نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناس ارشد مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 دانشیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) E-mail:Nikbakhsh_reza@yahoo.com
3 استاد، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،
چکیده
هدف از این پژوهش، شناخت راهبردی وضعیت موجود سوارکاری در ایران و ارائه راهبرد، برنامهها و راهکارهای توسعه آن بود. با توجه به هدف تحقیق، پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه اعضای هیئت رئیسه و رؤسای کمیتههای فدراسیون سوارکاری، نخبگان دانشگاهی و کارشناسان فدراسیون بود که با توجه به تعداد محدود جامعه تحقیق، نمونه گیری به صورت تمام شمار انجام گرفت (62=n=N). جهت جمعآوری دادههای پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مدل برنامهریزی راهبردی SWOT استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه‌های مورد نظر پس از اعمال نقطه نظرات اساتید مدیریت ورزشی و خبرگان دانشگاهی مورد تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ بیش از 8/0=α به دست آمد. سپس به‌منظور اولویتبندی نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصتها و تهدیدها از آزمون رتبهای فریدمن و خی-دو استفاده شد. برای سایر موارد مندرج در برنامهریزی راهبردی، برحسب موضوع از تحلیلهای راهبردی به‌ویژه تحلیل SWOT استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اولویت بندی نقاط قوت، نقاط ضعف، اولویت بندی فرصت ها و اولویت بندی تهدیدهای فدراسیون سوارکاری از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد و به طور کلی 8 نقطه قوت، 13 نقطه ضعف، 9 فرصت و 8 تهدید شناسایی شد.همچنین با توجه به نتایج ماتریس داخلی و خارجی، موقعیت فدراسیون سوارکاری در منطقه رقابتی محافظه کارانه (WO) قرار دارد که برای آن 5 استراتژی تدوین شد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Strategic Plan of Islamic Republic of Iran Federation for Equestrian
نویسندگان [English]
- Behnaz Agha Seyyed Azizolah 1
- Reza Nik Bakhsh 2
- Ali Mohammad Safa Nia 3
1 Master Degree in Sport Management, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Southern Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 Ph.D., Associate Professor, Sport Management Department, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Southern Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
3 Ph.D., Full Professor, Physical Education and Sport Sciences Department, Researches and SciencesBranch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]
The study is to identify the strategic situation of Equestrian Federation in Iran and present its plans and developmental strategies. So, identifying the strengths, weaknesses opportunities and threats of Equestrian Federation in Islamic Republic of Iran, was investigated as a special purpose. Accordingly, the present research has focused on the types of applied-developmental researches and based on the subject and objectives, a descriptive survey of the field was conducted analytically by collecting the field form strategic studies. The statistical population of the research included all the members of the board of directors and chairmen of the committees of the Equestrian Federation, the university elites and experts of the federation, which according to the limited number of research community, sampling was done as a whole(N=n=62). To collect data, a researcher-made questionnaire was used based on SWOT's strategic planning model. In total, 2 questionnaires were used including personal characteristics questionnaire and a questionnaire to determine the impact of strength, weakness, opportunity and threats of Islamic Republic of Iran Federation for Equestrian.
The content validity of the questionnaires was approved after applying the views of sports management professors and academic experts. The reliability of the questionnaire was obtained through Cronbach's alpha coefficient more than α = 0/8. Then Friedman and Khy-2 tests were used to prioritize strengths, weaknesses, opportunities and threats. For other items in strategic planning, strategic analysis, in particular SWOT analysis, was used in terms of topic.
The results showed that there was a significant difference between prioritizing strengths, weaknesses, prioritizing opportunities and prioritizing the threats of Islamic Republic of Iran Federation for Equestrian from the viewpoint of the research sample. In general, 8 strengths, 13 weaknesses, 9 opportunities and 8 threats were identified. According to the results of the internal and external matrix, the position of Islamic Republic of Iran Federation for Equestrian is located in the conservative competitive zone (WO), for which five strategies were developed.
کلیدواژه‌ها [English]
- Key Words: Strategic Plan
- SWOT and Equestrian Range
تدوین برنامه راهبردی فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران
بهناز آقاسیدعزیزاله[1]
رضا نیک بخش[2]
علی محمدصفانیا[3]
تاریخ دریافت مقاله: 25/11/1396
تاریخ پذیرش مقاله:11/12/1396
مقدمه
امروزه شاهد رشد و تحول عظیمی در جهان ورزش هستیم که از آن جمله جا به جا شدن رکوردها در رشتههای مختلف ورزشی است. با گسترش حرفهایگری در ورزش، برنامهریزان و دست اندرکاران دنیای ورزش به دنبال آن هستند تا از آخرین دستآوردهای علمی و عملی بهره جویند (جاریس، 1380). سالهای زیادی است که ورزش از حالت سنتی خارج شده و اگر ملتی در این مبارزه عملی از قافله عقب بماند در جهان ورزش حرفی برای گفتن ندارد (جمشیدی، 1386). افزایش تقاضای شرکت در فعالیتهای جسمانی و ورزشی باعث رشد و گسترش این فعالیتها در سطح جهان شده است؛ به طوری که برای پاسخگویی به این تقاضا، جنبشها، سازمان و نهادهای مختلفی به وجود آمده است که حاکی از اهمیت تربیتبدنی و ورزش در جوامع برای بهبود و ارتقای سطح سلامتی و نشاط عمومی و کسب موفقیتهای بینالمللی است (خسرویزاده، 1387). امروزه، سازمانها ناگزیرند به طور دائم بر رویدادهای داخلی و خارجی نظارت کنند تا بتوانند در زمان مناسب و بر حسب ضرورت، خود را با تغییرات وفق دهند. در دنیای کنونی که با سرعتی سرسام آور در حال تغییر است، دیگر نمیتوان از تصمیمگیریهای یک باره و مبتنی بر قضاوتهای شهودی و تجربی استفاده کرد. به این ترتیب سازمانهایی موفق خواهند بود که بتوانند از علم مدیریت راهبردی استفاده کنند (افخمی، 1374).
بنابر این همه سازمانها ناگزیرند که عهدهدار مدیریت راهبرد یا راهبردی شوند. گاهی راهبردها از موضع قدرت تعریف میشوند و زمانی برای فائق آمدن بر مسائل بروز میکنند. دانشمندان بسیاری اهمیت برنامه را از جوانب مختلف مورد بررسی قرار داده اند (آنسف[4]، 1994) و همگی بر روی همبستگی برنامهریزی راهبردی با عملکرد مطلوب سازمانها توافق نظر دارند. به اعتقاد آنها برنامهریزی راهبردی، فرآیندی پویا و منطقی است (هوپکینز و هوپکینز[5]، 1997). بررسی عملکرد برخی از سازمانهای ورزشی نشان میدهد که آن سازمانهایی که برای انجام ماموریت و دستیابی به اهداف خود از مدیریتی قوی و مبتنی بر برنامهریزی راهبردی استفاده کردند توانستند در فعالیتهای مختلف از جمله ورزش قهرمانی و تأمین منابع مورد نیاز به موفقیتهای چشمگیری دست یابند. به عنوان نمونه، کشور چین از رتبه چهارم المپیک 1996 آتلانتا به رتبه سوم در المپیک 2000 سیدنی و رتبه دوم در المپیک 2004 آتن دست یافته و کشور استرالیا از رتبه هفتم در المپیک آتلانتا به رتبههای چهارم در المپیک سیدنی و آتن رسیده است (خسرویزاده، 1387). همچنین تحقیقات نشان داده است که عملکرد سازمانهایی که به مدیریت راهبردی میپردازند بیشتر و بالاتر از دیگر سازمانهاست و دستیابی به یک حلقه ارتباط مناسب بین محیط یک سازمان و راهبرد، ساختار و فرآیندهای آن سازمان آثار مثبتی بر عملکرد آن دارد (اعرابی، 1384).
افزایش تقاضای شرکت در فعالیتهای جسمانی و ورزشی باعث رشد و گسترش این فعالیتها در سطح جهان شده است؛ به طوری که برای پاسخگویی به این تقاضا، جنبشها، سازمانها و نهادهای مختلفی به وجود آمده اند که حاکی از اهمیت تربیتبدنی و ورزش در جوامع در راستای بهبود و ارتقای سطح سلامتی و نشاط عمومی و کسب موفقیتهای بینالمللی است (سجادی، 1385). همچنین یکی از برجسته‌ترین ویژگی کشورهای توسعه یافته، توجه به دانش مدیریت به عنوان یکی از ضروریات بلامنازع پیشرفت، توسعه، رشد اقتصادی و اجتماعی است که در این میان آن چه به عنوان اصلی‌ترین کارکرد مدیریت (در سطوح مختلف) هر کشور مورد بحث بوده، همانا برنامهریزی و تلاش برای نیل به هدف‌های پیش‌بینی‌شده در آن است. رخدادهای چند دهه گذشته همراه با نیازهای جدید حادث در این سال‌ها از خصوصیتی برخوردارند که با تکیه صرف بر برنامههای متداول و غیر منعطف نمیتوان با این رخدادها و نیازها مقابله و همگامی کرد. از این رو، از سه دهه قبل توجه مدیران اجرایی و صاحب‌نظران به سمت برنامهریزی بلندمدت و به ویژه برنامهریزی راهبردی جلب شده است (انسف و مک دانل[6]، 1383). مدیریت راهبردی، برخورد نظام یافته با یک وظیفه بزرگ و یک مسئولیت روز افزون در قلمرو مدیریت عمومی است؛ به طوری که موفقیت مستدام مؤسسه را تضمین و از پیشامدهای ناگهانی پیشگیری میکند، موسسه را با بستر حرکت خود (محیط) ارتباط میدهد و برای موضعگیری آماده مینماید.
اولین قدم در تدوین مدیریت راهبردی در سالهای آخر دهه 50 برداشته شد. مدیران ورزشی ابداع کردند که برای کجایی و چرایی حرکت مؤسسه خود در آینده تصمیمگیری کنند (علیدوست و همکاران، 1393). قسمت تحلیلی این روش را «طراحی راهبردی» نامیده و فرآیند طراحی گروهی آن را «برنامهریزی راهبردی» خواندهاند (منوریان، 1381). بنابراین همه سازمانها ناگزیرند که عهدهدار مدیریت راهبرد یا راهبردی شوند. دانشمندان بسیاری اهمیت برنامهریزی راهبردی را از جنبههای مختلف مورد بررسی قرار دادهاند و همگی بر روی همبستگی برنامهریزی راهبردی با عملکرد مطلوب سازمانها توافق نظر دارند. به اعتقاد آنها برنامهریزی راهبردی، فرایندی پویا و منطقی است (غفرانی، 1387). برنامهریزی راهبردی، تلاشی منظم و سازمان یافته در جهت اتخاذ تصمیمها و مبادرت به اقدامات بنیادی می باشد که به موجب آن اینکه یک سازمان چیست، چه میکند و چرا اموری را انجام میدهد مشخص خواهد کرد (منوریان، 1381). فرای و استونر[7](1995) و فرد دیوید[8](1998) برنامهریزی راهبردی را ابـزار مدیریتی تعریف میکنند که برای کمک به سازمانهای کوچک طراحی میشود تا آنها به صورت رقابتی خود را با تغییرات پیشبینی شده محیط تطبیق دهند (فرای و استونر، 1995و فرد دیوید، 1998). پیتر دراکر[9] (1997) بر این باور است که آینده مطلوب خود به خود شکل نمیگیرد، حتی اگر آدمی مشتاق آن باشد. از این رو اکنون باید تصمیم گرفت، قبول مخاطره کرد، دست به اقدام زد، منابع را تخصیص داد و مهمتر از همه این که منابع انسانی کیفی را باید به خدمت گرفت و سخت تلاش کرد تا آینده به طور مطلوب ساخته شود (رضائیان، 1387). برنامهریزی برای ورزش، از دغدغههای اصلی حکومتها شده است. این ضرورت از اواخر دهه پنجاه و اوایل شصت میلادی به دلیل شرایط ویژه جهانی و رشد تدریجی ارتباطات بیشتر نمود پیدا کرده است (حمیدیزاده، 1380). کشورهای مختلف به دلایل گوناگون وارد عرصه ورزش شدهاند. ورزش اینک به صنعتی تبدیل شده که بر شاخصهای اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی کشورها اثر عمیق و با اهمیت دارد. هر کشوری مجبور است برای تسلط هر چه بیشتر به منابع تعیین کننده و منافع خود، به متغیرهای اصلی مؤثر بر آن توجه کند. اکنون آشکار شده است که برنامهریزی برای هر پدیدهای مستلزم دارا بودن نگرش جهانی است و ورزش از این قاعده مستثنی نیست. شناخت سیاستهای درست و تعیین راهبردهای منطقی، سرنوشت هر جامعه را رقم میزند (غفرانی، 1387). بدون شک، عدم توجه به عوامل مؤثر بر پدیدههای مختلف اجتماعی منجر به آسیب دیدن جامعه خواهد شد. ورزش و میزان اهمیت سرمایهگذاری بر روی آن به یکی از عمدهترین چالشهای دولتها در هزاره سوم تبدیل شده است؛ به طوری که منافع کلان ورزش قهرمانی موجب ترغیب سیاستگذاران به توسعه آن در جهت کسب سود بیشتر برای خود شده است. بنابراین همه سازمانها ناگزیرند که عهدهدار مدیریت راهبرد یا راهبردی شوند. گاهی راهبردها از موضع قدرت تعریف میشوند و زمانی برای فائق آمدن بر مسائل بروز میکنند. بنابراین برای کسب توانایی رویارویی با موقعیتهای خاص ایجاب میکند که جهتگیریهای راهبردی سازمانها و دلیل اهمیت آنها مورد مطالعه قرار گیرد. به علاوه آشنایی با چگونگی اتخاذ تصمیمهای راهبردی و روشها و فنونی که میتواند در مؤثر واقع شدن آن تصمیمها نقش داشته باشد، ضروری است (غفرانی، 1387). دقت در این ملاحظات نشان میدهد که در هر سازمان، حوزه مسئولیتی وجود دارد که در حیطه هیچ یک از مدیریتهای تخصصی قرار نمیگیرد و آن همان مدیریت راهبردی است. برای تعیین مسیر خود و تحقق هدفها، ایجاد فضای همراه با تعهد مشترک درباره برنامهها و حرکت به سوی موفقیت لازم است (ورونتیس و همکاران[10]، 2006). با توجه به موارد مذکور و اهمیت برنامهریزی راهبردی در توسعه مقولههای مختلف از جمله ورزش، ضرورت توجه به این مهم در کشور ما نیز بیش از پیش بر مسئولان کشور واجب است. بدون شک، از مهمترین دلایل عقب افتادگی کشورمان در عرصه ورزش با توجه به مشارکت پایین مردم در فعالیتهای ورزشی- بر اساس آمارهای وزارت ورزش و جوانان (20 درصد)- کم توجهی مسئولان به این مقوله مهم است. هر چند در سالهای اخیر گامهایی در این راستا بر داشته شده است، اما کافی نبوده و باید بیشتر به این مهم توجه شود، چرا که کشورهای مختلف به دلایل گوناگون وارد عرصه ورزشی شدهاند. ورزش اینک به صنعتی تبدیل شده که بر شاخصهای اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی کشورها اثر عمیق و با اهمیت دارد. هر کشوری مجبور است برای تسلط هرچه بیشتر به منابع تعیین کننده و منافع خود، به متغیرهای اصلی مؤثر بر آن توجه کند. اکنون آشکار شده است که برنامهریزی برای هر پدیدهای مستلزم دارا بودن نگرش جهانی است و ورزش از این قاعده مستثنی نیست. شناخت سیاستهای درست و تعیین راهبردهای منطقی، سرنوشت هر جامعه را رقم میزند. دقت در این ملاحظات نشان میدهد که در هر سازمان، حوزه مسئولیتی وجود دارد که درحیطه هیچ یک از مدیریتهای تخصصی قرار نمیگیرد و آن همان مدیریت راهبرد است.
سوارکاری از ورزشهایی است که در چند دهه اخیر مورد توجه خاصی قرار گرفته است. با وجود این، سابقه‌ای طولانی داشته است و می‌توان آن را از کهن‌ترین ورزش‌ها به شمار آورد. این ورزش امروزه نه تنها به عنوان یک رقابت سالم و مفید، بلکه به عنوان سرگرمی و به منظور گذراندن اوقات فراغت مورد توجه قرار گرفته است و با این که نسبت به بسیاری از ورزش‌ها پرهزینه به نظر می‌رسد، هر ساله تعداد بیشتری طرفدار به سوی خود جلب میکند. سوارکاری در ایران طی چند دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است و باشگاه‌های متعددی تأسیس شده اند و در حال پیشرفت هستند. سوارکاری بانوان نیز مورد توجه قرار گرفته است و بر طرفداران آن روز به روز افزوده میشود. طبق اساسنامه، وظیفه اصلی فدراسیون سوارکاری، سیاستگذاری، برنامهریزی و اجرای برنامهها و امور مربوط در ابعاد همگانی، تفریحی و گردشگری و قهرمانی در سطح کشور است. با توجه موارد ذکر شده و مشکلات و تنگناهایی موجود، از یک طرف و همچنین نبود برنامه راهبردی در فدراسیون سوارکاری از طرف دیگر، محقق درصدد پاسخگویی به این سئوالات برآمد:
برنامه راهبردی فدراسیون سوارکاری برای پیشبرد اهداف آن در سطح ملی و بین المللی چیست؟
رسالت و چشم‌انداز آن چیست؟
نقاط فرصت و تهدید این فدراسیون کدام اند؟
این فدراسیون دارای چه موقعیت راهبردی است؟
از تحلیل ماتریس SWOT کدام راهبرد به دست میآید؟
برنامههای عملیاتی متناظر با هر یک از راهبردهای فدراسیون سوارکاری کدام اند؟
روش شناسی پژوهش
روش تحقیق حاضر به لحاظ هدف از انواع تحقیقات کاربردی- توسعهای و با توجه به موضوع و اهداف، توصیفی از نوع پیمایشی (زمینهیابی) می باشد که به روش تحلیلی و با جمعآوری میدانی داده ها انجام گرفت و به صورت مطالعه موردی با بررسی و مطالعه وضعیت موجود و ترسیم وضعیت مطلوب فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران در حیطه مطالعات راهبردی انجام شد.
جامعه آماری تحقیق حاضر عبارت بود از اعضای هیئت رئیسه (11 نفر) و رؤسای کمیتههای فدراسیون سوارکاری (13 نفر)، نخبگان و کارشناسان ارشد مدیریت ورزشی (38 نفر) آشنا به وضعیت رشته سوارکاری در ایران که تقریبا برابر با 62 نفر بودند. در این تحقیق به علت محدود بودن تعداد افراد جامعه، نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد و از روش نمونه گیری تمام شمار استفاده گردید. روش و ابزار گردآوری دادههای این تحقیق به‌صورت آمیخته بود. ابتدا از طریق مصاحبه عمیق از نمونههای آماری و به روش اشباع نظری به شناسایی نقاط قوت و ضعف و فرصت و تهدیدهای فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران پرداخته شد. سپس پرسشنامهای بر اساس یافتههای مصاحبه ای حضوری آماده شد و در اختیار نمونههای تحقیق قرار گرفت که از تعداد 62 پرسشنامه همه آنها به صورت کامل تکمیل گردیدند و داخل روند پژوهش شدند.
در این تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پرسشنامه شامل دو بخش به شرح زیر است:
بخش اول شامل اطلاعات فردی است که ویژگیهای فردی آزمودنیها شامل سن، میزان تحصیلات، رشته تحصیلی، شغل، سابقه کار و سابقه مدیریت ورزشی را اندازه‌گیری می‌نمود.
بخش دوم شامل سوالاتی است که نقاط قوت، ضعف، تهدید و فرصت فدراسیون سوارکاری را میسنجد. در این پژوهش جهت دستیابی به بخش دوم، پرسشنامههایی برای شناخت نقاط قوت، ضعف، تهدید و فرصت فدراسیون سوارکاری محقق ساخته استفاده گردید. به منظور تعیین قوتها، ضعفها، فرصتها و تهدیدهای فدراسیون سوارکاری با بهرهمندی از منابع موجود و بررسی آرا و نظرات متخصصان مدیریت ورزشی کشور، پس از بررسی وضعیت موجود طی پرسشنامه اولیهای به تعداد 20 پرسشنامه فهرستی مقدماتی از نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید استخراج گردید که روایی آن توسط اساتید و پایایی آن توسط روش آلفای کرونباخ محاسبه گردید. پس از مشاوره با نخبگان ورزش کشور و طرح فهرست مقدماتی SWOT، محقق با بهرهگیری از تکنیکهای تعیین میانگین، تعیین رتبه و اولویتبندی و بهرهگیری از میزان شدت هر یک از عوامل، فهرست نهایی SWOT را استخراج نمود- که در نهایت، بعضی از سؤالات حذف یا تعدیل و بعضی سؤالات نیز به فهرست SWOT اضافه گردید. برای توصیف دقیق آماری براساس ویژگیهای جمعیت شناختی پاسخ دهندگان (جنسیت، مدرک تحصیلی، وضعیت شغلی، تحصیلات و سابقه شغلی) استان از آمار توصیفی و برای رتبهبندی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید از آزمون رتبهبندی فریدمن استفاده گردید. برای تدوین راهبرد فدراسیون سوارکاری از تحلیل SWOT استفاده گردید و سپس برای اولویتبندی راهبردهای به دست آمده از ماتریس برنامهریزی راهبردی کمی (QSPM) بهره گیری شد.
یافته های پژوهش
برای بررسی طبیعی بودن توزیع متغیرهای تحقیق از آزمون کلموگروف اسمیرونف (K-S) استفاده شد و نتایج نشان داد تمام توزیع‌ها از لحاظ آماری نرمال می باشند (05/0≤P).
جهت رتبهبندی نقاط قوت فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از آزمون فریدمن در سطح 05/0 استفاده شد.
جدول 1: تفاوت بین نقاط قوت فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران (نتایج آزمون فریدمن)
|
آماره |
کای اسکوآر (2χ) |
درجه آزادی |
سطح معناداری |
|
نتیجه |
62/67 |
8 |
01/0 |
بر اساس نتایج حاصل از آزمون فریدمن، بین نقاط قوت فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد (01/0=Sig، 62/67=2χ).
نتایج نشان داد «در اختیار داشتن باشگاه یا امکانات مناسب»، «وجود عزم و اراده استوار رئیس و هیئت رئیسه فدراسیون» و «وجود پیشکسوتان متخصص» مهمترین نقاط قوت و «مطرح بودن بانوان سوارکار» و «ساختار و تشکیلات فدراسیون سوارکاری» در اولویت آخر قرار داشتند.
جهت رتبهبندی نقاط ضعف توسعه فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از آزمون فریدمن در سطح 05/0 استفاده شد.
جدول 2: تفاوت بین نقاط ضعف فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران (نتایج آزمون فریدمن)
|
آماره |
کای اسکوآر (2χ) |
درجه آزادی |
سطح معناداری |
|
نتیجه |
35/99 |
26 |
01/0 |
بر اساس نتایج حاصل از آزمون فریدمن، بین نقاط ضعف فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد (001/0=Sig، 35/99=2χ).
بر اساس نتایج، «امکانات محدود »، «بودجه محدود» و «عدم تولید تجهیزات سوارکاری در داخل کشور» مهمترین نقاط ضعف و «تعداد کم سوارکاران» و «کمبود مربیان و داوران» در اولویت آخر قرار داشتند.
ماتریس ارزیابی عوامل داخلی فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران حاصل بررسی راهبردی عوامل داخلی (نقاط قوت و ضعف) فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران میباشد. جهت تعیین جایگاه فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران، ماتریس داخلی و ماتریس خارجی به‌صورت مجزا استخراج و سپس با یکدیگر تلفیق شد. ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE) یا مجموع ضرایب اهمیت عوامل درونی به میزان 45/2 به دست آمد. همان‌طور که مشاهده میشود با توجه به مقدار 45/2 به‌دست‌آمده که کمتر از 5/2 است، در فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران نقاط ضعف بر نقاط قوت غلبه داشتهاند.
جهت رتبهبندی فرصتها و تهدیدها از آزمون فریدمن در سطح کوچکتر از 05/0 استفاده گردید.
جدول 3: تفاوت بین فرصتهای فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران (نتایج آزمون فریدمن)
|
آماره |
کای اسکوآر (2χ) |
درجه آزادی |
سطح معناداری |
|
نتیجه |
18/135 |
8 |
01/0 |
بر اساس نتایج حاصل از آزمون فریدمن بین فرصتهای فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد (01/0=Sig، 18/135=2χ).
بر اساس نتایج، «وجود نژادهای خوب اسب در ایران»، « وجود علاقه مندان زیاد در کشور» و «توجه توریسم ورزشی برای سوارکاری از لحاظ اینکه ایران یکی از قطب های سوارکاری منطقه می باشد و می تواند در جذب توریسم موثر باشد» مهمترین فرصتهای توسعه ورزش سوارکاری و « حمایت نیروهای مسلح » و «وجود استعداد های درخشان در کشور» در اولویت آخر قرار داشتند.
همچنین به‌منظور شناسایی و اولویتبندی تهدیدهای شناسایی شده، از آزمون رتبهبندی فریدمن در سطح معناداری کمتر از 05/0 استفاده شد.
جدول 4: تفاوت بین تهدیدهای فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران (نتایج آزمون فریدمن)
|
آماره |
کای اسکوآر (2χ) |
درجه آزادی |
سطح معناداری |
|
نتیجه |
78/32 |
7 |
01/0 |
بر اساس نتایج حاصل از آزمون فریدمن، بین فرصتهای فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد (01/0=Sig، 78/32=2χ).
بر اساس نتایج، «رکود اقتصادی»، «نداشتن مجوز واردات اسب جهت فدراسیون» و «دشواری تهیه زمین مناسب» مهمترین تهدیدهای توسعه ورزش سوارکاری و «هزینه های بالای تهیه اسب» و «گران بودن تجهیزات سوارکاری در داخل کشور» در اولویت آخر قرار داشتند.
ماتریس ارزیابی عوامل خارجی، حاصل بررسی راهبردی عوامل خارجی فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران میباشد. این ماتریس فرصتها و تهدیدهای اصلی فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران را تدوین و ارزیابی میکند. مشابه ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE) یا مجموع ضرایب اهمیت عوامل بیرونی در این تحقیق مقدار 98/2 به دست آمد.
همان‌طور که مشاهده میشود با توجه به مقدار 98/2 به‌دست‌آمده که بیشتر از 5/2 است، در فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران فرصتهای پیش روی توسعه ورزش سوارکاری بر تهدیدهای پیش روی آن غلبه داشتهاند.
به منظور تدوین ماتریس داخلی و خارجی (IE) فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران، در ابتدا به‌منظور تعیین جایگاه راهبردی فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران با استفاده از مقادیر به‌دست‌آمده از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی اقدام به تعیین جایگاه راهبردی فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران شده است.
|
45/2 |
|
98/2 |
شکل 1: ماتریس داخلی و خارجی فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران
جهت تجزیه‌وتحلیل عوامل داخلی و خارجی از ابزاری به نام «ماتریس داخلی و خارجی» استفاده میشود. این ماتریس برای تعیین موقعیت فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران به کار میرود. برای تشکیل این ماتریس، بایستی نمرات حاصل از ماتریسهای ارزیابی داخلی و خارجی را در ابعاد افقی و عمودی این ماتریس قرار داد تا جایگاه فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران در خانههای این ماتریس مشخص گردد و با توجه به آن بتوان راهبردهای مناسبی اتخاذ نمود. همان‌طور که در شکل 1 نشان داده شده است با توجه به اینکه نمره ماتریس ارزیابی عوامل داخلی 45/2 و نمره ماتریس ارزیابی عوامل خارجی 98/2 به دست آمد، موقعیت فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران در منطقه محافظهکارانه قرار دارد. بر مبنای این یافته تعیین و نمره نهایی ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی، جایگاه فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران در منطقه WO قرار دارد. با توجه به این جایگاه، هدف از تعیین استراتژیها در این جایگاه، کاستن و به حداقل رسانیدن نقاط ضعف و جنبههای آسیبپذیر سازمان و به حداکثر رسانیدن فرصتها، موقعیتها و تقاضاهاست. بنابراین، سازمان باید بتواند نقاط ضعف و موارد آسیبپذیر خود را در داخل سازمان رفع کند و مزایای محیط بیرون از قبیل فنآوری جدید، امکانات بهبود و ترمیم فنآوری موجود یا نیروی تخصصی با مهارتهای بالا را برای حل مشکلات خود به خدمت بگیرد.
با توجه به قرارگیری ورزش سوارکاری استان در موقعیت محافظه کارانه، راهبردهای مربوط به این جایگاه تدوین می شود:
هدف از این راهبردها، کاستن و به حداقل رسانیدن نقاط ضعف و جنبههای آسیبپذیر سازمان و به حداکثر رسانیدن فرصتها، موقعیتها و تقاضاهاست. بنابراین، سازمان باید بتواند نقاط ضعف و موارد آسیبپذیر خود را در داخل سازمان رفع کند و مزایای محیط بیرون از قبیل فنآوری جدید، امکانات بهبود و ترمیم فنآوری موجود یا نیروی تخصصی با مهارتهای بالا را برای حل مشکلات خود به خدمت بگیرد.
جدول 5: ماتریس SWOT (استراتژی‌های WO)
|
عوامل داخلی
عوامل خارجی |
نقاط ضعف فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران |
|
1W- امکانات محدود 2W- بودجه محدود 3W- عدم تولید تجهیزات سوارکاری در داخل کشور 4W- تعداد کم هیئت های فعال 5W- عدم توجه کافی وزارت ورزش 6W- کمبود اسب آزموده 7W- هزینه بر بودن تربیت اسب 8W- هزینه بر بودن تربیت سوارکار 9W- تعداد کم باشگاه ها 10W- کمبود مقالات علمی پژوهشی در خصوص سوارکاری 11W- کم توجهی صدا و سیما به سوارکاری 12W- تعداد کم سوارکار 13W- کمبود مربیان و داوران |
|
|
فرصتهای فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران ↓ |
استراتژی‌های WO ↓ |
|
1O- وجود نژادهای خوب اسب در ایران 2O- وجود علاقه مندان زیاد در کشور 3O- توجه توریسم ورزشی برای سوارکاری 4O- حمایت فدراسیون جهانی 5O- داشتن قدیمی ترین زمین سوارکاری 6O- تاکید مقام معظم رهبری 7O- پیشینه و غنای تاریخی و فرهنگی 8O- حمایت نیروهای مسلح 9O- وجود استعداد های درخشان در کشور |
◄ استفاده از نظرات کارشناسان، نتایج تحقیقات و مشارکت دستگاههای اجرایی جهت استفاده بهینه از امکانات موجود سوارکاری کشور ◄ تدوین برنامه عملیاتی توسعه ورزش سوارکاری ◄ برگزاری منظم جشنواره های روستایی و عشایری برای ترغیب روستاییان به ورزش سوارکاری به صورت حرفه ای ◄ تلاش برای ترغیب بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در سوارکاری ◄ تلاش برای جذب مشارکت نیروهای مسلح جهت افزایش مربیان، داوران و ورزشکاران سوارکاری |
بنابراین اولویت های فدراسیون سوارکاری عبارت اند از:
- تلاش برای ترغیب بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در سوارکاری؛
- برگزاری منظم جشنواره های روستایی و عشایری برای ترغیب روستاییان به ورزش سوارکاری به صورت حرفه ای؛
- استفاده از نظرات کارشناسان، نتایج تحقیقات و مشارکت دستگاههای اجرایی جهت استفاده بهینه از امکانات موجود سوارکاری کشور؛
- تلاش برای جذب مشارکت نیروهای مسلح جهت افزایش مربیان، داوران و ورزشکاران سوارکاری؛
- تدوین برنامه عملیاتی توسعه ورزش سوارکاری.
بحث و نتیجه گیری
نقطه قوت یک سازمان، کاربرد موفق از یک شایستگی یا بهره برداری از یک عامل کلیدی در جهت توسعه رقابت پذیری سازمان میباشد. در واقع، نقاط قوت اشاره به شایستگی ها و توانایی های داخلی سازمان برای رقابت در بازار دارد و این نقاط قوت میتواند در بخش های مختلف مالی، انسانی، مدیریتی و کالبدی باشد. سازمانها باید با تکیه بر نقاط قوت داخلی خود بر نقاط ضعف خود فائق آیند و از فرصت های محیطی موجود بیشترین بهره را ببرند. با توجه به این توضیحات و نقطه نظر متخصصان نمونه تحقیق، فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران دارای هشت نقطه قوت بود که در بالا به ترتیب اولویت بیان شدند. در توضیح نتایج به دست آمده باید گفت که فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران با توجه به در اختیار داشتن باشگاه و امکانات مناسب برای انجام این رشته، از پتانسیل بالایی جهت جذب علاقمندان و ورزشکاران برخوردار است، چرا که یکی از مهم ترین عوامل و مشکلات در زمینه توسعه ورزش سوارکاری را امکانات و تجهیزات گران قیمت آن تشکیل می دهد. با این حال، فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران در این زمینه در وضعیت مناسبی قرار دارد و یکی از مهمترین نقاط قوت فدراسیون همین موضوع است. همچنین، رئیس و هیئت رئیسه فدراسیون نیز از عزم و اراده راسخ و استوار در راستای توسعه این ورزش برخوردارند که این موضوع نیز موجب تلاش مضاعف آنان شده است و می تواند در اجرای برنامه های فدراسیون تاثیر بسیار جدی داشته باشد. در همین راستا، شعبانی و همکاران (1394) در پژوهش خود، وجود فدراسیون ورزش همگانی را مهمترین نقطه قوت ورزش همگانی کشور بیان نموده اند. کشاورز و همکاران (1393) نیز ده نقطه قوت در توسعه ورزش قهرمانی کشف نموده اند که مهم ترین آن ها حمایت دولت و مجلس از ورزش قهرمانی و جهانی بودن برخی از رشتههای ورزشی مانند کشتی، تکواندو، وزنه برداری و .... بود. باید توجه داشت که نتایج این تحقیقات با توجه به اهداف متفاوت در جوامع مختلف، با نتایج تحقیق حاضر ناهمسو است.
نتایج آزمون فریدمن مربوط به سوال دوم تحقیق نشان داد که بین نقاط ضعف فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد (01/0=Sig، 35/99=2χ)؛ به طوری که «امکانات محدود»، «بودجه محدود» و «عدم تولید تجهیزات سوارکاری در داخل کشور» مهمترین نقاط ضعف و «تعداد کم سوارکاران» و «کمبود مربیان و داوران» در اولویت آخر قرار داشتند.
نقاط ضعف اشاره به نقایص و کمبودهای سازمانی در رابطه با ماموریت های سازمانی دارد که توان رقابتی سازمان را کاهش میدهد. بنابراین سازمان ها باید تا حد امکان در کاهش و یا رفع این نقاط ضعف تلاش کنند و آن ها را بهبود بخشند. نمی توان سازمانی را خالی از نقاط ضعف یافت. به همین دلیل سازمان ها باید روش های خاصی برای غلبه بر نقاط ضعف خود داشته باشند تا بتوانند در دنیای رقابتی امروزی دوام بیاورند. فدراسیون اسب سواری جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنا نبوده و با نقاط ضعفی همراه است که باید تمام تلاش خود را بنماید تا با برنامه های صحیح و اصولی، به رفع و یا کاهش اثرات منفی آن ها اقدام کند. مهم ترین نقاط ضعف این فدراسیون را امکانات و بودجه محدود تشکیل می دهد. در این راستا باید مدیران فدراسیون سوارکاری به دنبال راهکارهایی در جهت افزایش منابع درآمدی فدراسیون از جمله جذب اسپانسرهای ورزشی برآیند. در کنار این منابع و امکانات محدود، عدم تولید تجهیزات سوارکاری در داخل کشور نیز در راستای کمبود بودجه موجود مزید بر علت شده است. در واقع در صورت تولید تجهیزات سوارکاری در داخل کشور، احتمالا هزینه تمام شده آن برای فدراسیون نیز کاهش می یابد و می توان در جهت توسعه و اعتلای رشته مذکور گام های مهمی برداشت. در همین راستا، شعبانی و همکاران (1394) در پژوهش خود، عدم بهره گیری از نیروهای متخصص و کارشناس را مهمترین نقطه ضعف ورزش همگانی کشور بیان نموده اند. کشاورز و همکاران (1393) پانزده نقطه ضعف در توسعه ورزش قهرمانی کشف نموده اند که مهم ترین آن ها شامل عدم توزیع مناسب امکانات، اماکن و تأسیسات ورزشی در سطح کشور و ناهماهنگی در برگزاری مسابقات ورزشی در بین نهادهای مختلف متولی ورزش بود. در اینجا نیز با توجه به جوامع مختلف با اهداف و رسالت های متفاوت، مشاهده می شود که در نوع نقاط ضعف ناهمسویی وجود دارد، اما در وجود نقاط ضعف، همسویی مشاهده می شود.
نتایج آزمون فریدمن مربوط به سوال سوم تحقیق نشان داد که بین فرصتهای فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد (01/0=Sig، 18/135=2χ)؛ به طوری که «وجود نژادهای خوب اسب در ایران»، «وجود علاقه مندان زیاد در کشور» و «توجه توریسم ورزشی برای سوارکاری» مهمترین فرصتهای توسعه ورزش سوارکاری و «حمایت نیروهای مسلح» و «وجود استعدادهای درخشان در کشور» در اولویت آخر قرار داشتند.
فرصت پیش روی یک سازمان درواقع یک حالت خارجی است که میتواند به صورت مثبت بر پارامترهای عملکردی شرکت تاثیر گذاشته و مزیت رقابتی که ایجاد کننده اقدامات مثبت در زمان مناسب است را بهبود دهد. در این حالت باید سازمان ها فرصت های پیش روی خود را شناسایی کنند و با استفاده از نقاط قوت های داخلی خود، در جهت استفاده از فرصت های پیش رو تمام تلاش خود را به کارگیرند و میزان اثربخشی و کارایی سازمانی را ارتقا بخشند. فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران نیز با فرصت هایی که در بالا ذکر شد مواجه است که در صورت استفاده مفید از این فرصت ها، میتواند به افزایش کارایی و بهره وری خود امیدوار باشد. به عنوان نمونه، وجود نژادهای خوب اسب در ایران می تواند فرصت مناسبی برای فدراسیون سوارکاری باشد. یکی از ارکان اصلی رشته سوارکاری را وجود اسب های اصیل و مناسب تشکیل می دهد و بر کسی پوشیده نیست که قیمت اسب های مخصوص سوارکاری با نژاد های خوب و اصیل بسیار گزاف است. این در حالی است که در کشور ایران نژادهای خوب اسب وجود دارد و این موضوع فرصت مناسبی در اختیار فدراسیون سوارکاری قرار می دهد تا بتواند در استان های مختلف به توسعه این رشته ورزشی بپردازد. از طرف دیگر، رکن دیگر سوارکاری را سوارکار تشکیل می دهد که در این زمینه نیز فدراسیون از پتانسیل های مناسبی برخوردار است، چرا که علاقمندان زیادی به سوارکاری در کشور وجود دارند که با برنامه ریزی مناسب می توان آنان را پرورش داد و به نخبه های سوارکاری تبدیل کرد. در همین راستا، کشاورز و همکاران (1393) شش فرصت پیش روی توسعه ورزش قهرمانی کشف نموده اند که مهم ترین آن ها شامل اعتبارات مناسب ورزش قهرمانی در مقایسه با ورزش همگانی و وجود قهرمانان المپیک، جهانی و آسیایی تحصیلکرده در رشتۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی بود. در اینجا نیز مشاهده می شود که سازمان های نام برده در این تحقیقات، فرصت هایی را پیش روی خود می بینند که نیازمند استفاده بهینه از آن ها هستند.
نتایج آزمون فریدمن مربوط به سوال چهارم تحقیق نشان داد که بین فرصتهای فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد (01/0=Sig، 78/32=2χ)؛ به طوری که «رکود اقتصادی»، «نداشتن مجوز واردات اسب جهت فدراسیون» و «دشواری تهیه زمین مناسب» مهمترین تهدیدهای توسعه ورزش سوارکاری و «هزینه های بالای تهیه اسب» و «گران بودن تجهیزات سوارکاری در داخل کشور» در اولویت آخر قرار داشتند.
تهدید یک حالت خارجی است که می تواند به صورت منفی بر پارامترهای عملکردی شرکت تاثیر بگذارد و مزیت رقابتی که ایجاد کننده اقدامات مثبت در زمان مناسب است را کاهش دهد. در واقع چنانچه سازمان ها تهدیدها پیش روی خود را به موقع شناسایی نکنند و برای مقابله با آن راه حل های صحیحی انتخاب نکنند، چه بسا در آینده ای نزدیک در ورطه این تهدیدها سقوط کنند و نتوانند به چشم انداز سازمانی دست یابند. بنابراین باید سازمان ها با تکیه بر نقاط قوت خود و استفاده به موقع از فرصتهای پیش رو، نقاط ضعف خود را پوشش دهند و با تهدیدها پیش رو مقابله نمایند. در بخش پیش مشاهده شد که فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران از فرصت هایی برخوردار است. به عنوان نمونه، وجود نژادهای خوب اسب در ایران فرصت مناسبی را پیش روی فدارسیون قرار می دهد تا نقاط ضعفی همچون نداشتن مجوز واردات اسب جهت فدراسیون را پوشش داهد و اثرات آن را بسیار کمرنگ نماید یا اینکه حمایت فدراسیون جهانی و تاکید مقام معظم رهبری فرصتهای مناسبی است که می توان از آن استفاده نمود و کم توجهی وزارت ورزش به سوارکاری را تحت پوشش قرار داد. بنابراین، مسئولین و مدیران فدراسیون سوارکاری باید بسیار هوشمندانه عمل کنند و تهدیدها پیش روی فدراسیون را با فرصت های موجود از بین ببرند و در جهت اعتلای هرچه بیشتر این رشته ورزشی کوشش نمایند. در همین راستا، نظری و همکاران (1393) در تحقیق خود با عنوان «شناسایی تنگناها و موانع پیشروی والیبال ساحلی ایران با استفاده از تحلیل سوات» دریافتند که فدراسیون والیبال در بخش والیبال ساحلی در وضعیت کنونی دارای 13 تهدید است که مهمترین آنها شامل وجود انگیزههای مالی بیشتر در رشتههای دیگر، توجه بیشتر به والیبال سالنی و در حاشیه قرار گرفتن والیبال ساحلی و برخی محدودیتها بر برگزاری مسابقات بینالمللی در کشور بود.
با توجه به نتایج ماتریس داخلی و خارجی مربوط به سوال پنجم تحقیق، موقعیت فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران در منطقه محافظه کارانه به دست آمد. بر مبنای نمره نهایی ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (45/2) و خارجی (98/2)، جایگاه فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران در منطقه WO قرار دارد که بر این مبنا، استراتژی های منطقه محافظه کارانه تدوین شد. به طور کلی باید گفت که راهبرد در واقع راه و روش تحقق ماموریت سازمان تلقی می شود؛ به گونه ای که از این راه، سازمان عوامل خارجی و عوامل داخلی را بررسی و شناسایی می کند و از قوت های داخلی و فرصت های خارجی به درستی بهره برداری می نماید تا ضعف های داخلی را از بین ببرد و از تهدیدهای خارجی نیز بپرهیزد. توجه همزمان به اطلاعات داخلی و خارجی سازمان (تجزیه و تحلیل SWOT) مبنایی به دست می دهد که می توان بر اساس آن، راهبردهای قابل اجرا را شناسایی و مورد ارزیابی قرار داد. با تجزیه و تحلیل موارد فوق، نتیجه تحقیق بیانگر موقعیت محافظه کارانه فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران بود. در واقع، فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران باید راهبردهای محافظه کارانه را برای موفقیت آینده خود در دستیابی به چشم اندازش در پیش بگیرد. هدف از این راهبرد، استفاده از فرصت های پیش روی سازمان برای کاهش و یا از بین بردن نقاط ضعف موجود در محیط داخلی سازمان است. البته هیچ سازمانی وجود ندارد که فاقد نقاط ضعف باشد. مهم استفاده از فرصت های پیش رو برای پوشش نقاط ضعف سازمان است. در اینجاست که فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران به منظور غلبه بر نقاط ضعف و استفاده از فرصت های موجود، باید راهبردهای ویژه ای اتخاذ کند. در این تحقیق، راهبرد های یاد شده در منطقه محافظه کارانه به شرح زیر به دست آمد:
- استفاده از نظرات کارشناسان، نتایج تحقیقات و مشارکت دستگاه های اجرایی جهت استفاده بهینه از امکانات موجود سوارکاری کشور؛
- تدوین برنامه عملیاتی توسعه ورزش سوارکاری؛
- برگزاری منظم جشنواره های روستایی و عشایری برای ترغیب روستاییان به ورزش سوارکاری به صورت حرفه ای؛
- تلاش برای ترغیب بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در سوارکاری؛
- تلاش برای جذب مشارکت نیروهای مسلح جهت افزایش مربیان، داوران و ورزشکاران سوارکاری.
منابع
- اعرابی، محمد و حقیقی، مهدی. (1383). «الگوی هماهنگی تلاطم محیطی و راهبرد سازمانی». مطالعات مدیریت. شمارههای 41 و 42.
- آنسف، ایگور اچ و مک دانل، ادوارد جی. (1389). استقرار مدیریت راهبردی. عبداله زندیه. چاپ ششم، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)
- بختیاری، محمود. (1390). سازمانهای راهبرد محور. کاپلان روبرت و نورتون دیوید. چاپ نهم، تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی
- جارویس، مت. (1380). روانشناسی ورزش. محمدتقی اقدسی. چاپ اول، تبریز: انتشارات دانشگاه تبریز
- جمشیدی، عارفه. (1386). «مقایسه ویژگیهای شخصیتی تماشاگران فوتبال و والیبال». پایان نامه کارشناسی، دانشگاه تبریز.
- حمیدی، مهرزاد. (1385). مدیریت سازمانهای ورزشی. چاپ چهارم، انتشارات پیام نور
- خسرویزاده، اسفندیار. (1387). «مطالعه و طراحی برنامه راهبردی کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران». رساله دکتری، دانشگاه تهران.
- رضائیان، علی. (1387). مبانی سازمان ومدیریت. چاپ یازدهم، تهران: انتشارات سمت
- سجادی، سیدنصراله؛ حمیدی، مهرزاد؛ خبیری، محمد و راسخ، نازنین. (1391). «طراحی و تدوین برنامة راهبردی ورزش قهرمانی بانوان کشور ایران». مدیریت ورزشی. دوره 7، شماره 3، صص 334-309.
- سیف، پناهی و شعبانی، جبار. (1388). «طراحی و تدوین راهبرد توسعه ورزش قهرمانی استان کردستان». پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
- شعبانی، عباس و رضایی صوفی، مرتضی. (1393). «تحلیل محیطی ورزش همگانی ایران». مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. 1 (4)، 25-34.
- غفرانی، محسن. (1387). «طراحی و تدوین راهبرد توسعه ورزش همگانی و قهرمانی استان سیستان و بلوچستان». رساله دکتری، دانشگاه تهران.
- قره، محمدعلی و کلهر، رستم. (1394). «تدوین برنامه استراتژی فدراسیون اسکی جمهوری اسلامی ایران به روش تحلیلیSWOT». پژوهش های کاربردی در مدیریت ورزشی. شماره 14.
- کشاورز و همکاران. (1393). «تبیین مدل پیاده سازی راهبردهای کمیته ملی المپیک با روش ارزیابی متوازن». پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی. دوره 9، شماره 18، صص: 42-15.
- گودرزی، محمد و هنری، حبیب. (1386). «طراحی و تدوین نظام جامع ورزش کشتی کشور». نشریه پژوهش در علوم ورزشی. 5 (14). 33- 54.
- گودرزی، محمود؛ نصیرزاده، مهدی؛ فراهانی، ابوالفضل و وطن دوست، مریم. (1392). «طراحی و تدوین راهبرد توسعه ورزش همگانی استان کرمان». مدیرت ورزشی. 17، 172- 149.
- گودرزی، مهدی. (1393). «تدوین برنامه راهبردی فدراسیون ورزش سه‌گانه با استفاده از مدل SPP». مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. دوره 1، شماره 4.
- منوریان، عباس. (1381). برنامهریزی راهبردی. جان. ام. برایسون. مرکز آموزش مدیریت دولتی
- Ansoff, H.I. (1994). “Comment on Henry Mintzberg's rethinking strategic planning”. Long Range Plan, 27 [3]: 31-20.
- Fred R. David. (1998). “How Companies define their mission”. long range planning 22, no 3.
- Fry, L.F. and Stoner, R. Charles. (1995). Strategic Planning for the new and smallbusiness. Upstart publishing company, INC.
- Hopkins, W.E., Hopkins, S.A. (1997). “Strategic planning Financial performance relationships in bank: a causal examination”. Strategy manage; 18: 635.52
- Vrentis, D., Kogetsdis, H. and stavrou, A. (2006). “Strategic marketing planning for supplier of liquid feed packaging products in Cyprus”. Journal of Business & Industrial marketing role. 24 No. 4, pp. 250-61, ISSNO 885-8624.
)