نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه تربیت بدنی واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران

2 کروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه ازاد اسلامی، بروجرد ایران

3 گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران

4 مدیریت ورزشی و رسانه ، دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

امروزه تشکیلات ورزشی هر کشور باید منسجم و مشخص باشد و فعالیت‌ها و اهداف در حال اجرا و پیگیری، باید از استحکام و دلیل منطقی برخوردار باشند. در ساختار و برنامه‌های ورزش یک سازمان، اهمیت فعالیت‌ها، هدف‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و تشکیلات باید واضح باشد.هدف این پژوهش تدوین توسعه الگوی عوامل ساختاری و سازمانی ورزش قهرمانی فدراسیون کاراته بود. این مطالعه به روش ترکیبی و از نوع طرح‌های تحقیقی آمیخته اکتشافی بود. مرحله اول (کیفی) به روش گراندد تئوری بود؛ که در این راستا، افراد مرتبط با موضوع پژوهش و خبرگان ورزش کاراته کشور به‌صورت هدفمند و با استفاده از تکنیک گلوله برفی انتخاب و از طریق مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته به جمع‌آوری اطلاعات پرداخته ‌شد. در نهایت، داده‌های حاصل از 20 مصاحبه به روش داده بنیاد و از طریق سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. مرحله دوم (فاز کمی) به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری بود؛ که با استفاده از پرسشنامه 29 گویه برگرفته از بخش کیفی انجام گردید. آزمودنی در این فاز بصورت نمونه‌گیری در دسترس و شامل ورزشکاران،مربیان و دست‌اندرکاران لیگ برتر کاراته ایران که با توجه به حجم جامعه مورد نظر تعداد 278 نفر بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. داده‌های بدست آمده با تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار لیزرل مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان از اهمیت رسانه‌ها، منابع مالی و قوانین و مقررات در سطح سازمانی و نشان‌دهنده نقش ویژه این مؤلفه‌ها به‌منظور فراهم آوردن ساختاری مناسب برای توسعه ورزش قهرمانی کاراته ایران است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Formulation of a developmental model of the structural factors of the championship sport of the Karate Federation

نویسندگان [English]

  • Mohammad Batavani 1
  • Hameid foroghipor 2
  • Mohammad Nikravan 3
  • Najaf Aghaei 4

1 Department of physical education Borujerd branch, Islamic Azad University, Borujerd, Iran,

2 dept. Physical Education. Faculty of Humanities.Azad Islamic university. branches of borojerd

3 Department of physical education, Borujerd branch, Islamic Azad University, Borujerd Iran

4 Sport management of Karazmi University;

چکیده [English]

The recent structures of sport in any countries should be cohesive and comprehensive and the current goals and activities and their consistency should have logical scientific stability.The importance of the activities, goals, programming and the organizational structures must be explicit in the structures and plans of a sport organization. The purpose of this study is to formulate a developmental model of the structural factors of the championship sport of the Karate Federation and it is a combined exploratory mixed study which was done in two steps. The first phase (qualitative phase) was a qualitative study using grounded theory method. The data were collected through the snow ball method, deep and semi-structured interviews.Then, the data resulted from twenty interviews were encoded and analyzed through grounded theory

method. The data were analyzed through open, axial and selective coding. The second phase of the study (quantitative phase) was done quantitatively using structural equation modeling method.For this purpose, 29 questions of the questionnaire were used based on the model of sport for all in Iran (derived from the qualitative phase of the study).From Karate Premier League 278 participants were selected based on Morgan table. The data were analyzed through exploratory and confirmatory factor analysis and structural equation modeling through using LISREL software. The results show that the media, financial resources, rules and regulations play important roles in top organizational decisions. They also show their special roles in preparing a suitable structure in sport developments of Iranian Karate Premier sport.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Patterns
  • structural factors
  • Premier Karate
  • Karate

تدوین توسعه الگوی عوامل ساختاری ورزش قهرمانی فدراسیون کاراته

1. محمد باتوانی[1]

2. حمید فروغی پور[2]             

3. محمد نیکروان[3]

نجف آقائی[4]

10.22034/SSYS.2022.1189.1817

تاریخ دریافت مقاله: 12/11/1398

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:28/7/1399

 

مقدمه

امروزه تشکیلات ورزشی هر کشور باید منسجم و مشخص باشد و فعالیت‌ها و اهداف در حال اجرا و پیگیری باید از استحکام و دلیل منطقی برخوردار باشند. در ساختار و سازمان برنامه‌های ورزش یک کشور، اهمیت فعالیت‌ها، هدف‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و تشکیلات باید واضح باشد. با توجه به موارد ذکر شده برای برنامه‌ریزی منظم و اصولی، در ورزش هر کشور باید به‌تمامی ابعاد ورزش توجه و بر آن‌ها تمرکز شود. مدل و الگو سلسله یافته‌هایی است که محقق به‌تبع ادراک از موضوع و پدیده‌های مربوط به آن به‌عنوان حقیقت می‌پذیرد (شعبانی، 1388). داشتن یک مدل برای کار و فعالیت در بسیاری از حوزه‌ها اهمیت دارد. برای مثال در برنامه‌ریزی درسی داشتن مدل‌هایی که فرایند آموزش، یادگیری و یادداری را نشان دهند در امر آموزش بسیار کمک‌کننده است و آن را اثربخش‌تر می‌کند. مدل به‌مثابه اصول زیربنایی و ساختار عمقی است که فرایندهای پدیده‌های سطحی را پشتیبانی می‌کنند. از یک مفهوم عامیانه می‌توان برای بررسی ضرورت مدل استفاده کرد. برای مثال اگر قصد ساخت خانه‌ای را دارید به یک نقشه یا مدل یا طرح کلی نیاز دارید. به‌طور کلی انسان برای انجام دادن هر گونه کار و فعالیتی نیازمند داشتن مدل و طرح کلی است. این مدل هرچه ملموس‌تر و مشهودتر باشد، به‌کارگیری آن راحت‌تر است (غفوری، 1388). مدل مول[5] و همکاران (2005) یکی از مدل‌های شناخته‌شده در رویکرد سلسله مراتبی به ورزش است. این پژوهشگران مدلی را برای چهار بخش (ورزش آموزشی، تفریحی، قهرمانی و حرفه‌ای) متصور شده‌اند. در مدل یادشده، میزان گستردگی هر کدام از ورزش‌ها تعیین‌شده است. در قاعده هرم، ورزش تعلیم و تربیتی (آموزشی) و در رأس آن ورزش حرفه‌ای قرار دارد. بیشترین سطح شرکت مربوط به‌قاعده هرم است و با نزدیک شدن به سمت رأس هرم، از تعداد شرکت‌کنندگان در ورزش کاسته می‌شود؛ به عبارت دیگر، در بخش ورزش آموزشی، تعداد تماشاچیان، کمترین و در ورزش حرفه‌ای، بیشترین است. این مدل ادعا می‌کند که گسترش ورزش آموزشی و پس از آن همگانی، سبب افزایش مشارکت عموم خواهد شد. در صورت گسترش ورزش حرفه‌ای، تعداد کمتری می‌توانند در آن شرکت کنند و اغلب باید به تماشای آن بپردازند. در مدل دیگر که شیبوری و همکاران (2009) ارائه دادند در قاعده هرم و در سطح گسترده ورزش آموزشی و مقدماتی وجود دارد و در سطح بعدی آن ورزش همگانی و قهرمانی در یک سطح قرار دارند و در سطح بالا و رأس هرم ورزش حرفه‌ای وجود دارد.

 یکی از چالش‌های پیش روی توسعه حوزه ورزش قهرمانی، ایجاد فرصت‌های مطلوب ورزشی در دسترس، متنوع، ارزان و ایمن برای تمام آحاد جامعه است. ورزش به هر فردی بدون توجه به جنسیت، نژاد، مذهب، توانایی جسمانی و اقتصادی تعلق دارد. مطابق آمار موجود، میزان مشارکت در ورزش نیز وضعیت مطلوبی ندارد و آخرین آمار قابل استناد حاکی از مشارکت کمتر از 20 درصد مردم است (غفوری، 1386). در چند دهه گذشته رقابت بین کشورها برای کسب مدال در رقابت‌های بین‌المللی شدت بالایی گرفته است. این امر منجر شده است که دولت‌ها و سازمان‌های ورزشی کشورها در سراسر جهان میزان بودجه اختصاصی به ورزش قهرمانی را افزایش دهند. گزارش گردیده است؛ نخبه شدن در ورزش به 10 سال زمان و 10 هزار ساعت تمرین نیاز دارد و هزینه آن برای هر نفر 37 میلیون دلار برای کسب هر مدال طلا است (دی بوسچر و همکاران[6]، 2006).

جوهره علم بر پایه‌ مدل‌های فراگیر است، نه داده‌های پراکنده. داده‌ها بر پایه‌ی مدل می‌توانند کشف، تبیین و تعبیر شوند (صفاری و همکاران، 1391). توسعه به‌عنوان یک فرایند در حالی‌که لازمه بهبود و پیشرفت است، اساس بهبود وضعیت و رفع کاستی‌های اجتماعی و فرهنگی جوامع پیشرفته را فراهم می‌آورد و باید موتور محرکه پیشرفت متعادل، متناسب و هماهنگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تمامی جوامع و به‌ویژه کشورهای درحال‌توسعه باشد. توسعه سعی دارد به پنج نیاز اساسی زیر پاسخ گوید: تلفیق حفاظت و توسعه، تأمین نیازهای اولیه زیستی انسان، دست‌یابی به عدالت اجتماعی، خودمختاری و تنوع فرهنگی و حفظ یگانگی اکولوژیکی (ضرابی و آذران، 1380). در امر توسعه ورزش قهرمانی و تربیت قهرمانان ورزشی، مدل‌ها و رویکردهای مختلفی وجود دارد که توجه به آن‌ها می‌تواند راه گشای توسعه ورزش قهرمانی کشور باشد. شناخت تفاوت­های ساختاری ورزش‌های قهرمانی و عوامل مؤثر بر آن به‌منظور رسیدن به توسعه پایدار در رشته‌های ورزشی قهرمانی اجتناب‌ناپذیر است و حرکت در این مسیر با تدوین مدل‌های توسعه ورزش‌های قهرمانی محقق خواهد شد. به‌عنوان‌مثال، برنامه راهبردی ورزش کانادا به دنبال آن است که محیطی پویا و عالی در ورزش ایجاد نماید و در پی افزایش تعداد افرادی است که بتوانند به‌طور مداوم و موفقیت‌آمیز، در بالاترین سطوح رقابتی ورزش شرکت نمایند. به‌طورکلی تئوری‌ها شامل سه قلمرو یا سطح رفتاری، ساختاری و محیطی می‌باشند (میرزایی اهرنجانی و امیری، 1381). مدیریت، خط مقدم اجرای راهبردها می‌باشد. تحقیقات انجام‌شده در این حوزه نشان می‌دهد که تحقیقات اندکی در این زمینه در داخل کشور انجام گردیده است. به‌طور خاص و ویژه، توجه به ورزش قهرمانی به‌عنوان یک نظام و با نگاه کلان و جامع در ایران به مطالعات طرح جامع تربیت‌بدنی و ورزش کشور (1382) برمی‌گردد که توانسته به همه عوامل و مؤلفه‌های داخلی و بیرونی ورزش قهرمانی بپردازد و با استفاده از یک مدل علمی و راهبردی، مشکلات و تنگناهای آن را شناسایی و برای اصلاح آن برنامه راهبردهای ویژه‌ای ارائه نماید که قبل از آن نبوده است. در این رابطه چند تحقیق شامل «نظام جامع ورزش قهرمانی» توسط مظفری و همکاران (1388)، «بخش خصوصی با رویکرد ورزش قهرمانی» توسط رضوی (1382) و «مقایسه دیدگاه مربیان، ورزشکاران و صاحب‌نظران در مورد راه‌کارهای پیشرفت ورزش قهرمانی ژیمناستیک» توسط تندنویس (1384) انجام‌شده است. جلایی و همکاران (1397) نیز در پژوهشی با عنوان «نقش منابع انسانی در رشد اقتصادی صنعت ورزش ایران» به این نتیجه رسیدند که منابع انسانی بخش ورزش، در کوتاه‌مدت و بلند مدت اثر مثبت و معنا‌داری بر رشد اقتصادی صنعت ورزش ایران دارند. «مقایسه ارزیابی عملکرد در حوزه موفقیت امور فنی ورزش قهرمانی فدراسیون‌های راکتی ایران (تنیس، تنیس روی میز، بدمینتون و اسکواش)» (اشرف گنجویی، 1398)، «شناسایی عوامل مؤثر بر جذب حامیان مالی در ورزش قهرمانی استان خراسان شمالی» (مرسل و همکاران، 1398)؛ «رسانه و ورزش قهرمانی و حرفه‌ای» (ظهرابی، 1393، جلالی، 1392، ایرج پور، 1395 و عرب نرمی و همکاران، 1397)؛ «بررسی زیرساخت­ها و امکانات ورزش حرفه‌ای» (قادرپور، 1395، محمدزاده، 1394 و حسامی و همکاران، 1397)، «حامیان و پشتیبان‌های حاضر در بخش ورزش قهرمانی» (استورم و همکاران[7] 2016)؛ «منابع درآمدی باشگاه‌های حرفه‌ای» و همچنین «مباحث سرمایه‌گذاری در ورزش قهرمانی» (کوسیک[8]، 2011، رامامورت[9]، 1999، مایک وید[10]، 2001و استورم[11]، 2016) از دیگر پژوهش‌هایی در این حوزه می‌باشد.

با بررسی پیشینه‌های ارائه‌شده در این حوزه به این نتیجه می‌رسیم که «طرح جامع تربیت‌بدنی و ورزش» و تحقیق مظفری با نگاه کلان و راهبردی و سایر تحقیقات با نگاه خرد به وضعیت ورزش قهرمانی در ایران و جهان پرداخته اند و می‌توان گفت که ورزش قهرمانی ابعاد و زوایای مختلفی دارد که مدل‌های توسعه آن در تحقیقات انجام‌شده بررسی‌شده ولی توجه به رشته‌ای خاص از آن هنوز نامعلوم است. بنابراین این مسأله مطرح است که بطور خاص راهبردهای راهبردی توسعه ورزش‌های قهرمانی یکایک رشته­ها در ورزش قهرمانی ایران چگونه است؟ از سوی دیگر، در ایران علی‌رغم وجود سازمان‌ها و بخش‌های متعددی که هر کدام خود را به نوعی در قبال ورزش قهرمانی مسئول می‌دانند؛ مثل فدراسیون ورزش‌های مختلف ورزشی، معاونت امور بانوان و توسعه ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان، وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری، باشگاه‌های بزرگ ورزشی، وزارت کار و امور اجتماعی و.... متأسفانه شاهد هستیم که جایگاه ورزش قهرمانی نسبت به سایر کشورها چندان مطلوب نیست.

علاقه و شرکت در ورزش‌های رزمی مانند کاراته، تکواندو، کونگ‌فو و ووشو در سال‌های گذشته به میزان زیادی افزایش یافته است. کاراته یکی از مشهورترین هنرهای رزمی رقابتی است که در قرن 16 میلادی از اوکیناوای ژاپن سرچشمه گرفت. معنی لغوی کاراته «دست خالی» است و هدف از این نام‌گذاری تمرین دفاع از خود بدون استفاده از سلاح و با استفاده از ضربات دست[12]، ضربات پا[13]، و تکنیک‌های سدکردن نسبت به حریف و با به‌کارگیری دست‌ها، پاها، آرنج‌ها [14]، زانوها[15]، به‌صورت هر چه قوی­تر، سریع­تر، دقیق­تر و مؤثرتر انجام می‌شود (تامشنی[16]، 2008). امروزه این رشته در ایران به عنوان یکی از پرجمعیت‌ترین رشته‌های ورزشی بوده و از آن میان، قهرمانان بسیاری به کاراته دنیا معرفی گردیده‌اند (باتوانی و همکاران، 1395). کاراته، در بازی­های آسیایی دوحه قطر در سال 2006، با کسب 3 مدال طلا و 2 مدال برنز، عنوان موفق­ترین تیم اعزامی را در میان کاروان ورزشی ایران به خود اختصاص داده و با کسب چندین مدال طلا در بازی‌های آسیایی گوانگژو چین در سال 2010، اینچئون کره‌ی جنوبی در سال 2014 و جاکارتای اندونزی 2018 خود را به‌عنوان یکی از رشته‌های پر پتانسیل مطرح نموده است. در آخرین رویداد جهانی (مسابقات جهانی اسپانیا) در سال 2018 نیز تیم کاراته کشورمان در رتبه دوم جهان"[17] قرار گرفته است. این رشته در حال حاضر در تمام استان­های کشورمان فعال بوده و در اکثر قریب به اتفاق شهرستان­های کشور، هیات­ها و باشگاه­های کاراته وجود دارند (فدراسیون کاراته ایران، 2019). با توجه به گستردگی این رشته ورزشی و آینده آن در جهان ورزش، تسهیل پیشرفت آن از ضروریات سازمان ورزش کشور محسوب می‌شود. کاراته ایران نیز از جمله رشته‌های مورد تأکید کمیته ملی المپیک برای کسب مدال در رقابت‌های جهانی و المپیک است که زمزمه پیش‌بینی ثبت‌نام این رشته به‌عنوان پنجمین رشته‌ی ورزشی کشور که بتواند در رقابت‌های المپیک مدال کسب کند به گوش می‌رسد. با این وجود نگاهی کوتاه نشان‌دهنده‌ی آن است که در کاراته سیستم کامل و جامعی که بتواند توسعه ورزش کاراته را تبیین نماید وجود نداشته است. لذا، با توجه به شرایط توسعه اختصاصی ورزش در ایران بررسی علمی‌ای را نیازمندست. بررسی ادبیات این حوزه نشان می‌دهد که در خصوص مدل‌سازی در حوزه ورزش قهرمانی نیز کار اندکی انجام‌شده و در پژوهش‌های صورت گرفته نیز بررسی مختص رشته کاراته وجود ندارد. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر تدوین الگوی توسعه عوامل ساختاری ورزش قهرمانی کاراته کشور تعیین گردیده است. لذا سؤال اساسی پژوهش این بود:

عوامل تأثیرگذار مدیریتی (سطح ساختاری) به ترتیب اهمیت در ورزش قهرمانی کاراته ایران کدام اند و مدل توسعه عوامل ساختاری ورزش قهرمانی کاراته ایران چگونه است؟

روش‌شناسی پژوهش

این مطالعه به روش ترکیبی و از نوع طرح‌های تحقیقی آمیخته اکتشافی (کیفی و کمی) و به لحاظ هدف کاربردی بود که در دو مرحله متوالی انجام گردید. جامعه آماری در بخش کیفی متخصصان ورزش کاراته در دو بخشی علمی و اجرایی بودند که در ورزش کاراته حداقل سابقه 7 سال مدیریت داشته، مربیان تیم‌های ملی؛ و یا در بخش دانشگاهی اعضای هیئت‌علمی بوده که دارای پژوهش یا کتاب در حوزه یادشده بودند. در بخش کیفی از نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد. مصاحبه‌ها به‌صورت عمیق و نیمه ساختاریافته تا مرحله اشباع نظری انجام و در مصاحبه با نفر 20 به اشباع رسید. در بخش کمی نیز، جامعه آماری شامل مدیران، کارشناسان، مربیان، داوران، قهرمانان کاراته ایران و اعضای هیئت‌علمی و دانشجویان دکتری و ارشد دارای پژوهش در حوزه تخصصی کاراته ایران بودند که با توجه به تعداد تقریبی کل جامعه که برابر با 1034 نفر بود حجم نمونه بر اساس جدول مورگان برابر با 278 نفر تعیین شد که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت تکمیل پرسشنامه تعداد 300 پرسشنامه توزیع و از میان آن‌ها تعداد 278 پرسشنامه که به‌طور کامل پاسخ داده بودند مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش در مرحله کیفی، مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند بود؛ به‌طوری که ابتدا عوامل ساختاری مرتبط با ورزش کاراته در ادبیات داخلی و بین‌الملل مورد بررسی قرار گرفت و بر این اساس راهنمای مصاحبه تدوین شد. سپس با متخصصان در خصوص عوامل ساختاری مؤثر در ورزش کاراته مصاحبه گردید. در طی بیست مصاحبه تکرار در مؤلفه‌ها حاصل شد به‌طوری‌که نیاز به جمع‌آوری اطلاعات بیشتر وجود نداشت. در مرحله دوم، نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌های کیفی برآمده از مصاحبه‌ها و ادبیات موضوع، منجر به تدوین پرسشنامه با 29 گویه به شرح جدول 1 شد. به‌منظور بررسی روایی محتوایی پرسشنامه، از نظرات 14 نفر متخصصین حوزه مدیریت ورزشی و رشته کاراته (پیشکسوتان و اعضای فنی فدراسیون کاراته کشور) استفاده گردید و در نهایت با اعمال نظر متخصصان پرسشنامه‌ای با روش لیکرت و با ارزش عددی 1 تا 5 برای پاسخ هر سؤال امتیازبندی شد. به‌منظور بررسی پایایی، پرسشنامه در یک مطالعه راهنما بین 45 نفر عضو هیئت‌علمی دانشگاه، مدیران و کارشناسان بخش‌های مرتبط با ورزش کاراته توزیع و ضریب آلفای کرونباخ 0.811 تعیین شد.

جدول 1: تعداد گویه های مؤلفه‌های پرسشنامه عوامل ساختاری توسعه ورزش کاراته ایران برگرفته از فاز کیفی پژوهش

مؤلفه

منابع انسانی

منابع مالی

تجهیزات و زیرساخت

فناوری

قوانین و مقررات

سازمان‌های همکار

رسانه‌های سازمانی

مجموع

گویه

3

5

6

4

3

3

5

29

 

روش‌های تجزیه‌وتحلیل اطلاعات در این پژوهش، در فاز اول (کیفی) به روش تئوری مفهوم‌سازی بنیادی[18] انجام شد و همچنین در این پژوهش، روش‌های آمار توصیفی (فراوانی/ درصد/ میانگین/انحراف استاندارد) با استفاده از نرم‌افزار SPSSنسخه 24 انجام شد. همچنین جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار استنباطی معادلات ساختاری (SEM) و ضریب رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شدند. این ضرایب همبستگی توسط PRELIS برای ایجاد یک ماتریس کوواریانس مجانبی مورد استفاده قرار می‌گیرد، این ماتریس به‌عنوان ورودی در کنار ماتریس واریانس–کوواریانس نمونه‌ای در لیزرل[19] استفاده و تحلیل عاملی تأییدی بر روی ماتریس واریانس-کوواریانس انجام گرفت.

یافته‌های پژوهش

جدول 2، اطلاعات بیوگرافی مصاحبه‌شوندگان فاز کیفی را نشان می‌دهد.

جدول2: توصیف ویژگی‌های مصاحبه‌شوندگان در بخش کیفی

متغیر

 

فراوانی

جنسیت

بخش

تحصیلات

وضعیت تأهل

مرد

زن

کاتا

کومیته

زیر دیپلم

دیپلم

کاردانی

کارشناسی

کارشناسی ارشد

دکتری

مجرد

متأهل

تعداد

20

0

6

14

1

4

2

6

5

2

2

18

درصد

100

0

30

70

5

20

10

30

25

10

10

90

سطح سازمانی یا ساختاری کدهایی که به تشریح سطح اجرایی و بکارگیری سیستم‌های پشتیبانی نرم و سخت جهت تحقق بخشیدن به عمومی شدن ورزش قهرمانی کاراته در میان مردم می‌پردازد. نتایج تجزیه‌وتحلیل داده بنیاد نشان داد از مقایسه‌ی کدهای به‌دست‌آمده می‌توان تمامی کدهای ساختاری حاصل را در هفت مؤلفه اصلی جای داد (جدول 3).

 

جدول3: کدهای باز، محوری و انتخابی مستخرج از کل مصاحبه‌ها در سطح سازمانی (ساختاری)

کدهای محوری

کدهای باز

منابع انسانی

نیروهای ستادی

نیروهای صف

نیروهای داوطلب

منابع مالی

بودجه دولتی

نهادهای عمومی

حامیان مالی

بیمه‌ها

کمک‌های مردمی

تجهیزات و زیرساخت

مطالعه و نیازسنجی

دسترسی به تجهیزات و زیرساخت‌ها

کیفیت تجهیزات و زیرساخت‌ها

توزیع عادلانه تجهیزات و زیرساخت‌ها

ایمنی تجهیزات و زیرساخت‌ها

طراحی زیبا تجهیزات و زیرساخت‌ها

فناوری

استفاده از سخت‌افزارها

استفاده از نرم‌افزارها

شبکه‌های اجتماعی

ارتقاء دانش فنی

قوانین و مقررات

اسناد توسعه‌ای ورزش قهرمانی کاراته استانی

اسناد توسعه‌ای ورزش قهرمانی کاراته شهری

اسناد توسعه‌ای ورزش قهرمانی کاراته سازمان‌ها

سازمان‌های همکار

وحدت سیاست‌گذاری

شرح وظایف روشن

تعاملات مستمر

رسانه‌های سازمانی

آموزش همگانی

اطلاع‌رسانی

بازاریابی اجتماعی

پایش و رصد تغییرات محیطی

رصد افکار و علایق عمومی

نتایج تحلیل نشان می‌دهد که مدل فاز اول مطالعه مورد تأیید قرار می‌گیرد و داده‌ها برازش مناسبی با مدل دارد. شاخص‌های نیکویی برازش بررسی‌شده در این مطالعه در جدول 4 آورده شده است:

جدول4: شاخص‌های نیکویی برازش بررسی‌شده در این مطالعه

آماره

کای اسکوئر

RMSEM

GFI

AGFI

NFI

PGFI

RMR

مقادیر

2/280 = 2χ

090/0

9/0

96/0

97/0

9/0

49/0

وضعیت

معنادار(01/0> P)

نسبتاً خوب

خوب

خوب

خوب

مناسب

مناسب

یافته‌های توصیفی در بخش کمی نیز نشان می‌دهد بیشترین فراوانی افراد مورد مطالعه را مسئولان واحدهای شغلی مربوطه تشکیل داده اند که 4/43 درصد افراد مورد مطالعه را تحت پوشش قرار داد (جدول5).

جدول 5: توصیف ویژگی‌های آزمودنی‌ها در بخش کمی بررسی

 

متغیر

فراوانی

جنسیت

گروه‌های تحت مطالعه

سوابق شغلی

مرد

زن

اعضاء هیئت‌علمی

مدیر

مسئول واحد شغلی مربوطه

کارشناس

دانشجویان

5>

10-5

15-10

20-15

>20

تعداد

229

49

9

40

121

68

40

49

20

63

24

122

درصد

4/82

6/17

3/3

5/14

4/43

3/24

5/14

7/17

3/7

6/22

5/8

44

                           

 

تعیین روابط بین سطوح مدل مطرح‌شده در فاز کیفی پژوهش، از طریق مدل‌سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفته‌اند. نتایج به‌دست‌آمده از 278 پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی لیزرل مورد بررسی قرار گرفت. شکل 1 ضرایب مسیر پیش‌بینی عوامل تأثیرگذار و جدول 6، تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی با در نظر گرفتن ضرایب مسیر برای بررسی عوامل تأثیرگذار ساختاری را نشان می‌دهند. نتایج نشان می‌دهد، که ضریب رگرسیون رسانه‌های سازمانی بیشترین تأثیر بر سطح سازمانی دارد و در سطح 01/0P≤ معنادار هست که 57% از واریانس سطح سازمانی را پیش‌بینی می‌کنند. در مرتبه دوم منابع مالی بر سطح سازمانی تأثیر می‌گذارد و 18درصد  بر پیش‌بینی سطح سازمانی می‌افزاید و این افزایش از نظر آماری معنادار می‌باشد (01/0P≤). در مرتبه سوم قوانین و مقررات بر سطح سازمانی تأثیر می‌گذارد که 10درصد بر پیش‌بینی کنندگی می‌افزاید. در مرتبه چهارم منابع انسانی با 7 درصد افزایش مقدار 2R، و در مرتبه پنجم، تجهیزات و زیرساخت با 5 درصد افزایش مقدار 2R، در مرتبه ششم عامل فناوری نیز با 2 درصد افزایش 2R، در مرتبه هفتم سازمان‌های همکار با تنها 1 درصد افزایش 2R پیش‌بینی کنندگان سطح سازمانی هستند.

جدول6: تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی با در نظر گرفتن ضرایب مسیر برای پیش‌بینی عوامل تأثیرگذار ساختاری به ترتیب اهمیت

مدل

متغیرهای مستقل(پیش‌بین)

Β

T

P

R

2 R

F

Sig

1

رسانه

71/0

64/22

0001/0

76/0

57/0

53/393

0001/0

2

رسانه

65/0

21/23

0001/0

87/0

75/0

33/531

0001/0

منابع مالی

45/0

32/16

0000/0

3

رسانه

56/0

23/28

0000/0

92/0

85/0

22/871

0001/0

عوامل مالی

31/0

19/18

0001/0

قوانین

21/0

26/14

0001/0

4

رسانه

49/0

23/29

0000/0

96/0

92/0

171/1421

0001/0

منابع مالی

33/0

62/18

0001/0

قوانین

22/0

14/16

0000/0

منابع انسانی

20/0

57/14

0001/0

5

رسانه

51/0

44/38

0001/0

984/0

97/0

87/1643

0000/0

منابع مالی

30/0

70/27

0001/0

قوانین

21/0

21/17

0000/0

منابع انسانی

20/0

03/16

0001/0

تجهیزات

19/0

12/15

0001/0

6

رسانه

36/0

09/41

0001/0

994/0

99/0

47/6554

0001/0

منابع مالی

31/0

07/44

0001/0

قوانین

16/0

24/24

0000/0

منابع انسانی

12/0

06/20

0000/0

تجهیزات

28/0

72/27

0000/0

 

 

 

0001/0

فناوری

22/0

24/23

0000/0

7

رسانه

27/0

-

0000/0

100

100

-

0000/0

منابع مالی

24/0

-

0001/0

قوانین

17/0

-

0001/0

منابع انسانی

15/0

-

0001/0

تجهیزات

22/0

-

0001/0

فناوری

24/0

-

0001/0

سازمان‌های همکار

12/0

-

0000/0

شکل1: ضرایب مسیر پیش‌بینی عوامل تأثیرگذار در سطح سازمانی

بحث و نتیجه‌گیری

افزایش مشارکت عمومی در ورزش همیشه مد نظر سیاست‌گذاران بوده است. در ایران علی‌رغم موفقیت‌های کسب‌شده رشته کاراته در میادین جهانی، متأسفانه روند تعداد کاراته کای کشور عزیزمان رو به کاهش بوده؛ به‌طوری‌که این تعداد بر اساس گزارشات فدراسیون کاراته جمهوری اسلامی ایران از بیش از یک‌میلیون نفر در دهه 80 به حدود 200 هزار نفر در اواخر دهه 90 نزول کرده است. هدف این بررسی تدوین توسعه الگوی عوامل ساختاری ورزش قهرمانی فدراسیون کاراته ایران بود. بر اساس نتایج حاصل، سطح ساختاری متأثر از هفت عامل بود.

مهم‌ترین مؤلفه در این سطح رسانه‌های سازمانی است. رسانه‌های سازمانی در مطالعه حاضر دارای کارکردهای متنوعی ازجمله آموزش رسانه‌ای رشته کاراته، اطلاع‌رسانی، آگاه‌سازی، کارکرد بازاریابی اجتماعی، نوگرایی و نظارتی هستند و به‌عنوان اثرگذارترین مؤلفه سطح سازمانی در سطح سازمانی از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. نتایج این بخش از پژوهش با نتایج تحقیق ظهرابی 1393، جلالی 1392، ایرج پور 1395 و عرب نرمی و همکاران 1397 و رو[20] 2009 همسو است. رو (2009) تدوین راهبردهای ملی به‌منظور ایجاد کانال‌های ارتباطی و بازاریابی اجتماعی را به‌عنوان خط‌مشی مؤثر در افزایش مشارکت مردم در ورزش اوقات فراغت می‌داند. غفوری (1382) در خصوص ارتباطات و روشندل اربطانی (1386) نیز با ارائه مدلی به کارکردهای رسانه به‌منظور توسعه ورزش تأکید می‌کند که همسو با نتایج مطالعه حاضر می‌باشند.

منابع مالی دومین مؤلفه از نظر اهمیت در سطح سازمانی هستند؛ نتایج این تحقیق با نتایج تحقیقات منابع درآمدی باشگاه‌های حرفه‌ای و همچنین مباحث سرمایه‌گذاری در ورزش قهرمانی (کوسیک (2011)، رامامورت 1999، مایک وید 2001و استورم[21] 2016) و بنسون و هندرسون[22] (2005) و گرین[23] (2006) که به نقش منابع مالی دولتی در توسعه ورزش تأکید داشته­اند همسو بوده و آفرینش خاکی (1384)، و هولیهان[24] (2001) نیز به لزوم ورود سرمایه بخش خصوصی به ورزش همگانی تأکید می‌کنند. به نظر می‌رسد با توجه به گستردگی رشته ورزشی کاراته منابع مالی می‌بایست از بخش متعدد مثل بودجه دولتی، بودجه نهادهای عمومی، حامیان مالی، بیمه‌ها و کمک‌های مردمی تأمین گردد.

سومین مؤلفه از نظر اهمیت در سطح سازمانی قوانین و مقررات است. در مطالعه حاضر تدوین، تصویب و اجرای اسناد توسعه‌ای ورزش استانی، شهری و سازمانی مد نظر است. اصل سوم قانون اساسی توسعه ورزش رایگان برای همه است و تدوین قوانین و مقررات به‌عنوان یکی از حوزه‌های سیاست‌گذاری به‌منظور ایجاد تغییرات در ورزش انگلستان مدنظر بوده که بیانگر اهمیت این موضوع است (چارچوب ورزش انگلستان[25]، ٢٠٠٤).

چهارمین مؤلفه از نظر اهمیت در این سطح منابع انسانی است. جلایی و همکاران (1397) در پژوهشی با عنوان نقش منابع انسانی در رشد اقتصادی صنعت ورزش ایران به این نتایج رسیدند که منابع انسانی بخش ورزش، در کوتاه‌مدت و بلندمدت اثر مثبت و معنا‌داری بر رشد اقتصادی صنعت ورزش ایران دارد. بارسلونا و رس[26] (2004) به مزیت رقابتی تربیت مدیران ورزش‌های اشاره می‌کند؛ همچنین مدل توسعه ورزش هنگ‌کنگ[27] (2009) به نیروهای داوطلب و نقش آموزش منابع انسانی تأکید دارد که با یافته‌های این مطالعه همسو است.

مؤلفه بعدی تجهیزات و زیرساخت می‌باشد. تأمین تجهیزات و زیرساخت‌های ورزشی با توجه به امور مطالعاتی و نیازسنجی، دسترسی عموم، ارتقاء کیفیت، توزیع عادلانه و تأمین ایمنی و طراحی زیبا از یافته‌های این مطالعه است؛ که با مطالعات بررسی زیرساخت و امکانات ورزش حرفه‌ای (قادرپور 1395، محمدزاده 1394 و حسامی و همکاران 1397، ممتازبخش 1386، اتقیا 1386 که بر فضاها و اماکن ورزشی تأکید می‌کنند؛ همسو است. همچنین زیانگ[28] (2007) توسعه فضاهای ورزشی در اماکن مسکونی و تخصصی سازی مکان‌های ورزشی، افزایش تعداد میادین و پارک‌ها با اماکن دسترسی آسان به سیستم حمل‌ونقل عمومی را تأکید می‌کند. دی لیو[29] (2009) به مکان و تجهیزات مناسب در نزدیکی محل زندگی گروه‌های هدف اشاره دارد و ویکر[30] (2009) نیز به در دسترس بودن اماکن و فضاهای ورزشی تأکید می‌نماید.

مؤلفه ششم ازنظر اهمیت فناوری است؛ یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد ورود فناوری‌های نوین از طریق سخت‌افزارها، نرم‌افزارها و ارتقاء دانش فنی می‌تواند به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های سطح سازمانی مشارکت مردم را در ورزش اوقات فراغت افزایش دهد؛ همچنین این مؤلفه می‌تواند پشتیبان سایر مؤلفه‌های این سطح هم باشد.

و آخرین مؤلفه در این سطح سازمان‌های همکار است. پرِنتا و هاروِی[31] (2009) ایجاد مشارکت بین دو یا تعداد بیشتری سازمان مرتبط و مدیریت مشارکتی را یکی از حلقه‌های مهم در توسعه ورزش می‌دانند. منظور از سطح سازمانی (ساختاری)، ساختار مدیریتی و به‌کارگیری سیستم‌های پشتیبانی نرم و سخت جهت تحقق بخشیدن به توسعه ورزش در میان مردم است. به‌طورکلی این سطح شامل مسیرها، کانال‌ها و ظروفی هستند که فرآیندها و عملیات ورزش کاراته ایران در آن‌ها جاری می‌شوند و در برگیرنده همه عناصر، عوامل و منابع فیزیکی و غیر فیزیکی ورزش کاراته است که با نظم، قاعده و ترتیب خاصی بهم پیوسته و چارچوب و قالب ورزش کاراته را می‌سازند. به‌طورکلی می‌توان عنوان کرد سطح سازمانی به‌مثابه ظرف فعالیت‌های رزمی کاراته است. ظرفی که تمام فرایندهای ورزش قهرمانی کاراته ایران در آن جریان دارد و بر شرکت مردم در رشته رزمی کاراته اثر می‌گذارد. مدل‌های مشابه با این چارچوب را در مدل‌های مدیریتی ورزش‌های تفریحی (مول، 2005) چارچوب ملی ورزش انگلستان (چارچوب ورزش انگلستان، 2004 ) و مدل توسعه ورزش همگانی هنگ‌کنگ (انجمن ورزش همگانی هنگ‌کنگ، 2009) می‌توان مشاهده نمود.

اهمیت رسانه‌های سازمانی، منابع مالی و قوانین و مقررات در سطح سازمانی نشان‌دهنده نقش ویژه این مؤلفه به‌منظور فراهم آوردن ساختاری مناسب برای مشارکت در ورزش کاراته ایران است؛ درحالی‌که شاهد هستیم بیشترین توجه وزارت ورزش و جوانان و سایر نهادهای ورزشی ازنظر رسانه‌ای، تزریق منابع مالی و حتی تدوین قوانین و مقررات به سمت ورزش‌های توپی است و پرداختن به ورزش‌های انفرادی کمتر مورد توجه قرار دارد. لذا؛ با توجه به شرایط فعلی نمی‌توان انتظار داشت در میزان مشارکت مردم در ورزش‌های رزمی در ایران حرکت خاص و چشمگیری رخ دهد.در پایان به محققین آینده در این حوزه پیشنهاد می‌شود در راستای نتایج این تحقیق و بحث و نتیجه‌گیری به‌عمل‌آمده الزامات و برنامه‌ریزی عملیاتی جهت نهادینه کردن مؤلفه‌های توسعه ساختاری ورزش قهرمانی کاراته را مورد تحقیق قرار دهند و بر اساس نتایج آن اقدامات مورد نیاز در این راستا را به سازمان‌های ورزشی نشان دهند.همچنین پیشنهاد می‌گردد عوامل مؤثر بر توسعه منابع انسانی در ورزش قهرمانی مورد بررسی قرار گیرد.

 

[29] - De Liu

[30] - Wicker

[31] - Parenta. Milena. M , Harvey

  • منابع

    • اتقیا، ناهید. (1386). «نیازسنجی از اقشار مختلف زنان ایرانی در زمینه ورزش­های همگانی». پژوهش در علوم ورزشی. 5 ،(17)، صص 15-31.
    • آفرینش خاکی، اکبر؛ تندنویس، فریدون و مظفری، سیدامیراحم. (1384) . «مقایسه دیدگاه‌های اعضای هیئت‌علمی، مربیان، ورزشکاران و مدیران در مورد چگونگی توسعه ورزش همگانی». نشریه علوم حرکتی و ورزش.3 ، (5)، صص 1-22.
    • ایرج پور، علیرضا؛ مجرد. ناهید و دباغ رضاییه، فرامرز. (1395). «بررسی نقش رسانه‌های جمعی در توسعه فرهنگی ورزش همگانی و حرفه‌ای کشور». دو فصلنامه مدیریت و توسعه ورزش. سال 5، شماره 2، صص 35-53.
    • ترابی، تقی؛ قربانی، مهسا؛ باقری، میثم و طریقی، سمانه. (1394). «روش‌های نوین تأمین مالی باشگاه‌های فوتبال در کشورهای توسعه‌یافته و بررسی تطبیقی آن با کشورهای درحال‌توسعه (مورد خاص: باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای لیگ برتر ایران و انگلستان)». دانش سرمایه‌گذاری. سال 4، شماره 13، صص 217-231.
    • تندنویس، ف و قاسمی، م ه. (1386). «مقایسه دیدگاه ورزشکاران، مربیان، و صاحب‌نظران در مورد راهکارهای پیشرفت ورزش قهرمانی ژیمناستیک کشور». المپیک. دوره 15، شماره 4 (پیاپی 40)، صص 17-29.
    • جلایی، سید عبدالمجید؛ بخشنده، حسین؛ اسمعیلی، محسن و رسولی، مهدی. (1397). «نقش منابع انسانی در رشد اقتصادی صنعت ورزش ایران». مطالعات مدیریت ورزشی. 10، (48)، صص 67-88.
    • حسامی، لقمان؛ فریدفتحی، اکبر و موسوی نسب، فاطمه. (1397). «وضعیت ایمنی ساخت‌وسازها و تأسیسات استادیوم‌های فوتبال لیگ برتر کشور در لیگ نهم». پژوهش های کاربردی در مدیریت ورزشی. 7 ، (25)، صص 77-87.
    • خبیری، محمد و الهی، علیرضا. (1384). «مقایسه وضعیت باشگاه‌های لیگ حرفه‌ای فوتبال جمهوری اسلامی با توجه به معیارهای یوفا و باشگاه‌های منتخب ژاپن، کره جنوبی، امارات و ترکیه». فصلنامه پژوهش در علوم ورزشی. شماره 8، صص 15ـ35.
    • رستم زاده، پ؛ صادقی، ح؛ عصاری، ع  و یاوری، ک. (2015). «اثر سرمایه‌گذاری دولت در بخش ورزش بر رشد اقتصادی در ایران». فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش‌های اقتصادی (رشد و توسعه پایدار).14 (4)، صص 177-210.‎
    • رضوی، سید محمد حسین. (1385). «خصوصی‌سازی و اصلاح ساختار ورزش قهرمانی در کشور». نشریه حرکت. 27.
    • روشندل اربطانی، طاهر. (1386). «تبیین جایگاه رسانه‌های همگانی در نهادینه کردن ورزش همگانی در کشور». نشریه حرکت. شماره
    • سلطانی، مصطفی؛ کارگر، غلامعلی؛ کشکر، سارا و غفوری، فرزاد. (1396). «الگوی تبیینی اثر منابع سازمانی و مزیت رقابتی بر سودآوری باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال ایران». مطالعات مدیریت ورزشی، 9 (45)، صص 33-54.
    • سند تفضیلی نظام جامع توسعه تربیت‌بدنی و ورزش کشور. (1383). توسعه امکانات و زیرساخت‌ها. وزارت ورزش و جوانان، تهران: سیب سبز
    • صفاری، م؛ احسانی، م؛ امیری، م و کوزه چیان، ه. (1391). «طراحی الگوی مدل ورزش همگانی ایران». رساله دکتری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس.
    • صفاری، م؛ احسانی، م؛ امیری، م و کوزه چیان، ه. (1392). «تحلیلی بر ورزش همگانی ایران با کاربرد مدل یابی معادلات ساختاری». کنگره ملی مدیریت ورزشی. مرکز مطالعات و پژوهش‌های راهبردی، وزارت ورزش و جوانان.
    • غفوری، فرزاد. (1382). «تعیین عوامل اصلی مؤثر بر گرایش به ورزش همگانی و قهرمانی برای تعیین راهبردهای ورزش در جمهوری اسلامی ایران». رساله دکتری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
    • غفوری، فرزاد. (1386). «مطالعه انواع ورزش‌های همگانی و تفریحات مطلوب جامعه و ارائه مدل برای برنامه‌ریزی‌های آینده». دفتر ملی مدیریت و توسعه ورزش کشور، سازمان تربیت‌بدنی جمهوری اسلامی ایران.
    • مظفری، احمد. (1393). «چالش‌های آینده مدیریت ورزش کشور در ارتباط با طرح نظام جامع ورزش». سومین همایش ملی ورزش برای همه. دانشگاه آزاد اسلامی زنجان، اردیبهشت 1393.
    • ممتاز بخش، مریم و فکور، یوسف. (1386). «بررسی راهکارهای ارتقا و توسعه ورزش همگانی بانوان دانشگاه علوم انتظامی». فصلنامه دانش انتظامی. سال 9، شماره
    • میرزایی اهرنجانی، حسن و امیری، مجتبی. (1381). «ارائه مدل سه بعدی تحلیل مبانی فلسفی و زیرساخت‌های بنیادین تئوری‌های مدیریت». دانش مدیریت. شماره 56، صص 3-21.
    • Barcelona, Bob. Graig M.Ross. (2004). “An Analysis of the Perceived Competencies of Recreational Sport Administrators”. Journal of Park and Recreation Administration. Volume 22, Number 4.pp.25-42.
    • Batavani, M. R. Marandi, S. M., & Zolaktaf, V. (2010). “An analysis of action and techniques applied in karate at finals in world champion competitions (Finland 2006)”.A.Thesis, University of Isfahan, page1, [In Persian].
    • Bauman, A. E., Bellew, B., Owen, N., & Vita, P. (2001). “Impact of an Australian mass media campaign targeting physical activity in 1998”. American Journal of Preventive Medicine, 21 (1), 41-47.
    • Benson, A. Henderson, S. (2005). “UK leisure centers under best value: a strategic analysis”. International Journal of Public Sector Management. Vol.18 No. 3, pp. 196-215.
    • Community Sports Committee of the Sports Commission. (2009). “Consultancy Study on Sport for All Participation Patterns of Hong Kong People in Physical Activities”. Submitted by The Chinese University of Hong Kong Department of Sports Science & Physical Education.
    • Cyrenne, P. (2009). “Modelling professional sports leagues: An industrial organization approach”. Review of Industrial Organization, 34 (3), 193-215.
    • De Bosscher, V., de Knop, P., van Bottenburg, M. and Shibli, S. (2006). “A conceptual framework for analysing sports policy factors leading to international sporting Success”. European Sport Management Quarterly, Vol. 6, pp. 185-215.
    • De Liu, Y. Taylor, P. Shibli, S. (2009). “Sport Equity: Benchmarking the Performance of English Public Sport Facilities”. European Sport Management Quarterly, Vol. 9, No. 1, 3-21.
    • Green, Mick. (2006). “From 'Sport for All' to Not About 'Sport' at All?: Interrogating Sport Policy Interventions in the United Kingdom”. European Sport Management Quarterly, Vol. 6, No. 3, 217-238.
    • Hamil, S., Walters, G. (2010). “Financial performance in English professional football: an inconvenient truth”. Soccer & Society, 11 (4):354-372
    • Houlihan, Barrie. (2001). “Citizenship, Civil Society and the Sport and Recreation Professions”. Managing Leisure, 1466-450 X, Volume 6, Issue1, and PP 1 –14.
    • Iran karate federation. (2018). www.Ikf.ir,
    • Kosík, M. (2011). “Marketing strategy in connection with sport”. Innovative Marketing, 7(2), 92-98.
    • Mike, Weed. (2001). “Towards a model of cross-sectoral policy development inleisure: the case of sport and tourism”. Leisure Studies, 20, 125–141.
    • R, Bayless G, Jamieson, L. M. (2005). Recreational Sport Management. Published, Human Kinetics
    • Parenta, Milena. M, Harvey, Jean. (2009). “Towards a Management Model for Sport and Physical Activity Community-based Partnerships”. European Sport Management Quarterly, Vol. 9, No. 1, pp 23-45.
    • Ramamurti, R. (1999). “Why Havant Developing Countries Privatized Deeper and Faster?” World Development, 27(1), PP: 137-155.
    • Rowe, N, and F. (2009) “The Active People Survey: a Catalyst for Transforming Evidence-Based Sport Policy in England”. International Journal of Sport Policy, Vol. 1, No. 1, pp 89–98.
    • Storm, K. Thomson, F. Jakobsen, T. (2016). “Do they make a difference? Professional team sports clubs’ effects on migration and local growth: Evidence from Denmark”. Sport Management Review.
    • The Framework for Sport in England. (2004). “Making England an Active and Successful Sporting Nation: A Vision for 2020”. Available at: http://www.sportengland.org.
    • Thumeshni, M. (2008). “Exercise with a punch”. Health & Wellbeing, 20-21.
    • Wicker, P. Breuer, C. Pawlowski, T. (2009). “Promoting Sport for All to Agespecific Target Groups: the Impact of Sport Infrastructure”. European Sport Management Quarterly, Vol. 9, No. 2, 103-118.
    • Xiong, Huan. (2007). “The Evolution of Urban Society and Social Changes in Sports Participation at the Grassroots in China”. INTERNATIONAL REVIEW FOR THE SOCIOLOGY OF SPORT 42/4, pp: 441-471.