Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. Student in Sport Management, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran

2 Ph.D., Associate Professor in Sport Management, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran

3 Ph.D., Professor in Sport Management, University of San Francisco, CA, USA

4 Ph.D., Associate Professor in Sport Management, La Trobe University, Melbourne Campus, Melbourne, Victoria, Australia

Abstract

The study is to document the empirical knowledge of sports managers: a macro approach to economic development in sports in Iran. The research method was a qualitative case study and the participants were sports directors of the country. Using purposive sampling method and theoretical saturation technique, key informants (including 13 people) were selected to identify the framework of the economic development model and interviewed. The tool used to identify the factors of the economic development model, interview It was semi-structured (with focus groups) and studied documents. To ensure the validity and reliability of the study, the Lincoln and Guba evaluation methods were used. The paradigm model of this research was designed based on the paradigm model of Strauss and Corbin. Sports facilities, outsourcing to sports institutions, outsourcing to sports institutions and the development of sports block chains that can affect economic development were identified as causal categories: development of sports infrastructure, development of tourism Sports, transmitting players and coaches to host sporting events, international aid, international law and the popularity of sport are the main underlying factors, and two categories of sanctions factors and factors of lack of economic open space are considered as intervening categories. Taken so pay attention to hospitalization In order to implement sports infrastructure, sports tourism development, transfer of players and coaches to host sports events, international aid, international law and the popularity of sports can provide conditions for economic development in sports.

Keywords

مستند­سازی دانش تجربی مدیران ورزشی: رویکرد کلان به توسعه اقتصادی  در ورزش کشور ایران

علیرضا زارع[1]

 بهزاد ایزدی[2]

 دنی راشر[3]

جیف دیکسون[4]

10.22034/SSYS.2022.1922.2365

تاریخ دریافت مقاله: 21/4/1400

                                                                                 تاریخ پذیرش مقاله:1/8/1400

 

مقدمه

ساختار و کارکرد یک نظام اقتصادی به عنوان یکی از مهمترین ارکان هر نظام حکومتی، نقش به­سزایی در شکل­دهی سایر ابعاد آن نظیر فرهنگ، سیاست، معیشت و مدل پیشرفت دارد. پدید­ هایی مثل فقر و ثروت، عدالت و بی عدالتی و نظایر آن همگی تحت تأثیر نوع، ساختار و محتوای نظام اقتصادی قرار دارند. از این رو، مطالعه و ارزیابی مستمر نظام های اقتصادی، نقش مؤثری در تعیین جهت­گیری­های هر کشور دارد. در کشور ما، قانون اساسی، نظام اقتصادی را به سه رکن اصلی اقتصاد دولتی، اقتصاد تعاونی و اقتصاد بخش خصوصی تقسیم کرده و کلیه فعالیت­های اقتصادی در درون این بستر سه­گانه انجام می­شود (میمنت آبادی، 1399: 798).توسعه اقتصادی برای رشد پایدار هر جامعه، امری حائز اهمیت است(جوکونویک، لالیچ، میلوانیسویچ و سیمیونویچ[5]، 2017: 142). توسعه اقتصادی عبارت است از: افزایش مداوم ظرفیت تولید یک جامعه که بر اسـاس فناوری پیشرونده پی­ریزی شده باشد(سیلوسـتر و تیرکا[6]، 2019: 327). یکی از حوزه­های مهم در هر جامعه­ای ورزش می­باشد که نقشی مهم و اساسی را می­تواند در سازمان­ها ایفا نماید. اثرات مسـتقیم اقتصـادی ورزش، اثراتی مانند تولید کالاها و خدمات ورزشـی، صـادرات و واردات، هزینه­های خانوار، ایجاد اماکن و تسهیلات، تبلیغـات، مشارکت در بازار بورس، پوشش رسـانه­ای، اشـتغال، جذب گردشگر و حامیان مـالی را شـامل مـی­شـود و اثرات اقتصادی غیرمستقیم ورزش نیز در زمینـه­هـایی چون ارتقای سلامتی جامعه، کاهش هزینه­های درمـان و به تبع آن توسعه برنامه­هـای ملـی سـلامت، کـاهش بزهکاری­ها، کاهش غیبت کارکنان و افزایش عملکـرد و بهره­وری آن ها مدنظر قرار می­گیرد(یوئن[7] ، 2008: 30).

ورزش یکی از صنایع مهم در عرصه بین­المللی می­باشد که امروزه کمک­های فراوانی به اقتصاد جوامع مختلف کرده است. رشد ورزش در تمامی عرصه­ها و گسترش آن در تمامی گروه­ها سبب گردیده است تا صنعت ورزش به عنوان یک صنعت مهم در جهان شناخته گردد. گستردگی ورزش باعث شده است تا امروزه شاهد شکل­گیری صنعت ورزش به صورت گسترده باشیم (میر، تان، لیم و چوانگ[8]، 2018: 459). محمدی عسگرآبادی، عیدی و عباسی (1399) در تحقیقی با عنوان «تحلیل تماتیک عوامل موثر بر توسعه اقتصاد ورزش ایران» دریافتند که برمبنای یافته­های حاصل از مصاحبه‌های نیمه­ساختار­یافته، عوامل مختلفی بر توسعه اقتصاد ورزش تاثیرگذار هستند این عوامل در قالب 6 مقوله اصلی دسته بندی شدند: توسعه ورزش، عوامل تجاری اقتصادی، فعالیت­های تجاری، الزامات حقوقی- حمایتی، الزامات مدیریتی و میزبانی رویدادهای بین­المللی که این 6 مورد خود شامل 13 مفهوم و 45 عامل یا کد باز هستند. بر اساس یافته­های این پژوهش نتیجه می­گیریم برای توسعه اقتصاد ورزش ایران باید بر مقوله­های استخراجی از این پژوهش متمرکز شد که در این صورت می­توانیم اقتصادی پویا در زمینه ورزش داشته باشیم. سو[9](2020) در مقاله ای با عنوان «توسعه پایداری اقتصادی گردشگری بر اساس یادگیری ماشین» به این نتیجه رسید که  توسعه پایداری اقتصادی سبب می­شود گردشگری داخلی رشد کند، تورم و نرخ بیکاری کاهش یابد و بر میزان سرمایه­گذاری در کشور افزوده شود. همچنین برنامه­ریزی­های کوتاه­مدت و بلند­مدت باعث توسعه پایداری اقتصادی می­شود. آلونسودو سانتوس و کالابویگ­مورنو[10] (2020) در تحقیقی با عنوان «مدیریت، بازاریابی و توسعه اقتصادی در سازمان­های ورزشی» دریافتند که گذشته و تاریخچه سازمان­های ورزشی می­تواند باعث توسعه اقتصادی در ورزش شود. بعضی از سازمان­ها با گذشته خوب باعث می­شوند که تماشاگران برای رویدادهای ورزشی بلیط بازی­ها را خریداری و باعث رونق اقتصادی گردند. پیداگو[11] (2020) در مقاله ای با عنوان «ارزیابی و توسعه اقتصادی در برگزاری رویدادهای ورزشی» به این نتیجه رسید که ورزش یکی از مهمترین جاذبه­های هر کشوری برای جذب گردشگر است و رویدادهای ورزشی 1/3 درصد از تولید ناخالص کشور را در بر می­گیرد و اهمیت به این بخش می­تواند باعث توسعه اقتصادی گردد. یو وی کودینوا[12] (2020) با شناسایی تغییرات مثبت در زندگی ورزشی، نیازها و علایق و نفوذ نیروهای بازار در زمینه ورزش را تجزیه و تحلیل کردند. آنها در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که اقتصاد و ورزش با هم مرتبط هستند و توسعه بخش ورزشی نه تنها در تولید کالاهای ورزشی، بلکه بر اقتصاد به طور کلی با تامین نیروی کار بیشتر، تاثیر مثبتی دارد- به­علاوه، درگیری در ورزش باعث افزایش کیفیت زندگی می‌گردد. ژانگ، کیم، ماسترومارتینو، کیان و نورایت[13] (2018) در تحقیقی با عنوان «گردشگری ورزشی و توسعه اقتصاد منطقه ای» بیان کردند که ورزش جایگاه مهمی را در سبک زندگی مدرن به خود اختصاص داده است و هم باعث سلامتی مردم  و هم موجب رشد دیگر صنایع مرتبط با ورزش می‌شود. گردشگری ورزشی نمونه‌ای از توسعه اقتصادی منطقه‌ای است. مردم تجهیزات متنوع مرتبط با ورزش را در طول گردشگری ورزشی می­خرند. محصولات مورد نیاز برای گردشگری ورزشی می‌تواند بازار فیزیکی و غیرفیزیکی ایجاد کند که هم به اقتصاد منطقه کمک کند و هم بهبود محیط زیستی را به­همراه داشته باشد.  هونگ[14] (2011) در مقاله خود اثرات المپیک پکن در رشد و توسعه اقتصادی چین را مطالعه کرد. ابتدا به مباحث نظری در مورد المپیک و نقش آن در توسعه کشور میزبان پرداخت و سپس چند دوره از المپیک و رشد اقتصادی کشورهای میزبان را مورد بررسی قرار داد و در پایان به نقش این رویداد مهم و جهانی (المپیک 2008 چین) بر اقتصاد چین اشاره کرد. از المپیک 1964 توکیو تا المپیک 2008 پکن (12 دوره)، در 7 دوره، رشد اقتصادی نسبت به رویداد گذشته، افزایش و در بقیه موارد کاهش یافته است. چاپلت و امانوئل[15] (2005) در مقاله خود با عنوان «ورزش و توسعه اقتصادی» بیان می­کند که در گذشته های دور، ورزش به عنوان یک فعالیت اوقات فراغت توسط تعداد زیادی از مردم عادی انجام می­شد. در قرن بیستم ورزش به یک پدیده اجتماعی برای توده مردم مبدل گردید و در کشورهای صنعتی، ورزش به عنوان یکی از شاخه های اقتصادی مطرح شد که هم اکنون 2 درصد تولید ناخالص داخلی را به تنهایی عهده دار است. در چالش امروزی، ورزش به عنوان یک فاکتور اقتصادی در کشورهای در­حال­توسعه مطرح شده است. به عنوان مثال، برای برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال در آفریقای جنوبی، میلیون ها دلار هزینه گردید، اما درآمد سرشاری که از راه­های مختلف به دست آمد، قابل قیاس با هزینه ها نبود؛ مانند درآمد سرشاری که از طریق رسانه و پخش تلویزیونی به­دست می­آید یا گردشگری که به صورت فعالی راه اندازی می­شود- چه در مسابقات و چه بعد از آن و مواردی از این قبیل. خلاصه اینکه در دراز مدت، اثرات اقتصادی مثبتی بر روی این کشور خواهد گذاشت. ماهونی، لویچ و برادی[16] (2019) پس از بررسی­های خود پی بردند که استفاده از رسانه­های اجتماعی و قابلیت­های آن یکی از راهکارهای مهم و عملیاتی در مسیر بهبود صنعت ورزش می­باشد. توسعه، یکی از مسائل مهم در هر کشوری است. تمامی تلاش­ کشورها در جهت دستیابی به توسعه در ابعاد مختلف می باشد (پیداگو، 2020). شاخص­های توسعه در حوزه­های مختلف متفاوت است. این مسئله در کشورهای گوناگون نیز متفاوت می­باشد. بنابراین شاخص­های توسعه را باید به صورت بومی در ابعاد و مدل­های مختلف مورد بررسی و پژوهش قرار داد. در مسیر توسعه اقتصادی صنعت ورزش نیاز است تا متغییر­های پایداری اقتصادی به­صورت منسجم مورد استفاده قرار گیرد. جهت توسعه صنعت با استفاده از پایداری اقتصادی، ارتقای زیرساخت­های اولیه در این زمینه ضروری می باشد. این مسئله نشان­دهنده اهمیت برخی جنبه­های زیرساختی در این حوزه است. از طرفی عوامل دیگری در این مورد مهم می­باشد که در محیط­های مختلفی به صورت گوناگون نمایان می­گردند. با توجه به تحقیقات انجام شده مشخص گردید که توسعه اقتصادی در صنعت ورزش نیازمند عوامل مختلفی است که این عوامل در فضای فعلی صنعت ورزش کشور به صورت کامل مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته است.  فقدان بررسی­ها در زمینه عوامل موثر بر توسعه اقتصادی در صنعت ورزش سبب گردیده است تا امروزه در مسیر برنامه­ریزی و گسترش توسعه پایداری کمترین استفاده از توسعه اقتصادی صورت پذیرد. فقدان تحقیقات جامع در مورد توسعه اقتصادی در صنعت ورزش ایران سبب گردیده است تا امروزه برنامه­ریزی مناسبی جهت بهره­گیری و استفاده از اقتصاد در ورزش انجام نگردد و صنعت ورزش در کشور به توفیق چندانی دست نیابد. به عبارتی، اقتصاد ایران نتوانسته است از ظرفیت­های صنعت ورزش در مسیر شکوفایی اقتصادی کشور بهره لازم را ببرد(شریفیان، یوسفی و قهرمان تبریزی، 1395: 75). شاخص­های توسعه اقتصادی صنعت ورزش در تحقیقات مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. محمدی، کلاته، رضوی و فارسیجانی (1398) این شاخص­ها را شامل توسعه نهادی، ساختار و مالکیت، توسعه رسانه­ای، توسعه علمی- پژوهشی، توسعه هواداران و درآمد حاصل از آن، توسعه نیروی انسانی، توسعه امکانات و زیرساخت ورزشی، توسعه حقوقی و قانونی، توسعه بنگاه­های صادرات تولیدات ورزشی و توسعه و گسترش شبکه­های اجتماعی دانسته­اند. بدین ترتیب، تحقیق حاضر با هدف ارائه مدل توسعه اقتصادی در صنعت ورزش، سعی در پاسخگویی به این سوال داشته است:

  مدل توسعه اقتصادی در صنعت ورزش چگونه است؟

روش­شناسی پژوهش

روش پژوهش، مطالعه موردی کیفی است و مشارکت­کنندگان مدیران ورزشی کشور هستند.  با بهره­گیری از روش نمونه­گیری هدفمند و تکنیک اشباع نظری، آگاهی­دهندگان کلیدی )شامل13نفر ( برای شناسایی چارچوب مدل توسعه اقتصادی انتخاب شدند و با آنها مصاحبه به عمل آمد. خبرگی این افراد به واسطه بررسی چندین شاخص شامل سوابق فعالیت در حوزه اقتصاد، سوابق تحصیلی مرتبط با موضوع و همچنین سوابق پژوهشی مرتبط با موضوع پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. ابزار مورد استفاده برای شناسایی عوامل مدل توسعه اقتصادی، مصاحبه نیمه ساختمند) با گروه های کانونی (و مطالعه اسناد بوده است.  برای تامین روایی از بررسی معیارهای اعتبار (باورپذیری(، انتقال­پذیری و تأییدپذیری و جهت بررسی پایایی  از بررسی معیار اطمینان­پذیری استفاده شد. این معیارها با توجه به روش ارزیابی لینوکلن و گوبا[17] مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور چهار معیار اعتبار (باورپذیری(، انتقال­پذیری، اطمینان­پذیری و تأییدپذیری برای ارزیابی در نظر گرفته شد و برای دستیابی به هریک از این معیارها، اقدامات زیر صورت گرفت:

اعتبارپذیری: معادل روایی در پژوهش­های کمی است. بدین منظور، پرسش­ها را اساتید راهنما و مشاور تأیید کردند که میزان موثق بودن داده­های پژوهش را به حد قابل قبولی افزایش داد.

انتقال­پذیری: جایگزین اعتبار بیرونی در پژوهش­های کمی است. برای این منظور یافته­های پژوهشی توسط دو متخصص اقتصادی که در پژوهش مشارکت نداشتند، مورد بررسی قرار گرفت.

اطمینان­پذیری: معادل پایایی در پژوهش کمی است و به منظور ایجاد اطمینان­پذیری، جزئیات پژوهش و یادداشت برداری­ها ثبت و ضبط شد.

تأییدپذیری: به معنای پرهیز از سوگیری است.  بدین منظور تمامی مراحل به دقت ثبت و ضبط شد و همه مستندات به صورت پیوست در اختیار و تأیید اساتید قرار گرفت.

برای اخذ مجوز مورد نیاز برای انجام مصاحبه با افراد کانونی، اقداماتی صورت گرفت که در این بخش پس از جلب همکاری صاح­ نظران کلیدی برای مصاحبه و جلب اعتماد آنان برای دادن اطلاعات لازم، در زمان مقرر مراجعه و اطلاعات لازم گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده­های به­دست آمده از مصاحبه­ها با روش تحلیل داده بنیاد  انجام گرفت.

یافته­های پژوهش

یافته­های توصیفی

یافته­های توصیفی مربوط به نمونه­های آماری پژوهش در جدول 1 به نمایش گذاشته شده است:

جدول 1: یافته­های توصیفی پژوهش

 

ویژگی­های جمعیت شناختی

گروه­ها

فراوانی

درصد

 

 

بخش کیفی پژوهش

جنسیت

مرد

13

100

 

مرتبه علمی

مدیران باشگاه­ها

6

15/46

نمایندگان مجلس

2

39/15

کارآفرینان ورزشی

2

39/15

مدیران ستادی

3

07/23

 

نتایج توصیفی پژوهش نشان داد که نمونه­های بخش کیفی پژوهش شامل 100درصد مرد بودند. همچنین از این میان نمونه­های پژوهش، مدیران باشگاه­ها  با 15/46 درصد بیشترین تعداد را داشتند.

داده‌های کیفی پژوهش از طریق فرایند کدگذاری، تحلیل شد. مراحل تحلیل داده‌ها از طریق کدگذاری باز، کدگذاری محوری (مدل پارادایمی استراس و کوربین) و کدگذاری گزینشی (انتخاب یک مقوله محوری به عنوان مقوله اصلی و مشخص کردن ارتباط بین هر یک از مقوله­های محوری) انجام شد و با عرضه پارادایم منطقی یا تصویر تجسمی از نظریه در حال تکوین پایان یافت.

نتایج حاصل از 13 مصاحبه که تا حد اشباع نظری ادامه یافت، از طریق تحلیل محتوا و کدگذاری باز، محوری و انتخابی در قالب پنج مؤلفه کلی شرایط علی، شرایط زمینه­ای، شرایط مداخله­گر، پدیده اصلی، اقدامات و پیامدها شکل گرفت.

کدگذاری باز

نمونه ای از کدگذاری باز، در جدول 2 نشان داده شده است:

جدول2: نمونه­ای از کدگذاری باز

کدگذاری باز حاصل از یک نمونه به­دست آمده از مصاحبه­ها

ترانسفر

ارتباطات

بستر مناسب برای نقل و انتقال مربی و بازیکن­های ورزشی اگر به درستی فراهم شود از یک سو باعث افزایش سطوح و ارتباطات ورزشی  ما می­شود و از سوی دیگر، رشد اقتصادی را برای کشور به ارمغان می آورد. درآمدی که از طریق ترانسفر در اختیار باشگاه قرار می­گیرد باعث کمک به توسعه ورزش می­شود.

توسعه گردشگری

توسعه پایدار

ارتقای سرمایه­گذاری

توسعه رویداد­های ورزشی و بهره­مند ساختن کشور از برگزاری رویداد بین­المللی باعث افزایش و کمک به توسعه گردشگر ورزشی و توسعه فرهنگ ملی کشور می­شود . همچنین نگرش به برگزاری رویداد­های ورزشی تاثیر چشمگیری در نگرش به مسائل توسعه پایدار در ورزش خواهد داشت. توجه به جنبه­های مختلف برگزاری رویداد­های ورزشی سبب می­گردد تا بتوان ضمن ارتقای جنبه­های اقتصادی، شرایط استفاده ابزاری از توسعه سرمایه­گذاری و ارتقای ارتباطات مختلف ورزشی را در پی داشت.

کدگذاری محوری

 کدگذاری محوری، مقوله­ها و زیرمقوله­ها را با توجه به ابعاد و مشخصات آنها با یکدیگر مرتبط می­سازد. برای کشف نحوه ارتباط مقوله­ها با یکدیگر از ابزار تحلیلی استراوس و کوربین[18] استفاده شد. ابزار اصلی این ابزار تحلیلی شامل شرایط، عمل ها، عکس العمل ها و پیامدهاست.

شرایط علّی

در این پژوهش چهار مقوله ایجاد اسپین اف­های[19] ورزشی، برون­سپاری در نهاد­های ورزشی، جمع­سپاری در نهاد­های ورزشی و توسعه بلاک­چین­های ورزشی می­توانند بر توسعه اقتصادی تأثیر ­بگذارند. مقوله­های مربوط به شرایط علّی در جدول 3 نشان داده شده است:

جدول 3: مقوله­ها و مفاهیم مرتبط با شرایط علّی

شرایط علّی

 

مقوله فرعی

مفاهیم اصلی

ایجاد اسپین اف­های ورزشی

ü      تسریع در بهره­برداری­های تجاری از فناوری­های دانش محور

ü      تسریع در انتقال مجوز به اثر(محصول یا خدمات ورزشی)

ü      بهره­برداری تجاری از فناوری­های دانش محور

ü      ایجاد حق انحصاری

برون­سپاری در نهادهای ورزشی

ü      رسیدن به مهارت­های زیاد در صنعت ورزش

ü      افزایش انعطاف­پذیری در نهادهای ورزشی

ü      فرصت­های کسب و کار جدید در ورزش

ü      نیروی انسانی کارآمد

ü      وجود سیستم کنترل

جمع­سپاری در نهادهای ورزشی

ü      افزایش سرعت در جمع­آوری وجوه در ورزش بدون نیاز به هزینه­های اولیه

ü      سرمایه­آوران ورزشی می­توانند به وفادارترین سرمایه­گذاران در ورزش تبدیل شوند

ü      راهی برای آزمودن واکنش عموم نسبت به ایده یا محصول در ورزش کشور

ü      اشتراک­گذاری ایده­ها در ورزش

ü      بازاریابی و جلب توجه رسانه­ها

توسعه بلاک چین­های ورزشی

ü      ایجاد شفافیت در ورزش

ü      ایجاد پایداری اجتماعی

ü      افزایش اعتماد­سازی

ü      سود ­رسانی به اعضا

ü      ارتقای عملکرد محیطی

ü      کاهش کار مجدد

شرایط زمینه­ای

در این پژوهش توسعه زیر­ساخت­های ورزشی، توسعه گردشگر ورزشی، ترانفسر بازیکنان و مربیان، میزبانی رویدادهای ورزشی، کمک­های بین­المللی، حقوق بین­المللی و محبوبیت ورزش عوامل اصلی زمینه­ای هستند که در جدول 4 نشان داده شده امد:

جدول 4: مقوله­ها و مفاهیم مرتبط با شرایط زمینه­ای

شرایط زمینه­ای

مقوله فرعی

مفاهیم اصلی

توسعه زیرساخت­های ورزشی

 

ü      گسترش مشارکت بخش های غیره دولتی

ü      دسترسی همه جامعه  به تجهیزات

ü      توسعه دسترسی به تجهیزات

ü      استاندارد کردن تجهیزات ورزشی

توسعه گردشگر ورزشی

 

ü      دست یابی به کران پایین شاخص های استانداردی کشور

ü      ترویج کیفیت و ایمنی در ورزش

ü      ترویج استفاده از منابع فرآیندها و فرآورده های استاندارد در ورزش

ü      بهره گیری از نظام جامع ارزیابی در ورزش

ترانفسر بازیکنان و مربیان

 

ü      گسترش مشارکت بخش های غیردولتی در تأمین منابع مالی ورزش

ü      ترویج فرهنگ هزینه کردن برای ورزش

ü      به تأمین امنیت اقتصادی ورزش

ü      گسترش تسهیلات مالی صنعت ورزش

ü      دسترسی عادلانه همه اقشار جامعه به ورزش

میزبانی رویدادهای ورزشی

 

ü      به روز­رسانی قوانین و مقررات

ü      حل و فصل سریع کم هزینه و عادلانه دعاوی ورزشی

ü      به ترویج دانش حقوقی در محیط ورزش

ü      گسترش حمای­ های قانونی از دست­ اندرکاران ورزش

ü      دست­­یابی به امنیت اجتماعی و اقتصادی در عرصه ورزش

کمک­های بین­المللی

 

ü      کمک­های مالی فدراسیون­های بین­المللی

ü      کمک­های مالی ioc  به کمیته المپیک کشور

ü      گرفتن وام­های بین­المللی

حقوق بین­المللی

 

ü      آموش حقوق بین­الملی در ثبت قرادادهای ورزشی

ü      کنترل و آموزش مسائل دوپبنگ

محبوبیت ورزش

 

ü      ارتباط بالای ورزش و جانشین مناسب برای فعالیت­های دیپلماتیک

ü      افزایش روز­افزون جذابیت­های ورزشی

ü      افزایش قدرت ورزش در ارتباط­های جهانی

ü      محبوبیت ورزش در بین طرفداران

شرایط مداخله­گر

در این پژوهش دو مقوله عوامل تحریم­ها و عوامل عدم فضای باز اقتصادی به عنوان مقوله­های مداخله­گر در نظر گرفته شده و در جدول 5 نشان داده شده­اند:

جدول 5: مقوله­ها و مفاهیم مرتبط با شرایط مداخله­گر

شرایط مداخله­گر

مقوله فرعی

مفاهیم اصلی

عوامل تحریم­ها

 

 

 

ü      تحریم­های بین­المللی

ü      عدم تعامل سازمان­های بین­المللی جهت تعامل با سازمان­های ایرانی و معامله

ü      فقدان اعتماد به سازمان­های بین­المللی

ü      نفوذ گروه­های سیاسی به سازمان­ها

ü      دغدغه­های مالی گسترده سازمان­ها

عوامل عدم­فضای باز اقتصادی

 

ü      عدم­علاقه مدیران ارشد به ارائه فضای باز اقتصادی

ü      عدم­توجه به کارکنان در مسائل آموزشی در سازمان

ü      فرآیندهای ناکارآمد اقتصادی

ü      عدم­نگرش مثبت به افزایش دامنه فعالیتی اقتصادی

ü      عدم­شفافیت فرآیندهای اقتصادی

ü      ضعف در تبدیل انواع دانش در سازمان

ü      فقدان امنیت شغلی مدیران ورزشی

ü      ضعف سیستم­های ارزیابی در سازمان­های ورزشی

ü      مهارت پایین سازمان­های ورزشی جهت ایجاد بنگاه های اقتصادی بین­المللی

مقوله محوری

مقوله محوری حاصل از شرایط علّی، دموکراسی اقتصادی، اقتصاد اشتراکی، اقتصاد سبز، اقتصاد اجتماعی و رشد اقتصادی در نظر گرفته شده است. جدول 6 مقوله محوری را نشان می­دهد:

جدول 6: مقوله­ها و مفاهیم مرتبط با مقوله محوری

مقوله محوری

مقوله فرعی

مفاهیم اصلی

دموکراسی اقتصادی

 

ü      احیای حقوق قانونی باشگاه­ها، نهادهای ورزشی و ورزشکاران

ü      استفاده نکردن دولت از ورزش به عنوان ابزار سیاسی

ü      ایجاد شوراها و اتحادیه­های ورزشی

ü      الزامات سازمان­های ورزشی به رعایت منافع ورزشکاران، مربیان و تماشاگران

اقتصاد اشتراکی

 

ü      ایجاد زیر­ساخت فنی مناسب برای به­کارگیری اقتصاد اشتراکی

ü      آگاه­سازی افراد د­گیر از فرصت های اقتصاد اشتراکی

ü      تشویق و حمایت از کارآفرینان و سرمایه­گذاران در حوزه اقتصاد اشتراکی

ü      ارائه خدمات جدید در ورزش

ü      توانایی خلق ایده­های جدید

اقتصاد سبز

 

ü      ایجاد نظام پایداری سبز در ورزش

ü      استفاده از فناوری­های کنترل الودگی

ü      ایجاد فضاهای ورزشی تجدید­پذیر

ü      توسعه حمل و نقل­های پاک برای تماشاگران ورزشی

اقتصاد اجتماعی

 

ü      ایجاد جنبش­ها و انجمن­های عمومی در ورزش

ü      آماده­سازی فضای فکری در ورزش جهت اقتصاد اجتماعی

ü      توجه فدراسیون­های ورزشی به منافع جامعه

ü      ایجاد واحدهای خاص برای داوطلبان در ساختار ورزش کشور

 

ارزش قلب مفهوم توسعه اقتصادی به شناخت و احصای نقاط راهبردی در نظام اقتصادی در ورزش کشور، اشراف حداکثری بر فرصت­ها و تهدیدهای اقتصادی در ورزش، سازوکار بازگشت درآمدهای ارزی حاصل از تجارت و رویدادهای ورزشی، اشراف حداکثری بر تکیه­گاه های پولی و بانکی بازیگران نظام بین­المللی، طراحی سازوکارهای حقوقی جهت تسهیل حضور ج.ا.ایران در رویدادهای ورزشی منطقه­ای و جهانی در قوانین داخلی افزایش گردش اقتصادی در ورزش کشور، ارتقای سطح رقابت­پذیری، تقویت رقابت­پذیری اقتصاد و رشد بهره­وری عوامل تولید، مشارکت بخش خصوصی، جذب هدفمند سرمایه­های خارجی به منظور جذب دانش مدیریت و فناوری­های پیشرفت، یکپارچه­سازی و هماهنگی نهادهای متولی دیپلماسی تجاری در راستای کاهش موازی­کاری، تربیت دیپلمات­های تجاری، اتصال به زنجیره ارزش­های جهانی بود. جدول 7 مقوله­ها و مفاهیم مربوط به راهبردها را نشان می­دهد:

جدول 7: مقوله­ها و مفاهیم مرتبط با راهبرد­ها

راهبرد ها

مقوله فرعی

مفاهیم اصلی

توسعه دیپلماسی اقتصادی در ورزش

 

 

ü      شناخت و احصای نقاط راهبردی در نظام اقتصادی در ورزش کشور

ü      اشراف حداکثری بر فرصت ها و تهدیدات های اقتصادی در ورزش

ü      سازوکار بازگشت درآمدهای ارزی حاصل از تجارت و رویدادهای ورزشی

ü      اشراف حداکثری بر تکیه­گاه­های پولی و بانکی بازیگران نظام بین­المللی

ü      طراحی سازوکارهای حقوقی جهت تسهیل حضور ج.ا.ایران در رویدادهای ورزشی منطقه­ای و جهانی در قوانین داخلی

ü      افزایش گردش اقتصادی در ورزش کشور

ü      ارتقای سطح رقابت­پذیری

ü      تقویت رقابت­پذیری اقتصاد و رشد بهره وری عوامل تولید

ü      مشارکت بخش خصوصی

ü      جذب هدفمند سرمایه­های خارجی به منظور جذب دانش مدیریت و فناوری­های پیشرفته

ü      یکپارچه سازی و هماهنگی نهادهای متولی دیپلماسی تجاری در راستای کاهش موازی­کاری

ü      تربیت دیپلمات­های تجاری

ü      اتصال به زنجیره ارزش­های جهانی

 

پیامدها

با توجه به کدگذاری باز، مفاهیم مربوط به پیامدهای مدل استخراج شدند. سپس با توجه به حرکت رفت و برگشت میان تم­ها و مفاهیم، مقوله­های اصلی استخراج و نامگذاری شداند.جدول 8 به مقوله­ها و مفاهیم مربوط به پیامدها می­پردازد:

جدول 8: مقوله­ها و مفاهیم مرتبط با پیامدها

پیامدها

مقوله فرعی

مفاهیم اصلی

توسعه فرهنگ و تصویر ملی

 

ü      شناسایی بسترهای لازم در عرصه رسانه و ارتباطات جمعی بین­الملل با رویکرد بازاریابی و بازرگانی

ü      پیش­بینی و برنامه­ریزی­های تجاری ناظر بر تعاملات میان فرهنگی ملت­ها

ü      طراحی زنجیره تبلیغ بین­المللی

توسعه سیاست­گذاری­ها در ورزش

 

ü      افزایش قدرت سازمان­های ورزشی

ü      افزایش نقش نهادها و کنشگران غیردولتی

ü      کاهش نقش انحصاری دولت­ها

ü      تغییرات در فناوری ارتباطی و اطلاعاتی

توسعه عوامل ساختاری

 

ü      اشتغال­زایی

ü      توسعه زیر­ساخت­ها و امکانات

ü      افزایش سطح دانش

ü      توریست ورزشی

ü      توسعه صادرات محصولات و خدمات ورزشی

ü      ورود به بازارهای جدید

توسعه تعامل­گرایی

 

ü      تعداد همایش­ها و سمینارهای ورزشی

ü      افزایش سفرهای بین­المللی در زمینه ورزش

ü      افزایش مسابقات ورزشی دوستانه برای حفظ و گسترس ارتباطات سیاسی

ü      رد و بدل شدن بازیکنان و مربیان

ü      زمینه­سازی ایجاد روابط بین­المللی

ü      معرفی سیاست خارجی کشو­ها

ü      شکل­دهی افکار عمومی

توسعه اجتماعی

 

ü      دست­یابی به ساختار پاسخگو، شفاف، هماهنگ و منعطف برای سطوح مختلف ورزش کشور

ü      تمرکز در سیاست­گذاری و نظارت ملی و عد­ تمرکز در مدیریت اجرایی و اجرا

ü      توجیه وجودی نهادها بر مبنای منطق هزینه فایده در هر سطح

ü      ساختار نهادهای ورزشی بر مبنای بیشترین مشارکت ملی و مردمی

ü      بیشترین انعطاف تشکیلاتی به کمک ساختار تشکیلاتی ترکیبی برای نهادهای ورزشی

توسعه حامیان

 

ü      افزایش نفوذ و قدرت سازمان­های ورزشی کشور در سطح جهانی

ü      کسب میزبانی رویدادهای بین­المللی

ü      جذب حامیان ورزشی بین­المللی

ü      توسعه رسانه­های ورزشی داخلی

ü      توسعه جذب گردشگران ورزشی

کدگذاری انتخابی

 کدگذاری انتخابی، نتایج گام­های قبلی کدگذاری را به کار می­برد، مقوله­های اصلی را انتخاب می­کند، آن را به شکل نظام­مند به سایر مقوله­ها ارتباط می­دهد، ارتباطات را اعتبار می­بخشد و مقوله­هایی را که نیاز به بسط و توسعه بیشتری دارند را توسعه می­دهد. مدل پارادایمی این تحقیق بر اساس الگوی پارادایمی استراوس و کوربین طراحی شد. مدل پارادایمی پژوهش به شرح شکل 1 نشان داده شده است:

شکل1: مدل پارادایمی تحقیق

بحث و نتیجه­گیری

اهمیت مسائل اقتصادی در ورزش سبب گردیده است تا نیاز به ارائه مدل­هایی در مسیر توسعه اقتصادی در ورزش به خصوص در فضای فعلی کشور ایران درک شود. تحقیق حاضر با هدف مستند­سازی دانش تجربی مدیران ورزشی با رویکرد کلان به توسعه اقتصادی  در ورزش کشور ایران طراحی و اجرا گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اهمیت ایجاد اسپین­اف­های  ورزشی، برون­سپاری در نهادهای ورزشی، جمع­سپاری در نهادهای ورزشی و توسعه بلاک چین­های ورزشی به عنوان عوامل علی بیش از پیش اهمیت توسعه اقتصادی در ورزش را نشان می­دهد. ماین و چوی[20] (2019) در تحقیق خود مشخص نمودند که در مسیر توسعه مسائل اقتصادی در ورزش نیازمند ایجاد شاخه­های گسترده از سازمان­ها و شرکت­های مختلفی هستیم. به نظر می­رسد ایجاد اسپین­اف­های  ورزشی، برون­سپاری در نهادهای ورزشی، جمع­سپاری در نهاد­های ورزشی و توسعه بلاک چین­های ورزشی می­تواند به­صورت مناسبی بسترهای مطلوبی جهت ایجاد درآمدهای پایدار در ورزش را فراهم نماید. شرایط علی شناسایی­شده در این تحقیق می­تواند دغدغه توسعه اقتصادی در ورزش کشور ایران را بیش از پیش مشخص نماید.

نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در مسیر توسعه اقتصادی در ورزش ایران، توسعه زیر­ساخت­های ورزشی، توسعه گردشگر ورزشی، ترانفسر بازیکنان و مربیان، میزبانی رویدادهای ورزشی، کمک­های بین­المللی، حقوق بین­المللی و محبوبیت ورزش به عنوان عوامل زمینه­ای اهمیت دارند. ژانگ[21] (2018) مشخص نمود که توجه به مسائل مربوط به گردشگری می­تواند زمینه توسعه صنعت ورزش را فراهم کند. دیوز[22] (2014) نیز مشخص نمود که محبوبیت­های ورزش در سطح بین­المللی و حوزه­های گسترده آن در ورزش می­تواند زمینه­ساز توسعه اقتصادی در ورزش گردد.

چمینیور، کریشنان و ناندی[23] (2014) در تحقیق خود به این نتیجه رسیدمد که اسپین آف­های دانشگاهی باعث افزایش بهره وری و کارایی، کاهش هزینه­های مالی و توسعه و رشد اقتصادی شود. کیم، بوی و جونگ[24] (2021)  نیز مشخص نمودند که درآمدهای ناشی از نقل و انتقالات بازیکنان باعث شکل­گیری درآمدهای پایدار در ورزش شده است. هولیهان و ژنگ[25] (2015) نیز دریافتند که زیرساخت­های ورزشی می­تواند ضمن کمک به بهبود کیفیت ورزش، باعث ایجاد منابع مالی در ورزش گردد. پس می­توان چنین اعلام داشت که نتایج تحقیق حاضر با نتایج تحقیقات ژانگ (2018)، دیوز (2014)، چمینیور، کریشنان و ناندی (2014)، هولیهان و ژنگ (2015) و کیم، بوی و جونگ(2021) همسوست. در تفسیر این مسئله باید گفت که وجود الزامات اولیه در ورزش خود می­تواند زمینه توسعه اقتصادی ورزش را فراهم نماید. نمی­توان انتظار داشت که مسائل اقتصادی خود به خود در ورزش شکل بگیرد و این امر نیازمند توجه به زیرساخت­های مناسب در این حوزه است. توسعه زیرساخت­های ورزشی، توسعه گردشگر ورزشی، ترانفسر بازیکنان و مربیان، میزبانی رویدادهای ورزشی، کمک­های بین­المللی، حقوق بین­المللی و محبوبیت ورزش می­تواند ضمن بهبود الزامات در حوزه ورزش، شرایطی را جهت توسعه زیرساخت­های ورزشی در مسیر توسعه اقتصادی در ورزش را فراهم نماید. بدون شک توجه به عوامل زمینه­ای شناسایی­شده می­تواند زیرساخت­های مناسبی در ورزش جهت ایجاد منابع اقتصادی فراهم نماید.

نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در مسیر توسعه اقتصادی در ورزش ایران، عوامل تحریم­ها و عدم فضای باز اقتصادی به عنوان عوامل مداخله­گر دخالت دارند. عوامل مداخله­گر به­واسطه ایجاد موانعی در این حوزه سبب می­گردد تا مسیر توسعه اقتصادی در ورزش ایران دچار مشکلات شدیدی شود. افشاری، اسمعیلی، رحمانی و محمدحسن (1399) در تحقیق خود دریافتند که مشکلات مربوط به تحریم­های بین­المللی سبب خدشه بر مسیر توسعه اقتصادی در ورزش ایران شده است. فارخوتدینوو و اساوینن (2021) نیز اشاره داشتند که با توجه به اینکه توسعه اقتصادی نیازمند برخورداری از یک فضای باز خلاقانه دارد، نبود بستر مناسبی در این زمینه می­تواند آسیب­هایی را به حوزه اقتصادی وارد نماید. پس می­توان گفت که نتایج تحقیق حاضر با نتایج تحقیقات  اسمعیلی، رحمانی و محمدحسن (1399) و فارخوتدینوو و اساوینن (2021) همسوست. در تفسیر این مسئله باید گفت که فضای اقتصادی نیازمند تعاملات داخلی و خارجی است، در حالی که تحریم­های بین­المللی و عدم­فضای باز اقتصادی تعاملات داخلی و خارجی ورزش را تحت شعاع قرار می­دهد. به عبارتی، عوامل مداخله­گر شناسایی­شده نقش کلیدی در مسیر توسعه اقتصادی ورزش ایران دارند و محدودیت­هایی را در این زمینه ایجاد می­کنند. پس برای توسعه اقتصادی در ورزش ایران باید ضمن توجه به عوامل مداخله­گر موجود، بستری را جهت کاهش تاثیرات این عوامل در فضای ورزشی کشور ایجاد کرد.

با توجه به نتایج تحقیق حاضر می­توان انتظار داشت که با پیاده­سازی عوامل زمینه­ای و مدیریت عوامل مداخله­گر، بسنر توسعه اقتصادی ورزش ایران، توسعه فرهنگ و تصویر ملی، توسعه سیاست­گذاری­ها در ورزش، توسعه عوامل ساختاری، توسعه تعامل­گرایی، توسعه اجتماعی و توسعه حامیان فراهم شود. پیشنهاد می­گردد تا با اشراف حداکثری بر فرصت­ها و تهدیدات اقتصادی در ورزش و شناسایی گذرگاه­های اقتصادی در سطح داخلی و خارجی، از این مسیر به عنوان ظرفیتی جهت توسعه خدمات ورزشی به سایر کشورها استفاده کرد. همچنین با توجه به نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می­گردد تا طراحی سازوکارهای حقوقی جهت تسهیل حضور ج.ا.ایران در رویدادهای ورزشی منطقه­ای و جهانی و همچنین بستری جهت حضور افراد و گروه­های صاحب نفوذ در سطح بین­المللی مدنظر قرار گیرد. با توجه به اینکه توسعه فناوری، توسعه سرمایه­گذاری در ورزش و توسعه حامیان تأثیر زیادی بر سایر معیارهای توسعه اقتصادی صنعت ورزش دارند، پیشنهاد م­ شود مدیران سازمان­های ورزشی،برای پیاد­ه­سازی دیپلماسی اقتصادی در ورزش به معیار پیامدها توجه کنند. با ارائه مدلی به منظور تبیین توسعه اقتصادی در ورزش، به مدیران سازمان­های ورزشی توصیه می­شود این مدل را در عمل به­کار گیرند. برای توسعه پژوهش در زمینه توسعه اقتصادی در ورزش پیشنهاد می­شود پژوهش­های بیشتری پیرامون این موضوع و ارتباط آن با سایر مفاهیم مدیریت انجام شود. با توجه به اذعان محققان قبلی در زمینه تأثیر توسعه اقتصادی در ورزش بر سود سازمان­ها و شرکت­های خصوصی در ورزش پیشنهاد می­شود در پژوهش­های آینده، ارتباط توسعه اقتصادی صنعت ورزش با کاربرد اقتصاد اشتراکی با سود سازمان­ها و شرکت­های خصوصی نشان داده شود.

  • منابع

    • افشاری، مصطفی؛ اسمعیلی، محسن؛ رحمانی، مریم و محمدحسن، فهیمه. (1399). «تحریم و ورزش: تحلیل اثرگذاری تحریم بر ورزش ایران». پژوهش­های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش. 12 (3)، صص 75-88.
    • شریفیان، اسماعیل؛ یوسفی، محمدحسین و قهرمان تبریزی، کوروش. (1395). «موانع درون­بخشی صنعت ورزش در رقابت با کالاهای ورزشی خارجی». پژوهش­های کاربردی در مدیریت ورزشی. 1 (17)، صص 73-82.
    • محمدی عسگرآبادی، مسعود؛ عیدی، حسین و عباسی، همایون. (1399). «تحلیل تماتیک عوامل موثر بر توسعه اقتصاد ورزش ایران». فصلنامه مدیریت و توسعه ورزش، دوره 9، شماره 4، صص 70-79.
    • محمدی، فروغ؛ کلاته، معصومه؛ رضوی، سیدمحمدحسین و فارسیجانی، حسن. (1398). «طراحی مدل کیفی توسعه اقتصادی صنعت ورزش ایران با رویکرد تولید در کلاس جهانی». پژوهش های کاربردی در مدیریت ورزشی. 8 (1)، صص 69-84.
    • میمنت آبادی، امیر؛ حسینی، شمس الدین؛ پدرام، عبدالرحیم و خلیلیان، صادق. (1399). «سناریوهای دهه آینده نظام اقتصادی تعاونی­های کشور». نشریه تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی اسران، شماره 4، صص 797-816.
    • Alonso Dos Santos, M., Calabuig Moreno, F. (2020). Management, marketing and economy in sports organizations. 28, 175-179
    • Chappelet, J, Emmanuel, B. (2005). Strategic and performance management of Olympic sport organisations. Human Kinetics.
    • Chemmanur, T. J., Krishnan, K., & Nandy, D. K. (2014). “The effects of corporate spin-offs on productivity”.Journal of Corporate Finance, 27, 72-98.‏
    • Deos, A. (2014). “Sport and relational public diplomacy: the case of New Zealand and Rugby World Cup 2011”.Sport in Society, 17(9), 1170-1186.
    • Farkhoutdinov, I. N. I., & Isavnin, A. G. (2021). “Restructuring Outsourcing: Classification and Methodical Approach to Evaluating Expediency and Economic Effect”.International Journal of Financial Research, 12(2), 274-283.‏
    • Houlihan, B., & Zheng, J. (2015). “Small states: sport and politics at the margin”. International journal of sport policy and politics, 7(3), 329-344.
    • Huang, L. (2011). “Research on effect of Beijing post-olympic sports industry to China's economic development”.Energy Procedia, 5, 2097-2102.
    • Jokanović, B., Lalic, B., Milovančević, M., Simeunović, N., & Marković, D. (2017). “Economic development evaluation based on science and patents”. Physica: A Statistical Mechanics and its Applications, 481, 141-145.
    • Kim, Y., Bui, K. H. N., & Jung, J. J. (2021). “Data‐driven exploratory approach on player valuation in football transfer market”.Concurrency and Computation: Practice and Experience, 33(3), 53-60.
    • Mahoney, T. Q., Lovich, J., & Brady, L. (2019). Social Media Strategy in the Sporting Goods Industry. Potential Application for Brooks Sports, Inc.‏
    • Meier, M., Tan, K. H., Lim, M. K., & Chung, L. (2018). “Unlocking innovation in the sport industry through additive manufacturing”. Business Process Management Journal.‏456-475.
    • Min, D., & Choi, Y. (2019). “Sport cooperation in divided Korea: an overstated role of sport diplomacy in South Korea”.Sport in Society, 22(8), 1382-1395.
    • Pedauga, L. E., Pardo-Fanjul, A., Redondo, J. C., & Izquierdo, J. M. (2020). “Assessing the economic contribution of sports tourism events: A regional social accounting matrix analysis approach”.Tourism Economics. 4, 15-22.
    • Silvestre, B.S. & Ţîrcă, D.M. (2019). “Innovations for sustainable development: Moving toward a sustainable future”. Journal of Cleaner Production, 208, 325-332.
    • Su, X. (2020). “Simulation of economic development of tourism industry based on FPGA and machine learning”.Microprocessors and Microsystems, 103523.‏
    • Vianna, A. C., & Mollick, A. V. (2018). “Institutions: Key variable for economic development in Latin America”.Journal of Economics and Business, 96, 42-58.‏
    • Yuen, B. (2008). “Sport and urban development in Singapore”.Cities, 25(1), 29-36.
    • Zhang, F. (2018). “Research on Sports Tourism to Regional Economic Development from the Perspective of Ecotourism”. In 2018 International Conference on Education, Economics and Social Science, 140-143,
    • Zhang, J. J., Kim, E., Mastromartino, B., Qian, T. Y., & Nauright, J. (2018). “The sport industry in growing economies: critical issues and challenges”.International Journal of Sports Marketing and Sponsorship, 19(2), 110-126.‏