نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دکترای مدیریت ورزشی، پردیس البرز، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 استاد تمام، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3 دانشیار، دانشکده تربیت بدنیو علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
امروزه بازیهای المپیک از مهمترین دغدغه های فکری تمام مدیران و مسئولان ورزشی است. ازاینرو، پژوهش حاضر به بررسی مدل موفقیت کاروان ورزشی ایران در بازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو با رویکرد داده بنیاد پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارشناسان، صاحبنظران دارای تجربه حضور در المپیک و ورزشکاران موفق المپیکی بود که نمونهگیری بر اساس روش نمونهگیری هدفمند بهصورت مصاحبههای نیمه ساختاریافته تا اشباع نظری صورت گرفت و درنهایت ۱۷ نفر از کارشناسان و صاحبنظران المپیکی در تحقیق شرکت کردند. در این تحقیق ابتدا ﮐﺪﮔﺬاری باز شامل ۵۴ کد، سپس کدگذاری محوری در محورهای مدیریتی، ارتباطات، آموزشی، اقتصادی، انگیزشی، سیاسی واجتماعی، جمعیتی، فرهنگی، جغرافیایی، ایدئولوژی، سیاسی- اجتماعی، استعدادیابی و پیشینه مدالآوری و در انتها کدگزاری گزینشی در قالب عوامل علی (عوامل اقتصادی، استعدادیابی، سیاسی و اجتماعی)، عوامل زمینهای (همچون جمعیتی و جغرافیایی)، عوامل مداخلهای (شامل پیشینه مدالآوری و فرهنگی)، راهبردها (شامل عوامل مدیریتی، آموزشی و ارتباطات) و درنهایت پیامدها (عملکرد بهینه، رسیدن به اهداف تعیینشده، کسب مدالهای متعدد و افزایش رتبهبندی، کسب مدال طلا و افزایش تعداد شرکتکنندگان) بر اساس مدل استراس و کوربین در محیط نرمافزار کیفی مکس کیودا نسخه دوازده انجام ﮔﺮﻓﺖ.
بنابر نتایج پ|ژوهش به مدیران ومسئولان پیشنهاد میشود تا با تاکید برفاکتورهای مهم نظارت، اجرا و هماهنگی، مدیریت بهینهای در پروژه المپیک داشته باشند تا به موفقیت در المپیک ۲۰۲۰ و سایر المپیکها دستیابند و به محققان آتی تحقیق فرا تحلیلی در راستای المپیک و مقایسهاش با تحقیق حاضر پیشنهاد میگردد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Success Model of the Iranian Sports Caravan in the Tokyo Olympics 2020 through Grounded Theory
نویسندگان [English]
- Katayoon Kamkari 1
- Nasrolah Sajjadi 2
- Mehrzad Hamidi 3
- Majid Jalali Farahani 3
1 Ph.D. in Sport Management, Alborz Campus, University of Tehran, Tehran, Iran
2 Ph.D., Full Professor, Faculty of Physical Education and Sport Sciencse, University of Tehran, Tehran, Iran
3 Ph.D., Associate Professor, Faculty of Physical Education and Sport Sciencse, University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]
Today Olympic games is the most important worry of managers and official in sport. Therefore, the research is to study the success model of the Iranian sports caravan to the Tokyo Olympics 2020 in depth procedure. Recent research has been done in the framework of qualitative approach by using Strauss & Corbin theory in data theory. Targeted sampling was carried out & participants included 17 Olympiants were interviewed. The data analysis was done by Strauss’s instruction & Curbin coding about the successful components in Olympics with using MAXQDA12 software. 54 Codes were achieved in management axes, communication, educational, economic, motivational, political-social, demographic, cultural, motivational, geographic, ideological, political-social, talent, and the medal records. Then, the selective codes are identified as casual factors: economic factors, talent identification, political and social factors, underlying factors such as population and geographical, interventional factors that include the background of mediation, culture, strategies, including management, education, communications and contexts, including optimal performance, achieving the goals set, gaining numerous medals, ranking, winning gold and increasing the number of participants.
Finally, it is suggested that the reliance on the technical associations & coaches of federations, the reliance on the technical knowledge of coaches & athletes, the efforts to increase the per capita country, increase the life expectancy of individuals, pay attention to the changing of laws, efforts to obtain additional quotas, rich culture. Managers should plan short and long term programs and also monitor,cordinat and allocate sports appropriate to support Olympic project to gain significant successes in the 2020 Olympic.
کلیدواژهها [English]
- Key Words: Success Factors
- Olympic Model and Grounded Theory
مدل موفقیت کاروان ورزشی ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو با رویکرد داده بنیاد
کتایون کامکاری[1]
نصرالله سجادی[2]
مهرزاد حمیدی[3]
مجید جلالی فراهانی[4]
تاریخ دریافت مقاله: 23/11/1396
تاریخ پذیرش مقاله:12/3/1397
ا
مقدمه
ورزش بهعنوان ابزاری چندبعدی برای به دست آوردن قدرت نرم است (سوچومل[5] همکاران، ۲۰۱۸: ۱۱). کمتر جاذبهای همچون ورزش وجود دارد که گروهها را جذب و سازماندهی کند. رویدادهای بزرگ ورزشی میتواند وسیلهای برای به رسمیت شناخته شدن و جهانیشدن کشورها و نیز وسیلهای برای دستیابی به اهدافشان باشد (کرنلیسن[6]، ۲۰۱۰: ۲۶). امروزه کمتر کسی وجود دارد که با واژه المپیک ناآشنا باشد؛ المپیک با پیردوکوبرتن جامهای نو بر تن کرد و پس از طی دورههای طولانی به همگان ثابت شد که مهمترین آوردگاه بینالمللی در ورزش، المپیک است؛ بهطوریکه در المپیک ۲۰۱۶ ریو، ۲۰۵ کشور با بیش از ۱۱۳۸۴ ورزشکار شرکت کردند (کمیته بینالمللی المپیک، ۲۰۱۶: ۲). ورزشهای رقابتی به ارضای احساسات، باهم بودن و مبارزه کردن میپردازد (کروگر[7]، ۲۰۱۵: ۵۶۶).
نهضت المپیک، یک جنبش همزیستی و هماوردی مسالمتآمیز است، اما در کنار این امر عملکرد ورزشی کشورها با استناد به نتایج آنان مهم است و پیشرفت و گسترش ورزش یک کشور منوط به برآیندی است که در این جشنواره مهم ورزشی کسب میگردد (ویکر و همکاران[8]، ۲۰۱۲: ۲۶)؛ امروزه تحولات صورت گرفته همه کشورها را به سمت عملکرد بهینه سوق داده است؛ چنانکه افزایش رقابت برای کسب موفقیت میان کشورها موجب شده است تا بتوانند خودشان را نسبت به رقبایشان متفاوت جلوه دهند و عملکرد بالاتری داشته باشند (آلنا[9]، ۲۰۱۸: ۳۳). از معیارهای موفقیت در این آوردگاه مهم بینالمللی میتواند کسب مدل طلا یا بیشترین مدال باشد. ازاینرو، تأکید اکثر کشورها معطوف بر کسب مدال است تا خود رقابت- که در جای خود بسیار نگرانکننده میباشند (ها[10]، ۲۰۱۶: ۷۲۵). همچنین، غرور ملی یک کشور وابسته به چنین مسابقاتی است (هانت[11]، ۲۰۱۶: ۵). البته رسیدن به اهداف مشخص مدیران و مسئولان ورزشی در المپیک بسیار حائز اهمیت است؛ چنانکه منجر به فراگیری رویدادهای ورزشی شده و حتی بهصورت جنبش منافع مشترک در جهان درآمده است. برخی از مطالعات پیشین نشان دادهاند که اندازۀ جمعیت و ثروت یک کشور از عوامل اصلی موفقیت و کسب مدال در المپیک هستند (هافمن و همکاران، ۲۰۰۴: ۲۷۲) برخی دیگر نیز به عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، میزان جمعیت یک کشور، وضعیت آب و هوایی و حتی حق میزبانی اشاره کردند (مانوئل و فادال[12]، ۲۰۱۱: ۸۶۸).
نتایج پژوهش کاستونا و اسکوریچ[13] (۲۰۱۱: ۱۱۱) نیز حاکی از این است که شاخصهای اقتصادی و میزان تولید ناخالص داخلی یا ملی میتواند منجر به کسب موفقیت در المپیک شود. کاشی و کریم نیا (۱۳۹۵: ۵۲) نیز تنها تأثیرگذاری عوامل اقتصادی و اجتماعی بر موفقیت ورزشی کشورها دربازیهای المپیک (۱۹۹۶-۲۰۱۲) را مطرح نمودند. از طرفی نتایج پژوهش لوئی و سوئن (۲۰۰۸: ۷) نشان داد که هیچ رابطهای بین عوامل آموزشی و امید به زندگی با موفقیت در المپیک وجود ندارد. اونیل (۲۰۱۵: ۱۳۲) نیز گزارش کرد که عوامل جمعیتی، عوامل جغرافیایی، تاریخی، اجتماعی، شرایط آبوهوا، امکانات تمرینی، شرایط خانوادگی، امکانات ورزشی مدارس، باشگاه و وضعیت اجتماعی - اقتصادی جزو مهمترین عوامل اساسی موفقیت در المپیک به شمار میآیند. البته عسکریان و دخت باقر (۱۳۹۴: ۱۳) تولید ناخالص داخلی را از عوامل مهم موفقیت در المپیک ندانستند، اما عوامل حجم کاروان اعزامی، جمعیت کشور و امید به زندگی را از عوامل اساسی و مؤثر بر عملکرد کشورها در المپیک ارزیابی کرده ااند. در این راستا هومفریز وهمکاران (۲۰۱۶: ۱۹) موفقیت در المپیک را با حجم جمعیت کشورها نامرتبط دانستند، اما مسائل آموزشی، دانشگاهی و امکانات را ضروری تشخیص داده اند. زارعیان (۱۳۹۳: ۱۳۱) موفقیت کشـورهای شرکتکننده دربازیهای المپیک را پیشبینی کرد و تنها ۵ مؤلفه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، فناوری و ورزشی را مهم دانست که تحقیق بر اساس ﻣﺪل ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی دیﺑﻮﺳﭽﺮ و همکاران[14] (۲۰۰۹) و نرمافزار (PEST+S) در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ ﺧﺮد، ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﮐﻼن بوده است.
البته عواملی دیگری هم در سطح بینالمللی سبب موفقیت ورزشی میشوند که گهگاه این عوامل همراستا و همخوان باهم نیستند و شناسایی و تعیین آنان بسیار سخت و پیچیده و نیازمند بررسی عمیق و بنیادی است.
جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهای است که بهطور رسمی برای اولین بار در المپیک ۱۹84 لندن شرکت داشته است و تا المپیک ۲۰۱۶ ریو، 68 مدل کسب کرده است. البته عملکرد ورزشی این کشور در المپیک همواره با نوساناتی روبهرو بوده است؛ بهطوری که در المپیک ۲۰۱۲ لندن بهترین عملکرد و در المپیک ۲۰۰۸ پکن یکی از بدترین عملکردها را بجای گذاشته است (کمیته بینالمللی المپیک[15]، ۲۰۱۶). در سالهای اخیر موفقیتها و ناکامیهای ملی پوشان کشور دربازیهای المپیکی حساسیت زیادی در بین مردم و مسئولان به وجود آورده است؛ بهطوریکه به نظر میرسد انتظارات مردم و مسئولان ورزشی و غیره ورزشی افزایشیافته است و همه خواستار موفقیتهای بیشتر کشورمان در میدانها بینالمللی نظیر المپیک و جام جهانی میباشند (سجادی و همکاران ۱۳۹۰: ۸۱) و تشکیل کمیتههای مختلف ازجمله «کمیته بررسی علل شکست و ناکامی گروههای ورزشی» در مجلس شورای اسلامی از نمونههای عینی و بارز در این زمینه است. بااینحال، دیده میشود که هرزمانی که مشکل و شکستی در رقابتهای ورزشی رخ میدهد، بلافاصله مربی و سرپرست تعویض میشوند و مشکل بهطور اساسی و بنیادی ریشهیابی نمیگردد که نتیجه اینگونه برخوردها، ممکن است منجر به تکرار شکست و ناکامیها در آینده شود (غفوری، ۱۳۸۲: ۹۹). بنابراین، روی آوردن به شیوههای علمی تحقیق با پشتوانه طرحهای پژوهشی داده بنیاد و بررسی موضوع و ارائه راهکارها به شیوه عمقی میتواند تصمیمات آتی را بر مبنای اصول اساسی و هوشمندانه پایهریزی نمایند. پس بایسته است در وهله نخست برای بازشناختن نیازهای موفقیت در المپیک از استدلال بازکاوشی برای ورود به سطح خرد راستینی، برهان آوری فرا سنجی برای ساخت الگوی نظری عام و از استدلال پرسشی برای دریافت موضع کنشگران استفاده کرد- که نیازمند تحقیقات کیفی است. یکی از رایجترین رهیافتهای تحقیقات کیفی، نظریه زمینهای یا داده بنیاد یا همان گرند تئوری است.
ثورنبرگ (۲۰۱۲) معتقد است چنین کنشهایی تنها در انگاره روش داده بنیاد اتفاق میافتد. این دیدگاه روشی است که مفاهیم، قضایا و نظریهها را بهجای به دست آوردن از فرضهای پیشین، دیگر پژوهشها و چهارچوبهای نظری موجود، به گونه مستقیم از دادهها کشف میکند (ذوالفقاریان و لطیفی، ۱۳۹۰: ۳۶). در بازگفت روابط علی میان پدیدهها، نگاه کلان به مقاصد و برداشتهای افراد اختصاص دارد و وجود نگاه غیر سیستمی و ذهنی در این زمینه سرنخهای اندکی پیرامون چرایی یک پدیده فراهم میآورد (استراوس و کوربین[16]، ۲۰۰۸) در تحقیقات پیشین نگرش سیستمی و رهیافت کیفی همچون تحقیق حاضر وجود نداشته است. مصاحبهها، کدگذاریهای باز و محوری که ﺷﺎﻣﻞ محورهای ﺷﺮاﯾﻂ ﻋﻠﯽ، ﺷﺮاﯾﻂ مداخلهگر، ﺷﺮاﯾﻂ زمینهای، راﻫﺒﺮدﻫﺎ و ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎ میباشد، به صورت زیر است:
شکل 1: برگرفته از دانایی فر و امامی (۱۳۸۶).
ازاینرو پژوهش حاضر به دنبال طراحی مدل موفقیت کاروان ورزشی ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو با رویکرد داده بنیاد می باشد.
روش شناسی پژوهش
ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ در ﭼﻬﺎرﭼﻮب روﯾﮑﺮد ﮐﯿﻔﯽ و با استفاده از روش نظریهپردازی برخاسته از دادهها یا داده بنیاد انجام شده است. این روش توسط استراس و کوربین ابداع گردید و به معنای روشی است که بر اساس و پایه دادهها به تولید نظریه میپردازد. دادههایی که برای تشریح فرایندها جمعآوری میشود، شامل انواع دادههای کیفی ازجمله مشاهدات، گفتوشنودها، مصاحبهها، اسناد دولتی و تأملات شخصی پژوهشگر میشود (کرسول[17]، ۲۰۱۷). در این روش، تمامی محتوا یا دادههایی که به نحوی با موضوع مورد مطالعه در ارتباط میباشند، منبعی برای اطلاعات محسوب میشوند. در این راستا، گام اصلی مشخص کردن تکنیکهای گردآوری اطلاعات است که در این پژوهش، از تکنیک مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. نمونه تحقیق شامل افرادی بوده است که به لحاظ اجرایی و علمی با موضوع موفقیت در المپیک مرتبط و دارای تجربه اجرایی یا سابقه ورزشی حضور در المپیک بودند. لازم به ذکر است اشخاصی که ویژگیهای لازم در هر دو زمینه را داشتند (هم ورزشکار المپیکی بودند وهم در حوزه اجرایی و مدیریتی بخصوص اعزام کاروان در پروژه المپیک حضور داشتند) در اولویت بالاتری برای مصاحبه قرار گرفتند. بهمنظور ﺛﺒﺖ اﻃﻼﻋﺎت ﺣﺎﺻﻞ از مصاحبهها، ﻋﻼوه ﺑﺮ یادداشتبرداری، از دستگاه ضبط با کسب اجازه استفاده گردید و بنا بر ﺿﺮورت، از برخی مصاحبهشوندگان ﺑﯿﺶ از یکبار ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪ و اﻧﺠﺎم مصاحبهها ﺗﺎ حد اشباع ﻧﻈﺮی اداﻣﻪ ﯾﺎﻓﺖ. اﺷﺒﺎع ﻧﻈﺮی ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دادهها بهگونهای ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ کد ﺟﺪﯾﺪ و ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ را اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ و ﯾﺎ ﺑﻪ وﯾﮋﮔﯽ یا ﻣﻘﻮﻟﮥ دﯾﮕﺮی به ﻃﺒﻘﺎت ﻣﻮﺟﻮد اضافه شود. پس نظر نمونهها ازآنپس ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ میرسند که در این پژوهش با ۱۷ نفر به اشباع رسید. روش نمونهگیری از نوع نظری بوده و آزمودنیها بهصورت هدفمند انتخاب شدند. در پژوهش حاضر، طی فرایند مستمر جمعآوری، تجزیهوتحلیل و دستهبندی دادهها از طریق مصاحبه و بر اساس ارتباط عوامل زمینهای، مدل موفقیت المپیک کاروان اعزامی به المپیک ۲۰۲۰ تدوین شد و سپس، دادهها از طریق مرتبط کردن سیستماتیک مقولهها در یک مدل استراس وکوربین، مجدداً مورد تحلیل قرار گرفت. باید توجه نمود که در رأس یک مدل فرایندی برخاسته از دادهها، پدیدۀ مرکزی (در قالب مقوله محوری) قرار دارد و مدل از طریق شناسایی و تعیین علتها، استراتژیها، عوامل موقعیتی و شرایط تعدیلکننده، در اطراف مقوله محوری توسعه مییابد. در این پژوهش نیز تحلیل دادهها طی فرایندی منظم و درعینحال مداوم، از طریق مقایسه دادهها انجام شد و برای این کار از فرایند کدگذاری استفاده گردید. برای کدگذاری باز، متن مصاحبهها چندین بار خوانده شد و جملات اصلی آن استخراج گشت. سپس، این جملات اصلی، تلخیص شد و بهصورت مفاهیم ثبت گردید. در ادامه، مفاهیمی که مشابه با مقولههای انتزاعیتر بود و تمامی آن مفاهیم را پوشش میدهند، استخراج شدند. لازم به ذکر است در این پژوهش برای بحث روایی و پایایی ابزار اندازهگیری از معیارهای گوبا و لینکن[18](۱۹۸۹) استفاده شد. به این منظور به هنگام کدگذاری بازبینی انجام شد، طبقهبندی یا تأیید نتایج با مراجعه به آزمودنیها انجام گرفت و تأیید چند تن از صاحبنظران گرفته شد. سرانجام کلیه فرایند کدگذاری با استفاده از نرمافزار (مکسکیودا[19]) نسخه ۲۰۱۲ انجام گرفت.
یافتههای پژوهش
نمونه کدگذاری دادههای مصاحبهای و اسنادی بدینصورت انجام گرفت که برای مفاهیم مستخرج از مصاحبهها از پی[20] استفاده شد. شایان ذکر است که این کار، دسترسی و بازگشت مداوم به دادهها را با توجه به حجم بسیار زیاد مفاهیم تسهیل نمود. در ادامه و پس از تلخیص اولیۀ دادهها و حذف جملات زائد و تکراری از جملات مصاحبه، مفاهیم اولیه مصاحبهها (مرحله کدگذاری باز) در شناسایی عوامل موفقیت و تعریف موفقیت در المپیک در ۵۴ مورد ثبت گردید.
جدول 1: نمونهای از فرایند تلخیص دادهها در مرحلۀ کدگذاری باز عوامل موفقیت در المپیک 2020
ردیف |
کدگذاری باز |
کد مصاحبه |
۱ |
برنامهریزی (کوتاهمدت، بلندمدت و عملیاتی) |
P1, P4, P5, P6, P10, P15, P13, P17
|
۲ |
حمایت سیاسی- اجتماعی |
|
۳ |
فرهنگسازی |
|
۴ |
نرخ جمعیت در تیمهای اعزامی |
|
۵ |
تغییر و تحول قوانین |
|
۶ |
شرایط آبوهوایی |
|
۷ |
استعدادیابی و پیکر سنجی |
|
۸ |
انگیزش مالی و رفاهی |
|
۹ |
فرهنگسازی |
P2, P3, P6, P7, P11, P14, P16 |
۱۰ |
نهادینهسازی |
|
۱۱ |
امید به زندگی |
|
۱۲ |
کسب حامی مالی |
|
۱۳ |
امکانات و تجهیزات |
در مصاحبه ها کدها براساس نظرات افراد مورد مصاحبه برای شناسایی عوامل موفقیت و تعریف موفقیت در المپیک در قالب کد گزاری باز مطرح گردید که در این بخش به دلیل حجم مقاله، تنها به نمونهای از فرایند کدگذاری در این مرحله، در جدول 2 اشاره میشود.
جدول 2: نمونهای از کدگذاری محوری عوامل موفقیت در المپیک 2020
|
کدهای باز |
کدگذاری محوری |
۱ |
برنامهریزی (کوتاهمدت، بلندمدت و عملیاتی) |
مدیریتی |
۲ |
اجرا |
|
۳ |
نظارت |
|
۴ |
هماهنگی و پشتیبانی |
|
۵ |
مسائل مدیریتی |
|
۶ |
توجه به ساختار سازمانی |
ارتباطات |
۷ |
همافزایی فدراسیونها |
|
۸ |
ارتباط با کمیته ملی المپیک |
|
۹ |
ارتباط با وزارت ورزش و جوانان |
|
۱۰ |
ارتباطات داخلی هیئتها و فدراسیونها |
|
۱۱ |
آموزش مربیان متخصصیادگیری سازمانی |
آموزشی |
۱۲ |
آموزش علم تمرین و دانش روز با بهکارگیری فناوری اطلاعات |
|
۱۳ |
یادگیری اولیه |
|
۱۴ |
دانش فنی |
|
۱۵ |
دانش آکادمیک |
|
۱۶ |
مطالعه عمیق و الگوبرداری مناسب |
|
۱۷ |
سرانه کشور وتواید ناخالص ملی |
اقتصادی |
۱۸ |
بودجه |
|
۱۹ |
مسائل اقتصادی |
|
۲۰ |
نرخ تورم |
|
۲۱ |
قرارداد با بازیکنهای خارجی (حتی تابعیت) |
|
۲۲ |
امکانات و تجهیزات |
|
۲۳ |
کسب حامی مالی |
|
۲۴ |
خود شکوفایی |
انگیزشی |
۲۵ |
انگیزش مالی و رفاهی |
|
۲۶ |
امید به زندگی |
|
۲۷ |
مدالآوری و شهرت |
|
۲۸ |
مسائل روحی و شخصی |
|
۲۹ |
حمایت سیاسی- اجتماعی |
سیاسی - اجتماعی |
۳۰ |
مسائل سیاسی |
|
۳۱ |
تغییر و تحول قوانین |
|
۳۲ |
انصاف در داوریها |
|
۳۳ |
حمایت جهانی |
|
۳۴ |
نرخ جمعیت در تیمهای اعزامی |
جمعیتی |
۳۵ |
وجود پتانسیل و منابع انسانی |
|
۳۶ |
نهادینهسازی |
فرهنگی |
۳۷ |
ترویج ورزش زنان |
|
۳۸ |
فرهنگسازی |
|
۳۹ |
تأکید بر تخصص گرایی |
|
۴۰ |
ایدئولوژیکی |
|
۴۱ |
شرایط آبوهوایی |
جغرافیایی |
۴۲ |
شرایط و امکانات جغرافیایی |
|
۴۳ |
شناسایی ظرفیت افراد و مدالآوری |
استعدادیابی |
۴۴ |
استعدادیابی و پیکر سنجی |
|
۴۵ |
پرورش نخبگان |
|
۴۶ |
حمایت ورزشی |
|
۴۷ |
توجه به پیشینه المپیکی |
پیشینه مدالآوری |
۴۸ |
بررسی پیشینه مدالآوری |
|
۴۹ |
تخصیص ورزشی مناسب |
|
۵۰ |
عملکرد بهینه |
موفقیت |
۵۱ |
کسب مدالهای متعدد |
|
۵۲ |
رسیدن به اهداف تعیینشده |
|
۵۳ |
کسب مدال طلا |
|
۵۴ |
افزایش تعداد شرکتکنندگان |
در مصاحبه ها کدها براساس نظرات افراد مورد مصاحبه وکارشناس در محورهای مختلف مدیریتی، ارتباطات، آموزشی، اقتصادی، انگیزشی، سیاسی، اجتماعی، جمعیتی، فرهنگی، جغرافیایی، استعدادیابی، پیشینه مدالآوری وموفقیت قرار گرفتند. سپس مرحله کدگذاری گزینشی که در این فرایند شرایط مختلفی که (طبقات) در مرحله کدگذاری محوری بیان شده است، باهم ادغام شدند و تجزیهوتحلیل کلی صورت گرفت. در این مرحله همچنین به سؤالات تحقیق پاسخ داده شد.
سؤال ۱: عوامل علی مؤثر بر موفقیت کاروان المپیک ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو کدماند؟
نمودار 1: عوامل علی مؤثر بر موفقیت کاروان المپیک ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو
با استناد به نتایج نمودار بالا مشخص گردید که مفهومهای نامبرده تشکیلدهنده عوامل علی هستند. بین این مفهومها بیشترین اهمیت را مفهوم اقتصادی (4/28 درصد) و کمترین اهمیت را مفهوم انگیزشی (1/21 درصد) داشتند.
سؤال ۲: عوامل زمینهساز مؤثر بر موفقیت کاروان المپیک ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو کدماند؟
نمودار 2: عوامل زمینهساز مؤثر بر موفقیت کاروان المپیک ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو
با استناد به نتایج نمودار بالا مشخص گردید که مفهومهای نامبرده تشکیلدهنده عوامل زمینهساز بودند.. بین این مفهومها بیشترین اهمیت را مفهوم جغرافیایی (9/51 درصد) و کمترین اهمیت را مفهوم جمعیتی (1/48 درصد) داشتند.
سؤال ۳: عوامل مداخلهای مؤثر بر موفقیت کاروان المپیک ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو کدماند؟
نمودار 3: عوامل مداخلهای مؤثر بر موفقیت کاروان المپیک ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو
با استناد به نتایج نمودار بالا مشخص گردید که مفهومهای نامبرده تشکیلدهنده عوامل مداخلهای بودند. بین این مفهومها بیشترین اهمیت را مفهوم فرهنگی (5/58 درصد) و کمترین اهمیت را مفهوم پیشینه مدل آوری (5/41درصد) داشتند.
سؤال ۴: راهبردهای لازم برای موفقیت کاروان المپیک ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو کدماند؟
نمودار 4: راهبردهای مؤثر بر موفقیت کاروان المپیک ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو
با استناد به نتایج نمودار بالا مشخص گردید که مفهومهای نامبرده تشکیلدهنده راهبردها هستند. بین این مفهومها بیشترین اهمیت را مفهوم مدیریتی (9/35 درصد) و کمترین اهمیت را مفهوم آموزشی (1/32 درصد) داشتند.
سؤال ۵: پیامدهای حاصل از اتخاذ راهبردهای موفقیت کاروان المپیک ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو کدماند؟
نمودار 5: تعیین پیامدهای بهکارگیری راهبردهای مؤثر بر موفقیت کاروان المپیک ایران در بازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو
با استناد به نتایج نمودار بالا مشخص گردید که مفهومهای نامبرده تشکیلدهنده پیامدها هستند. بین این مفهومها بیشترین اهمیت را مفهوم عملکرد بهینه (7/35 درصد) و کمترین اهمیت را مفهوم افزایش تعداد شرکتکنندگان، رسیدن به اهداف تعیینشده و کسب مدال طلا (3/14 درصد) داشتند.
نمودار 6: طراحی مدل نهایی موفقیت کاروان المپیک ایران در بازیهای المپیک
در طراحی مدل نهایی براساس فرایند استراس وکوربین، عوامل علی شامل اقتصادی، استعدادیابی، سیاسی و اجتماعی و انگیزشی؛ عوامل زمینهای شامل جمعیتی و جغرافیایی؛ عوامل مداخلهای شامل فرهنگی و پیشینه مدالآوری؛ اجزای تشکیلدهنده عوامل پیامدها شامل آموزشی، ارتباطات و مدیریتی و اجزای تشکیلدهنده عوامل راهبردی شامل افزایش تعداد شرکتکننده، رسیدن به اهداف تعیینشده، کسب مدال طلا، کسب مدالهای متعدد و افزایش رتبهبندی و عملکرد بهینه بودند.
بحث و نتیجهگیری
پژوهش حاضر به بررسی مدل موفقیت کاروان ورزشی ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو با رویکرد داده بنیاد پرداخت که ﮐﺪﮔﺬاری باز شامل ۵۴ کد، سپس کدگذاری محوری در محورهای مدیریتی، ارتباطات، آموزشی، اقتصادی، انگیزشی، سیاسی و اجتماعی، جمعیتی، فرهنگی، انگیزشی، جغرافیای، ایدئولوژی، سیاسی-اجتماعی، استعدادیابی و پیشینه مدالآوری و در انتها کد گزاری گزینشی در قالب عوامل علی: عوامل اقتصادی، استعدادیابی، سیاسی و اجتماعی؛ عوامل زمینهای همچون جمعیتی و جغرافیایی؛ عوامل مداخلهای که شامل پیشینه مدالآوری، فرهنگی؛ راهبردها که شامل عوامل مدیریتی، آموزشی، ارتباطات و درنهایت پیامدها شامل عملکرد بهینه، رسیدن به اهداف تعیینشده، کسب مدالهای متعدد و افزایش رتبهبندی، کسب مدال طلا و افزایش تعداد شرکتکنندگان صورت گرفت.
بازیهای المپیک از بزرگترین و هیجانیترین رویداد ورزشی با هزاران طرفدار در جهان است که در آنها بیش از ۲۰۰ کشور برای رسیدن موفقیت و پیروزی باهم به رقابت میپردازند (کاشی خداداد، ۱۳۹۵: ۶۶). از نظر کمیته بینالمللی المپیک، رقابت در المپیک رقابت بین ورزشکاران در بخشهای انفرادی و یا تیمی و یا حتی بین کشورها و ملیتهاست. (منشور المپیک، ۲۰۱۵) که بر اساس مدل استراس و کوربین (۱۹۹۷) با تکیه برعوامل علی، عوامل زمینهای، عوامل مداخلهای، راهبردها و پیامدها طی این مسیر آسانتر خواهد شد. برای طراحی مدل موفقیت کاروان ورزشی ایران دربازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو عوامل علی شامل عوامل اقتصادی، استعدادیابی، سیاسی و اجتماعی و انگیزشی بودند. هر سازمان ورزشی برای پیشبرد برنامهها و پروژههای خود به حمایتهای مالی نیاز دارد، زیرا که حمایتهای مناسب مالی باعث میشود تا سازمان بتواند به آرمانهایش نائل شود . بر اساس بند الف ماده ۱۱۷ قانون برنامه چهارم توسعه، دولت موظف است پشتیبانیهای لازم را از ورزش کشور در بخشهای مختلف ازجمله تأمین منابع مالی انجام دهد. همچنین کلیه دستگاههای موضوع ماده ۱۶۰ این قانون، مجازند در طول برنامه چهارم، یک درصد از اعتبارات خود را برای انجام امور تربیتبدنی و ورزشی اعم از احداث و توسعه اماکن ورزشی، ارائه خدمات ورزشی و کمک به سازمان تربیتبدنی، کمیته ملی المپیک، باشگاهها و فدراسیونهای ورزشی در چارچوب سیاستگذاریها با هماهنگی سازمان تربیتبدنی اختصاص دهند (آفرینش خاکی، ۱۳۸۴: ۲۲). پاول (۲۰۱۲: ۸۸) نیز نشان داد که عدم دستیابی کشورهای آفریقایی به شرایط اقتصادی مناسب و امکانات تجهیزات منجر به شکست آنان میشود. اقتصاددانان ورزﺷﯽ همچون فارست و ﺳﺎﻧﺰ (۲۰۰۹: ۸۹) و کاشی وهمکاران (۱۳۹۵: ۵۶) عقیده داشتند ﮐﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﻟﻤﭙﯿﮑﯽ ﯾﮏ ﮐﺸﻮر واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻗﺘﺼﺎدی آن کشور میباشدو ﻓﺎرﺳﺖ و ﺳﺎﻧﺰ اذﻋﺎن ﻧﻤﻮدند ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی مختلف همچون تولید ناخالص داﺧﻠﯽ، ﻧﺮخ ﺑﯿﮑﺎری و ﻧﺮخ ﺗﻮرم ازجمله ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی مهم میباشند. تابعیت و بستن قرارداد با بازیکنان خارجی بهعنوان معیاری مهم برای واجد شرایط موفقیت در المپیک بودن است (کالیفا، ۲۰۱۵: ۸۸). همچنین بهعنوان یک قاعده کلی، کشورهایی با تولید ناخالص داخلی بیشتر، نسبت به کشورهای ضعیفتر تمایل بیشتری به موفقیت دارند. قدرت مستقل ثروت نیز با توجه به نوع بازیهای المپیک (تابستانی/ زمستانی) در ورزشهای مختلف متفاوت است. (ریچی، ۲۰۱۶: ۳۶) بسیاری از دولتها از ورزش برای اثبات کارایی و اقتدار نظام سیاسیشان و یا برای نشان دادن هویت نظام و به رسمیت شناساندن آن در محافل سیاسی و بینالمللی بهره میگیرند (ریچی، ۱۳۸۶: ۲۴) و سیاستمداران همواره نیازمند توجه به این ابعاد میباشند. قوانین مصوبه، سیاستهای بهکاربرده شده در تسهیل کسب مدال نقش دارند. همچنین کاشی و کریم نیا (۱۳۹۵: ۵۱) عوامل سیاسی اجتماعی را تأثیرگذار بر موفقیت ورزشی کشورها دانستند. ویلسون (۲۰۱۲: ۱۶) نیز مسائل سیاسی و اجتماعی را بهگونهای مهم دانسته که پیشبینیها در میدان المپیک بر این اساس است. البته باید در نظر داشت ورزش بخشی از استراتژی جنگ نرم است (سوچومل همکاران، ۲۰۱۸: ۱۱). میزبانی رویدادهای بزرگ ورزشی بهویژه المپیک، توسط دولتها برای ارتقای تصویر کشورها، نشان دادن بزرگی کشورها در سطح جهان و جذب دیگران از طریق ورود گردشگرها منجر به افزایش تجارت و حس غرور ملی است (گریکس، ۲۰۱۳: ۹۰). همچنین، انگیزش کلید انجام هر کاری در ورزش، در رقابتها و در هر تلاش مهم و مبارزهجویانه دیگری همچون المپیک است. تدوین هدف یا هدف چینی در جهت پیروزی در رقابت یا داشتن عملکرد و اجرای بهتر نیز برجهت گیری رقابتطلبی و پیروزی تأثیر میگذارد و با آن ارتباط مستقیم دارد (هیوود، ۲۰۱۳: ۲۰). در تحقیق حاضر مسائل انگیزشی شامل مسائل رفاهی، امید به زندگی و عوامل شخصی، احساسات درونی، احساس خود شکوفایی، غرور ملی بوده است. ویلسون[21] (۲۰۱۲: ۱۴۰) نیز عوامل انگیزشی و هیجانی شرکت در المپیک که باعث تحمل تمرینات سخت است را با ارزش دانست. ویلیامز (۲۰۱۴: ۹۳) نیز نخبه یابی را ضروری دانست، زیرا که پرورش نخبگان و شناسایی و ارزشیابی آنان منجر به موفقیت ورزشی میشود. همچنین استعدادیابی مدون و برنامهریزی، هدایت استعدادها و پرورش افراد را برای رقابتهای سخت هدفمند میکند. همچنین در طرح نظاممند نظریه داده بنیاد مدل استراس و کوربین، شرایط زمینهای بهعنوان نشانگر محل حوادث یا وقایع مرتبط با پدیده نگریسته میشود که در پژوهش حاضر شامل مواردی همچون عوامل جمعیتی و جغرافیایی بودند. راتک و ویوتک[22] نیز معتقدند که تأثیر جمعیت تنها برای کشورهای نسبتاً ثروتمند مثبت است: «این دیدگاه ممکن است به توضیح نتایج ترکیبی در ادبیات مربوط به تأثیرات جمعیت کمککننده باشد» (راتک و ویوتک، ۲۰۰۸: ۵۲۵).
هولی هان و ژنگ[23](۲۰۱۴: ۱۶) در تحقیقشان با این نتیجه رسیدند که کشورهایی که حداقل یک مدال دربازیهای تابستانی به دست آوردهاند، جمعیت آن کشورها بهطور متوسط پنج برابر جمعیت کشورهایی است که هیچ مدالی کسب نکردهاند. مجله خارجی اروپا (۲۰۱۶) موفقیت را با جمعیت کشورها نامربوط دانسته، اما زارعیان (۱۳۹۳: ۹۶) جمعیت کشورها را پیشبین مدالآوری در المپیک دانسته است. همچنین شرایط جغرافیایی و دسترسی به امکانات جغرافیایی بخصوص در المپیک زمستانی مهم است (اریچ و همکاران[24]، ۲۰۱۲: ۱۸۹۱) که در راستای محدودیتهای ورزشهای آبی، دستیابی به آب برای دوازده کشور برتر و مدالآور دربازیهای المپیک در رشته قایقرانی و ورزشهای آبی، اهمیت دارد. (سیلور[25]، ۲۰۱۲: ۴۴۳) علاوه بر شرایط نامبرده در مدل پارادایمی استراس و کوربین (۱۹۹۷) شرایط مداخلهگر نیز وجود دارد. این شرایط در راستای تسهیل راهبردهای کنش و کنش متقابل در زمینه خاصی عمل میکنند که در تحقیق حاضر، شامل پیشینه مدالآوری و فرهنگی بوده است. توجه به پیشینه مدالآوری در توسعههای ورزشی و نخبه پروی در دنیای امروزی مهم است و منجر به ترسیم مدل توسعهیافته در ورزش میشود (مک دوگل[26]، ۲۰۱۳: ۸۴۱). بعضی کشورها، بر اساس پیشینه ورزشی، ورزش خاصی را اولویت می دهند و بر آن اساس هدفگزینی مینمایند. به عنوان مثال، دولت برزیل فوتبال را بهعنوان یک اولویت طبقهبندی کرد تا مدال المپیکی کسب کند. (فرکاس[27]، ۲۰۱۵: ۳۲)، استرالیا (6/37 درصد مدالهای رشته شنا را کسب کرده) جزو ده کشور برتر بازیهای المپیک تابستانی در تمامی ادوار قرارگرفته او اتریش (2/35 درصد کل مدالهای رشته اسکی آلپاین را کسب کرده)، جزو ده کشور برتر دربازیهای المپیک زمستانی است (هیجمنز[28]، ۲۰۱۵: ۱۲). ورزش در هر جامعهای متناسب با فرهنگ و ارزشها و آرمانهای آن جامعه تعریفی خاص و منزلت و جایگاهی بهخصوص یافته است (قدیمی و باقری، ۱۳۹۶: ۱۳) و برابری جنسیتی در یک کشور، به طرز چشمگیری موفقیت در کسب مدال المپیک را برای هر دو ورزشکاران زن و مرد پیشبینی میکند، زیرا که یک استراتژی برد- برد است که به اعضای هر دو جنس (زن و مرد) اجاره میدهد تا پتانسیل واقعی خود را احراز کنند (بردهال[29] و همکاران، ۲۰۱۵: ۱). بنا به گفته پی فیستر[30] (۲۰۱۰: ۲۹۴۴) پیشرفت زنان و ورزشهای زنان به سطح بالایی از حمایت دولتها و حاکمان بستگی دارد و با وجود منابع فراوان و اراده برای مدرن سازی، زنان با موانع فرهنگی بسیاری مواجه هستند. بهعنوان مثال، قطر کشوری است که اخیراً شروع به سرمایهگذاری قابلتوجهی در بخش ورزش کرده است. راهبردها، نحوه کنترل، اداره و برخورد با پدیده محوری را تحت شرایط خاص نشان میدهند که چشماندازی برای توسعه ارائه می دهد و اولویتها، برنامهها و حمایتهای خاص را برای دستاندرکاران مشخص میسازد. (دانایی فر وهمکاران، ۱۳۸۶) راهبردهای تحقیق حاضر شامل عوامل مدیریتی، ارتباطی و آموزشی بودند. برنامهریزی صحیح، از هدر رفتن منابع موجود اعم از منابع اعتباری، منابع انسانی و کالبدی جلوگیری میکند (سجادی و همکاران، ۱۳۹۰: ۸۸). سوسا همکارانش[31](۲۰۱۶: ۷۷) مدیریت پروژه در المپیک را شامل هماهنگ کردن تمامی منابع با تمام مخارج، مدیریت بودجه، مدیریت زمان، برنامهریزی، ارزیابی و کنترل، نظارت و اجرا دانسته اند. همچنین در تحقیق حاضر، صاحب نظران بیان نمودند که ارتباطات مناسب منجر به افزایش همافزایی بخصوص در میان فدراسیونها می شود. ارتباطات سازمانی در سلسله مراتب سازمانی، برقراری ارتباط و وصل شدن به مدیریت عالی، رساندن و گرفتن اطلاعات بهموقع، دخیل کردن افراد در تصمیمگیری و دادن اطلاعات مربوط به سازمان بسیار مهم است (فرهنگی، ۱۳۸۷) فدراسیونهای ورزشی و سازمانهای ورزشی با همکاری و وحدت رویه به رشد و شکوفایی میرسند که درگرو ارتباطات صحیح با کمیته ملی، هیئتها، وزارت ورزش و جوانان و اهمیت دادن ساختار سازمانی است. شرح وظایف همیشه دررسیدن به اهداف نقش اساسی دارد (رابینز، ۱۳۷۶: ۱۸). همچنین بررسی ارتباطات داخلی نیز باید مورد توجه قرار گیرد و از ناهمسویی و جو پرتنش دوری کرد. (فتاحی و همکاران، ۱۳۹۴: ۲۱) بعلاوه اگر کشوری بخواهد در المپیک موفق باشد، نیازمند است تا سرمایههای خود را با استفاده از آخرین نوآوریها در آموزش ورزش نخبگان در سراسر جهان در زمینه مسائلی مانند مربیگری و امکانات ورزشی، نوآوری و ابتکارها بهروز نماید (آگوستید و همکاران[32]، ۲۰۰۶: ۸)؛ چنان که آموزش فنی در تحقیق حاضر در بخش عوامل آموزشی ضروری دیده شده است. آموزش مربیان متخصص، علم تمرین و دانش جدید با بهکارگیری فناوری اطلاعات، یادگیری اولیه، دانش فنی، دانش دانشگاهی و مطالعه عمیق و الگوبرداری مناسب از راهبردهای آموزشی میباشند. بالا رفتن سطح دانش باعث بالا رفتن سطح کارایی ورزشکاران میشود. (بولچانی[33]، ۲۰۱۲: ۱۷) روش تمرینی و طراحی تمرین ورزشکاران، تحصیلات دانشگاهی، برنامهریزی و یادگیری اولیه و صحیح از کودکی و حضور در رقابتهای برونمرزی نیز از مؤلفههای آموزش است.
درنهایت بحث پیامدها به واژه پیچیده و پر از مفهوم موفقیت برمیگردد که پیامدهای تحقیق حاضر یا تعریف موفقیت شامل عملکرد بهینه، رسیدن به اهداف تعیینشده، کسب مدالهای متعدد، افزایش رتبهبندی، کسب مدال طلا و افزایش تعداد شرکتکنندگان میباشند. نولند واستاهلر[34] (۲۰۱۵: ۸۸) مجموع مدالهای کسبشده در المپیک را از تعاریف موفقیت در المپیک مطرح کردند. برای موفقیت در المپیک، روشهای مختلفی مطرح گردیده است. همانند روش آسوشیتدپرس که تعداد کل مدالهای طلا، نقره و برنز کسب شده یک کشور را لحاظ میکند؛ یعنی اگر کشور الف، صد مدال برنز و کشور ب نودونه مدال طلا کسب کرده باشد، کشور الف با توجه به روش آسوشیتدپرس بالاتر از کشور ب قرار میگیرد (فقط تعداد مطرح میشود و نوع مدال طلا یا نقره یا برنز بودن مهم نیست) اما روش کمیته بینالمللی المپیک تنها تعداد کل مدالهای طلای کسبشده را از تعاریف موفقیت در المپیک میداند. (ریچی، ۲۰۱۶: ۱۱۲) از دیگر معیارهای موفقیت، تعداد ورزشکاران فرستاده شده، عملکرد بهینه و یا حتی دستیابی به اهداف تعیینشده، یا شکستن رکوردهای جهانی یا هر هدفی دیگری باشد (دی بوسچر و همکاران[35]، ۲۰۰۹: ۷۲). میزان محبوبیت یک ورزش و تعداد افراد شرکتکننده در ورزش بهصورت تیمی و حتی جذب تماشاگران زیاد یک ورزش زنده در استادیوم و یا تلویزیون میتواند جزو اهداف تعیینشده باشد. به عنوان مثال، ورزشهای روی یخ جزو محبوبترین ورزشهای کانادایی است و رشد این ورزش جزو اهداف این کشور محسوب می شود (ریچی، ۲۰۱۶: ۷۲) بهغیراز چهار کشور (کنیا، روسیه، تایلند و ترینیدادوتوباگو)، تمام کشورها اهداف خاصی برای افزایش موفقیت مدال خود دارند- درهرصورت، این بدان معنی نیست که سایر کشورها هیچ اهداف بلندی ندارند؛ جنان که هدف روسیه «حضور در میان ابرقدرتهای ورزشی است». هنگامیکه چین پس از ۳۲ سال غیبت در سال ۱۹۸۴ به بازیهای المپیک برگشت، هدف تبدیلشدن به «قدرت برتر ورزش جهان» را تا پایان قرن برای خود داشته است (ریوردان و جینخیا[36]، ۱۹۹۶، ۱۴۷). تبدیلشدن کشور به یک کشور مدالآور المپیکی، یک شاهکار است که برای افزایش مدال آوری نیازمند توجه خاص است که بر اساس مدل استراس و کوربین (۱۹۹۷) با اولویت دادن به عوامل علی، عوامل زمینهای، عوامل مداخلهای، راهبردها و پیامدها امکان پذیرخواهد بود. عملکرد بهینه همان پاسخ مناسب ورزشکاران به محرک خارجی انجام عملکرد بهینه ورزشی با حفظ آرامش و قابلیتهای بالای مهارتهای ذهنی میباشد. پس شناسایی عوامل کاهشدهنده اضطراب رقابتی ورزشکاران، افزایش باورهای خودکارآمدی ویاری رساندن به ورزشکاران در اجرای مهارتهای ورزشی منجر به افزایش عملکرد بهینه ورزشکاران میشود (فرخنده همکارانش، ۱۳۹۴: ۷۷). بعلاوه هدفگزینی دررسیدن به موفقیت نقش کلیدی دارد که ﺷﺎﻣﻞ ﻳﻚ اﻟﮕﻮی ﻣﺴﻨﺠﻢ و ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ از ﺑﺎورﻫﺎ، اﺳﻨﺎد و ﻫﻴﺠﺎنات ﻓﺮد اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﺻﺪ رﻓﺘﺎری وی را ﻣﺸﺨﺺ می کند و ﻣﻮﺟﺐ میشود ﺗﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ از آنها گرایشها و تمایل ﺑﻴﺸﺘﺮی داﺷﺘﻪ باشد و در آن موقعیتها ﻋﻤﻠﻜﺮدی ﺧﺎص نشان دهد. (فراهانی، ۱۳۹۴: ۸۷) موفقیت در زمینه محبوبترین ورزشهای یک کشو در المپیک، اهمیت ملیگرایانه دارد که براساس تمرکز بر نیازهای درونی و انگیزش امکان پذیر است (هانت[37]، ۲۰۱۴: ۲۵) پس پیشنهاد میشود که مدیران، مسئولان و برنامه ریزان با توجه با اولویتهای ورزشی کشورمان در مدالآوری و کسب موفقیت، با برنامهریزی مناسب بهصورت درازمدت، کوتاهمدت و میانمدت و توجه به فاکتورهای مهم نظارت، اجرا و هماهنگی مدیریت بهینهای در پروژه المپیک داشته باشند. همچنین با تکیه بر ساختار سازمانی و شرح وظایف دقیق به تقویت روابط سازمانهای مختلف ورزشی همچون فدراسیونهای مختلف، هیئتها و سازمانهای ورزش و جوانان و نیز بهبود روابط با کمیته ملی المپیک کمک کنند. در راستای موفقیت در المپیک نسبت به مسائل آموزشی همچون آموزشهای تخصصی و کارگاهی، دانشگاهی و فنی و حتی الگوپذیری صحیح اهمیت داده شود و با برطرف سازی مشکلات اقتصادی، حل مسائل سیاسی و اجتماعی، فراهمسازی بستر مناسب رشد ورزشکاران، بازاریابی موفق و کسب حامیان مالی و فراهمسازی امکانات و تجهیزات درخور قهرمانی یا حتی حمایت و پشتیبانی از ورزشکاران زمینه افزایش انگیزش بیرونی، خودشکوفایی، امید به زندگی و عملکرد المپیکی آنها را فراهم آورند.
منابع
- آفرینش خاکی، اکبر؛ تندنویس، فریدون و مظفری، سید احمد. (۱۳۸۴). «مقایسه دیدگاههای اعضای هیئتعلمی، مربیان، ورزشکاران و مدیران در مورد چگونگی توسعه ورزش همگانی». نشریه علوم حرکتی و ورزش. ج اول، شماره ۵، ص ۲۲
- داناییفرد، حسن و امامی، سید مجتبی. (۱۳۸۶). «استراتژیهای پژوهش کیفی: تأملی بر نظریهپردازی داده بنیاد». دوره ۱، شماره ۲.
- ذوالفقاریان، محمدرضا و لطیفی، میثم. (۱۳۹۰). نظریهپردازی داده بنیاد با Nvivo۸. چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع)
- رابینز، استیفن. (۱۳۷۶). تئوری سازمان. سیدمهدی الوانی و حسن دانایی فرد، چاپ اول، انتشارات صفا
- زارعیان، حسین. (۱۳۹۳). «پیش بینی موفقیت کشورهای شرکتکننده دربازیهای المپیک با استفاده از روشهای هوشمند». پایاننامه دکترای تخصصی تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت معلم تهران، ۱۳۱-۱۱۱.
- سجادی، سید نصرالله؛ محمودی، احمدی؛ ساعتچیان، وحید و حاجی آخوندزاده، مسعود. (۱۳۹۰). «بررسی اولویتها و راهکارهای پیشرفت ورزش قهرمانی جودوی کشور از دیدگاه صاحبنظران». دومین همایش ملی مدیریت ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود. ۸۱-۸۸.
- عسکریان، فریبا و دخت باقر، ناصر. (۱۳۹۴). «شناسایی دلایل موفقیت و عدم موفقیت کشورها دربازیهای المپیک». مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. دوره ۲، شماره ۶، صص: ۱۱-۱۸.
- غفوری، فرزاد. (۱۳۸۲). «تعیین عوامل مؤثر بر گرایش به ورزش همگانی و قهرمانی برای تعیین راهبردهای ورزش در جمهوری اسلامی ایران». رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس تهران. ۹۹
- فتاحی، مجید؛ داداشی جوکندان، علیرضا و عباس نژاد کبودی، میثم. (۱۳۹۴). «نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات بر ساختار سازمانی در سازمان شهرداری قائم شهر». هشتمین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بین المللی مدیریت دانش. تهران، موسسه اطلاع رسانی نفت، گاز و پتروشیمی، ۲۱.
- فراهانی، ابوالفضل و ایرجی نقندر، رامین. (۱۳۹۴). «ﺗﻌﻴﻴﻦ رواﻳﻲ و ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﻫﺪاف ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ در ورزش». ﭘﮋوﻫﺶ ورزشیهای ﻛﺎرﺑﺮدی در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ. ﺳﺎل ﭼﻬﺎرم صص ۷۵-.۸۶.
- فرخنده، حیدر؛ علیزاده، ولی و ایلون کشکولی، فاطمه. (۱۳۹۴). «ارتباط جهتگیری هدفی و اضطراب رقابتی با عملکرد ورزشی کشتی گیران جوان». مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. دوره دوم، شماره ۷، ۷۳-۸۸.
- فرهنگی، علی اکبر. (۱۳۷۸). ارتباطات سازمانی. جلد ۱، چاپ سوم، انتشارات موسسه خدمات فرهنگی رسا
- قدیمی، بهرام و باقری، مجتبی. (۱۳۹۶). «بررسی اثرات فرهنگی اجتماعی توسعه ورزش در ایران با تأکید بر ورزش فوتبال». مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران. سال نهم، شماره ۲، ۱۳
- کاشی خداداد، فرهاد و کریم نیا، الهام. (۱۳۹۵). «بررسی تأثیر عاملهای اقتصادی و اجتماعی بر موفقیت ورزشی کشورها در بازیهای المپیک (۲۰۱۲-۱۹۹۶)». فصلنامه تحقیقات مدلسازی اقتصادی. شماره ۲۵، صص: ۴۳-۶۷.
- Allena, Mathew R, Georgea, Bradley,A James H. Davis. (2018). “A model for the role of trust in firm level performance: The case of family businesses”. Journal of Business Research, 84 (2018) 34–45.
- Augestad, Pål, Nils Asle Bergsgard, and Atle O. Hansen. (2006). “The Institutionalization of an Elite Sport Organization in Norway: The Case of ‘Olympiatoppen”. Sociology of Sport Journal, 23 (3): 293–313.
- Berdahl, Jennifer L., Eric Luis Uhlmann, and Feng Bai. )2015(. “Win–Win: Female and Male Athletes from More Gender Equal Nations Perform Better in International Sports Competitions.” Journal of Experimental Social Psychology 56: 1–3.
- Bulchandani, S. (2012). “Technology in sport equipment”. Dartmouth Undergraduate Journal of Science, 9: 27-9.
- Cornelissen, Scarlett. (2010). “The Geopolitics of Global Aspiration: Sport Mega- Events and Emerging Powers”. The International Journal of the History of Sport 27 (16–18): 3008–3025.
- Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2017). Research design: Qualitative, quantitative.
- Čustonja, Z., & Škorić, S. (2011). “Winning medals at the Olympic games–does Croatia have any chance? ”. Kinesiology, 43(1), 107-114.
- De Bosscher V., Deknop P., Vanbottenburg M., Shibli S., & Bingham J. (2009). “Explaining international sporting success: An international comparison of elite sport systems and policies in six countries”. Sport Management Review, 12: 113–36.
- Emrich, Eike, Markus Klein, Werner Pitsch, and Christian Pierdzioch. (2012). “On the Determinants of Sporting Success: A Note on the Olympic Games.” Economics Bulletin, 32 (3): 1890–1901.
- Farkas, Christoph. )2015(. “Eishockey Als Widerstand Reminiszenz an Ein Spiel, Das Nicht Unterzukriegen War: Berlin- Weißwasser, Weißwasser-Berlin, Zwanzig Jahre Lang.” Frankfurter Allgemeine Zeitung, 32.
- Forrest, D., & Sanz, I. (2010). “Forecasting national team medal totals at the summer Olympic Games”. International Journal of Forecasting, 26: 576–88.
- Grix, Jonathan and Fiona Carmichael. (2012). “Why Do Governments Invest in Elite Sport? A Polemic.” International Journal of Sport Policy and Politics 4 (1): 73–90
- Grix, Jonathan. (2013). “Sport Politics and the Olympics.” Political Studies Review, 11 (1): 15–25.
- Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (1989). Fourth generation evaluation. Sage
- Ha, L. (2016). “Olympic Champions and Successful Scholars”. Journalism & Mass Communication Quarterly, 93 (4), 725-727.
- Haut, Jan (Ed.). (2014). “Leistungssport Als Konkurrenz Der Nationen. Sozio- Ökonomische Bedingungen Und Effekte”. Universaa, 25.
- Hawksworth, John. (2012). Economic briefing paper: modelling Olympic performance. Pricewaterhouse Coopers LLP
- Heijmans, Jeroen. (2015). “Countries Winning Medals in Just a Single Sport.” Accessed August 27, 2015, http://olympstats.com/12
- Heywood, Andrew. (2013). “High Achievers to Get Olympic Games Cash, Non-P erformers to Miss Out.” Politics. 4th edn. Palgrave,1520-.
- Hoffmann, R., Ging, L. C., & Ramasamy, B. (2004). “Olympic success and ASEAN countries: economic analysis and policy implications”. Journal of Sports Economics, 5(3), 262-276.
- Houlihan, Barrie and Jinming Zheng. (2014). “Small States: Sport and Politics at the Margin”. International Journal of Sport Policy and Politics (ahead of print): 1–16.
- Humphreys, B. R., Johnson, B. K., Mason, D. S., & Whitehead, J. C. (2016). “Estimating the value of medal success in the Olympic Games”. Journal of Sports Economics, 19.
- International Olympic Committee. (2016). Factsheet: Sochi 2014 facts & figures.
- Kalifa, Tamir. (2015). “In Israel, Migrants Find a Home, through Running.” New York Times, April 24,88-120.
- Krüger, Michael. (2015). “Global Perspectives on Sports and Movement Cultures: From Past to Present–Modern Sports Between Nationalism, Internationalism, and Cultural Imperialism”. The International Journal of the History of Sport, 32 (4): 518–534.
- Lui, H. K., & Suen, W. (2008). “Men, money, and medals: an econometric analysis of the Olympic Games”. Pacific Economic Review, 13(1), 1-16.
- Manuel Luiz, J., & Fadal, R. (2011). “An economic analysis of sports performance in Africa”. International Journal of Social Economics, 38(10), 869-883.
- McDougall, Alan. 2013. “Sport Under Communism: Behind the East German ‘Miracle. Sport in Society, 16 (6): 841–843.
- Noland, Marcus, Stahler, Kevin. (2016). “Asian Participation And Performance At Olympic Games”. Asian Economic Policy Review, 11, 70–90.
- Olympic Charter. (2015). International Olympic Committee. http://www.olympic.ir/fa/historymedals/olympicmedals/iraninolympicgamesmedlaists
- O'Neill, K. (2015). Early developmental environment and Olympic success. IOC Olympic Studies Centre.132.
- Pfister, Gertrud. (2010). “Outsiders: Muslim Women and Olympic Games: Barriers and Opportunities”. The International Journal of the History of Sport, 27 (16–18): 2925–2957
- Powell, Anita. (2012). “African Countries: Olympic Medals seem Elusive.” The Root. Accessed May 11,88-112
- Rathke, Alexander and Ulrich Woitek. (2008). “Economics and the Summer Olympics: An Efficiency Analysis.” Journal of Sports Economics, 520–537.
- Reiche, Danyel. (2016). Success and Failure of Countries at the Olympic Game. First published 2016 by Routledge
- Riordan, James and Dong, Jinxia. (1996). “Chinese Women and Sport: Success, Sexuality and Suspicion”. The China Quarterly, 145: 130–152.
- Roberts, G. (2006). “Accounting for achievement in Athens: A count data analysis of national Olympic performance”. University of Victoria Econometrics Working Paper EWP0602, unter:< http://web. uvic. ca/econ/ewp0602. pdf> am, 2, 2007.
- Silver, Nate. (2012). “Let’s Play Medallball”. New York Times.
- Simiyu Njororai, Wycliffe W. (2010). “Global Inequality and Athlete Labour Migration from Kenya”. Leisure/Loisir 34 (4): 443–461.
- Sosua,Maria,Josa,Lima,Fabiano,Martinz. (2016). “Models for Project Management in 2016 Olympic Games”. International Journal Of Economic And Statistics,Vol4,77
- Strauss, A., & Corbin, J. (1990). “Basics of qualitative research: Grounded theory procedures and techniques”. New bury.Vol. 3. http://doi.org/10.4135/9781452230153.
- Suchomel, Timothy J, Nimphius, Christopher, Sophia, R. Bellon, Christopher. (2018). “The Importance of Muscular Strength: Training Considerations, Springer”. International Publishing AG, part of Springer Nature,11.
- Tan, Tien-C hin and Barrie Houlihan. (2012). “Chinese Olympic Sport Policy: Managing the Impact of Globalisation”. International Review for the Sociology of Sport, 48 (2): 131–152.
- Thornberg, R. (2012). “Informed Grounded Theory”. Scandinavian Journal of Educational Research, 56(3), 243–259.
- Walker, Peter. (2012). “London 2012: Team GB Receive a Harsh Welcome to Olympic Handball”. Accessed May 26, 2015, www.theguardian.com/sport/2012/jul/30/london- 2012-team-g b-olympic-h andball,26
- Williams, T. (2016). “Identifying success factors in construction projects: A case study”. Project Management Journal, 47(1), 97-112.
- Wilson,Dominic. (2012). “The Olympics and Economics 2012, Goldman Sachs Global Economics.”, Commodities and Strategy Research,11-160.