روش کیفی و کمی است. جامعه آماری پژوهش اعضای هیئت علمی دانشگاه­ها، روسای فدراسیون ها ، مدیران، ورزشکاران و نمایندگان صاحب کرسی که در زمینه کرسی های بین المللی، دانش وتجربه لازم را داشتند، بودند (495N=) که برمبنای جدول مورگان 220 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف تحقیق، بر اساس روش دلفی در بخش کیفی از نظرات 25 نفر از متخصصان و صاحبنظران استفاده شد و فهرستی از متغیر های تاثیرگذار بر کسب کرسی های بین المللی ورزشی در ایران تهیه و فهرست تهیه شده در سه مرحله نهایی شد. بدین ترتیب، از پرسشنامه 55 سوالی محقق ساخته استفاده گردید که روایی صوری و محتوایی آن به تایید 20 نفر از متخصصان مدیریت ورزشی رسید. این پرسشنامه در قالب مقیاس لیکرت تدوین و به هریک از شاخص ها، ارزش عددی 1 تا5 (خیلی کم تاخیلی زیاد) اختصاص داده شده است. پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 83/0محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری توصیفی میانگین، جدول توزیع فراوانی و روش های آماری استنباطی از جملهKMO ، بارتلت و تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد، مدلسازی معادله ساختاری(SEM) با کمک دو نرم افزارAMOS وspss23 استفاده شد. جهت سنجش روایی مدل از روش معادلات ساختاری با روش تحلیل عامل تاییدی بهره گرفته شد.

یافته های پژوهش

در گام اول، ویژگی های جمعیت شناختی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. در بخش های بعدی، نتایج تحلیل عاملی مولفه های اصلی در قالب جدول بیان و در ادامه،  مدل و نتایج شاخص های برازش ارائه گردید.

جدول1: نتایج توصیفی ویژگی های جمعیت شناختی

                                           فراوانی      درصد                                                               فراوانی    درصد

جنسیت

 

مرد

زن

141       64

79         36

وضعیت تاهل

متاهل

مجرد

193       88

27        12

تحصیلات

لیسانس

فوق لیسانس

دکتری

18          9

69         31

133       60

رشته تحصیلی

 

تربیت بدنی

سایررشته ها

148      67

72        33

 

سمت(پست)

هیات علمی   مدیریت

ریس فدراسیون

مربی         ورزشکار          داور

کارشناس

52          24

124        56

2           1

12          6

6           3

8           4

16          7

 

سابقه عضویت

کنفدراسیون آسیایی

کنفدراسیون  منطقه ای فدراسیون جهانی       فدراسیون بین المللی       بدون سابقه

 

90         41

8           4

45         21

13         6

64         29

مدت عضویت

4 سال              4 -8 سال                8 -12 سال                  12سال

29         13

64         29

28         13

35         16

 

 

 

 

 

 

 

با توجه به نتایج جدول1، از220 نفرآزمودنی که دراین تحقیق حضور داشتند، 64 درصد مرد و 9/35 درصد زن بودند. بیشتر آزمودنی ها متاهل(64 درصد)بودند. در توصیف نمونه های تحقیق، 3/67 درصد در رشته تربیت بدنی و7/32 درصد در سایر رشته ها تحصیل کرده بودند؛به طوری که 92 درصد از آزمودنی ها دارای مدرک فوق لیسانس و بالاتر بودند و8 درصد دارای مدرک کارشناسی و پایین تر بودند. سوابق کاری نمونه های تحقیق نشان داد،24 درصد اعضای هیات علمی، 56 درصد مدیر، 1درصد رئیس فدراسیون،13 درصد مربی و ورزشکار و7 درصد کارشناس در این تحقیق حضور داشته اند.71  درصد از نمونه های تحقیق سابقه عضویت در کنفدراسیون های آسیایی و منطقه ای، جهانی و بین المللی و 29درصد هم هیچ گونه سابقه عضویت نداشتند. از بین سوابق عضویتی، عضویت در کنفدراسیون های آسیایی با بیش از40درصد بیشترین فراوانی را داشت. مدت عضویت 84 درصد از افراد صاحب کرسی کمتر از 12 سال و16 درصد بیش از 12 سال بودند و 29درصد از افراد نیز سابقه بین 4 تا 8 سال را در کرسی های         بین المللی موثر ورزشی داشته اند.

   جدول2: نتایج آزمون بارتلت وKMO

 

 

مقدار

مقدار کایرز – می یر و اوکلین

848/0

آزمون کرویت بارتلت

مقدار کای اسکوآر (2χ)

29/35464

درجه آزادی

1485

سطح معناداری

001/0

 

    نتایج جدول2 نشان می دهد با توجه به اینکه KMO[19] بیشتر از7/0 می باشد،  لذا اندازه نمونه ها برای تحلیل عاملی مناسب است. همچنین، با توجه به اینکه نتایج آزمون بارتلت[20] از 05/0 کوچک تر است، بنابراین بین گویه­ها همبستگی بالایی وجود دارد. به بیان دیگر، ادامه و استفاده از سایر مراحل تحلیل عاملی جایز است.

     ابتدا در این پژوهش از تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد برای تعیین و شناسایی عوامل کسب کرسی­های مؤثر بین المللی در ورزش استفاده شد. در نتایج حاصل از تحلیل عامل اکتشافی، عوامل موثر بر کسب کرسی های بین المللی ورزشی توسط نمایندگان ایران، به ترتیب اولویت 6 دسته عوامل ارتباطی، عوامل مدیریتی، عوامل حرفه ای و شغلی، عوامل اجتماعی فرهنگی، عوامل سیاسی و عوامل اقتصادی شناسایی شدند. جدول3، مقادیر ویژه، بار عاملی گویه های تاثیر گذار بر کسب کرسی های بین المللی را نشان می دهد. سپس بر اساس عوامل شش گانه شناسایی شده عوامل مؤثر بر کسب کرسی­های  بین­المللی در ورزش کشور، مدل تحقیق با توجه به این عوامل طراحی شد.

 

جدول3: نتایج تحلیل عاملی مولفه های اصلی

عامل

گویه ها

بارعاملی

ارتباطی

  

 

-         دعوت و میزبانی از رئیس ومقامات عالی رتبه کمیته بین المللی المپیک و فدراسیون های ورزشی

-        استمرار و تداوم در حفظ روابط شخصی نماینده ورزشی کشور در حوزه بین المللی

-        شرکت موثر در جلسات و مناسبت های مختلف بین المللی ورزشی

-        داشتن مهارت های ارتباطی

-        داشتن مهارت های چانه زنی و مذاکره

-        پرهیز از تنش در رویدادهای بین المللی توسط مدیران و ورزشکاران کشور

-        نداشتن  ویژگی های منفی شخصیتی در نمایندگان ورزشی (حسادت، کینه توزی و...)

-        آراستگی و ظاهر مناسب نمایندگان کشور

-        توانایی ها و ویژگی های شخصیتی مثبت افراد(اعتماد به نفس، فن بیان و...)

-        میزبانی رویدادهای بین المللی ورزشی در کشور

-        میزبانی انتخابات مجامع بین المللی ورزشی در کشور

778/0

8/0

753/0

805/0

693/0

776/0

771/0

755/0

723/0

702/0

765/0

مدیریتی

 

 

 

-        استفاده از افراد با سوابق عالی مدیریتی و اجرایی در حوزه ورزش

-        وجود برنامه ریزی راهبردی و هدفمند در وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک

-        استفاده از افرادی توانمند و با سوابق عالی مدیریتی و اجرایی در حوزه های غیر ورزشی

-        همکاری موثر بین وزارت امور خارجه، وزارت ورزش  و کمیته ملی المپیک و سایر نهادهای ورزشی

-        تشکیل واحدی مستقل به نام کسب کرسی های بین المللی درکمیته ملی المپیک، وزارت ورزش، ..

-        حمایت یک گروه مطالعاتی بمنظور تامین اطلاعات لازم برای حضور موثرتر نماینده

-        ارزیابی عملکرد نمایندگان کشوردر مجامع بین المللی توسط وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک

-        تخصیص اعتبارات مناسب توسط وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به نمایندگان در مجامع بین المللی دنیا

-        طبقه بندی کرسی های بین المللی ورزشی موثراز نظر اهمیت

-        توسعه و ترویج ورزش قهرمانی و حرفه ای به منظور ارتقای جایگاه ورزشی از سطوح بین المللی

-        عدم تغییرات پی درپی و ثبات مدیران فدراسیون های ورزشی

-        تهیه بانک اطلاعاتی از نمایندگان ایرانی دارای کرسی های بین المللی ورزشی

-        حمایت های سیاسی و معنوی مستمر و داخلی از فدراسیون های ورزشی در مجامع بین المللی

761/0

729/0

798/0

79/0

769/0

777/0

729/0

859/0

673/0

7/0

574/0

667/0

694/0

حرفه ای  و  شغلی

 

-        دانش و تسلط کامل برجنبه های فنی وغیر فنی چالش برانگیز در حوزه بین المللی رشته مربوطه

-        آشنایی کامل نمایندگان با وسایل ارتباطی (ایمیل و....)

-        آشنایی با قوانین بین المللی، حقوقی  و ورزشی

-        تسلط و آگاهی کامل نمایندگان کشور بر زبان های رایج بین المللی

-        آشنایی با پروتکل های بین المللی

-        داشتن پیشینه شغلی مناسب در سطوح بین المللی غیرورزشی

-        تحصیلات عالی نمایندگان ورزشی کشور

-        نداشتن سوء پیشینه در استفاده از مواد نیروزا توسط ورزشکاران تیم های ملی

-        تهیه شرایط احراز کسب کرسی های بین المللی ورزشی توسط نمایندگان

-        موفقیت های مستمر تیم های ملی در رویداد های بین المللی

779/0

75/0

773/0

724/0

654/0

5/0

504/0

519/0

555/0

548/0

 

اجتماعی- فرهنگی

 

-        تسلط نماینده بر اطلاعات اجتماعی  و فرهنگی کشورها علاوه بر اطلاعات ورزشی

-        اعطای پست و عضویت های افتخاری به نمایندگانی که دارای کرسی های بین المللی موثر هستند

-        حضور و مشارکت زنان در نهاد ها و مجامع بین المللی ورزشی

-        آگاهی و شناخت متولیان ورزش از کرسی های بین المللی ورزشی موثر

-        معرفی قهرمانان ورزشی جهان و المپیک به مجامع بین المللی

767/0

773/0

752/0

734/0

758/0

سیاسی

-        عدم دخالت دولت، مدیران سیاسی و دولتی در ورزش

-        عدم تغییر رویکرد رفتاری درحوزه بین المللی ورزش توسط دولت وجناح های سیاسی کشور

-        پرهیز ازرفتارهای سیاسی در معرفی نمایندگان کشور برای کسب کرسی های بین المللی

-        حمایت اقتصادی و معنوی سران سه قوا ازبرگزاری مجامع بین المللی ورزشی در کشور

-        بهبود تصویرسازی مثبت از ایران در عرصه های بین المللی

-        شناخت دیپلماسی و لابی های بین المللی

-        تسلط نماینده بر اطلاعات سیاسی کشورها علاوه بر اطلاعات ورزشی

-        مطالعه تطبیقی از کشور های فعال در دیپلماسی ورزشی

-        عدم وجود اختلاف دیدگاه‌های سیاسی و جناحی در زمینه کسب کرسی های بین المللی

-        حمایت و حضور دولتمردان از ورزشکاران در مکان برگزاری مسابقات خارجی و داخلی

-        فعال شدن سفارتخانه های کشور برای حمایت ازنمایندگان ایرانی در مجامع بین المللی ورزشی

59/0

602/0

516/0

598/0

622/0

619/0

552/0

546/0

602/0

535/0

5/0

اقتصادی

-        وضعیت اقتصادی کشور

-        توسعه فناوری وتکنولوژی در کشور

-        میزان تولید ناخالص ملی در کشور

-        پیش بینی و اختصاص اعتبارات ارزی مناسب برای هزینه در مجامع بین المللی ورزشی

-        سرمایه گذاری موثر و هدفمند برای کسب کرسی های بین المللی  ورزشی موثر

798/0

797/0

811/0

759/0

761/0

 

 

 

 

شکل 1: مدل کسب کرسی‌های بین المللی در ورزش

 

جدول 4: شاخص‌های برازش مدل کسب کرسی‌های بین المللی در ورزش

 

شاخص برازش

میزان

ملاک

تفسیر

مطلق

کای اسکوآر (χ2)

939/3213

-

-

درجه آزادی (df)

1424

-

-

نسبت کای اسکوآر به درجه آزادی (χ2/df)

257/2

بین 1 تا 3

برازش مطلوب

شاخص نیکویی برازش (GFI)

913/0

بیش از90/0

برازش مطلوب

تطبیقی

شاخص توکر- لویس (TLI)

911/0

بیش از90/0

برازش مطلوب

شاخص برازش هنجار شده (NFI)

904/0

بیش از90/0

برازش مطلوب

شاخص برازش تطبیقی(CFI)

935/0

بیش از90/0

برازش مطلوب

مقتصد

ریشه میانگین مربعات خطای برآورد (RMSEA)

091/0

کمتر 1/0

برازش مطلوب

شاخص برازش مقتصد هنجار شده (PNFI)

656/0

بیشتر از05/0

برازش مطلوب

 

     

   در شکل 1، مدل عوامل مؤثر بر کسب کرسی‌های بین المللی ورزش بر اساس شش عامل ارتباطی، سیاسی، حرفه‌ای، اجتماعی- فرهنگی، مدیریتی و اقتصادی نشان داده شده است. برای آزمون اینکه مدل عوامل مؤثر بر کسب کرسی‌های بین المللی ورزش از برازش مناسبی برخوردار است، از شاخص­های برازش استفاده شد. در مدل یابی معادلات ساختاری با تأکید بر نرم افزار AMOS باید برای تعیین برازش مدل از سه شاخص برازش مطلق[21]، تطبیقی[22] و مقتصد[23]استفاده کرد.

براساس نتایج جدول4 ، مقدار نسبت آماره کای اسکوآر (χ2) (939/3213) به درجه آزادی 1424 برابر با 257/2 است. با توجه به این که این مقدار بین 1 الی 3 قرار دارد، نشان دهنده تأیید مدل می باشد. شاخص نیکویی برازش[24](GFI) 913/0 است که نشان دهنده قابل قبول بودن این میزان برای برازش مطلوب مدل است. مقدار ریشه میانگین مربعات خطای برآورد(RMSEA)[25]که شاخص دیگر نیکویی برازش است نیز 091/0 می­باشد که با توجه به اینکه کمتر از 1/0 است، قابل قبول بوده و نشان دهنده تأیید مدل پژوهش می­باشد. دیگر شاخص­های نیکویی برازش برای معادلات ساختاری بدین صورت است که مقدار شاخص توکر- لویس(TLI)[26] 911/0 ، شاخص برازش هنجار شده (NFI)[27] 904/0، شاخص برازش تطبیقی(CFI)[28] 935/0 و شاخص برازش مقتصد هنجار شده(PNFI)[29]656/0 است که همگی نشان دهنده برازش مطلوب و تأیید مدل عوامل مؤثر بر کسب کرسی‌های بین المللی ورزش می­باشد.

بحث و نتیجه گیری

هدف از این پژوهش، ارائه مدلی از عوامل تاثیر گذار بر کسب کرسی های بین المللی موثر ورزشی توسط نمایندگان ایران بود. یافته های پژوهش حاکی ازاین بود که داده های این پژوهش با ساختار عاملی و زیر بنای نظری تحقیق در مدل تدوین شده (913/0) برازش مناسب دارد و بیانگر همسو بودن سوالات با سازه های نظری است. به عبارتی، مدل به کارگرفته شده، مدل نظری قوی برای طراحی عوامل تاثیر گذار برکسب کرسی های بین المللی موثر ورزشی توسط نمایندگان ایران است. در این مدل عوامل تاثیرگذار بر تصاحب کرسی های بین المللی به ترتیب اولویت بار عاملی آنها در 6 دسته شامل عوامل ارتباطی (932/0)، حرفه ای و شغلی(927/0)، اقتصادی(903/0)، اجتماعی- فرهنگی (901/0)، مدیریتی(830/0) و سیاسی (779/0)تقسیم شدند. در این تحقیق، پاسخ دهندگان عامل اول را که عامل ارتباطی نامیده شد، با اهمیت ترین عامل معرفی کردند. این عامل با نتایج مطالعات برخی از محققان همچون: خندان نعمتی(1390)، پیغمبری(1393)، معظمی(1393)، کشاورز و همکاران(1390)، توفیقی (1390)، هاودن(2000)، رمضانی نژاد(1390)، گودرزی و فیض آبادی(1394)، علیدوست قهفرخی وهمکاران(1393) و اسدی وهمکاران(1389)همخوانی دارد.

بر اساس یافته­های حاصل، تعداد 11 گویه در عامل اول قرار گرفتند. در بین گویه های مرتبط به عامل ارتباطی، بیشترین سهم به مهارت های ارتباطی نمایندگان و تداوم در حفظ روابط شخصی در حوزه بین الملل با بارعاملی بیش از 8/0 اشاره دارد . پیشرفت تکنولوژی ارتباطات جمعی همچون شبکه های ماهواره ای، شبکه های اجتماعی و غیره تا اندازه ای مهم است که به عنوان یکی از محورهای اصلی مطالعات دنیای معاصر قرارگرفته است. بنابراین نقش ارتباط در حوزه های بین المللی روابط مدیران سازمان های مطرح در حوزه های مختلف از جمله ورزش را نیز درگیرکرده است و لازمه آن آشنایی مدیران با مهارت ها و فناوری ارتباطی است. در دنیای امروز کسب کرسی های بین المللی ورزش به راهی برای حضور قدرتمند در عرصه‌های ارتباطی و انتقال پیام های فرهنگی و انسانی کشور بدل شده است. دعوت  و میزبانی از مقامات عالی رتبه نهاد های مهم ورزش جهان، ارتباطات عاطفی با افراد موثر بین المللی از طریق وسائل ارتباط جمعی، ارسال یادبود به مناسبت های مختلف می تواند از جمله اقدامات بسیار موثر برای ایجاد زمینه های مناسب در تصاحب کرسی های معتبر معرفی گردد.

نتایج پژوهش بیانگر این است که دومین عامل موثر در کسب کرسی های بین المللی ورزشی، عامل حرفه ای و شغلی است که نتایج پژوهش با مطالعات گودرزی وشریعتی فیض آبادی(1394)، عیدی وهمکاران(1390)، سجادی وسلیمانی(1393)،دوستی(1390)، حسینی(1388)، آشتیانی(1392)، ورویل(2006)، معظمی(1393)، پیغمبری(1393)، خندان نعمتی(1390)، جوهان آدریانز(2002)، اسدی و همکاران(1389)، آرنوت وهمکاران(2003) وتمیر وهمکاران(2015) مطابقت دارد. این عامل10گویه را دربرگرفته است که از بین این گویه ها، دانش مرتبط با حوزه ورزش و زبان رایج بین الملل از بیشترین اهمیت برخوردارند. آشنایی با زبان های بین المللی به عنوان یکی ازگویه های مهم با ضریب اهمیت 7/0 می باشد که لزوم توجه به ارتقای سطح دانش زبان های رایج بین المللی می تواند زمینه مناسبی برای کسب کرسی های معتبر فراهم سازد. داشتن آداب دیپلماسی و روابط عمومی مناسب  نیز در برخورد با سایر افراد درکنار دانش فنی باعث می شود اکثرکرسی های تاثیرگذار را تصاحب کنیم. عامل مهم دیگری که می تواند ما را در کسب کرسی های معتبر کمک کند، وجود شرایط احراز کسب کرسی های بین المللی ورزشی توسط نمایندگان و موفقیت های مستمر تیم های ملی در رویداد های بین المللی است که متاسفانه اغلب با مسایل مقطعی، جریانی، حزبی و گروهی همراه بوده وکمتر نگاه حرفه ای به پست ها در حوزه ورزش وجود داشته است. همچنین با مدیریت هزینه و آشنایی با پروتکل های بین المللی، حضور دائم در جلسات مربوطه، شرکت درمسابقات، برگزاری اجلاس درداخل کشور، برگزاری مسابقات بین المللی مهم می توان این معضل فراگیر را در بین تصمیم گیران ورزشی مرتفع ساخت (گودرزی و فیض آبادی ،1394: 124).

   نتایج پژوهش مبین این است که سومین عامل موثر بر کسب کرسی های ورزشی، عامل اقتصادی است که این نتایج با مطالعات تمیر و همکاران(2015)، فیروزی و همکاران(1391)، اسدی وهمکاران(1389)، احسانی(1392)، زارعیان(1393)، خندان نعمتی(1390) و دی بوسچر و همکاران(2006) مطابقت دارد. در عامل اقتصادی که 5 گویه قرار گرفتند، میزان تولید ناخالص ملی و توسعه اقتصادی و توان کشور درسرمایه گذاری برای کسب کرسی­های بین­المللی بیشترین سهم را در بین گویه ها دارند. ورزش درجهان امروز از مقوله فعالیت تفریحی و سرگرمی بالاتر رفته و از لحاظ اقتصادی مفهوم وسیعتری پیدا کرده است. اهمیت و تاثیرات فرایندی مانند جهانی شدن ورزش، دولت ها را مجبور کرده است از لحاظ مالی توجه ویژه ای به کسب کرسی ها داشته باشند.

توانایی مسئولان درتحت تاثیر قراردادن مخاطبان در زمان حضور در مجامع، پیش بینی و اختصاص اعتبارات ارزی مناسب برای هزینه در مجامع بین المللی، امضای قراردادهای همکاری با کمیته‌های  بین المللی و سازمان‌های ورزش منطقه‌ای و سرمایه گذاری هدفمند برای کسب کرسی های ورزشی، توسعه فناوری وتکنولوژی در کشور می تواند از بارزترین اقداماتی تلقی گردد که ما را در پیشبرد اهداف برای تصاحب کرسی های بین المللی کمک کند. سرمایه گذاری در ورزش باعث توسعه عوامل انسانی و تقویت بنیه اقتصادی ورزش می گردد. درکناراین فعالیت ها ظرفیت های بالقوه اقتصادی در کشورمان (گردشگری، مناطق طبیعی) از اقتصادی ترین فعالیت ها در چرخه ملی کشورها به حساب می آید که می تواند از جهت اشتغال و ارزآوری مهم تلقی شود و دارای تأثیرات ارتباطی، فرهنگی وبین المللی باشد و میتوان ازاین گونه فعالیت ها به منزله ابزاری راهبردی در توسعه اقتصادی استفاده کرد. بنابراین اتخاذ راهبردی مناسب توسط دولت، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بسیار ضروری به نظر می رسد.

   یافته های پژوهش نشان داد چهارمین عامل برای کسب کرسی های بین المللی، عامل اجتماعی- فرهنگی است که این عامل 5 گویه رادربر میگیرد. این نتایج با مطالعات معظمی(1393)، ورویل(2006)، جوهان آدریانز(2002)، پیغمبری(1393)،گودرزی وشریعتی فیض آبادی(1394)،آرنوت وهمکاران(2003) وخندان نعمتی(1390) همسوست. فرهنگ و ارتباطات در عرصه سیاست خارجی، دو مفهوم مستقل ولی به شدت مرتبط با هم هستند. در کنار ابزارهای نظامی، اقتصادی ودیپلماتیک، فصلی نیز به ابزارهای فرهنگی و ارتباطاتی اختصاص داده می‌‌شود(قوام،1370: 194-196). امروزه برای بیان چگونگی گسترش نفوذ یک کشور در میان مردم کشورهای دیگر دو رویکرد ارتباطات بین فرهنگی و بین المللی مورد توجه قرار گرفته است(باربر،1372: 50). اگرچه تبادلات فرهنگی و علمی در زمره مفاهیم مرتبط با رویکرد ارتباطات بین فرهنگی تلقی می‌‌شوند و هر دو رویکرد در خدمت پشتیبانی اهداف سیاست خارجی قرار دارند، ولی هریک دارای کارویژه‌های خاص خود هستند. بنابراین یکی ازدیپلماسی های قابل بازشناسی، دیپلماسی مبتنی بر رویکرد ارتباطات بین المللی است که مبتنی بر ارائه تصویری از یک فرهنگ است و دارای فرآیندی سریع و آثاری گذراست (قوام،1370: 194-196). معیارهایی مانند اعطای پست و عضویت های افتخاری به نمایندگان با ضریب اهمیت 773/0 و تسلط نماینده بر اطلاعات اجتماعی و فرهنگی کشورها علاوه بر دانش ورزشی با ضریب اهمیت 767/0، مشارکت زنان در مجامع  بین المللی با ضریب اهمیت 752/به ترتیب از جمله مهمترین گویه های مرتبط به این عامل معرفی گردیدند. حذف محدودیت و خطوط قرمز برای حضور و مشارکت زنان برای عضویت در مجامع بین المللی ورزشی و از طرفی دیگر حذف نگاه حاکم مردسالارانه مجامع و نهاد های ورزشی یکی از راهکارهای ارتباطات بین المللی برای تصاحب کرسی های  بین المللی ورزشی است. به نظرمی رسد در حوزه دیپلماسی ورزشی نسبت به این عوامل هیچ گونه توجهی انجام نگرفته است. ازاین رو، در انتخاب نمایندگان برای تصاحب کرسی های ورزشی باید دقت زیاد صورت بگیرد تا افراد اصلح انتخاب گردند. یکی از راه حل های مشکلات بین المللی، آشنایی نمایندگان با فرهنگ های ملی خود و کشورهای مختلف می باشد و توصیه می شود نمایندگانی که در عرصه بین المللی به عنوان اعضای ایرانی کرسی های بین المللی انجام وظیفه می کنند، کتب رفتار سازمانی و فرهنگی را مطالعه کنند تا به فنون مذاکره و فرهنگ های مختلف تسلط پیدا کنند.

   یافته های پژوهش بیانگر این است که آخرین عامل کسب کرسی های بین المللی ورزشی عامل سیاسی است که نتایج با مطالعات استوارد(2012)، بوس(2011)، توفیقی(1390)، حسینی(1388)، آشتیانی(1392)، دوستی(1390)، احسانی(1392)، اسدی وهمکاران(1389)، کشاورز و همکاران(1390)، علیدوست قهفرخی و همکاران(1393)، کاترل و نلسون(2010)، تمیروهمکاران (2015)، فیروزی و همکاران(1391) وخندان نعمتی(1390) همخوانی دارد. این عامل 11گویه را دربردارد که از بین این گویه ها، ارائه یک تصویر مثبت از کشورمان در عرصه های بین المللی بیشترین بار عاملی را به خود اختصاص داده است. سیاست یکی از نهادهای عمده اجتماعی در جوامع بشری است و ورزش نیز یکی از حوزه های اجتماعی است که ارتباط جداناپذیری با سیاست دارد. ارتباط بین سیاست و ورزش بسیار پیچیده و تنگاتنگ است. عدم آگاهی متولیان ورزش نسبت به دیپلماسی ورزشی و عدم شناخت کافی نسبت به این مقوله مهم سبب می‌شود شناخت مسوولان به سیاسی بودن ورزش در عرصه جهانی و چگونگی بهره‌برداری از آن جهت نگه‌داشتن کرسی‌های بین‌المللی به حداقل برسد. امروزه اکثر کشورهای قدرتمند در حوزه ورزش به دنبال گسترش نفوذ دیدگاه خود با روش های قانونی هستند، اما کشور ما به دلیل ناآگاهی در این زمینه و کم‌کاری‌هایی که اغلب به دلیل عدم دانش کافی صورت گرفته، روزبه‌روز بیشتر به حاشیه و انزوا رانده شده است. کسب کرسی های بین المللی ورزشی یک موضوع مهم ملی است که نیازمند همکاری ارگان های مختلف ورزشی و وزارت امور خارجه است و نبود استراتژی واحد در داخل کشور و عدم درک مناسب سیاستمداران کشورمان از قدرت دیپلماتیک نمایندگان ورزشی باعث شده که این موضوع در دستگاه دیپلماتیک کشورمان مهجور بماند. عدم ارتباط مناسب بخش سیاسی با ورزش و نگاه حیاط خلوتی به ورزش از دیدگاه تصمیم گیران حوزه دیپلماتیک باعث شده که از فرصت های مناسب برای توسعه کرسی ها استفاده نشود. نداشتن ضمانت اجرایی مناسب در استراتژی کلان و نبود تلاش دیپلماتیک هم افزا در وزارت خارجه سبب شده ورزش نیز همانند سایر ابعاد دیپلماسی عمومی مغفول مانده و نتواند خود را به عنوان اهرم سیاسی برای رسیدن به اهداف عالی مطرح نماید. داشتن برنامه مناسب در تشکیلات سیاسی کشور وعدم تغییرات سریع روسای مطرح ورزش کشور باعث می شود برنامه منسجمی در زمینه کسب کرسی های بین المللی داشته باشیم و تصمیم سازان استراتژیک ورزش ترغیب شوند تا برنامه ای خاص برای دیپلماسی ورزش در وزارت امور خارجه داشته باشند و از ورزش به عنوان ابزاری برای توسعه دیپلماتیک استفاده کنند.

به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که شش عامل ارتباطی، مدیریتی، حرفه ای، اجتماعی فرهنگی، سیاسی و اقتصادی می تواند شرایط لازم را برای تصاحب کرسی های بین المللی فراهم آورد. امروزه باتوجه به مشکلات مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در جامعه و نیز تضییع حقوق ورزشکاران در میادین ورزشی، کسب کرسی های ورزشی درجهان می تواند یکی ازگزینه های رفع این مشکلات باشد.

در نهایت پیشنهاد می شود وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و دیگر نهادهای متولی ورزش با توجه به تاثیرگذاری عوامل فوق بر تصاحب کرسی های بین المللی ورزشی، در جهت حفظ و تقویت این عوامل تلاش کنند و کسب کرسی های بین المللی ورزشی را در اولویت ها، برنامه ها و سیاستگذاری های استراتژیک سازمان های ورزشی قرار دهند تا کشورمان بتواند درسطح بین المللی از نظر دیپلماسی عمومی و سیاسی در سطح بسیارخوب و مهم قرار گیرد و از این طریق، برای مدیران و برنامه ریزان این امکان فراهم شود تا برای توسعه ورزش و کسب کرسی های بین المللی سیاست های مناسبی اتخاذ گردد.

  • منابع

    • احسانی، محمد؛ امیری، مجتبی و قره خانی، حسن. (1392). "طراحیوتدویننظامجامعورزشحرفهایکشور" . فصلنامه مطالعات مدیریت ورزشی. سال دهم.شماره 17،صص 125-136.
    • اسدی، حسن؛ پورنقی، امین؛ اصفهانی، نوشین و زیتونلی، حمید. (1389). "مطالعه ابعاد مختلف امنیت در گردشگری ورزشی ایران". فصلنامه مطالعات گردشگری. شماره13، صص 48- 63.
    • آشتیانی، امیرواعظ. (1392). "عامل بازدارنده حفظ کرسی‌های بین‌المللی". روزنامه شرق. شماره1708.
    • اصغری ثانی، حسین؛ رنجکش، محمدجواد و محقر، احمد. (1392).ِ "برَندسازیدردیپلماسینیچه ایقَطَر". فصلنامه مطالعات سیاسی. سال پنجم. شماره19، صص145-178.
    • باربر، جیمز و اسمیت، مایکل. (1372). ماهیت سیاستگذاری خارجی در دنیای وابستگی متقابل کشورها. حسین سیف زاده. تهران: نشر قومس
    • بویه، چمران؛ احمدی پور، زهرا و جنیدی، رضا. (1391). "جنگنمادیندرحوزهارزشها: رقابتهایژئوپلیتیکیو مسابقاتورزشیبینالمللی". نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. سال12 . شماره27، صص123-140.
    • پیغمبری، احسان. (1393). "طراحی مدل ارزیابی عملکرد مربیان تیم های ملی فدراسیون ووشو ج.ا.ایران". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده تربیت بدنی. دانشگاه فردوسی مشهد.
    • توفیقی، امید. (1390). "گروه ورزش خبرگزاری جام جم".
    • التیامی نیا، رضا و عزیزآبادی، مهدی. (1394). "نقشتبعی و تسریعکنندهورزشدرفراهمکردنشرایطصلحدربیندولت ها". فصلنامه تحقیقات سیاسی بین المللی دانشگاه آزاد شهررضا. شماره22، صص149-179.
    • حسینی، سید امیر. (1388). "ورزش و دیپلماسی عمومی". سایت خبر مجلس جمهوری اسلامی ایران.
    • حسینی، سید امیر. (1393). "مقاله ورزش و دیپلماسی". خبرگزاری مجلس شورای اسلامی.
    • خندان نعمتی، کارولین. (1390)."راهکارهای کسب کرسی های موثر در سازمان های بین المللی ورزشی از دیدگاه متخصصان و صاحبنظران". پایان نامه کارشناسی ارشد، گرایش مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، پردیس دانشگاه تهران.
    • دوستی، مرتضی. (1390). "تبیین و تحلیل علل و پیامدهای ورود سیاسیون به ورزش ایران". رساله دکتری، دانشگاه تهران.
    • رابرتسون، رونالد. (1380)‌."جهانی شدن: تئوری های اجتماعی و فرهنگ جهانی". کمال پولادی. تهران: نشرثالث
    • رمضانی نژاد، رحیم؛ عیدی، حسین؛ یوسفی، بهرام وسجادی، نصرالله.(1391). "بررسی اثر بخشی سازمانی فدراسیون های منتخب ورزشی ایران". فصلنامه پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. سال دوم(دهم پیاپی). شماره4(بیستم پیاپی)، صص120-134.
    • زارعیان، حسین. (1393)."پیش بینی موفقیت کشور های شرکت کننده در بازی های المپیک با استفاده از روش هوشمند". رساله دوره دکتری تخصصی، دانشگاه تربیت معلم تهران.
    • سجادی، سید احمد و سلیمانی، جهانگیر دامنه. (1393). "شناسایی و اولویت بندی شاخص های ارزیابی عملکر فدرسیون های ورزشی ایران با استفاده از مدل AHP". مطالعات مدیریت ورزشی. شماره23، صص179-192.
    • سلیمی، حسین. (1378). "تاثیر فرهنگ بر روابط بین الملل(با تاکید بر اندیشه حقوق بشر)". پایان نامه دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
    • شعبانی بهار، غلامرضا و مومنی پیری، سجاد. (1392). "ورزش و اقتصاد کشورها، کنفرانس ملی اقتصاد و ورزش". مرکز همایش های بین المللی صدا وسیما. تهران، صص 63- 66.
    • صباغیان، علی. (1394). "دیپلماسی ورزشی". فصلنامه مطالعات فرهنگ و ارتباطات. سال 16.شماره31، صص131-150.
    • صدیقی، امیر. (1394). "رویکرد بررسی نقش دیپلماسی خارجی در ارتقای جایگاه ورزش". رادیو ورزش، برنامه ورزش و روابط بین الملل.                          
    • علیدوست قهفرخی، ابراهیم؛ سجادی، نصرالله؛ محمودی، احمد و ساعتچیان، وحید. (1393). "بررسی اولویت و راهکارهای ورزش قهرمانی جودوی کشور". مدیریت ورزشی. دوره6. شماره2،ص231-246.
    • عیدی،حسین؛ یوسفی، بهرام؛ سجادی، نصرالله؛ ملک اخلاق، اسماعیل و رمضانی نژاد، رحیم. (1390). "طراحی مدل اثر بخشی سازمانی فدراسیون های ورزشی ایران بر اساس رویکرد ارزش های رقابتی". پژوهش نامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. سال هفتم. شماره14، صص15-30.
    • فیروزی، منصور؛ رضوی، محمد حسین و فرزان، فرزام.(1391). "بررسیچالش هاومشکلاترشتههایمدالآوردومیدانی،قایقرانیوشنایایران".پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. سال هشتم، شماره 15، صص37-66.
    • قوام، عبدالعلی. (1370). اصول سیاست خارجی و بین الملل. تهران: نشرسمت
    • کشاورز، لقمان؛ حمیدی، مهرزاد؛ گودرزی، محمود وسجادی، نصرالله. (1393). "تدوین نظام مدیریت عملکردکمیته ملی المپیک با رویکردکارت امتیازی متوازن". مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. سال اول، شماره 1، صص21-30.
    • کشاورز، لقمان؛ حمیدی، مهرزاد؛ گودرزی، محمود و سجادی، نصرالله. (1390). "تدوین منظرها و نقشه راهبردی کمیته ملی المپیک با کارت امتیازی متوازن". فصلنامه المپیک. سال نوزدهم. شماره  1(پیاپی53)، صص5-27
    • گودرزی، محمود و شریعتی فیض آبادی، مهدی. (1394). "جایگاه دیپلماسی ورزش در روابط بین الملل جمهوری اسلامی ایران: رویکرد کیفی مبتنی بر تحلیل محتوا". فصلنامه پژوهشی دانش سیاسی. سال یازدهم. شماره2 ، پیاپی22.صص95-127.
    • مرادی، سالار؛ خالدیان، محمد و مصطفایی، فردین. (1393). "نقشورزشدرتوسعهارتباطاتمیانفرهنگیواجتماعی". مدیریت ارتباطات در رسانه های ورزشی. سال اول. شماره 4، صص55-60 .
    • مشتاقیان، سهیل؛ اعتباریان، اکبر؛ نمازی زاده، مهدی و افخمی ، مهرداد. (1392). "بررسیتجاربمدیران،کارشناسانوورزشکاراندرمورددلایلناکامیایراندرمسابقات المپیک2008پکندرحیطةمنابعانسانیومالی". مدیریت ورزشی. دوره 5. شماره3، صص71-97.
    • معظمی گودرزی، ساعد. (1393). "نقش ورزش در سیاست خارجی قطراز هویت یابی تا بازیگری منطقه". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی. دانشکده حقوق و علوم سیاسی. واحد تهران مرکزی.
      • Arnout  Geeraert, Jens Alm and Michael Groll. (2003). "Good governance in international sport organizations: an analysis of the 35 Olympic sport governing bodies".Sport Development and Leisure Studies, German Sport University Cologne, Germany.
      • Booth D. (2011). "Olympic city bidding: An exegesis of power". International Review for the Sociology of Sport, 46: 367-86.
      • Cottrell, M. P., & Nelson, T. (2010)."Not just the games? Power, protest, and politics at the Olympics". European Journal of International Relations, 17(4),pp 729-753.
      • Danyel Reiche,Beirut, Lebanon. (2014). " Investing in sporting success as a domestic and foreign policy tool: The case of Qatar". International  Journal of  Sport  Policy and Politics.pp2-17.
      • De Bosscher,V.,de Knop,P., van Bottenburg ,M. and Shibli, S. (2006). "A conceptual framework for analysing sports policy factors leading to international sporting Success". European Sport Management Quarterly, Vol. 6, pp. 185-215.
      • Horne, J., Tomlinson, A., and Whannel, G. (1999)."Understanding Sport: An Cultural Analysis of Sport". London: E & FN Spon.Introduction to the Sociological and   cultural analysis of sport.pp50-55.
      • Hovden, J. (2000)."Heavyweight” men and younger women? Thegendering of selection processes in Norwegian sport organizations". NORA, Nordic Journal of Women’s Studies, 8(1), 17–32.
      • Johanna A. Adriaanse. (2012). "Gender dynamics on boards of National Sport Organisations in Australia". A thesis submitted to the University of Sydney in fulfilment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy.
      • Mughal, Muhammad Aurang Zeb. (2012). "The Play of Time in Sports".Recreation and Society in Africa, Asia and Latin America5(1): 1-4.
      • Stoddart.f. (2012). "National sport policy, sporting success and individual sport participation:an international  comparision  university of Alberta department of economics".Sex Roles, 56: 495–507.
      • Tamir I , Yehiel  (Hilik)  L , Yair G.(2015). "Sports: Faster, Higher, Stronger, and Public Relations". Human AffairsVolume 25, Issue 1. Pages 93–109.
      • Verweel, P.(2006)."Sense making in sport organizations".Making sense of diversity in organizing sport, Oxford: Meyer & Meyer.pp18-28.
      • Vicente J. (2004)."State Branding in the 21st century (Master of Arts in Law and Diplomacy Thesis). The Fletcher School.