نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه دهاقان

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، تدوین راهبردها وتعیین موقعیت راهبردی کسب میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در ایران بود. روش پژوهش از نوع آمیخته و ترکیبی از دو روش کیفی و کمی بود. جامعه آماری پژوهش شامل 230  تن از اساتید مدیریت ورزشی، مدیران و کارشناسان اجرایی ورزش کشور بود که از دانش و تجربه لازم در زمینه میزبانی رویدادهای ورزشی برخوردار بودند. برای تعیین نمونه تحقیق در بخش کیفی، از نظرات 25 تن از مدیران و متخصصان ورزش قهرمانی و برگزاری رویدادهای ورزشی استفاده شد که به طور هدفمند انتخاب گردیدند. در بخش کمی نیز با استفاده از جدول مورگان 141 تن به طور تصادفی برای نمونه تحقیق برگزیده شدند. برای دست­یابی به اهداف تحقیق با استفاده از روش دلفی، فهرستی از نقاط  قوت، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بین­المللی ورزشی در ایران تهیه و در سه مرحله با نظر متخصصان نهایی شد. سپس بر مبنای فهرست تهیه شده، پرسشنامه­­ 69 سئوالی که حاوی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها  و تهدید ها  بود، تهیه و در اختیار آزمودنی­ها قرار گرفت. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه مورد تایید 20 تن از متخصصان قرار گرفت و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 78/0 محاسبه شد. در ادامه برای تدوین راهبردها با روش دلفی اقدام و راهبردها در شورای راهبری نهایی شد. همچنین، برای تعیین موقعیت راهبردی از روش PESTSCAN استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده در بخش کیفی از روش دلفی و در بخش کمی از روش­های آماری توصیفی و روش­های آماری استنباطی از جمله کلموگروف اسمیرنف و تحلیل عاملی تاییدی با کمک دو نرم افزار  لیزرل و SPSS استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان داد که ایران برای اخذ و میزبانی رویدادهای بزرگ بین­المللی ورزشی دارای 7 نقطه قوت، نقطه 16ضعف، 9 فرصت و 9 تهدید و14 راهبرد است و موقعیت راهبردی ایران برای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی در وضعیت  WTقرار دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Codification Strategies and Determining Strategic Position of Bidding and Hosting International Mega Sporting Events in Iran

چکیده [English]

The purpose of research was the codification strategies and determining strategic situation of bidding and hosting international mega sporting events in Iran. The research was based on mixed methods of qualitative and quantitative. The statistical population of the research was 230 persons. They were sport management faculty members, managers and experts of sport organizational who were familiar with hosting sporting events. 25 managers and elite sport experts who were familiar with hosting mega sporting events were chosen purposely to qualitative samples. 141 persons were randomly chosen to quantitative sample based on Morgan table. To achieve the research objectives, the list of strengths, weaknesses, opportunities, and threats of bidding and hosting mega sporting events in Iran were provided, and the final list was completed in 3 times on Delphi method and experts’ opinion. Then, the self-made questioner with 61 questions was distributed among quantitative samples. Validity of the questionnaire was confirmed by 20 experts and the reliability was studied in a pilot study with 30 subjects and calculated as 0.78 respectively. Then, Delphi method was used for compiling strategies and finally the strategies were confirmed at the strategic council. Also, PESTSCAN method was used for determining strategic situation. For data analysis, the descriptive statistics and inferential statistics methods, including Kolmogorov- Smirnov, confirmed factor analysis by application of Lisrel software and SPSS software were used. A Delphi method was used for qualitative section too. Research findings showed that there are 7 strengths, 16weaknesses, 9 opportunities, and 9 threats, 14 strategies for bidding and hosting international mega sporting events in Iran. Also, Iran is located in WT positions for these events.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: SWOT
  • Strategy
  • Hosting
  • Mega Sporting Event and Strategic Condition

تدوین راهبردها و تعیین موقعیت راهبردی کسب میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در ایران

لقمان کشاورز[1]  

ابوالفضل فراهانی[2]

مرتضی رضایی صوفی[3]  

حسین ذکایی[4]

تاریخ دریافت مقاله: 15/11/1393

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:25/11/1393

 

مقدمه

رویدادهای ورزشی بزرگ زیادی همه ساله در نقاط مختلف جهان برگزار می شوند و به دلیل ماهیت جذاب ورزش و علاقمندی بسیار زیاد مردم به تماشای این رویدادها،  توجه رسانه­ها، سیاستمداران، صاحبان صنایع و دیگر گروه های ذینفع ملی و بین المللی به آن جلب شده است؛ به طوری که این رویدادها به عنوان ابزاری مناسب برای جلب توجه ملت­های مختلف جهان به موقعیت جغرافیایی خاص کشور میزبان تبدیل شده است. (گتز [5]، 1997 : 117) همچنین، اهمیت میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی بین­المللی مانند بازی های المپیک، بازی های آسیایی، یورنیورسیادهای دانشجویی، المپیک نظامیان، المپیک جوانان،  مسابقات جام جهانی فوتبال و سایر رویدادهای بزرگ از این قبیل به اندازه­ای است که بسیاری از کشورها نگاه ویژه­ای به این رویدادها داشته و  سعی و تلاش می­کنند تا با تدوین برنامه راهبردی، سرمایه گذاری کلان، میزبانی چنین رویدادهایی را اخذ و با اجرای آن به اهداف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود دست یابند. در این راستا کشورهای جهان  با جدیت وتلاش مضاعف اقدامات توسعه بازاریابی برای بخش های مختلف خود را جهت اخذ میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی متمرکز می­کنند تا از این طریق سود بخش های مختلف مانند گردشگری، جذب حامیان مالی، مطرح شدن در رسانه ها، توسعه صنعت ورزش، کیفیت زندگی جامعه میزبان و مواردی دیگری از این دست را به حداکثر برسانند.(کستاس وکاپلانیدو[6]، 2010 : 170-185) نتایج پژوهش روتا[7] (2011) نشان می دهد که نه تنها کسب میزبانی این رویدادها دارای منافع فراوانی است، بلکه درخواست میزبانی رویدادهای بزرگ ورزشی نیز دارای اثرات و منافع زیادی می باشد. بید و ماسسون[8](2000) نیز  در بررسی فواید برگزاری لیگ ملی بستکبال آمریکادر دهه 1990 به این نتیجه رسیدند که برگزاری لیگ حرفه­­ای بستکبال آمریکا از سال 1973 تا 1997 موجب ایجاد 537  نوع شغل در ایالت متحده شده است. همچنین بید و ماسسون(2006)در پژوهش دیگری  به این نتیجه رسیدند که میزبانی رویدادهای بزرگ ورزشی بر روی عوامل اقتصادی، فروش، اشتغال، درآمد سرانه و درآمد هتل ها تاثیر گذار است. آلمرز و مینگ [9](2009) نیز در پژوهشی اثرات اقتصادی جام جهانی فوتبال درآفریقای جنوبی را بررسی کردند و دریافتند که این کشور در بخش گردشگری، اسکان و فروش حق پخش تلویزیونی نسبت به درآمد کشورهای آلمان و فرانسه از میزبانی مسابقات جام جهانی فوتبال در سال­های 2006 و 1998 درآمد بیشتری کسب کرده است. همچنین، نتایج پژوهش توملینسون[10](2010) موید این است که هدف از برگزاری المپیک 2008 در کشور چین، ارتقای چهره چین به عنوان کشوری مدرن و تثبیت فرهنگ و ملیت این کشور در دنیا بود. دیایی و همکاران[11](2011) نیز در پژوهشی دریافتند که برخی از کشورها لزوما برای گرفتن میزبانی متقاضی نمی­شوند، بلکه هدف آنها کسب منافع حاصل از درخواست میزبانی رویدادهای بزرگ است که شامل ایجاد روابط سیاسی، توسعه روابط در دنیای ورزش، موفقیت در رقابت های میزبانی رویدادهای دیگر، شناخت محیط داخلی و توسعه سازمان­های داخلی و حرکت به سمت پیشرفت و توسعه ورزشی، شهری، اقتصادی و منابع زیر ساختی است.  همچنین، چالیپ[12](2004) در پژوهشی دریافت که راهبرد­های کسب و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی می­تواند در بهبود تاثیرات مربوط به برگزاری رویدادها نیز بکار برده شوند.  میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی می­تواند عامل موثری در بهبود وضعیت کشورها،  سیستم مالیاتی و زیرساخت­هایی از قبیل حمل و نقل،  هتلداری،  ورزشگاه­ها،  پارک­ها،  مراکز رسانه­ای،  فرودگاه­ها و جذب گردشگر باشد. هیلر[13](2006) در پژوهشی دریافت که اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی، افزایش منابع درآمدی شهروندان، بهبود شرایط کار شهروندان و افزایش کیفیت زندگی افراد جامعه را به دنبال دارد. هورن و مانزنرایتر[14](2006) در پژوهش­ خود به این نتیجه رسیدند که از منظر راهبرد بلندمدت، میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی به دلیل توجه رسانه­ای به کشور میزبان، می­تواند در جذب گردشگر موثر باشد. نتایج پژوهش بوهلمن[15](2006)نیز موید این است که میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی  ورزشی- درصورتی که توسعه طولانی مدت کشور میزبان را مدنظر داشته باشد- می­تواند امری موفقیت آمیز باشد.

علیرغم فواید بسیار زیاد برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی برای کشور میزبان، به طور طبیعی کشورهای میزبان چنین رویدادهایی برای اخذ و برگزاری رویدادها، دارای نقاط ضعف و قوت، فرصت ها و تهدیدهایی هستند و در مراحل مختلف با چالش­هایی رو به رو می­شوند که ضروری است با شناخت آن­ها نسبت به تدوین راهبردهای مناسب برای از بین بردن نقاط ضعف با بهره­گیری از نقاط قوت و تبدیل تهدیدها به فرصت ها اقدام نمایند. بسیاری از پژوهشگران و کشورها برای اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی ضمن شناسایی علمی نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدها، برنامه راهبردی علمی تدوین می­نمایند تا در این عرصه به کشور خود خدمت نمایند. نتایج پژوهش هورن[16] (2007) در این مورد موید آن است که برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی ورزشی تاثیرات زیادی از جمله در زمینه اشتغال­زایی،  جذب گردشگر و بهبود وجهه شهر و یا کشور میزبان به دنبال دارد، ولی این میزبانی می­تواند دروازه بدهکاری و مشکلات نیز باشد.  از سویی دیگر، کاپلینادیو وکاپلانیدو[17] (2010) در پژوهشی نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدهای برگزاری بازی های المپیک در کشور میزبان را شناسایی نمودند و نتایج پژوهش آنها نشان داد که داشتن اقتصاد قوی، امنیت، زیرساخت عالی و ثبات سیاسی به­عنوان نقاط قوت، ضعف زیرساخت­ها، عدم حمایت اجتماعی، وسعت کم کشورها و عدم ثبات اقتصادی و سیاسی به­عنوان نقاط ضعف، توسعه گردشگری، فرهنگ، کیفیت زندگی، میراث زیرساختی رویداد و توسعه ورزش و سلامت در جامعه به­عنوان فرصت و تحمیل هزینه، تخریب محیط و خطر ایجاد ناامنی و جابجا کردن ساکنان به عنوان تهدید به شمار می آیند. همچنین، یافته­های آنها مبین این بود که علاقمندی تعداد زیادی از داوطلبان و حمایت مردم از برگزاری رویدادها می­تواند نقطه قوتی برای شهر و کشور میزبان رویدادهای بزرگ بین­المللی باشد و کمبود نیروی انسانی ماهر نیز یک نقطه ضعف در این کشورها محسوب می­شود. یافته­های گابریل[18] (2009) نیز در پژوهشی موید این است که مهم­ترین نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدهای موثر در میزبانان رویدادهای بزرگ بین­المللی عبارت اند از: مشارکت و علاقه­مندی افراد جامعه، وجود امکانات اقامتی و ورزشی مناسب، وجود منابع انسانی آموزش دیده، داشتن امکانات تفریحی و اوقات فراغت مناسب، حمل و نقل مناسب، وجود قوانین حقوقی، مدنی و شهروندی مناسب، اعتبار مناسب و وضعیت مالیاتی موجود در کشورها. همچنین، یافته­های لئو و همکاران[19] (2010) بیانگر این است که مهم­ترین نقاط ضعف و قوت، تهدیدها و فرصت های برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی علاوه بر شرایط حاکم بر کشورها عبارت اند از: استقبال عمومی از برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی، داشتن برنامه­های کوتاه در درون برنامه­های راهبردی برای برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی، داشتن برنامه برای حضور در فرآیند اخذ میزبانی، مزایای اقتصادی، وجود منابع کافی برای میزبانی، دانش و علم برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی، الگوبرداری از فرآیند برگزاری بازی های المپیک و جام جهانی فوتبال. در خصوص راهبرد­های تدوین شده برای برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی نیز یافته­های پریوس[20] (2012) موید این است که مهم­ترین راهبرد­های تدوین شده برای برای میزبانی و برگزاری المپیک 2012 لندن عبارت بودند از: افزایش درآمد از حق پخش تلویزیونی، افزایش فروش بلیت مسابقات مختلف، افزایش تعداد گردشگران، بهبود صنعت هتلداری و رستوران­های مختلف، توسعه و بهبود اماکن و تجهیزات و تاسیسات ورزشی، افزایش امنیت و ایمنی مسابقات و ساختار حمل و نقل عمومی و افزایش توان برگزاری مراسم افتاحیه و اختتامیه رویدادهای ورزشی. یافته­های شهرداری ریودوژانیرو(2012) در خصوص برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال 2014 موید این است که مهم­ترین راهبرد­های میزبانی رویداد مزبور در برزیل عبارت بود از: توسعه و ارتقای حمل و نقل شهری، بهبود سیستم بازیافت، بهره‌وری منابع و انرژی‌های تجدیدپذیر و ارتقای جایگاه فوتبال برزیل در دنیا و افزایش درآمد شهروندان برزیلی. همچنین، یافته­های گتز[21](2005) بیانگر این است که مهم­ترین راهبرد برلین برای میزبانی بازی های المپیک 1936 عبارت بود از:  بهبود و ارتقای چهره و وجهه کشور آلمان، ترویج ناسیونالیسم هیتلری و افزایش همبستگی و وحدت ملی در بین مردم کشور. یافته­های استیونس (2008) نیز نشان داد مهم­ترین راهبرد­های توکیو برای میزبانی بازی های المپیک 1964 عبارت بودند از: توسعه و ارتقای وجهه کشور ژاپن در سطح بین المللی(به جهت آسیب جدی وارد شده به این کشور در جنگ جهانی دوم)، احداث 22 بزرگراه جدید و نوسازی کامل سیستم آب و فاضلاب شهر توکیو. یافته­های گلین (2008) نیز بیانگر این است که مهم­ترین راهبرد کشور برزیل برای برای برگزاری المپیک 2016 عبارت اند از:  شکستن رکورد تعداد تماشاگران و بازدیدکنندگان از این کشور در خلال بازی ها، احداث اماکن بزرگ و با شکوه به عنوان میراث رویداد و حضور قدرتمند این کشور در بین کشورهای تراز اول جهان.

اما علیرغم مزایا و امتیازات اخذ و میزبانی رویدادهای بزرگ بین­المللی برای کشورها، متاسفانه در ایران تاکنون نگاه راهبردی برای اخذ و میزبانی رویدادهای بزرگ بین­المللی کمتر مشاهده شده است. در این مورد می­توان به عدم موفقیت میزبانی بازی های کشورهای اسلامی در سال­های گذشته اشاره داشت که علیرغم اعطای امتیاز میزبانی آن مسابقات به ایران، عدم پیروی متولیان مسابقات مزبور از یک راهبرد مناسب در مذاکرات با مسولان بین­المللی سبب سلب  این امتیاز از ایران و واگذاری آن به کشور اندونزی شد. از این­رو به نظر می­رسد متولیان ورزش کشور باید برای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی دارای راهبردی معین و کارآمد باشند و موقعیت راهبردی کشور را برای اخذ چنین رویدادهایی تعیین نمایند تا بتوانند با استناد به آن برای رقابت در اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی وارد میدان شوند. از آن جا که در کشور ما راهبرد معین و مشخصی برای اخذ میزبانی و برگزاری چنین رویدادهای وجود ندارد، پژوهش حاضر در صدد پاسخ­گویی به این سوال است که برای اخذ و میزبانی رویدادهای بین­المللی ورزشی در کشور چه راهبردهایی می­توان اتخاذ کرد و موقعیت راهبردی کشور در این حوزه چگونه است؟  

 

روش شناسی پژوهش

روش پژوهش حاضر، از نوع آمیخته و ترکیبی از دو روش کیفی و کمی بود. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران عالی، میانی و پایه وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک، فدراسیون­های ورزشی و متخصصان صاحب نظر در حوزه ورزش قهرمانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی بود.(230=N) برای نمونه تحقیق در بخش کیفی از نظرات 25 تن از مدیران و متخصصان ورزش قهرمانی و برگزاری رویدادهای ورزشی استفاده شد که نمونه­ها به طور هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی نیز با استفاده از جدول مورگان، 141 نفر به طور تصادفی برای نمونه تحقیق برگزیده شدند. برای دست­یابی به اهداف تحقیق با استفاده از روش دلفی فهرستی از نقاط  قوت، ضعف­ها، فرصت ها و تهدیدهای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بین­المللی ورزشی در ایران تهیه  و در سه مرحله با نظر متخصصان فهرست تهیه شده نهایی شد. شایان ذکر است در ابتدا فهرست اولیه از متخصصان اخذ شد. در مرحله دوم، موارد مشابه و مواردی که دارای فراونی بیشتر بودند فهرست گردید و مجددا به متخصصان عودت داده شد تا نظرات خود را اعلام نمایند که در این مرحله نیز نظرات آنها اعمال و تغییرات مورد نیاز انجام و برای سومین نوبت مجددا به متخصصان برگردانده شد. در مرحله سوم، همه متخصصان فهرست تهیه شده را تایید و نهایی کردند. سپس بر مبنای فهرست تهیه شده، پرسشنامه­ای که حاوی نقاط قوت (18 سوال) ، نقاط ضعف (21 سوال) ،  فرصت ها (18 سوال) و تهدیدها (12 سوال) بود، تهیه و در اختیار آزمودنی­ها قرار گرفت. شایان ذکر است روایی صوری و محتوایی پرسشنامه مورد تایید 20 تن از متخصصان قرار گرفت. ضمنا برای روایی سازه نیز ار تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 78/0 محاسبه شد. برای تعیین راهبرد­های کسب میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی در ایران از نظر متخصصان و با روش دلفی اقدام شد و در نهایت راهبرد­ها در شورای راهبری نهایی شد. قابل ذکر است برای تعیین راهبردها از مدل برنامه ریزی راهبردی هاروارد استفاده شد. از سویی دیگر برای تعیین موقعیت راهبردی کسب میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی از روشPESTSCAN  و ماتریس­های ارزیابی داخلی و خارجی استفاده شد. در ادامه برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده در بخش کیفی از روش دلفی و استقرا منطقی  و در بخش کمی از روش­های آماری توصیفی میانگین، درصد فراوانی، جدول توزیع فراوانی و روش­های آماری استنباطی از جمله کلموگروف اسمیرنف و تحلیل عاملی تاییدی با کمک دو نرم افزار  لیزرل و SPSS استفاده شد.

یافته های پژوهش

  یافته های مرتبط با ویژگی های جمعیت شناختی پاسخ دهندگان در جدول 1 آمده است :

 

جدول 1: توصیف نمونه­ها بر اساس ویژگی های جمعیت شناختی

متغیر

گروه بندی

فراوانی

درصد فراوانی

جنسیت

 

مرد

101

63/71

زن

40

37/28

 

رده سنی(سال)

45-30

81

45/57

55-46

49

75/34

بالاتر از 56

11

80/7

 

مدرک تحصیلی

کارشناسی وپایین تر

41

29

کارشناسی ارشد

65

46

دکتری

35

25

سابقه کاری(سال)

کمتر از 10

24

17

20- 11

63

45

بیشتر از 21

54

38

سمت

هیئت علمی

55

39

مدیر

32

23

کارشناس

54

38

 

 

 

 

 

جدول 2:ئنتایج آزمون بارتلت و KMO پرسشنامه مربوط به نقاط قوت و ضعف، تهدیدها و فرصت ها

شاخص KMO

آزمون کروییت بارتلت

مجذورکای

df

p

848/0

132/1208

140

001/0

 

همانگونه که نتایج جدول 2 نشان می­دهد با توجه به اینکه ضریب KMO بیشتر از 7/0  می­باشد، اندازه نمونه­ها برای تحلیل عاملی مناسب است. همچنین، با توجه به اینکه  میزان آزمون بارتلت از 05/0 کوچکتر است، بنابراین گویه­ها ارتباط معنی داری برای فراهم کردن یک مبنای معقول برای تجزیه و تحلیل عوامل مرتبط با نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدها را دارند. به بیان دیگر، تحلیل عاملی برای شناسایی ساختار مدل عاملی نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدهای اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی ورزشی در ایران مناسب است.

جدول 3:  نتایج تحلیل عاملی تاییدی مربوط به نقاط قوت

نقاط قوت

سئوالات

بارعاملی

t-value

قوت­ها

وجود نیروهای متخصص در ورزش کشور؛

660/0

23/9

وجود تماشاگران مشتاق، پرشور و علاقمند در کشور؛

356/0

17/5

وجود افراد باتجربه و آگاه به امر برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی  درکشور؛

725/0

47/9

حمایت ، تعامل و همکاری مناسب  رسانه  ها برای اطلاع رسانی و پخش مستقیم بازی ها در کشور در بخش آقایان؛

602/0

63/8

وجود جاذبه های گردشگری (تاریخی و طبیعی ) در کشور؛

821/0

16/10

وجود شرایط آب و هوایی مناسب در کشور؛

607/0

06/9

وجود سابقه میزبانی و برگزاری رویدادهای مهم بین المللی ورزشی در کشور؛

292/0

72/1

وجود انگیزه بالای مدیران جهت برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی درکشور؛

22/0

51/1

نگرش مثبت و حمایت مدیران و مسئولان اجرایی ارشد برای میزبانی وبرگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در کشور؛

26/0-

62/1

اقبال عمومی برای میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در کشور؛

717/0

85/9

وجود نیروهای داوطلب در بین دانشجویان ، دانش آموزان متوسطه و معلمان برای برگزاری رویداد در کشور؛

12/0

19/1

وجود امنیت کافی و مناسب در کشور؛

29/0

61/1

وجود ورزشکاران نخبه با وجهه جهانی در کشور؛

21/0-

17/1

کسب رتبه ها و افتخارات ورزشی بسیار زیاد در سطوح مختلف بین المللی، جهانی و المپیک؛

2/0

43/1

شهرت ایرانیان در میهمان نوازی؛

28/0-

62/1

وجود ساختار منسجم در سیستم ورزش کشور؛

16/0

07/1

وجود هتل ها، کمپ ها، شهرک ها و اردوگا ه های ورزشی استاندارد در کشور.

24/0

58/1

 

نتایج تحلیل عاملی تاییدی مندرج در جدول 2 نشان می­دهد که از 18 نقطه قوت برای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بین المللی بزرگ در کشور فقط 7 مورد از بارعاملی قابل قبولی برخوردارند و سایر عامل­ها به دلیل این که بارعاملی کمتر از  3/0 و t-value کمتر از 2 دارند، حذف می­شوند.

جدول4:  نتایج تحلیل عاملی تاییدی مربوط به نقاط ضعف

نقاط ضعف

سئوالات

بارعاملی

t-value

 

فقدان هتل های مناسب و کافی در کشور؛

697/0

31/8

فقدان زیرساخت های مورد نیاز شهری (حمل ونقل هوا یی، زمینی، خدمات و.....) در کشور؛

733/0

22/9

کمبود اماکن ورزشی استاندارد و کافی در کشور؛

523/0

37/7

بازاریابی ورزشی ضعیف در کشور؛

926/0

19/12

کم اهمیت بودن و ساده اندیشی مسئولان نسبت به فرآیند اخذ میزبانی  و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی؛

379/0

42/3

آشنا نبودن مسئولان و دست اندرکاران امر ورزشی به زبان های روز دنیا؛

364/0

39/3

اقتصاد دولتی حاکم بر ورزش کشور؛

428/0

68/5

نبود سیستم بلیط فروشی مکانیزه در کشور؛

483/0

92/5

نداشتن پست ها وکرسی های  با نفوذ در مجامع بین المللی ورزشی؛

805/0

36/11

محدودیت ها و مشکلات فرهنگی و مذهبی در کشور؛

641/0

14/8

وجود مشکلات و چا لش های سیاسی کشور در سطح بین المللی؛

576/0

10/5

عدم وجود بخش  ویژه میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در ساختار ورزش کشور؛

235/0

38/1

ضعف در فناوری های نوین و روزآمد در کشور؛

321/0

47/3

عدم تعیین جایگاه بخش خصوصی در امر میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در کشور؛

285/0

29/1

فقدان قوانین و نظام مشخص اسپانسر های ورزشی در کشور؛

399/0

52/4

محدودیت های موجود در امر حضور بانوان ورزشکار خارجی در رقابت های بین المللی ورزشی در کشور؛

433/0

54/5

فقدان سایت ها و نشریات الکترونیکی ورزشی به زبان روز دنیا در کشور؛

270/0

17/1

عدم نظام شایسته سالاری در امر گزینش مدیران و متولیان ورزش کشور؛

247/0

09/1

عدم امکان و ضعف در پخش مسابقات بانوان از رسانه ملی کشور؛

779/0

26/9

فقدان کتب و منابع ویژه میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی در کشور.

406/0

96/5

 

نتایج تحلیل عاملی تاییدی مندرج در جدول 4 نشان می­دهد که از 21 نقطه ضعف برای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بین المللی بزرگ در کشور فقط 16مورد از بارعاملی قابل قبولی برخوردارند و سایر عامل­ها به دلیل این که بارعاملی کمتر از  3/0 و t-value کمتر از 2 دارند، حذف می­شوند.

جدول 5: نتایج تحلیل عاملی تاییدی مربوط به فرصت ها

فرصت ها

سئوالات

بارعاملی

t-value

 

دیدگاه مناسب دولت جهت توسعه و تجهیز اماکن، فضاها و تجهیزات ورزشی در کشور؛

489/0

38/6

ایجاد گرا یش میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی در دانشگاه های کشور؛

284/0

07/1

توسعه و تقویت نظام داوطلبی در فدراسیون های ورزشی کشور؛

298/0

13/1

ارتقای فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور؛

343/0

48/5

بهبود وضعیت و جایگاه اقتصادی کشور طی سا لیان اخیر؛

412/0

72/6

جایگاه مناسب سیاسی ایران در بین کشور های اسلامی و در حال توسعه (ریاست جنبش عدم تعهد )؛

808/0

86/9

اقبال عمومی از برخی رشته های ورزشی در کشور (مثل کشتی، فوتبال، والیبال، تکواندو )؛

332/0

39/5

وجود مناطق آزاد گردشگری و اقتصادی در کشور ( مثل کیش، قشم، چابهار، انزلی و.....)؛

427/0

71/6

فرهنگ مناسب میهمان نوازی در نزد ایرانیان؛

399/0

46/5

جهانی بودن برخی از رشته های ورزشی در کشور؛

413/0

39/6

موقعیت استراتژیکی و ژئوپولیتیکی ایران در منطقه حساس خاورمیانه؛

932/0

17/11

وجود اسپانسرها و حامیان مالی ورزشی توانمند در کشور؛

211/0

07/1

کیفی واستاندارد  بودن  اماکن و تجهیزات ورزشی طی سالیان اخیر در کشور؛

227/0

11/1

زیر ساخت ها و  حمل و نقل مطلوب در کشور؛

215/0

09/1

رفتارهای مناسب اجتماعی  در کشور؛

227/0

07/1

نیروهای داوطلب و تربیت شده در کشور؛

216/0

04/1

وضعیت اقتصادی مطلوب در ایران؛

270/0

16/1

گردشگری ورزشی مطلوب در ایران.

284/0

19/1

 

نتایج تحلیل عاملی تاییدی مندرج در جدول 5 نشان می­دهد که از 18 فرصت برای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بین­المللی بزرگ در کشور فقط 9 مورد از بارعاملی قابل قبولی برخوردارند و سایر عامل­ها به دلیل این که بارعاملی کمتر از  3/0 و t-value کمتر از 2 دارند، حذف می­شوند.

 

 

 

 

 

 

جدول6: نتایج تحلیل عاملی تاییدی مربوط به تهدیدها

تهدیدها

سئوالات

بارعاملی

t-value

 

چالش سیاسی با برخی از کشورهای منطقه (جزایر سه گانه، بیداری اسلامی)؛

577/0

19/7

عدم توجه جدی مدیران و مسئولان ورزش کشور به پروتکل­ها و قوانین و مقررات بین المللی ورزشی و وجود اساسنامه های غیر استاندارد؛

654/0

32/8

تعاملات ضعیف بین مدیران ورزش کشور با نهادهای بین المللی ورزشی؛

437/0

39/6

وجود رقبای قوی برای میزبانی رویدادهای ورزشی در سطح منطقه و جهان؛

891/0

49/9

تبلیغات منفی رسانه های بیگانه و دشمنان بر علیه نظام جمهوری اسلامی ایران؛

554/0

12/7

نبود قوانین حق پخش تلویزیونی؛

315/0

41/5

تحریم های اقتصادی و سیاسی؛

375/0

62/5

جنگ و هرج و مرج در کشورهای همسایه؛

396/0

37/5

محدودیت در خصوص حضور بانوان به ویژه بانوان خارجی تماشاگر در ورزشگاه ها؛

472/0

84/6

وجود مشکلات و چالش های سیاسی کشور در سطح بین المللی؛

197/0

89/0

نداشتن اعضای ایرانی در فدراسیون های  جهانی؛

187/0

76/0

به خطر افتادن امنیت جانی ورزشکاران و مسئولان در ایران.

211/0

22/1

 

نتایج تحلیل عاملی تاییدی مندرج در جدول 6 نشان می­دهد که از 12 تهدید برای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بین المللی بزرگ در کشور فقط 9 مورد از بارعاملی قابل قبولی برخوردارند و سایر عامل­ها به دلیل این که بارعاملی کمتر از  3/0 و t-value کمتر از 2 دارند، حذف می­شوند.

 

 

 

جدول 7: راهبردهای SOو WOبرای اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی

نقاط ضغف(W)

نقاط قوت (S)

W1:بازاریابی ورزشی ضعیف در کشور؛

W2:نداشتن پست ها و کرسی های بانفوذ در مجامع بین المللی ورزشی؛

W3:عدم امکان و ضعف در پخش مسابقات بانوان از رسانه ملی کشور؛

W4:فقدان زیرساخت های مورد نیاز شهری( حمل و نقل هوایی، زمینی، و.....) در کشور؛

W5:فقدان هتل های مناسب و کافی در کشور؛

W6: محدودیت ها و مشکلات فرهنگی و مذهبی در کشور؛

W7:وجود مشکلات و چالش های سیاسی کشور در سطح بین المللی؛

W8:کمبود اماکن ورزشی استاندارد و کافی در کشور؛

W9:نبود سیستم بلیط فروشی مکانیزه در کشور؛

W10:محدودیت های موجود در امر حضور بانوان ورزشکار خارجی در رقابت های بین المللی ورزشی در کشور؛

W11:اقتصاد دولتی حاکم بر ورزش کشور؛

W12:فقدان کتب و منابع ویژه میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی در کشور؛

W13:فقدان قوانین و نظام مشخص اسپانسرهای ورزشی در کشور؛

W14:کم اهمیت بودن و ساده اندیشی مسئولان نسبت به فرآیند اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی؛

W15:آشنا نبودن مسئولان و دست اندرکاران امر ورزشی به زبان های روز دنیا؛

W16:ضعف در به کارگیری فناوری های نوین و روزآمد در کشور؛

S1:وجود جاذبه های گردشگری ( تاریخی و طبیعی ) در کشور؛

S2:وجود افراد با تجربه و آگاه به امر برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در کشور؛

S3:اقبال عمومی برای میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی درکشور؛

S4:وجود نیروهای متخصص در ورزش کشور؛

S5:وجود شرایط آب و هوایی مناسب در کشور؛

S6:حمایت، تعامل و همکاری مناسب رسانه ها برای اطلاع رسانی وپخش مستقیم بازی ها درکشور در بخش آقایان؛

S7:وجود تماشاگران مشتاق ، پرشور و علاقمند در کشور.

فرصت ها(O)

راهبردهای SO

راهبردهای WO

O1: موقعیت راهبردکی و ژئوپولیتیکی ایران در منطقه حساس خاورمیانه؛

O2:جایگاه مناسب سیاسی ایران در بین کشورهای اسلامی و درحال توسعه؛

O3:دیدگاه مناسب دولت جهت توسعه و تجهیز اماکن، فضاها و تجهیزات ورزشی؛

O4:وجود مناطق آزاد گردشگری و اقتصادی درکشور(کیش،قشم،چابهار و...)؛

O5:جهانی بودن برخی از رشته های ورزشی در کشور؛

O6:بهبود وضعیت و جایگاه اقتصادی کشور طی سالیان اخیر؛

O7:فرهنگ مناسب میهمان نوازی درنزد ایرانیان؛

O8:ارتقای فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور؛

O9: اقبال عمومی به برخی رشته های ورزشی در کشور(کشتی، والیبال، فوتبال و..)

S1,S5,O1,O4,O7,O8: ارتقای نظام گردشگری و اکوتوریسم ورزشی درکشور؛

S2,S4,S6,O5,O6,O9: ارتقای سطح کیفی رشته های ورزشی بیشتر در کشور؛

S3,S7,O2,O3: ارتقای سطح نگرش مسئولان و متولیان ورزش کشور نسبت به اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی.

 

 

W1,W2,W3,W6,W7,W10,W11,O1,O2,O4,O7:

ارتقای سطح بهره مندی از موقعیت راهبردی ایران برای کسب میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در کشور؛

W4,W5,W8,W9,W13,O2,O3,O5,O6,O9

ارتقای سطح نگرش مسئولان جهت توسعه کمی و کیفی زیرساخت ها و اماکن ورزشی؛

W15,W16,O8: ارتقا و بهره مندی از IT برای آموزش مدیران و مسئولان ورزش کشور.

 

نتایج جدول 7 نشان می­دهد برای اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی در ایران سه راهبرد  SOو سه راهبرد WOوجود دارد.

جدول 8: راهبردهای  STو WT برای اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی

 

نقاط ضعف(W)

نقاط قوت(S)

W1:بازاریابی ورزشی ضعیف در کشور؛

W2:نداشتن پست ها و کرسی های بانفوذ در مجامع بین المللی ورزشی؛

W3:عدم امکان و ضعف در پخش مسابقات بانوان از رسانه ملی کشور؛

W4:فقدان زیرساخت های مورد نیاز شهری( حمل و نقل هوایی، زمینی، و.....) در کشور؛

W5:فقدان هتل های مناسب و کافی در کشور؛

W6: محدودیت ها و مشکلات فرهنگی و مذهبی در کشور؛

W7:وجود مشکلات و چالش های سیاسی کشور در سطح بین المللی؛

W8:کمبود اماکن ورزشی استاندارد و کافی در کشور؛

W9:نبود سیستم بلیط فروشی مکانیزه در کشور؛

W10:محدودیت های موجود در امر حضور بانوان ورزشکار خارجی در رقابت های بین المللی ورزشی در کشور؛

W11:اقتصاد دولتی حاکم بر ورزش کشور؛

W12:فقدان کتب و منابع ویژه میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی در کشور؛

W13:فقدان قوانین و نظام مشخص اسپانسرهای ورزشی در کشور؛

W14:کم اهمیت بودن و ساده اندیشی مسئولان نسبت به فرآیند اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی؛

W15:آشنا نبودن مسئولان و دست اندرکاران امر ورزشی به زبان های روز دنیا؛

W16: ضعف در به کارگیری فناوری های نوین و روزآمد در کشور.

S1:وجود جاذبه های گردشگری ( تاریخی و طبیعی ) در کشور؛

S2:وجود افراد با تجربه و آگاه به امر برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در کشور؛

S3:اقبال عمومی برای میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در کشور؛

S4:وجود نیروهای متخصص در ورزش کشور؛

S5:وجود شرایط آب و هوایی مناسب در کشور؛

S6:حمایت، تعامل و همکاری مناسب رسانه ها برای اطلاع رسانی و پخش مستقیم بازی ها در کشور در ورزش آقایان؛

S7:وجود تماشاگران مشتاق ، پرشور و علاقمند در کشور.

تهدیدها (T)

راهبردهایST

راهبردهای  WT

T1:وجود رقبای قوی برای میزبانی رویدادهای ورزشی در سطح منطقه و جهان؛

T2:عدم توجه جدی مدیران و مسئولان ورزش کشور به پروتکل­ها، قوانین ومقررات بین المللی ورزشی و وجود اساسنامه های غیر استاندارد؛

T3:چالش سیاسی با برخی از کشورهای منطقه؛

T4:تبلیغات منفی رسانه های بیگانه ودشمنان برعلیه ایران؛

T5:محدودیت حضوربانوان بویژه بانوان خارجی تماشاگر در ورزشگاه ها؛

T6:تعاملات ضعیف بین مدیران ورزش کشور با نهادهای بین المللی ورزشی؛

T7:جنگ و هرج و مرج در کشورهای همسایه؛

T8:تحریم های اقتصادی و سیاسی؛

T9:نبود قوانین حق پخش تلویزیونی.

S1,S2,S3,S4,S5,T1,T3,T5,T6,T8: ارتقای توان رقابتی کشور جهت اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی؛

S6,T4,T9: ارتقای سطح نظام حقوقی حق پخش تلویزیونی؛

S7,T2: ارتقای سطح باور مسئولان نسبت به محبوبیت ورزش در جامعه.

 

W1,W9,W11,W13,T1,T8: ارتقای نظام بازاریابی ورزشی در کشور؛

W2,W14,W15,T6: افزایش تعداد کرسی های بین المللی ورزشی؛

W3,W6,W10,T5: ارتقای سطح نگرش مراجع و مسئولان فرهنگی کشور نسبت به ورزش بانوان؛

W7,W16,T4,T9: ارتقای سطح  فعالیت رسانه های ملی در سطوح بین المللی؛

W12,W14,T2,T6: ارتقای سطح نگرش مسئولان ورزشی کشور نسبت به قوانین بین المللی.

 

نتایج جدول 8  نشان می­دهد برای اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی در ایران سه راهبرد ST و پنج راهبرد WTوجود دارد.

 

 

 

 

جدول 9: ماتریس عوامل داخلی اخذ میزبانی وبرگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در ایران

عوامل داخلی

کد

عوامل داخلی اولویت دار

ضریب اهمیت (وزن)

شدت عامل

نمره = ضریب اهمیت × شدت عامل

قوت ها

S1

وجود جاذبه های گردشگری ( تاریخی و طبیعی ) در کشور

06/0

4

24/0

S2

وجود افراد با تجربه و آگاه به امر برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در کشور

02/0

3

06/0

S3

اقبال عمومی برای میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی درکشور

04/0

4

16/0

S4

وجود نیروهای متخصص در ورزش کشور

02/0

3

06/0

S5

وجود شرایط آب و هوایی مناسب در کشور

05/0

4

2/0

S6

حمایت ، تعامل و همکاری مناسب رسانه ها برای اطلاع رسانی وپخش مستقیم بازی ها درکشور

02/0

3

06/0

S7

وجود تماشاگران مشتاق ، پرشور و علاقمند در کشور

07/0

4

28/0

ضعف ها

 

 

 

W1

بازاریابی ورزشی ضعیف در کشور

05/0

1

05/0

W2

نداشتن پست ها و کرسی های بانفوذ در مجامع بین المللی ورزشی

07/0

1

07/0

W3

عدم امکان پخش مسابقات بانوان از رسانه ملی کشور

07/0

1

07/0

W4

فقدان زیرساخت های مورد نیاز شهری( حمل و نقل هوایی، زمینی، خدمات و.....) در کشور

04/0

2

08/0

W5

فقدان هتل های مناسب و کافی در کشور

03/0

2

06/0

W6

محدودیت ها و مشکلات فرهنگی و مذهبی در کشور

07/0

1

07/0

W7

وجود مشکلات و چالش های سیاسی کشور در سطح بین المللی

08/0

1

08/0

W8

کمبود اماکن ورزشی استاندارد و کافی در کشور

03/0

2

06/0

W9

نبود سیستم بلیط فروشی مکانیزه در کشور

02/0

1

02/0

W10

محدودیت های موجود در امر حضور بانوان ورزشکار خارجی در رقابت های بین المللی ورزشی در کشور

07/0

1

07/0

W11

اقتصاد دولتی حاکم بر ورزش کشور

05/0

1

05/0

W12

فقدان کتب و منابع ویژه میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی درکشور

01/0

2

02/0

W13

فقدان قوانین و نظام مشخص اسپانسرهای ورزشی در کشور

05/0

1

05/0

W14

کم اهمیت بودن و ساده اندیشی مسئولان نسبت به فرایند اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی

04/0

1

04/0

W15

آشنا نبودن مسئولان و دست اندرکاران امر ورزشی به زبانهای روز دنیا

02/0

1

02/0

W16

ضعف در فناوری وتکنولوژی های نوین وروزآمد در کشور

02/0

2

04/0

مجموع ضرایب اهمیت عوامل داخلی

1

 

91/1

 

جدول10: ماتریس عوامل خارجی اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در ایران

عوامل خارجی

کد

عوامل خارجی اولویت دار

ضریب اهمیت(وزن)

شدت عامل

نمره= ضریب اهمیت × شدت عامل

فرصت ها

 

O1

موقعیت راهبردکی وژئوپولیتیکی ایران در منطقه حساس خاورمیانه

07/0

4

28/0

O2

جایگاه مناسب سیاسی ایران در بین کشورهای اسلامی ودرحال توسعه

02/0

3

06/0

O3

دیدگاه مناسب دولت جهت توسعه وتجهیز اماکن،فضاهاوتجهیزات ورزشی درکشور

02/0

3

06/0

O4

وجود مناطق آزاد گردشگری واقتصادی درکشور(مثل کیش،قشم،چابهار،انزلی و...)

08/0

4

32/0

O5

جهانی بودن برخی از رشته های ورزشی درکشور

06/0

4

24/0

O6

بهبود وضعیت وجایگاه اقتصادی کشور طی سالیان اخیر

01/0

3

03/0

O7

فرهنگ مناسب میهمان نوازی درنزد ایرانیان

04/0

4

16/0

O8

ارتقاء فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور

02/0

3

06/0

O9

اقبال عمومی از برخی رشته های ورزشی درکشور(مثل کشتی،فوتبال،والیبال،تکواندو).

09/0

4

36/0

تهدیدها

 

T1

وجود رقبای قوی برای میزبانی رویدادهای ورزشی در سطح منطقه و جهان

03/0

2

06/0

T2

عدم توجه جدی مدیران و مسئولان ورزش کشور به پروتکل­ها ، قوانین ومقررات بین المللی ورزشی ووجود اساسنامه های غیر استاندارد

09/0

1

09/0

T3

چالش سیاسی با برخی از کشورهای منطقه(جزایرسه گانه،بیداری اسلامی)

09/0

1

09/0

T4

تبلیغات منفی رسانه های بیگانه ودشمنان برعلیه نظام جمهوری اسلامی ایران

09/0

1

09/0

T5

محدودیت درخصوص حضوربانوان بویژه بانوان خارجی تماشاگردرورزشگاهها

08/0

1

08/0

T6

تعاملات ضعیف بین مدیران ورزش کشور با نهادهای بین المللی ورزشی

08/0

1

08/0

T7

جنگ و هرج و مرج در کشورهای همسایه

03/0

2

06/0

T8

تحریمهای اقتصادی و سیاسی

08/0

1

08/0

T9

نبود قوانین حق پخش تلویزیونی

02/0

2

04/0

مجموع ضرایب اهمیت عوامل خارجی

1

 

24/2

 

 

 

 

 

 

 

شکل1: موقعیت راهبردی اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در ایران

 

راهبرد های تهاجمی

 

راهبردهای محافظه کارانه

4

فرصت

 

5/2

24/2

 

 

 

تهدید

1

 

 

عوامل خارجی

 

راهبردهای رقابتی

راهبردهای تدافعی

4             قوت                                5/2            91/1              ضعف            1                                                  

 

عوامل داخلی

 

نتایج جدول 9 و 10 و شکل 1 نشان می­دهد موقعیت راهبردی اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی ایران در WT قرار دارد.

بحث و نتیجه گیری

هدف از پژوهش حاضر، تدوین راهبرد و تعیین موقعیت راهبردی اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی در ایران بود. نتایج پژوهش نشان داد برای اخذ و  برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی در ایران 16 نقطه ضعف، 7 نقطه قوت، 9 فرصت و 9 تهدید در حوزه­های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، ورزشی و اجتماعی وجود دارد که یافته­های تحقیق با نتایج تحقیقات هورن (2007)، واتیسان و هورن (2006)، کاراداکیس و کاپیلاندو (2010)، لئو و همکاران(2010) و گابریل (2009) همخوانی دارد. همان طوی که نتایج پژوهش حاضر و ادبیات پیشینه نشان می­دهد کشورهای مختلف از جمله ایران برای برگزاری رویدادهای مختلف ورزشی دارای نقاط ضعف و قوت، فرصت ها و تهدیدهای مختلفی هستند. در این راستا کشور ایران به دلایل مختلف از جمله جنگ تحمیلی پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و تحریم­های ناجوانمردانه سیاسی و اقتصادی در بسیاری از حوزه­ها به ویژه زیرساخت­های اقتصادی، ساخت هتل­ها و اماکن اقامتی مناسب، راه های ارتباطی و حمل و نقل مناسب، اماکن و تاسیسات و زیرساخت­های ورزشی و دست­یابی به فناوری­های نوین در حوزه­های مختلف و حوزه ورزش نتوانسته است توفیق مناسبی داشته باشد. از این­رو، با توجه به این که در حال حاضر کشور در برخی از حوزه­ها در حال گذر از وضعیت نامطلوب به وضعیت مطلوب، وضعیت سیاسی کشور در سطح بین­المللی در حال بهبود  و وضعیت تورم در کشور کنترل شده و رشد اقتصادی رو به مثبت شدن است، توصیه می­شود مسئولان و متولیان تاثیرگذار کشور در دولت و مجلس شورای اسلامی در اقدامی هماهنگ و یکپارچه و رویکردی ملی  با تدوین برنامه ای جامع در دوره زمانی معین و اجرای مرحله به مرحله آن، توجه خاصی به برطرف کردن نقاط ضعف یاد شده داشته باشند. گرچه ممکن است که رفع این مشکلات در مدت زمان کوتاه میسر نباشد، اما بهره­مندی از توان مالی بخش خصوصی به ویژه دعوت از        سرمایه­گذاران خارجی با یک رویکرد برد- برد و دادن تضمین­های لازم از سوی دولت برای حمایت از سرمایه گذاری بخش خصوصی و همچنین سرمایه گذاران خارجی به منظور حفظ امنیت و حفاظت و برگشت سرمایه آنها راهکار مناسبی به نظر می­رسد. از سویی دیگر، اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ    بین­المللی ورزشی مستلزم حضور در مجامع و سازمان­های تاثیر گذار بین­المللی و بین­المللی ورزشی از جمله کمیته بین­المللی المپیک، فدراسیون­های جهانی و آسیایی و شورای المپیک آسیاست. از آنجا که مسئولان ورزشی ایران ضمن عدم تسلط به زبان­های روز دنیا از جمله زبان انگلیسی در هیچ نهاد ورزشی تاثیرگذار دارای پست­های موثر نمی­باشند، لذا چنین ضعف بزرگی در ورزش کشور در اخذ و برگزاری رویدادهای بین­المللی بزرگ ورزشی تاثیر زیادی دارد. از این رو به نظر می­رسد یکی از معیارهای مهم انتخاب مسئولان ورزشی کشور باید تسلط به زبان انگلیسی باشد تا این ضعف برای برقراری ارتباط موثر با نهادهای تاثیرگذار ورزشی برطرف شود. همچنین، ایجاد کلاس­های آموزش زبان انگلیسی اجباری و مستمر در وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک، فدراسیون­ها و هیئت­های ورزشی از دیگر راهکارهای مفید می­تواند باشد. اما از مهم­ترین ضعف­های اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی در ایران، موضوع ورزش بانوان و حضور بانوان ورزشکار خارجی بدون حجاب اسلامی و پخش رقابت­های آنها از صدا و سیماست. در این راستا به منظور حل این مسئله مهم فرهنگی، ضروری است که مسئولان ورزش کشور ارتباطی موثر، هدفمند و با برنامه با مراجع تقلید و صاحب نظر در این حوزه داشته باشند و با ارائه راهکارهای مفید و عملی توام با حفظ ارزش های اسلامی، مشکل حضور بانوان کشور در رقابت­های خارجی و همچنین حضور بانوان ورزشکار خارجی شرکت کننده در مسابقات بین­المللی ورزشی ایران و نحوه پخش این گونه رقابت­ها را از صداوسیما برای همیشه حل نمایند. شاید یکی از راهکارهای مفید در این مورد، برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی به طور مشترک با کشورهای همسایه باشد. از سویی دیگر، برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی در کشور مستلزم وجود بستر مناسب است. خوشبختانه، در کشور ایران برخی از بسترهای مورد نیاز برای برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی از جمله شرایط آب و هوایی مناسب و چهار فصل، جاذبه­های گردشگری متنوع، اقبال عمومی و همچنین صدا و سیمای دولتی که امکان پخش بازی ها و مسابقات را بدون محدودیت فراهم می­کند، وجود دارد. از این رو، مسئولان و متولیان تصمیم گیرنده در وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و فدراسیون­های مختلف ورزشی می­توانند با برجسته کردن این نقاط در سطوح بین­المللی برای اخذ و پذیرش رویدادهای بین­المللی ورزشی در ایران اقدام نمایند. در حالی این نقاط قوت در ایران وجود دارد که در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله کشورهای حاشیه خلیج فارس مانند قطر که میزبانی بازی ها آسیایی و مسابقات جام جهانی فوتبال را تقبل کرده­اند، چنین شرایطی وجود ندارد. بنابراین، چنانچه عزم ملی و اتحاد و همدلی در بین مسئولان ورزشی کشور در این راستا به وجود آید و با امکان سنجی نوع رویداد بزرگ بین­المللی مانند مسابقات کشورهای اسلامی که مشکلات فرهنگی بانوان در آن کمتر وجود دارد، می­توان زمینه برگزاری رویدادهای بزرگ   بین­المللی را در کشور فراهم کرد. برای حضور در عرصه­های بین­المللی چند نکته مهم می­تواند تاثیرگذار باشد؛ از جمله: وضعیت اقتصادی مناسب کشورها، نفوذ سیاسی دولت­ها در مسایل جهانی و موقعیت کشورها از نقطه نظر راهبردی. با توجه به بهبود وضعیت اقتصادی کشور و افزایش نفوذ و تاثیرگذاری آن در بین کشورهای اسلامی به دلیل داشتن ریاست جنبش عدم تعهد، به نظر می­رسد که مسئولان ورزشی کشور می توانند از این فرصت ها به نحوه شایسته­ای استفاده نمایند؛ به طوری که تشکیل شورایی مرکب از افراد حاضر در کمیته­های مختلف کشورهای عضو جنبش عدم تعهد برای استفاده از موقعیت مزبور برای تاثیرگذاری در انتخابات و انتصابات پست­های تاثیرگذار بین­المللی ورزشی و همچنین رای­گیری­های مختلف برای دادن امتیاز برگزاری رویدادهای بین­المللی ورزشی به ایران پیشنهاد می گردد. در این راستا نباید تنها به توانایی مسئولان وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و مسئولان فدراسیون­های ورزشی اکتفا کرد، بلکه نقش مسئولان وزارت امور خارجه و سفرای جمهوری اسلامی ایران در کشورهای مختلف نیز در ایجاد تعاملات مناسب می­تواند مهم و کلیدی باشد. از سویی دیگر، دیدگاه مناسب دولت در به روز کردن اماکن، فضاها و تجهیزات ورزشی توام با فناوری روز دنیا، از فرصت های مهم است که می­تواند پشتوانه بسیار قوی برای میزبانی رویدادهای بزرگ بین­المللی ورزشی در کشور  باشد، چرا که اگر همه شرایط سیاسی و اقتصادی فراهم باشد، اما زیرساخت­ها و اماکن و تجهیزات ورزشی که لازمه برگزاری شایسته رویدادهای ورزشی است در دسترس نباشد، اعطای میزبانی و امکان برگزاری رویدادهای مختلف ورزشی در کشور میسور نخواهد بود. مسئله مهم دیگر که حضور کشورهای دیگر را در یک رویداد ورزشی بزرگ در سایر کشورها می­تواند تضمین نماید، موقعیت و جایگاه ورزشی آن ها در سطح        بین­المللی است. خوشبختانه، پس از پیروزی انقلاب اسلامی برخی رشته­های ورزشی از جمله کشتی، تکواندو و وزنه برداری از سطح فنی بالا و جایگاه مناسبی در میادین بین­المللی  برخوردار هستند. همچنین، در سال­های اخیر رشته­های والیبال، بسکتبال و فوتبال سالنی، ماهیت جهانی گرفته اند و فراتر از سطح آسیا عمل می­کنند. این موارد موجب محبوبیت جایگاه این رشته در بین افراد جامعه شده و استقبال خوبی از آنها می­شود. از این عوامل می­توان در متقاعد کردن تصمیم گیرندگان واگذاری رویدادهای بزرگ بین­المللی ورزشی و حضور کشورهای صاحب سبک در رشته­های مزبور در ایران استفاده کرد. در مجموع، می­توان گفت که بخشی از تهدیدهای موجود در اخذ میزبانی رویدادهای بزرگ ورزشی در ایران می­تواند با یک نگاه ملی به فرصت تبدیل شوند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، سیاست مسئولان  نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بر مبنای دوری از هرگونه خصومت، جنگ و تعرض به خاک دیگر کشورها بوده - مسئله تنش با کشور امارات به ویژه بر سر مالکیت جزایر سه گانه موضوعی جدی به شمار نمی آمده- است، در حالی که برخی از کشورهای منطقه و فرا منطقه­ای برای ایجاد بی­ثباتی سیاسی در منطقه،  تسهیل حضور کشورهای فرا منطقه­ای در حوزه خلیج فارس و دستیابی به سودهای مختلف، در اقدامی هماهنگ در رسانه­های منطقه­ای و فرا منطقه­ای از وجود جنگ در حوزه خاورمیانه خبر می دهند. در این شرایط، مسئولان سیاسی، ورزشی و رسانه­های مختلف ملی می­توانند از ورزش به عنوان ابزاری جهت ایجاد دوستی و وفاق بین­المللی استفاده کنند و با برگزاری رویدادهای مهم و بزرگ بین­المللی ورزشی ضمن خنثی کردن توطئه­های استکبار جهانی، واقعیت و ماهیت اصلی جمهوری اسلامی ایران را به جهانیان نشان دهند. همچنین، رسانه­های مختلف جمهوری اسلامی می­توانند برای از بین بردن تنش­های موجود نقش کلیدی  داشته باشند و با رساندن پیام صلح جمهوری اسلامی با برنامه­های مفید و تاثیرگذار در این رهگذر به اهداف صلح آمیز جمهوری اسلامی  کمک شایانی نمایند. در این راستا برگزاری مسابقات ورزشی با حضور کشورهای منطقه در مناطق مورد تنش با شعار و هدف صلح برای همه کشورها راهکار مناسبی می­تواند باشد. از سویی دیگر، با توجه به این که در حال حاضر بیداری کشورهای اسلامی منطقه خاور میانه را فرا گرفته و وجود ناامنی، بی ثباتی سیاسی و جنگ در برخی از کشورهای همسایه، برای آن­ها تهدیدی جدی و برای کشور ما فرصت مناسبی را فراهم کرده است، مسئولان ورزش کشور می­توانند با یک برنامه و عزم ملی از این فرصت استفاده بهینه نمایند و  با پذیرش میزبانی برخی از رویدادهای بین­المللی که کشورهای مزبور به دلایل ذکر شده از برگزاری آنها ناتوان هستند، امنیت، صلح و آرامش و واقعیت ایران را در سطح منطقه و جهان به نمایش بگذارند. همچنین، با توجه به این که عدم آشنایی برخی مسئولان ورزشی و سیاسی کشور با قوانین بین­المللی ورزشی، ورزش کشور را با چالش­های جدی رو به رو  می­سازد و این گونه دیدگاه ها بر عدم اخذ میزبانی رویدادهای بین­المللی در کشور نیز تاثیر گذاشته است، آشنا ساختن مسئولان سیاسی و ورزشی کشور با قوانین و مقررات بین­المللی و بین­المللی ورزشی در باز کردن گره موجود می­­تواند بسیار مفید  واقع شود.

برخی از  یافته­های پژوهش نشان دادکه  راهبردهای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی در ایران عبارت اند از: ارتقای نظام بازاریابی ورزشی در ورزش کشور، افزایش تعداد کرسی­های بین المللی ورزشی، بهبود نگرش مراجع و مسئولان فرهنگی کشور نسبت به ورزش بانوان، افزایش فعالیت رسانه­های ملی در سطوح بین­المللی، بهبود نظام گردشگری و اکوتوریسم ورزشی درکشور، ارتقای سطح کیفی   رشته­های ورزشی بیشتر در کشور، بهبود نگرش مسئولان و متولیان ورزش کشور نسبت به اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی ورزشی، بهبود توان رقابتی کشور جهت اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگب ین­المللی ورزشی، توسعه نظام حقوقی حق پخش تلویزیونی، افزایش باور مسئولان نسبت به محبوبیت ورزش در جامعه که این یافته­ها با نتایج پژوهش پریوس(2012)، گتز(2005)، استینوس (2008)، گلین (2008)، وایتسون و هورن (2006) و چالیپ (2004) که به تدوین راهبرد اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای در کشورهای مختلف پرداخته و به راهبرد­هایی نزدیک به راهبرد اتخاذ شده در کشور ایران دست یافته بودند، همخوانی دارد. همچنین، موقعیت راهبردی اخذ و برگزاری رویدادهای بزرگ   بین­المللی در ایران در موقعیت تدافعی قرار دارد که با نتایج پژوهش پریوس(2012)، گتز(2005)، استینوس (2008)، گلین (2008)، وایتسون و هورن (2006) همخوانی ندارد. موفقیت در اخذ و میزبانی رویدادهای بزرگ توسط هر کشوری به خصوص ایران مستلزم داشتن یک برنامه راهبردی و طولانی مدت است تا با اجرای آن بتوان در اخذ میزبانی و برگزاری آن موفق عمل کرد. در این راستا تدوین راهبردهای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی بر مبنای پژوهش حاضر نکات مهم و راهبردهای خاصی را برای مسئولان در حوزه­های مختلف نمایان ساخته است؛ به طوری که راهبردهای تدوین شده بیانگر این است که برای اخذ میزبانی رویدادهای بزرگ بین­المللی ضروری است بر مبنای راهبردهای تدوین شده یک سری فرآیندهای به هم پیوسته از جمله ارتباطات بین­المللی مناسب در سطوح سیاسی و ورزشی انجام شود. در این راستا به نظر می­رسد، مسئولان ورزش کشور ابتدا باید موافقت لازم را از بالاترین مقامات اجرایی همچون هیئت دولت جهت برگزاری چنین رویدادهایی کسب نمایند. سپس با همکاری وزارت­خانه­های مختلف از جمله وزارت امورخارجه و سفارت خانه­های کشور در سایر کشورها نسبت به برقراری ارتباطات سیاسی و اخذ نظر مساعد سایر کشورها نسبت به کشور و همچنین ورزش کشور اقدام کنند. در این رابطه می­توان از اقدامات مثبت تیم مذاکره کننده هسته­ای که با اقدامی هماهنگ با مسئولان سیاسی کشور نسبت به پیشبرد مذاکرات هسته­ای اقدامات موفقی انجام داده­اند، الگو برداری کرد. همان طوری که تیم مذاکره کننده هسته­ای کشور با هماهنگی کامل با بالاترین مقام کشور یعنی رهبر معظم انقلاب، مسئولان قوه مقننه و قوه مجریه و سازمان انرژی هسته­ای در مذاکرات با قدرت و مهارت خاصی اقدام می­نمایند و از مهارت­های ارتباطی بین­المللی مناسبی برخوردار هستند، چنین اقدامی برای اخذ میزبانی رویدادهای بزرگ بین­المللی در سطوح بین­المللی ضروری به نظر می­رسد.  از سویی دیگر، ضروری است به طور همزمان متولیان ورزش کشور نسبت به شناسایی افراد واجد شرایط و مسلط به زبان انگلیسی اقدام و با سرمایه گذاری و حمایت­های مالی و معنوی نسبت به اخذ کرسی­های موثر بین­المللی ورزشی اقدام کنند تا با این فرآیند، افراد مزبور ضمن شناسایی توانمندی­های کشور و تاثیر مثبت نسبت به نگرش نهادهای بین­المللی برای واگذاری امتیاز میزبانی رویدادهای بزرگ بین­المللی به ایران اقدام نمایند. همچنین ضرورت دارد در اقدامی هماهنگ مسئولان و متولیان سیاسی کشوری برای بهبود روابط بین­المللی با حفظ ارزش­های اسلامی و تبعیت از منویات مقام معظم رهبری تلاش نمایند تا تاثیر منفی نگرش نامطلوب سیاسی برخی از کشورهای منطقه و فرامنطقه­ای نسبت به اعطای امتیاز میزبانی رویدادهای بزرگ بین­المللی خنثی گردد؛ به طوری که عدم ارتباط مناسب در حوزه سیاسی در سطح بین­المللی موجب لغو برخی میزبانی­های ورزشی از جمله میزبانی بازی ها کشورهای اسلامی در کشور شده است.

 برگزاری رویدادهای مهم بین­المللی ورزشی در کشور مستلزم نگاه ویژه و فعالیت همه بخش های سیاسی، اقتصادی، بازرگانی، فرهنگی، ورزشی و اجتماعی کشور است؛ به طوری که برای ورود به چنین رقابتی در عرصه بین­المللی ضروری است که کشور از لحاظ اقتصادی به یک ثبات و رشد معقولی دست یابد تا بر این مبنا، نگاه دولت به زیرساخت­های ورزشی و غیر ورزشی از جمله ساخت و تجهیز اماکن، تاسیسات و تجهیرات ورزشی تغییر یابد و توان سرمایه گذاری در این بخش به وجود آید. در حالی که بسیاری از گزارش­های مسئولان ورزش کشور حاکی از این است که طرح­های عمرانی ورزشی نیمه تمام زیادی در کشور وجود دارد و به دلیل مشکلات مالی امکان تکمیل آن­ها در حال حاضر برای کشور میسر نیست(خبرگزاری ایسنا، 1393). ضروری است اهتمام دولت و مسئولین ورزش کشور برای این حوزه تقویت شود و تلاش گردد تا بستر اولیه برای برگزاری رویدادهای مهم ورزشی در ایران فراهم شود.

دلایل فرهنگی و حاکمیت اعتقادات ارزشمند دین مبین اسلام در کشور و عدم برگزاری رویدادهای ورزشی بانوان در ایران، برگزاری چنین رویدادهایی را در کشور با محدودیت­های جدی رو به رو ساخته است که به نظر می­رسد با شرایط کنونی، به راحتی قابل حل نباشد. در این راستا ضروری است که مشکل ورزش بانوان و برگزاری رقابت­های بین­المللی در داخل  کشور و حضور بانوان در رقابت­های خارج از کشور با هماهنگی مراجع تقلید و مسئولان فرهنگی کشور و با اتخاذ راهبرد مناسب برای همیشه مرتفع گردد. همچنین، وضعیت هتلداری، حمل و نقل، توسعه بازاریابی، گردشگری و سایر موارد نیز در کشور باید به حد استانداردهای معقول نزدیک شود.

در پایان می­توان گفت که چنانچه راهبردهای به دست آمده در پژوهش حاضر مورد توجه مسئولان ورزش قرار گیرد و یک عزم جدی و ملی برای اخذ میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ بین­المللی ورزشی به وجود آید، نه تنها امکان اخذ امتیاز این گونه رویدادها دشوار نیست، بلکه می­توان با بهره گیری از فرصت ها و نقاط قوت، تهدیدها را به فرصت و نقاط ضعف را به نقاط قوت تبدیل کرد.  بر این اساس، وضعیت تدافعی موقعیت ایران می­تواند به وضعیت محافظه کارانه، رقابتی و حتی تهاجمی تغییر یابد و بی تردید، چنین رویکردی می­تواند تاثیرات مثبتی را بر بخش های مختلف کشور از جمله گردشگری، عمران، کسب کرسی­های موثر بین­المللی ورزشی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور در پی داشته باشد.

 

  • منابع

    • خبرگزاری ایسنا (1393)"مصاحبه با وزیر ورزش و جوانان در خصوص اماکن ورزشی نیمه تمام کشور". 8 بهمن ماه، کد خبر 93110804854.
    • Allmers, S., Maennig, W.(2009) "Economic Impacts of the FIFA Soccer World Cups in France 1998 ,Germany 2006, and outlook for South Africa 2010". Eastern Economic Journal. 35: 500-519.
    • Baade, R., Matheson, V. (2006) "Padding Required: Assessing the Economic Impact of the Super Bowl". European sports Management Quarterly. 6(4):353-374.
    • Baade, R., Matheson, V. (2000) "An Assessment of the economic impact of the American Football championship, the super Bowl, on host communities". Reflects et perspectives. 34(2): 35-46.
    • Bohlmann, H. R. (2006) "Predicting the economic impact of the 2010 FIFA World Cup on South Africa". International Journal of sport management and marketing. vol.3 No.4, pp.383-96.
    • Chalip, L. (2004) Beyond impact: a general model for sport event leverage. In Ritchie, B.W. and Adair, D. (Eds), Sport Tourism: Interrelationships, Impacts and Issues, Channel View Publications, Clevedon, pp: 226-52.
    • Diaey,T., Jerome, J., Tjusevs,P., Zamboni, G. (2011) Bidding: how can you win even if you lose?: identifying the legacies of lost bids to host a sports mega event. FIFA master book, pp:57-69
    • Gabriel, C. (2009) "The economic importance of major sports events". managing leisure. 5(1): 17-28
    • Gelien, M. (2008) Olympics: the cost; environmental and transportation improvements could send price soaring. New York Times, p.21.
    • Getz, D. (1997) Event management and event tourism forecasting council. tourism forecasting council. pp:115-201
    • Getz, D. (2005) Event Management & Event Tourism. 2nd Edition. New York: Cognizant, pp: 32-47.
    • Hiller, H. (2006) "Post-event outcomes and the post-modern turn: the Olympics and urban transformations". European Sport Management Quarterly. Vol. 6 No. 4, pp: 317-32.
    • Horne, J. (2007) "The four ‘Known’ of sports mega-events". Leisure Studies.Vol. 26 No. 1, pp:81-96.
    • Horne, J., Manzenreiter, W. (2006) "An introduction to the sociology of sports mega-events". Sociological review. 54(s2), 1-24.
    • Kostas, K. Kaplanidou, K. (2010) "Event leveraging of mega sport events: A SWOT analysis approach". International Journal of Event and Festival Management. Vol. 1 No.3, pp. 170-185.
    • Leo Jago, Larry Dwyer, Geoffrey Lipman, Daneel Van Lill, Shaun Vorster (2010) "Optimizing the potentialof mega-events: An overview". International Journal of Event and Festival Management, 1(3): 220 – 237.
    • Preuss, H. (2012) Green economy challengesfor the FIFA World Cup and the Olympic Games. 2nd version, p. 8.
    • Preuss, H. Solberg, H. (2006) " Attracting major sporting events: the role of local residents". European Sport Management Quarterly. Vol. 6 No. 4, pp. 391-411.
    • Rio de Janeiro municipality (2012) Strategic plan for Rio de Janeiro Government. 2013-2016
    • Ruta, D. (2011) Legacy of events , presentation. Milan: SDA Bocconi, 49-51.
    • Stevens, A. (2008) "2012 London Olympics to regenerate one of the poorest areas of the capital". City Mayors Sport Report. pp. 1-3
    • Tomlinson, R. (2010) "Who’s Accolades? An Alternative Perspective on Motivations for Hosting the Olympics". Springer Science, Business Media B.V. pp: 51-80.