نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 پژوهشگاه علوم ورزشی
2 دکتری، مدیریت ورزشی، سبزوار، ایران
3 استادیار، مدیریت ورزشی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران
4 استادیار، گروه مدیریت ورشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
چکیده
بازیهای المپیک به عنوان بزرگترین رویداد ورزشی جهان مطرح است و کشورها از سالها قبل از برگزاری مسابقات، با برنامهریزیهای بلند، میان و کوتاه مدت سعی در بهدست آوردن بهترین نتایج را دارند. به همین دلیل شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشکاران از اهمیت زیادی برخوردار است. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی و اولویتبندی عوامل ورزشی مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازیهای المپیک توکیو 2020 بود. روش پژوهش حاضر، آمیخته و جامعه آماری پژوهش شامل اعضای هیئت علمی تربیت‌بدنی و علوم‌ورزشی (به‌ویژه گرایش مدیریت ورزشی)، مدیران ارشد کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران و رؤسای فدراسیون‌های ورزشی و هیئت‌های ورزشی استان تهران بود. تعداد نمونه آماری تا حد رسیدن به اشباع نظری (29 نفر) برای مصاحبه (بخش کیفی) ادامه‌یافت. در بخش کمی، پرسشنامه نهایی بین 25 نفر از خبرگان توزیع و با استفاده از آنتروپی شانون، وزندهی و اولویتبندی هر یک از عوامل انجام شد. نتایج نشان داد 98 شاخص ورزشی میتواند بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازیهای المپیک توکیو 2020 مؤثر باشد. تحلیلهای انجامشده شاخصها را در 3 سطح کلان، میانی و خرد طبقهبندی کرد که سطح کلان مربوط به محیط پیرامونی (جامعه)، سطح میانی مربوط به سازمانهای ورزشی (فدراسیونها و کمیته ملی المپیک، ادارات کل ورزش و جوانان و غیره) و سطح خرد مربوط به خود ورزشکار است. سطح خرد به‌طور مستقیم و سطوح میانی و کلان به طور غیرمستقیم در موفقیت ورزشکاران مؤثر هستند. در این میان سهم سطوح خرد، میانی و کلان به‌ترتیب 49، 31 و 18 شاخص بود.
پیشنهاد می گردد که مسئولان ارشد کشور و مسئولان ورزشی با توجه به شاخصهای شناسایی‌شده در این پژوهش و اولویتهای آنها و بهکارگیری و اجرایی کردن آنها گامهای مؤثری در جهت کسب موفقیت در میادین مختلف بینالمللی ورزشی ازجمله کسب سهمیه المپیک و سپس موفقیت در بازیهای المپیک بردارند. ضروری است که ورزشکاران نیز با اهمیت دادن به شاخصهای سطح خرد و تلاش در جهت بهکارگیری آنها و توانمندکردن خود برای موفقیت در میادین ورزشی و در نهایت سربلندی کشور تلاش کنند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Investigating and Prioritizing Sports Factors Affecting the Success of Athletes of Tehran Province for the Achievement of the 2020 Tokyo Olympic Games
نویسندگان [English]
- hossein zareian 1
- Elham Fasanghari 2
- Mohammad Sadegh Afroozeh 3
- Saeid Tabesh 4
1 Sport Science Research Institute
2 PhD of Sport Management, Sabzevar, Iran
3 Assistant Professor of Sport Management, Jahrom University, Jahrom, Iran
4 Assistant Professor, Department of Management, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Mazandaran, Babolsar, Iran
چکیده [English]
Olympic Games has been the most important sport event in the world and all of the countries try to get the best results from many years before the Olympic games with the long, medium and short term programs. For this reason, identifying the factors affected the success of athletes is very important. So the study is to investigate and prioritize sports factors affecting the success of athletes of Tehran province for the achievement of the 2020 Tokyo Olympic Games. The statistical population was faculty members of physical education and sport sciences (especially sport management), senior managers of the National Olympic Committee of the Islamic Republic of Iran, the heads of sport federations and the heads of sports boards in Tehran province. The statistical sample continued to reach the theoretical saturation (n=29) for the interview. In the quantitative section, the final questionnaire was distributed among 25 experts. Weighting and prioritization of each factor were performed using Shannon entropy.
The results showed that 98 sports indexes could influence the success of athletes of Tehran Province for the achievement of the 2020 Tokyo Olympic Games. In this analysis, indexes were classified into 3 levels: macro, meso and micro levels. The macro level is related to the peripheral environment (community), the meso level to the sporting organizations (including the Federations and National Olympic Committee, the Directorate General for Sport and Youth, etc.) and the micro level to the athlete. The micro level is directly influenced by the success of athletes, and the middle level and the macro level indirectly. This model is an approach that identifies and determines the path of activity of sports officials in Tehran province for the success of athletes. Therefore, senior officials and sports officials should pay special attention to the indicators identified in this study and their priorities. So that by applying and implementing them, effective steps can be taken to achieve success in various international sports, including the Olympic quota and then in the Olympic Games. Athletes should also pay attention to micro-level indicators and try to use them and empower themselves to succeed in sports fields and ultimately the pride of the country.
کلیدواژه‌ها [English]
- Sport Success
- Olympic Games
- Athlete and Shannon Entropy
بررسی و اولویتبندی عوامل ورزشی مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازیهای المپیک توکیو 2020[1]
حسین زارعیان[2]
الهام فسنقری[3]
محمدصادق افروزه[4]
سعید تابش[5]
10.22034/SSYS.2022.1229.1850
تاریخ دریافت مقاله: 3/12/1398
تاریخ پذیرش مقاله:22/9/1399
مقدمه
امروزه ورزش یکی از اموری است که به عناوین مختلف در جهان مطرح شده و گروههای بسیار زیادی به اشکال مختلف با آن سر و کار دارند. برخی از مردم ورزشکار حرفهای و گروهی ورزشکار آماتور هستند؛ عده‌ای از راه ورزش امور خویش را میگذرانند و گروهی نیز طرفدار و علاقهمند به ورزش و دیدن برنامهها و نمایش ورزشی هستند (جکسون و پالمر[6]، 1392). بدون تردید، بزرگترین رویداد ورزشی جهان که در کانون توجه جهانیان قرار دارد، بازیهای المپیک است که صحنهای برای هنرنمایی ورزشکاران نخبه میباشد تا آنها بتوانند مهارتهای خود را به معرض نمایش گذارند. «این بازیها، نه یک رویداد صرف ورزشی، بلکه یک جنبش وسیع اجتماعی هستند که به مدد فعالیت‌های ورزشی باعث تعالی انسان و تفاهم بینالمللی می‌شوند. عملکرد ورزشی کشورها، در مسابقات معتبر بینالمللی به‌وسیله مقامها و مدالهای کسبشده توسط ورزشکاران آن کشورها سنجیده میشود. در واقع، مقام‌های کسبشده تنها متعلق به خود ورزشکاران نیست، بلکه افتخاری برای وطن و ملت در جهت بزرگداشت نام یک کشور است و در این ارتباط میلیون‌ها نفر از موفقیت یک قهرمان در خود احساس افتخار و غرور ملی می‌کنند و یا از شکست او متأثر و غمگین می‌شوند. به‌عبارت دیگر، در اغلب موارد پیروزی یک قهرمان به‌مثابه پیروزی یک ملت تلقی میگردد. قهرمانان هر کشور به‌عنوان سرمایه‌های ملی یک کشور محسوب می‌شوند و کشورها هزینههای بسیار زیادی برای رشد و پرورش این قهرمانان متحمل می‌گردند، چرا که استفاده از این سرمایه‌ها به‌صورت تمام و کمال، هنر مدیران و مربیان زبده کشور است.» (سلمان، آرنسون و شوکور[7]، 2009)
با این اوصاف، یکی از موارد مهم و مورد توجه برنامهریزان ورزشی، فتح سکوهای بینالمللی و افتخارآفرینی در ورزش است که از راه سرمایه‌گذاری بر روی تیمهای ملی میتوانند به آن نایل شوند. کسب عنوان در رویدادهای ورزشی بزرگ و بینالمللی که در کانون توجه بسیاری از کشورها قرار دارد، میتواند شرایط اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی یک جامعه را تحت تأثیر قرار دهد. از این‌رو، بسیاری از کشورها در تلاش اند تا با برنامهریزی، ورزشکارانی را آماده و روانه مسابقات کنند که موفقیت آنها را در رویدادهای بزرگ تضمین کند (علیدوست‌قهفرخی و همکاران، 1393). از سوی دیگر، رقابت بین ملتها همیشه یکی از ویژگیهای بازیهای المپیک بوده است. علیرغم تأکید کمیته بینالمللی المپیک مبنی بر عدم شایستگی کشوری بر کشور دیگر براساس جدول توزیع مدالها، اما هم‌چنان سیاستمداران و رسانهها بهمنظور مقایسه موفقیت بینالمللی به شمارش مدالهای کسبشده میپردازند (گرین[8]، 2007).
در همین راستا پژوهشهای علمی متعدد انجام شده که به بررسی جنبهها و ابعاد مهم بازیهای المپیک پرداخته‌اند. از جمله عبدی و سجادی (1388) به بررسی توزیع قاره‌ای مدالهای المپیک (از 1896 تا 2004)، عیدی و همکاران (1392) به تحلیل عملکرد ایران در بازیهای المپیک (از لندن تا لندن) و عیدی و عسگری (1394) به بررسی عملکرد کاروان‌های ورزشی ایران در بازیهای المپیک در مقایسه با رقبای آسیایی پرداختند که نتایج نشان داد عملکرد کشور ایران در هر دوره از بازیها دارای نوسان بوده و ثبات چندانی در کسب نتایج نداشته است. همچنین، نتایج عملکرد ایران در این سالها، اهمیت وظایف مسئولان ورزش کشور در جهت توسعه زیرساختهای ورزش قهرمانی، شناسایی و پرورش ورزشکاران نخبه و ثبات مدیریت ورزش را نشان میدهد تا بهاین ترتیب ورزشکاران نخبه به بازیهای المپیک اعزام شوند و با کسب نتایج مناسب، روند تعادل عملکرد ایران در بازیهای المپیک را رقم بزنند. زارعی محمودآبادی و همکاران (1392) نیز بیان میدارند که وجود ورزشکاران نخبه به تنهایی کافی نمیباشد، بلکه فراهم شدن موقعیت بهتر برای آموزش آنها و بهبود ارتقای ظرفیت آنها لازم است. برای ایجاد این زمینه، میزان دارایی و سرمایه کشور مهم به نظر میرسد. بنابر آنچه گفته شد موفقیت یک ورزشکار یا تیم ورزشی به مقدار قابل توجهی به عملکرد سیستم ورزش قهرمانی و توانایی آن در استفاده اثربخش از منابع موجود در جهت توسعه ورزش قهرمانی بستگی دارد (ضمیریکامل و همکاران، 1393).
کسب موفقیتهای ورزشی مستلزم کسب دانش و اطلاعات علمی در مورد عوامل مؤثری است که منجر به این موفقیت‌ها می‌شوند. متولیان ورزش میتوانند با استفاده بهینه از منابع و با شناخت و مورد توجه قرار دادن ابعاد مختلف از جمله تأثیرات منابع انسانی، منابع مالی، منابع سخت‌افزاری و تجهیزات و اماکن ورزشی، عوامل روانی و انگیزشی به بسیاری از مسائل در این زمینه پاسخ دهند (دیبوسچر[9] و همکاران، 2009). بنابراین چنانچه متغیرهای تأثیرگذار به‌گونهای مناسب شناسایی گردند، مدیران و برنامهریزان با صرف زمان و انرژی کمتر میتوانند دستیابی به موفقیت ورزشی یک کشور را هدفمند کنند تا با هزینه بهینه، بهترین عملکرد را از کاروان ورزشی متصور شد.
پژوهشهای گوناگونی همچون قاسمی (1384)، محمدتقی‌پورطهرانی (1386)، ضمیریکامل و همکاران (1393)، دی بوسچر و همکاران (2009)، ویکر، پرینز و وان‌هانائو[10] (2012)، ویکر[11] و همکاران (2012)، نانداکومار و ساندهو [12] (2014)، هاکسلی، اوکنر و لارکین[13] (2017)، سیف‌‌پناهی و حاجی‌حسنی (2017)، فسنقری و همکاران (2018) و اونیل[14] (2018) به بررسی عوامل مؤثر بر موفقیت و یا توسعه ورزش پرداخته‌اند و از جمله مهم‌ترین عوامل شناسایی شده در پژوهشهای آنها میتوان به تجهیز کامل سالنها به امکانات تخصصی، راه اندازی کمیته پژوهش‌ها، ارتقای سطح دانش علمی و فنی مربیان، استعدادیابی به روش علمی، بهکارگیری مربی تغذیه، بدنساز، فیزیوتراپ، ماساژور و روانشناس با کیفیت و مربیان نخبه در تیمهای ملی، حضور بیشتر در رقابتهای برونمرزی، ارتقای سطح دانش علمی و فنی مربیان، تجهیزات و امکانات، عوامل انسانی و عوامل روانی- انگیزشی، حمایت مالی، حمایت و تضمین شغلی قهرمانان، منابع مالی، تسهیلات تمرینی، پژوهش، تسهیلات تمرینی، آب و هوا، تأثیر خانواده، مدارس، باشگاه‌های قدرتمند جامعه، فرصت تمرین و رقابت با ورزشکاران قدیمی، تضمین شغلی قهرمانان و وضعیت اقتصادی- اجتماعی اشاره کرد.
پژوهشهای دیگری همچون تحقیق سجادی (1382) علل ناکامی اردوهای تدارکاتی تیم ملی شمشیربازی جهت حضور در بازیهای آسیایی 2002 را برگزاری نامنظم اردو در طی سال 1380و 1381، اعزامهای بدون هدف، دخالتهای مکرر فدراسیون در کار مربیان خارجی و تغییر دائم برنامههای مصوب دانست که منجر به عدم اعزام تیم ملی شمشیربازی به بازیهای آسیایی 2002 پوسان شد. سجادی (1386) طی پژوهشی دیگر به بررسی علل ناکامی تیمهای ملی فوتبال جوانان جمهوری اسلامی ایران در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا طی 20 سال (1998-1978) پرداخت. نتایج نشان داد که برگزاری اردوهای ناکافی و به روش سنتی، تدارکات در حد متوسط، عدم امنیت شغلی در نزد مربیان، عدم بهرهگیری از مشاوران علمی و کادر پزشکی لازم در کنار تیم، وجود اشکال در برنامهریزی، سازماندهی، تدارکات فدراسیون فوتبال و وجود مشکلات فنی از مهم‌ترین عوامل ناکامی هستند.
برخی از استان‌های کشور نیز در طی سالهای گذشته تلاش کرده اند تا با رویکرد علمی به ورزش، مسیر را برای موفقیت ورزشکاران خود جهت راهیابی به تیمهای ملی و موفقیت آنها در میادین بینالمللی هموار سازند و با ارائه راهکارهای مناسب و با استفاده از نظر متخصصان، چشماندازهای ورزش قهرمانی خود را تعیین کنند. استان‌هایی مثل خوزستان، اصفهان و تبریز با تشکیل آکادمی های فوتبال (باشگاه فولاد خوزستان، سپاهان اصفهان و تراکتورسازی تبریز) و استفاده از تجهیزات و منابع انسانی متخصص همواره بازیکنان زیادی به تیم ملی چه در رده سنی پایه و چه در بزرگسالان معرفی کردهاند. همچنین مازندران که با استفاده از منابع مختلف در ورزشهای انفرادی بهخصوص کشتی قطب اصلی کشور به شمار میرود (ضمیریکامل و همکاران، 1393)
همان‌طور که ملاحظه میشود امروزه موفقیت ورزشکاران امر مهمی تلقی میشود و موفقیت در عرصههای بینالمللی مورد توجه جوامع قرار گرفته است، چرا که پیشرفت ورزشی یک شاخص عمومی برای قضاوت در مورد سطح پیشرفت و توسعه جوامع محسوب میشود. به دلیل اهمیت این موضوع، پژوهشهای گوناگونی به بررسی مهم‌ترین عوامل از جنبه‌های مختلف جسمی، روانی، فیزیولوژیکی، زیربنایی و ... پرداخته‌اند، اما همان‌طور که بررسی پژوهش‌ها نشان داد، پژوهشهای داخلی بیشتر به توسعه یک رشته و یا عوامل ناکامی برخی رشته‌ها پرداخته‌اند و هیچ پژوهشی به‌طور جامع عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشکاران در سطوح بینالمللی را به گونه‌ای که بتواند راهگشا باشد و سهم سطوح مختلف نهادهای ورزشی و حتی خود ورزشکار را مشخص کند، مورد بررسی قرار نداده است. چنانچه متغیرهای تأثیرگذار به‌گونهای مناسب شناسایی گردد، مدیران و برنامهریزان میتوانند با صرف زمان و انرژی کمتر دستیابی به موفقیت ورزشی یک کشور را هدفمند کنند و با هزینه بهینه، بهترین عملکرد را از کاروان ورزشی متصور شد.
از آنجا که استان‌های مختلف کشور از لحاظ امکانات، نیروی انسانی، منابع و مسائل متعدد با یکدیگر متفاوت هستند، پژوهش حاضر، استان تهران را به عنوان غنی‌ترین استان از حیث منابع و امکانات و به‌عنوان استانی که پایتخت ایران در آن قرار دارد، انتخاب کرد تا با استفاده از الگوی دیبوسچر و همکاران (2006) به شناسایی و طبقهبندی عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان برای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو به‌عنوان نزدیک‌ترین رویداد بینالمللی بپردازد.
الگوی دیبوسچر و همکاران (2006) عوامل را در 3 سطح کلان، سطح میانی و سطح خرد طبقهبندی میکند. منظور از «سطح کلان یا پیرامونی» در این الگو، سیاستهای سطح کلان جامعه بوده که توسط سیاستگذاران و مسئولان ارشد کشور تعیین میشود . «سطح میانی یا متوسط» مربوط به مسئولان سازمانهای ورزشی (از جمله فدراسیونها، کمیته ملی المپیک، ادارات کل ورزش و جوانان و غیره) و «سطح نزدیک یا خرد» نیز در برگیرنده عواملی است که به طور مستقیم با خود ورزشکار سروکار دارد. نکته قابل توجه این است که متغیرهای سطح کلان خارج از کنترل سازمانها و مدیران ورزشی است و به شرایط کلان حکومتی مربوط هستند که به‌طور غیرمستقیم بر موفقیت ورزشکاران اثرگذار است. از سوی دیگر، متغیرهای سطح میانی به سیاستها و راهبردهای سازمانهای ورزشی مربوط است که به طور مستقیم بر موفقیت ورزشکاران مؤثر میباشد. گفتنی است که این سه سطح همواره با هم در تعامل هستند و تفکیک آنها از منظر افزایش دقت بر روی پژوهش صورت می‌پذیرد.
پژوهش حاضر در نظر دارد با استفاده از نظرات ورزشکاران، مربیان و سرپرستان، رؤسای ادارات ورزش و متخصصان امر به‌عنوان هسته اصلی ورزش قهرمانی به این سؤال پاسخ دهد:
کدام عوامل ورزشی در موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازیهای المپیک 2020 توکیو مؤثر اند و کدام عامل اهمیت بیشتری دارد؟
روششناسی پژوهش
این پژوهش از نظر نوع راهبرد، پژوهش آمیخته (کیفی و کمی) است. در بخش کیفی، از روش گراندد تئوری، نظریه زمینه‌محور استفاده شد. نظریه زمینه‌محور شامل سبکهای متعددی است که در این پژوهش از رهیافت ظاهرشونده[15] مربوط به اثر گلیزر[16] (1992)، در تحلیل دادهها بهره گرفته شد. در مرحله اول پژوهش از طریق مطالعه پیشینه پژوهش و جمعآوری اطلاعات کتابخانهای، فهرست مقدماتی شاخصهای مؤثر بر موفقیت و کسب سهمیه در بازیهای المپیک 2020 توکیو شناسایی شد. فهرست مقدماتی به عنوان سؤالات مصاحبه و ابزار اولیه جمعآوری دادهها مدنظر قرار گرفت. سپس راهنمای مصاحبه تدوین و پژوهشگر قبل از انجام مصاحبه با هریک از نخبگان آگاه، راهنمای مصاحبه را برای آنها ارسال کرد. در مرحله بعد، مصاحبههای کیفی نیمهساختارمند و عمیق با نخبگان آگاه از موضوع پژوهش و توزیع پرسشنامههای نیمه‌باز انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را اعضای هیئت علمی تربیت‌بدنی و علوم‌ورزشی (به‌ویژه گرایش مدیریت ورزشی)، مدیران ارشد کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران و رؤسای فدراسیون‌های ورزشی و هیئت‌های ورزشی استان تهران تشکیل می‌دادند که تعداد نمونه آماری تا حد رسیدن به اشباع نظری (29 نفر) برای مصاحبه ادامه یافت. مدت زمان مصاحبهها متفاوت و مکان مصاحبه در محل مورد توافق مصاحبه‌شونده و پژوهشگر بود. پس از انجام مصاحبه، تجزیه و تحلیل یافتهها صورت گرفت. به این صورت که پس از اجرا و ویرایش مصاحبهها نظرات مختلف، در گروههای مفهومی یکسان، کدگذاری و طبقهبندی و سپس به صورت کیفی تحلیل شدند. کدگذاری در این پژوهش به صورت باز و محوری انجام شد. درنهایت پس از مرحله کدگذاری محوری و با استناد به تحلیل عوامل بهدست آمده از فرآیند کدگذاری باز و محوری، فرایند کدگذاری انتخابی انجام شد و در پایان فهرست نهایی عوامل ورزشی مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استخراج گردید. با استفاده از فهرست نهایی عوامل به تهیه پرسشنامه اولیه پرداخته شد که برای تأیید روایی صوری و محتوا بین 11 نفر از اساتید و نخبگان مدیریت ورزشی توزیع و روایی آن تأیید گردید. در بررسی روایی محتوا از روش لاوشه[17] استفاده شد و در نهایت پرسشنامه نهایی عوامل ورزشی با 98 شاخص بین 25 نفر از خبرگان توزیع و با استفاده از آنتروپی شانون، وزندهی و اولویتبندی هر کدام از عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان تهران انجام شد.
خاطر نشان میشود در این پژوهش از الگوی دیبوسچر و همکاران (2006) برای طبقهبندی عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو استفاده شد و عوامل در 3 حیطه سطح کلان، سطح میانی و سطح خرد طبقهبندی گردیدند.
یافتههای پژوهش
روش آنتروپی[18]
تکنیک آنتروپی شانون، یکی از روش‌هایی است که برای تعیین وزن عناصر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این تکنیک وزن عناصر بر اساس میزان پراکندگی مقادیر عنصر تعیین میشود.
در یک ماتریس تصمیم که m گزینه براساس n معیار ارزیابی شده است با استفاده از مفهوم آنتروپی میتوان به تعیین وزن معیارها پرداخت. اگر ماتریس تصمیم را با X و هر درایه آن را با نشان دهیم، ابتدا ماتریس تصمیم باید نرمال شود. ماتریس نرمال با P و هر درایه آن را با نشان داده میشود. در تکنیک آنتروپی شانون نرمال‌سازی به روش خطی صورت می‌گیرد. در تکنیک آنتروپی شانون با توجه به وزن‌های به دست آمده از شاخصها در این مرحله، آن شاخص‌هایی که دارای پراکندگی بیشتر هستند، نسبت به دیگر شاخصها، از اهمیت بیشتری برخوردارند و تأثیر آنها در انتخاب گزینه بهینه بیشتر است (آذر، 1380) .
بنابراین در این پژوهش برای سنجش وزن و اولویتبندی شاخصها، از روش آنتروپی استفاده میشود. گامهای اساسی وزندهی به روش آنتروپی عبارت اند از:
گام اول: ماتریس تصمیمگیری[19] D.M
به منظور استفاده از نظرات خبرگان و شرکتکنندگان، جدولی به شکل زیر تنظیم میشود (ماتریس تصمیم گیری):
گام دوم : نرمالیزهکردن دادههای ماتریس
دادههای بهدست آمده از ماتریس تصمیمگیری جهت تحلیل و بررسی «نرمالیزه» می‌شوند. این کار از رابطه زیر بهدست می‌آید:
گام سوم : تعیین مقدار آنتروپی دادهها
تعیین مقدار آنتروپی مشخصه j ام که به صورت زیر محاسبه میگردد:
و داریم:
گام چهارم : محاسبه d
با کمک مقدار برای هر مشخصه محاسبه میشود:
روش وزندهی
گام پنجم : تعیین وزن آنتروپی متغیرها
تعیین وزن ابعاد، معیارها و متغیرها، وزن به عنوان مشخصه به صورت زیر بهدست می‌آید (معصومی، 1391):
حال با توجه به گامهای یاد شده، مقادیر آنتروپی محاسبه‌شده جهت وزندهی و اولویتبندی هرکدام از شاخصهای مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو در جداول زیر ارائه شده است. علاوه‌براین نتایج نهایی کدگذاری شاخصهای شناسایی‌شده به تفکیک سطوح خرد، میانی و کلان در جداول زیر آمده است:
جدول 1: عوامل شناسایی‌شده سطح خرد مؤلفه ورزشی و اولویتبندی آنها
|
عوامل |
آنتروپی هر عامل |
وزن نرمال شده |
اولویت |
|
1. شناخت و آگاهی ورزشکار از انواع تکنیک‌ها و تاکتیک‌های رشته خود و توانایی اجرای صحیح آنها |
9886/0 |
0403/0 |
4 |
|
2. دارا بودن دانش روز رشته ورزشی مورد نظر توسط ورزشکار و کادر فنی (سرمربی، مربی، ماساژور و ...) |
9871/0 |
0455/0 |
3 |
|
3. سازماندهی برنامههای تمرینی براساس روش‌های علمی |
9905/0 |
0334/0 |
8 |
|
4. استفاده ورزشکار از دانش و تجربه خود در موقعیت‌های تمرینی و محیط مسابقه |
9945/0 |
0195/0 |
21 |
|
5. آگاهی ورزشکار و مربیان از قوانین و مقررات داخلی و بینالمللی رشته خود |
9933/0 |
0236/0 |
17 |
|
6. داشتن توانایی‌های جسمانی و روانی مورد نیاز جهت حضور ورزشکار در مسابقات مختلف |
9914/0 |
0303/0 |
9 |
|
7. توانایی ورزشکار در شناسایی نقاط ضعف حریفان و استفاده از آنها به نفع خود هنگام مسابقه |
9950/0 |
0176/0 |
23 |
|
8. توانایی ورزشکار در تشخیص نقاط ضعف خود و کشف راه‌های برطرف کردن آنها |
9927/0 |
0256/0 |
13 |
|
9. بهره‌مندی ورزشکار از ضریب هوشی متوسط به بالا |
9976/0 |
0084/0 |
41 |
|
10. توانایی ورزشکار و مربی در حفظ آرامش خود و سایر بازیکنان در موقعیت‌های پرتنش |
9894/0 |
0374/0 |
7 |
|
11. توانایی ورزشکار در حل تعارض‌ها و اختلاف‌ها با سایر بازیکنان و مربیان |
9960/0 |
0143/0 |
32 |
|
12. تصمیمگیری درست و به موقع در موقعیت‌های خاصی از مسابقه |
9939/0 |
0215/0 |
19 |
|
13. دخالت نکردن ورزشکار در امور مربیان، مدیران و دیگر مسئولان |
9955/0 |
0158/0 |
28 |
|
14. انتقادپذیر بودن ورزشکار و پذیرش نظر مربیان و سایر بازیکنان تیم |
9979/0 |
0075/0 |
42 |
|
15. آگاهی ورزشکار از عملکرد خود از طریق دریافت بازخوردهای دیگران |
9960/0 |
0141/0 |
33 |
|
16. نظم و انضباط و حضور به موقع ورزشکار در تمرین و مسابقه |
9937/0 |
0222/0 |
18 |
|
17. حاشیه‌ساز نبودن ورزشکار و مربی و دوری از حواشی |
9964/0 |
0126/0 |
36 |
|
18. اعتماد به نفس داشتن ورزشکار در انجام فعالیت ورزشی |
9802/0 |
0697/0 |
1 |
|
19. جدی و مصمم بودن ورزشکار و پایبند بودن به تصمیم خود جهت رسیدن به اهداف |
9954/0 |
0162/0 |
27 |
|
20. تعصب و عرق ملی داشتن |
9948/0 |
0183/0 |
22 |
|
21. توانایی ورزشکار در کنترل خشم و اضطراب |
9893/0 |
0376/0 |
6 |
|
22. شناخت و آگاهی مربیان از انواع تکنیک‌ها و تاکتیک‌های رشته خود |
9923/0 |
0271/0 |
10 |
|
23. تلاش و انگیزه بالای ورزشکار برای برد در مسابقات |
9952/0 |
0168/0 |
25 |
|
24. ژنتیک و وراثت |
9925/0 |
0264/0 |
12 |
|
25. تعهد ورزشکار در قبال وظایف محوله |
9929/0 |
0251/0 |
15 |
|
26. عدم اعتیاد ورزشکار به دخانیات و مصرف مشروبات الکلی |
9985/0 |
0051/0 |
48 |
|
27. بهره‌مندی ورزشکار از برنامه منظم و مناسب خواب و استراحت |
9953/0 |
0167/0 |
26 |
|
28. صبر و شکیبایی ورزشکار در حین تمرینات و مسابقات |
9941/0 |
0207/0 |
20 |
|
29. شاد بودن ورزشکار در حین تمرین و مسابقه |
9981/0 |
0066/0 |
44 |
|
30. مثبت‌اندیش بودن ورزشکار و مربیان |
9960/0 |
0140/0 |
34 |
|
31. آشنایی ورزشکار و مربیان با داروها و مکمل‌ها |
9975/0 |
0087/0 |
40 |
|
32. شناخت ورزشکار از آسیب‌های احتمالی و توانایی پیشگیری از آن در حین تمرین یا مسابقه |
9967/0 |
0116/0 |
37 |
|
33. توانایی ورزشکار در تصویرسازی ذهنی |
9957/0 |
0153/0 |
29 |
|
34. انگیزش ورزشکار |
9859/0 |
0496/0 |
2 |
|
35. تغذیه مناسب ورزشکار |
9886/0 |
0403/0 |
4 |
|
36. تجربه حضور ورزشکار در مسابقات برون مرزی |
9925/0 |
0265/0 |
11 |
|
37. ویژگیهای آنتروپومتری ورزشکار |
9958/0 |
0147/0 |
30 |
|
38. تعداد مدالهای کسبشده ورزشکار در مسابقات بینالمللی و المپیک |
9981/0 |
0068/0 |
43 |
|
39. تجربه حضور ورزشکار در دورههای قبلی المپیک |
9985/0 |
0051/0 |
47 |
|
40. سلامت جسمانی ورزشکار |
9929/0 |
0251/0 |
15 |
|
41. توانمندی ورزشکار در مشارکت با هم تیمی‌ها حین تمرین و مسابقه |
9974/0 |
0092/0 |
39 |
|
42. توانمندی ورزشکار در خنثی‌کردن نقش منفی تماشاگران و داوری ناعادلانه در صحنه مسابقه |
9928/0 |
0254/0 |
14 |
|
43. رابطه مناسب بین ورزشکار و کادر فنی |
9951/0 |
0173/0 |
24 |
|
44. نحوه مدیریت و هماهنگی کادر فنی |
9958/0 |
0147/0 |
31 |
|
45. حضور ورزشکار در رده‌های مختلف تیم ملی |
9982/0 |
0063/0 |
45 |
|
46. سابقه بازی در باشگاه‌های معتبر داخلی و بینالمللی |
9961/0 |
0136/0 |
35 |
|
47. حضور هموطنان در کشور میزبان مسابقات |
9987/0 |
0046/0 |
49 |
|
48. آب و هوای کشور میزبان مسابقات |
9974/0 |
0092/0 |
38 |
|
49. وضعیت و جایگاه ورزشکار در عرصه بینالمللی (رنکینگ فدراسیون جهانی) |
9982/0 |
0063/0 |
46 |
براساس نتایج جدول 1، در سطح خرد مؤلفه ورزشی، شاخص «اعتماد به نفس داشتن ورزشکار در انجام فعالیت ورزشی» با آنتروپی (9802/0) و وزن (0697/0) رتبه اول، شاخص «انگیزش ورزشکار» با آنتروپی (9859/0) و وزن (0496/0) رتبه دوم و شاخص «دارا بودن دانش روز رشته ورزشی مورد نظر توسط ورزشکار و کادر فنی» با آنتروپی (9871/0) و وزن (0455/0) رتبه سوم را در موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو دارند.
جدول 2: عوامل شناسایی‌شده سطح میانی مؤلفه ورزشی و اولویتبندی آنها
|
عوامل |
آنتروپی هر عامل |
وزن نرمال شده |
اولویت |
|
1. تعامل و همکاری مناسب هیئت‌های استانی، فدراسیونها، وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک |
9941/0 |
0287/0 |
16 |
|
2. تنظیم برنامههای راهبردی (بلندمدت) متناسب با نیازها (در راستای کسب سهمیه بازیهای المپیک 2020) توسط هیئت‌های ورزشی، اداره کل ورزش و جوانان استان تهران و فدراسیون‌های ورزشی |
9960/0 |
0194/0 |
24 |
|
3. تأکید و تمرکز هیئت های ورزشی و اداره کل ورزش و جوانان استان تهران، هم بر برنامههای بلندمدت و هم بر اجرای برنامههای کوتاه‌مدت |
9953/0 |
0228/0 |
19 |
|
4. تدوین، اجرا و پایش نظام ارزیابی عملکرد مناسب با فعالیت‌های خود توسط هیئت‌های ورزشی |
9981/0 |
0092/0 |
31 |
|
5. تدوین، اجرا و پایش نظام ارزیابی عملکرد و رتبه‌بندی برای ارزیابی هر یک از واحدها و بخش‌ها (کمیته‌ها، هیئت‌های شهرستان، نیروی انسانی و غیره) توسط فدراسیون‌های ورزشی |
9967/0 |
0162/0 |
27 |
|
6. حضور فعال فدراسیون در مجامع ورزشی (آسیایی و بینالمللی) |
9955/0 |
0217/0 |
20 |
|
7. پیش‌بینی و مدیریت تمامی ملزومات انسانی، مالی، مادی و فناوری مورد نیاز برای تحقق راهبرد توسط هیئت‌های ورزشی، اداره کل ورزش و جوانان استان تهران و فدراسیون‌های ورزشی |
9961/0 |
0186/0 |
25 |
|
8. ایجاد پایگاه‌های استعدادیابی فعال توسط هیئت‌های ورزشی و فدراسیون‌های ورزشی |
9957/0 |
0210/0 |
21 |
|
9. طراحی و اجرای برنامه مدون برای کشف، جذب، پرورش و رشد استعدادهای ورزشی توسط هیئت های ورزشی و فدراسیون‌های ورزشی |
9915/0 |
0411/0 |
9 |
|
10. توسعه تجهیزات ورزشی استاندارد توسط هیئت‌های ورزشی و اداره کل ورزش و جوانان استان تهران |
9859/0 |
0680/0 |
1 |
|
11. ساخت اماکن ورزشی تخصصی توسط اداره کل ورزش و جوانان استان تهران و فدراسیون‌های ورزشی |
9907/0 |
0451/0 |
8 |
|
12. استانداردسازی اماکن ورزشی تخصصی ملی و استانی توسط اداره کل ورزش و جوانان استان تهران و فدراسیون‌های ورزشی |
9917/0 |
0401/0 |
10 |
|
13. به‌کارگرفتن مربی تغذیه، بدنساز، فیزیوتراپ، ماساژور و روانشناس با کیفیت و مربیان نخبه در تیمهای ملی |
9864/0 |
0656/0 |
2 |
|
14. برپایی اردوهای تدارکاتی داخلی و خارجی منطبق با جدیدترین الگوها |
9899/0 |
0488/0 |
6 |
|
15. رضایت ورزشکاران، قهرمانان و مربیان از هیئت‌های ورزشی |
9968/0 |
0156/0 |
29 |
|
16. نحوه تعامل و برخورد مدیران با ورزشکاران، قهرمانان و مربیان |
9943/0 |
0273/0 |
17 |
|
17. برخورداری از امکانات مناسب تمرینی |
9886/0 |
0553/0 |
3 |
|
18. استقلال و توانمندی هیئت‌های ورزشی |
9967/0 |
0161/0 |
28 |
|
19. نحوه مدیریت رئیس هیئت‌های ورزشی |
9958/0 |
0201/0 |
22 |
|
20. ثبات مدیریت در هیئت‌های ورزشی |
9981/0 |
0092/0 |
30 |
|
21. پیوسته بودن حلقه‌های مدیریتی و اجرایی در هیئت‌های ورزشی |
9967/0 |
0162/0 |
26 |
|
22. پیاده‌سازی دقیق برنامههای کسب سهمیه (تعیین بهترین زمان اردوها و دورههای تمرینی) |
9890/0 |
0530/0 |
4 |
|
23. نظارت بر برنامههای تدوینی جهت کسب سهمیه |
9960/0 |
0196/0 |
23 |
|
24. برنامهریزی در اعزام کاروان ورزشی جهت کسب سهمیه توسط فدراسیون‌های ورزشی |
9905/0 |
0461/0 |
7 |
|
25. تبیین الگوی نظام جمعآوری اطلاعات از وضعیت ورزش قهرمانی رقبا توسط فدراسیونها و کمیته ملی المپیک |
9925/0 |
0364/0 |
13 |
|
26. ارتقاء فنی ورزش بانوان توسط هیئت‌های ورزشی |
9890/0 |
0530/0 |
5 |
|
27. توسعه تسهیلات و تجهیزات ورزش بانوان |
9938/0 |
0301/0 |
15 |
|
28. افزایش تعامل سازمانهای ورزشی با نهادهای بینالمللی ورزشی |
9930/0 |
0336/0 |
14 |
|
29. افزایش هماهنگی و انسجام سازمانهای مرتبط در اعزام تیمهای ملی به بازیهای کسب سهمیه |
9919/0 |
0393/0 |
11 |
|
30. افزایش شفافیت، اختیارات و مسئولیت‌های سازمانهای مربوطه در ورزش قهرمانی |
9920/0 |
0387/0 |
12 |
|
31. افزایش تعامل و ارتباط بین کمیته ملی المپیک و فدراسیون‌های ورزشی |
9950/0 |
0242/0 |
18 |
نتایج جدول 2 نشان میدهد، در سطح میانی مؤلفه ورزشی، شاخص «توسعه تجهیزات ورزشی استاندارد توسط هیئت‌های ورزشی و اداره کل ورزش و جوانان استان تهران» با آنتروپی (9859/0) و وزن (0680/0)، اولویت اول و شاخص «به‌کارگرفتن مربی تغذیه، بدنساز، فیزیوتراپ، ماساژور و روانشناس با کیفیت و مربیان نخبه در تیمهای ملی» با آنتروپی (9864/0) و وزن (0656/0) اولویت دوم را در موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو دارند.
جدول 3: عوامل شناسایی‌شده سطح کلان مؤلفه ورزشی و اولویتبندی آنها
|
عوامل |
آنتروپی هر عامل |
وزن نرمال شده |
اولویت |
|
1. توسعه سطوح ورزش (از پایه تا قهرمانی) در استان تهران |
9879/0 |
0758/0 |
3 |
|
2. تلاش در راستای ترویج و ارائه تصویری مناسب از ورزش مربوطه در بین عموم مردم استان تهران |
9907/0 |
0582/0 |
8 |
|
3. افزایش آگاهی و نگرش مثبت استان تهران به ورزش |
9898/0 |
0642/0 |
6 |
|
4. رضایت کلی مردم استان تهران از هیئت‌های ورزشی |
9976/0 |
0150/0 |
18 |
|
5. تعداد تماشاگران حاضر در مسابقات |
9953/0 |
0294/0 |
16 |
|
6. تعداد بینندگان تلویزیونی رشته ورزشی مورد نظر |
9967/0 |
0207/0 |
17 |
|
7. تعداد افرادی که در قالب ورزش همگانی به رشته مورد نظر میپردازند |
9927/0 |
0459/0 |
12 |
|
8. میزبانی بازیهای کسب سهمیه |
9929/0 |
0447/0 |
13 |
|
9. آمایش سرزمینی رشتههای ورزشی |
9925/0 |
0472/0 |
11 |
|
10. سهم ورزش در سبد خانواده |
9934/0 |
0413/0 |
15 |
|
11. توسعه ورزش همگانی در کشور |
9932/0 |
0429/0 |
14 |
|
12. تعداد رشتههای المپیکی در مدارس |
9920/0 |
0502/0 |
10 |
|
13. برخورداری از زیرساختهای مناسب ورزشی |
9909/0 |
0572/0 |
9 |
|
14. اهمیت بخشی به ورزش قهرمانی و حرفهای در کشور |
9795/0 |
1288/0 |
1 |
|
15. توسعه و ارتقای نظام آموزش المپیک در سراسر کشور |
9890/0 |
0689/0 |
4 |
|
16. توسعه و تعالی ورزش زنان و تلاش برای رفع موانع حضور شایسته در رقابتهای ورزشی |
9869/0 |
0825/0 |
2 |
|
17. ارتقای سطح دانش و آگاهی جامعه در زمینه ورزش پاک |
9902/0 |
0613/0 |
7 |
|
18. ارتقا و تحکیم ساختار تشکیلاتی مبارزه با دوپینگ و رفتارهای ناهنجار ورزش |
9895/0 |
0658/0 |
5 |
نتایج جدول 3 نشان میدهد، در سطح کلان مؤلفه ورزشی، شاخص «اهمیت بخشی به ورزش قهرمانی و حرفهای در کشور» با آنتروپی (9795/0) و وزن (1288/0) و شاخص «رضایت کلی مردم استان تهران از هیئت‌های ورزشی» با آنتروپی (9976/0) و وزن (0150/0) به ترتیب بیشترین و کمترین اهمیت را در موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو دارند.
شکل1: الگوی نظری عوامل ورزشی مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو
بحث و نتیجهگیری
امروزه ورزش قهرمانی و حرفهای به دلیل توجه دولتها، رسانهها و تماشاگران، تدارک و پاداش مالی ورزشکاران نخبه، تعهدات حقوقی و قانونی و غیره از اهمیت بالایی برخوردار است و گواه این موضوع صرف‌شدن هزینههای بسیار در سالهای اخیر توسط دولتها برای مسابقات بینالمللی به خصوص بازیهای المپیک میباشد، چرا که این بازیها به عنوان بزرگترین رویداد ورزشی تلقی میشود و کشورها تا زمان برگزاری این مسابقات، با برنامهریزیهای بلند، میان و کوتاه مدت سعی در بهدست آوردن بهترین نتایج دارند. همچنین «با نگاهی مختصر به آمار ورزشکاران دوپینگی، ناداوری‌ها، خرید ورزشکاران خارجی توسط برخی کشورها به منظور کسب مدال و دیگر عوامل درمییابیم که کسب مدال و قرار گرفتن در رتبه بالاتر برای بسیاری از کشورها از اهمیت بالایی برخوردار است و موجب غرور ملی و حتی فخرفروشی برخی کشورها نسبت به کشورهای پایین‌تر میشود- شاید اگر بگوییم ورزش به جنگ بین کشورها در زمان صلح تبدیل شده است، اشتباه نگفتهایم.» (مشتاقیان و همکاران، 1392)
طبق نتایج پژوهش حاضر سهم مؤلفه ورزشی در هر یک از سطوح خرد، میانی و کلان به ترتیب 49، 31 و 18 شاخص بود. بنابراین طبق یافتهها، 98 شاخص ورزشی به طور مستقیم و غیرمستقیم میتواند بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو اثرگذار باشد.
سطح خرد با 50 درصد شاخصها، بیشترین سهم مولفه ورزشی را به خود اختصاص داده است. شناخت و آگاهی ورزشکار از انواع تکنیک‌ها و تاکتیک‌ها و دانش روز رشته ورزشی خود و توانایی بهکارگیری از دانش و تجربه خود در موقعیت‌های تمرینی و محیط مسابقه به همراه اعتقاد به قدرت و توانایی‌های خود یا به عبارتی اعتماد به نفس به ورزشکار اجازه میدهد تا همه تلاش خود را در انجام آنچه انجام میدهد به‌کار گیرد و تا دستیابی به نتیجه مناسب، استقامت و تاب‌آوری از خود نشان دهد. ورزشکار همچنین باید توانایی حفظ آرامش خود و توانایی کنترل خشم و اضطراب را در موقعیتها و مسابقات مختلف داشته باشد تا با تمرکز بالا بتواند عملکرد خوبی از خود نشان دهد. مربیان نیز با شناخت و آگاهی از انواع تکنیک‌ها و تاکتیک‌های رشته خود، سازماندهی برنامههای تمرینی براساس روش‌های علمی و درک نیاز ورزشکاران جهت کمک به آنها برای رسیدن به اهداف، راه را برای کسب موفقیت هموار می‌کنند.
همان‌طور که ملاحظه میشود عوامل مربوط به مسائل روانی و مربیگری، ده اولویت اول سطح خرد را تشکیل می‌دهند. محمدتقی‌پورطهرانی (1386) در پژوهش خود آمادگی روانی تکواندوکاران عضو تیم ملی زنان کشور برای حضور در اردوها و رقابتها را یکی از مهم‌ترین عوامل توسعه این رشته ورزشی معرفی کرد. براساس مطالعات ویلیامز[20] (1986)، نایدفر و سگال[21] (2001) و پورتر[22] (2003) ورزشکاران موفق از طریق اعتماد به‌نفس بیشتر، خودکنترلی، تمرکز بهتر، راهبردهای مقابله‌ای و آمادگی روانی مشخص می‌شوند (به نقل از لی‌لیانا و آدریان[23]، 2013). گولد، اکلوند و جکسون[24] (1992) و دوراندبوش و سالملا[25] (2002) اعتماد به نفس و انگیزش را یکی از ویژگیهای شخصیتی ورزشکاران ماهر می‌دانند. دیبوسچر و همکاران (2009)، ضمیریکامل و همکاران (1393) و دیبوسچر و همکاران (2010) به تأثیر پاداش و تضمین شغلی قهرمانان بر موفقیت ورزشکاران اشاره کردند. همچنین بیکر و لوگان[26] (2007)، هایدی و پریچارد[27] (2009)، دی بوسچر و همکاران (2009)، سوتریادو و شیلبری[28] (2009)، رحیمی (1386) و سیفپناهیشعبانی و همکاران (1390) حمایـــت مـــالی از ورزشکاران نخبه را عاملی مهـم در توسـعه ورزش قهرمـانی بیان کردند، چرا که کمـک‌هـای مـالی و پـاداش‌هـای نقـدی بـرای نخبگـان ورزشـی مــی‌توانـد بـه افــزایش تمرکــز آن‌هــا براهــداف ورزش و ایجــاد انگیــزه مضاعف در بین آنان کمک کند. تمام این پژوهش‌ها به نحوی به عوامل موثر بر انگیزه ورزشکاران اشاره دارند که میتواند باعث موفقیت آنها در میادین ورزشی شود. بنابراین با یافتههای پژوهش حاضر همسو میباشد. همچنین با یافتههای شعبانیبهار و همکاران (1393)، ضمیریکامل و همکاران (1393)، محمدتقی‌پورطهرانی (1386)، ویکر، پرینز و وان‌هانائو[29] (2012) و فسنقری و همکاران (2018) که به مسائل مختلف مربیگری به‌عنوان عامل مهم در موفقیت ورزشی اشاره کردهاند، همسو است؛ اما با بخشی از پژوهش دیبوسچر و همکاران (2010)، ویکر، پرینز و وان‌هانائو (2012) و محمدتقی‌پورطهرانی (1386) که از شاخص «افزایش میزان شرکت ورزشکاران در رقابتهای ملی و بینالمللی» به‌عنوان یکی دیگر از شاخصهای مهم موفقیت ورزشهای بینالمللی نام برده‌اند همخوانی ندارد، زیرا در پژوهش حاضر، این شاخص جز اولویتهای اول شناخته نشده است.
60/31 درصد از شاخصها مربوط به سطح میانی مولفه ورزشی میباشد. مسئولان ورزش کشور باید قبل از هر چیز توسعه تجهیزات ورزشی استاندارد و ساخت اماکن ورزشی تخصصی در استان را در دستور کار خود قرار دهند و با برنامهریزی و پیاده‌سازی دقیق برنامهها ازجمله برپایی اردوهای تدارکاتی داخلی و خارجی منطبق با جدیدترین الگوها و بهکارگیری مربی تغذیه، بدنساز، فیزیوتراپ، ماساژور و روانشناس با کیفیت و مربیان نخبه در تیم‌ها شرایط را برای موفقیت ورزشکاران در مسابقات فراهم کنند. همچنین هیئت‌ها و فدراسیون‌های ورزشی، برنامه مدونی برای کشف، جذب، پرورش و رشد استعدادهای ورزشی طراحی و اجرا کنند و با کشف افراد علاقهمند و با استعداد، زمینه توسعه ورزش قهرمانی را فراهم نمایند.
فراهم بودن امکانات و تجهیزات ورزشی استاندارد و استفاده از اماکن ورزشی تخصصی از عوامل تأثیرگذار بر کسب موفقیت میباشد، چرا که «اماکن و تجهیزات ورزشی، اجرای برنامهها و رویدادها را امکان‌پذیر میسازد. تدارک امکانات ورزشی، پتانسیل خدمت‌رسانی و منفعت‌رسانی به تمام سطوح مشارکت در ورزش و مسابقه را داراست. لذا سازمانهای ورزشی امکاناتشان را توسعه می‌دهند تا بازیکنان آنها در تمام سطوح بازی به آنها دسترسی داشته باشند و از آنها استفاده کنند.» (سوتریادو[30]، 2005) این یافته با نتیجه پژوهشهای قاسمی (1384)، ضمیریکامل و همکاران (1393)، شیلبری[31] و همکاران (2008) و سیف‌‌پناهی و حاجی‌حسنی (2017) که تجهیزات، امکانات و اماکن ورزشی را عامل مهمی در موفقیت و ارتقای تیمهای ملی می‌دانستند، همسوست. همچنین با پژوهشهای شعبانیبهار و همکاران (1393)، ویکر، پرینز و وان‌هانائو (2012)، ویکر و همکاران (2012) و دیبوسچر و همکاران (2009) که تسهیلات و امکانات تمرینی را از مهم‌ترین عوامل موفقیت کشورها در مسابقات ورزشی معرفی کردند، همخوانی دارد؛ چراکه امکانات تمرینی و تفریحی اجرای برنامههای رشد بازیکن را تسهیل می کند و به‌طور خاص ورزشکاران نخبه را برای عملکردی موفقیت‌آمیز در رقابتهایی که در آن حضور مییابند آماده می نماید و مشارکت ورزشی را افزایش میدهد.
یکی دیگر از عوامل اصلی که نقش انکارناپذیری در توسعه ورزش و موفقیت ورزش قهرمانی دارد، مربیان هستند که تأثیر مستقیمی بر بهبود عملکرد ورزشکاران دارند. گولد[32] و همکاران (1999) در پژوهش خود با عنوان «ارزیابی راهبردهای اثرگذار بر عملکرد ورزشکاران» دریافتند که مربیان یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت می‌باشند. همچنین فدراسیون سافت‌بال استرالیا (2001) ادعا کرد که تفاوت بین تیمهای برنده و بازنده در بالاترین سطوح رقابت اغلب مربیان نخبه هستند (ضمیریکامل و همکاران، 1393). سوتریادو و شیلبری (2009) از مربیان به‌عنوان «قلب و روح ورزش قهرمانی« یاد کرده و نقش آنها را در توسعه ورزش قهرمانی مهم دانسته اند. قاسمی (1384)، محمدتقی‌پورطهرانی (1386)، شیلبری و همکاران (2008)، ویکر و همکاران (2012)، سیف‌‌پناهی و حاجی‌حسنی (2017) و فسنقری و همکاران (2018) نیز بهکارگیری مربیان نخبه و استفاده از مربیان با کیفیت تغذیه، بدنساز، فیزیوتراپ، ماساژور و روانشناس را در راستای موفقیتهای ورزشی مهم دانستند.
عامل دیگری گه نقش مهمی در موفقیت ورزش قهرمانی دارد، برگزاری اردوها و اعزام تیم های ورزشی و ورزشکاران به مسابقات می باشد که مستلزم برنامه ریزی دقیق و مدون است. چنانچه برنامهریزی مناسبی برای برپایی اردوها و اعزام ورزشکاران به اردوهای ورزشی نباشند، مطمئنا هزینههای زیاد، غیرهدفمند، عدم امنیت جسمی و اخلاقی و سایر مشکلات را که از دستیابی به اهداف ورزشی دور خواهد ساخت، در پی خواهد داشت (نادریان و سلطان‌حسینی، 1390). سجادی (1386) و فسنقری و همکاران (2018) برپایی اردوهای تدارکاتی داخلی و خارجی منطبق با جدیدترین الگوها را از عوامل موفقیت ورزش معرفی کردند که با نتایج این پژوهش همسو میباشد. فرایند استعدادیابی ورزشی از جمله خدمات دیگری است که میتواند برای موفقیتهای ورزشی حائز اهمیت میباشد، چرا که کشف افراد علاقهمند و با استعداد از مهم‌ترین عوامل مؤثر در توسعه ورزش قهرمانی محسوب میشود. قاسمی (1384)، غفوری (1388)، علیدوست‌قهفرخی (1393) و سوتریادو و شیلبری (2009) نیز در پژوهشهای جداگانه استعدادیابی را از شاخصهای مهم در توسعه ورزش قهرمانی رشتههای مختلف ورزشی بیان کردند (به نقل از فسنقری، 1397). قاسمی (1384)، شیلبری و همکاران (2008)، لی و بیرنر[33] (2009)، ویکر و همکاران (2012)، سیف‌‌پناهی و حاجی‌حسنی (2017) و فسنقری و همکاران (2018) هر کدام در پژوهشهای جداگانه استعدادیابی را جزو مهم‌ترین عوامل موفقیت کشورها در عرصه ورزشی برشمردند.
درنهایت 40/18 درصد از شاخصها سهم سطح کلان مؤلفه ورزشی شد. بیشتر پژوهش‌ها در بررسی عوامل مژثر بر توسعه ورزش و موفقیتهای ورزشی جوامع، توجه خود را بیشتر به شاخصهای سطح خرد و میانی معطوف می‌کنند، درحالیکه شاخصهای سطح کلان نیز به اندازه این شاخصها مهم و تاثیرگذار هستند و چه بسا اهمیت آنها بیشتر نیز باشد. باید درنظر داشت که توجه به توسعه مؤلفههای سطح کلان در هر کشور نیازمند برنامهریزیهای میانمدت و بلندمدت مسئولان ارشد کشور میباشد و به‌تنهایی از توان مسئولان ورزش خارج است. آنان باید به ورزش قهرمانی اهمیت دهند و با فراهم کردن زیرساختهای توسعه ورزش قهرمانی و همچنین توسعه و تعالی ورزش بانوان و ترفیع موانع حضور آنان، راه را برای پیشرفت ورزشکاران و موفقیت آنان در میادین ورزشی هموار کنند. ارتقا و تحکیم ساختار تشکیلاتی مبارزه با دوپینگ و رفتارهای ناهنجار ورزشی هم سبب رشد محیط نخبگی و قهرمانی میشود و از آنجا که یکی از اصلیترین نهادهای مجری استعدادیابی ورزش، آموزش و پرورش میباشد، پس میتوان با افزایش آموزش تعداد بیشتر رشتههای ورزشی بهخصوص رشتههای المپیکی، به کشف دانشآموزان مستعد از طریق فرایندهای استعدایابی و سرانجام هدایت و معرفی نخبگان ورزشی به باشگاها و فدراسیونها کمک کرد.
ویکر، پرینز و وان‌هانائو (2012) محیط قهرمانی را از شاخصهای اثرگذار بر موفقیت ورزش ملی معرفی کردند و سـوتریادو و شــیلبوری (2009) تقویـت برنامـه هــای توســعه ورزش در ســطح پایــه را یکــی از عوامــل تأثیرگـذار در ورزش قهرمـانی مــی داننـد. بنابراین با پژوهش حاضر همخوانی دارند. حاجی‌آخوندزاده (1391) به اهدافی که ورزش قهرمانی دنبال میکند اشاره کرده است: مدالآوری و کسب سکوهای قهرمانی جهت ارضای حس درونی و برتری فرد، معرفی خود و ملیت، افزایش شادی، غرور و افتخار ملی، توسعه ملی، معرفی فرهنگ و مکتب حاکم بر جامعه و الگوسازی.
در نتایج پژوهش هاکسلی، اوکنر و لارکین[34] (2017) عواملی همچون: حمایت اجتماعی قوی، بزرگ شدن در یک شهر بزرگ و تکمیل مدارج علمی ازجمله عوامل مؤثر در پیشرفت ورزشکاران رشته دو و میدانی بیان شد که هیچ کدام از این عوامل جزو اولویتهای معرفی شده در پژوهش حاضر نمیباشد. پس میتوان گفت با نتایج پژوهش حاضر ناهمسوست. اونیل[35] (2018) دسترسی به امکانات ساخته شده و طبیعی، آب و هوا، تأثیر خانواده، مدارس، باشگاه‌های قدرتمند جامعه و فرهنگ بومی ورزشی را از مهم‌ترین عوامل موثر در توسعه کارآمد ورزشکاران در مناطق مختلف استرالیا معرفی کرد که قسمتی از این پژوهش با یافتههای پژوهش حاضر همخوان نیست.
واترز و لاول[36] (2002)، هافمن[37] و همکاران (2002)، وان‌هیلورد[38] و همکاران (2010)، کاستونجا و اسکوریک[39] (2011)، کاسیماتی و داوسون[40] (2009) و کاوتسوس و زیمانسکی[41] (2010) نیز هر یک در پژوهشهایی مشابه به بررسی مزیتهای مختلف میزبانی و برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی پرداختند و نشان دادند که علاوه بر تأثیرات رویدادهای ورزشی بر شهر میزبان، برگزاری این رویدادها منجر به عملکرد بالاتر کشور میزبان از لحاظ کسب مدال نیز میگردد؛ به‌طوری که در رویدادهای تکرشتهای به عملکرد بالاتر تحت شرایط میزبانی اشاره شده است. نکته قابل توجه اینکه کشورهایی که در هر دوره میزبان بازیها بودند، عملکرد آنها در دوره قبل، همان دوره و دوره بعد از میزبانیشان متفاوت با دیگر دورههای حضورشان در المپیک بوده است. به طور مثال، استرالیا در المپیک 1992 بارسلون در جایگاه دهم، در دوره قبل از میزبانی این کشور در بازیهای 1996 آتلانتا جایگاه هفتم، در سال 2000 که میزبان بودند در جایگاه چهارم، در دوره بعد از میزبانی در بازیهای 2004 آتن در جایگاه چهارم و در المپیک 2008 پکن در جایگاه ششم قرار گرفتند. کلارک[42] (2000) نیز به بررسی تفاوت عملکرد کشورهای میزبان در بازیهای تابستانی المپیک در مقایسه با دوره قبل و بعد پرداخته، بیان میکند که درصد مدالهای کسب شده در شرایط میزبانی بالاتر از شرایط غیرمیزبانی (دوره قبل و بعد بازیهای تابستانی المپیک) است. نتایج این پژوهش‌ها با پژوهش حاضر همخوان است. آنها نیز با بررسی نتایج کشورها به اهمیت میزبانی مسابقات به عنوان عاملی برای موفقیت کشورها اشاره کردند.
اهمیت مدالآوری و کسب موفقیتهای ورزشی در عرصههای بینالمللی به‌ویژه المپیک، برای بسیاری از کشورها رو به افزایش است؛ به‌طوری که در سالهای اخیر دولتها علاقه بیشتری برای دخالت مستقیم در فرایند توسعه ورزش قهرمانی از خود نشان دادهاند (گرین و کالینز[43]، 2008). برگس‌گارد[44] و همکاران (2007) نیز بیان کردهاند که دولتها و ملتها تمایل زیادی دارند تا با سرمایهگذاریهای زیاد، موفقیت ورزشکاران نخبه را در عرصه بینالمللی فراهم کنند که این مسئله منجر به بسط و توسعه سیستمهای مرتبط با توسعه ورزشکاران نخبه شده است. «اگر رشد و تعمیم یک ورزش برای کشوری مهم باشد و مدیران نسبت به آن اهتمام و حساسیت داشته باشند، زمینه بهبود سایر عوامل از جمله توسعه ورزشکاران نخبه، استعدادها، مشارکت عمومی، مدالآوری، تأمین مالی، توسعه ملی، توسعه مربیان، اماکن و رویدادهای ورزشی به ترتیب فراهم میگردد. در واقع اگر فدراسیون یک رشته ورزشی بتواند آگاهی مردم از ورزش را افزایش دهد و از طریق این آگاهی، نگرش مردم را تغییر دهد و آنان را علاقهمند سازد و از طریق این علاقه‌مندی منجر به تغییر رفتار آنان شود- بهطوریکه به‌صورت فعال در فعالیت‌های ورزشی در سطوح مختلف مبتدی تا پیشرفته شرکت نمایند- در رشد و تعمیم ورزش موفق عمل کرده است.» (دهقان‌قهفرخی، 1393) به زعم اوکلی و گرین[45] (2001) پیروزیهای بینالمللی و به‌ویژه موفقیت در بازیهای المپیک، به‌طور فزایندهای موجب رشد و توسعه در بسیاری از کشورها شده است. این برتری و موفقیت ورزشکاران نخبه در عرصههای بینالمللی، هویت و شخصیت ویژهای به آن کشور میدهد و باعث غرور و افتخار ملی و ایجاد یک جو روانی شاد و مطلوب در جامعه میشود.
در نهایت باید گفت که موفقیت ورزشی سبب ایجاد هویت خاص در بین یک گروه یا جامعه می گردد و احساس یکی بودن و متحد بودن را در بین آنها تقویت می‌نماید. وحدت- احساسی که به وسیله ورزش یا یک تیم ورزشی ایجاد میشود- میتواند برای ایجاد یا احیای هویت شهر یا ملت استفاده گردد. بنابراین ورزش وسیله‌ای برای کسب اعتبار اجتماعی در سطح محلی، ملی یا جامعه جهانی است. کسب اعتبار از طریق ورزش به خصوص در بین گروههای قومی و نژادی در داخل یک کشور مرسوم میباشد. همچنین در سطح جهانی کسب اعتبار از طریق ورزش به‌ویژه برای کشورهای کوچک یا کشورهای تازه استقلال یافته از اهمیت بالایی برخوردار است که سبب شناسانده شدن این کشورها به جهانیان میگردد. (گودرزی و همکاران، 1391) بنابراین شاید یافته پژوهش حاضر را بتوان در ارائه مدلی بومی، مناسب با شرایط جامعه ایران در سه سطح کلان، میانی وخرد دانست که سهم هر گروه را در رسیدن به موفقیت و پیروزیهای بینالمللی مشخص میکند. اگرچه بسیاری از شاخصها، قابلیت استفاده در کلیه استانها را دارد، اما با توجه به تفاوت شرایط استانها بهخصوص پایتخت ایران با دیگر استانها از لحاظ زیرساختها، تسهیلات و امکانات ورزشی و غیرورزشی، منابع انسانی، شرایط استعدادپروری، نگرش افراد و سطح دانش و آگاهی افراد در خصوص ورزش، احتمال تغییر در ارائه بعضی از شاخصها و تفاوت در میزان اهمیت و در نتیجه تفاوت در اولویتبندی آنها وجود خواهد داشت.
در جمعبندی پایانی باید گفت که مسئولان ارشد کشور و مسئولان ورزشی باید به شاخصهای شناسایی شده در این پژوهش و اولویتهای آنها توجه ویژه داشته باشند تا با بهکارگیری و اجرایی کردن آنها بتوان گامهای مؤثری در جهت کسب موفقیت در میادین مختلف بینالمللی ورزشی ازجمله کسب سهمیه المپیک و سپس موفقیت در بازیهای المپیک برداشت. ورزشکاران نیز لازم است تا با اهمیت دادن به شاخصهای سطح خرد و تلاش در جهت بهکارگیری آنها و توانمندکردن خود برای موفقیت در میادین ورزشی و در نهایت سربلندی ایران عزیز تلاش کنند.
منابع
- آذر، عادل. (1380). «بسط و توسعه روش آنتروپی شانون برای پردازش دادهها در تحلیل محتوی». علوم انسانی دانشگاه الزهرا (س)، سال 11، (37 و 38)، صص 1-18.
- جکسون، راجر و پالمر، ریچارد. (1392). راهنمای مدیریت ورزشی. محمد خبیری و همکاران. تهران: کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران
- حاجی‌آخوندزاده، مسعود. (1391). «مقایسه موانع پیشرفت ورزش قهرمانی جودو کشور از دیدگاه صاحب نظران و ورزشکاران تیم ملی». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، تهران.
- دهقان‌قهفرخی، امین (1393). «طراحی نظام ارزیابی عملکرد فدراسیون‌های ورزشی ایران با استفاده از رویکرد سیستمی». رساله دکتری، دانشگاه تهران، تهران.
- زارعی‌محمودآبادی، محمد؛ طحاریمهرجردی، محمدحسین و محبی، حسین. (1392). «ارائه مدلی نوین برای ارزیابی کارآیی نسبی عملکرد کشورهای شرکت‌کننده در بازیهای بینالمللی». مطالعات مدیریت ورزشی. 5(17)، صص 105-123.
- سجادی، سیدنصرالله. (1382). «بررسی نحوه اجرای برنامههای تمرینی تیم ملی دو ومیدانی و شمشیربازی بهمنظور شرکت در بازیهای آسیایی 2002 پوسان». (طرح پژوهشی)، پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، تهران.
- سجادی، سیدنصرالله. (1386). «بررسی علل ناکامی تیمهای ملی فوتبال جوانان در مسابقات آسیایی 1978-1998». (طرح پژوهشی)، پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، تهران.
- سیفپناهیشعبانی، جبار؛ گودرزی، محمود؛ حمیدی، مهرزاد و خطیبی، امین. (1390). «طراحی وتدوین راهبرد توسعه ورزش قهرمانی استان کردستان». مدیریت ورزشی. 3(8)، صص57-73.
- شعبانیبهار، غلامرضا؛ عرفانی، نصرالله؛ گودرزی، محمود و منصف، علی. (1393). «کاربرد مدل تحلیل مسیر در تبیین شاخصهای مؤثر بر موفقیت ورزشی تیمهای ایران در رویدادهای بینالمللی». پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی. 3(3).
- ضمیریکامل، علی؛ سلیمانی، مجید و ایزدیمهر، اعظم. (1393). «اولویت بندی عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان همدان در راه یابی به تیمهای ملی». پژوهشهای معاصر در مدیریت ورزشی. 4(8)، صص103-112.
- عبدی، حامد و سجادی، سیدنصرالله. (1388). «مقایسه قاره‌ای نتایج و مدال های بازی های المپیک تابستانی (1896-2004)». المپیک. 17(1)، صص 81-92.
- علیدوست‌قهفرخی، ابراهیم؛ سجادی، سید نصرالله؛ محمودی، احمد و ساعتچیان، وحید. (1393). «بررسی اولویت‌ها وراهکارهای پیشرفت ورزش قهرمانی جودوی کشور از دیدگاه صاحبنظران». نشریه مدیریت ورزشی. 6(2)، صص 231-246.
- عیدی، حسین و عسگری، بهمن. (1394). «ارزیابی عملکرد ایران در بازی های المپیک تابستانی در مقایسه با رقبای آسیایی». مطالعات مدیریت ورزشی. 7(32).
- عیدی، حسین؛ آزادی، رسول و ابوذری، آرزو. (1392). «تحلیل عملکرد ایران در بازیهای المپیک (از لندن تا لندن)». اولین همایش ملی رویکردهای نوین در علوم ورزشی و تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب.
- فسنقری، الهام. (1397). «طراحی الگوی ارزیابی عملکرد فدراسیون‌های ورزشی جمهوری اسلامی ایران». رساله دکتری، پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، تهران.
- قاسمی ، محمدهادی. (1384). «مقایسه دیدگاه ورزشکاران، مربیان و صاحبنظران درمورد راهکارهای پیشرفت ورزش ژیمناستیک کشور». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت معلم.
- گودرزی، محمود؛ اسدی، حسن؛ خبیری، محمد و دوستی، مرتضی. (1391). سیاست و ورزش. چاپ اول، ساری: موج قلم
- محمدتقی‌پورطهرانی، پروانه. (1386). «مقایسه دیدگاه ورزشکاران، مربیان و صاحبنظران در مورد راهکارهای پیشرفت ورزش تکواندو زنان کشور». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
- مشتاقیان، سهیل؛ اعتباریان، اکبر؛ نمازی زاده، مهدی و افخمی، مهرداد. (1392). «بررسی تجارب مدیران، کارشناسان و ورزشکاران در مورد دلایل ناکامی ایران در مسابقات المپیک 2008 پکن در حیطه منابع انسانی و مالی». مدیریت ورزشی. 5(3)، صص 71-97.
- معصومی، حسن؛ اشرف‌گنجویی، فریده؛ داشگرزاده، خدابخش و جوادی، شهرام. (1391). «ارائه الگوی تصمیمگیری آنتروپی برای طراحی مدل جامع ارزیابی بیرونی عملکرد فدراسیون‌های ورزشی در ایران با رویکرد فازی». پژوهشهای فیزیولوژی و مدیریت در ورزش.(12)،صص 57-72.
- نادریان، مسعود و سلطان‌حسینی، محمد. (1390). «مهارت‌ها و توانایی‌های فنی برای مدیران ورزشی (شاخصها و ملاک‌ها از دیدگاه مدیران)». پژوهشهای معاصر در مدیریت ورزشی. 1(2)، صص11-18.
- هی‌وود، کاتلین ام و گچل، نانسی. (1392). رشد حرکتی در طول عمر. رسول حمایت‌طلب و علیحسین ناصری. تهران: انتشارات حتمی
- Baker, J., & Logan, A. J. (2007). “Developmental contexts and sporting success: Birth date and birthplace effects in national hockey league draftees 2000-2005”. British Journal of Sports Medicine, 41,515-517.
- Bergsgard, N. A., Houlihan, B., Mangset, P., Nødland, S. I., & Rommetvedt, H. (2007). “Sport policy: a comparative analysis of stability and change”. London: Elsevier.
- Buckel, B. A. (2008). “Nationalism, Mass Politics, and Sport: Cold War Case Studies at Seven Degrees”.
- Clarke, S. R. (2000). “Home advantage in the Olympic Games”. Paper presented at the Proceedings of the 5th Australian Conference on Mathematics and Computers in Sport. University of Technology Sydney, Australia.
- Čustonja, Z., & Škorić, S. (2011). “Winning medals at the Olympic games–does Croatia have any chance?” Kinesiology, 43(1).
- De Bosscher, V., De Knop, P., Van Bottenburg, M., & Shibli, S. (2006). “A conceptual framework for analysing sports policy factors leading to international sporting success”. European sport management quarterly, 6(2), 185-215.
- De Bosscher, V., De Knop, P., Van Bottenburg, M., Shibli, S., & Bingham, J. (2009). “Explaining international sporting success: An international comparison of elite sport systems and policies in six countries”. Sport management review, 12(3), 113-136.
- Durand-Bush, N., & Salmela, J. H. (2002). “The development and maintenance of expert athletic performance: Perceptions of world and Olympic champions”. Journal of applied sport psychology, 14(3), 154-171.
- Fasanghari, E., Goodarzi, M., Ramezaninezhad, R., & Ghorbani, M. H. (2018). Presenting an Executive Model for Improving the Performance of Sports Federations. ANNALS OF APPLIED SPORT SCIENCE, 6(4), 69-80.
- Glaser, B. G. (1992). Emergence vs forcing: Basics of grounded theory analysis: Sociology Press.
- Gould, D., Eklund, R. C., & Jackson, S. A. (1992). “1988 US Olympic wrestling excellence: I. Mental preparation, precompetitive cognition, and affect”. The sport psychologist, 6(4), 358-382.
- Gould, D., Guinan, D., Greenleaf, C., Medbery, R., & Peterson, K. (1999). “Factors affecting Olympic performance: Perceptions of athletes and coaches from more and less successful teams”. The sport psychologist, 13(4), 371-394.
- Green, M. (2007). “Olympic glory or grassroots development?: Sport policy priorities in Australia, Canada and the United Kingdom, 1960–2006”. The international journal of the history of sport, 24(7), 921-953.
- Green, M., & Collins, S. (2008). “Policy, politics and path dependency: Sport development in Australia and Finland”. Sport management review, 11(3), 225-251.
- Hoffmann, R., Ging, L. C., & Ramasamy, B. (2002). “Public policy and Olympic success”. Applied Economics Letters, 9(8), 545-548.
- Huxley, D. J., O’Connor, D., & Larkin, P. (2017). “The pathway to the top: Key factors and influences in the development of Australian Olympic and World Championship Track and Field athletes”. International Journal of Sports Science & Coaching, 12(2), 264-275.
- Hyde, K. & Pritchard, A., (2009). “Twenty cricket: An examination of the critical success factors in the development of the competition. International Journal of Sports Marketing & International Sporting Success”.D dissertation, University of Brussels, Be: Vubress, 104-119.
- Kasimati, E., & Dawson, P. (2009). “Assessing the impact of the 2004 Olympic Games on the Greek economy: A small macroeconometric model”. Economic modelling, 26(1), 139-146.
- Kavetsos, G., & Szymanski, S. (2010). “National well-being and international sports events”. Journal of economic psychology, 31(2), 158-171.
- Lee, J. W., & Bairner, A. (2009). “The difficult dialogue: Communism, nationalism, and political propaganda in North Korean sport“. Journal of Sport and Social Issues, 33(4), 390-410.
- Liliana, M., & Adrian, S. M. (2013). “The role of attention in the achievement of sport performance in judo”. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 84, 1242-1249.
- Nandakumar, T., & Sandhu, J. (2014). Factors Influencing International Sporting Success-An Analysis of Indian Sports System. International Journal of Sport Management Recreation & Tourism, 14, 13-31.
- Oakley, B., & Green, M. (2001). “The production of Olympic champions: International perspectives on elite sport development systems”. European Journal for Sports Management, 83-105.
- O'Neill, K. S. (2018). “Early developmental environment and Olympic success: an analysis of an Australian sporting" hotspot”. (Ph.D Dissertation), The University of Sydney.
- Salman, K., Arnesson, L., & Shukur, G. (2009). “Coach Succession and Team Performance: The Impact of Ability and Timing--Swedish Ice Hockey Data”. Journal of Quantitative Analysis in Sports, 5(1).
- Seifpanahi Shabani, J., & Haji Hasani, M. (2017). “The Effective Factors in Promoting of Iranian Sport National Teams”. ANNALS OF APPLIED SPORT SCIENCE, 5(4), 77-84.
- Shilbury, D., Sotiriadou, K. P., & Green, B. C. (2008). “Sport development. Systems, policies and pathways: An introduction to the special issue”. Sport management review, 11(3), 217-223.
- Sotiriadou, K. (2005). “The Sport Development Processes in Australia”. (Ph.D Dissertation), University of Technology, Sydney.
- Sotiriadou, K. P., & Shilbury, D. (2009). “Australian elite athlete development: An organisational perspective”. Sport management review, 12(3), 137-148.
- Van Hilvoorde, I., Elling, A., & Stokvis, R. (2010). “How to influence national pride? The Olympic medal index as a unifying narrative”. International Review for the Sociology of Sport, 45(1), 87-102.
- Waters, A., & Lovell, G. (2002). “An examination of the homefield advantage in a professional English soccer team from a psychological standpoint”. Football Studies, 5(1), 46-59.
- Wicker, P., Hallmann, K., Breuer, C., & Feiler, S. (2012). “The value of Olympic success and the intangible effects of sport events–a contingent valuation approach in Germany”. European sport management quarterly, 12(4), 337-355.
- Wicker, P., Prinz, J., & von Hanau, T. (2012). “Estimating the value of national sporting success”. Sport management review, 15(2), 200-210.
- Yang, N., MacArthur, D. G., Gulbin, J. P., Hahn, A. G., Beggs, A. H., Easteal, S., & North, K. (2003). “ACTN3 genotype is associated with human elite athletic performance”. The American Journal of Human Genetics, 73(3), 627-631.
)