نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشگاه بوعلی سینا همدان

2 دانشجوی دکتری مدیریت ورشی دانشگاه بوعلی سینا همدان(نویسنده مسئول) E-mail: neek_m2008@yahoo.com

3 استاد دانشگاه پیام نور

4 استادیار دانشگاه بوعلی سینا همدان

چکیده

اعتماد[1]، بنیاد مسایل اجتماعی و سیاسی است و از اصول اجتماع و روابط آن به حساب می­آید. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه نقش ورزش همگانی و قهرمانی در تقویت اعتماد ملی از دیدگاه مدیران ورزشی و غیر ورزشی استان­ها است.
پژوهش حاضر به لحاظ اجرا، از نوع پیمایشی است. نمونه آماری شامل 5 نفر از مدیران ورزشی و 5 نفر از مدیران غیر ‌ورزشی است که در مجموع 100 نفر می‌باشند (جامعه آماری برابر با نمونه آماری است). ابزار جمع­آوری اطلاعات در تحقیق حاضر، پرسش‌نامه است. برای سنجش میزان روایی از روش همبستگی درونی گویه­ها و همچنین «آلفای کرونباخ» استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از SPSS 16 صورت گرفت.
تجزیه و تحلیل داده­ها نشان می­دهد کارکرد وزش همگانی و قهرمانی در ابعاد اعتماد ملی دارای تفاوت معناداری است. بنابراین متغیر مشارکت در ورزش توانسته بر میزان اعتماد ملی، تاثیر گذار باشد. ضریب همبستگی ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی) با ورزش همگانی و قهرمانی معنادار بوده و همبستگی مثبت و مستقیمی بین مشارکت در ورزش قهرمانی و اعتماد ملی وجود دارد( 05/0≥ .(p
در مجموع عوامل اجتماعی با ورزش یک وجه ارتباطی دارد که با تاکید بر اعتماد ملی به عنوان یکی از مولفه­های اساسی سرمایه اجتماعی در غنی­سازی تعامل و ارتباط متقابل میان انسان‌ها، نقش بسزایی داشته و با مجموعه روابط اجتماعی رابطه تنگاتنگی برقرار می­کند.



1. Confidence

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation and Comparison among the Roles of Public Sports and Championship Sports on Strengthening National Trust

نویسندگان [English]

  • Gholam Reza Shabani Bahar 1
  • Mohammad Reza Neeknejad 2
  • Abolfazl Farahani 3
  • Abbass Samadi 4

1 Ph.D. Lecturer of Bu- Ali Sina University, Hamedan

2 Ph.D. student in Sport management, Bu- Ali Sina University, Hamedan

3 Professor of Payam-e-Noor University

4 Ph.D. Assistant professor of Bu- Ali Sina University, Hamedan

چکیده [English]

Background and purpose: Trust the fundamental problems of social and political foundations of society and social relations into account is. The aim of this study was to evaluate and compare the strengthening of the role of sport Public and the championship of the National Trust's view of sports and non-sports administrators province.
Methodology: This study was conducted according to the survey. The Statistics sample of this research Sport   administrators The number 5 Person and non-sports administrators5 Person A total of 100 Person were included. (The population Statistics is equal to the sample) tool for gathering data in the present study, a questionnaire. To assess Rate of inter-item correlation as well as the " Cronbach's alpha " was used. Data analysis was performed using SPSS 16.                                                                                      
            Results: Analysis of the data shows the performance of sport Public and the championship of the National Trust Dimensions is a significant difference. So Variable participation in Sport has been able to affect the rate of the National Trust.: The correlation coefficient between the national trust (personal trust, generalized trust, institutional trust) with the sport Public  and the championship was significant and Direct and positive correlation between participation in Sport  Public and  Championship and there are National Trust05).
 Discussion:  A Total of Social factors associated with sport is a way that emphasizing the National Trust as one of the key components of social capital to enrich the interaction between humans Playing a role and a set of social relations are closely to  connected.

کلیدواژه‌ها [English]

  • National trust
  • Public sports and Championship sports

بررسی و مقایسه نقش ورزش همگانی و قهرمانی در تقویت اعتماد ملی

غلامرضا شعبانی بهار[1]

محمدرضا نیک نژاد[2]

ابوالفضل فراهانی[3]

عباس صمدی[4]

تاریخ دریافت مقاله: 20/9/1392

تاریخ پذیرش مقاله:8/11/1392

 

ا

مقدمه

در عصر حاضر ورزش و فعالیت بدنی، به عنوان یک پدیده اجتماعی در خور بررسی و تامل، جایگاه برجسته­ای در دو سطح محلی و جهانی به دست آورده است. هیئت­ها، انجمن­ها، نهادها، اتحادیه­ها و کمیته­هایی که به موضوع ورزش می­پردازند و در راستای حمایت از فعالیت­های ورزشی، چه در سطح محلی و چه در سطح رسمی، کار و تلاش می­کنند؛ خود جلوه­ها و مظاهری از این جایگاه هستند.

با توجه به بررسی­های انجام شده، ورزش و پرداختن به آن، نمونه­ای از پدیده­های اجتماعی است که به نظر می­رسد در عین حال که سرمایه اجتماعی موجود در جامعه می­تواند به توسعه ورزش کمک کند، ورزش و پرداختن به آن نیز می تواند از عوامل تقویت ابعاد سرمایه اجتماعی مثل همبستگی اجتماعی بالا، روحیه انعطاف پذیری و تنوع طلبی، مشارکت مدنی بالا، اعتماد اجتماعی و.... باشد که نشان از سلامت اجتماعی و روانی یک جامعه است. (رحمانی فیروزجاه:1390:6)

بنابراین ورزش، به عنوان یکی از فاکتورهای مهم اجتماعی، می­تواند در تقویت این سرمایه اجتماعی، یعنی اعتماد ملی نقش زیادی داشته باشد. به این صورت که اعضای جامعه با برقراری تماس با یکدیگر و پایدار ساختن آنها، قادر به کسب این سرمایه می­باشند (پارسامهر، 1388: 11). اعتماد از مسایل بنیادین اجتماعی و سیاسی است و از اصول اجتماع و روابط آن به حساب می­آید. اعتماد، در ساده­ترین تعریف مترادف با تکیه کردن، واگذاشتن کار به کسی، اطمینان، وثوق، باور و اعتقاد به کار، آمده است. در این پژوهش اعتماد در سه بعد بین شخصی، تعمیم یافته و نهادیمورد تعریف و بررسی قرار می­گیرد.

در اعتماد بین شخصی، ما به کسانی که با آنها در کنش متقابل هستیم، مانند اعضای خانواده، دوستان و.... اعتماد می­کنیم. در اعتماد نهادی، ما به یک سیستم کلی از خود، اعتماد نشان می­دهیم و اعتماد تعمیم­یافته را می­توان حسن ظن نسبت به افراد جامعه، جدای از تعلق آنها، به گروه­های قومی و قبیله­ای تعریف کرد (مهدی زاده،1390: 2). اعتماد به عنوان یک ویژگی خاص و عامل مستقل، موجب ایجاد و یا توسعه بسیاری از مفاهیم در واقعیت­های اجتماعی است. به قول میزتال[6] «اعتماد، انتظام اجتماعی ایجاد می­کند و موجب انسجام و تعاون اجتماعی می­شود. اعتماد، تعاملات اجتماعی را تنظیم می­کند و روابط ­اجتماعی را روان می­سازد.» (میزتال،1998: 9). به طور کلی اعتماد را می­توان قرار دادن منابع فرد در اختیار دیگری دانست که آن دیگری خود آزادی عمل دارد. اعتماد، نوعی ریسک است و طبق تعریف، قبول حسن نیت فرد دیگر و فراهم آوردن امکان لطمه زدن دیگری به منافع خود است (کلمن[7]،1377: 154). بررسی­ها نشان می­دهد اعتماد یکی از مولفه­های سرمایه اجتماعی و از عوامل تاثیرگذار بر روابط اجتماعی است که روز به روز فرسایش می­یابد و ضعیف می­گردد (خوش­فر،1387: 1). این مساله هم در سطح جهانی و هم در سطح ملی مشاهده شده است و در بسیاری از کشورهای جهان سرمایه اجتماعی (اعتماد ملی) رو به کاهش است و این کاهش به مدت چند دهه است که ادامه­دارد. (خوش­فر،1387: 1)

 به هر تقدیر ورزش، که در این تحقیق ورزش همگانی و قهرمانی مد نظر است، به عنوان پدیده اجتماعی می­تواند بدون نیاز به ترجمه، خود ترجمان ملت­ها باشد و زمینه را برای انسجام و همبستگی اجتماعی فراهم نماید و قادر است تا اشتراک­های بین ملل را به ارمغان آورده و مراودات و تبادل فرهنگی را رقم بزند (­جوانمرد،1388: 17) بنابراین لازم است روشن شود که آیا پرداختن به ورزش و گسترش روزافزون آن می­تواند به عنوان فرصتی برای تقویت اعتماد ملی باشد؟ آشنایی با این فرصت­ها و چالش­ها در گرو سنجش تاثیر مشارکت ورزشی بر اعتماد ملی در جوامع آماری مختلف است. به همین منظور مطالعه حاضر در صدد پاسخ گویی به این مساله است که آیا ورزش همگانی و قهرمانی در تقویت اعتماد ملی، که یکی از ابعاد مهم و اساسی سرمایه اجتماعی تلقی می­گردد، نقش دارد؟ آیا بین نقش ورزش همگانی و قهرمانی در تقویت ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته و نهادی) تفاوت معنی داری وجود دارد؟

 

روش پژوهش

پژوهش حاضر به لحاظ اجرا از نوع پیمایشی است، ضمن آن که برای تدوین چارچوب نظری تحقیق از تحقیقات پیشین نیز بهره گرفته شده است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش، ده استان بالای دو میلیون نفر جمعیت است که در این جامعه سه سازمان اداره­های کل تربیت بدنی، ادار­ه­های کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و استانداری­ها، مد نظر بوده است. نمونه آماری این پژوهش، مدیران ورزشی شامل مدیران کل و معاونان، رییس ورزش همگانی، رییس ورزش قهرمانی اداره­های کل تربیت‌بدنی استان‌ها به تعداد 5 نفر و مدیران غیر‌ ورزشی از جمله مدیران کل سیاسی، امنیتی و انتظامی استانداری‌های کشور و مدیران و معاونان اداره­های کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان‌ها به تعداد 5 نفر که در مجموع شامل 100 نفر می­شود، می‌باشند. به عبارت دیگر جامعه آماری برابر با نمونه آماری است. ابزار جمع­آوری اطلاعات در تحقیق حاضر، پرسش‌نامه است.

اعتبار[8] گزاره­ها و ابزارهای سنجش در این تحقیق بر اساس اعتبار صوری تعیین شده است. (ساروخانی، 139:1377). از سوی دیگر، میزان روایی یا پایایی[9] ابزارهای سنجش که بر اساس طیف لیکرت طراحی گردیدند، بر پایه­ی همبستگی درونی تعیین شده است. در این پژوهش برای سنجش میزان روایی از روش همبستگی درونی گویه­ها و همچنین «آلفای کرونباخ» که مبتنی بر ماتریس همبستگی گویه­ای است و ضریب روایی کل طیف را مشخص می­کند، استفاده شد (مهرعلیزاده و چینی پرداز،92:1384) تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از SPSS 16 صورت گرفت.

یافته های پژوهش

                        تعداد پاسخگویان

              گویه ها

مشخصات فردی

 

درصد

مطلق

 

0/47

47

ورزشی  

اداره کل تربیت بدنی

 

 

نوع سازمان     

 

 

 

 

 

0/33

33

 

غیر ورزشی

استانداری

 

 

0/20

20

اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی

 

2/88

82

مرد

 

جنس

 

8/11

11

زن

 

-

7

بی جواب

 

2/7

7

فوق دیپلم

 

 

تحصیلات

 

4/45

44

لیسانس

 

3/44

43

فوق لیسانس

 

1/3

3

دکتری

 

-

3

بی جواب

 

4/91

85

متاهل

 

وضعیت تاهل

 

6/8

8

مجرد

 

-

7

بی جواب

 

0/25

22

کمتر از 5 سال

 

 

 

سابقه خدمت

 

1/34

30

10- 5 سال

 

0/25

22

15- 10 سال

 

9/14

14

15 سال و بیشتر

 

-

12

بی جواب

 

 

100

 

جمع پاسخگویان

 

      جدول (1) فراوانی جامعه و نمونه آماری بر حسب جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل و سابقه خدمت

 

با توجه به جدول (1) اطلاعات جمعیت شناختی جامعه آماری نشان می­دهد 20 درصد مدیران در ارشاد، 47 درصد مدیران در تربیت بدنی و 33 درصد، در استانداری­ها می­باشند.  2/88  درصد  نمونه آماری را مدیران مرد و 8/11 درصد را زنان تشکیل می­دهند. سطح تحصیلات مدیران نشان می­دهد 2/7 درصد دارای مدرک فوق دپپلم، 4/ 45 لیسانس، 3/44 درصد فوق لیسانس و 1/3 درصد دکترا هستند. 4/91 درصد مدیران   متاهل و 6/8 درصد مجرد می­باشند. وضعیت سابقه خدمت آنها بر اساس جدول فوق نشان می­دهد 25 درصد مدیران دارای سابقه خدمت کمتر از­ 5 سال، 1/34 درصد  10-5 سال ، 25 درصد 15-10 سال  و 9/15 درصد دارای سابقه خدمت 15 سال و بیشتر  هستند.

جدول (2). مقایسه میانگین کارکرد ورزش  قهرمانی بر ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی)

 

ابعاد اعتماد ملی

میانگین ± انحراف معیار

T

P

اعتماد شخصی                   اعتماد

616/0±77/3

32/12

0001/

اعتماد تعمیم یافته                اعتماد

649/0±87/3

23/13

0001/

اعتماد نهادی                       اعتما

619/0±89/3

09/14

0001/

 

یافته­های جدول (2) نتایج آزمون مقایسه میانگین کارکرد ورزش قهرمانی بر ابعاد اعتماد ملی (شخصی، اعتماد تعمیم یافته، نهادی) نشان می­دهد. تجزیه و تحلیل داده­ها تغییرات کارکرد وزش قهرمانی بر ابعاد اعتماد ملی دارای تفاوت معناداری است. بنابراین متغیر مشارکت در ورزش قهرمانی توانسته است بر میزان اعتماد ملی تاثیر گذار باشد( 05/≥ (p.

جدول (3) ضریب همبستگی کارکرد ورزش قهرمانی بر ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی)

ابعاد اعتماد ملی

R

P

اعتماد شخصی

274/

007/

اعتماد تعمیم یافته

258/

011/

اعتماد نهادی

264/

009/

 

نتایج جدول (3) نشان می­دهد ضریب همبستگی بین ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی) با ورزش قهرمانی معنادار بوده و همبستگی مثبت و مستقیمی بین مشارکت در ورزش قهرمانی و اعتماد ملی وجود دارد (05/0≥ .(p

جدول (4) مقایسه میانگین کارکرد ورزش همگانی بر ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی)

 

ابعاد اعتماد ملی

میانگین ± انحراف معیار

T

P

اعتماد شخصی                   اعتماد

01/4±479/

86/20

0001/

اعتماد تعمیم یافته                اعتماد

18/4±474/

59/24

0001/

اعتماد نهادی                       اعتما

15/4±576/

03/20

0001/

 

یافته­های جدول (4) نتایج آزمون مقایسه میانگین کارکرد ورزش همگانی بر ابعاد اعتماد ملی (اعتماد شخصی، تعمیم یافته و نهادی) را نشان می­دهد. تجزیه و تحلیل داده­ها، تغییرات کارکرد وزش قهرمانی بر ابعاد اعتماد ملی دارای تفاوت معناداری است. بنابراین متغیر مشارکت در ورزش همگانی توانسته است بر میزان اعتماد ملی تاثیر گذار باشد( 05/≥ (p.

 

جدول (5) ضریب همبستگی کارکرد ورزش همگانی بر ابعاد اعتماد ملی (اعتماد شخصی، تعمیم یافته و نهادی)

ابعاد اعتماد ملی

r

P

اعتماد شخصی

344/

001/

اعتماد تعمیم یافته

371/

001/

اعتماد نهادی

225/

024/

 

نتایج جدول (5) نشان می دهد ضریب همبستگی بین ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی) با ورزش همگانی معنادار بوده و همبستگی مثبت و مستقیمی بین مشارکت در ورزش همگانی و اعتماد ملی وجود دارد (05/0≥ .(p

 

جدول (6) مقایسه میانگین نمره اعتماد شخصی، تعمیم یافته و نهادی در ورزش همگانی و قهرمانی

 

ورزش همگانی

ورزش قهرمانی

T

P

میانگین

انحراف معیار

میانگین

انحراف معیار

اعتماد شخصی

016/4

480/

77/3

616/

48/3

001/

اعتماد تعمیم یافته

18/4

473/

87/3

647/

88/4

001/

اعتماد نهادی

16/4

576/

89/3

619/

39/4

001/

 

براساس نتایج جدول(6) میانگین نمره اعتماد شخصی، تعمیم یافته و نهادی در ورزش همگانی و قهرمانی تفاوت معنی دار وجود دارد. به عبارت دیگر اعتماد شخصی، تعمیم یافته و نهادی در ورزش همگانی، بیشتر از ورزش قهرمانی است05/≥p.

بحث و نتیجه­گیری

در عصر حاضر که هر روز با شتاب بیشتری به سمت صنعتی‌ شدن و غلبه نظام سرمایه‌داری و در نتیجه کاهش روز‌افزون پیوند‌های اجتماعی، بی‌هویتی، انزوا، انفعال و از خود‌بیگانگی پیش می‌رود؛ دغدغه فیلسوفان اخلاق، جامعه‌شناسان و مصلحان اجتماعی شده است که با یافتن فرصت‌هایی بتوانند پیوندهای اجتماعی گسسته ‌حاصل از این تحول را مجددا به جامعه باز‌گردانند. اعتماد به عنوان یک ویژگی خاص و عامل مستقل، موجب ایجاد و یا توسعه بسیاری از مفاهیم در واقعیت‌های اجتماعی می­شود. به گفته میزتال «اعتماد، انتظام اجتماعی ایجاد می­کند و موجب انسجام و تعاون اجتماعی می­شود. اعتماد تعاملات اجتماعی را تنظیم می­کند و روابط اجتماعی را روان می­سازد(میزتال،1998: 9). اینگلهارت معتقد است که تفاوت‌های فرهنگی در اعتماد به یکدیگر موثر می‌باشد و این موضوع حتی در مورد مناطق معینی از کشورهای دارای این شرایط نیز می­تواند صحت داشته باشد. به این ترتیب اعتماد، یک پدیده فرهنگی است که تجارب تاریخی مردم به آن شکل می­دهد و بنابراین در معرض تغییر قرار دارد. اینگلهارت سطوح نسبتا پایین اعتماد را موجب آن می­داند که شخص به احتمال زیاد نظام سیاسی موجود را نپذیرد و از راست یا چپ افراطی، حمایت کند (اینگلهارت، 1382: 41). ­پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه نقش ورزش همگانی و قهرمانی در اعتماد ملی انجام شد. یافته­های این پژوهش رابطه معنی داری  بین ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی) و ورزش همگانی و قهرمانی نشان داد. در این بررسی به یکی از مولفه­های اساسی و بنیادین سرمایه اجتماعی یعنی اعتماد ملی با محور ورزش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان داد مشارکت در ورزش همگانی و قهرمانی توانسته است بر میزان اعتماد ملی تاثیرگذار باشد. همچنین استفاده از ضریب همبستگی نشان داد همبستگی مثبت و مستقیمی میان مشارکت در ورزش قهرمانی و فاکتورهای موثر در اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی) وجود دارد.

یافته­های این پژوهش با نتایج به دست آمده از اقدسی( 1391) پارسا مهر(1390)  غلامزاده(1387) اینگلهارت(1997) دلانی و کنی (2005)، آترلی(2006)، الکن(2008) سیپل(2007) همخوانی دارد. این پژوهشگران نشان داده بودند که نقش موثر و مفید سرمایه اجتماعی، چگونه می­تواند بین افراد مختلف در استفاده از ورزش، تفاوت اینجا کند. همچنین یافته­های این پژوهش با یافته­های اینگلهارت یکسان است. او به این نتیجه دست یافت که مردمی که به یکدیگر اعتماد می­ورزند و با هم ارتباط برقرار می­کنند می­توانند تیم­های ورزشی تشکیل دهند و این به نوبه خود باعت افزایش اعتماد اجتماعی می­شود و نقش مهمی در حیات سیاسی و اقتصادی  ایفا می­کند. سیپل(2007) نیز دریافت که آنان که از اعتماد اجتماعی بالاتری برخوردارند، افرادی هستند که مصرف ورزش بیشتری داشته­اند. غلامزاده (1387) در پژوهشی به بررسی رابطه بین عضویت در انجمن­های داوطلبانه و میزان اعتماد اجتماعی، مطالعه تطبیقی انجمن­های داوطلبانه در دانشگاه مازندران پرداخت. یافته­ها نشان دادند که از میان چهار نوع انجمن داوطلبانه مورد بررسی در این پژوهش، تنها اعضای تیم­های ورزشی به طور معناداری دارای اعتماد اجتماعی بیشتری بودند. از آنجا که ورزش علاوه بر کارکردهای اعتماد ملی، کارکردهای متنوع اجتماعی و فرهنگی نیز در پی دارد، می­تواند جایگاه ویژه­ای در جوامع امروزی پیدا کند. رقابت شدید برای بالا‌رفتن از سکوهای افتخار و کسب مدال­های رنگارنگ مسابقه­های جهانی و المپیک و بهره­گیری از اثرات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی موجب شده است که دولت‌ها و جوامع به طور گسترده­ای برای تربیت و آماده‌سازی قهرمانان ورزشی سرمایه‌گذاری کنند(عبدلی،1386: 13). این پدیده از حیث عوامل اجتماعی و فرهنگی دارای مفهومی غنی و گسترده­ای است. در مجموع عوامل اجتماعی با ورزش دارای یک وجه ارتباطی است که با تاکید بر سرمایه اجتماعی (اعتماد ملی) در غنی­سازی تعامل و ارتباط متقابل میان انسان‌ها، نقش بسزایی داشته و با مجموعه روابط اجتماعی رابطه تنگاتنگی برقرار می­کند. توجه به این متغیر و تقویت آن به نوبه خود می­تواند در تحقیقات آتی نقش به سزایی داشته باشد. اعتماد ملی یک سرمایه اجتماعی اساسی و بنیادین و نمونه ملموسی از یک هنجار غیر رسمی است که باعث ترویج همکاری بین دو یا چند فرد می شود. بدین ترتیب به نظر می­رسد که باید برنامه­ریزی مناسبی برای ترغیب مردم به مشارکت در ورزش، صورت پذیرد. با بررسی متون، به نظر می­رسد پژوهشی که به طور مستقیم به موضوع پرداخته باشد انجام نشده است. لذا مطالعه و تحقیق بیشتر در این زمینه ضروری به نظر می­رسد.

  • منابع

    • اقدسی، محمدتقی(1391) مقایسه میزان سرمایه اجتماعی در بین دانشجویان ورزشکار و غیر‌ورزشکار دانشگاه تبریز، طرح پژوهشی دانشگاه تبریز.
    • پارسامهر، مهربان. جسمانی، سمیه(1390) نقش سرمایه اجتماعی بر مصرف ورزش(تماشای ورزش) مطالعه موردی جوانان شهر یزد، دو فصلنامه پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، شماره1 (17 پیاپی) ص84-73.
    • اینگلهارت، رونالد(1379) جهانی شدن و ارزش‌های پست مدرن، فصلنامه تامین اجتماعی، شماره8.
    • جوانمرد ،کمال (1388) بررسی جامعه‌شناختی کارکرد ورزش بر انسجام اجتماعی در ایران دهه هشتاد، مورد مطالعه کرمان، پایانامه دکتری جامعه‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات، استاد راهنما دکتر مهرداد نوابخش، ص459.
    • خوشفر غلامرضا(1387)، تاثیر سرمایه اجتماعی بر مشارکت سیاسی (مطالعه موردی استان گلستان) پایانامه دکتری دانشگاه علامه طباطبایی
    • رحمانی، علی فیروزجاه(1390) سنجش تمایز سرمایه اجتماعی جوانان با محوریت مشارکت ورزشی (مطالعه موردی دانشجویان ورزشکار و غیر‌ ورزشکار دانشگاه مازندران)، فصلنامه جامعه ‌شناسی مطالعات جوانان، سال دوم، شماره دوم، ص3..
    • عبدلی، بهروز(1386) مبانی روانی اجتماعی تربیت‌بدنی و ورزش، تهران، انتشارات بامداد کتاب.
    • غلامزاده، خلیل(1387) بررسی رابطه بین عضویت در انجمن­های داوطلبانه و میزان اعتماد اجتماعی، پایان نامه جامعه‌شناسی کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران.
    • کلمن، جیمز(1377): بنیادهای نظریه اجتماعی، منوچهر صبوری، تهران: نشر نی.
    • مهدی زاده، صفیه(1390): بررسی رابطه بین اعتماد و وفاق اجتماعی (مطالعه موردی شهر گنبد کاووس) پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران، استاد راهنما دکتر احمد رضایی.

                                                                                     

    • Atherly,Kim M.(2006) Sport, Localism and Social Capital in Rural Western Australia. Geographical Research,Volume44,Number 2006,pp.348.360(13).
    • Delaney, L.& Keaney ,E (2005)Sport and Social Capital  in The United Kingdom: Statistical Evidence From National and International  Survey Data. Dublin Institute for Publicity  reaserch(ippr), London- commissioned by the Department of cultural Media and Sport.  
    • Olken, B, A.(2008).Do Television and Radio Destroy Social Capital? Evidence  from Indonesian Villages. Harvard University.
    • Seippel, O.(2007)Sport in Civil Society: Networks, Social Capital and Influence. European Sociological Review,24(1):69-80.
    • Miztal, Barbara A.(1998): “Trust in Large Organization” in Social Capital a Multifaceted Perspective, by Partha Dasqupta and Isnail Serageldin. The Washington, D.C, the Woed Bank.