نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی گروه تربیت بدنی/ دانشگاه هنر

2 عضو هیات علمی / دانشگاه بهشتی

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش سرمایه‌ اجتماعی بر شکل‌دهی رفتارهای مطلوب تماشاگران فوتبال با تاکید بر حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی بود. پژوهش با توجه به نحوة گردآوری داده‌ها آمیخته از نوع اکتشافی متوالی بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در مرحله کیفی، مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته با 23 نفر از تماشاگران ورزشی زن و مرد و اعضای کانون هواداران، لیدرهای تماشاگران در استادیوم‌ها، ورزشکاران حرفه‌ای، مربیان، مدیران ورزشی، روانشناسان و جامعه‌شناسان ورزشی و متخصصین رسانه‌های ورزشی بود. به روش نمونه‌گیری هدفمند و به شیوه گلوله‌برفی انتخاب شده‌‌اند. در مرحله کیفی داده‌ها ، از طریق روش کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل و یافته‌ها شامل66 نشان در کدگذاری باز، در کدگذاری محوری در قالب 10 مفهوم طبقه‌بندی شدند. در مرحله کدگذاری انتخابی به مدل‌سازی مولفه‌های سرمایه‌ اجتماعی که بر شکل‌دهی رفتارهای مطلوب تماشاگران فوتبال تاثیرگذاربوده‌اند، پرداخته شده‌ است. در مرحله کمی نمونه پژوهش شامل 200 نفرکه به صورت تصادفی، طبقه‌بندی شده، انتخاب شدند. ابزار پژوهش در مرحله کمی تحقیق، پرسشنامه محقق‌ساخته بود. از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی با استفاده از نرم افزار20 Spss و AMOS جهت ارزیابی مدل پژوهش استفاده شده است. نتایج آزمون مدل تحقیق نشان داد با توجه به شاخص‌های نیکویی برازش (GFI) 913/0 مدل تدوین شده در زمینه نقش سرمایه‌ اجتماعی بر شکل‌دهی رفتارهای مطلوب تماشاگران فوتبال با تاکید بر حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی از برازش مطلوب برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating the role of social capital on the formation of desirable behaviors of football spectators with emphasis on the presence of women in sports stadiums

نویسندگان [English]

  • Mahboubeh Naghavi 1
  • amirreza Khadem 2

1 Faculty member/ Art University

2 Faculty member/ Shahid Beheshti University

چکیده [English]

The purpose of the research was to investigate the role of social capital in shaping the desirable behaviors of football spectators by emphasizing the presence of women in sports stadiums. The research was carried out in accordance with the method of collecting data from a mixed exploratory sequence. Data collection tools in the qualitative stage are semi-structured interviews. The statistical sample consisted of 23 people from male and female sports spectators and members of the Fans' Association, spectator leaders in stadiums, professional athletes, coaches, sports managers, psychologists and sports sociologists, and sports media professionals. The research samples were selected by targeted sampling method and snowball method. In the qualitative stage, the data were analyzed by coding method in three stages: open, central and selective. The findings included 63 categories in open coding, in axial coding in the form of 10 classification concepts. In the selection coding stage, the components of social capital have been modeled, which have influenced the formation of desirable behaviors of football spectators. In the quantitative phase, the sample consisted of 200 individuals randomly selected. Exploratory and confirmatory factor analysis was used using 20 Spss and AMOS software to evaluate the research model. The results of the research model showed that according to the Goodness Fitness Index (GFI), 0.913 The model developed in the field of the role of social capital on the formation of desirable behaviors of football spectators with emphasis on the presence of women in sports stadiums has the desired quality.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Social capital
  • spectators
  • football
  • women
  • stadiums

بررسی نقش سرمایه­ اجتماعی بر شکل­دهی رفتارهای مطلوب تماشاگران فوتبال با تاکید بر حضور زنان در ورزشگاه­های ورزشی

محبوبه نقوی[1]

 امیررضا خادم[2]

 

تاریخ دریافت مقاله: 18/1/1399

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:31/3/1399

10.22034/SSYS.2022.1288.1893

 

مقدمه

در عصر حاضر ورزش به بخش مهمی از زندگی اجتماعی و فرهنگی بسیاری از جوامع دنیا بدل شده است (عباس­زاده و همکاران، 1396: 36). ورزش در حکم نهادی اجتماعی با سطوح متعددی از روابط اجتماعی ارتباط دارد و بر عناصر گوناگونی مانند پایگاه اجتماعی، سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی، رسانه­های جمعی، روابط قومی و نژادی، پوشش زبان فرهنگ و ارزش اجتماعی مردم و تماشاگران اثر عمیقی بر جای می گذارد (رحمتی، 1388 :3). بی­تردید از بین فعالیت­های گوناگون ورزشی که در همه دنیا انجام می­شود، فوتبال پرطرفدارترین، پربیننده­ترین و پرمشارکت­ترین فعالیت ورزشی است و گسترش روزافزون آن مرزهای جغرافیایی، نژادی قومی، سیاسی و عقیدتی را درنوردیده است. در سراسر جهان صنعت رویدادهای ورزشی در حال تبدیل به یک روند اجتماعی برای حضور مردم به عنوان تماشاگران در این رویدادهاست (هیل و گرین[3]،147:2000). فوتبال به دلیل تاثیرات چشمگیری که در ارتقای ارتباطات اجتماعی و تغییرات فرهنگی جوانان جامعه دارد، مورد توجه پژوهشگران اجتماعی است. در ورزش مدرن، اقتصاد، سیاست و فرهنگ همگی نقشی ایفا می­کنند و ورزش از حالت تک بعدی خارج شده است. در این رهگذر، تماشاگران فوتبال نیز شکل نوینی به خود گرفته­اند (سودوراکیس و همکاران[4]،2009: 456). تماشاگرانی که برای تماشای مسابقات ورزشی در ورزشگاه حضور می­یابند از اهمیت خاصی برای هر لیگ ورزشی برخوردارند و از مهم­ترین سرمایه­های هر باشگاه حرفه­ای هستند. آنها به لیگ­های ورزشی هویت می­دهند (طالب­پور و همکاران،1395: 24). همچنین حضور بانوان در اماکن ورزشی و ورزشگاه‌ها به‌عنوان تماشاگر، موضوعی است که به‌تازگی اهمیت بیشتری یافته است. ابراز علاقه فراوان زنان برای تماشای بازی‌های ورزشی، از یک‌سو و درخواست و فشار نهادهای بین‌المللی ورزشی مانند فیفا، ‌ای‌اف‌سی، فدراسیون جهانی فوتبال و... از سوی دیگر اهمیت این بحث را بیش از گذشته کرده است. همچنین امروزه در بیشتر جوامع، زنان از فرصت­هایی برابر برای شرکت در فعالیت­های ورزشی محروم و با محدودیت­هایی مواجه اند. محدودیت­های ساختاری و مدیریتی، محدودیت­های مالی و امکاناتی، محدودیت­های فرهنگی و اجتماعی، ازجمله­ این محرومیت­ها هستند- ولی این محرومیت­ها در ایران به دلایل مختلف، به ویژه شرایط فرهنگی، اجتماعی حاکم بر کشور برجستگی بیشتری دارد (منظمی و همکاران، 1390).

ورزش فوتبال به واسطه ایجاد هیجان و حواشی باعث بروز بسیاری از معضلات در جنبه­های فردی و اجتماعی شده است. درگیری در ورزشگاه­های ورزشی، مصاحبه­های تند بازیگران بر علیه یکدیگر و حرکات ناشایست آنان در زمین و .....همه و همه نشان از معضلات صنعت ورزش در جامعه مدرن امروزی دارد. این پدیده­ها در سطوح مختلف و با دلایل گوناگونی بروز کرده و تماشاگران و هواداران را متأثر می­کند. البته بیشتر این رفتارها از جانب هواداران روی می­دهد که می­تواند ناشی از برخی ناهنجاری­ها مانند دوپینگ، شرط بندی، تبانی، ناداوری و رفتارهای غیرمتعارف ورزشکاران باشد (قاسمی و همکاران، 69:1388). اما بسیاری از کارشناسان، مهم‌ترین عوامل به‌وجود آمدن این مشکل را تک‌جنسیتی کردن ورزشگاه‌ها بیان می‌کنند. با توجه به نظر کارشناسان، کشور ما به بلوغ فرهنگی لازم رسیده و شرایط فرهنگی مهیاست تا این طرح، بدون به‌وجود آمدن مشکلات اخلاقی و فرهنگی اجرایی شود (خبرگذاری جمهوری اسلامی، 1399). می‌توان پیش‌بینی کرد عدم تفکیک جنسیتی، «کنترل اجتماعی» لازم برای مشکلات فرهنگی موجود در این اماکن ورزشی را حل خواهد کرد. به نظر می­رسد با حضور بانوان و خانواده­ها در ورزشگاه­ها برای تماشای دیدار ورزشی می­توان نظارت و کنترل اجتماعی را در ورزشگاه تا حد زیادی افزایش داد، زیرا خرده فرهنگ اوباشیگری در مقابله با فرهنگ ناموس پرستی فرصت ابراز وجود و آلوده­سازی محیط ورزشگاه را نخواهد یافت (قراخانلو و نیسیان، 35:1386(. البته جای هیچ بحثی نیست که به‌ دلیل فرهنگ اسلامی کشورمان لازم است تدابیر و برنامه‌های فرهنگی کارشناسی‌شده برای رعایت مسائل فرهنگی و اخلاقی لحاظ شود و برای اجرای هرچه بهتر این طرح، وضع قوانین و مقررات خاص، نظارت صحیح، اجرای مرحله به مرحله، کار فرهنگ‌سازی توسط رسانه‌ها و همراهی و همدلی مردم لازم است. امروزه رسیدن به توسعه، جامعه مدنی، معیارهای جهان شمول و بستر مناسب برای زیست اجتماعی فقط با وجود سرمایه اجتماعی امکان­پذیر است (توسلی و امانی­کلاریجانی، 90:1391). سرمایه اجتماعی، آن دسته از عناصر و ویژگی­های نظام اجتماعی (مانند اعتماد اجتماعی، هنجارهای معامله متقابل و شبکه­های اجتماعی )می­باشد که هماهنگی و همکاری را بین افراد یک جامعه برای دستیابی به سود متقابل تسهیل می­کند. از نظر پاتنام[5]،  اندیشه اصلی سرمایه اجتماعی این است که خانواده، دوستان و همکاران دارایی بسیار مهمی را تشکیل می­دهند که یک فرد می­تواند در شرایط بحرانی از آن­ها بهره گرفته یا برای منافع مادی به کار گیرد (عباس­زاده و همکاران، 1391: 148). سرمایه اجتماعی عنصری مطلوب برای انجام همکاری­های درون گروهی است و هر چه میزان آن بالاتر باشد، دستیابی گروه به اهداف خود بهتر انجام می­گیرد؛ به طوری که سرمایه اجتماعی در یک منطقه یا مکان می­تواند به کنش جمعی منجر شود و در نهایت فرآیند مشارکت و توسعه را پیش ببرد (احمدپور، 1398: 57). در واقع سرمایه اجتماعی بر روابط بین انسان­ها با یکدیگر و با نهادها و ایجاد مشارکت بین آن­ها تاکید دارد (رهید[6]، 2015: 179). بر این اساس، سرمایه اجتماعی می­تواند از عوامل موثر در شکل­دهی رفتارهای مطلوب تماشاگران فوتبال در زمان حضور زنان در ورزشگاه­های ورزشی باشد. تماشاگران جزئی از فوتبال محسوب می­شوند که ساعت­های طولانی وقت خود را- حتی قبل از شروع مسابقه- در ورزشگاه­ها صرف می کنند. ورزشگاه­های فوتبال محیطی را فراهم می­کنند که امکان ابراز وجود تماشاگران در آن وجود دارد. در این محیط، هواداران و تماشاگران یک تیم همدلی و همبستگی خود را به طرق مختلف مانند پوشیدن لباس­های متحدالشکل، حمل پرچم تیم خود، سردادن هماهنگ، شعارهایی برای حمایت از تیم خود و خواندن سرودها و آوازها نشان می­دهند. در مقابل، با سردادن شعارهایی علیه بازیکنان، طرفداران و هواداران تیم مقابل، حتی درگیری­های لفظی و فیزیکی با تماشاگران تیم حریف سعی می­کنند برتری خود را نسبت به آنان نشان دهند. بنابراین، با توجه به اهمیت محیط­های ورزشی در شکل­گیری سرمایه اجتماعی، از یک طرف و وجود برخی مشکلات و مسائل حاشیه­ای در ورزشگاه های فوتبال که به طور عمده تماشاگران زن را متأثر می­کند، از سوی دیگر حضور زنان در ورزشگاه­های ورزشی شایسته­ توجه اساسی به منظور افزایش برابری در ورزش و کاهش شکاف جنسیتی می­باشد که متأسفانه کمتر مورد توجه قرار گرفته است. به بیان دیگر، با توجه به اینکه امروزه ایجاد زمینه­های مناسب برای حضور زنان در جوامع مختلف، موضوعی مهم و ملی تلقی می­شود و میزان حضور یا عدم حضور زنان در فعالیت­ها و محیط­های ورزشی به عنوان شاخص جهانی از وضعیت اجتماعی زنان در جامعه به شمار می­آید، این موضوع در ایران اهمیت بیشتری می­یابد. زنان مسلمان ایرانی نیازمند محیط و امکاناتی مستقل و اختصاصی برای انجام فعالیت­های تربیت بدنی و حضور در محیط­های مختلف ورزشی هستند. از این­رو، لازم است علاه بر حمایت­های برابر با مردان، از حمایت­های قانونی بیشتری به منظور حضور در ورزشگاه­های ورزشی برخوردار شوند.

در همین زمینه، براتلو و همکاران (1394) به بررسی تاثیر سیاست فرهنگی بر ناهنجاری­های فرهنگی– اجتماعی تماشاگران در مجموعه­های ورزشی شهر تهران پرداختند. نتایج نشان داد که باید در زمینه­های فرهنگی، مدیریتی- سیاسی، نهادی- اجتماعی، برنامه­ریزی برای سیاست گذاری­ها، راهبرد­ها و برنامه­ها، اقدام­ها و فعالیت­ها در حوزه ورزش اهتمام ویژهای صورت گیرد بویژه در رشته فوتبال که با هویت ملی و قومی ما گره خورده است. در مجموع، ضروری است که سیاست­های فرهنگی در ایران با حساسیت و آگاهی، از یک سازماندهی منسجم برخوردار گردد. همچنین شفیعی و همکاران (1395) در پژوهشی به ارائه مدل فرایندنگر بروز پرخاشگری و چارچوب کنترل آن در تماشاگران فوتبال پرداختند. نتایج نشان داد عوامل مدیریتی (امنیت، برگزاری، امکانات و تردد)، زمینه­ای (رسانه، فرهنگ، تعارض و رفتار) و عملکردی ()تیم­ها، داوری و مدیریت) از مهمترین عوامل بروز پرخاشگری در بین تماشاگران فوتبال ­است. محمدی ترکمانی و همکاران (1395) در مطالعه­ای به طراحی مدل ارتقای سرمایه اجتماعی میان گروهی هواداران فوتبال پرداختند. نتایج نشان داد که ارتقای سرمایه اجتماعی هواداران فوتبال از طریق پنج بعد ادراک عدالت، ایجاد هویت هواداری، تقویت انسجام اجتماعی، سیاست­های رسانه­ای و آموزش­های حرفه­ای به بازیکنان قابل دستیابی است. همچنین صابری و همکاران (1397) در پژوهشی به بررسی عوامل مؤثر بر بروز واکنش­های رفتاری نامناسب در بین هواداران فوتبال پرداختند. نتایج نشان دادکه ویژگی­های شخصیتی و شخصیت­های شکل­گرفته از عوامل موثر در بروز رفتارهای تماشاگران فوتبال می­باشد. شهبازی­پور و همکاران (1397) هم در پژوهشی به واکاوی وضعیت سیاست­گذاری رسانه­ای در جمهوری اسلامی ایران در زمینه ورزش بانوان پرداختند. نتایج بررسی­ها نشان داد بانوان تا اندازه زیادی از صحنه ورزش غایب­اند و این امر باعث کوچک شمردن حقوق مدنی آنها می­شود و تلاش رسانه­ها درگیری زنـان را در ورزش به حاشیه می­کشاند. برای خـروج از ایـن وضـعیت و استفاده مطلوب جایگاه رسانه­ای، ناگزیر از بازنگری در برنامه­ها و اتخاذ راهکارها و راهبردهایی در جهت ایجـاد تعامـل هرچـه بیشتر با رسانه­ها هستیم. همچنین نتایج پژوهش مرادی­سیاسر و همکاران (1397) نشان داد که مهم­ترین عامل در گرایش تماشاگران فوتبال به خشونت، بی­عدالتی و ناداوری می­باشد. نظری­آزاد و همکاران (1397) بیان نموده­اند که دلیل عدم اجازه به زنان برای حضور در بسیاری از رشته­های ورزشی به بهانه­ مغایرت با موازین شرعی می­باشد. گری و همکاران (1398) در پژوهشی دریافتند که تساوی حقوق تماشاگران مرد و زن فوتبال، اقدامات شرعی در اجتماعات زنان و مردان در ورزشگاه­ها، رعایت اصول مدنی زنان تماشاگر، رعایت قوانین ورزشگاه­ها، خصوصیات جمعیت­شناختی بانوان، توسعه امنیت ورزشگاه­ها برای بانوان تماشاگر، طراحی بلیت­های خانوادگی، تقویت برنامه­های رسانه­ای، گذراندن دوره­های آموزشی میزبانی و رونق کانون­های هواداری از عوامل موثر بر مقدمات حضور بانوان تماشاگر می­باشد. نتایج مطالعات کویان چوگلا و همکاران[7] (2015) حاکی از آن است که علل اصلی گرایش­های خشونت­آمیز طرفداران قبل از بازی مربوط به وقایع گذشته و انتشارات رسانه­ای در طول و پس از بازی مربوط به اشتباه داوران و رفتارهای منفی حریف می­باشد. نتایج پژوهش بوش­من[8] و همکاران (2016) نشان داد که رسانه­ها به روش­های مختلفی بر روی رفتار افراد تاثیر می­گذارند و تاثیرگذاری رسانه­ها بر افراد ظریف است و به آسانی قابل مشاهد نیست. افراد از رفتارهایی که در رسانه­ها به تصویر کشیده می­شوند، تقلید می­کنند و در بلند مدت این رفتارها را از طریق فرایند مشاهده یاد می­گیرند. همچنین کلگمن[9] (2017) معتقد است اگرچه زنان ممکن است اطلاعات کم و ناچیزی نسبت به مردان در زمینه فوتبال داشته باشند، اما نمی­توان از علاقه فراوان آنها به این رشته مردمی به­عنوان گزینه­ای پرطرفدار جهت گذران اوقات فراغت چشم­پوشی کرد. مارتا[10] و همکاران (2018) در پژوهشی به بررسی نقش ارتباطات اجتماعی و درون گروهی در شکل­دهی رفتار تماشاگران فوتبال پرداختند. نتایج نشان داد که نحوه و چگونگی طراحی عوامل روانی و موقیعتی، نقش اساسی در رفتار تماشاگران فوتبال دارد. همچنین نتایج پژوهش ژو[11] و همکاران (2018) نشان داد که میزان سرمایه اجتماعی ایجاد شده در نتیجه سطح درگیری و نوع رویداد متفاوت است. علاوه بر این، چهار پیامد مثبت حاصل از سرمایه اجتماعی در نتیجه مشارکت در رویدادهای ورزشی عبارت اند از: نگرش و رفتارهای حمایتی، تأثیر مثبت بر دیگران، رفتارهای اجتماعی و افزایش جامعه پذیری روزمره. با ایجاد این نتایج مثبت در بین شرکت کنندگان در رویدادهای ورزشی، سرمایه اجتماعی این ظرفیت را دارد که به توسعه و بهزیستی جامعه کمک کند.

مرور تحقیقات پیشین نشان می­دهد که بیشتر پژوهش­های صورت گرفته در کشور به بررسی علل بروز رفتارهای نابهنجار تماشاگران فوتبال پرداخته و تاکنون پژوهشی در قالب بررسی نقش سرمایه اجتماعی - به عنوان عاملی فرهنگی- رفتاری- بر شکل­دهی رفتارهای مطلوب تماشاگران فوتبال با تاکید بر حضور زنان در ورزشگاه­های ورزشی انجام نگرفته است. با توجه به اهمیت این مسائل در بخش ورزش ایران، پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به پرسشی زیر است:

 آیا ابعاد سرمایه اجتماعی بر شکل­دهی رفتارهای مطلوب تماشاگران فوتبال در زمان حضور زنان در ورزشگاه­های ورزشی تاثیر دارند؟

همچنین هدف اصلی پژوهش، دستیابی به مستندات و شواهد متقن به منظور به کارگیری مؤثر سرمایه اجتماعی به منظور تقویت رفتارهای مطلوب تماشاگران فوتبال در زمان حضور زنان در ورزشگاه­های ورزشی است .

روش شناسی پژوهش

پژوهش حاضر با توجه به روش انجام پژوهش، روش آمیخته از نوع اکتشافی متوالی (ابتدا روش کیفی و سپس روش کمی) بود. برای ساخت مدل مفهومی پژوهش در ابتدا از تحلیل محتوا (مصاحبه کیفی با افراد متخصص) و استفاده از مطالعه مقالات، اسناد و مدارک و ابزار مصاحبه استفاده شد. طی مصاحبه حضوری و نیمه­ساختار یافته با لیدرهای تماشاگران تیم ملی، اعضای کانون هواداران فوتبال که در دیدار تیم ملی مردان ایران و کامبوج در مسابقات مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۲0 در ورزشگاه­ها حضور داشته­اند، ورزشکاران حرفه­ای، مربیان، مدیران ورزشی، روانشناسان و جامعه­شناسان ورزشی و متخصصان رسانه­های ورزشی، به شناسایی و دسته­بندی مولفه­های سرمایه اجتماعی که در شکل­دهی رفتار مطلوب تماشاگران فوتبال در زمان حضور زنان در ورزشگاه­ها نقش موثر داشتند، پرداختیم. نمونه­ آماری در بخش کیفی شامل 23 نفر بود که به صورت غیراحتمالی و به روش گلوله برفی انتخاب شده­ بودند. در مرحله کمی به منظور ارزیابی مدل ارائه شده در تحقیق، بیشترین توجه در مباحث مرتبط با حجم نمونه به پیچیدگی مدل اختصاص یافته است. در مباحث مرتبط با پیچیدگی مدل توجه اصلی، بیشتر مربوط به تعداد متغیرهای مشاهده شده یا معرف­ها، تعداد سازه­ها یا عامل­ها و تعداد پارامترهای آزاد برای برآورد بود. در تحقیق با توجه به تعداد پارامترهای موجود در مدل طراحی شده و یافته­های مرحله کیفی تحقیق، به ازای هر پارامتر 20 نمونه انتخاب شده­اند (مک­کلام[12] و همکاران، 2001: 635). تعداد نمونه تحقیق با توجه به تعداد پارامترهای موجود 200 نفر شامل لیدرهای تماشاگران در ورزشگاه­ها، ورزشکاران حرفه­ای، مربیان، مدیران ورزشی، روانشناسان و جامعه­شناسان ورزشی و متخصصان رسانه­های ورزشی بود. با توجه به متفاوت بودن گروه­های موجود در جامعه آماری، از روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی استفاده گردید (جدول 1):

جدول 1: نمونه آماری تحقیق در بخش کمی

گروه

فراوانی

درصد

لیدرهای تماشاگران

10

5

ورزشکاران حرفه­ای

10

5

تماشاگران ورزشی زن و مرد و اعضای کانون هواداران

130

65

مربیان و مدیران ورزشی

35

5/17

روانشناسان و جامعه­شناسان ورزشی

10

5

متخصصان رسانه­های ورزشی

5

5/2

جمع

200

100

 

 

 

 

 

 

 

به منظور گردآوری داده­ها در مرحله کمی تحقیق، از پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از مفاهیم بخش کیفی استفاده شد. این پرسشنامه شامل 45 سوال با گویه­های هم وزن بود که با استفاده از مقیاس پنج ارزشی (خیلی کم تا خیلی زیاد) طراحی گردیده بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط 10 نفر از مربیان، جامعه­شناسان و روانشناسان ورزشی تأیید شد. پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی و محاسبه گردید (824/0=α). در مرحله کمی تحقیق، از تحلیل عاملی اکتشافی و سپس تاییدی با استفاده از نرم افزار20 Spss و نرم افزار AMOS جهت بررسی مدل ساختاری متغیرهای پژوهش و ارزیابی مدل پژوهش استفاده شده است.

یافته های پژوهش

فرایند تحلیل اطلاعات در نظریه­پردازی داده بنیاد مبتنی بر سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی است. در کدگذاری باز مصاحبه­ها تجزیه و تحلیل، نکات کلیدی مصاحبه­ها استخراج و کدگذاری شدند و در مرحله دوم به تحلیل مفاهیم، نشان­ها و کدگذاری گزینشی بر اساس نقش سرمایه اجتماعی بر شکل­دهی رفتار مطلوب تماشاگران ورزشی پرداخته شده­ است. نشان­ها در قالب 10 مفهوم طبقه­بندی شدند: احساس اعتماد و امنیت؛ ظرفیت پذیرش تفاوت­ها؛ مشارکت اجتماعی؛ عمل­گرایی اجتماعی؛ همکاری؛ ارزش زندگی؛ مشارکت مدنی؛ هنجارپذیری؛ پیوندهای­کاری و حمایت اجتماعی(جدول 2).

جدول 2:کدگذاری باز و محوری(شناسایی مفاهیم و مقوله­ها)

مقوله

مفهوم

نشان

سرمایه اجتماع

احساس اعتماد و امنیت

1. عدم سوگیری در ارائه گزارش­های ورزشی تیم­های ورزشی

2. عدم توجه به نفع شخصی یا گروهی در راستای ارائه حقیقت در رسانه­های ورزشی

3. کیفیت خدمات ارائه شده در ورزشگاه­های ورزشی

4. طراحی و جذابیت فضای ورزشگاه­های ورزشی

5. امنیت فیزیکی و استانداردسازی ورزشگاه­های ورزشی (جلوگیری از اغتشاشات و آشوب توسط اوباش)

6. احساس امنیت ادراک شده توسط تماشاگران در طول مسابقات و در محیط ورزشگاه­های ورزشی

 

جدول 2: کدگذاری باز و محوری(شناسایی مفاهیم و مقوله­ها)

مقوله

مفهوم

 

نشان

سرمایه اجتماعی

 

(نسبت به مال، ناموس، حیثیت، هویت، ارتباطات، تفکرات و ارزش های خود در زمان حال و آینده)

7. تعیین مکان مناسب و ویژه برای خانواده­ها و زنان

8. برنامه­ریزی­های دقیق و اصولی در فرایند عرضه خدمات و همچنین مسئولیت­پذیری

9. میزان توجه مدیران امنیت اماکن و رویدادهای ورزشی به وظایف قانونی مراقبت از تماشاگران، بازیکنان در زمینه تروریسم، هولیگانیسم و وندالیسم  و بی­نظمی­های جمعیتی

10. نحوه عملکرد و رفتار بازیکنان در رویدادهای ورزشی و حضور کادر فنی مجرب در کنار تیم­های ورزشی

11. نحوه برخورد مدیریت و کارکنان اجرایی ورزشگاها با تماشاگران ورزشی

12. تعداد کارکنان در حوزه ارائه خدمات به تماشاگران ورزشی در ورزشگاه­ها

13. میزان پاسخگویی مسئولان در مورد اتفاقات نابهنجار ورزشگاه های ورزشی در زمان برگزاری فوتبال و

وضع و اعمال قوانین و مقررات در زمینه تماشاگگران ورزشی در ورزشگاه­ها

ظرفیت پذیرش تفاوت­ها

14. توجه به تفاوت­های زنان و مردان و ارائه خدمات در ورزشگاه­های ورزشی متناسب با نیازهای تفاوت در حالت­های روانی و روحی زنان تماشاگران

15. بهره گیری از ظرفیت­های تماشاگران زن در راستای توسعه نهضت هواداری در ورزش فوتبال

16. بهره­گیری از قدرت و توانایی زنان در راستای توسعه اخلاق و ارائه رفتار مطلوب در بین تماشاگران

توجه به نقش­های متفاوت زنان در جامعه (مادر، همسر)

مشارکت اجتماعی

17. فرهنگ­سازی در ورزشگاه­ها

18. زنده کردن روح ورزش

19. یافتن الگوهای ورزشی مناسب به منظور حضور زنان در ورزشگاه­های ورزشی

20. تقویت ورزش زنان از راه دیدن مسابقات برتر

21. رواج فرهنگ ناموس­پذیری

22. مقابله با خرده­فرهنگ اوباشگری در ورزشگاه­های ورزشی

23. تقویت مظاهر فرهنگی از سوی تماشاچیان و ورزشکاران مرد

24. حمایت تشکل های بانوان از فوتبال

25. رواج حضور بانوان تماشاگر در ورزشگاه­ها

عمل­گرایی اجتماعی

26. بروز تحولات اجتماعی در خلال فوتبال

27. ارائه معانی و تفسیرهای صادقانه در پخش اخبار از ورزشکاران و رویدادهای ورزشی

28. عدم اعمال سلیقه و سوگیری شخصی در ارائه اطلاعات

29. عدم ایجاد حساسیت کاذب نسبت به برخی از رویدادهای ورزشی در رسانه­ها

30. عدم پرداختن به حاشیه­های جنجال برانگیز نظیر شایعات، رجز خوانی، برقراری ارتباطات و انتشار اطلاعات در زمینه مسابقات فوتبال براساس توقعات و اصول اخلاقی

31. ارائه اطلاعات درست از حواشی ورزشی به تماشاگران

32. دستیابی اطلاعات از منابع دست اول

33. فوتبال به مثابه کنش اجتماعی و عامل اجتماعی شدن در سطح آماتوری

جدول 2- کدگذاری باز و محوری(شناسایی مفاهیم و مقوله­ها)

مقوله

مفهوم

نشان

سرمایه اجتماعی

همکاری

34.  مشارکت دسته جمعی در ورزشگاه­ها به منظور توسعه نهضت داوطلبی بین زنان و مردان تماشاگر

35. مشارکت در اجرای برنامه­های دسته جمعی توسط زنان و مردان به منظور فرهنگ­سازی در ورزشگاه­ه

36. ارتقای مدیریت تماشاگران و به کارگیری زنان در پست­های مدیریتی

ارزش زندگی

37. گذراندن اوقات فراغت به صورت خانوادگی و گروهی

38. یک برنامه­ریزی مطلوب فراغتی از نوع ورزشی، کاهش آسیب پذیری زنان و خانواده­ها

39. توجه به جایگاه و شان زنان در فرهنگ و سنت ایرانی و در آموزه­های دین مبین اسلام

شرم فرهنگی و ارزشی مردان (حجب و حیای مردان در حضور زنان که از ویژگی­های عرفی– ملی ایرانیان است)

40. میزان کارایی در زندگی اجتماعی زنان

41. ارتقای بینش و معرفت عمومی مردم نسبت به حضور زنان در جوامع ورزشی

مشارکت مدنی

42. حفظ حقوق شهروندی زنان در عرصه ورزش

43. افزایش تعاملات اجتماعی زنان

44. توسعه عدالت اجتماعی

45. عدالت‌جنسیتی

46. توسعه ارتباطات اجتماعی زنان در عرصه ورزش فوتبال

47. شناخت قوانین و مقررات ورزشی و اطلاعات عمومی ورزشی

48. دانش داوری و دانش مربیگری فوتبال در بین زنان، تسلط به گفتمان ورزشی

49. توانایی تجزیه و تحلیل و قدرت قضاوت و اظهار نظر در زمینه فوتبال حرفه­ای در بین تماشاگران زن

50. اجتناب از قضاوت ذهنی و شخصی در ارائه اطلاعات ورزشی به زنان تماشاگر فوتبال

51. وضع مقررات خاص به منظور حضور زنان در ورزشگاه­ها

هنجارپذیری

52. برگزاری رویدادهای فوتبال به طریقی که باعث توسعه آگاهی و درک روابط اجتماعی موجود در رفتارهای بین تماشاگران شود

53. عدم ارائه خشونت و مسائل جنسی در رویدادهای فوتبال

54. شکل­دهی هنجارهای ذهنی تماشاگران ورزش فوتبال در راستای توسعه حضور زنان در ورزشگاه­ها

55. ایجاد رفتارهای اجتماعی و تربیتی منطبق با اصول و سنت­های پسندیده اسلامی و ملی

56. عدم ارائه نگرش مردسالاری در ورزش فوتبال

57. ذکر بایدها و نبایدهای حضور زنان در ورزشگاه­های فوتبال (حل و فصل مسائل دینی و شرعی مرتبط با حضور زنان تماشاگر در ورزشگاه­ها)

پیوندهای­کاری

58. بازنگری در سیاست­های خارجی باتوجه به اهمیت ورزش در مجامع بین المللی و همچنین برنامه­ریزی در سیاست­های داخلی با توجه به نقش کلیدی ورزش فوتبال و جایگاه آن در بین جوانان و زنان در قالب برنامه های بلند مدت

59. تاکید بر وجود نظام جامع اطلاع رسانی در ورزش

60. تاکید بر اجرای قوانین اجتماعی و حقوقی در زمینه تخلفات تماشاگران مسابقات فوتبال

61. به کارگیری کارکنان متخصص در بخش­های مختلف ورزشگاه­های ورزشی

62. آموزش کافی در زمینه مسائل اخلاق ورزشی حرفه­ای در بین تماشاگران فوتبال

 

جدول 2: کدگذاری باز و محوری(شناسایی مفاهیم و مقوله­ها)

مقوله

مفهوم

نشان

 

پیوندهای­کاری

63. برنامه­ریزی و هدف­گذاری برای مسئولیت اجتماعی، اخلاقی،آموزش و توانمندسازی تماشاگران

64. فعالیت دانشکده های علوم ورزشی به منظورتوسعه  اشاعه فرهنگ تماشای رویدادهای ورزشی

حمایت اجتماعی

65. دولتی بودن ورزش فوتبال

66. درگیر شدن رسانه­ها در برخورد منافع گروه­های مختلف در ورزش فوتبال

67. تنظیم اخبار و گزارش­ها در رویدادهای فوتبال تنها بر اساس سلیقه­های گروه­های خاص

 رونق کانون هواداری

 

در گام بعدی محقق بر اساس نتایج کدگذاری باز و محوری به کدگذاری انتخابی و ارائه نظریه پرداخت(شکل 1). در جامعه ورزش کنونی، شناسایی نقش سرمایه اجتماعی در شکل­دهی رفتار مطلوب تماشاگران فوتبال در زمان حضور زنان در ورزشگاه­های ورزشی نیازمند اکتشاف، فرایندها، ساختارها و پارادایم­های خاصی است. در این فرایند ضروری است به مولفه­­های سرمایه اجتماعی شامل احساس اعتماد و امنیت؛ ظرفیت پذیرش تفاوت­ها؛ مشارکت اجتماعی؛ عمل­گرایی اجتماعی؛ همکاری؛ ارزش زندگی؛ مشارکت مدنی؛ هنجارپذیری؛ پیوندهای­کاری و حمایت اجتماعی توجه ویژه ای شود. از نظر محققان سازمانی، احساس اعتماد هم به عنوان مقدمه­ای برای عمل جمعی موفقیت­آمیز است و هم می­تواند به منزله نتیجه اعمال جمعی موفق قلمداد گردد. این بعد برای اینکه افراد بتوانند در کنار یکدیگر بر روی پروژه­های مشترک کار کنند لازم است (جوان­پور و همکاران، 1396: 117).  اعتماد در بین تماشاگران فوتبال در ورزشگاه­های ورزشی نتیجه برهم کنش­های موجود گروه­ها، انجمن­ها و فعالیت اجتماعی است. اعتماد تماشاگران به همان اندازه که یک نگرش شخصی است، یک دارایی ضروری اجتماعی به منظور حضور زنان و خانواده­ها در ورزشگاه­ها هم هست. اعتماد تسهیل­کننده­ مبادلات در فضای اجتماعی است؛ هزینه­ مذاکرات و مبادلات اجتماعی را به حداقل می­رساند و در حل مسائل مربوط به نظم اجتماعی در ورزشگاه­های فوتبال نقش تعیین­کننده­ای دارد. به تعبیری، مفاهیم مربوط به اعتماد به­طور بالقوه روابط اجتماعی را توصیف می­کند- این مفهوم یکی از مولفه­های اساسی و پراهمیتی است که در مرکز ثقل این پژوهش قرار دارد. ظرفیت پذیرش تفاوت­ها بین زنان و مردان نیز از عناصر سرمایه اجتماعی است. حضور تماشاگران زن در ورزشگاه­ها و سالن­های ورزشی در بسیاری از کشورها، عادی تلقی می­شود و از این نظر تفاوتی میان زن و مرد وجود ندارد. اما با توجه به ارزش­های فرهنگی و اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران ایجاب می­کند که برای حضور زنان به عنوان تماشاچی مسابقات مردان تعریف ویژه­ای صورت گیرد تا این ارزش­ها خدشه­دار نشود و زنان هم بتوانند به حقوق خود دست یابند. از سوی دیگر، حضور زنان در ورزشگاه­ها نیازمند مشارکت اجتماعی نهاد­ها و گروه­های اجتماعی مختلف از جمله: نهادهای اجتماعی- فرهنگی، رسانه­ها و نیروی انتظامی می­باشد. همچنین یکی دیگر از عناصر سرمایه اجتماعی، عمل­گرایی اجتماعی است. با توجه به ‌این‌که زنان نیمی از افراد جامعه انسانی و همچنین مادران آینده جامعه را تشکیل می‌دهند، توجه به سلامت جسمی، روانی و اجتماعی آنان از اهمیت بالایی برخوردار است. در نتیجه اتخاذ خط مشی­های عمل­گرایانه و واقع­بینانه توسط دولت­مردان و همکاری در زمینه ایجاد زیر­ساخت­های فیزیکی و فرهنگی به منظور حضور زنان در ورزشگاه­های فوتبال ضروری است. یکی دیگر از طبقات حاصل از مرحله کدگذاری محوری در راستای شکل­دهی رفتار مطلوب تماشاگران در ورزشگاه­های ورزشی، ارزش زندگی است. ارزش زندگی، احساس رضایت­مندی فرد از زندگی و با ارزش دانستن خود در جامعه است و باور به اینکه جامعه نیزدر مقابل احترام لازم را به آن­ها می­گذارد. متأسفانه در کشور ما محدودیت‌های بسیاری سد راه زنان در امر ورزش، چه به عنوان تماشاگر و چه ورزش قهرمانی وجود دارد و همین امر در سبک زندگی سالم و غنای اوقات فراغت نسل جوان و زنان کشورمان تأثیر منفی بر جای گذاشته است. با توجه به وجود این مشکلات و محدودیت‌ها، لازم است مسئولان توجه ویژه‌ای به برطرف کردن این کاستی‌ها و غنی‌سازی اوقات فراغت زنان به عنوان نیمی از افراد جامعه داشته باشند و زمینه مساعد برای گسترش حضور و مشارکت مدنی زنان در ورزشگاه­های فراهم آورند. مشارکت زنان در رویدادهای ورزشی به عنوان تلاقی ساختار فرهنگی و اجتماعی در هر جامعه­ای است. به منظور حضور زنان در ورزشگاه­ها ضروری است به هنجارها و ارزش­های اجتماعی جامعه اسلامی در ورزشگاه­های فوتبال توجه شود. هنجارشکنی موجود در ورزشگاه­های ورزشی مانع توسعه حضور تماشاگران زنان در ورزشگاه­های فوتبال است، زیرا پایه­های ارزشی جامعه را زیر سؤال می­رود و کم­کم به آنومی(شرایط آشفته و نابسامان) منجر خواهد شد. مطابق با متن مصاحبه­های انجام گرفته، یکی دیگر از مولفه­های اثرگذار بر شکل­دهی رفتار مطلوب تماشاگران در ورزشگاه­ها، وجود پیوندکاری و مشارکت نهادهای مختلف در برگزاری رویدادهای فوتبال است. با این وصف، لزوم مساعدت و مشارکت و کنترل نهادهای غیرورزشی در ورزش احساس می‌شود. در واقع مدیریت کلان ورزشی را نباید در چهارچوب وزارت ورزش و جوانان معنا کرد و بار سنگین این مسئولیت را یک‌تنه به دوش آن مرجع انداخت. همچنین میزان حمایت اجتماعی و نحوه مشارکت افراد مختلف با زمینه­های اجتماعی و فرهنگی متفاوت در تماشای مسابقات فوتبال نفش تعیین­کننده­ای در ارائه رفتارهای مطلوب دارد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شکل1: نقش سرمایه­ اجتماعی بر شکل­دهی رفتارهای مطلوب تماشاگران فوتبال با تاکید بر حضور زنان در ورزشگاه­ها

به منظور بررسی نتایج کمی به دست آمده از مرحله کیفی، پرسشنامه­ای تهیه و توسط تماشاگران و هواداران ورزشی، لیدرها، ورزشکاران حرفه­ای، مربیان و مدیران ورزشی، روانشناسان و جامعه­شناسان ورزشی و متخصصان رسانه­های ورزشی تکمیل گردید. برای اندازه­گیری روایی سازه پرسشنامه، از روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. با توجه به نتایج، شاخص­های بار عاملی تمامی سوالات بالاتر از 3/0 و آماره آنها بزرگتر از قدرمطلق 96/1 می­باشد. بنابراین تمامی شاخص­های مربوط به سرمایه اجتماعی از نقشی موثر در شکل­دهی رفتار ورزشکاران حرفه­ای- با مقادیر t و بارعاملی مورد قبول- برخوردارند و برای سنجش این متغیر شاخص­های مناسبی می­باشند (جدول 3).

جدول 3:  نتایج تحلیل عاملی تأییدی (روایی سازه) پرسشنامه ابعاد سرمایه اجتماعی مؤثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران ورزشی

پرسشنامه

سؤال

بارعاملی

 

t

 

پرسشنامه

سؤال

بارعاملی

 

t

ابعاد سرمایه اجتماعی مؤثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران ورزشی

q1

40/0

185/4

ابعاد سرمایه اجتماعی مؤثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران ورزشی

q24

85/0

660/4

 

q2

86/0

606/4

q25

86/0

796/4

q3

57/0

174/4

q26

63/0

617/4

q4

55/0

707/4

q27

53/0

549/4

q5

36/0

788/4

q28

43/0

494/4

q6

73/0

685/4

q29

40/0

796/4

q7

77/0

563/4

q30

51/0

772/4

q8

92/0

876/4

q31

71/0

254/4

q9

83/0

600/4

q32

43/0

686/4

q10

73/0

109/4

q33

64/0

194/4

q11

97/0

644/4

q34

56/0

967/3

q12

71/0

550/4

q35

93/0

678/4

q13

64/0

586/4

q36

54/0

590/4

q14

67/0

755/4

q37

57/0

798/4

q15

91/0

602/4

q38

85/0

489/4

q16

83/0

245/4

q39

88/0

364/4

q17

72/0

622/4

q40

53/0

630/4

q18

93/0

422/4

q 41

40/0

390/4

q19

57/0

687/4

q42

55/0

328/4

q20

66/0

830/4

q43

42/0

739/4

q21

73/0

437/4

q44

82/0

324/4

q22

69/0

447/4

q45

55/0

340/4

q23

76/0

617/4

 

 

 

 

در این پژوهش برای تعیین و شناسایی ابعاد سرمایه اجتماعی مؤثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران فوتبال از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. به همین دلیل پیش از انجام تحلیل عاملی، به منظور اطمینان از کافی بودن تعداد نمونه­ از معیار کایرز- مِی­یِر- اولکین[13] (KMO) و برای تعیین همبستگی بین گویه­ها از آزمون بارتلت[14] استفاده گردید (جدول4).

جدول 4: نتایج آزمون بارتلت و KMO

 

مقدار

مقدار کایرز می یر و اوکلین (کفایت حجم نمونه)

759/0

آزمون کرویت بارتلت

مقدار کای اسکوآر (2χ)

97/159

درجه آزادی

119

سطح معناداری

001/0

 

 با توجه به یافته­های جدول 4 مقدار KMO به دست آمده 759/0 می­باشد. این مقدار بیانگر این موضوع است که تعداد نمونه­های تحقیق به منظور تحلیل عاملی کفایت می­کند و انجام تحلیل عاملی برای داده­های مورد نظر امکان­پذیر است و می­توان داده­ها را به یک سری عامل­های پنهان تقلیل داد. همچنین نتایج آزمون بارتلت (001/0=Sig، 97/1559=2χ) نشان می­دهند بین گویه­ها همبستگی بالایی وجود دارد. ازاین­رو، استفاده از تحلیل عاملی برای شناسایی ابعاد سرمایه اجتماعی مؤثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران فوتبال مناسب است. بر اساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی- حاصل ترکیب 45 گویه مورد نظر در تحقیق که قابل تقلیل بوده است- می­توان گفت که ده عامل به عنوان ابعاد سرمایه اجتماعی مؤثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران فوتبال شناسایی شدند و توان پیشگویی این عوامل بر اساس مجموع درصد واریانس تجمعی عامل­ها برابر با 38 درصد است. بنابراین در طراحی مدل ابعاد سرمایه اجتماعی مؤثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران فوتبال ده عامل مؤثرند:  1- احساس اعتماد و امنیت (18/0)، 2- ظرفیت پذیرش تفاوت­ها (63/0)، 3- مشارکت اجتماعی (24/0)، 4- عمل­گرایی اجتماعی (49/0)، 5- همکاری (30/0)، 6- ارزش زندگی (84/0)، 7- مشارکت مدنی (22/0) 8- هنجارپذیری (37/0)، 9- پیوندهای­کاری (55/0)، 10- حمایت اجتماعی (36/0)  و رفتار مطلوب (38/0) (شکل 2).

 

شکل 2: نتایج بررسی سهم واریانس ابعاد سرمایه اجتماعی مؤثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران فوتبال

برای آزمون اینکه آیا مدل ابعاد سرمایه اجتماعی موثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران از برازش مناسبی برخوردار است، از شاخص­های برازش- برازش مطلق، تطبیقی و مقتصد- استفاده شد. براساس نتایج، مقدار نسبت آماره کای اسکوآر (χ2) برابر با 519/242 با درجه آزادی 119 برابر با 702/2 است. از آنجا که این مقدار بین 1 الی 3 قرار دارد، نشان دهنده تأیید مدل می باشد. شاخص نیکویی برازش[15](GFI) 913/0 است که نشان دهنده قابل قبول بودن این میزان برای برازش مطلوب مدل است. مقدار ریشه میانگین مربعات خطای برآورد(RMSEA)[16] که شاخص دیگر نیکویی برازش است نیز 067/0 می­باشد که با توجه به اینکه کمتر از 08/0 است، قابل قبول و نشان دهنده تأیید مدل پژوهش می­باشد. دیگر شاخص­های نیکویی برازش شامل مقدار شاخص توکر- لویس(TLI)[17] 921/0 ؛ شاخص برازش بنتلر- بونت(BBI)[18] 92/0 ؛ شاخص برازش تطبیقی(CFI)[19] 918/0 و شاخص برازش مقتصد هنجار شده(PNFI)[20]621/0 نیز همگی نشان دهنده برازش مطلوب و تأیید مدل ابعاد سرمایه اجتماعی موثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران فوتبال می­باشند (جدول 6).

جدول6:  شاخص‌های برازش مدل ابعاد سرمایه اجتماعی موثر بر شکل­دهی رفتار تماشاگران فوتبال

 

شاخص برازش

میزان

ملاک

تفسیر

مطلق

کای اسکوآر (χ2)

519/242

-

-

درجه آزادی (df)

119

-

-

نسبت کای اسکوآر به درجه آزادی (χ2/df)

702/2

بین 1 تا 3

برازش مطلوب

شاخص نیکویی برازش (GFI)

913/0

بیش از90/0

برازش مطلوب

تطبیقی

شاخص توکر- لویس (TLI)

921/0

بیش از90/0

برازش مطلوب

شاخص برازش بنتلر- بونت (BBI)

92/0

بیش از90/0

برازش مطلوب

شاخص برازش تطبیقی(CFI)

918/0

بیش از90/0

برازش مطلوب

 

مقتصد

ریشه میانگین مربعات خطای برآورد (RMSEA)

067/0

کمتر 08/0

برازش مطلوب

شاخص برازش مقتصد هنجار شده (PNFI)

621/0

بیشتراز05/0

برازش مطلوب

 

بحث و نتیجه­گیری

ورزش پدیده­ای منحصر به فرد است که اغلب مردم به آن گرایش دارند. با حرفه­ای شدن ورزش فوتبال و افزایش هیجانات ناشی از مسابقات آن که بخشی از آن مرهون گزارش­های رسانه­ای است، به تدریج بر تعداد تماشاگران این رشته ورزشی افزوده شده است؛ به طوری که در برخی مسابقات جمیعت حاضر در ورزشگاه­ها به بیش از 100 هزار نفر هم می­رسد. از سوی دیگر، سرمایه اجتماعی به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به عنوان منبع با ارزشی اشاره می­کند که با خلق هنجارها و اعتماد متقابل موجب تحقق اهداف رفتاری مطلوب در بین تماشاگران فوتبال در زمان حضور زنان در ورزشگاه­ها می­شود.

با توجه به نتایج پژوهش، احساس اعتماد و امنیت به عنوان یکی از مولفه­های سرمایه اجتماعی نقشی موثر در شکل­دهی رفتارهای تماشاگران فوتبال دارد. اعتماد و امنیت اجتماعی یکی از محورهای اصلی سرمایه اجتماعی است. اعتماد به عنوان مقدمه­ای برای عمل جمعی موفقیت­آمیز می­تواند به منزله نتیجه اعمال جمعی موفق هم قلمداد گردد. اعتماد و امنیت اجتماعی بدین منظور که افراد بتوانند در کنار یکدیگر بر روی پروژه­ای مشترک کار کنند، لازم است. امنیت و اعتماد به عنوان یکی از سرمایه­های باارزش در ورزش حرفه­ای تلقی می­شود. وجود این سرمایه در بین ورزشکاران و تماشاگران ورزشی موجب پایین آمدن سطح هزینه­های اجتماعی و اقتصادی و اقدامات مختلف می­شود. نتایج این پژوهش با نتایج پژوهش شفیعی و همکاران (1395)، محمدی­ترکمانی و همکاران (1395)، عباس­زاد و همکاران (1396)، مرادی­سیاسر و همکاران (1397)، گری و همکاران (1397)، کویان چوگلا (2015) و بوش­من و همکاران (2016) همسو می­باشد. همچنین، نتایج نشان داده است که  عدم سوگیری در ارائه گزارش­های ورزشی تیم­های ورزشی، عدم توجه به نفع شخصی یا گروهی در راستای ارائه حقیقت در رسانه­ها، عدم ارائه گزارش­های گزینشی و تفسیر اطلاعات در راستای نفع شخصی فرد و گروهی تیم­های ورزشی حرفه­ای، کیفیت خدمات ارائه شده در ورزشگاه­ها، طراحی و جذابیت فضای ورزشگاه­ها، امنیت فیزیکی ورزشگاه­ها (استانداردسازی اماکن ورزشی به منظور جلوگیری از اغتشاشات و ایجاد آشوب توسط اوباشگران)، احساس امنیت ادراک شده توسط تماشاگران در طول مسابقات و در محیط ورزشگاه­ها (نسبت به مال، ناموس، حیثیت، هویت، ارتباطات، تفکرات و ارزش های خود در زمان حال و آینده)، تعیین مکان مناسب و ویژه برای خانواده­ها و زنان، برنامه­ریزی­های دقیق و اصولی در فرایند عرضه خدمات و همچنین مسئولیت­پذیری، میزان توجه مدیران امنیت اماکن و رویدادهای ورزشی به وظایف قانونی مراقبت از تماشاگران و بازیکنان در زمینه تروریسم، هولیگانیسم و وندالیسم  و بی­نظمی­های جمعیتی، نحوه عملکرد و رفتار بازیکنان در رویدادهای ورزشی، حضور کادر فنی مجرب در کنار تیم­های ورزشی، نحوه برخورد مدیریت و کارکنان اجرایی ورزشگاها با تماشاگران ورزشی، تعداد کارکنان در حوزه ارائه خدمات به تماشاگران ورزشی در ورزشگاه­ها، میزان پاسخگویی مسئولان در مورد حوادث و اتفاقات نابهنجار ورزشگاه­های ورزشی در زمان برگزاری مسابقات فوتبال و وضع و اعمال قوانین و مقررات در زمینه تماشاگران ورزشی در ورزشگاه­ها از پیش شرط­های لازم برای ایجاد «احساس اعتماد و امنیت» و در نهایت توسعه سرمایه اجتماعی در بین تماشاگران فوتبال در ورزشگاه­هاست.

یکی دیگر از عوامل موثر در ارتقای سرمایه اجتماعی تماشاگران فوتبال به منظور شکل­دهی رفتار مطلوب در ورزشگاه­ها در زمان حضور زنان، پذیرش تفاوت­ها در بین زنان و مردان است که شامل توجه به تفاوت­های زنان و مردان و ارائه خدمات در ورزشگاه­ها متناسب با نیازهای آنان؛ تفاوت در حالت­های روانی و روحی زنان تماشاگران، بهره گیری از ظرفیت­های تماشاگران زن در راستای توسعه نهضت هواداری در ورزش فوتبال، بهره­گیری از قدرت و توانایی زنان در راستای توسعه اخلاق و ارائه رفتار مطلوب در بین تماشاگران فوتبال و توجه به نقش­های متفاوت زنان در جامعه (مادر، همسر) می­باشد. گری و همکاران (1398) و کلگمن (2017) نیز بر وجود تفاوت­ها بین زنان و مردان در ورزشگاه­ها تاکید کرده­اند. در دنیای ورزش کنونی، مشکلات انسانی متعدد و متنوعی،پیش روی زنان و خانواده­ها در زمان حضور آن­ها در ورزشگاه­های ورزشی وجود دارد که به نظر می­رسد بخشی از آن­ها به دلیل باور نداشتن یا کم بها دادن به تفاوت­هایی است که بین زن و مرد وجود دارد. این تفاوت­ها در ابعاد جسمی، روانشناختی، جامعه شناختی، وظایف،کارکردها و نقش­ها به چشم می خورند. با حضور زنان در ورزشگاه­ها می­توان فضای نامناسب و پرالتهاب موجود را کاهش داد یا بر عکس. به نظر می­رسد در شرایط کنونی نیاز است  زمانی صرف رشد فرهنگی- اجتماعی مردم شود تا به مرتبه­ای برسند که فضای ورزشگاه­ها از نظر فرهنگی برای حضور زنان امن باشد.

بدین ترتیب پیشنهاد می­شود با فراهم آوردن شرایط فیزیکی در اماکن و فضاهای ورزشی و آموزش افراد جامعه مبتنی بر برابر بودن زن و مرد، رعایت دقیق ضوابط قانونی و احترام به ارزش­های والای اسلامی و اخلاقی، دختران و زنان از آنچه طالب آن اند و حق آنان است، محروم نشوند و ارزش­های تربیتی، بهداشتی و اجتماعی ورزش جامعه ارتقا یابد و مشارکت زنان به عنوان تماشاگران در فعالیت­های ورزش تضمین گردد.

یکی دیگر از سازه­های مهم سرمایه اجتماعی میزان مشارکت اجتماعی تماشاگران در رویدادهای اجتماعی است. مطابق با نتایج پژوهش فرهنگ­سازی در ورزشگاه­ها، زنده کردن روح ورزش، یافتن الگوهای ورزشی مناسب به منظور حضور زنان در ورزشگاه­ها، تقویت ورزش زنان از راه دیدن مسابقات برتر، رواج فرهنگ ناموس­پذیری، مقابله با خرده­فرهنگ اوباشگری در ورزشگاه­ها و تقویت مظاهر فرهنگی از سوی تماشاچیان و ورزشکاران مرد، حمایت تشکل­های زنان از فوتبال و رواج حضور زنان تماشاگر در ورزشگاه­ها همه به نوعی به مؤلفه مشارکت اجتماعی مربوط می­شوند. یافته های پژوهش حاضر با نتایج پژوهش  براتلو و همکاران (1394)، شفیعی و همکاران (1395) و گری و همکاران (1398) همسو می­باشد. فراهم بودن زمینه حضور زنان و خانواده­ها در ورزشگاه­ها، امری است که مشارکت اجتماعی را حداکثری می سازد و ورزش فوتبال را به سمت مردمی بودن سوق می­دهد. توسعه آگاهی­های عمومی، بهبود تعاملات اجتماعی و گسترش انجام امورات به­صورت داوطلبانه در بین زنان و مردان از جمله مولفه­های موثر در توسعه مشارکت اجتماعی در جامعه است. همچنین افزایش دانش و آگاهی مردم در مورد نقش و اهمیت فوتبال در نشاط اجتماعی و فرهنگ­سازی جامعه زمینه توسعه مشارکت اجتماعی زنان را فراهم می­نماید.  

یکی دیگر از عوامل موثر بر شکل­دهی رفتار مطلوب تماشاگران در ورزشگاه­های ورزشی در زمان حضور زنان، عمل­گرایی اجتماعی است. مطابق با نتایج به دست آمده، عمل­گرایی اجتماعی در بین تماشاگران فوتبال شامل بروز تحولات اجتماعی در خلال فوتبال، ارائه معانی و تفسیرهای صادقانه در پخش اخبار از ورزشکاران و رویدادهای ورزشی، عدم اعمال سلیقه و سوگیری شخصی در ارائه اطلاعات، عدم ایجاد حساسیت کاذب نسبت به برخی از رویدادهای ورزشی در رسانه­ها، عدم پرداختن به حاشیه­های جنجال برانگیز نظیر شایعات، رجز خوانی، برقراری ارتباطات و انتشار اطلاعات در زمینه مسابقات فوتبال براساس توقعات و اصول اخلاقی، ارائه اطلاعات درست از حواشی ورزشی به تماشاگران، دستیابی اطلاعات از منابع دست اول، فوتبال به مثابه کنش اجتماعی و  عامل اجتماعی شدن در سطح آماتوری می­باشد. نتایج این پژوهش با نتایج پژوهش کویان چوگلا و همکاران (2015) و بوش­من و همکاران (2016) همسو می­باشد. با توجه به دیدگاه عملگرایی اجتماعی، رفتار تماشاگران در ورزشگاه­ها نتیجه ترکیبی از پاسخ به محرک­ها و عوامل خارجی و داخلی است. رفتارهایی که تماشاگران در موقیعت­های متفاوت نشان ­می­دهند، تصویری از فرهنگ و اخلاق ایران می­باشد. با توجه به نقش رسانه­ها در شکل­دهی رفتار تماشاگران و ویژگی­های ذاتی و اقتضائات آن، توجه به محتوای آن برای ایجاد رضایت در مخاطب و دسترسی به اهدافی که برای رسانه تعریف شده است، ضروری می­باشد. ماموریت رسانه­ها، سبب تعیین سمت و سوی محتوا و مفاد رسانه­ای و حوزه پخش آن می­شود (خجسته، 8:1386). با توجه به بررسی­های صورت گرفته در محتوای رسانه­های ورزشی، رسانه­ها به صورت فزاینده­ای، رفتارهای غیراخلاقی ورزشـکاران را بازتاب می­دهند و مانند خـود حاشـیه­سـازان، نسـبت بـه پیامـدهای منفـی ناشـی از آن بی­توجه هستند. رسانه­ها از تصادفات رانندگی در حین مستی ورزشکارانی نظیـر جـرج بست، کریستین رونالدو و غیره گرفته تا حضور آنان در پارتی­های شـبانه خصوصـی و بی­تفاوتی نسبت به ارزش­های جامعه را - که از محافل خصوصی به زمین مسابقه نیز کشیده می­شود- پوشش می­دهند. همچنین مواردی مانند ضربه پای اریک کانتونا، پرتـاب آب دهان و فحاشی علیه یکی از طرفداران تیم کریستال پالاس، برخورد زننده بازیکنـان تیم ملی ایران با یکدیگر در مقابل ده­ها دوربـین تلویزیـونی، بیانیـه­هـای زننـده مربیـان سرشناس علیه یکدیگر، فحاشی تماشاچیان ناراضی بـه داوران، ورزشـکاران و مربیـان در رسانه ها منعکس می گردد (احسانی و همکاران، 67:1395). همه این موارد نشان­دهنده وضعیتی است که نیاز به توجه بیشتر به محتوا و نقش رسانه­ها در ترویج اخلاق و شکل­دهی رفتار جامعه در ورزش دارد.

در میان مؤلفه­های سرمایه اجتماعی، عنصر همکاری نقش برجسته­ای دارد. نکته­ای که باید در این بعد به آن پرداخته شود، این است که همکاری در ورزشگاه­ها شامل مشارکت دسته جمعی در ورزشگاه­ها به منظور توسعه نهضت داوطلبی بین زنان و مردان تماشاگر، مشارکت در اجرای برنامه­های دسته جمعی توسط زنان و مردان به منظور فرهنگ­سازی در ورزشگاه­ها و ارتقای مدیریت تماشاگران و به کارگیری زنان در پست­ های مدیریتی است. نتایج به دست آمده در بعد توسعه مدیریت زنان در ورزشگاه­ها با نتایج پژوهش گری و همکاران (1398) و مارتا و همکاران (2018) همخوانی دارد. افراد داوطلب، مجموعه ارزشمندی از منابع انسانی سازمان­های ورزشی و تفریحی جهان را به خود اختصاص داده­اند و نقش مهمی در موفقیت بسیاری از مسابقات و رویدادهای بزرگ ورزشی دارند. گزینش افراد به ویژه داوطلبان برای همکاری در یک رویداد کار چندان آسانی نیست. برنامه­ریزی صحیح و مدیریت نیروی انسانی، اصلی­ترین بخش از برگزاری هر رویداد موفق محسوب می­شود. انتخاب داوطلبان ورزشی از بین تماشاگران مناسب و آموزش دیده باعث می­شود تا دستیابی به اهداف مربوط به این رویدادها بهتر و راحت­تر صورت پذیرد (والیو و همکاران[21]، 2013: 85). بنابراین برگزاری و مدیریت رویدادهای فوتبال نیازمند تخصص است. محقق با توجه به یافته­های خود، گذراندن دوره­های تخصصی ویژه در زمینه مدیریت رویدادها و نهضت داوطلبی با حداکثر تماشاگران را به مسئولان پیشنهاد می­کند تا با خلاقیت و نوآوری به برگزاری موفق­تر رویدادها بپردازند. همچنین با به کارگیری زنان در نهضت داوطلبی در رویدادهای مختلف ورزشی می توان مقدمات حضور بانوان تماشاگر را در ورزشگاه­های فوتبال ایران فراهم ساخت. بدین ترتیب، توانایی آنها در کنترل شرایط و ایجاد جوی مناسب برای حضور زنان و افزایش جمعیت تماشاگران و هواداران بیشتر موجب رونق و توسعه صنعت فوتبال کشور می­شود.

یکی دیگر از طبقات حاصل از مرحله کدگذاری محوری، ارزش زندگی است. ارزش زندگی، احساس رضایتمندی فرد از زندگی و با ارزش دانستن خود در جامعه است و باور به اینکه جامعه نیز در مقابل احترام لازم را به آن­ها می­گذارد (بولن و اونیکس[22]، 15:1988). گذاراندن اوقات فراغت به صورت خانوادگی و گروهی، برنامه­ریزی مطلوب فراغتی از نوع ورزشی با هدف کاهش آسیب پذیری زنان و خانواده­ها ، جایگاه و شان زنان هم در فرهنگ و سنت ایرانی و هم در آموزه­های دین مبین اسلام، شرم فرهنگی و ارزشی مردان (حجب و حیای مردان در حضور زنان که از ویژگی­های عرفی– ملی ایرانیان به شمار می آید)، میزان کارایی در زندگی اجتماعی زنان و ارتقای بینش و معرفت عمومی مردم نسبت به حضور زنان در جوامع ورزشی نشانه­هایی از ارزش­های موجود برای حضور زنان در ورزشگاه­ها می­باشد. نتایج پژوهش حاضر با نتایج گری و همکاران (1398) و کلگمن (2017) همسو می­باشد. با توجه به اینکه زنان حدود 50 درصد جمعیت جامعه را تشکیل می­دهند، باید تمام نیازهای زنان از لحاظ جسمی و روحی مورد توجه و مطالعه قرار گیرد و توجه به ویژگی­های جمعیت شناختی و خصوصیات آنان می­تواند در شناسایی و رفع این خواسته­ها و نیازها مؤثر باشد. حضور در ورزشگاه­های فوتبال به لحاظ جذابیت و هیجان بالا برای تماشاگران، مورد توجه زنان نیز هست که با فراهم­سازی جوی شاد و پرنشاط در بهبود سلامت روحی آنها مؤثر است. حضور زنان تماشاگر می­تواند علاقه و محبوبیت تماشاگری فوتبال به همراه خانواده را  در جامعه افزایش دهد و سبب حضور حداکثری تماشاگران و هواداران در ورزشگاه­های فوتبال کشور ­شود- این مهم گامی بزرگ در جهت توسعه فوتبال ایران خواهد بود. همچنین با حضور زنان در ورزشگاه­ها، جایگاه سیاسی فوتبال ایران در دنیا نیز ارتقا خواهد یافت.

مشارکت مدنی یکی دیگر از شاخص­های سرمایه اجتماعی محسوب می­شود. حفظ حقوق شهروندی زنان و ایجاد نقشی مهم در عرصه ورزش، افزایش تعاملات اجتماعی زنان، توسعه عدالت اجتماعی، عدالت‌جنسیتی، توسعه ارتباطات اجتماعی زنان در عرصه ورزش فوتبال، شناخت قوانین و مقررات ورزشی و اطلاعات عمومی ورزشی، دانش داوری و دانش مربیگری فوتبال در بین زنان، تسلط به گفتمان ورزشی، توانایی تجزیه و تحلیل و قدرت قضاوت و اظهار نظر در زمینه فوتبال حرفه­ای در بین تماشاگران زن، مدیریت هیجانات داخل ورزشگاه­ها، اجتناب از قضاوت ذهنی و شخصی در ارائه اطلاعات ورزشی در بین زنان تماشاگر فوتبال و وضع مقررات خاص به منظور حضور زنان در ورزشگاه­ها نقش عنصر سرمایه اجتماعی را بین تماشاگران فوتبال در زمان حضور زنان در ورزشگاه­ها تأیید می­کند. نتایج پژوهش با شهبازی و همکاران (1397) و گری و همکاران (1398) همسو می­باشد. مشارکت مدنی از اصلی­ترین شاخص­های توسعه­ی اجتماعی به شمار می­آید (عبداللهی، 64:1383). تماشاگری فوتبال جزو حقوق مدنی یک شخص در جامعه محسوب می­شود که باید رعایت گردد و از آنجا که زنان نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می­دهند، این حق مدنی آنهاست که بتوانند به تماشاگری فوتبال در ورزشگاه­های کشور بپردازند.  توجه به شرایط رشد و تعالی زنان در تمام عرصه­های اجتماعی موجب بهره­مندی جامعه از توانمندی­های آنها می­شود و راه رسیدن به توسعه پایدار را برایشان هموار می­سازد. حقوق زنان در زمینه ورزش و تفریحات سالم و دسترسی آسان و سریع به آن با حفظ فرهنگ اسلامی ایران و رعایت حقوق مدنی، امری مهم در حقوق مدنی حاکم بر جامعه است. رعایت حقوق مدنی زنان تماشاگر جزو مقوله­های اصلی از مقدمات حضور آنها در ورزشگاه­های ایران است که باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد و در جهت رعایت آن مبادرت ورزند. رعایت حقوق مدنی زنان در این زمینه می­تواند به تقویت حیات معاشرتی و توسعه روابط زنان در جامعه، ورزش خانواده و حضور حداکثری تماشاگران مرد و زن در ورزشگاه­های فوتبال کشور کمک کند و در نهایت به توسعه فوتبال ایران بینجامد.

از دیگر طبقات خروجی مرحله کدگذاری محوری، هنجارپذیری است. هنجارپذیری یکی از عناصر سرمایه اجتماعی است. مولفه­های هنجارپذیری شامل برگزاری رویدادهای فوتبال به طریقی که باعث توسعه آگاهی و درک روابط اجتماعی موجود در رفتارهای بین تماشاگران شود، عدم ارائه خشونت و مسائل جنسی در رویدادهای فوتبال، شکل­دهی هنجارهای ذهنی تماشاگران ورزش فوتبال در راستای توسعه حضور زنان در ورزشگاه­ها، ایجاد رفتارهای اجتماعی و تربیتی منطبق با اصول و سنت­های پسندیده اسلامی و ملی، عدم ارائه نگرش مردسالاری در ورزش فوتبال، بیان بایدها و نبایدهای حضور زنان در ورزشگاه­های فوتبال (حل و فصل مسائل دینی و شرعی مرتبط با حضور زنان تماشاگر در ورزشگاه­ها) می­باشد. همچنین نتایج پژوهش با نتایج براتلو و همکاران (1394)، گری و همکاران (1398) و ژو و همکاران (2018) همسو می­باشد. هنجار، رفتار، قاعده، معیار یا میزانی است که با آن رفتار اجتماعی افراد در جامعه سنجیده می­شود. هر رفتاری که با آن تطبیق کند رفتاری بهنجار است و اگر نسبت به آن انحراف داشته باشد، نابهنجار تلقی می­شود (نیک­گهر، 1383: 167). هنجارشکنی برخلاف هنجارپذیری ضدتوسعه است، زیرا پایه­های ارزشی جامعه زیر سؤال می­رود و کم­کم به آنومی (شرایط آشفته و نابسامان) یک جامعه منجر خواهد شد. امروزه تماشاگران در فوتبال جایگاه ویژه یافته­اند که اهمیت آن، لزوم توجه به ابعاد مختلف آنان را در ورزش فوتبال پیش از پیش نشان می­دهد. یکی از ابعاد، رفتار تماشاگران فوتبال در ورزشگاه­ها در زمان برگزاری بازی­های مهم و حساس و نیز بعد از این بازی­هاست که همواره بیشترین توجه را به خود اختصاص داده است، زیرا این رفتارها به دلیل پیروی از هنجارهای خاص رفتارهای جمعی گاه منجر به آسیب­های جدی شده­اند. در واقع فضای حاکم بر ورزشگاه­ها در مسابقات حساس فوتبال، بازیکنان و تماشاگران را در وضعیتی قرار می­دهد که ممکن است به دلیل نقض قواعد و هنجارهای رایج، به رویارویی­های پرخاشگرانه و خشونت­آمیز منتهی شود. برقراری امنیت در جهت کنترل ناآرامی تماشاگران و هواداران در گرو توسعه امنیت و بهبود شرایط فیزیکی ورزشگاه­هاست تا افزایش حضور تماشاگر صورت بگیرد. با طراحی فضاهای فیزیکی مدرن در ورزشگاه­های فوتبال، توان امنیت و آسایش ارتقا می­یابد و با تعریف فضاهای فیزیکی خاص برای زنان و خانواده­ها و همچنین ارائه تسهیلات و امکانات رفاهی، مقدمات حضور بانوان تماشاگر در ورزشگاه­های فوتبال ایران فراهم می گردد و افزایش حضور حداکثری کلیه تماشاگران و هواداران در توسعه فوتبال ایران نقش مؤثری خواهد داشت.

پیوندکاری یکی دیگر از شاخص­های سرمایه اجتماعی محسوب می­شود که نقش موثری در شکل­دهی رفتار مطلوب تماشاگران فوتبال دارد. همچنین نتایج پژوهش با نتایج براتلو و همکاران (1394)، محمدی ترکمان و همکاران (1395) و شهبازی و همکاران (1397) همسو می­باشد. پیوند کاری مفهومی است که اغلـب به تلاش داوطلبانه اطلاق می­شود؛ به این معنا که وقتی افراد امکان انتخـاب داشـته باشـند، به­گونه­ای عمل می­کنند که منافع سازمان افزایش یابد. فرد پیوندیافته بـا کـار، فـردی خـلاق است که با کار خود عجین شده و نسبت به آن انگیزش و اشتیاق شدید نشان می­دهد و احسـاس می­کند که مشارکت وی، به پیشرفت سازمان کمک می­کند (کندی و دیام[23]، 2010: 672). مطابق با نتایج به دست ­آمده، نمودهایی از پیوندهای کاری در ورزشگاه­های فوتبال که ضرورت دارد به آن توجه ویژه­ای شود و توصیف­کننده­ پیوندهای کاری در ورزشگاه­هاست، شامل بازنگری در سیاست­های خارجی باتوجه به اهمیت ورزش در مجامع بین المللی و همچنین ­برنامه­ریزی در سیاست­های داخلی با توجه به نقش کلیدی ورزش فوتبال و جایگاه آن در بین جوانان و زنان در قالب برنامه­های بلند مدت، تاکید بر ایجاد نظام جامع اطلاع رسانی در ورزش، تلاش در اجرای قوانین اجتماعی و حقوقی در زمینه تخلفات تماشاگران مسابقات فوتبال، عدم به کارگیری کارکنان غیرمتخصص در بخش­های مختلف ورزشگاه­ها، تاکید بر ارائه آموزش­های کافی در زمینه­های مسائل اخلاق ورزش حرفه­ای در بین تماشاگران فوتبال، برنامه­ریزی و هدف­گذاری برای مسئولیت اجتماعی، اخلاقی، آموزش و توانمندسازی تماشاگران فوتبال و ­فعالیت دانشکده­های علوم ورزشی به منظور توسعه فرهنگ تماشای رویدادهای ورزشی می­باشد.

ورزش یک فعالیت فرهنگی است که به افراد فرصت خودشناسی، ابراز عقیده، موفقیت شخصی، کسب مهارت، به نمایش گذاردن توانایی­ها، تعامل اجتماعی و لذت بردن از سلامتی و رفاه را می­دهد. ورزش باعث ترویج تأثیرگذاری، تعامل با جمع و مسئولیت­پذیری در جامعه می شود و به توسعه اجتماعی کمک شایانی می­کند. بنابراین بالا بردن سطح فرهنگ ورزشی در جامعه به ویژه درزمینه ورزش بانوان باید در اولویت برنامه­ریزی سازمان­های ذیربط قرار گیرد. امروزه در جوامع مختلف، پرداختن به ورزش برای بانوان و ایجاد سازوکارهای ورزشی برای آنان از جایگاه ویژه­ای برخوردار است؛ چنان که حضور یا عدم حضور زنان در فعالیت­های ورزشی به­عنوان شاخص جهانی وضعیت اجتماعی آنان در جامعه به حساب می­آید (قلیزاده و سید صالحی، 1394: 24). از این­رو، درک جایگاه ورزش بانوان و پرداختن به امر سیاست­گذاری این حوزه اهمیتی دوچندان می­یابد. با پدید آمدن این برداشت در جوامع بین­المللی و فیفا که زنان تا اندازه زیادی از صحنه ورزش غایب­اند، برخی حقوق آنان از جمله حق حضور پررنگ­شان در عرصه­های ورزشی به­خصوص تماشاگری فوتبال نادیده گرفته شده است. متأسفانه در این حوزه  به­رغم وجود نهادهای مختلف، با نبود سیاست­های شفاف و کاربردی مواجهیم. برای خـروج از ایـن وضـعیت، ناگزیر از بازنگری در برنامه­ها و اتخاذ راهکارها و راهبردهایی در جهت تغییر سیاست­های خارجی باتوجه به اهمیت ورزش در مجامع بین المللی و همچنین برنامه­ریزی در سیاست­های داخلی با توجه به نقش کلیدی ورزش فوتبال و جایگاه آن در بین جوانان و زنان در قالب برنامه­های بلند مدت هستیم.

با توجه به نتایج پژوهش حمایت اجتماعی به عنوان یکی از مولفه­های سرمایه اجتماعی، نقش موثری در شکل­دهی رفتارهای تماشاگران فوتبال دارد. حمایت اجتماعی را می­توان به عنوان میزان برخورداری از محبت، همراهی، مراقبت، احترام، توجه و کمک دریافت شده از سوی افراد یا گروه­های دیگر نظیر اعضای خانواده، دوستان و دیگران مهم تعریف نمود (ریاحی و همکاران، 88:1389). مطابق با نتایج به دست­آمده، مهم­ترین شاخص­های توصیف­کننده حمایت­های اجتماعی در ورزشگاه­های ورزشی شامل دولتی بودن ورزش فوتبال، درگیر شدن رسانه­ها در برخورد منافع گروه­های مختلف در ورزش فوتبال و تنظیم اخبار و گزارش­ها در رویدادهای فوتبال تنها بر اساس سلیقه­ گروه­هایی خاص می­باشد. همچنین نتایج پژوهش با نتایج شفیعی و همکاران (1395)، محدی ترکمانی و همکاران (1395)، شهبازی و همکاران (1397)، کویان چوگلا و همکاران (2015) و بوشمن و همکاران (2016) همسو می­باشد. ورزش همواره جاذبه خاصی برای سیاست­مداران داشته است. از این­رو، ورزش و ورزشکاران همواره مورد توجه دولت­ها و سیاست­مداران بوده اند و گاهی از آنها استفاده ابزاری شده است. با توجه به جذابیت­های ورزش و قدرت رسانه­ها در راستای تحقق اهداف سیاست­گذارن ورزش، مهمترین چالش­های رسانه­های ورزشی عبارت اند از: دولتی بودن ورزش فوتبال، درگیر شدن رسانه­ها در برخورد منافع گروه­های مختلف و تنظیم اخبار و گزارش­ها تنها بر اساس سلیقه گروه­های خاص.

در بررسی موضوعات فرعی فوق، مشخص شد به طور مکتوب و در آیین­نامه­های اجرایی، سیاستی یا امنیتی نه تنها منع قانونی برای ورود زنان به ورزشگاه­ها وجود نداشته است، بلکه هیچ نوع سیاست جامع و کاملی مرتبط با حضور زنان در رویدادهای ورزشی به عنوان تماشاگر نیز در رسانه ملی به چشم نمی خورد.  پس نیاز به ورود جدی سیاست­گذاران فرهنگی و رسانه­ای به این حوزه احساس می­شود. سیاست­های رسانه­ای درکشورمان همواره به­گونه­ای بوده که تصویر کامل و شفافی از وضعیت تماشاگران زن در ورزشگاه­های ورزشی نشان نمی­داده و به­تبع آن، وضعیت پوشش برنامه­ها و رویدادهای ورزشی زنانه نیز به طور چشمگیری در رسانه­ها مغفول و مسکوت مانده است.

در پایان پیشنهاد می­شود با توجه به خلأ سیاستی در حوزه  محتوای رسانه­های ورزشی و سیاست­گذاری کلان ورزش کشور، به شکل­دهی رفتار تماشاگران به عنوان فرصتی مغتنم نگریسته شود تا با بهره­مندی از تجربیات قبلی و نتایج حاصل از پژوهش کنونی، سازمان‌ها و نهادهایی که امکان تأثیرگذاری بر رفتار تماشاگران فوتبال را دارند- باشگاه­های ورزشی، فدراسیون فوتبال، نیروی انتظامی، وزارت آموزش و پرورش، رسانه‌ها و مطبوعات ورزشی- در چارچوب ارتباطی متقابل و به گونه‌ای فعال در تهیه سیاست­های جامعی برای شکل­دهی رفتار مطلوب تماشاگران فوتبال و ارائه الگوهای رفتاری مناسب به تماشاگران فوتبال در زمان حضور زنان در ورزشگاه­ها مشارکت نمایند و موجب رشد و اعتلای امر ورزش و بهبود سلامت روانی جامعه گردند.

  • منابع

     

    • احمدپور، امیر؛ عرب، فاطمه و شهرکی، محمدرضا. (1398). «بررسی تاثیر مؤلفه­های سرمایه اجتماعی در رفتار کارآفرینانه زنان عضو تعاونی­های روستایی استان مازندران». مجله پژوهش و برنامه­ریزی روستایی. 8 (3) ، صص 45-58.
    • براتلو، فاطمه؛صالحی­امیری، سیدرضا و غرقی شفیعی، وحید. (1394). «بررسی تاثیر سیاست فرهنگی بر ناهنجاری­های فرهنگی اجتماعی تماشاگران در مجموعه­های ورزشی شهر تهران». فصلنامه علمی – پژوهشی مطالعات راهبردی ورزش و جوانان. 14(27)، صص 93- 116.
    • توسلی، غلام­عباس، و امانی­کلاریجانی، امرالله. (1391). «تحلیل و بررسی ابعاد سرمایه اجتماعی در شبکه اجتماعی مجازی (با تاکید بر تئوری شبکه)». نشریه مطالعات رسانه­ای. 7(18)، صص 89 –
    • جوان­پور، محمدعلی؛ گرجی­دوز، سمیه؛ و سبحانی، عبدالرضا. (1396). «تحلیلی بر سرمایه اجتماعی در سازمان». فصلنامه مطالعات مدیریت و حسابداری. 3(3)، صص 108- 125.
    • خبرگزاری جمهوری اسلامی. (1399). اهمیت حضور خانم‌ها و خانواده‌ها در ورزشگاه‌ها. https://www.irna.ir/news
    • رحمتی، محمد مهدی. (1388). جامعه­شناسی خشونت ورزشی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی
    • ریاحی، محمداسماعیل؛ وردی­نیا، اکبر علی و پورحسنف، سیده زینب. (1389). «بررسی رابطه بین حماییت اجتماعی و سلامت روان». فصلنامه علمی – پژوهشی رفاه اجتماعی. 10(39)، شماره 39، صص 85 –
    • شفیعی، شهرام؛ دستوم، صلاح؛ عبدالی، حسن و افروزه، حکیمه. (1395). «ارائه مدل فرایند نگر بروز پرخاشگری و چارچوب کنترل آن در تماشاگران فوتبال». نشریه رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی. 4(14)، صص 51 –
    • شهبازی­پور، محمد مجید و بهزادنسب، محمد امین. (1397). «واکاوی وضعیت سیاست­گذاری رسانه­ای در جمهوری اسلامی ایران( مطالعه موردی: ورزش بانوان)». مقاله ترویجی دوفصلنامه علمی نامه فرهنگ و ارتباطات. 2(2)، صص45–
    • طالب­پور، مهدی؛ رجبی، مجتبی؛ مصلی نژاد، محمد؛ صاحبکار، محمدعلی و صمصامی، مهرداد. (1395). «ارزیابی نیات رفتاری تماشاگران لیگ برتر هندبال بر اساس کیفیت کارکرد و نتیجه». نشریه رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی. 4(13)، صص 23 –
    • طاهری، محمدرضا و حاجی­پور، ناهید. (1394). «تعلیم و تربیت از دیدگاه مکتب عمل گرایی». مجموعه مقالات سومین همایش علمی پژوهشی علوم تربیتی و روانشناسی آسیب های اجتماعی و فرهنگی ایران. قم: مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی سروش حکمت مرتضوی
    • عبداللهی، محمد. (1383). «زنان و نهادهای مدنی». مجله جامعه­شناسی ایران. 5(2)، صص 63 –
    • عباس­زاده، محمد؛ سعادتی، موسی؛ کبیری، افشار و عشایری، طاها. (1396). «بررسی جامعه شناختی عوامل موثر بر پرخاشگری در بین تماشاگران فوتبال». فصلنامه پژوهش­های انتظام اجتماعی. 9(4)، صص 35–
    • قاسمی، وحید؛ ذوالاکتاف، وحید و نورعلی وند، علی. (1388). «توصیف جامعه شناختی عوامل مؤثر بر وندالیسم و اوباشگری در ورزش فوتبال». نشریه المپیک. 1(45)، صص 69 –
    • قراخانلو، رضا و نیسیان، فریده. (1388). «بررسی نگرش اقشار مختلف درباره حضور تماشاچیان زن در میدان ها و رقابت های ورزشی مردان». نشریه پژوهش در علوم ورزشی. 5(17)، صص 33 –
    • قلیزاده، آذر و سیدصالحی، سپیده. (1394). «نقش برنامه­های شبکه ورزش در ارتقای فرهنگ ورزشی زنان خانه­دار منطقه پنج تهران». مجله مدیریت فرهنگی. 9 (28)، صص 23 –
    • گری، شهلا؛ کلاته­سیفری، معصومه و رضوی، سید محمد حسین. (1398). «ارائه مدل توسعه فوتبال ایران با تاکید بر مقدمات حضور تماشاگر». نشریه رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی. 7(26)، صص 139 –
    • محمدی­ترکمانی، احسان؛ قربانی، محمدحسین؛ باقری، قدرت­الله و سروش، سجاد. (1395). «طراحی مدل ارتقای سرمایه اجتماعی میان گروهی هواداران فوتبال». نشریه مدیریت سرمایه اجتماعی. 3(1)، صص 89- 111.
    • مردادی­ سیاسر، غلامرضا؛ عبدالرحمانی، رضا؛ پرویزی، غلامرضا و محمودی، محمود. (1397). «ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺷﯿﻮه ﻫﺎی ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﭘﻠﯿﺲ و ﺗﺼﻮﯾﺮﺳﺎزی رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ در ﮐﺎﻫﺶ ﮔﺮاﯾﺶ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮان ﻓﻮﺗﺒﺎل اﯾﺮان ﺑﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ و اوﺑﺎﺷﮕﺮی». فصلنامه پژوهش­های انتظام اجتماعی. 4، صص 217- 240.
    • منظمی، مریم؛ علم، شهرام و شتاب ­بوشهری، سیده ­ناهید. (1390). «تعیین عوامل مؤثر بر توسعه تربیت بدنی و ورزش بانوان جمهوری اسلامی ایران». نشریه مدیریت ورزشی. 10، صص 151 –
    • نظری ­آزاد، معصومه؛ طالب­پور، اکبر و کاشانی، مجید. (1398). «تحلیل جامعه شناختی از نابرابری جنسیتی در ورزش(از منظر زنان ورزشکار قهرمان ملی)». فصلنامه علمی – پژوهشی زن و جامعه. (40)10، صص 289 –
    • نیگ گهر، عبدالحسین. (1383). مبانی جامعه شناسی. تهران: انتشارات رایزن
    • Bullen, P., Onyx, J. (1998). Measuring Social capital in five communities in NSW. Neiggourhood and Community Centers. Sydney, Australia: Publish by Manegement Alternatives Pty Ltd.
    • Bushman, B. J., & Whitaker, J. L. (2016). “Media Influence on Behavior”. Journal of Encyclopedia of Human Behavior, Amsterdam, USA, 571-575.
    • Hill, B., & Green, B. C. (2000). “Repeat attendance as a function of involvement, loyalty, and the sportscape across three football contexts”. Sport Management Review, 3(2), 145-162.
    • Kennedy, E., & Daim, T. U. (2010). “A strategy to assist management in workforce engagement and employee retention in the high tech engineering environment”. Evaluation and Program Planning, 33(4), 468-476.
    • Khogaste, H. (2007). “Principles for determining the content of local media with emphasis on radio”. Journal of Communication Research, 44, 7 – 38.
    • Klugman, M. (2017). “Female Spectators, Agency, and the Politics of Pleasure: An Historical Case Study from Australian Rules football”. The Journal of History of Sport, 33(17), 2087-2104.
    • Koyuncuoglu, K., Goktas, Z., &Demır, E. (2014). “Effects of the socio-economic-cultural structure of football spectators on the tendency towards violence (Manisaspor case)”. Turkish Journal of Sport and Exercise, 16(2), pp: 41-49.
    • Mac Callum, R.C., Widaman, K. F., Preacher, K.J., & Hong, S. (2005). “Sample Size in Factor Analysis. The role of model error”. Multivariate Behavioral Researchc, 36, 611-637.
    • Martha, N., Tiago, B., Michael, B., Silvio, R. S., Jefferson, N. Q. A., & H, W., (2018). “Brazil's football warriors: Social bonding and inter-group violence”. Evolution and Human Behavior, 39(6), 675 – 683.
    • Reahad, R. Elliot, M. & Upham, P. (2015). “Assessing the structure of UK environmental concern and its association with proenvironmental behavior”. Journal of Environmental Psychlogy. 43. 175 – 183.
    • Theodorakis, N. D., Koustelios, A., Robinson, L., & Barlas, A. (2009). “Moderating role of team identification on the relationship between service quality and repurchase intentions among spectators of professional sports”. Managing Service Quality: An International Journal, 19(4), 456-473.
    • Valéau, P., Mignonac, K., Vandenberghe, , & Gatignon Turnau, A. (2013). “A Study of the Relationships between Volunteers’ Commitments to Organizations and Beneficiaries and Turnover Intentions”. Canadian Journal of Behavioural Science, 45(2), 85 - 95.
    • Zhou, R. & Kaplanidou, K. (2018). “Building social capital from sport event participation: An exploration of the social impacts of participatory sport events on the community”. Sport Management Review, 21(5), 491-503.