Document Type : Original Article

Authors

1 Islamic Azad university of Qazvin

2 department sport management, faculty management, university islamic azad qazvin

3 department sport management faculty management university islamic azad qazvin

Abstract

In today's competitive environment, having political behavior helps businesses to achieve the competitive advantage of organizations. The study is to analyze the political behavior of managers in sports organizations. The strategy of the study is descriptive and survey type. The statistical population was the directors of the federations, the Ministry of Sports and Youth and the general departments of physical education of the provinces as well as the heads of the provincial sports boards which included 250 men and women, 104 of whom participated in the study by simple random sampling. In order to collect data, two documentary and field methods have been used. To ensure the reliability of the research measurement tool, three Cronbach's alpha criteria, combined reliability and rho_a reliability were used, and to determine the validity of convergent validity (mean variance extraction variance) and divergent validity (Fornell and Larker test, transverse loads and HTMT test) were also used. Structural equation modeling technique and Smart Pls software were used to analyze the data.
The findings showed that political behavior was a negative effect on managers 'decisions and organizational identity and managers' decisions had a positive effect on organizational identity. In general, the results showed that the desired political behavior of managers in sports organizations can develop political wisdom. Be effective in the decision-making process, change and transformation of the organization, increase job satisfaction, measure the effectiveness of the organization, apply participatory management and increase power in employees are suggested.

Keywords

تحلیل رفتار سیاسی مدیران در سازمان­های ورزشی

ایلیا سادات وجدانی طباطبایی[1]

 فریبا محمدیان[2]

 زهرا نوبخت رمضانی[3]

10.22034/SSYS.2022.1724.2222

تاریخ دریافت مقاله: 21/11/1399

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:19/11/1400

 

مقدمه

در عصر حاضر سازمان­ها با تغییرات جدی ازجمله تغییرات سریع و غیرقابل پیش­بینی در محیط کار، رقابت فزاینده جهانی، توسعه و نوآوری­های گسترده در فناوری اطلاعات، تغییر در ویژگی­های جمعیت شناختی در نیروی انسانی و مشتریان و تقاضای فزاینده کیفیت و انعطاف­پذیری در محصولات و خدمات روبه رو هستند. در واکنش به این چالش­ها و در جهت پاسخگویی سریع به تغییرات به وجود آمده، سازمان­ها باید سطوح بالایی از عملکرد در مدیریت کیفیت، هزینه و سرعت را داشته باشند. در این هنگام سازمان­ها برای اینکه از قافله رقابت عقب نمانند، توجه خود را معطوف به مدیران سازمانی کرده­ اند و با شجاعت و جسارت خاصی سعی در ایجاد تغییرات بنیادی در درون سازمان دارند، چرا که مدیریت اثربخش با ایجاد تغییر سروکار دارد (فرید فتحی و ولی زاده، 1398). همچنین، در دنیای امروز نمی­توان سازمان­ها را جدای از رفتار سیاسی درون آنها مطالعه کرد. تصور اینکه افراد سازمان تنها برای اهداف و مقاصد سازمان گام بر می­دارند، بسیار خوشبینانه است. شناخت رفتارهای سیاسی در سازمان، حاصل کمک علوم سیاسی به رفتار سازمانی است (کواک و همکاران[4]، 2020). از سیاست در سازمان، تعابیر مختلفی می­شود (نقشبندی و میرانی، 1398). بسیاری از اندیشمندان در حوزه رفتار سازمانی، رفتار سیاسی را نه تنها به گونه­ای ذاتی منفی نمی­دانند، بلکه بر این باورند که این حوزه برای اعضای یک سازمان یا خود سازمان می­تواند مفید نیز باشد (نورتور و همکاران[5]، 2015). به­طور­ کلی، رفتار سیاسی به یک رفتار خود­خدمتی[6] اشاره دارد که منافع دیگران را تهدید می­کند و اساساً یک رفتار مبتنی بر نفوذ است که از طریق آن افراد، گروه­ها یا سازمان­ها تلاش می­کنند بر رفتار یا نگرش دیگران (فرد، گروه یا سازمان) در مورد موضوعی نفوذ کنند که مهم و مطلوب است (فریدفتحی و ولی زاده، 1398). محققان معتقدند ماهیت خودخدمتی رفتار سیاسی منجر به تعارض منافع می­شود که به نوبه خود پیامدهای منفی درپی دارد. علت اصلی تعارض منافع در سازمان­ها نیز عدم اطمینان است. از آنجا که عدم اطمینان در هر سازمان فعالی وجود دارد، می­توان چنین رفتاری را در هر سازمانی پیدا کرد (ون گیلس و همکاران[7]، 2017). بنابراین به دلیل وجود این عدم اطمینان­ها و ابهامات، کارکنان به رفتار سیاسی مبادرت می­ورزند تا نفع شخصی خود را تأمین کنند و عدم­اطمینان سازمانی و پیامدهای منفی حاصل از سیاست­های سازمانی را کاهش دهند (موسوی و زارع، 1396). به علاوه، بخش قابل ملاحظه­ای از دانش موجود، حاکی از آن است که تصمیمات استخدام مانند انتخاب پرسنل، ارزشیابی عملکرد، فرصت­های آموزشی و ارتقا در اغلب اوقات ماهیتاً سیاسی هستند (ترک زاده و فریدونی، 1397). تحقیقات گذشته نشان می­دهد که ارتباط منطقی بین کاری که فرد انجام می­دهد و پاداشی که دریافت می­کند در محیط سیاسی تحریف می­شود (نورتور و همکاران، 2015). رفتار سیاسی در تمام ابعاد سازمان از جمله سازماندهی، رهبری، برنامه­های تحول سازمانی، رضایت شغلی، بهره­وری، حل و فصل تعارض­ها، تعهد سازمانی، رسمیت، پیچیدگی، تمرکز و دانش محوری و مانند آنها تاثیر می­گذارد (ترک زاده و فریدونی، 1397). وجود زیاد سیاست­ها در سازمان نشان­دهنده وجود بی عدالتی و توزیع ناعادلانه منابع در میان کارکنان است. کارکنانی که توزیع نامناسب منابع سازمان مانند پاداش­ها و شناخت را درک می­کنند، ممکن است دچار حس حسادت و رنجش شوند. چنین محیطی ممکن است به کاهش عملکرد کارکنان، سطوح بالاتر استرس و فشار روانی، کاهش رضایت و تعهد شغلی و غیره منجر شود (مختاری و همکاران، 1398). ورزش و چه بسا سازمان ورزشی همواره با سیاست ارتباط دارد. دخالت سیاست در ورزش بسیار گسترده می­باشد؛ از انتخاب بازیکن در سطوح ملی گرفته تا حل تعارضات بین بازیکن و مسئولان، سیاست دخالت دارد (عبداللهی و همکاران، 1399). در میان سازمان­های موجود، فدراسیون­های ورزشی ازجمله سازمان­هایی هستند که مدیران آنها مسئولیت فراوانی چون رعایت جنبه اخلاقی و ارزشی تصمیم­های شان درباره­ اهداف سازمان­ها و به­کارگیری منابع برای دستیابی به آن اهداف جایگاه ویژه دارند. توسعه کمی و کیفی ورزش در کشور ما نیازمند سازمان­های ورزشی اثربخش و مدیران ورزشی لایق، کارآمد و شایسته است. تحقق اثربخشی سازمان­های ورزشی در گرو مدیران ورزشی است که به توان آنان، در محیط­های خاص بستگی دارد که «سازمان» نامیده می­شود (بورسارد و همکاران[8]، 2021). بنابراین با توجه به موارد اشاره­شده، رفتار سیاسی برای موفقیت مدیران ورزشی از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به این که مطالعات محدودی در این زمینه انجام شده است، در این مقاله شاخص­های سه متغیر رفتار سیاسی، تصمیم­گیری مدیران و هویت سازمانی به تفکیک بررسی و نقش رفتار سیاسی مدیران در سازمان­های ورزشی بر هر یک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

 

روش­شناسی پژوهش

 

این پژوهش از بعد هدف، کاربردی و از بعد شیوه اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران فدراسیون‌ها، وزارت ورزش و جوانان، ادارات کل ورزش و جوانان استان‌ها و نیز روسای هیئت‌های ورزشی استان‌ها (250 مدیر زن و مرد) تشکیل می­دادند که 104 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و در تحقیق شرکت نمودند. به منظور اجرای مدل­سازی معادله ساختاری واریانس­محور، توجه به پیش­فرض­ اساسی این رویکرد حائز اهمیت بود و پیش از اجرای مدل مورد بررسی قرار گرفت. یکی از این پیش‎فرض­ها، حجم بهینه نمونه بود. مولر[9] (1999) برای تعیین حجم نمونه از نسبت حجم نمونه به پارآمتر آزاد برای برآورد استفاده می­کند. وی حداقل این نسبت را 5 به 1، حد متوسط آن را نسبت 10 به 1 و حد بالای آن را نسبت 20 به 1 بیان می‎نماید. در پژوهش حاضر  با توجه به حجم جامعه و با مدنظر قراردادن حداقل نسبت حجم نمونه به تعداد متغیرهای مشاهده­شده و پارامترهای آزاد، پیچیدگی مدل، روش برآوردهای پارامترهای آزاد برآورد حداکثر درست‎نمایی (نیاز داشتن به حجم نمونه متوسط)، حجم داده­­های مفقود (کمتر از 5 درصد) و رابطه نرمالیتی چندمتغیره با حجم نمونه اصل بر این گذاشته شد که حجم نمونه 104 نفر به منظور اجرای مدل‎سازی معادله­ ساختاری کفایت لازم را دارد. داده­های پژوهش از طریق پرسش­نامه محقق­ساخته به دو روش کتابخانه‌ای و میدانی گردآوری شد. در این پژوهش به منظور اطمینان از پایایی ابزار اندازه‌گیری تحقیق از سه معیار آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی و پایایی rho_a و به منظور تعیین روایی از روایی همگرا (میانگین واریانس استخراجی متغیرها) و روایی واگرا (آزمون فورنل و لارکر، بارهای‌عرضی و آزمون HTMT) بهره­گیری شد. علاوه بر این، به منظور بررسی برازش مدل‌های ساختاری از معیارهای R Squares یا R2، معیار Q2، آزمون معنی‌داری فرضیات (ضریب t) و آزمون β (شدت و جهت) استفاده گردید. با توجه به نتایج آزمون چولگی و کشیدگی که در بازه 2 و 2- بودند، می‎توان گفت که داده­ها از توزیع طبیعی برخوردارند. همه تجزیه و تحلیل­ داده­ها با استفاده از نگارش 25 نرم افزار SPSS و نگارش0/3 نرم افزار Smart PLS انجام شد.

یافته­های پژوهش

نتایج حاصل از یافته­های توصیفی نشان داد که از 104 نفر نمونه آماری، بیشتر شرکت­کنندگان (8/61 درصد) مرد و بقیه (1/38) درصد زن بودند. همچنین بیشتر نمونه­های پژوهش در محدوده سنی بین 41 تا 50 سال با فراوانی (1/39 درصد) و کمترین در رده سنی زیر 30 سال با فراوانی (2/9 درصد) قرار داشتند. مدرک تحصیلی بیشتر شرکت­کنندگان (1/29 درصد) کارشناسی و کمترین مدرک تحصیلی شرکت­کنندگان (2/4 درصد) دکتری بود. بیشترین شرکت­کنندگان دارای سابقه کاری 11 تا 15 سال (8/26 درصد) و کمترین شرکت­کنندگان دارای سابقه کاری  زیر 5 سال (4/12 درصد) بودند.     

جدول 1: بررسی توصیفی متغیرهای تحقیق

متغیر

میانگین

انحراف معیار

چولگی

کشیدگی

آماره

آماره

آماره

انحراف استاندارد

آماره

انحراف استاندارد

رفتار سیاسی

3235/2

67429/0

215/1

237/0

089/1

469/0

تصمیم­گیری مدیران

6374/3

69243/0

645/1-

237/0

139/2

469/0

هویت سازمانی

6578/4

55308/0

255/1-

237/0

698/1

469/0

مقادیر برآوردشده در جدول 1 بیانگر آن است که مقادیر میانگین متغیر رفتار سیاسی در نمونه پایین­تر از میزان متوسط ۳ قرار دارد که این موضوع نشان می­دهد میزان رفتار سیاسی در میان اعضای نمونه، کمتر از حد متوسط است. این در حالی است که مقادیر میانگین متغیرهای تصمیم­گیری مدیران و هویت سازمانی در نمونه بالاتر از میزان متوسط ۳ قرار دارد. همچنین نتایج آزمون چولگی و کشیدگی نشان داد که این داده­ها در بازه 2 و 2- هستند. بنابراین از توزیع طبیعی برخوردارند.

جدول 2: ضرایب بارهای عاملی پرسشنامه

سوال

بار عاملی

سوال

بار عاملی

سوال

بار عاملی

سوال

بار عاملی

1

655/0

13

752/0

25

639/0

37

815/0

2

794/0

14

727/0

26

828/0

38

62/0

3

779/0

15

694/0

27

74/0

39

783/0

4

682/0

16

769/0

28

673/0

40

678/0

5

722/0

17

789/0

29

627/0

41

652/0

6

685/0

18

771/0

30

757/0

42

662/0

7

736/0

19

711/0

31

671/0

43

71/0

8

709/0

20

741/0

32

717/0

44

604/0

9

63/0

21

688/0

33

768/0

45

656/0

10

826/0

22

776/0

34

774/0

46

674/0

11

793/0

23

797/0

35

797/0

47

633/0

12

762/0

24

784/0

36

731/0

48

_

مقادیر برآوردشده در جدول 2 (بارعاملی) بیانگر این است که بارهای عاملی سوالات پرسش­نامه­های رقتار سیاسی، تصمیم­گیری مدیران و هویت سازمانی در وضعیت مطلوبی قرار دارند.

 

 

 

 

جدول 3: میانگین واریانس استخراجی متغیرها

نام متغیر

AVE

رفتار سیاسی

772/0

تصمیم­گیری مدیران

599/0

هویت سازمانی

708/0

 

مطابق با نظر فورنل و لارکر[10] (1981) میانگین واریانس استخراجی هر متغیر باید بالای 5/0 باشد. مقادیر برآوردشده در جدول 3 نشان می­دهد که مقدار این ضریب برای تمامی متغیرها بالاتر از 5/0 است. بر این اساس می­توان روایی همگرای پرسشنامه تحقیق را مناسب ارزیابی نمود.

جدول 4: ماتریس همبستگی و جذر متوسط واریانس استخراج­شده

هویت سازمانی

تصمیم­گیری مدیران

رفتار سیاسی

سازه ها

 

 

737/0

رفتار سیاسی

 

731/0

678/0-

تصمیم­گیری مدیران

0.708

671/0

595/0-

هویت سازمانی

مقادیر برآوردشده در جدول 4 بیانگر این است که سازه­ها (متغیرهای مکنون) در مدل، تعامل بیشتری با شاخص­های خود نسبت به سازه­های دیگر دارند. به بیان دیگر، روایی واگرای مدل در حد مناسبی است.

جدول 5: آزمون چند روش و چند خصیصه(HTMT)

هویت سازمانی

تصمیم­گیری مدیران

رفتار سیاسی

سازه ها

 

 

 

رفتار سیاسی

 

 

698/0

تصمیم­گیری مدیران

 

665/0

582/0

هویت سازمانی

مقادیر برآوردشده در جدول  5 بیانگر این است که کلیه زوج متغیرها دارای HTMT کمتر از ۱ می‎باشند که بر این اساس می­توان گفت که روایی واگرای مدل پژوهش مورد تایید است.

 

جدول 6: روایی متقاطع شاخص اشتراکی

نام متغیر

CVcom

رفتار سیاسی

452/0

تصمیم­گیری مدیران

437/0

هویت سازمانی

409/0

 

مقادیر برآوردشده در جدول 6 حاکی از آن است که کلیه مقادیر CVcom بالاتر از 35/0 (قوی) هستند. بنابراین می‌توان ادعا نمود که مدل بیرونی یا اندازه­گیری از کیفیت بسیار قوی برخوردار است.

جدول 7: معیار R2 و Q2 هر یک از متغیرهای درون‌زای مدل

نام متغیر

R2

Q2

نتیجه

تصمیم­گیری مدیران

459/0

215/0

قوی

هویت سازمانی

486/0

204/0

قوی

مقادیر برآوردشده در جدول 7 بیانگر آن است که با توجه به مقادیر به­دست آمده برای R2 و Q2 برای متغیرهای درون‌زا و با توجه به مقادیر ملاک، برازش مدل ساختاری به صورت قوی تأیید می‌شود.

 

شکل 1: ضرایب معناداریt  مربوط به فرضیات اصلی

 

 

شکل 2: ضرایب معناداریt  مربوط به فرضیات فرعی

 

شکل 3: ضرایب β مربوط به فرضیات اصلی

جدول 8: نتیجه فرضیه‌های تحقیق بر اساس نتایج مدل‌های ساختاری

فرضیات

ضرایب معناداری

ضرایب مسیر

نتیجه

رفتار سیاسی بر تصمیم­گیری مدیران تاثیر دارد.

381/11

678/0-

تأیید

رفتار سیاسی بر هویت سازمانی تاثیر دارد.

103/2

259/0-

تأیید

تصمیم­گیری مدیران بر هویت سازمانی تاثیر دارد.

772/4

496/0

تأیید

ائتلاف سیاسی بر تصمیم­گیری عقلایی تاثیر دارد.

735/2

499/0-

تأیید

ائتلاف سیاسی بر تصمیم­گیری سیاسی تاثیر دارد.

686/2

402/0-

تأیید

ائتلاف سیاسی بر تصمیم­گیری تجربی تاثیر دارد.

340/2

470/0-

تأیید

تحقق اهداف فردی بر تصمیم­گیری عقلایی تاثیر دارد.

813/1

113/0

رد

تحقق اهداف فردی بر تصمیم­گیری سیاسی تاثیر دارد.

158/2

110/0

تأیید

تحقق اهداف فردی بر تصمیم­گیری تجربی تاثیر دارد.

355/2

070/0

تأیید

استفاده سیاسی از اطلاعات بر تصمیم­گیری عقلایی تاثیر دارد.

325/2

233/0-

تأیید

استفاده سیاسی از اطلاعات بر تصمیم­گیری سیاسی تاثیر دارد.

139/1

113/0-

رد

استفاده سیاسی از اطلاعات بر تصمیم­گیری تجربی تاثیر دارد.

173/1

248/0-

رد

چاپلوسی بر تصمیم­گیری عقلایی تاثیر دارد.

417/1

180/0-

رد

چاپلوسی بر تصمیم­گیری سیاسی تاثیر دارد.

888/1

235/0-

رد

چاپلوسی بر تصمیم­گیری تجربی تاثیر دارد.

805/0

052/0-

رد

کانون کنترل بر تصمیم­گیری عقلایی تاثیر دارد.

055/1

060/0

رد

کانون کنترل بر تصمیم­گیری سیاسی تاثیر دارد.

532/0

204/0-

رد

کانون کنترل بر تصمیم­گیری تجربی تاثیر دارد.

004/0

192/0-

رد

استفاده سیاسی از ادراکات سیاست­های سازمانی بر تصمیم­گیری عقلایی تاثیر دارد.

411/0

001/0

رد

استفاده سیاسی از ادراکات سیاست­های سازمانی بر تصمیم­گیری سیاسی تاثیر دارد.

406/0

076/0

رد

استفاده سیاسی از ادراکات سیاست­های سازمانی بر تصمیم­گیری تجربی تاثیر دارد.

479/0

129/0

رد

تصمیم­گیری عقلایی بر عضویت تاثیر دارد.

779/0

245/0-

رد

تصمیم­گیری عقلایی بر وفاداری تاثیر دارد.

745/0

197/0-

رد

تصمیم­گیری عقلایی بر شباهت تاثیر دارد.

810/0

145/0

رد

تصمیم­گیری سیاسی بر عضویت تاثیر دارد.

359/1

341/0

رد

تصمیم­گیری سیاسی بر وفاداری تاثیر دارد.

107/3

389/0

تأیید

تصمیم­گیری سیاسی بر شباهت تاثیر دارد.

625/2

181/0

تأیید

تصمیم­گیری تجربی بر عضویت تاثیر دارد.

843/2

686/0

تأیید

تصمیمگیری تجربی بر وفاداری تاثیر دارد.

982/2

449/0

تأیید

تصمیمگیری تجربی بر شباهت تاثیر دارد.

796/5

433/0

تأیید

 

شکل 4: ضرایب β مربوط به فرضیات فرعی

بحث و نتیجه­گیری

هدف از پژوهش حاضر، تحلیل رفتار سیاسی مدیران در سازمان­های ورزشی بود. یافته­های پژوهش نشان داد که داشتن ارتباط سیاسی با مدیران فدراسیون­های ورزشی و شبکه­سازی ارتباطات می­تواند بخش مهمی از رفتار سیاسی مدیران فدراسیون­های ورزشی باشد. می­توان گفت که بین رفتار سیاسی مدیران سازمان­های ورزشی استان­ها با تصمیم­گیری مدیران ارتباط موثری وجود دارد. همچنین حصول مقدار منفی 678/0- برای ضریب مسیر نشان­دهنده تاثیر­گذاری منفی رفتار سیاسی بر تصمیم‎گیری مدیران می­باشد. این مورد در مطالعه شیخی نژاد و همکاران (۱۳۹۵) نیز به اثبات رسیده است. آنان نتیجه گرفته­اند که مشارکت در تصمیم­گیری در پرتو برداشت از سیاست­های سازمانی بر رفتار سیاسی تاثیر دارد. نتایج آن­ها نشان داد که از میان عوامل سازمانی، تمرکز، تأثیر مثبت و رسمیت، عدالت رویه­ای و مشارکت در تصمیم­گیری تأثیر منفی بر برداشت از سیاست سازمانی دارند. کلیه عوامل شغلی شامل استقلال، بازخورد، تنوع مهارت و ارتباط با مدیرتأثیر منفی بر برداشت از سیاست سازمانی دارند. ترک زاده و فریدونی (2018) طی مطالعه­ای نشان دادند میان شیوع انواع جو سازمانی و میزان شیوع رفتارهای سیاسی سازمانی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بوچانان[11] (2014) نیز به نگرش مدیر، به­کارگیری قدرت و خودارتقایی به عنوان مولفه­های تاثیرگذار رفتار سیاسی اشاره کرده است. علاوه بر این، بر اساس نتایج جدول 8 با توجه به اینکه مقدار آماره t برابر 103/2 (بزرگتر از 96/1) بوده، در سطح اطمینان 95 درصد می­توان گفت که بین رفتار سیاسی مدیران سازمان­های ورزشی استان­ها با شکل­گیری هویت سازمانی ارتباط علی وجود دارد. همچنین حصول مقدار منفی 259/0- برای ضریب مسیر نشان­دهنده تاثیر­گذاری منفی رفتار سیاسی بر شکل­گیری هویت سازمانی می­باشد. نتایج این تحقیق با یافته­های تحقیقاتی همچون مشبکی اصفهانی و همکارانش (۱۳۹۸)، الیاسی و همکاران (1397)، عزیزی و همکاران (1396)، نادی و مشایخی (1395)، زبردست و همکاران (1395) و مرادیان (1393) همسو بوده است.

از نقطه نظر ارتباط هر کدام از مولفه­های رفتار سیاسی شامل ارتقا بر مبنای نگرش، نحوه ارزیابی مدیریت، جایگاه شایسسته­سالاری و ترجیح منافع شخصی با مولفه­های هویت سازمانی شامل نگرش تعلق­خاطر سازمانی، وابستگی و افتخار به سازمان، تمایل به استقرار فعالیت، دریافت بازخورد مثبت از سازمان، هویت دادن سازمان به فرد، همکاری داوطلبانه با سازمان، اهمیت سرنوشت سازمان، ارزیابی مثبت از سازمان، اهداف مشترک اعضا، اشتراکات با سایر اعضای سازمان و ارزش­های مشابه با سازمان که در پژوهش کنونی مورد بررسی قرار گرفت، شباهت­هایی بین تحقیقات پیشین و این پژوهش یافت شد. به عنوان مثال، یافته­های این تحقیق با نتایج تحقیقات الیاسی و همکارانش (1397)، زبردست و همکارانش (1395)، هادی نژاد(1389)، آبورلوگباراکا و همکاران[12] (2016) و الیاسی و همکاران (1397) همسوست.

در نهایت بر اساس نتایج به­دست آمده و با توجه به اینکه مقدار آماره t برابر 772/4 (بزرگتر از 96/1) است، در سطح اطمینان 95 درصد می­توان گفت که بین تصمیم­گیری مدیریت با شکل­گیری هویت سازمانی ارتباط علی وجود دارد. همچنین حصول مقدار مثبت 496/0 برای ضریب مسیر نشان­دهنده تاثیر­گذاری مثبت تصمیم­گیری مدیریت بر شکل­گیری هویت سازمانی می­باشد. نتایج نشان دادند که در مقایسه با فرایند تصمیم­گیری رفتار سیاسی، اتخاذ تصمیمات بر اساس فرایند عقلایی میزان اثربخشی بیشتری در سازمان ایجاد می‌کند. زمانی که مسئولان و کارشناسان برای گرفتن تصمیمات مهم به دنبال کسب اطلاعات ‌باشند و سعی در جمع‌آوری اطلاعات مربوط به مسئله یا مشکل یا فرصت ایجاده شده و سپس تصمیم­گیری دارند، به طور حتم در مسیر دستیابی به اهداف سازمان و اثربخشی تصمیمات گرفته­شده پیشرفت چشم‎گیری خواهند داشت. همچنین می­توان گفت که بین تصمیم­گیری مدیران با مولفه­های شفافیت هدف، مواجهه با مسئله برای تحقق اهداف سازمانی، شناخت مسئله، جمع آوری داده­ها، تجزیه و تحلیل داده­ها، جمع آوری داده­ها بدون سو­گیری، بررسی راه­حل­های متعدد، تجزیه و تحلیل راه­حل­های متعدد، اولویت­بندی راه­حل­ها براساس اهداف سازمانی، انتخاب ساده­ترین راه­حل و انتخاب با کیفیت­ترین راه­حل و شکل­گیری هویت سازمانی با مولفه­های نگرش تعلق­خاطر به سازمان، وابستگی و افتخار به سازمان، تمایل به استمرار فعالیت، دریافت بازخورد مثبت از سازمان، هویت دادن سازمان به فرد، همکاری داوطلبانه با سازمان، اهمیت داشتن سرنوشت سازمان، توصیه سازمان برای کار، ارزیابی مثبت از سازمان، اهداف مشترک سازمان، اشتراک با همکاران و شباهت ارزش­ها با هویت سازمان ارتباط وجود دارد. در این راستا، نتایج این پژوهش با یافته­های مطالعات علی اصغرپور و همکاران (۱۳۹۷)، پروری و همکاران (۱۳۹۵)، وان گیلز و همکاران[13] (۲۰۱۷)، شفیع زاده و گیلوری (۱۳۹۷)، مخلصی (۱۳۹۴) و خلیفه سلطانی و همکارانش (۱۳۹۱) همسوست.

به طور کلی نتایج نشان داد که رفتارسیاسی مطلوب مدیران در سازمان­های ورزشی می­تواند در توسعه خردمندی سیاسی در فرایند تصمیم­گیری، تغییر و تحول سازمان، افزایش رضایت شغلی، اندازه­گیری اثربخشی سازمان، به­کارگیری مدیریت مشارکتی و افزایش قدرت در کارکنان موثر واقع گردد. همچنین مشخص گردید که بعضی از عوامل مانند ویژگی­های فردی که در انحصار کارکنان سازمان قرار دارند و برخی دیگر که در سایه فرهنگ سازمانی یا محیط داخل سازمان به­وجود می­آیند، در جنبه سازنده رفتارهای سیاسی مدیران سازمان­های ورزشی نقش مهمی را ایفا می­کنند.

با توجه به نتایج به­دست آمده به مدیران پیشنهاد می­شود در زمان اتخاذ تصمیمات به پیامدهای طولانی مدت آن برای سازمان توجه گردد. تصمیماتی که آگاهانه و با­دقت اتخاذ شوند، می­توانند موجب همراهی افراد برای دستیابی به اهداف مشترک سازمانی شوند. همچنین پیشنهاد می­شود برای افزایش هویت و تعلق سازمانی، توجه بیشتری به مشارکت و سهیم کردن کارمندان در تصمیمات مدیریتی و گزینش آنها بر مبنای متغیرهای رفتار سازمانی صورت گیرد. علاوه بر این، با توجه به ارتباط مثبت هویت سازمانی و رفتار، مدیران می­توانند با انتخاب رفتارهای مناسب در شکل­گیری نوعی از هویت سازمانی مثبت به کارمندان و سازمان در رسیدن به اهداف سازمانی کمک کنند. این کار نیاز به برنامه­ریزی و توجه دقیق دارد. با توجه به نتایج به­دست آمده پیشنهاد می­شود هنگام تعیین مدیران، افرادی برگزیده شوند که به نقش و نظر کارمندان در تصمیم­گیری­های سازمانی اهمیت و مشورت با آنها را در فعالیت­های خود مدنظر قرار می­دهند. به علاوه، پیشنهاد می­شود دوره­های آموزشی ویژه­ای برای مدیران به منظور آشنایی آنان با روش­های مناسب افزایش مشارکت کارمندان در تصمیمات و ارتقای رفتارهای سازمانی آنها برگزار گردد تا از این طریق بتوان هویت سازمانی را نیز در این افراد ارتقا داد. با توجه به این که ارتقای هویت سازمانی می­تواند بازدهی را بالا ببرد و در توسعه و پیشرفت سازمان موثر باشد، تاکید بر این دو مولفه از جانب مدیران و سازمان­ها ضروری است.

برخی محدودیت­های این پژوهش عبارت بودند از: 1- شرکت­کنندگان به دلیل اینکه از جامعه آماری مشخصی انتخاب شدند، لذا نتایج پژوهش فقط قابل تعمیم به این جامعه آماری می­باشد. 2- حوزه پژوهش محدود به رفتار سیاسی مدیران در سازمان­های ورزشی بود.

محدودیت­های خارج از کنترل پژوهشگر نیز می­توانند بر نتایج پژوهش اثر داشته باشند: 1- محدودیت­های ساختاری، مقررات و ضوابط سازمان و نوع روابط انسانی؛ 2- ملاحظات انسانی  در پاسخ افراد به سوالات پرسش­نامه.

 

  • منابع

     

    • آقایی، نجف و مرادی، عرفان. (1396). «تعیین روابط علی فرهنگ و سکوت سازمانی: نفش میانجی هویت سازمانی در اداره کل ورزش و جوانان استان البرز». 4(1)، صص 31-40.
    • الیاسی، قاسم؛ امیرتاش، علی محمد و صفانیا، علی محمد. (1397). «تبیین تاثیر هویت سازمانی بر بهره­وری نیروی انسانی با تاکید بر نقش میانجی آوای سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان اداره تربیت­بدنی دانشگاه­های آزاد اسلامی ایران)». مجله مدیریت بهره وری. 12(47)، صص 189-211.
    • البرزی، اعظم. (1394). «بررسی تاثیر هویت سازمانی و فرهنگ سازمانی در بروز رفتار شهروندی سازمانی». نشریه مدیریت بهره­وری. 9(36)، صص 199-221.
    • پروری، پیمان؛ نقدی، اسدالله و سهرابی، روح الله. (1395). «مطالعه رابطه هویت سازمانی و ابعاد سه­گانه آن با بدبینی سازمانی کارکنان (مطالعه­ای بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قزوین)». نشریه مدیریت منابع انسانی در ورزش. 7(1)، صص 137-150.
    • شفیع زاده، حمید و گیلوری، سعید. (1397). «بررسی رابطه مشارکت در تصمیم­گیری و رفتار مدنی سازمانی با هویت سازمانی در مربیان ورزش شهرستان گرمسار». مجله مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. 5(2)، صص 21-30.
    • عبداللهی، خلیل؛ راسخ، نازنین و قاسمی، حمید. (1399). «تأثیر رفتار سیاسی بر عملکرد کارکنان ستادی وزارت ورزش و جوانان». فصلنامه تخصصی علوم سیاسی. 16(50)، صص 173-193.
    • عزیزی، بهادر؛ فهیم دوین، حسن و میرزازاده، زهرا سادات. (1396). «بررسی رابطه هویت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی با نقش میانجی هوش هیجانی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان». مجله مدیریت ورزشی. 9(4)، صص 715-726.
    • علی مرادیان، سعید؛ باینگانی، بهمن و محمدی فاتح، اصغر. (۱۳۹۴). «بررسی رابطه­ بین هویت سازمانی، جامعه­پذیری سازمانی و رفتار سیاسی کارکنان در شرکت پرداخت الکترونیک پاسارگاد». اولین کنفرانس ملی علوم مدیریت نوین و برنامه­ریزی فرهنگی اجتماعی ایران. قم، مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی سروش حکمت مرتضوی.
    • فرح بخش، سعید؛ نیک پی، ایرج و شجاعی، عظیمه. (1395). «بررسی رابطه بین رفتار سیاسی مدیران و تعهد سازمانی کارکنان با تعدیل­گری عدالت سازمانی در دانشگاه لرستان». 12(3)، صص 7-37.
    • فریدفتحی، اکبر، ولی زاده، راضیه. (1398). «شناسایی عوامل موثر بر رفتار سیاسی مدیران فدراسیون­های ورزشی». مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش.6 (4)، صص 119-130.
    • مخلصی، مجید. (1394). «بررسی هویت سازمانی در اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران». کنفرانس بین­المللی پژوهش­های نوین در مدیریت و مهندسی صنایع، تهران.
    • مرتضوی، سعید؛ ناظمی، شمس الدین؛ لگزیان، محمد و جعفریانی، حسن. (1391). «کشف و بازنمایی الگوی بومی رفتار سیاسی مدیران». رویکرد داده بنیاد، اندیشه مدیریت راهبردی. 8(1)، صص 99-133.
    • موسوی، نجم الدین و فرجام، زارع. (1396). «بررسی نقش رفتارهای سیاسی بر بروز رفتارهای منافقانه باتوجه به نقش میانجی معنویت». فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی. 6(4)، صص 161-187.
    • نقشبندی، سیدصلاح الدین و میرانی، کاوه. (1398). «اعتباریابی پرسشنامه ادراک رفتارهای سیاسی سازمانی». مطالعات مدیریت ورزشی. 11 (53)، صص 139-156.
    • هادی­زاده مقدم، اکرم؛ رضایی، سیدعابد و اکبری، خدیجه. (1389). «رهیافت راهبردی تاکتیک­های سیاسی در سازمان». مطالعات مدیریت راهبردی. 1(3)، صص 89-106.
    • Aborlo Gbaraka, Kpakol. Nkiru Judipate, Obiora. Seth Accra, Jaja. (2016). Employee participation and organizational identification: implication of the mediating effect of organizational cuiture. 8(11). 2222-1905
    • Broussard, R., Heath, W., & Barnidge, M. (2021). “Incidental exposure to political content in sports media: antecedents and effects on political discussion and participation”. The Communication Review, 1-21.
    • Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Structural equation models with unobservable variables and measurement error: Algebra and statistics.
    • KOÇAK, D. (2020). “The Relationship between Political Behavior Perception and Prosocial Motivation-Mediating Role of Organizational Trust”. Business & Management Studies: An International Journal, 8(1), 329-350.
    • Mueller, R. O. (1999). “Basic principles of structural equation modeling: An introduction to LISREL and EQS”. Springer Science & Business Media.
    • Nurture, covenant; Naqdi, Assadollah and Sohrabi, Ruhollah. (2015). “Study of the Relationship between Organizational Identity and Its Three Dimensions with Organizational Pessimism of Employees (A Study between Employees of Sports and Youth Departments of Qazvin Province)”. Journal of Human Resource Management in Sports, Vol. 7, No. 2: 137-150.
    • Turkzadeh, Jafar, Fereydoni, Faezeh. (2018). “Predicting the prevalence of organizational political behaviors in different organizational atmospheres”. Applied Sociology.29 (3), 117-138.
    • Van gils, S. Hogg, M.A, Van quaquebeke, N. et al. (2017). “When organizational identification elicits moral decision-making: A matter of the right climate”. J bus ethics 142, 155-168.